Wicehrabia de Bragelonne. Trzej muszkieterowie cz. III

Aleksander Dumas (ojciec)

Wicehrabia de Bragelonne trzecia część trylogii Aleksandra Dumasa ojca opowiadająca o przygodach Atosa, Portosa, Aramisa i dArtagnana (poprzednie części to Trzej muszkieterowie i Dwadzieścia lat później). Tytułowy bohater Raul de Bragelonne to syn hrabiego de La Fre (Atosa) oraz znanej z wcześniejszych części pani de Chevreuse (zwanej Marią Michon). Powieść jest wielowątkowa; główne wątki to restauracja monarchii w Anglii dokonana rękami dArtagnana i Atosa, nieszczęśliwa miłość Raula de Bragelonne do Luisy de La Vallire, późniejszej metresy Ludwika XIV, upadek wszechwładnego ministra finansów Fouqueta oraz nieudany spisek biskupa Vannes (Aramisa) mający na celu osadzenie na tronie Francji królewskiego brata bliźniaka Filipa (Żelaznej Maski) więzionego w Bastylii. (Za Wikipedią).

Straszydło z Przepaści Niebieskiego Jana. The Terror of Blue John Gap

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Jest to opowieść z dreszczykiem o spotkaniu bohatera opowiadania z czymś, z jakims bytem nieludzkim, chociaż niekoniecznie nadprzyrodzonym. Fragment wstępu: Opowieść tę znaleziono w papierach Dr. Jamesa Hardcastle zmarłego na suchoty w dniu 4 Lutego 19 roku, w Londynie, na South Kensington. Ludzie bliżej go znający nie wydając stanowczego sądu o tym szczególnym wypadku twierdzą jednomyślnie, że był to człowiek z trzeźwym i ścisłym umysłem uczonego, pozbawiony zupełnie wyobraźni, niezdolny do wyjaśnienia jakichkolwiek nadprzyrodzonych zjawisk. Opowiadanie jego złożone było w kopercie z napisem: Krótkie sprawozdanie z wypadku, jaki mi się przytrafił w pobliżu folwarku panien Allerton, wiosną zeszłego roku. Koperta była zapieczętowana, a na odwrotnej stronie dopisano ołówkiem. Kochany panie Seaton. Zapewne nie będzie dla ciebie obojętne, a nawet może sprawi ci przykrość, gdy się dowiesz, że niedowierzanie, z jakim przyjąłeś moją opowieść, stało się powodem, że nie powiedziałem nikomu ani słowa o moim zdarzeniu. Umierając, pozostawiam jego opis, w nadziei, że u ludzi nieznanych znajdę więcej wiary niż u przyjaciela. A co było dalej, czytelnik się dowie z dalszej części opowiadania.

Po prostu człowiek. Tres noveles ejemplares y un prologo

Miguel de Unamuno

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i hiszpańskiej. W trzech przykładowych powieściach i prologu Miguel de Unamuno (18641936) w nowatorski sposób analizuje relacje między pisarzem a jego twórczością. Bohaterowie dwóch pierwszych powieści Dwie matki i Markiz de Lumbria to postacie, które życie wyciąga z kolein racjonalności: jak choćby sfrustrowana matka Raquel, która zmusza kochanka do spłodzenia dla niej dziecka z inną kobietą; lub Karolina, córka arystokratycznej rodziny, która będzie miała syna narzeczonego swojej siostry, który, choć nieślubny, stanie się pierworodnym. W niczym innym jak tylko w całym człowieku rozwiązuje się konflikt uczuć. Po prostu człowiek to naprawdę przyjemna lektura.

Poezye

Mikołaj Sęp Szarzyński

Poezye Szarzyńskiego (*? - 1581) ukazały się w druku dopiero po śmierci poety, staraniem brata jego Jakuba, podstolego ziemi lwowskiej, w roku 1601 (bez wymienienia miejsca). Że jednak już wcześniej zasłynęło imię Szarzyńskiego, jako poety, o tym świadczą i Paprocki w Herbach (1584) i Bielski w Kronice (1597). Paprocki przytacza nawet, mówiąc o Stanisławie Strusie, wiersz Szarzyńskiego, na jego cześć napisany (ob. wyd. niniejsze, 19), oczywiście z kopii rękopiśmiennej. Po śmierci Szarzyńskiego dostały się jego rękopisy i księgi do Stanisława Starzechowskiego, podkomorzego ziemi lwowskiej; ale ten wkrótce umarł, i spuścizna po Szarzyńskim tak się gdzieś zawieruszyła, że brat jego już się o nią dopytać nie mógł i tym sposobem ogłosił drukiem nie całą spuściznę, ale, jak mówi, tylko trochę pism.

Genealogia książąt i królów polskich od roku 880 do roku 1195

August Bielowski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Niezwykle wartościowa książka opisująca genealogię książąt i królów polskich od roku 880 do roku 1195. Chociaż jest to dzieło nie nowe, to jednak w pełni zasługujące na przypomnienie. Dzieło to powinno znajdować się w bibliotece każdego, kto interesuje się najdawniejszymi dziejami Polski, nie tylko tymi z epoki panowania Piastów, lecz również (a może przede wszystkim) tymi najdawniejszymi, dziejami sięgającymi czasów i władców pogańskich. Polecamy i zachęcamy do zapoznania się z treścią książki. Naprawdę warto.

Pani Bovary. Madame Bovary

Gustave Flaubert

Pani Bovary, to powieść Gustave'a Flauberta opublikowana w 1857 roku przez braci Michel Levy, po przygotowaniu w 1856 roku w Revue de Paris. Jest to najważniejsze dzieło literatury francuskiej. Fabuła opowiada historię żony prowincjonalnego lekarza, Emmy Bovary, która wdaje się w cudzołożne związki i żyje ponad stan, starając się w ten sposób uniknąć nudy, banału i przeciętności życia na prowincji. Po publikacji powieść została zaatakowana przez paryskiego prokuratora Drugiego Cesarstwa za niemoralność i nieprzyzwoitość. Uważana jest za jeden z najwcześniejszych przykładów powieści realistycznej. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et francaise.

Zielnik czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach

Józef Rostafiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. REPRINT. Autor w swoich badaniach nad roślinami korzystał z dawnej, najwybitniejszej, literatury dotyczącej tego tematu. Jak sam to jednak pisze: Wypisy o przesądach (czyli działaniu nadzwyczajnym przyp. Wyd.) robiłem nie dosłownie, ale w streszczeniu, żeby bezcelowo druku wielokrotnie nie powiększać. Zwłaszcza tam, gdzie jakiś autor rozwodzi się nad magią, np. nad sposobem rwania rośliny, zadawania jej, przyrządzania z niej leku lub amuletu w osobliwy sposób, zaznaczyłem to zaledwie w kilku słowach. Kto rzeczy ciekawy może, mając dokładne cytaty, rozczytywać się w szczegółach u samego źródła. Autor książkę podzielił na kilka działów, w których omawia rozmaite zagadnienia, jak np. przyrządzanie leków, sposoby ich używania, używanie zewnętrzne, używanie przez wszczepianie, używanie wewnętrzne, częstość używania, skutki działania środków roślinnych czarodziejskich, przesądy odnoszące się do świata zwierzęcego, wpływ na płciowość, zdrowie i choroby w ogólności, wpływy dodatnie i ujemne, lekarstwa specjalne, jady i trucizny, wpływy na apetyt, pragnienie, głos, sen, umysł i jako dodatek informacje o duchach, czarach i wróżbach w zestawieniu z roślinami.

Dżebel Magraham

Karol May

"Dżebel Magraham" to kolejna fascynująca odsłona wielotomowego cyklu "Szatan i Judasz" autorstwa Karola Maya, znanego twórcy kultowego Winnetou. W tej części powieści znowu spotykamy szlachetnego indiańskiego wodza oraz innych znanych i lubianych bohaterów, gotowych na szalone podróże, ekscytujące przygody, ryzykowne sytuacje i walkę z wrogimi siłami, które zawsze czyhają na skarby i bezpieczeństwo naszych bohaterów. Winnetou, indiański wódz, stanowi centralną postać w tym niezwykłym cyklu. Jego charyzma, mądrość i odwaga są niewątpliwie źródłem inspiracji dla czytelników. W "Dżebel Magraham" odkrywamy, że niezależnie od trudności, Winnetou i jego towarzysze są gotowi stawić czoła wyzwaniom, by bronić wartości, którymi się kierują, i chronić tych, których kochają. Karol May w sposób mistrzowski kreuje świat Dzikiego Zachodu, budując nie tylko fascynujący kontekst historyczny, ale także ukazując bogatą paletę ludzkich emocji i relacji. Jego narracja pełna jest zwrotów akcji i momentów pełnych napięcia, które trzymają czytelnika w trwogach. "Dżebel Magraham" to opowieść o przyjaźni, odwadze i poświęceniu, która dotyka serca czytelnika. Podsumowując, ta część cyklu "Szatan i Judasz" to lektura, która nie tylko dostarcza niezapomnianych przygód, ale również skłania do refleksji nad ludzką naturą i wartościami, które są nam najważniejsze. Karol May stworzył opowieść, która wciąga od pierwszej strony i zostaje w pamięci na długo po jej przeczytaniu. Dla miłośników literatury przygodowej "Dżebel Magraham" to pozycja obowiązkowa, a dla fanów Winnetou - absolutna perła w koronie tego wyjątkowego cyklu.

Kobieta o aksamitnym naszyjniku

Aleksander Dumas

Fabuła tej historii nie jest oryginalna, w tej pracy Alexander Dumas zręcznie przerobił historię, którą znał wcześniej. Uważa się, że Kobieta o aksamitnym naszyjniku miała dwa źródła. Pierwsze to prace Ernsta Theodore'a Amadeusa Hoffmanna, najbardziej rozpoznawalnego przedstawiciela nurtu romantycznego w literaturze niemieckiej. Dumas był dobrze zaznajomiony z jego twórczością, więc w tej historii można zauważyć nawiązania do powieści Hoffmana. Innym źródłem tej historii może być historia angielskiego poety Thomasa Moore'a, przetłumaczona przez amerykańskiego pisarza-romantyka Washingtona Irvinga. W swojej opowieści Przygody niemieckiego ucznia (1824) Irving opowiada o młodym człowieku, który jest nawiedzany w Paryżu przez marę, którą zabiera do domu, a w rzeczywistości jest to trup kobiety jednej z ostatnich ofiar gilotyny, młodzieniec oszalał dowiedziawszy się o tym. Tak czy inaczej, tę powieść Dumasa warto przeczytać. Chociaż bowiem wątki nie są oryginalne, to przecież jest ona zupełnie inaczej napisana i rzeczywiście przy jej czytaniu budzi się dreszczyk emocji.

Amaury de Leoville

Aleksander Dumas (ojciec)

Utwór jest wyjątkowo interesujący, ponieważ stanowi jedyną próbę Dumasa by stworzyć powieść epistolarną. Ogólny jej temat to zazdrość. Akcja rozgrywa się na obrzeżach Paryża w latach 18381839. Na pewnym spotkaniu grupy arystokratów podczas rozmowy jeden z nich zadaje pytanie: - Czy umiera się z miłości? I w odpowiedzi pokazuje rękopis, który rzekomo jest pamiętnikiem i listami rodziny zmarłego M. dAvrigny, wdowca i doktora królewskiego, które opowiadają o romantycznej historii Amaury de Léoville, bogatego i samotnego młodego mężczyzny, który żyje z Dr. dAvrigny i jego dwiema kochankami: Madeleine i Antoinette. Ciekawa historia, ponieważ z jednej strony ukazuje punkt widzenia ojca i kochanka, poprzez fragmenty pamiętników, przeciwny wersji Antoinette, zapisanej w jej listach.

Przedwiośnie

Stefan Żeromski

‘Przedwiośnie’ – powieść polityczna Stefana Żeromskiego wydana w 1924 (datowana 1925) w Warszawie w wydawnictwie Jakuba Mortkowicza. Utwór podzielony na trzy części („Szklane domy”, „Nawłoć”, „Wiatr od wschodu”), opowiada o życiu Cezarego Baryki – przedstawiciela młodego pokolenia, urodzonego i wychowanego w carskiej Rosji (Baku), który przybywa do „Polski marzeń”, odrodzonej po I wojnie światowej. ‘Przedwiośnie’ jest powieścią ukazującą konkretne ówczesne opcje polityczne. Tytuł ma charakter wybitnie metaforyczny. W dosłownym rozumieniu „przedwiośnie” jest okresem pośrednim pomiędzy zimą a wiosną, kiedy mimo niskich temperatur i wciąż zalegającego śniegu pojawiają się pierwsze oznaki powrotu przyrody do życia. Znaczenie przenośne można rozumieć jako czas, w którym kształtowało się państwo polskie po okresie zaborów, a w kraju panował niepodległościowy entuzjazm. Okolicznością nie bez znaczenia jest, że symbolika oraz ideowa wymowa tytułu pośrednio nawiązuje do powieści E. Zoli ‘Germinal’, który w oparciu o podobną ideologię, we francuskim kalendarzu rewolucyjnym również oznaczał miesiąc przedwiośnia. (Za Wikipedią).

Sny Maryi Dunin

Karol Irzykowski

Sny Marii Dunin symboliczne opowiadanie Karola Irzykowskiego. Zostało ukończone we wrześniu 1896 roku. Drukiem ukazało się jednak dopiero siedem lat później jako część składowa opublikowanej wówczas Pałuby. Utwór opowiada o przygodach tajemniczego archeologa, który stara się rozwikłać zagadkę snów tytułowej Marii. Irzykowski poruszył tu problematykę związaną z funkcjonowaniem ludzkiej podświadomości i nieświadomości. Rozwinął też filozoficzne zagadnienie dotyczące roli idealizmu w życiu człowieka. Na uwagę zasługuje nietypowa narracja Snów, prekursorska wobec eksperymentów formalnych XX-wiecznej prozy. (Za Wikipedią).

Wędliny domowe. Solenie, wędzenie i marynowanie mięsiwa

Elżbieta Kiewnarska

Poradnik kulinarny Wędliny domowe autorstwa Elżbiety Kiewnarskiej (publikującej w międzywojennej Polsce pod pseudonimem Pani Elżbieta) to jedna z wielu niezwykle wartościowych książek kucharskich. Poradnik ten zawiera 40 przepisów na smaczne i łatwe do wykonania potrawy z mięsa. Są to: 1. Informacje ogólne. 2. Mięso peklowane (pekeflejsz). 3. Wędzenie peklowanego mięsa. 4. Baranina wędzona. 5. Wędliny litewskie. 6. Szynki do jedzenia na surowo. 7. Szynki do gotowania. 8. Polędwice. 9. Polędwica wołowa. 10. Balerony i szynki w pęcherzu. 11. Kiełbasy wędzone. 12. Słonina i boczki wędzone. 13. Słonina solona. 14. Głowizna. 15. Salami (na Kresach salcesonem zwane). 16. Salcesony (salami) litewskie. 17. Blutwursty. 18. Leberwursty (wątrobianki na Pomorzu leberkami zwane). 19. Zylc (salceson). 20. Rolada wieprzowa. 21. Rolada z prosięcia. 22. Szynka z cielęciny. 23. Kiełbasy do smażenia. 24. Półgęski litewskie. 25. Półgęski zwijane. 26. Kaczki wędzone. 27. Udka gęsie wędzone. 28. Kiełbasa gęsia. 29. Kiełbasa strassburska. 30. Kiszki kaszane. 31. Kiszki czarne francuskie (Boudins noirs). 32. Kiszki z kaszki krakowskiej. 33. Kiszki ryżowe. 34. Serdelki. 35. Parówki. 36. Kiełbasa krakowska gotowana. 37. Kiełbasa krakowska wędzona. 38. Węgierska słonina. 39. Sadło wieprzowe. 40. Szmalec wieprzowy.

Opowieści niesamowite

Stefan Grabiński

Stefan Grabiński (1887-1936) polski pisarz, przedstawiciel nurtu grozy. Klasyk noweli fantastycznej i horroru, określany mianem polskiego Edgara Allana Poe i polskiego Lovecrafta. Po raz pierwszy w jednym tomie zawarto wszystkie opowiadania i nowele Grabińskiego, jakie kiedykolwiek ukazały się drukiem. Tom zawiera 76 utworów.

Jezus Chrystus Zbawiciel świata

Jan Domaszewicz

Bóg w Trójcy Świętej jedyny stworzył człowieka z niczego, a stworzył go na obraz i podobieństwo swoje. Dał dla duszy jego nieśmiertelnej władze szlachetne, a ciału zmysły pożyteczne. Stworzył ten świat z niczego i zachowuje go dla człowieka, napełniając wszelką obfitością: rozmnaża zwierzęta, daje wzrost roślinom, przyodziewa łąki kwiatami, a pola i ogrody owocami. Ożywia powietrzem, a ziemia i woda dostarczają człowiekowi wszelkiego pokarmu; w dzień oświeca słońcem, a w nocy nad głową roztacza gwiazdolity namiot. Gdy człowiek przez grzech pierwszych rodziców zranionym został śmiertelnie na duszy i na ciele, utracił niebo, a zasłużył na piekło, tedy druga Osoba Trójcy Świętej, Syn Boży, Jezus Chrystus, bierze na siebie odkupienie całej winy grzechu pierworodnego, a zgubioną na wieki duszę człowieka odkupuje nie złotem lub srebrem, lub jakimi ziemi skarbami, lecz Krwią Swoją przenajdroższą i męką najboleśniejszą. Któż wypowie cenę tak odkupionej duszy człowieka i godność jej, dla której Bóg przez Jezusa Chrystusa przywrócił niebo, zlał obfite zdroje łask niepoliczonych, i na straży duszy człowieka postawił Aniołów? Przez Jezusa Chrystusa zostały dane nam największe i kosztowne obietnice. Przeto, rzecz niezmiernie ważna poznać dobrze Jezusa Chrystusa i co podnosi godność duszy, świadcząc o nieskończonej jej wartości. I o tym opowiada ta książka.

Widzenie

Bolesław Prus

Jedno z opowiadań, którego autorem jest Bolesław Prus, właściwie Aleksander Głowacki herbu Prus (1847-1912) polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej. Jeden z najwybitniejszych i najważniejszych pisarzy w historii literatury polskiej (za Wikipedią). Fragment utworu, który powinien zachęcić do lektury całości: Do gabinetu wszedł człowiek stary, z długimi włosami, z nieporządnie utrzymaną brodą. Miał na sobie wytarty paltot, popstrzony płatkami śniegu. Na jego widok doktór cofnął się i zapytał tonem, w którym czuć było gniew i zdziwienie: Cóż sprowadziło do mnie... pana... i jeszcze o tej porze?... Krup... szepnął starzec. Mój wnuczek ma krup... dusi się!... Doktór wzruszył ramionami. Starzec, widząc to, załamał ręce i począł mówić chrapliwym głosem: Panie, miej miłosierdzie!... Prawda... obdarłem was... Jeżeli zechcesz, wyznam to przed sądem... Ale i cóż mam z tego?... Nędzę... Moja córka, wdowa, utrzymuje się z szycia i w dodatku nie ma ani zdrowia, ani roboty... Jestem wobec ciebie zbrodniarzem, ale... co winno dziecko?... Ma dopiero sześć lat, panie... I czy może tak strasznie cierpieć za to, że dziadek zbrodniarz?... Uderz mnie... oddaj do więzienia, ale zlituj się nad niewinnymi... Wszakże Chrystus nawet na krzyżu przebaczył swoim katom... Posłuchaj mnie pan rzekł doktór. Jako lekarz nie mam prawa nikomu odmawiać pomocy, ale jako człowiek... Zatchnął się i ciągnął dalej: Czy mógłbyś pan nawlec w tej chwili igłę?... Widzi pan, jak drżę... szepnął starzec, patrząc mu w oczy z trwogą psa, którego mają obić...