Wspomnienia o Gabrielu Narutowiczu

Józef Piłsudski

To opowieść Józefa Piłsudskiego o przyzwoitym człowieku w bardzo nieprzyzwoitym świecie. Wspomnienia o Gabrielu Narutowiczu, zamordowanym pierwszym prezydencie II RP. Historia Polski skrywa wiele sekretów i niewyjaśnionych tajemnic. Wspomnienia Józefa Piłsudskiego o Gabrielu Narutowiczu po pozycja skierowana nie tylko do najwnikliwszych badaczy historii, lecz do każdego, kto pragnie lepiej zrozumieć swoje korzenie i przypomnieć sobie o wydarzeniach, które kształtowały losy naszego kraju. Podążając śladami wspomnień poznasz postać Gabriela Narutowicza widzianą oczami J. Piłsudskiego, a przez pryzmat tego w jaki sposób prowadzi swoją opowieść, co podkreśla, na co kładzie szczególny nacisk - zrozumiesz także sposób myślenia i postrzegania rzeczywistości przez owianego legendą Marszałka. Dodatkowo, niezwykłym elementem tego audiobooka jest odtworzenie głosu samego Marszałka Piłsudskiego przez sztuczną inteligencję. To prawdziwy majstersztyk technologii, który sprawia, że usłyszysz autentyczne brzmienie jego słów. Odczujesz emocje i pasję, drzemiące w jego wspomnieniach. Audiobook wedle uznania, można przesłuchać w całości głosem Marszałka oraz głosem współczesnego lektora. Przesłuchaj ten wyjątkowy audiobook, czerpiąc przyjemność z obcowania z głosem Józefa Piłsudskiego, jak korzyść w postaci nietuzinkowej wiedzy historycznej, która poszerzy panoramę Twojej historycznej wyobraźni. To nie tylko lekcja historii, lecz pełna pytań i zagadek podróż w głąb naszego dziedzictwa. Przeszłość czeka na Ciebie - czy jesteś gotowy? Czy jesteś gotowy na elektryzującą podróż w głąb mrocznych kuluarów polityki i zbrodni na samym szczycie władzy? Fragment: Byłem natychmiast po zajściach z wizytą u Gabriela Narutowicza. Siedział w fotelu głęboko poruszony. Nie chciał mi opowiadać szczegółów. Wskazał mi rewolwer, leżący opodal i powiedział: - Uprzedzono mnie, chciałem wziąć tę broń ze sobą, a strzelam bardzo celnie. Zostawiłem rewolwer na stole. Nie chcę się bronić. Była w tym gorycz głęboko zawiedzionego w swych uczuciach człowieka. Od razu przypomniał tak częste rozmowy ze mną na temat mojej bezwzględności sądów. - Ma pan rację - mówił mi - to nie jest Europa. Ci ludzie lepiej się czuli pod tymi, kto karki im deptał i bił po pysku. Wyrzucił na stół kupę listów i kopert. - Patrz pan! - zawołał. Spojrzałem na niektóre. Były to anonimy wszelkiego rodzaju, pełne brudu, inwektyw, płaskich dowcipów, gróźb. Nie mogłem się wstrzymać od głośnego śmiechu. Gabriel Narutowicz spojrzał na mnie zdziwiony. - A telefony? - zapytałem - dzwonki rozmyślnie poplątane, zapytania, zadawane udanym żydowskim akcentem, czy zdarzają się już u Pana? Zerwał się z fotela: - Dokuczają już tym od dawna - zawołał - skąd pan wie o tym? - Ależ, panie, ja byłem w Polsce Naczelnikiem Państwa i Naczelnym Wodzem, więc wszy właziły zewsząd. Zwykłe rzeczy! To "narodowa robota"! Istotnie było tak i ze mną. Dodałem ostrzeżenie, że jeśli ma rodzinę lub w ogóle przyjaciół lub osoby, które kocha, to będą miały te same wszy na ubraniu i że nie należy nic sobie z tego robić, bo to najlepszy środek. Gabriel Narutowicz nie mógł się z tym pogodzić. Rzucił się, aż go musiałem uspakajać. - Po co te brudy? - wołał. - Po co te brudy? - nie chciał potem wracać do tej sprawy i jak gdyby śpiesząc do końca, ustąpił mi od razu przy ustalaniu terminów, które przedtem tak często odkładał.

Bracia Wright

Fred Charters Kelly, Orville Wright

Pierwsze polskie wydanie jedynej biografii braci Wright współtworzonej przez samego Orville'a Wrighta! Dzięki tej pozycji Czytelnik pozna przede wszystkim historię lotnictwa jako wynalazku, zrozumie charakter i postawę braci Wright, pozna sposób ich pracy i zobaczy, jak zawiłą drogę musi przebyć przełomowe odkrycie, zanim zostanie powszechnie zaakceptowane. W toku lektury dowiemy się również m.in. dlaczego najtrudniej być prorokiem we własnym domu oraz jak to się stało, że samolot braci Wright musiał emigrować ze Stanów Zjednoczonych. To jedyna książka opisująca historię pierwszego lotu oraz dalsze wydarzenia związane z wdrażaniem, popularyzacją i komercjalizacją tego wynalazku, która została autoryzowana przez samego Orville’a Wrighta i zawiera szereg bardzo wnikliwie przedstawionych informacji dotyczących tego, jak trudną drogę musiał przebyć fizyczny i namacalny dowód na naukowy cud, zanim udało się do niego przekonać opinię publiczną i rozwinąć skrzydła komercyjnego przedsiębiorstwa braci Wright.    Książka ta jest także źródłem szczegółowej wiedzy o długości i wysokości poszczególnych lotów, szybkości pokonywanego dystansu, historii związanych z podbojem przez braci Wright Europy i wielu ciekawych wydarzeń, które stały się ich udziałem w toku realizacji jednego z największych marzeń w historii ludzkości.   Kiedy w 1916 roku niemiecki samolot bojowy Albatros o zasięgu 300 km wzbił się do lotu uzbrojony w podwójny karabin maszynowy po to, aby w toku I wojny światowej wzmocnić niemiecką siłę uderzenia, od debiutu „latającej maszyny lżejszej od powietrza” minęło zaledwie 13 lat! To, co jeszcze dwadzieścia lat wcześniej byłoby obiektem kpin i popularnych żartów, stało się częścią rzeczywistości.    Co wydarzyło się w czasie tych dwudziestu lat, w trakcie których niewiara zamieniła się w podziw, a podziw w wojenną grozę? Jak to się stało, że wielkie marzenie dwóch braci zmaterializowało się w formie, która na zawsze odmieniła naszą rzeczywistość? Tego i wiele więcej możemy dowiedzieć się z tej książki, autoryzowanej przez Orville’a Wrighta i napisanej przez bliską mu osobę, dziennikarza Freda C. Kelly’ego, którego gruntowna dziennikarska praca pozwala nam na zapoznanie się z najlepszym dokumentem przedstawiającym panoramę lotniczych dokonań braci Wright i wielu związanych z nimi historii.   Życzymy owocnej lektury Wydawnictwo Horyzont Idei  

Nieznane Życie Jezusa [wersja nieocenzurowana]

Nikolaj Notowicz

Pewnego dnia, odwiedzając buddyjski klasztor położony na mojej trasie, od głównego lamy dowiedziałem się, że w archiwach w Lhasie znajdowały się starożytne pamiętniki odnoszące się do życia Jezusa Chrystusa i narodów zachodnich, i że niektóre wielkie klasztory posiadały stare kopie i tłumaczenia tych kronik... Gdzie Jezus spędził swoje młode lata? Kogo nauczał? Czy zapiski z buddyjskich klasztorów pokrywają się z historią spisaną przez ewangelistów? Co młody Jezus robił w Indiach?  Ta książka zawiera odpowiedzi na powyższe pytania - rodząc cały szereg kolejnych...

Macki Schrödingera

Wiktor Hajdenrajch

Fantasmagoryczna polska przygoda w klimacie Lovecrafta! Trójka znajomych w wyniku anomalii czasoprzestrzennej zostanie wpleciona w wir wydarzeń, który umieści ich w samym środku polskiego piekiełka, w centrum świata nauki, polityki i "byznesu". Wcześniej zwykli, przeciętni ludzie, w wyniku czasoprzestrzennego pomieszania z poplątaniem, stają się czołowymi naukowcami, którzy celowo wprowadzeni zostają w arkana wielkiego świata nauki i polityki, gdzie, o dziwo, odnajdują się coraz mniej po omacku, coraz bardziej rozumiejąc pisany dla nich scenariusz – i raz po raz obnażają absurdy świata, w którym się znaleźli. Oddajmy jednak głos samemu Autorowi: Twórczość Lovecrafta – to inspiracja czy coś więcej? Oj, zdecydowanie więcej. W maju 1984 roku po przeczytaniu jej przeżyłem rodzaj załamania. Zacząłem się najzwyczajniej bać. Wyobraźnia, uruchomiona przez trigger o nazwie Cthulhu podsuwała mi gotowe obrazy z powieści. Za oknem śpiewały lelki kozodoje (one nie gniazdują w Olsztynie…), w lesie widziałem Czarną Kozę, a w Łynie płynęły ciała potworów. Po głowie, zaprzątniętej wtedy pracą magisterską z dziedziny separacji gryki, w miejsce opisu ruchu nasiona gryki na taśmie gumowej za pomocą rachunku różniczkowego, weszły obrazy z powieści. Nigdy wcześniej żadna z przeczytanych powieści, nawet Piknik na skraju drogi Strugackich, nie zrobiła na mnie tak piorunującego wrażenia. Upłynął czas. Siła rażenia Lovecrafta nieco zmniejszyła się, ale fascynacja pozostała. Fenomen Lovecrafta i jego kultu Cthulhu polega chyba na pewnej prostocie oddziaływania i uruchamianiu ukrytych głęboko strachów i obaw, zepchniętych do podświadomości, przykrytych racjonalizmem, ale ciągle pulsujących i próbujących wydobyć się na powierzchnię. Ja wtedy, w maju 1984 roku, irracjonalnie się bałem. To było silne, dojmujące uczucie, z którym zupełnie nie wiedziałem, co robić, ale miałem wrażenie, że ono we mnie już siedziało wcześniej. Czym jest książka Macki Schrödingera – dla kogo jest – a kto broń Boże niech po nią nie sięga!!! (?) Macki Schrödingera to ostrzeżenie. Głupcy, których ludzie wybierają do tzw. władzy, po przekroczeniu Rubikonu potwierdzenia, że zostali wybrani, nagle dostają ze swojego nieba impuls, który czyni ich wszechmądrymi. W rzeczywistości zawsze byli, są i pozostaną głupcami ignorantami, pasożytami, ale mają w ręku narzędzia, które sami im dajemy, aparat przymusu, oraz aparat prawodawczy. I wiedząc to, mogą dowolnie łamać wszystko, łącznie z prawami fizyki, bo ich, wybrańców, one nie dotyczą. I gdyby to tylko jeszcze robili na własny użytek, a nawet niech pozdychają, kilku głupców mniej na świecie. Oni, niestety, to robią kosztem mojego bezpieczeństwa, mojego zdrowia i w końcu życia. Ta książka jest też o przyjaźni. Takiej wiecznej przyjaźni . Takiej prawdziwej, będącej dziś, w nastawionym na zysk i karierę świecie, czymś wyjątkowym. I jest rozpaczliwym wołaniem o szacunek dla jajogłowych. To oni, nie politycy, ten świat pchają do przodu. To oni, nie politycy wydzierają naturze tajemnice. Politycy najwyżej starają się je później przerobić na kolejny, jeszcze bardziej śmiercionośny rodzaj broni, jeszcze bardziej zafajdalając świat, na którym żyją. Chciałem też, żeby była również hołdem dla kobiet, które w powieści są PARTNERKAMI facetów, zawsze na równych zasadach. Bo tylko takie uporządkowanie świata może go ocalić przed nieuchronną zagładą, w którą wpędzą nas w końcu ci durnie i ignoranci, nienasyceni w żądzy władzy. Ja zresztą bardzo dużo miejsca w powieściach poświęcam kobietom. Może dlatego nie idzie mi zupełnie Czarodziejska góra Thomasa Manna, pisana przez faceta z punktu widzenia faceta? Pełna treść rozmowy z Wiktorem Hajdenrajchem dostępna na stronie internetowej wydawnictwa. Zapraszamy do lektury!

Problem zwiększenia energii ludzkości ze szczególnym uwzględnieniem energii słonecznej

Nikola Tesla

„Skąd bierze się każda siła napędowa? Co to za sprężyna, która  wszystko napędza? Widzimy pływy oceanu, płynące rzeki, wiatr, deszcz, grad i śnieg uderzające w nasze okna, widzimy, jak pociągi i parowce nadciągają i oddalają się, słyszymy hałas wozów, głosy z ulicy; czujemy, wąchamy, smakujemy i myślimy o tym wszystkim, czego zaznajemy. I cały ten ruch, od wzbierania potężnego oceanu do tego subtelnego ruchu, który pobudza nasze myśli, ma jedną wspólną przyczynę. Cała ta energia pochodzi z jednego centrum, z jednego źródła – Słońca. To ono jest sprężyną, która napędza wszystko. Słońce podtrzymuje życie ludzkie i dostarcza całą ludzką energię.”   NIKOLA TESLA, PROBLEM ZWIĘKSZENIA LUDZKIEJ ENERGII...

Katastrofa Titana

Morgan Robertson

Był największą jednostką pływającą i największym dziełem człowieka. W jego budowę i utrzymanie zaangażowane były wszystkie dziedziny nauki, zawody i rzemiosła znane cywilizacji. Na jego mostku znajdowali się oficerowie, którzy oprócz tego, że byli wychowankami Królewskiej Akademii Marynarki Wojennej, zdali rygorystyczne egzaminy ze wszystkich nauk dotyczących wiatrów, pływów, prądów i geografii morza; byli nie tylko marynarzami, ale także naukowcami. Ten sam standard wymagań zawodowych dotyczył personelu maszynowni, a obsługa kelnerska dorównywała tej z hoteli pierwszej klasy. Dwie orkiestry dęte, dwa zespoły i grupa teatralna zabawiały pasażerów, gdy tylko ci nie spali, cały szereg lekarzy i kapelanów dbał o fizyczny i o duchowy dobrobyt wszystkich na pokładzie, podczas gdy dobrze wyszkolona kompania strażaków zapewniała poczucie bezpieczeństwa i dodawała coś od siebie do ogólnej rozrywki poprzez codzienne ćwiczenia ze swoją aparaturą. Z górnego mostka biegły ukryte linie telegraficzne do dzioba, maszynowni rufowej, bocianiego gniazda na grotmaszcie i do wszystkich części statku, w których wykonywano prace, a każdy przewód kończył się na oznaczonej tarczy z ruchomym wskaźnikiem, zawierającym w swoim zakresie do wyboru każdy rozkaz i odpowiedź wymaganą przy obsłudze masywnego kadłuba, czy to w doku, czy na morzu – co w znacznym stopniu eliminowało zwyczajowe zachrypnięte, nerwowe okrzyki oficerów i marynarzy. Z mostka, maszynowni i kilkunastu miejsc na pokładzie można było w ciągu pół minuty zamknąć dziewięćdziesiąt dwie pary drzwi do dziewiętnastu wodoszczelnych przedziałów, obracając tylko jedną dźwignię... Brzmi znajomo... Ta ponura, wciągająca nowela została po raz pierwszy opublikowana w 1898 roku, czternaście lat przed katastrofą Titanica. Fikcyjna opowieść Robertsona o tym, co spotkało Titana, zawiera niezwykłe podobieństwa do prawdziwej tragedii, w tym wielkości statku, jego mocy i trasy. Ta nieprawdopodobnie bliska faktom opowieść zafascynuje zarówno miłośników historii, jak i miłośników opowieści przygodowych i... spiskowych teorii dziejów.

LEONARDO DA VINCI - Artysta, Myśliciel, Człowiek Nauki. Tom II

Eugène Müntz

Pierwsze polskie wydanie drugiego tomu znakomitej biografii Leonarda da Vinci wybitnego francuskiego naukowca. Jest to pierwsza w historii tak obszerna i dokładna biografia geniusza renesansu napisana piórem wybitnego znawcy tematu. Eugène Müntz był członkiem prestiżowego Institut de France, profesorem i kustoszem kolekcji muzealnej w École des Beaux-Arts, gdzie wykładał od 1885 do 1893 roku. Był specjalistą w zakresie włoskiej epoki renesansu. W 1893 r. został członkiem Académie des Inscriptions et Belles-Lettres,a w 1898 r. został wybrany na prezydenta Société de l’histoire de Paris et de l’Île-de-France. OD AUTORA:  Nie ma w annałach sztuki i nauki bardziej znamienitego nazwiska niż Leonardo da Vinci. Jednak ten wybitny geniusz wciąż nie doczekał się biografii, która ukazałaby jego postać w całej nieskończonej różnorodności. Ogromna większość jego rysunków nigdy nie doczekała się reprodukcji. Żaden krytyk nawet nie próbował skatalogować i sklasyfikować tych arcydzieł wybitnego smaku i wyczucia. To właśnie do tej części mojego zadania zabrałem się w pierwszej kolejności. Pośród innych rezultatów mogę teraz zaoferować szerokiej publiczności pierwszy opisowy i krytyczny katalog nieporównywalnej z niczym kolekcji rysunków. Wśród wielu wcześniejszych tomów poświęconych Leonardowi studenci na próżno będą szukać szczegółów dotyczących genezy jego obrazów i procesu, przez który każdy z nich przeszedł od pierwotnego szkicu do ostatecznej formy. Leonardo, jak wykazały moje badania, osiągnął doskonałość tylko dzięki niezrównanej pracowitości. To właśnie dlatego, że jego prace przygotowawcze zostały wykonane z taką drobiazgowością, z takim żarliwym pragnieniem doskonałości, Madonna wśród skał, Mona Lisa (patrz tom II – Leonardo da Vinci – Artysta, Myśliciel, Człowiek Nauki) i Święta Anna są tak pełne życia i wyrazu. Przede wszystkim należało dokonać podsumowania i analizy rękopisów naukowych, literackich i artystycznych, których kompletną publikację rozpoczęli w naszym pokoleniu tacy badacze jak Richter, Charles Ravaisson-Mollien, Beltrami, Ludwig, Sabachnikoff i Rouveyre oraz członkowie rzymskiej Akademii „Lincei”. Dzięki metodycznemu zbadaniu tych rękopisów mistrza udało mi się, jak sądzę, głębiej niż moim poprzednikom wniknąć w życie wewnętrzne mojego bohatera. Na szczególną uwagę czytelników zasługują rozdziały poświęcone stosunkowi Leonarda do wiedzy tajemnej, jego działalności literackiej, przekonaniom religijnym i zasadom moralnym oraz studiom nad modelami antycznymi, które – jak się okaże – zostaną tutaj szeroko omówione. Starałem się również odtworzyć obraz społeczeństwa, w którym mistrz żył i pracował, a zwłaszcza mediolański dwor Lodovica il Moro (Ludwika Sforzy zwanego „Gronostajem”) w Mediolanie, będący interesującymi wpływowym centrum kulturalnym, które w najwyższym stopniu przyczyniło się do rozwoju włoskiego renesansu. Długi okres zbierania informacji umożliwił mi ukazanie nowego znaczenia niejednego obrazu i rysunku, wskazanie prawdziwego sensu wielu odręcznych notatek mistrza. Nie pochlebiam sobie jednak, że udało mi się rozwiązać wszystkie problemy. Przedsięwzięcie takie jak to, któremu się poświęciłem, wymaga współpracy całego pokolenia badaczy. Indywidualny wysiłek nie mógłby wystarczyć. Mogę jednak stwierdzić przynajmniej tyle, że z uwagą i pewną dozą uprzejmości rozważałem nawet takie poglądy, których nie mogę podzielać, a to powinno mi zapewnić u czytelników pewne względy. Pozostaje mi przyjemny obowiązek podziękowania licznym przyjaciołom i korespondentom, którzy byli na tyle dobrzy, by pomóc mi w trakcie moich długich i żmudnych badań. Jest ich zbyt wielu, by wymieniać ich tutaj każdego z osobna, ale starałem się w miarę możliwości zaznaczyć mój dług wdzięczności wobec nich w głównej części tej książki.   EUGÈNE MÜNTZ   Paryż, październik 1898      

Proste Metody Sabotażu (1944)

Office of Strategic Services

Proste Metody Sabotażu to podstawa do szkolenia ruchu oporu w krajach okupowanych w czasie II Wojny Światowej, stworzona przez aliantów - stanowi obecnie cenny dokument źródłowy o wartości historycznej i poznawczej.  Z WPROWADZENIA:  Celem tego opracowania jest scharakteryzowanie prostego sabotażu, nakreślenie jego możliwych skutków oraz przedstawienie sugestii dotyczących jego inicjowania i przeprowadzania. Sabotaż obejmuje zarówno wysoce techniczne działania typu coup de main, które wymagają szczegółowego planowania i wykorzystania specjalnie wyszkolonych agentów, jak i niezliczone proste działania, które może wykonać zwykły obywatel-sabotażysta. Niniejsze opracowanie dotyczy przede wszystkim tego drugiego typu działań. Prosty sabotaż nie wymaga specjalnie przygotowanych narzędzi czy sprzętu, może być wykonywany przez zwykłego obywatela, który może, ale nie musi działać indywidualnie, bez konieczności aktywnego powiązania ze zorganizowaną grupą. Jest on przeprowadzany w taki sposób, aby wiązał się z minimalnym niebezpieczeństwem uszkodzenia ciała, wykrycia i odwetu. Tam, gdzie w grę wchodzi zniszczenie, bronią obywatela-sabotażysty są sól, gwoździe, świece, kamyki, nici lub inne materiały, których posiadania można się spodziewać po nim, jako właścicielu domu lub pracowniku w jego konkretnym zawodzie. Jego arsenał to półka w kuchni, sterta śmieci, jego własny zestaw narzędzi i zapasów. Narzędziami jego sabotażu są zazwyczaj przedmioty, do których ma normalny i niepozorny dostęp w życiu codziennym. Drugi rodzaj prostego sabotażu nie wymaga żadnych narzędzi niszczących i jeśli w ogóle powoduje szkody fizyczne, to w sposób wysoce pośredni. Opiera się on na uniwersalnych możliwościach podejmowania błędnych decyzji, przyjmowania postawy braku współpracy i nakłaniania innych do pójścia w swoje ślady. Podjęcie błędnej decyzji może być po prostu kwestią umieszczenia narzędzi w niecodziennym miejscu zamiast we właściwym.  Brak współpracy może prowadzić do choćby tworzenia nieprzyjemnej sytuacji wśród współpracowników, wdawaniu się w kłótnie lub okazywaniu obojętności i głupoty. Ten aspekt działalności, czasami określany jako „czynnik ludzki”, jest często odpowiedzialny za wypadki, opóźnienia i ogólne utrudnienia nawet w normalnych warunkach.  Potencjalny sabotażysta powinien odkryć, jakie rodzaje błędnych decyzji i działań są zwykle spotykane w tego rodzaju pracy, a następnie powinien obmyślić swój sabotaż tak, aby powiększyć ten „margines błędu”.

Przejaw myślenia w dziejach. Odczytywanie osobowości metodą Gralskiego

Tomasz Paweł Szewczyk

Henryk Grudziński (pseudonim: „Gralski”) to najwybitniejszy polski grafolog, który w 1923 roku założył i Polski Instytut Grafologii Naukowej. Rozbudował koncepcję Ludwika Klagesa i opracował „swój system grafologiczny”, obejmujący zespół zasad interpretacyjnych i kryteriów, jakim należy poddać badaną próbkę pisma (rękopis). Był encyklopedystą, aforystą i autorem własnej kolekcji publikacji popularnonaukowych, tak zwanej Biblioteczki Gralskiego, z której wielu tomów do dnia dzisiejszego ostał się tylko jeden (który w całości można tutaj odsłuchać!). Profesor Henryk Grudziński wydawał swoje oryginalne publikacje na własny koszt, często posługując się pseudonimem. Wybitny profesor, Henryk Grudziński, utożsamiał się z takimi nurtami filozofii jak: empiryzm, racjonalizm i  naukowość, sięgał także do założeń egzystencjalizmu. Badał między innymi wpływ makrokosmosu na życie człowieka, interesował się tym, co ma wpływ na jego osobowość, pomagał sierotom.  Jak wielu wybinych Polaków swoich czasów został skazany na zapomnienie przez machinerię komunistycznego systemu, w którym dla intelektualistów miejsca było niewiele, albo nie było go wcale. Przez wiele lat negowano nawet sam fakt istnienia tej postaci a niniejsza publikacja zadaje tym doniesieniom kłam, nie tylko przedstawiając dokonania Profesora, ale także jego metody oraz bogaty przegląd dokumentów historycznych. Zainteresowania profesora Henryka Grudzińskiego były szerokie i niekonwencjonalne. Warto nadmienić, iż pełnił funkcję bibliotekarza Krakowskiego Towarzystwa Metapsychicznego oraz przyczynił się do zdemaskowania rzekomego pisma automatycznego w głośnej „sprawie Guzika”. Przejaw myślenia w dziejach. Odczytywanie osobowości człowieka metodą Gralskiego składa się z pięciu rozdziałów, poprzedzonych przedmową.  Pierwszy rozdział: „Poznaj samego siebie w kulturze i myśli europejskiej”, zawiera przegląd myśli historycznej bliskiej grafologii. W tej części pracy omówione są takie dyscypliny jak: historiozofia, psychologia konstytucjonalna Kretschmera, fizjonomika, chirologia, chiromancja, grafologia, pismoznawstwo sądowe. W rozdziale pierwszym czytelnik zapozna się z warsztatem pracy wybitnego rzeczoznawcy pisma ówczesnej epoki. Zagadnienia nad istotą człowieczeństwa, szczęścia, przyrody, techniki, sztuki, zdrowia, parapsychologii naukowej, wróżby i dotyczące innych kwestii wypełniają rozdział drugi. Rozdział trzeci otwiera zbiór oryginalnych aforyzmów i paradoksów zawierających sześćdziesiąt sześć poszczególnych dziedzin miłości i życia filozofa encyklopedysty, autora Uśmiechów Myśli, jakim był Profesor. Rozdział czwarty zamieszczony w całości w audiobooku przedstawia oryginalny tekst Henryka Gralskiego zatytułowany Wróżba starodawna i nowoczesna na tle najnowszej nauki o budowie ciała i charakteru, z jedną wielką tablicą, Wydawnictwa Drukarni Mieszczańskiej Stanisława Tomaszewskiego w Krakowie, mieszczącego się przy ulicy Batorego 6, wydanej w 1926 roku. Ostatni, piąty rozdział pod tytułem: „Rozszyfrowanie postaci Henryka Grudzińskiego–Gralskiego” ukazuje zgromadzone dane archiwalne i dozę wiedzy o nietuzinkowej, nieco tajemniczej stronie Profesora. Rozdział ten zilustrowany jest bogatym materiałem archiwalnym. Autor Tomasz Szewczyk podjął się arcytrudnego zadania, starając się odtworzyć tę barwną postać z jedynie fragmentarycznych, choć coraz liczniejszych danych, do których jednak uzyskał dostęp dzięki swej pasji i nieustępliwości. Informacje te, choć wciąż niekompletne, pozwalają na zarysowanie coraz wyraźniejszego portretu człowieka nietuzinkowego, o bardzo szerokich horyzontach, który niejednokrotnie w swoich ocenach i poglądach wyprzedzał swoją epokę. Przez lata kwestionowano nawet samo istnienie Henryka Grudzińskiego–Gralskiego. Niniejsza pozycja jednoznacznie rozstrzyga tę kwestię, ale czy Henryk Grudziński i Henryk Gralski to rzeczywiście ta sama postać?

Sąsiad to ważne słowo. Tom II: Koszelewo - Chełmno - Elbląg. Na wirażu dziejów

Wiktor Hajdenrajch

Nieważne czy jesteś Polakiem, Litwinem, Białorusinem, Żydem, Niemcem, czy Ukraińcem. Nieważne czy chodzisz do kościoła, cerkwi, synagogi, czy zboru. Jeśli tylko nas szanujesz, prawdziwie, jesteś nasz! Jesteś Sąsiad! A: „Sąsiad to ważne słowo, kto wie, czy nie najważniejsze?”. To niezwykła fabularyzowana opowieść o życiu dwojga świadomych ludzi dla których, już z samego tylko faktu mieszkania tuż obok, sąsiad zaczyna być kimś bardzo ważnym, komu zawsze należy się zarówno pomoc, jak i zrozumienie, często pomimo jego niechęci, uprzedzeń, a nawet wrogości całej społeczności, ocierającej się o anatemę, o wykluczenie, o ukaranie… Za co? Nikt już nie pamięta… "Jest w niej trochę historycznej prawdy, znajdzie się też szczypta wyobraźni (taka porządna szczyptuchna, szczypciochna). Mieszają się ze sobą w (oby smakowitym) gulaszu tak, że czasami sam już na pierwszy rzut oka nie pamiętam czy tak rzeczywiście było, czy nie. Muszę się chwilę pozastanawiać, bo przecież ta książka nie jest podręcznikiem do historii, o nie!" Wiktor Hajdenrajch

Moje Crow River

Stanisław Raginiak

LAUREAT ORFEUSZA MAZURSKIEGO 2020!   Dwie godziny – tyle potrzeba czasu, by towarzyszyć Autorowi  w wędrówce życia, której korzenie sięgają Łukty, Wilna i Grążaw,  a której kwiaty spowijają owoce miłości życia oraz tęsknota  za tajemniczym Crow River.   

Opowieść o Pocahontas

Elmer Boyd-Smith

Oryginalna opowieść o Pocahontas, The Story of Pocahontas and Captain John Smith, została wydana po raz pierwszy w 1906 roku. Pocahontas (Matoaka, później znana jako Rebecca Rolfe, żyjąca ok. 1595-1617) była Indianką z Wirginii, znaną z powiązania z kolonialną osadą Jamestown w Wirginii, córką Powhatana, wodza plemion w regionie Tidewater. W znanej anegdocie historycznej mówi się, że uratowała życie indiańskiemu jeńcowi, Anglikowi, Johnowi Smithowi, w 1607 r., kładąc swoją głowę na jego głowie, gdy jej ojciec udniósł swoją wojenną maczugę , by dokonać egzekucji. Elmer Boyd Smith (1860-1943) był amerykańskim pisarzem. Urodził się w St. John, w Nowym Brunszwiku, wychował się w Bostonie a wykształcenie zdobywał we Francji. Pracował dla Riverside Press w Bostonie, następnie wyjechał do Paryża, gdzie studiował rysunki i malarstwo. W 1896 roku napisał i zilustrował swoją pierwszą pracę zatytułowaną My Village. W 1898 roku wrócił do Bostonu, gdzie ilustrował książki dla Houghton Mifflin.

CORLEONE: Opowieść o Sycylii. Trylogia

Francis Marion Crawford

To cudowne, jaki naturalny urok ma morderstwo i nagła śmierć w tak romantycznym kraju jak ten. Czyny, które gdzie indziej byłyby po prostu brutalne i obrzydliwe, stają się dramatyczne i tajemnicze, ponieważ to są Włochy... F. Marion Crawford, "For the Blood is the Life"  Książka, którą oddajemy do rąk naszych Czytelników powstała dwadzieścia lat przed narodzinami autora "Ojca Chrzestnego".  Dwadzieścia lat przed tym, jak Mario Puzo przyszedł na świat, amerykański autor o włoskich korzeniach napisał powieść: "CORLEONE: Opowieść o Sycylii", przedstawiającą konflikt między sycylijskim rodem Corleone, powiązanym z mafią, a rzymskim rodem Saracinesca.  Jest to w swej istocie powieść,  która przedstawia prawdziwego ducha i esencję tego, czym w swoim głębokm znaczeniu była i jest sycylijska mafia. Znajdujemy w niej wszystko, czego można spodziewać się po powieści, której powiązanie z prozą Maria Puza, słynnym "Ojcem Chrzestnym" jest czymś więcej, niż jedynie zbiegiem okoliczności. Powiązania między tymi dziełami, jak wskazuje profesor Taeko Kitahara z Wydziału Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, Uniwersytetu Toyo z Tokio, w swojej analizie porównawczej obu tytułów, są tak znaczące, że dalece wykraczają poza prawdopodobieństwo przypadku... "Choć fabuły obu sag rodzinnych różnią się od siebie, ich struktury narracyjne, jeśli obserwować z punktu widzenia zdarzeń w każdej z historii, wydają się podobne. (...) Jak widać, mimo pewnych zmian, z obu powieści wyłaniają się wspólne motywy wiktymizacji rodziny i bratobójstwa. Wreszcie, w ostatniej części, obaj autorzy zajmują się oczyszczeniem mafii. Podczas gdy w Corleone mafię niszczy wojsko, w Ojcu Chrzestnym Michael zleca zabójstwa zdrajców i głów rywalizujących rodzin.  Obie historie przywracają porządek narracyjny poprzez wytępienie „złej” mafii. Powyższe podobieństwo sugeruje, że Crawford stworzył strukturę opowieści mafijnych, którą następnie Puzo zdaje się naśladować..." prof. Taeko Kitahara,  Profesor nadzwyczajny, Wydział Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, "Dziedzictwo F. Mariona Crawforda: Corleone i Ojciec Chrzestny", Uniwersytet Toyo, Tokio, Japonia. Co nas czeka?  Mafia, Sycylia, zemsta, zazdrość, miłość, mezalians, konflikt rodów, wiara, zasady... a prócz tego konie, winchestery, sycylijskie krajobrazy i amerykański sen. Wszystko to i wiele więcej na ponad pięciuset stronach książki, która w annałach historii literatury mogłaby zapisać się jako prolog do osławionej sagi, zekranizowanej przez Francisa Forda Coppolę. 

CRUCIFIXIO. Polski Rausz

Jakub Rawen

O czym pisze Jakub Rawen? I dlaczego? Przede wszystkim o tym, czego sam doświadczył, ale w moim obszernym opowiadaniu CRUCIFIXIO nie brakuje też losów innych ludzi, których spotkałem w swoim już dość długim życiu. Poznając wielu mężczyzn, którym alkohol pokiereszował życie, a pewnie i trochę zniszczył moje, uznałem, że niektóre fragmenty ich i swojego losu trzeba zapisać. Mam nadzieję, że wyszło z tego coś interesującego. A dlaczego piszę? To niby proste pytanie jest jednocześnie ogromnie trudne do krótkiego, precyzyjnego zdefiniowania. Myślę, że zabierając się za pisanie, za CRUCIFIXIO, chciałem przede wszystkim opowiedzieć fragment życia Piotra, które niszczył alkohol. Pewnie też przez tę opowieść chcę przestrzec innych, którzy mniej bądź bardziej uzależnieni od picia, nie zdają sobie sprawy, jak marny czeka ich los, jeśli w porę nie zaczną się leczyć. Alkoholizm to choroba niebezpieczna, jak na przykład nowotwór. Jeśli przez to opowiadanie uratuję choćby jedno życie, to tak jakbym uratował cały świat… Ostatnie zdanie niemal dosłownie pochodzi z filmu LISTA SCHINDLERA. Historie z życia, obserwacje, fantazja? Gdzie Jakub Rawen szuka inspiracji? W opowiadaniu jest wszystko, co wymieniłeś. Inspiracji do CRUCIFIXIO generalnie nie musiałem szukać, taki trochę był mój los, takie było życie tych, których nieraz bardzo polubiłem, ale niewielu już z nich chodzi po ziemi, nie dali sobie rady z uzależnieniem. Dlaczego proza, a nie inna forma twórczej ekspresji? Chyba powinno się pisać o tym, czego się doświadczyło. Mnie nie interesuje świat wymyślony, wydumany, nieprawdziwy, oderwany od prawdziwości ludzkiego losu. Jestem przekonany, że ktoś kto na przykład nie przeszedł przez alkoholowe piekło, nie ma prawa pisać o nim, bo go nie zna. Krótko, ale szczerze. Alkohol. Czy da się żyć w kraju w którym nikt nie pije? Jak on by wyglądał. Nie ma takiego kraju. Różnica polega tylko na kulturze picia. Jasne, można temat rozszerzyć i rzec, że w naszym kraju piło się zawsze i przeważnie zbyt dużo. Najpierw w socjalizmie celowo rozpijano naród, brakowało podstawowych artykułów, ale jakaś berbelucha zawsze była w zasięgu ręki. Pito wówczas nawet wódkę Bałtyk, co za piękna nazwa, produkowaną podobno z… karbidu. Po wypitej ćwiartce głowa bolała tydzień. Dziś z kolei półki uginają się od alkoholu, jest zbyt łatwo dostępny, szczególnie dla młodych. W USA, gdy się wejdzie do lokalu i chce zamówić alkohol, trzeba mieć skończone 21 lat. A u nas…? Pije się praktycznie o każdej porze i w każdym miejscu, a społeczeństwo to akceptuje. Nie wypijamy najwięcej alkoholu na świecie, przeliczając na czysty spirytus, ale kultura picia leży u nas na łopatkach, a poza tym nasze trunki są przeważnie mocne, minimum 40%. Jakby wyglądał świat bez wódki? Jestem w stanie to sobie wyobrazić, ale refleksję w tym temacie zachowam dla siebie. Dlaczego ludzie piją? Gdzie jest ta cienka granica, czy w ogóle istnieje? Powodów jest całe mnóstwo. Ograniczę się do kilku podstawowych: dla dodania sobie odwagi, pokonania stresu, dla zabicia czasu i poradzenia sobie z samotnością. A także dlatego, że osoba niepijąca w naszym kraju jest postrzegana, jako chora, ułomna. Jest towarzysko podejrzana! Może dlatego, ze kiedyś, w tamtym ustroju, gdy ktoś odmawiał kieliszka to uważano go za konfidenta, za kogoś współpracującego z bezpieką. Granica? Powolne uzależnienie jest raczej nie do wychwycenia dla przeciętnego człowieka. Dopiero, gdy ktoś już po części uzależniony trafi na psychologa, psychiatrę lub niepijącego alkoholika, ci bardzo szybko dostrzegą u niego objawy choroby. Długi i skomplikowany temat. Można o nim poczytać na stronach internetowych Crucifixio. Ku przestrodze? Jaki jest prawdziwy sens szarej codzienności Piotra? Niewątpliwie tak. Książka nie jest jednak li tylko o piciu wódki. Powiedziałbym, że raczej o miłości, w kilku odcieniach, z którą Piotr sobie nie radzi. Jego dość nietypowy los nie jest łatwy do jednoznacznego określenia. Dla mnie, autora, najważniejsze jest to, co on myśli szamocąc się z życiem, i to, co przyczyniło się do tego, że stał się alkoholikiem. Jaki jest prawdziwy sens szarej codzienności Piotra? W całym tym losowym konglomeracie jego losu może i nie ma sensu, ale… Ale może opisując jego – wcale nie takie monotonne – życie udało mi się coś ważnego powiedzieć tym, którzy – po przeczytaniu POLSKIEGO RAUSZU – będą się z nim utożsamiać, przede wszystkim w kwestii uzależnienia alkoholowego, a kończąc lekturę klepną się dłonią w czoło i krzykną: jestem jak Piotr! Życiowe decyzje. Czy celem mężczyzny jest poszukiwanie spokoju? Jak radzić sobie z monotonią życia i nudą. Co robić, by nie wpaść w pułapkę alkoholizmu? Absolutnie nie, mężczyzna z krwi i kości wszystkiego powinien szukać w życiu,tylko nie spokoju, hm, może na stare lata. Tak wyobrażam sobie prawdziwego mężczyznę, jako wojownika. Prawdziwy facet powinien być dzielny, twórczy i szlachetny. No i musi mieć wielkie serce do miłości, gdyż bez niej życie nie ma sensu. W życiu nudzą się ci, którzy nie wierzą w Boga i nie mają pasji. A co czynić ze swoim życiem, by nie wpaść w pułapkę alkoholizmu? Mimo że w życiu doświadczyłem wielu wzlotów i upadków, nierzadko towarzyszył im alkohol, to nie potrafię jednoznacznie wskazać remedium, które zabezpieczy nas przed alkoholizmem. Chociaż… nie do końca jestem szczery… Uważam bowiem, że odpowiedź na to pytanie przynosi ta książka.  

CORLEONE: Opowieść o Sycylii. Tom III [1898]

Francis Marion Crawford

To cudowne, jaki naturalny urok ma morderstwo i nagła śmierć w tak romantycznym kraju jak ten. Czyny, które gdzie indziej byłyby po prostu brutalne i obrzydliwe, stają się dramatyczne i tajemnicze, ponieważ to są Włochy... F. Marion Crawford, For the Blood is the Life  Książka, którą oddajemy do rąk naszych Czytelników powstała dwadzieścia lat przed narodzinami autora "Ojca Chrzestnego". Dwadzieścia lat przed tym, jak Mario Puzo przyszedł na świat, inny amerykański autor o włoskich korzeniach napisał ksiażkę: "CORLEONE: Opowieść o Sycylii", przedstawiającą konflikt między sycylijskim rodem Corleone, powiązanym z mafią, a rzymskim rodem Saracinesca.  Jest to w swej istocie powieść,  która przedstawia prawdziwego ducha i esencję tego, czym w swoim głębokim znaczeniu była sycylijska mafia. Znajdujemy w niej wszystko, czego można spodziewać się po powieści, której powiązanie z prozą Maria Puza, słynnym "Ojcem Chrzestnym" jest czymś więcej, niż jedynie zbiegiem okoliczności. Czego możemy się spodziewać po tej książce? Wszystkiego, co może uczynić z niej prolog do sagi Maria Puza! Sycylia, Rzym, mafia, konflikt, sycylijskie krajobrazy, romans, mezalians, zemsta, wiara... a wszystko to opatrzone gęstą i wnikliwą analizą psychologiczną bohaterów.  Powiązania między tymi dziełami, jak wskazuje profesor Taeko Kitahara z Wydziału Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, Uniwersytetu Toyo z Tokio, w swojej analizie porównawczej obu tytułów, są tak znaczące, że dalece wykraczają poza prawdopodobieństwo przypadku... "Choć fabuły obu sag rodzinnych różnią się od siebie, ich struktury narracyjne, jeśli obserwować z punktu widzenia zdarzeń w każdej z historii, wydają się podobne. (...) Jak widać, mimo pewnych zmian, z obu powieści wyłaniają się wspólne motywy wiktymizacji rodziny i bratobójstwa. Wreszcie, w ostatniej części, obaj autorzy zajmują się oczyszczeniem mafii. Podczas gdy w Corleone mafię niszczy wojsko, w Ojcu Chrzestnym Michael zleca zabójstwa zdrajców i głów rywalizujących rodzin.  Obie historie przywracają porządek narracyjny poprzez wytępienie „złej” mafii. Powyższe podobieństwo sugeruje, że Crawford stworzył strukturę opowieści mafijnych, którą następnie Puzo zdaje się naśladować..." prof. Taeko Kitahara,  Profesor nadzwyczajny, Wydział Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, "Dziedzictwo F. Mariona Crawforda: Corleone i Ojciec Chrzestny", Uniwersytet Toyo, Tokio, Japonia.

Odtajnione przez CIA: Poland Under Nazi Rule 1939-1941. Amerykański raport o sytuacji w Polsce

Thaddeus Chylinski

 AMERYKAŃSKI DOKUMENT NIGDY DOTĄD NIEOPUBLIKOWANY W JĘZYKU POLSKIM! „Poniższe sprawozdanie obejmuje warunki panujące w Polsce w okresie od 27 września 1939 r., tj. od dnia ustania działań wojennych w Warszawie, do 19 sierpnia 1941 r., w którym to dniu opuściłem kraj. Dla autora raportu nie było wskazane posiadanie przy sobie żadnych zapisków, zmuszony jest więc polegać wyłącznie na pamięci. Należy również zaznaczyć, że ponieważ byłem urzędnikiem konsularnym akredytowanym przy byłym rządzie polskim, moja pozycja wobec Niemców była bardzo delikatna i należało przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności, aby nie wzbudzić podejrzeń przez angażowanie się w działania, które mogłyby się im nie podobać. Gestapo i inne władze niemieckie w Warszawie były w pełni świadome mojej obecności w mieście, jak również mojego związku z ambasadą w Berlinie, i starały się rzucać cień nie tylko na mnie, ale również na innych, z którymi miałem kontakt. Praca w tych warunkach nie była łatwa i dlatego nie można było uzyskać wielu pożądanych informacji. Pomimo tych utrudnień dołożono jednak wszelkich starań, aby niniejszy raport przedstawiał bezstronny obraz warunków panujących w Polsce poprzez zawarcie w nim informacji z pierwszej ręki lub danych uzyskanych z wiarygodnych źródeł. Należy zachować ostrożność w korzystaniu z niniejszego raportu, ponieważ zawiera on pewne informacje, które mogłyby narazić na niebezpieczeństwo osoby i instytucje w Polsce”.  

Arkana Kryminalistyki: O historii i fałszerstwach monet i banknotów

Tomasz Paweł Szewczyk

Fałszowanie pieniędzy to bardzo zyskowny proceder. Obecnie, w dobie wysoko rozwiniętej techniki fałszerze mają prawdziwe pole do popisu. Proces fałszowania pieniędzy przybrał niestety skalę masową. Wprowadzone do obiegu 1 stycznia 1995 roku w Polsce nowe banknoty miały być - teoretycznie - zupełnie nie do podrobienia. Znaki wodne, ukryte zabezpieczenia, holograficzne techniki druku i specjalne metalowe nitki wtopione w papier miały stanowić stuprocentowe zabezpieczenie przed fałszerzami. Bezskutecznie. W całym kraju już kilka miesięcy później zaczęły pojawiać się doskonale podrobione banknoty. Na jaką skalę? To jedna z największych tajemnic Departamentu Emisyjno-Skarbowego Narodowego Banku Polskiego. Swego czasu telewizyjne Wiadomości podały informację, że co dwudziesty banknot znajdujący się w Polsce w obiegu jest sfałszowany! Obrót pieniędzmi to bardzo ważna sprawa, zarówno w makroskali ekonomicznej, jak też jeżeli patrzeć na to zjawisko przez pryzmat własnego portfela. Obracając codziennie różnymi banknotami często możemy zadać sobie pytanie: "czy są prawdziwe?". Rodzą się pytania, wątpliwości, obawa przed odpowiedzialnością. Najlepszym na to antidotum jest umiejętność rozpoznawania banknotów prawdziwych i fałszywych. Kompozycja pracy zamyka się w czterech rozdziałach. Rozdział pierwszy jest rodzajem wprowadzenia do meritum. Przedstawiony jest w nim rys historyczny pieniądza jako środka płatniczego na świecie, a w szczególności na ziemiach polskich. Idąc tropem historii poprzez wymianę barterową, pojawienie się pierwszych MONET, aż do pieniędzy papierowych dowiadujemy się jak płacili nasi przodkowie i jak ścisły związek to miało z różnymi wydarzeniami historycznymi. Rozdział drugi informuje nas jak przebiega proces powstawania pieniądza. Dowiadujemy się w nim jak bito monety dawniej, a jak wygląda to w dzisiejszych czasach. Jeżeli chodzi o banknoty, przedstawione w tym rozdziale informacje ukazują jak wielu procesom chemicznym i etapom obróbki poddawany jest papier banknotowy, aby pieniądz był skutecznie zabezpieczony przed podrobieniem. W rozdziale trzecim jest mowa o elementach pieniądza, czyli zabezpieczeniach, poprzez które banki emisyjne wszystkich państw starają się chronić interesy gospodarcze kraju i majątek obywateli. W rozdziale czwartym sporo dowiemy się o samych fałszerstwach, zaczynając od genezy tego czynu, tak starej, jak sam pieniądz i zbadamy historię najsłynniejszych fałszerstw. Dowiemy się także jak kodeks karny traktuje fałszerstwo pieniądza, jakie konsekwencje czekają fałszerzy. Do przygotowania tej publikacji wykorzystano literaturę specjalistyczną.

Konstytucja 3-go maja

Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, Hugo Kołłątaj, Adam Stanisław Krasiński

Konstytucja 3 Maja, uchwalona w 1791 roku, to jedno z najważniejszych i najsmutniejszych dzieł prawnych w historii Polski. Wedle oficjalnej historiografii to pierwsza w Europie i druga na świecie nowoczesna ustawa zasadnicza, która miała na celu zreformowanie ustroju Polski i Litwy. Konstytucja ta podejmowała wiele istotnych kwestii dotyczących podziału władzy, równości obywateli czy gwarancji praw jednostki. Mimo iż w Polsce obchodzimy święto poświęcone temu dokumentowi, niewielu ludzi zna jego treść. Czy rzeczywiście zawartość dokumentu przystaje z legendą jaką wokół niej nabudowano? Czy doprawdy da się ją porównać z konstruktem amerykańskiego ustroju obywatelskiego? Czy gwarantuje ona wolność, równość i sprawiedliwość bez względu na stan? Wnioski można wyciągnąć tylko po uważnym przeczytaniu lub przesłuchaniu jej treści i w naszej ocenie są to wnioski, które bardzo daleko padają od obiegowej opinii, jakoby dokument ten odpowiadał na realne potrzeby moralne upadłej już wówczas Rzeczypospolitej. Jest to raczej spadochron który pokazuje jak do końca, nawet w obliczu upadku kraju i okrycia całej swej generacji hańbą, nadal broniono partykularnych interesów stwarzając jedynie pozory rzeczywistej obywatelskiej wolności. Taka jest nasza perspektywa, której jednak nikomu nie narzucamy. Niechaj każdy sięgnie do tekstu źródłowego, prezentowanego teraz w formie audio i odnosząc się do swej wiedzy historycznej, wyciągnie wnioski samodzielnie. W czasie ogłoszenia dokumentu nie wszyscy byli zwolennikami Konstytucji trzeciego Maja. Krytycy zarzucali, że wprowadzenie zasad demokratycznych i ograniczenie władzy króla mogą doprowadzić do utraty suwerenności państwa. Ponadto, wielu szlachciców obawiało się, że ich przywileje zostaną ograniczone, co doprowadziło do oporu i zawirowań politycznych. Warto badać dokumenty historyczne nie tylko skupiając się na ich treści, ale zwłaszcza na owocach które wydały. Dla zmian dokument ten okazał się jałową glebą, w której sztucznie nasadzono korzeń mitu i legendy. Pokazał on jednak najgorsze cechy naszego narodu - czekanie z właściwymi moralnie wnioskami i decyzjami aż do samego końca, do momentu pogrzebania nadziei, kiedy nie ma już odwrotu iraz skutki odwlekania zmian i decyzji, które w jakikolwiek sposób mogłyby zaszkodzić establiszmentowi cieszącemu się jeszcze jakim takim dobrobytem, aż do końca.

Pakt Tusk-Zełeński 2024

Rząd RP

8 lipca 2024 roku, Premier Donald Tusk i prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski, podpisali w Warszawie dwustronną umowę o bezpieczeństwie, mającą na celu zacieśnienie współpracy między Polską a Ukrainą w dziedzinie obronności. Wiele spośród zapisów tego porozumienia nie jest powszechnie znanych. Publikacja dokumentów rządowych dotyczących paktu Zełeński-Tusk w formie audiobooka ma istotne znaczenie dla edukacji obywatelskiej, transparentności oraz umacniania demokracji. Przez umożliwienie szerszego dostępu do informacji, możemy wspierać otwartą debatę na temat relacji polsko-ukraińskich oraz zaangażowania Polski w działania na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w regionie. W demokratycznym społeczeństwie decyzje dotyczące wojny i pokoju powinny być podejmowane w porozumieniu z obywatelami. Umożliwienie społeczeństwu aktywnego uczestnictwa w debacie na temat polityki zagranicznej i militarnej jest kluczowe dla legitymizacji działań rządu. Publikacja dokumentów rządowych w formie audiobooka nie tylko informuje obywateli o podejmowanych decyzjach, ale także zachęca ich do refleksji, dyskusji i aktywności obywatelskiej. Relacje polsko-ukraińskie są kluczowym elementem bezpieczeństwa w regionie Europy Środkowo-Wschodniej, zwłaszcza w kontekście konfliktu z Rosją. Po inwazji Rosji na Ukrainę w dwa tysiące dwudziestym drugim roku, Polska stała się jednym z głównych sojuszników Ukrainy, oferując wsparcie humanitarne, militarne oraz polityczne. Wzajemna pomoc oraz solidarność w obliczu zagrożenia zewnętrznego przyczyniły się do zacieśnienia współpracy między oboma krajami. Jednakże relacje te nie są wolne od kontrowersji. Różnice w historii, percepcji przeszłości oraz w kwestiach narodowych budzą czasem napięcia. Należy pamiętać o trudnych rozdziałach historii, takich jak rzeź Wołyńska, które wciąż mają ogromny wpływ na bilans relacji obu narodów. Otwarte dyskusje na ten temat są niezbędne, aby zbudować zaufanie i zrozumienie. Decyzje podejmowane w sposób niedemokratyczny mogą mieć długofalowe skutki, które będą odczuwalne przez pokolenia. Przykłady to nieodwracalne zmiany w polityce zagranicznej, które mogą prowadzić do konfliktów. Zobowiązania podejmowane bez demokratycznych konsultacji mogą naruszać prawa człowieka lub ograniczać wolności obywatelskie. Obywatele mogą być zmuszeni do akceptacji rozwiązań, które są sprzeczne z ich interesami lub wartościami. Zignorowanie głosu obywateli może sprzyjać wzrostowi populistycznych ruchów politycznych i ekstremistycznych ideologii. Obywatele, czując się marginalizowani, mogą zwracać się ku skrajnym rozwiązaniom, co prowadzi do destabilizacji demokratycznego systemu. Warto wiedzieć. Warto być poinformowanym i czujnym, zwłaszcza w kwestiach potencjalnej wojny. Oryginał dokumentu w formie pliku tekstowego jest udostępniony na stronach rządowych, dokąd polecamy się udać w celu szczegółowego przeanalizowania podjętych postanowień. Wydawca nie odpowiada za język zawarty w przedstawionym dokumencie. Polskie Wydawnictwa Niezależne

Dymiący Bóg. W krainie Thora

Willis George Emerson

Historia Olafa Jansena, norweskiego rybaka, który wraz z ojcem przepłynął przez wejście w pobliżu bieguna północnego do wnętrza Ziemi, do dziś rozpala wyobraźnię ludzi na całym świecie. Czy to możliwe, że za biegunem magnetycznym kompas nadal wskazuje na północ? Skąd na wybrzeżu Syberii wzięło się tyle kości mamutów? Dlaczego arktyczne lody pokryte są czerwonawym pyłkiem? Czy wnętrze Ziemi może tętnić życiem? Być może znalazłeś tę książkę przez przypadek, ale to właśnie może być przypadek, który znacząco wpłynie na Twoje postrzeganie świata. Historia ta jest przykładem jednej z pierwszych opowieści o podziemnej cywilizacji. Jansen spędził dwa lata żyjąc z mieszkańcami w sieci podziemnych miast we wnętrzu ziemi. Spowite dymem centralne słońce oświetlało wewnętrzny świat, którego stolicą jest miasto... Eden. Czy to prawda, czy tylko wymysł płodnej wyobraźni? Do dziś mapy dalekiej północy przedstawiają dwie wersje Arktyki, jedną z Morzem Arktycznym, a drugą z arktycznym lądem. Nie mniej zagadkowe są pierwsze zdjęcia satelitarne tego kontynentu pochodzące z lat sześćdziesiątych.; widzimy na nich bowiem coś... No właśnie!... coś nieokreślonego. Życzymy pasjonującej lektury Wydawnictwo Horyzont Idei

Przejaw myślenia w dziejach. Odczytywanie osobowości metodą Gralskiego

Tomasz Paweł Szewczyk

Henryk Grudziński (pseudonim: „Gralski”) to najwybitniejszy polski grafolog, który w 1923 roku założył i Polski Instytut Grafologii Naukowej. Rozbudował koncepcję Ludwika Klagesa i opracował „swój system grafologiczny”, obejmujący zespół zasad interpretacyjnych i kryteriów, jakim należy poddać badaną próbkę pisma (rękopis). Był encyklopedystą, aforystą i autorem własnej kolekcji publikacji popularnonaukowych, tak zwanej Biblioteczki Gralskiego, z której wielu tomów do dnia dzisiejszego ostał się tylko jeden (który w całości można tutaj odsłuchać!). Profesor Henryk Grudziński wydawał swoje oryginalne publikacje na własny koszt, często posługując się pseudonimem. Wybitny profesor, Henryk Grudziński, utożsamiał się z takimi nurtami filozofii jak: empiryzm, racjonalizm i  naukowość, sięgał także do założeń egzystencjalizmu. Badał między innymi wpływ makrokosmosu na życie człowieka, interesował się tym, co ma wpływ na jego osobowość, pomagał sierotom.  Jak wielu wybinych Polaków swoich czasów został skazany na zapomnienie przez machinerię komunistycznego systemu, w którym dla intelektualistów miejsca było niewiele, albo nie było go wcale. Przez wiele lat negowano nawet sam fakt istnienia tej postaci a niniejsza publikacja zadaje tym doniesieniom kłam, nie tylko przedstawiając dokonania Profesora, ale także jego metody oraz bogaty przegląd dokumentów historycznych. Zainteresowania profesora Henryka Grudzińskiego były szerokie i niekonwencjonalne. Warto nadmienić, iż pełnił funkcję bibliotekarza Krakowskiego Towarzystwa Metapsychicznego oraz przyczynił się do zdemaskowania rzekomego pisma automatycznego w głośnej „sprawie Guzika”. Przejaw myślenia w dziejach. Odczytywanie osobowości człowieka metodą Gralskiego składa się z pięciu rozdziałów, poprzedzonych przedmową.  Pierwszy rozdział: „Poznaj samego siebie w kulturze i myśli europejskiej”, zawiera przegląd myśli historycznej bliskiej grafologii. W tej części pracy omówione są takie dyscypliny jak: historiozofia, psychologia konstytucjonalna Kretschmera, fizjonomika, chirologia, chiromancja, grafologia, pismoznawstwo sądowe. W rozdziale pierwszym czytelnik zapozna się z warsztatem pracy wybitnego rzeczoznawcy pisma ówczesnej epoki. Zagadnienia nad istotą człowieczeństwa, szczęścia, przyrody, techniki, sztuki, zdrowia, parapsychologii naukowej, wróżby i dotyczące innych kwestii wypełniają rozdział drugi. Rozdział trzeci otwiera zbiór oryginalnych aforyzmów i paradoksów zawierających sześćdziesiąt sześć poszczególnych dziedzin miłości i życia filozofa encyklopedysty, autora Uśmiechów Myśli, jakim był Profesor. Rozdział czwarty zamieszczony w całości w audiobooku przedstawia oryginalny tekst Henryka Gralskiego zatytułowany Wróżba starodawna i nowoczesna na tle najnowszej nauki o budowie ciała i charakteru, z jedną wielką tablicą, Wydawnictwa Drukarni Mieszczańskiej Stanisława Tomaszewskiego w Krakowie, mieszczącego się przy ulicy Batorego 6, wydanej w 1926 roku. Ostatni, piąty rozdział pod tytułem: „Rozszyfrowanie postaci Henryka Grudzińskiego–Gralskiego” ukazuje zgromadzone dane archiwalne i dozę wiedzy o nietuzinkowej, nieco tajemniczej stronie Profesora. Rozdział ten zilustrowany jest bogatym materiałem archiwalnym. Autor Tomasz Szewczyk podjął się arcytrudnego zadania, starając się odtworzyć tę barwną postać z jedynie fragmentarycznych, choć coraz liczniejszych danych, do których jednak uzyskał dostęp dzięki swej pasji i nieustępliwości. Informacje te, choć wciąż niekompletne, pozwalają na zarysowanie coraz wyraźniejszego portretu człowieka nietuzinkowego, o bardzo szerokich horyzontach, który niejednokrotnie w swoich ocenach i poglądach wyprzedzał swoją epokę. Przez lata kwestionowano nawet samo istnienie Henryka Grudzińskiego–Gralskiego. Niniejsza pozycja jednoznacznie rozstrzyga tę kwestię, ale czy Henryk Grudziński i Henryk Gralski to rzeczywiście ta sama postać?

Audiobiografia Nikoli Tesli

Nikola Tesla

NIKOLA będzie dzieckiem burzy – skomentowała fakt narodzin Nikoli Tesli akuszerka. – Nie burzy, ale światła – miała odpowiedzieć jego mama. Nikola Tesla wedle różnych podań miał przyjść na świat o północy, w trakcie letniej burzy z piorunami. Miał 63 lata, kiedy tekst tej książki ukazał się po raz pierwszy w czasopiśmie „Electrical Experimenter” w 1919 roku. Moje wynalazki. Autobiografia Nikoli Tesli to pozycja, którą wybitny konstruktor i wynalazca poświęcił w szczególności młodym pasjonatom inżynierii elektrycznej, dzieląc się z nimi wspomnieniami pasjonującej i trudnej drogi życia wynalazcy. Nie jest to klasyczna biografia, ale przepleciona wątkami biograficznymi, napisana w przystępny dla każdego sposób opowieść o wynalazkach i wydarzeniach, które poprzedziły ich powstanie. Jest kilka powodów, dla których „Moje Wynalazki. Autobiografia Nikoli Tesli” jest książką niezwykle wartościową zarówno dla młodych osób poszukujących drogi działalności naukowej bądź twórczej, jak i tych, którzy już tę drogę wybrali. Pokazuje ona prometeizm naukowca wierzącego w siłę ludzkiego umysłu oraz przeplatanie się chwil triumfu z chwilami gorzkiego rozczarowania. W niniejszej pozycji Czytelnicy będą mogli odnaleźć wiadomości, które pozwolą im wniknąć nie tylko w dorobek wybitnego wynalazcy, ale także w pewnym sensie podążyć jego śladem, w czym pomocna okaże się m.in. proponowana przez Teslę literatura oraz liczne opisy. Wartość tej książki kryje się w intencjach, które przyświecały genialnemu inżynierowi przy spisywaniu treści wywiadu adresowanego do młodych wynalazców. Może ona stać się źródłem inspiracji, motywacji i nośnikiem wiedzy, ale także być przestrogą przed dualizmem ludzkiej natury. Posiada potencjał dydaktyczny opatrzony dozą solidnej dawki informacji odnośnie tego, które ze swoich wynalazków dojrzały Nikola Tesla cenił najbardziej i dlaczego je wyróżnił.

Miłość. Naukowa i żywa filozofia miłości i seksualności

Lao Russell

"Kocham cię z całego serca i już zawsze będę cię kochać". To słowa wypowiadane przez zakochanych przez wszystkie wieki, a ponieważ miłość jest wszystkim, któż nie chciałby słyszeć ich w kółko, dzień w dzień? Takich słów nigdy za wiele. Celem tej książki jest pomóc wszystkim ludziom poznać różnicę między MIŁOŚCIĄ a SEKSUALNOŚCIĄ, aby mogli osiągnąć swój szczyt w szczęśliwym partnerstwie, które jest największą radością i skarbem na ziemi Kiedy świat w końcu pozna sekret szczęśliwego współżycia - jakim jest zrównoważone współżycie - zastaniemy szczęśliwy, zjednoczony i zrównoważony świat. Wielkim wyzwaniem życia jest odnalezienie takiej miłości, która jest pełna, niezłomna i prawdziwa. Zmysły człowieka, które wyraża on poprzez swoje fizyczne emocje, mogą go bardzo zwodzić. Tylko wtedy, gdy człowiek w końcu zrozumie różnicę pomiędzy zmysłami a swoją Duszą lub Umysłem - znajdzie ten trwały romantyczny związek, którego poszukują wszyscy ludzie. Wielkie emocje, które budzą się w nastolatkach, są jak eksplozja wysokiego napięcia. O, jakie to jest ogromne - i jak podniecająco zmysłowe uczucie. Twoje serce bije tak szybko, że czujesz, że zaraz pęknie, a ten nieopisany popęd seksualny jest przytłaczający. Czujesz, że musisz dać z siebie wszystko. Tylko całym sobą zaspokoisz ten wybuchowy popęd. Ale czy to miłość - prawdziwa miłość - wywołuje ten ogromny popęd, czy też jest to pragnienie zaspokojenia zmysłów?

AIDS INC. - Przedsiębiorstwo AIDS. Największy skandal medyczny XX-go wieku. Tom 1: Fałszywa epidemia AIDS

Jon Rappoport

W książce PRZEDSIĘBIORSTWO AIDS ujawniona zostaje ludzka chciwość pieniędzy i władzy oraz przedstawione jest to, jak sieć "starego lobby" ingeruje w działanie federalnie regulowanych amerykańskich instytucji badawczych, których liderów za ten stan rzeczy okrywa hańba. Kiedy skończysz czytać PRZEDSIĘBIORSTWO AIDS, zrozumiesz, dlaczego wirus łączony z AIDS jest stosunkowo nieszkodliwym intruzem, którego wykorzystano w sytuacji sztucznie stworzonej przez człowieka. Poznasz prawdziwą naturę zagrożeń dla układu odpornościowego, które dotykają nas wszystkich. Zrozumiesz, dlaczego epidemia AIDS i inne epidemie, które z pewnością nastąpią, nie ustąpią, dopóki człowiek nie zmieni swojego nastawienia. Poznasz prawdę, zmienisz zdanie i uwolnisz się. W dzisiejszym świecie jest tylko około dwustu naukowców, którzy rozumieją swoisty język i symbole hermetycznej i tajemniczej dziedziny nauki - wirusologii. Ze sterylnych i odizolowanych sanktuariów ci "kapłani wirusologii" nakreślili własne interpretacje "Wyższej Wiedzy" w odniesieniu do świata Natury. Ci nieliczni szafarze wiedzy poinformowali miliony lekarzy na świecie o tym, jaki jest ich zdaniem prawdziwy stan rzeczy w kwestii choroby zwanej AIDS. Oślepili nas swoimi egzotycznymi symbolami i relikwiarzem swych "laboratoriów"! Oślepili nas pod kątem dostrzegania oczywistych uwarunkowań środowiska, w którym codziennie jesteśmy zanurzeni. Jednak to właśnie załamanie się dynamicznej równowagi w stale otaczających nas środowiskach powoduje osłabienie naszego układu immunologicznego. Osiągnięto dla AIDS masę krytyczną. Rappoport dokumentuje te wydarzenia. Laurence E. Badgley