Najdawniejsze pomniki dziejopisarstwa rusko-litewskiego

Stanisław Smolka

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Stanisław Smolka (1854-1924) polski historyk, współtwórca i przedstawiciel krakowskiej szkoły historycznej, syn wybitnego adwokata i polityka Franciszka Smolki. Badał głównie początkowe okresy historii Polski: piastowski i jagielloński, również czasy Królestwa Polskiego. Dzieje Polski przedstawiał w szerszej perspektywie na tle dziejów powszechnych, odmiennie od dotychczasowych trendów romantycznych z dużym krytycyzmem. Jego poglądy i metody badawcze wywarły ogromny wpływ na jego kontynuatorów oraz następne pokolenia mediewistów. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Smolka)

Słowo o wyprawie Igora czyli wyprawa Igora na Połowców dwa przekłady Augusta Bielowskiego wierszem i Andrzeja Sarwy prozą

Nieznany

Słowo o wyprawie Igora, którego pełny tytuł brzmi: Słowo o wyprawie Igorowej Igora syna Swiatosławowego, wnuka Olegowego jest najbardziej znanym pomnikiem średniowiecznej ruskiej literatury. Opowiada on o niefortunnej i tragicznej w skutkach wyprawie ruskich książąt przeciw Połowcom. Odbyli ją pod wodzą Igora Swiatosławicza w roku 1185. Bardzo ciekawa jest historia odkrycia i dalszych losów tego zabytku literatury. Został on odnaleziony w zbiorze rękopisów Spaso-Preobrażeńskiego monastyru w Jarosławiu nad górną Wołgą. Odkrycia dokonał hrabia A. I. Musin-Puszkin, który ten tekst wydał drukiem w Moskwie, w roku 1800. Oryginał Słowa... odnaleziony przez Musina-Puszkina spłonął podczas pożaru Moskwy w roku 1812 w czasie kampanii napoleońskiej. Od tego czasu istnieje tylko tekst drukowany. Ponieważ nigdy nie natrafiono na drugi egzemplarz średniowiecznego rękopisu zawierającego ten tekst, sceptycy zaczęli podważać jego autentyczność. Jednakże drobiazgowe badania historyczne i lingwistyczne ponad wszelką wątpliwość wykluczyły fałszerstwo.

Prawdziwe i fałszywe cuda

Ks. Aleksander Mohl

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Co zawiera niniejsza książka? Oto niektóre z zagadnień, jakie porusza: O cudach w ogólności. I dziś dzieją się cuda. Jaka znajomość praw przyrody potrzebna jest do stwierdzenia cudu? Co innego legendy i podania, a co innego cuda. Czy zasadne jest stwierdzenie: uwierzę w cud, jeśli sam będę jego świadkiem? Kolejna część omawia spirytyzm, teorię Mesmera, zajmuje się zjawiskami, których wywoływanie przypisywane jest duszom zmarłych, jak również cudownym objawianiem się tychże umarłych. W części następnej autor zajmuje się czarną magią, potem hipnotyzmem, a wreszcie powtarzającym się przez wieki cudem św. Januarego. Lektura godna uwagi, zachęcamy do przeczytania tego dziełka!

Ostatni z Nieczujów. Pierwsza wyprawa pana Marcina, tom 7 cyklu powieści

Zygmunt Kaczkowski

Ostatni z Nieczujów cykl historycznych powieści i opowiadań autorstwa Zygmunta Kaczkowskiego, których akcja toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku. Cykl był publikowany w latach 1851-1858. Głównym bohaterem jest pan Marcin Nieczuja, ostatni z rodu Nieczujów. Akcja większości utworów cyklu toczy się w środowisku szlachty galicyjskiej, na ziemi sanockiej. Ich lektura pogłębia wiedzę o obyczajowości tamtejszej szlachty pod koniec XVIII wieku. Głównym bohaterem utworów oraz narratorem większości z nich jest szlachcic Marcin Nieczuja, nazywający siebie ostatnim ze "starożytnego" rodu Nieczujów. Ów sędziwy już człowiek wspomina czasy swojej młodości, która przypadła na burzliwe lata rozbiorów, konfederacji barskiej i wojen napoleońskich. Bohater, który brał udział w większości z tych wydarzeń opisuje je z perspektywy czasu. Oprócz wydarzeń historycznych wiele miejsca zajmują też wydarzenia lokalne, takie jak sejmiki, spory, zajazdy, jakie zajmowały szlachecką społeczność w Galicji. Teraz z perspektywy czasu z sentymentem wspomina czasy przed rozbiorami jako szczęśliwe, kiedy panował sarmacki styl życia, a główną rolę odgrywała warstwa szlachecka, odznaczająca się umiłowaniem tradycji i troską o jej przechowanie, przywiązaniem do zasad religijnych i etosu rycerskiego oraz żarliwie patriotycznym duchem. Marcin Nieczuja boleje nad tragedią ojczyzny, swojego rodu oraz warstwy szlacheckiej. Cały cykl napisany w formie gawędy szlacheckiej. Poszczególne utwory posiadają jednak dodatkowo cechy romansu przygodowego, powieści historycznej, a nawet powieści gotyckiej. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostatni_z_Nieczujów)

Historia królów elekcyjnych od Zygmunta III do Stanisława Augusta

Ignacy Potocki

Z wprowadzenia: Historia królów elekcyjnych, napisaną została przez Ignacego Potockiego i z rękopisu jego ręką skreślonego przepisana. Nie tyle nowych spostrzeżeń, badań, przyczyn i skutków tychże w tej zwięzłej a treściwej pracy poszukiwać należy, jak jędrności i oryginalnych na cały tok dziejów poglądów. Ocenią ludzie światli, jak biegłym aż do wirtuozostwa być trzeba w znajomości dziejów krajowych, by je tak dokładnym obrazem w te ciasne móc ująć ramy. Praca ta wreszcie przede wszystkim jest cenną i ciekawą jako spuścizna literacka takiego wielkiego męża stanu a patrioty znakomitego, jakim był Ignacy Potocki, a co najmniej ciekawe, to i sąd, jaki o epoce współczesnej sobie wydał.

Zmierzch cesarza

Karol May

Zapraszamy do zagłębienia się w emocjonujący epilog serii w siedemnastym tomie cyklu powieściowego "Ród Rodriganda" autorstwa Karola Maya - "Zmierzch cesarza". Tym razem wydarzenia przenoszą czytelników do Meksyku, gdzie sprawiedliwość stara się zdobyć przewagę. Gasparino Cortejo i Landola w końcu trafiają przed oblicze sądu, aby odpowiedzieć za swoje czyny. Podobny los spotyka cesarza, którego siedziba w Queretaro zostaje zdobyta, a sam władca otrzymuje nieuchronny wyrok śmierci. W międzyczasie, w stolicy, toczy się również proces w sprawie rodu Rodrigandów, kiedy to bohaterowie zmuszeni są do powrotu do Europy. Czytelnicy będą świadkami finałowych zmagań, dramatycznych wydarzeń i decydujących wyborów, gdy bohaterowie Rodrigandów stają przed ostatnimi próbami losu. Odkryj poruszającą historię "Zmierzchu cesarza" i pozwól się porwać na emocjonującą podróż w towarzystwie niezwykłych postaci z sagi "Ród Rodriganda".

Wieści znikąd. News from Nowhere

William Morris

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Jest to klasyczna praca łącząca utopijny socjalizm i miękkie science fiction, napisana przez artystę, projektanta i pioniera socjalistycznego Williama Morrisa. W powieści narrator, William zasypia po powrocie ze spotkania w Lidze Socjalistycznej i budzi się, aby znaleźć się w społeczeństwie przyszłości funkcjonującym w oparciu o wspólną własność i demokratyczna kontrolę środków produkcji. W tym społeczeństwie nie ma własności prywatnej, dużych miast, władzy, systemu monetarnego, rozwodów, sądów, więzień ani systemów klasowych. To agrarne społeczeństwo funkcjonuje po prostu dlatego, że ludzie czerpią przyjemność z przyrody i dlatego czerpią przyjemność ze swojej pracy.

Pieśń o Rolandzie. La Chanson de Roland

Joseph Bedier

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Pieśń o Rolandzie francuska pieśń, najstarszy i najbardziej znany francuski epos rycerski, należący do tzw. chansons de geste (pieśni o bohaterskich czynach). Utwór datowany jest na XI wiek, a znany jest z anglo-normandzkiego rękopisu oksfordzkiego z 1170. Autor jest nieznany, jedyną wzmianką o nim jest adnotacja na końcu rękopisu wspominająca osobę o imieniu Turold. Utwór opisuje starcie dwóch cywilizacji: chrześcijańskiej i muzułmańskiej (chociaż wykreowanej w sposób odległy od rzeczywistości), przedstawiając dzieje wyprawy wojennej Karola Wielkiego do Hiszpanii przeciw Saracenom w roku 778, a szczególnie bitwę w wąwozie Roncevaux. Wydarzenia przedstawione są w sposób poważnie odbiegający od prawdy historycznej, a znaczenie bitwy zostało wyolbrzymione (środek typowy dla chanson de geste). W rzeczywistości idący w tylnej straży wojsk Franków Roland, hrabia Bretanii, został zaskoczony przez oddziały Basków, a po zaciętym starciu zabity razem z całym swoim oddziałem. Taką wersję wydarzeń, datowaną na 15 lipca 778, podaje Einhard w swojej kronice. W utworze ambitny hrabia Roland, siostrzeniec Karola, zostaje wciągnięty w zasadzkę i ponosi śmierć wraz z towarzyszącymi mu rycerzami. Ginie nie wzywając posiłków, gdyż taki gest uważał za niehonorowy. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Pieśń_o_Rolandzie) La Chanson de Roland est un pome épique et une chanson de geste du XIIe sicle attribuée parfois sans certitude Turold (la dernire ligne du manuscrit dit : Ci falt la geste que Turoldus declinet). Neuf manuscrits du texte nous sont parvenus, dont un (manuscrit d'Oxford du début du XIIe sicle, le plus ancien et le plus complet) est en anglo-normand. Ce dernier, redécouvert par l'abbé de La Rue en 1834, est considéré par les historiens comme étant l'original. C'est donc lui que l'on désigne quand on parle sans autre précision de la Chanson de Roland. L'auteur de cette chanson de geste est aujourd'hui encore inconnu. (https://fr.wikipedia.org/wiki/La_Chanson_de_Roland)

Sędziwój Opowieść o alchemiku

Józef Bohdan Dziekoński

Opis życia i dokonań Michała Sędziwoja, polskiego alchemika żyjącego w XVI wieku. Alchemia, nauka tajemnicza, przez tyle wieków zapalająca ciekawość i namiętność ludzi, uważana z jakiego być stanowiska, otwiera niezmierzone pole wyobraźni. Granice rzeczywistości giną tu roztapiając się w cudowności, która znowu - uświęcona podaniami historycznymi - nabiera prawdy artystycznej, zadowalającej wszystkie wymagania sztuki. Zbytecznym byłoby wykazywanie, iż podobny przedmiot dla poezji romantycznej nadzwyczaj jest pociągający: z tej przyczyny każda literatura oświeceńszych ludów posiada utwory, których alchemia lub spokrewnione z nią nauki są treścią lub podstawą. Autorowi niniejszego pisemka mniej chodziło o oryginalność szczegółowych pomysłów, dlatego nie unikał już objawionych myśli, gdzie mu się nastręczały z tychże samych źródeł czerpane, ponieważ całość usnuta jest wiernie na szczupłych podaniach, jakie nam historia przekazała o rodzinnej naszej postaci tyle sławnej swego wieku, z nadaniem jednakże własnego samodzielnego dążenia pojedynczym danym. Życie Michała Sędziwoja, dziś jak przez mgłę rysujące się, przedstawia właśnie owe warunki bytu w połowie do tajemniczej nauki, w połowie do rzeczywistości należące; a jeżeli zarzucić słusznie można, iż autor nie umiał z tej poetycznej postaci korzystać, to przynajmniej sumienności rysowania wszystkich zewnętrznych szczegółów nikt zarzucić nie zdoła.

Biały wąż. Baśnie i bajki słoweńskie

Antologia

Zbiór ludowych baśni i bajek słoweńskich, stanowiących część dziedzictwa narodowego Słoweńców, nie tylko tych, którzy mieszkają w granicach obecnej Słowenii, ale także przedstawicieli mniejszości słoweńskiej w Austrii (Karyntia) i we Włoszech (Resia), wśród których dawne tradycje opowiadania baśni są wciąż żywe. Wybór: Alicja Fidowicz, Monika Kropej-Telban, Milena Mileva Blažić

Księga wilkołaków

Sabine Baring-Gould

Sabine Baring-Gould - "Księga Wilkołaków". Wilkołaki od wieków pobudzają wyobraźnię, pojawiając się w mitach, legendach i ludowych wierzeniach. Opowieści o ludziach przemieniających się w bestie można znaleźć w różnych kulturach - od antycznych cywilizacji po średniowieczną Europę. Czym jednak naprawdę były te zjawiska? Czy miały podłoże w rzeczywistości, czy stanowiły jedynie odbicie ludzkich lęków? "Księga Wilkołaków" Sabine'a Baring-Goulda to dogłębne studium tego fenomenu. Autor analizuje likantropię od jej najstarszych źródeł (Rozdział II - Likantropia wśród starożytnych), przyglądając się północnym mitom (Rozdział III - Wilk z Północy) i skandynawskim korzeniom tej legendy (Rozdział IV - Pochodzenie skandynawskiego wilkołaka). Następnie opisuje, jak zmieniało się postrzeganie wilkołaków w średniowieczu (Rozdział V - Wilkołak w średniowieczu) oraz jak strach przed nimi znajdował odzwierciedlenie w literaturze grozy (Rozdział VI - Komnata grozy). Książka przybliża także konkretne postaci związane z tymi wierzeniami, takie jak Jean Grenier (Rozdział VII) czy Marechal de Retz, którego proces i egzekucja (Rozdziały XI-XIII) stały się jednymi z najsłynniejszych przypadków związanych z oskarżeniami o nadprzyrodzone moce. Baring-Gould zagłębia się również w folklor różnych kultur (Rozdział VIII - Folklor związany z wilkołakami) oraz w możliwe medyczne i psychologiczne wyjaśnienia tego zjawiska (Rozdział IX - Naturalne przyczyny likantropii). Autor nie pomija także galicyjskich podań (Rozdział XIV - Galicyjski wilkołak) oraz bardziej nietypowych przypadków, jak historia "ludzkiej hieny" (Rozdział XV). Całość kończy refleksja nad symboliką wilka w kulturze i religii (Rozdział XVI - Kazanie na temat wilków). Dzięki szerokiemu zakresowi tematów oraz bogactwu historycznych źródeł, "Księga Wilkołaków" to fascynująca podróż przez wieki ludzkich wierzeń, lęków i opowieści. To obowiązkowa lektura dla miłośników mitologii, historii oraz literatury grozy.

Oratorstwo chrześcijańskie w IV wieku

Franz Joseph Holzwarth

Wiek IV jest periodem rozkwitu wymowy chrześcijańskiej na Wschodzie. Wszystko to, co wydali wielkiego od czasów Augusta w zakresie krasomówstwa sofiści i retorowie greccy i rzymscy, pod względem polotu myśli, głębokości uczucia a niekiedy i piękności formy nie może iść w porównanie z dziełami wielkich mówców chrześcijańskich IV wieku. Lecz wymowa chrześcijańska jest zupełnie odmienną od pogańskiej. Dla pogan mowa była widowiskiem a mównica była teatrem; o treść nie tyle im chodziło ile o piękną budowę periodów i o wytworną deklamację. Kunszt krasomówczy u Greków i Rzymian drobiazgowo przepisywał, jak mówca ma wstępować na mównicę, jak ma czoło sobie pocierać, lewą nogę naprzód wysuwać, ramiona rozstawiać, jak, ożywiwszy się wykładem rzeczy, ma on, niby od niechcenia rozwijać starannie obmyślane periody i na znak uniesienia w tył odrzucać togę. Wszystko to odpadło teraz. Mównica chrześcijańska stała nie na agorze, lecz w świątyni, w pobliżu ołtarza; mowa nie była tu spektaklem, nie schlebiała zmysłom, lecz oświecała ducha i serca poruszała; publiczność, z którą mówca miał do czynienia, była różnorodną; ludzie ubodzy, kobiety, niewolnicy, do których kaznodzieja przemawiał, nie znali się na subtelnościach retorycznych.

Wyspa grozy. Harry Dickson: Przygody Zagadkowego Człowieka

Anonim

Harry Dickson jest fikcyjnym detektywem, urodzonym w Ameryce, wykształconym w Londynie i nazywanym „The American Sherlock Holmes”. Pojawiał się w prawie 200 magazynach wydawanych w Niemczech, Holandii, Belgii i Francji. Przygody Harry'ego Dicksona i jego młodego asystenta Toma Willsa zachwyciły kilka pokoleń francuskich czytelników. Ponieważ zostały napisane przez mistrza horroru, są o wiele bardziej zorientowane na fantastykę niż prawdziwy kanon holmesowski. Najlepsze i najbardziej zapamiętane historie o Harrym Dicksonie to te, które stawiają Wielkiego Detektywa przeciwko niektórym superzłoczyńcom takim jak profesor Flax, szalony naukowiec znany jako Ludzki Potwór, a później jego córka, równie zabójcza Georgette Cuvelier, znana jako Pająk (z którą Dickson miał związek miłości i nienawiści); Euryale Ellis, piękna kobieta, która miała moc przemieniania swoich ofiar w kamień i która może być reinkarnacją legendarnej gorgony Meduzy; Gurrhu, żyjący bóg Azteków, który ukrył się w Świątyni Żelaza, podziemnej świątyni znajdującej się pod samym sercem Londynu, wypełnionej naukowo zaawansowanymi urządzeniami; ostatnie żyjące mumie babilońskie, które znalazły schronienie pod szkockim jeziorem; nikczemny, pijący krew seryjny morderca, nazwany Wampirem z Czerwonymi Oczami; tajemniczy mściciel w smokingu, znany jako Cric-Croc, Żywe Trupy; krwiożerczy hinduski bóg Hanuman itp. Sława Harry'ego Dicksona we Francji dorównuje sławie Sherlocka Holmesa i Arsène'a Lupina.

Fotografie mówią

Michalina Domańska

Zbiór opowiadań Michaliny Domańskiej herbu Larysza (bardzo stary herb polski, wymieniany już przez Długosza) znakomitej polskiej pisarki po 1945 roku skazanej na zapomnienie, a dziś powoli znów zaczynającej być czytaną. Zbiór zawiera utwory: Fotografie mówią..., Oczy, które wiedzą..., Historia o duchach, Mateczka chrzestna, Powrót dziedzica, Wieść z tamtego świata, Ratunkowa akcja panny Joli, Vita nuova. Oto fragment pierwszego z nich: Ciężkie zadanie zlecono porucznikowi Roliczowi, ciężkie i delikatne zarazem. Miał odwieźć żonie zabitego pilota znalezione przy nim dokumenty, papiery i pieniądze. Prosiła o to. Na pogrzeb ofiar strasznego wypadku przybyć nie mogła. Nagła wiadomość tak nią wstrząsnęła, że dostała ciężkiej maligny i długo leżała w łóżku bez sił i przytomności. Bez niej pochowano obu oficerów: pilota i towarzyszącego mu rotmistrza na cmentarzu wojskowym w mieście X..., w którego pobliżu spadli. Gdy ucichnie wojenna zawierucha, rodzina zabierze ich zwłoki. Tymczasem na pogrzebie byli tylko obcy. Odbył się z całą wojskową pompą, staraniem ułańskiego pułku, który wówczas stał w X... Po pogrzebie dowódca pułku wezwał do siebie porucznika Rolicza. Na stole leżały dwa pugilaresy, dwa zegarki, pierścionki, sygnety. To wszystko, co zostało po obu zabitych. Lotnik był tak zmiażdżony odłamkami aparatu, że tylko z papierów ustalono tożsamość. Był to zamożny syn ziemiańskiej rodziny w Kaliskiem. Śmierć tragiczna uszanowała niezwykłą piękność drugiego. Ten, jak się okazało pochodził z Białej Rusi i cała jego rodzina na razie znajdowała się za Kordonem. Rolicz wziął do ręki oba pugilaresy i inne kosztowności. Miał je wręczyć razem żonie lotnika. Liczył pieniądze. Spośród papierów lotnika, wysunęła się pocztówka, fotografia młodziutkiej, kobiety...

Powieści, nowele i opowiadania Elizy Orzeszkowej. Tom X

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa - Powieści, nowele i opowiadania. Tom X Dziesiąty tom zbioru dzieł Elizy Orzeszkowej to kolejna porcja literackich perełek, które ukazują mistrzowskie pióro tej wybitnej polskiej pisarki. W tej odsłonie znajdziemy: Karyery - przenikliwą analizę ludzkich ambicji i ich konsekwencji, Światło w ruinach - refleksyjną opowieść o nadziei pośród zgliszczy, Siteczko - subtelną historię pełną emocji i codziennych trosk, Przygody Jasia - lekki, pełen wdzięku utwór o młodzieńczych perypetiach, Dziwną historię - zaskakującą narrację, która trzyma w napięciu do samego końca. Eliza Orzeszkowa, jedna z najwybitniejszych postaci polskiego realizmu, zasłynęła jako autorka utworów łączących społeczną wnikliwość z literacką finezją. Jej dzieła to prawdziwe studium ludzkich charakterów i relacji. Tom X to idealny wybór dla każdego, kto ceni klasyczną literaturę pełną emocji i uniwersalnych wartości.

Bezbarwne żyjątka. Nowy Nick Carter. Przygody słynnego detektywa amerykańskiego

Anonim

Nick Carter – prowadzący podwójne życie detektyw z tanich amerykańskich powieści, wymyślony przez Ormonda Smitha i Johna Coryella. W Polsce wydano serię ok. 18 tłumaczeń z języka angielskiego powieści w cyklu „Nick Carter. Najsławniejszy Detektyw Ameryki”. W Niemczech, oprócz tłumaczeń oryginalnej serii pt. Nick Carter, składającej się 375 pozycji, wydawano w latach 1929-1930 także serię pt. „Der neue Nick Carter. Der Weltdetektiv”, składającą się z 44 prac niemieckich autorów. Początek tej serii (12 początkowych tytułów), był tłumaczony na język polski. (za Wikipedią)