Mistyka starożytnych Greków

Karol du Prel

REPRINT. Z wprowadzenia: Jeśli nas z odległych czasów i to przez najwiarygodniejszych pisarzy podana dochodzi wieść o rzeczach, których żadną miarą pojąć nie umiemy, to można być pewnym, żeśmy stanęli wobec sprawy, której wyjaśnienie niepoślednie miałoby znaczenie. Żeby jednak zagadnienie takie należycie rozwiązać, winno się przede wszystkim zjawiska owe tak właśnie przyjmować, jak je nam opisują: szkła wieku należy złożyć zupełnie. Wszelako najczęściej dzieje się przeciwnie. Racjonalizm wypacza z reguły takie zjawiska, ażeby ułatwić sobie ich wytłumaczenie; zamiast się do nich przystosować, przystosowuje je do siebie za pomocą rozlicznych "poprawek"; stąd pozorną tylko korzyść odnosi nauka, bo też racjonalizm pozornie tylko rozszerza jakiś zakres poznania, a w istocie nieszczery tylko zawiera pokój z zagadnieniami. Treść książki zawiera omówienie takich istotnych zjawisk mistycznych starożytnych Greków jak: sen świątynny, wyrocznie, misteria, demona Sokratesa.

Legendy i opowieści sandomierskie

Andrzej Sarwa

Miasto na wzgórzach, położone na granicy dwóch krain geograficznych: Wyżyny Sandomierskiej i Kotliny Sandomierskiej. Kiedy po raz pierwszy stanęła tu stopa człowieka? Któż to wie?... Pewnie już wtedy, gdy zbieracze i łowcy szukali nowych, bogatych w pożywienie obszarów. Około 6500 lat temu ludzie zamieszkali tu na stałe i mieszkają po dziś dzień. W Sandomierzu zachowały się mnóstwo pięknych i ciekawych legend. A oto te, które zamieszone są w tej książce. Jest ich 34: Sandomierz dzieje w pigułce Żmigród Korzenie O królu Bolesławie Śmiałym O księciu Henryku Sandomierskim Opowieść o Żydówce Judycie Bł. Wincenty Kadłubek Księżniczka Adelajda Piastówna Lipy św. Jacka Orzechy św. Jacka O Piotrze z Krępy Słowo o Błogosławionym Sadoku Salve Regina Opowieść o Halinie Krępiance Pan Jezus Miłosierny Rękawiczki Królowej Jadwigi Pan Łukasz Słupecki - sandomierski bies Hołd Mazowiecki Za poległych pod Warną Święta ziemia Porwanie mistrza Twardowskiego Łupicha Hieronim Gostomski (?1609) Rycerz Bobola Rzecz o Teresie Izabeli Morsztynownie Ojciec Wojciech Horoneusz, dominikanin Ojciec Julian Stropoński, reformat Opowieść o mniszce Krystynie Piszczele Płaczący nagrobek Orzeł z ratuszowej wieży Diabeł na Chałupkach Duch popa z Cmentarza Katedralnego Zjawy w sandomierskiej synagodze Pułkownik Wasyl Fiodorowicz Skopenko

Zarzuty pogańskie przeciwko chrystianizmowi. Apologia wiary w pierwszych wiekach

J. Scheiwiller

W starożytnej literaturze chrześcijańskiej znajdujemy pewien rodzaj pism, zwanych apologetycznymi, które zasługują na szczególniejszą uwagę w czasach dzisiejszych. Są one owocem ówczesnych stosunków. Chrześcijanie, okrzyczani przez żydów za cudzoziemców i zabijani jako przestępcy przez pogan, obwiniani przez kapłanów bezbożnych i przez filozofów wyszydzani, okrutnie uciskani przez państwo i bezustannie prześladowani przez politeizm, prawie za jedno z państwem uważany, podjęli bezprzykładną dotąd walkę na śmierć i życie. Te okoliczności zmusiły wykształceńszych mężów w obozie chrześcijańskim do chwycenia pióra w celu obrony wiary a niekiedy dla prowadzenia walki z przeciwnikami licznymi i potężnymi. Dobrze więc jest od czasu do czasu przypominać sobie te czcigodne i szacowne pisma, zwłaszcza w chwilach, w których podobny, jak dawniej, słyszymy szczęk oręża i takież jak w pierwszych wiekach hasło walki przeciwko Chrystusowi i założonemu przezeń Kościołowi. Przeciwnicy szukają i dzisiaj tych samych ideałów, jak to dawniej bywało, nie szczędząc oszczerstw i potwarzy Kościołowi Chrystusowemu.

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom II

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego - Tom II to zbiór pięciu wyjątkowych dzieł jednego z najważniejszych polskich pisarzy XIX wieku. W tym tomie znajdziesz powieści, które poruszają tematy bliskie każdemu czytelnikowi, przenosząc nas w różne czasy i realia, zawsze z realistycznym podejściem i wnikliwą analizą ludzkich charakterów. Bracia mleczni - Krótsza opowieść, w której relacje międzyludzkie stają się kluczowym elementem fabuły. Bracia rywale - "Obrazy społeczeństwa wiejskiego z XVIII-go wieku", które pokazują skomplikowane życie i konflikty mieszkańców wsi tamtej epoki. Bratanki - Powieść z podania z początku XVIII wieku, pełna rodzinnych tajemnic i zawiłych losów bohaterów. Było ich dwoje - Historia, w której Kraszewski ukazuje siłę skomplikowane więzi między ludźmi. Chata za wsią - Klasyczna powieść Kraszewskiego, której tło stanowi wiejski realizm i dramaty codziennego życia. Powieść przedstawia tragiczne losy Tumrego, Cygana, który porzuca wędrowny tryb życia dla miłości Motruny, córki wiejskiego gospodarza Lepiuka. Ich związek spotyka się z potępieniem, a ojciec Motruny podsyca nienawiść wśród wieśniaków, prowadząc do spalenia ich domu. Mimo prób odbudowy, małżonkowie zostają wykluczeni, a pomoc z dworu ustaje wraz z powrotem cygańskiej kochanki dziedzica, Azy. Zazdrość, nędza i wewnętrzne rozterki doprowadzają Tumrego do samobójstwa. Kraszewski to mistrz realistycznego stylu, który z niezwykłą dokładnością oddaje słabości, wady i emocje swoich bohaterów. Jego piękny, plastyczny język pozwala zanurzyć się w świecie przedstawionym, a poruszane problemy - choć osadzone w historycznych realiach - pozostają zaskakująco aktualne.

Maryna Mniszchówna

Aleksander Hirschberg

Znakomicie i bardzo wyczerpująco napisana książka, w której można znaleźć wszystkie informacje dotyczące niezwykłej postaci wojewodzianki i sandomierskiej i pierwszej w dziejach carycy rosyjskiej Maryny Mniszchówny. Ze wstępu: Marynę Mniszchównę znamy dotąd z poezji i powieści. W pieśniach ludu - powiada jedna z poetek rosyjskich - żyje ona dotąd jako wiedźma złowieszcza. W powieściach przedstawiono ją jako bohaterkę romansową. Jakież było w istocie życie tej nieszczęśliwej kobiety? Oczywiście poznać i zrozumieć je należycie możemy tylko na tle wypadków współczesnych i dla tego też dokładnie staraliśmy je skreślić w pracy niniejszej. A przedstawienie ich wcale wdzięcznym było zadaniem. Okres tych walk bowiem nie tylko nader doniosłe ma znaczenie w historii naszych stosunków z Moskwą; w wypadkach tych, oprócz Mniszchów, występuje także cały szereg niepospolitych postaci, jak Żółkiewski, Chodkiewicz, Lew i Jan Piotr Sapiehowie, Aleksander Gosiewski, Mikołaj Struś, Roman Rożyński, Iwan Zarudzki i wielu innych, wprawdzie nie tak głośnych, ale niemniej przeto znamiennych i wybitnych. Bliższe poznanie tych ludzi daje nam także pewne wyobrażenie o ówczesnym społeczeństwie polskim, tak obfitującym w charaktery niezwykle, a niestety, dzięki nieudolności króla Zygmunta, prawie zupełnie zmarnowane.

Traktat o czyśćcu

Św. Katarzyna Genueńska

Niezwykle ciekawy opis czyśćca i zaświatów, jaki widziała w wizji wielka mistyczka średniowieczna św. Katarzyna Geneueńska. Św. Katarzyna urodziła się w roku 1447 w Genui, a pochodziła ze szlachetnego rodu Fieschi. Jej ojciec, Jakub, piastował nader zaszczytną funkcję, był bowiem vice-królem Neapolu. Mimo, iż od najmłodszych lat pragnęła poświęcić się służbie Bogu, zmuszona przez rodziców poślubiła rozpustnika i hulakę, ale także ze szlachetnego rodu pochodzącego, niejakiego Juliana Adorno. Używając bardzo, ale to bardzo delikatnego określenia, przy jego boku przeżyła nader ciężkie chwile. Jej ufność w Bogu i ustawiczne modły sprawiły, że mąż-hulaka, przed śmiercią nawrócił się i umarł pogodzony z Bogiem. Dalszy okres jej życia, to 36 lat wdowieństwa, kiedy to zasłynęła heroicznymi cnotami, poświęcając się chorym i najbiedniejszym. Jej srogie umartwienia, jakim poddawała swe ciało, a w szczególności niesłychanie ostre posty, wprawiały w zdumienie tych, którzy ją znali. Heroiczność cnót, duch modlitewny, prawdziwie chrześcijańska pokora, srogie umartwienia ciała, wszystko owo sprawiło, że już za życia cieszyła się opinią świętości. Za życia obserwowano u niej występowanie zjawisk mistycznych, za życia także czyniła cuda. Po śmierci, która nastąpiła 15 września 1510 roku, lud począł jej oddawać cześć jako świętej. Kościół rzymski wyniósł ją na ołtarze w roku 1737. Tyle w ogromnym skrócie można powiedzieć o autorce niniejszego dzieła.

Spiskowcy. Romans z czasów drugiego cesarstwa

Gilbert Augustin-Thierry

Gilbert Augustin-Thierry (1840-1915) Zadebiutował powieścią historyczną. Jego kolejne prace, zwykle skupiają się na emocjonującychch intrygach i zajmują się siłami nadprzyrodzonymi. Chociaż nie osiągnął mistrzostwa E.T.A. Hoffmanna czy E.A. Poego. Jednak dla miłośników tego gatunku w literaturze utwory tego pisarza będą bez wątpienia interesujące. Z wprowadzenia autora: Kiedyś słyszałem opowieść pewnego starego prefekta policji cesarskiej: była nią właśnie romantyczna i tajemnicza historia, którą spisuję. Ośmielam się korzystać z jego opowiadania, starannie wszakże zmieniając nazwiska osób, które występowały w tej aż nadto prawdziwej powieści. Książka, którą dziś podaję czytelnikom, jest pierwszą z szeregu studiów historycznych, w jakich pragnąłbym odmalować ludzi i opowiedzieć ich czyny z czasów drugiego cesarstwa. Być może tego się obawiam niektórzy spośród moich czytelników, z liczby wiedzących, jak czytać, poznają bohaterkę Savelli, księcia de Carpegna, hrabiego Besnarda, a szczególniej tę postać zagadkową ministra stanu... Ale zapomnienie, ten prawdziwy i wspólny całun dla nas wszystkich, od tak dawna pamięć ich okrywa! Nie istnieją już ani dla miłości, ani dla nienawiści: śmierć więc, która jest ich władczynią, może, bez żadnej dla nich szkody, oddać ich na chwilę życiu! Zresztą, sądzę, że romans historyczny ma prawo wywoływać z cieniów przeszłości postacie, które na zawsze weszły do krainy dziejów wywoływać po to, ażeby okazać bolesny obraz drugiego cesarstwa.

Ósmy dzień tygodnia. Eschatologia Kościoła Wschodniego. Rzeczy ostateczne człowieka i świata w wierzeniach Kościołów wschodnich tradycji bizantyjskiej

Andrzej Sarwa

Ósmy dzień tygodnia to koniec czasów, odnowienie wszechświata i odpoczynek ludzkości w szczęściu i miłości w nowej rzeczywistości. To czas eschatologiczny. Eschatologia jest częścią doktryny religijnej, która odnosi się do rzeczy ostatecznych w perspektywie indywidualnej - pojedynczego człowieka - jak i kosmicznej - całego świata. Zajmuje się więc zagadnieniem sensu śmierci oraz istotą przyszłego życia, a także kwestiami końca dziejów i obrazem nowego świata. Między innymi zawiera doktryny na temat sądu ostatecznego oraz świata pośmiertnego, w którym dusza odbiera nagrodę lub karę.

O Babilonie mieście piekielnym

Giacomino Da Verona

Poezja lombardzka (XIII w.). Giacomino z Werony jest autorem dwóch poematów dydaktycznych: De Babilonia civitate infernali (O Babilonie mieście piekielnym) złożonego z 280 wersów i De Jerusalem celesti (O niebieskim Jeruzalem) złożonego z 336 wersów. Najprawdopodobniej wiersze zostały skomponowane przez tego brata franciszkańskiego za czasów jego młodości, być może około 1275 roku. Autor opisuje radość błogosławionych i kary dla złych. W O Babilonie mieście piekielnym opisano męki piekła, a w drugim podkreślono radość nieba.

Dekameron

Giovanni Boccaccio

Pełne wydanie stu opowieści. Jest to zbiór 100 nowel, które w ciągu 10 dni w roku 1348 opowiada sobie dla zabicia czasu grupa 10 szlachetnie urodzonych florentyńczyków (7 pań i 3 młodzieńców), którzy schronili się przed zarazą (epidemią dżumy) w okolicach Florencji. Każdy dzień miał swój temat zadany przez kolejno wybieranego króla lub królową. Nowele stanowią opis obyczajów w epoce włoskiego Renesansu, dając wyraz z jednej strony bujnemu życiu, pełnemu miłości, przygód erotycznych i ludzkiej zmysłowości, z drugiej zaś strony wyrażając podziw dla inteligencji, sprawności umysłu ludzkiego, bystrości i sprytu. Głównym motywem opowiadań jest szeroko interpretowane pojęcie miłości (największej z potęg): miłość małżeńska - pozamałżeńska, zmysłowa - platoniczna, tragiczna - idylliczna. Bohaterowie Dekameronu reprezentują wszystkie grupy społeczne. Są tu królowie i książęta na równi ze służbą, urzędnicy, sędziowie, kupcy, rycerze, ludzie marginesu, jest także zakochany filozof, a także postacie dobrze znane w XIV-wiecznej Florencji. Prawda historyczna jest natomiast traktowana z przymrużeniem oka. (Za Wikipedią).

Król Nowego Izraela. Karta z dziejów mistyki wieku oświeconego

Józef Ujejski

Pasjonująca opowieść o życiu i dziełach hrabiego Tadeusza Grabianki - starostego liwskiego i króla Nowego Izraela mistyka i awanturnika, żyjącego i działającego w drugiej połowie XVIII wieku, a zmarłego w ciężkim rosyjskim więzieniu twierdzy pietropawłowskiej w roku 1807. Postać Grabianki dziś prawie nieznana, bo zapomniana, bezwzględnie zasługuje na przypomnienie. Ów król Nowego Izraela jak Grabianka się tytułował, jego tzw. sekta awiniońska, jego świątyni i doktryna filozoficzno-mistyczno-religijna, budziła w tamtej epoce żywe niechętne zainteresowanie nie tylko członków sekt mistycznych, jak np. swedenborgianie, ale również św. Inkwizycji i władców świeckich Francji i Rosji. Jednakże nie brakowało Grabiance także zwolenników i gorących wielbicieli takich jak np. książę Ferdynand Wirtemberski, jego syn Ludwik z żoną Marią z Czartoryskich, książę Karol Sudermański późniejszy król Szwedzki Karol XIII oraz książę Mikołaj Repnin.

Listy miłosne Marianny d'Alcoforado

Marianna d'Alcoforado

Listy to utwór literacki wydany w 1669 we Francji, zawierający pięć listów miłosnych portugalskiej Marianny d'Alcoforado zakonnicy do francuskiego oficera - prawdopodobnie do markiza Noëla Bouton de Chamilly - uznawany przez badaczy za arcydzieło literatury światowej oraz przykład wczesnej powieści epistolarnej. Od momentu wydania utwór cieszył się nadzwyczajną popularnością wśród czytelników, a kwestia ich autentyczności i autorstwa stała się przedmiotem zażartych dyskusji badaczy i myślicieli na przestrzeni kolejnych wieków.

W obliczu końca

Marian Zdziechowski

Autor, zwany prorokiem z Wilna przewidział, że w wyniku rewolucji bolszewickiej stary świat zostanie zniszczony, że ulegnie zagładzie nie tylko porządek polityczny ale cała cywilizacja, że tradycyjna moralność zostanie zrujnowana. Upatrywał w tym działania sił demonicznych przygotowujących miejsce dla antychrysta, który ma się pojawić w czasach ostatecznych. Dał temu wyraz w swoich dwu książkach: W obliczu końca i Widmo przyszłości. Zdziechowski napisał m.in. takie słowa: Pojąłem, uświadomiłem sobie całą okropność, historyczną okropność tego, co się dokonało. Czerwony sztandar oznaczał zwycięstwo ilości nad jakością, tłumu z bandą okrutników i szaleńców, która rozbudziła w nim najpodlejsze instynkty. Słowem, w czerwonym sztandarze ujrzałem symbol kresu Rosji nie tylko carskiej, ale też Rosji, która wniosła swój obfity wkład do skarbnicy kultury ogólnoludzkiej, Rosji, która ustami Hercena błogosławiła tych, którzy wkroczyli na drogę walki w imię rozumu ludzkiego, osobistej wolności i bratniej miłości.

Dawid Copperfield przeł. Cecylia Niewiadomska

Karol Dickens

Dawid rodzi się po śmierci ojca. Matka ponownie wychodzi za mąż, ojczym zaś pozbywa się Dawida z domu. W szkole z internatem jest prześladowany i maltretowany przez nauczyciela. Nie jest to jednak koniec jego cierpień, wkrótce bowiem umiera mu też i matka. Dawid trafia do bardzo ciężkiej pracy w fabryce. Nędza i cierpienia go nie opuszczają. W jego nielekkim życiu pojawia się też wątek miłośny... Dalsze dzieje Dawida poznasz czytelniku z lektury książki. Jest to wzruszająca opowieść. Pokazująca ciężkie, smutne życie zwykłych ludzi. To historia, którą wielu z nas wciąż przeżywa i wielu, których jeszcze taki los dotknie...

Zwycięstwo. Victory

Joseph Conrad

'Zwycięstwo' (Victory) autorstwa Josepha Conrada, w edycji dwujęzycznej polsko-angielskiej, to fascynująca powieść, która przenosi czytelników na odizolowaną tropikalną wyspę, gdzie samotny Szwed, Axel Heyst, prowadzi życie w izolacji od świata. Po upadku firmy, dla której pracował, Heyst spędza czas w spokoju, otoczony jedynie przez tubylców. Pewnego dnia, na wyspie Heysta pojawia się Lena, utalentowana wędrowna muzyczka, którą Heyst przyjmuje pod swój dach. Wkrótce potem, do hotelu, gdzie Heyst mieszkał, przybywa para oszustów, Mr. Jones i Martin Ricardo, zainteresowanych zdobyciem pieniędzy Heysta. Podszywając się pod rozbitków, przybywają na wyspę, co prowadzi do dramatycznych wydarzeń. W obliczu zagrożenia, Heyst musi zmierzyć się z groźnymi intruzami, a konfrontacja z przestępcami odkrywa nowe wymiary jego charakteru. Powieść ukazuje nie tylko zawirowania akcji, ale również głębokie psychologiczne i moralne dylematy bohaterów. Przełożona przez Anielę Zagórską, edycja dwujęzyczna pozwala na pełne zanurzenie się w literackim świecie Conrada, oferując czytelnikom bogate doświadczenie zarówno w języku polskim, jak i angielskim. "Zwycięstwo" jest wciągającą opowieścią o moralności, odwadze i samotności, która zachwyca swoją głębią i złożonością.

Podbój Prus w XIII wieku. Przyczyny krzyżackiego sukcesu

Piotr Szczurowski

Obszerna rozprawa naukowa na temat przyczyn krzyżackiego sukcesu w podboju Prus w XIII wieku. Rozdział I: Geneza i ogólna charakterystyka stron konfliktu, czyli o podejściu do nauki historii. Historia jako nauka nomotetyczna i idiograficzna. Prusowie, czyli o nomotetycznym standardzie. Krzyżacy i krzyżowcy, czyli o idiograficznym fenomenie. Rozdział II: Przebieg podboju Prus w XIII wieku. Preludium i etap I podboju (do roku 1236). Etap II podboju (lata 1237-1255). Etap III podboju (lata 1255-1274). Etap IV podboju (lata 1274-1295) i jego skutki. Rozdział III: Przyczyny sukcesu podboju Prus leżące po stronie podbijanych. Czynniki geograficzne. Czynniki gospodarcze, demograficzne, psychospołeczne i instytucjonalne. Uzbrojenie Prusów na tle uzbrojenia krzyżaków i krzyżowców. Rozdrobnienie polityczne Prusów. Postawa pruskiej arystokracji plemiennej wobec najeźdźców. Rozdział IV: Przyczyny sukcesu podboju Prus leżące po stronie podbijających. Polityczne wsparcie krzyżaków ze strony papiestwa. Propaganda krucjat i ich finansowanie. Aspekt psychospołeczny. Polityczne wsparcie krzyżaków ze strony monarchii europejskich. Militarne wsparcie krzyżaków ze strony krzyżowców. Postawy i motywacje rycerzy-zakonników, krzyżowców i osadników. Zakończenie, czyli pytania o alternatywę.