Out of Time's Abyss

Edgar Rice Burroughs

“Out of Time's Abyss“ is a novel by Edgar Rice Burroughs, an American fiction writer, who created such great characters as Tarzan and John Carter of Mars.   Out of Time's Abyss is a fantasy novel, the third of his Caspak trilogy. The trilogy includes “The Land That Time Forgot”, “The People That Time Forgot” and “Out of Time's Abyss”.  

Yuma Shetar

Karol May

„Yuma Shetar” to drugi tom z 11-tomowego cyklu przygodowego „Szatan i Judasz”, autorstwa Karola Maya.   Winnetou - szlachetny indiański wódz, wraz z innymi znanymi i lubianymi bohaterami z powieści Karola Maya, odbywa szalone podróże, przeżywa ekscytujące przygody i podejmuje ryzyko w walce z otaczającymi go wrogami.   W skład cyklu „Szatan i Judasz” wchodzą: TOM I - ŚWIĘTY DNIA OSTATNIEGO TOM II - YUMA SHETAR TOM III - THE PLAYER TOM IV - KLĘSKA SZATANA TOM V - WINNETOU W AFRYCE TOM VI - DŻEBEL MAGRAHAM TOM VII - DOLINA ŚMIERCI TOM VIII - U STÓP PUEBLA TOM IX - JASNA SKAŁA TOM X - OCALONE MILIONY TOM XI - ŚMIERĆ JUDASZA

Mały lord

Frances Hodgson Burnett

“Mały lord“ to powieść Frances Hodgson Burnett, słynnej brytyjskiej powieściopisarki i autorki sztuk teatralnych.   Powieść ta była pierwszym utworem autorki skierowanym do młodych czytelników. Stała się zarazem momentem przełomowym w jej karierze i pozostaje jedną z trzech najbardziej znanych jej książek, obok Małej księżniczki i Tajemniczego ogrodu.  

Przygoda Stasia

Bolesław Prus

  „Przygoda Stasia” to utwór autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. “Bohaterem opowiadania jest osoba, która ma trochę więcej niż łokieć wzrostu, około 30 funtów wagi i ledwie od półtora roku odbywa doczesną pielgrzymkę. Tę klasę obywateli kraju ludzie dorośli przezywają dziećmi i wogóle — nie traktują jej dość poważnie.  Dlatego z pewną obawą przedstawiam czytelnikom niedużego Stasia i przedewszystkiem proszę ich o cierpliwość. Jest to dziecię tak ładne i czyste, że mogłaby je ucałować każda dama, używająca czteroguzikowych rękawiczek. Włosy ma lniane, oczy duże szafirowe, zgrzebną koszulkę i tyle zębów, ile potrzeba do pójścia na własny chleb. Prócz tego posiada kołyskę, pomalowaną w czarne i zielone kwiaty na żółtem tle, tudzież wózek, którego jedyną wadę stanowi to, że każde koło zdaje się toczyć w innym kierunku.  Czułbym się niepocieszonym, gdyby powyższe zalety nie zdobyły sympatji dla Stasia, który, na nieszczęście, obok nich nie posiada żadnej niezwykłej cechy. Staś jest dzieckiem legalnem i niepodrzuconem, nie okazuje najmniejszych zdolności do kradzieży lub do gry na jakim instrumencie, a co gorsza — nawet cień głupkowatości nie daje mu prawa do tytułu: dobrze urodzonego.“

Pogrobek

Józef Ignacy Kraszewski

“Pogrobek” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    II połowa XIII wieku. Czasy rozbicia dzielnicowego. Głównym bohater, książę Przemysław dostrzega tragedię jakie spadają na osłabiony rozbiciem dzielnicowym kraj. Dochodzi do wniosku, że szansa na zjednoczenie ziem polskich jest przywrócenie monarchii. Podejmuje starania by uzyskać koronę królewską. W swoich dążeniach otrzymuje wsparcie najwyższych czynników kościelnych, szczególnie prymasa Jakuba Świnki.  

Poezje

George Gordon Byron

"Poezje" to zbiór utworów poetyckich George'a Gordona Byrona, jednego z największych angielskich poetów i dramaturgów. Znany jest przede wszystkim jako autor takich dzieł jak "Giaur" czy "Mazepa".  Jest to zbiór utworów poetyckich autorstwa George'a Gordona Byrona. W skład tego zbioru wchodzą między innymi takie dzieła jak: Ciemność, Księżyc, Łza czy Pożegnanie.

Wojna z polowaniem na mamuta

Jack London

“Wojna z polowaniem na mamuta” to opowiadanie Jacka Londona, amerykańskiego pisarza i podróżnika, który zasłynął takimi powieściami jak “Zew krwi”, “Wilk morski” czy “Biały kieł”.   “Pogląd na niemożliwości i nieprawdopodobieństwa mam nieco odmienny od państwa. Wierzę w nieprawdopodobieństwa, które stają się prawdą. Wcale się nie dziwię, gdy to, co wydawało się niemożliwe, ziściło się, jako możliwość jasna, jak słońce. Wogóle nie dziwię się, a raczej dziwię się bardzo rzadko, ale wtedy zdziwienie moje graniczy z przerażeniem. Czuję wtedy, że ogarnia mnie całego od cebulek włosów do paznokci u nóg zdziwienie twarde, stężone, zapychające mi gardło tak, że mi oddychać i mówić trudno. Dziwię się raz na pięć, sześć lat, a przytem — to ciekawe — po pięć, sześć razy w dniu, w którym skłonny jestem do dziwienia się. Jest to jakiś chorobliwy atak dziwienia się z lada błahego powodu. Chciałbym jeszcze zaznać kiedy w życiu uczucia strachu i bólu głowy, szczególniej tego ostatniego, o którym wspominają mi często moi znajomi, a nawet własna żona. Nie wiem, co to jest strach i ból głowy. Żona powiedziała mi, iż to dlatego prawdopodobnie, że nie mam głowy. Zła była, że jej powiedzenie wziąłem na serjo. Cóż robić? Wierzę w nieprawdopodobieństwa, nie dziwię się i nie boję, więc uwierzyłem, że nie mam głowy, która mnie z tego powodu nie boli. Inny na moim miejscu zdziwiłby się, nie dał wiary albo nawet że przeraził się.”   Fragment.  

The Shewing-up of Blanco Posnet

George Bernard Shaw

“The Shewing-up of Blanco Posnet” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Shaw claimed that "this little play is really a religious tract in dramatic form", the plot being less important than the debate about morality and divinity that occurs between the characters. He was using the folksy language and quirky insights of his principal character to explore his version of the Nietzschean concept that modern morality must move "beyond good and evil". Shaw took the view that God is a process of continual self-overcoming: "if I could conceive a god as deliberately creating something less than himself, I should class him as a cad. If he were simply satisfied with himself, I should class him as a lazy coxcomb. My god must continually strive to surpass himself." When he heard that Leo Tolstoy had shown an interest in the ideas expressed in the play, he wrote a letter to him explaining his views further.  

Ludzkie, arcyludzkie

Fryderyk Nietzsche

"Ludzkie, arcyludzkie" to dzieło Fryderyka Nietzschego, wybitnego niemieckiego filozofa oraz poety, tworzącego w XIX wieku. "Ludzkie, arcyludzkie" skupia się na podstawowych pojęciach etyki takich jak: odpowiedzialność, sumienie, kara, wina i wolność woli. Nietzsche poddając analizie istotę tych pojęć miał zamiar uświadomić sobie i światu funkcje oraz znaczenie etyki normatywnej.

Androgyne

Stanisław Przybyszewski

“Androgyne” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Androgyne” to opowiadanie Stanisława Przybyszewskiego. Obok samej twórczości rozgłos Przybyszewskiemu przynosiła także atmosfera, jaką wokół siebie wytwarzał. Był uważany za legendarną postać europejskiej bohemy, przez Strindberga nazywany był „genialnym Polakiem”. Przybyszewskiego uważa się za prekursora współczesnego satanizmu intelektualnego.  

O krasnoludkach i sierotce Marysi

Maria Konopnicka

“O krasnoludkach i sierotce Marysi” to baśń literacka Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek.   Bohaterami tej wspaniałej baśni jest gromada krasnoludków, które pomagają ubogiej gęsiarce, sierotce Marysi, odnaleźć jej zagubione gąski.  

Z siedmioletniej wojny

Józef Ignacy Kraszewski

“Z siedmioletniej wojny” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    Do pruskiego Berlina przybywa osierocony młody Szwajcar – Maks Henryk de Simonis, w stolicy państwa Fryderyka Wielkiego poszukujący możliwości zrobienia kariery. W usilnych staraniach o kontakty z dworem królewskim przypadek styka go z samym monarchą. Wobec dojrzewającego konfliktu z Saksonią zostaje wyprawiony do Drezna, gdzie ma pełnić rolę informatora Prusaków.  

Król Maciuś na wyspie bezludnej

Janusz Korczak

“Król Maciuś na wyspie bezludnej” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.   Ta powieśc dla dzieci opisuje dalsze losy małego władcy-reformatora, bohatera powieści "Król Maciuś Pierwszy". Maciuś który cudem uniknął śmierci, zostaje zesłany na bezludną wyspę. Historia ta jest pełna zaskakujących przygód, które nie zawsze kończą się pomyślnie dla naszego bohatera.  

Franek

Władysław Reymont

„Franek„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Był maszynistą, inspicjentem, afiszerem, zamiataczem, statystą i Bóg wie czem już nie był. W towarzystwie, do którego składu należał, spełniał wszystkie funkcje — a gdyby było potrzeba, mógł nawet „pokazywać bogów“, t. j. przedstawiać nieme lub kilkuwyrazowe role. Był najniezbędniejszym rekwizytem towarzystwa.  — Franek, zmianę! Franek, potrzeba laski na scenę! Franek, po jakich ja słowach wychodzę? Franek, dzwonić, Franek, do kurtyny! — To „Franek“, „Franek“ — na wszystkie tempa wywoływane i wszystkiemi rodzajami głosów — rozbrzmiewało zawsze podczas spektaklu po scenie, kulisach i garderobie małego prowincjonalnego teatru.”   Fragment książki “Franek”  

Państwo

Platon

Państwo to utwór Platona, filozofa greckiego, ateńczyka, twórcy tradycji intelektualnej znanej jako platonizm.   Państwo to dzieło filozoficzno-polityczne, napisane w formie dialogu. Platon przedstawia w nim syntezę swoich poglądów na temat funkcjonowania społeczeństwa i ogólnie tego, co nazywa „filozofią rzeczy ludzkich”. Porusza szereg zagadnień dotyczących etyki, filozofii politycznej, epistemologii, ontologii i etyki medycyny.  Platon zadawał sobie w tym dialogu pytanie Co to jest sprawiedliwość?; poszukując idealnego wzorca państwa i sprawiedliwości.  

Gwiazda Południa

Juliusz Verne

“Gwiazda Południa” to powieść Juliusza Verne’a,  uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Powieść rozgrywa się w Południowej Afryce wśród pól diamentowych dystryktu Griquland i traktuje o poszukiwaniach i perypetiach związanych z zaginięciem tytułowej Gwiazdy Południa – wielkiego 243 karatowego diamentu.  

Sonata Belzebuba

Stanisław Ignacy Witkiewicz

„Sonata Belzebuba” to dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza, powszechnie znanego jako Witkacy, który był wszechstronnie uzdolnionym pisarzem, malarzem, dramaturgiem oraz filozofem. „Sonata Belzebuba” to utwór poruszający problematykę tworzenia dzieła sztuki z perspektywy psychologicznej oraz ideowej. Opowiada historię młodego kompozytora, Istvana, który próbuje osiągnąć sztukę doskonałą w swoim dziele muzycznym.

Rewizor

Nikołaj Gogol

  “Rewizor” to komedia Nikołaja Gogola, rosyjskiego pisarza, poety, dramaturga. Jednego z najbardziej znanych klasyków literatury rosyjskiej.   Wydarzenia rozgrywają się na prowincji. Do pewnego miasteczka dociera wieść, że przybędzie tam rewizor – wysoki rangą urzędnik. Na mieszkańców pada blady strach. Chcą wypaść jak najlepiej podczas inspekcji, a każdy z nich ma coś na sumieniu. W każdej chwili gotowi na przybycie rewizora, biorą za niego zwykłego człowieka – Chlestakowa. Nie chcą słuchać tłumaczeń. Wbrew swojej woli Chlestakow staje się dla nich dygnitarzem.

Prowincjałki

Blaise Pascal

Zanurz się w świat subtelnych obserwacji i mądrości filozoficznej poprzez lekturę "Prowincjałek" Blaise'a Pascala. Ta niezwykła kolekcja listów oferuje wyjątkowy wgląd w ludzką naturę i moralność, poruszając tematy takie jak religia, etyka i ludzkie relacje. Pascal mistrzowsko łączy głęboką refleksję z błyskotliwym humorem, tworząc tekst, który inspiruje do przemyślenia własnych przekonań. Przekonaj się, jak te wiekowe przemyślenia wciąż są niezwykle aktualne i inspirujące, zagłębiając się w mądrość jednego z największych myślicieli w historii literatury francuskiej.

Jabłko

Herbert George Wells

„Jabłko” to opowiadanie autorstwa Herberta George’a Wellsa, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   “Potem się podniósł i z siatki wyjął torbę skórzaną, którą otworzył. Nie mówiąc ani słowa, wyjął z niej przedmiot okrągły, obwinięty srebrnym papierem, który; zaczął starannie rozwijać. Zbliżył ten przedmiot do Hincliffa. Był to owoc, niewielkiej miary, żółto-złoty, nader miły w dotyku.  Hincliff na chwilę otworzył usta i oczy. Nie próbował wziąć owocu do ręki, choćby mu to nawet i proponowano.  — Jest to — mówił fantastyczny podróżnik, powoli, sylabizując — jest to jabłko z Drzewa Wiedzy... Spójrz pan: małe, świecące, cudowne... Wiedzy!.. I właśnie chcę je panu dać.  Umysł Hincliffa miał jedno mgnienie ciężkiego wysiłku; potem oczywiste wyjaśnienie: warjat! przeszło mu przez głowę i wytłómaczyło sytuację; warjat wesołego humoru. Pochylił nieco głowę.”   Fragmenty z książki: Herbert George Wells. „JABŁKO”  

Lourdes

Emil Zola

„Lourdes” to powieść z trylogii „Trzy miasta” znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku.  „Lourdes” to ciekawe opowiadanie o księdzu katolickim Piotrze Fromentcie, który przeżywa poważny kryzys wiary, co skłania go do udania się na pielgrzymkę do Lourdes z chorą przyjaciółką z dzieciństwa Marią de Guersaint. Piotr obserwuje naiwną wiarę tłumu w cuda i brak głębszej refleksji nad wiarą u uczestników pielgrzymki oraz postawie Ojców z Groty, którzy nastawieni są jedynie na zyski przynoszone przez pielgrzymki. Przed wyjazdem z miasta Ksiądz Froment zauważa poprawę wielu chorych, jednak okazuje się, że jest to wytłumaczalne przez naukę. Piotr obserwując sytuację, dochodzi do wniosku, iż ratunkiem dla katolicyzmu jest powrót do korzeni religii.

Tom Sawyer jako detektyw

Mark Twain

„Tom Sawyer jako detektyw” to powieść amerykańskiego pisarza Marka Twaina, którego William Faulkner nazwał "ojcem amerykańskiej literatury". Znany jest przede wszystkim jako autor „Przygód Tomka Sawyera”.  „Tom Sawyer jako detektyw” jest powieścią o osieroconym jedenastoletnim chłopcu. Powstało kilkadziesiąt filmów oraz seriali, w których Tom Sawyer jest postacią pierwszoplanową. Ta postać fikcyjna Marka Twaina zainspirowała również kanadyjski zespół Rush do nagrania utworu „Tom Sawyer”, który stał się ich najbardziej znanym przebojem.

Hugo

Juliusz Słowacki

„Hugo” to poemat autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Tym poematem, Słowacki, postanawia podjąć próbę poematu bajronicznego, przenosząc go w realia krzyżackiego średniowiecza. W Hugonie Słowacki całkowicie pomija wątek patriotyczny, rozwija za to temat romansowy, skupia się na kwestii złamania ślubów zakonnych i na poniesionej przez kochanków karze. 

Szkice węglem

Henryk Sienkiewicz

  “Szkice węglem" to nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Akcja utworu toczy się w biednej, polskiej wsi Barania Głowa, w drugiej połowie XIX wieku. Główny bohater, pisarz gminny Zołzikiewicz, wykorzystuje chłopów dla swoich korzyści.  Utwór publikowany był niekiedy pod pełnym tytułem: Szkice węglem, czyli, Epopeja pod tytułem „Co się działo w Baraniej Głowie”.