Przybłęda

Tomasz Siwiec

„Przybłęda”, to historia Jacka Pęgowskiego – bezdomnego alkoholika, który znajduje schronienie na klatce schodowej jednego z bloków mieszkalnych. Tam postanawia po raz kolejny zerwać z nałogiem. Nie jest to łatwe zadanie, ale mieszkańcy zaczynają tolerować obecność "nowego lokatora", a to okazuje się dla niego ogromnym wsparciem. Wkrótce jednak staje się coś nieoczekiwanego...

Odważ się żyć. Potęga bezwysiłkowej motywacji

Dawid Piątkowski

Pragniemy osiągać niesamowite rzeczy, wieść życie marzeń i być szczęśliwi. Dla większości ludzi to coś nierealnego. Ograniczeni przez brak wiedzy i strach, są więzieni w murach niepewności, które sami zbudowali. Pogrążeni we śnie, jednak wciąż żywi. Nieświadomi faktu, że skrywają w sercach najpotężniejszą moc w całym wszechświecie – siłę woli.   Walczymy, by się przebudzić i żyć bez ograniczeń   Nasza wewnętrzna siła nie pochodzi z wygrywania. To nasze zmagania i przeciwności losu budują charakter. Kiedy przechodzimy przez trudności życiowe i świadomie decydujemy, że się nie poddamy, pokazujemy, kim tak naprawdę jesteśmy. Walczymy, by się przebudzić i żyć bez ograniczeń. To jest nasz cel.   Odkryj sekrety niezachwianej motywacji najwybitniejszych i stań się niezwyciężony. Świadomie wzniecaj, potęguj i przejmij władzę nad ochotą do działania. Samokontrola otworzy drzwi do realizacji najambitniejszych wizji. To, o czym inni tylko marzą, będzie w zasięgu Twojej ręki.   O czym jest ta książka? Wiedza w tej książce została oparta na trzech solidnych fundamentach. Przedstawia ona źródła motywacji najwybitniejszych ludzi w dziejach historii. Połączone zostały obszary szeroko rozumianego sukcesu i rozwoju osobistego. Opisane autorskie techniki wskrzeszania, potęgowania i panowania nad motywacją zostały opracowane podczas wieloletniej analizy najwybitniejszych ludzi ze świata biznesu, sztuki, nauki i sportu. Łącząc te obszary, zrodziła się idea bezwysiłkowej i niezachwianej motywacji. Problemem większości ludzi jest brak wewnętrznej siły do działania. Gdy nasze ciało ma niski poziom energetyczny, niemożliwe staje się pokonywanie trudności, wytrwałość w postanowieniach, a nawet chęć do życia. Osoby, które posiadają mało energii życiowej, nie są w stanie przełamać strachu, niepewności i poczucia wstydu. Dlatego nie działają wcale lub szybko się poddają, nie doprowadzając spraw do końca. Gdy jesteśmy chorzy, ciało zmusza nas do odpoczynku. Stajemy się rozdrażnieni, powolni, otępiali. W takim stanie nierealne jest podejmowanie wyzwań, pokonywanie własnych słabości czy ryzykowanie. Osłabiony organizm wycofuje się z trudniejszych aktywności. Na trochę wyższym poziomie energetycznym znajdują się przeciętni zdrowi ludzie. Mają więcej energii od chorych, ale również znacznie mniej od przebojowych osób. Naładowanie wewnętrznej baterii jest kluczowe, by wystartować, móc zrobić pierwszy krok. Niższe pokłady energetyczne są prowokowane także przez umysł. Gdy mamy dużo negatywnych myśli, żyjemy przeszłością, jesteśmy negatywni w teraźniejszości i zamartwiamy się o przyszłość, wtedy osłabia się nasza życiowa bateria. By pokonać autodestrukcyjne myśli, emocje i nawyki, trzeba zidentyfikować przyczyny, a następnie z premedytacją usunąć je z umysłu. To pozwoli otworzyć drzwi do silnej osobowości. Gdy nasze ciała i umysły staną się gotowe do działania, czas przystąpić do finalnego kroku. Odkryć, co nas napędza do działania. W zależności  od tego, w jakim punkcie się znajdujemy, motywują nas różne rzeczy. Osoby na niskim poziomie świadomości czerpią siłę z udowadniania innym, że są lepsi, ładniejsi i fajniejsi. To najprymitywniejsza forma motywacji. Strach może wydawać się negatywną formą motywacji, ale na niektórych ludzi działa tylko taka forma. Samorealizacja jest jednym z najsilniejszych bodźców, jednak dalej wymaga dużej wewnętrznej siły, by utrzymać ją długoterminowo. Stale się ucząc i doskonaląc, możemy wznieść się na wyżyny ludzkich możliwości. Do świata, gdzie pracuje się po dwadzieścia godzin na dobę i nie sprawia to żadnego wysiłku. Wydawać się to może absurdalne, ale jest całkowicie możliwe i co ważniejsze – osiągalne dla każdego. Motywacja staje się bezwysiłkowa, gdy przestajemy egoistycznie podchodzić do życia.   Czego się nauczysz? Podniesiesz energię życiową – będziesz bardziej energiczny, szczęśliwszy i gotów do działania. Staniesz się niezwyciężony – zidentyfikujesz i z premedytacją wyrwiesz ze swojego umysłu chwasty, które Cię osłabiały. Pozwoli to z łatwością pokonywać strach, przeciwności i trudności życiowe. Zbudujesz niezachwianą i bezwysiłkową motywację – odkryjesz, co napędza najwybitniejszych ludzi do działania. Wybierzesz motywację idealnie pasującą do Ciebie.

Stabat Mater Dolorosa - smoleńska

Paweł Zapendowski

Stabat Mater Dolorosa - smoleńska pieśń na głos i fortepian (mezzosopran) muzyka: Paweł Bitka Zapendowski słowa: pol. tłumaczenie sekwencji łac. nuty - 7 str., tekst Pieśń dedykowana jest Ofiarom 10 kwietnia 2010. Stała Matka Boleściwa U stóp krzyża, we łzach cała.... Pieśń "Stabat Mater Dolorosa - smoleńska" na mezzosopran i fortepian powstała w Paryżu i po raz pierwszy była wykonana przez Annę Bober, z akompaniamentem Małgorzaty Westrych, w Galerii Austriackiego Konsulatu Generalnego w Krakowie, podczas prawykonania opery o Georgu Traklu "Kokaina (dzień 1 i 2)", w kwietniu 2010. Tak pisze o "Stabat Mater Dolorosa" dr Jacek Ozimkowski, wokalista, wykładowca krakowskiej Akademii Muzycznej: "Piękna melodyka i wokalne prowadzenie frazy rzadko zdarzają się w muzyce współczesnej. Jednocześnie brak przerysowań i użycie wyjątkowo proporcjonalnie dobranych środków kompozytorskich powoduje żywo odczuwany ból, a przecież o to chodziło w dawnej sekwencji "Stabat Mater". Partia fortepianu bardzo ekspresyjna, a jednocześnie oszczędna, szczególnie podkreśla linię wokalną i zawartą w niej treść. Rzadko się zdarza, by tak wiele emocji wyrazić za pomocą harmonii podkreślającej linię melodyczną, która nie jest przerysowana i egzaltowana, jak często obecnie bywa."

Liczydełko

Waldemar Maziński

Pouczająca bajka o aniołku, który stara się pokazywać chłopcu o imieniu Krzyś prawidłową drogę życia.

Śmieciowi ludzie

Tadeusz Meszko

Na wykopaliskach w Grecji Ann Laskowski odnajduje szkielet opisanego przez Homera w Odysei centaura Eurytiona.  W Nowym Jorku podczas akcji Greenpeace „Uwolnij śmieci”, zostaje porwany pewien bezdomny. Na filmie wykonanym z drona widać, że z głowy jednego z porywaczy wyrastają rogi. Terry Mykonos, były wojskowy, a obecnie pracownik organizacji charytatywnej „Lost in Life” zauważa, że nie jest to pierwsze zniknięcie jego podopiecznego, biorącego udział w programie medycznym „Pokaż nam swój kod, a damy ci zdrowie”. Postanawia przyjrzeć się bliżej tym przypadkom. W nieoficjalnym śledztwie pomagają mu przyjaciele: miłośniczka pływania i rocka symfonicznego Subira oraz miłośnik ekspresjonizmu niemieckiego – informatyk Federico.

Bezcenne wskazówki

Agnieszka Białomazur

Książka "Bezcenne wskazówki" to inspirująca opowieść o młodym chłopaku, który ma za zadanie towarzyszyć nieznanemu sobie człowiekowi na szlakach górskich Beskidu Śląskiego. Podczas całodniowej wędrówki po górach chłopak słyszy od swego kompana mnóstwo cennych wskazówek, które mają mu pomóc w tym, aby mógł odmienić swoje życie na lepsze i aby odniósł sukces. Wspomniane wskazówki dotyczą między innymi takich zagadnień, jak: rozwój osobisty, wewnętrzny spokój, podświadomość, wiara w sukces, wytrwałość, odwaga, porażki czy sens życia. I są one subtelnie wplecione w luźną rozmowę, wspomnienia bohaterów, opisy szlaków i tego co dzieje się podczas wędrówki. Z wykształcenia jestem ekonomistką, z zamiłowania humanistką i artystką. Moja twórczość literacka przejawia się w pisaniu inspirujących książek,zachęcających do celowego życia oraz podążania za własnymi marzeniami. Posiadam również zdolności manualne, które wykorzystuję tworząc rękodzieła metodą decoupage.

Erotyka Twoja i Moja

Katarzyna Gołąbek

Kobieta nie jest ciałem -Jest kolorami i wyobraźnią Przedstawiamy Państwu debiut poetycko - malarski Katarzyny Gołąbek z Bielska - Białej.Pan Jerzy Koperski Prezes Fundacji Sztuki na rzecz "Integracji", gdzie poetka przed kliku laty planowała wydać tomiki wierszy, ten wielki animator rozwoju poezji w Polsce,  prowadzący "Pocztę literacką" w latach 1973-20011, przez wiele lat kierownik artystyczny Klubu Hybrydy w Warszawie, w swoich recenzjach pisze:"Katarzyna Gołąbek przedstawia w swoich tomikach, które tworzą całą serię wydawniczą pod tytułem "Erotyka w Twarzy i Poezji", swoje pasje twórcze. Są dalekie poza banałem literackim, trafność metafor i zapis przepięknych marzeń Poetki, stanowią wyjątkowy obraz talentu Autorki. Poetka - dobroci i miłości - wierzy w światło swoich metafor, które jest niemal przeznaczeniem każdego i wyzwala siłę woli w walce o bardzo osobiste szczęście, wysublimowane, a zarazem - niech - jak pisze - staje się sensem życia powszechnego.Autorka jest niebywałą osobowością twórczą, sądzimy, że to rzadki talent, i czas najwyższy, aby debiut nastąpił możliwie natychmiast. Pani Katarzyna Gołąbek w swoim debiucie ukaże niebywałą siłę i wiarę w sens życia, poezji i sztuki.To obecnie najciekawsza postać, nie tylko społeczności Bielsko - Bialskiej, ale również w skali środowisk twórczych innych regionów i skupisk literacko - artystycznych.Tomik zatytułowany "Erotyka Twoja i Moja" jest pierwszym z serii tomików całego cykl" "Erotyka w Twarzy i Poezji": Twarz nad mojąPrzyjmuję zachłannieOddechy kolejnezawieszamzaciskam dłonieWbijam szpony w pościeli miękkość /Twarz nad moją/Jakimż to bólem moimByłoby zniknienie TwojeJakimż to tchnieniem Serca nasze złączoneBez siebie nie mające Żadnego westchnienia/Jakimż to bólem/ W recenzji z dnia 05.10. 2005 roku, Jerzy Koperski pisze do poetki: "...oto, przede mną Twoja EROTYKA. Obłędna, świeża i radosna. Pełna pasji i namiętności, jest ogniem.Zapewne z duszy Twojej ten żar wokół - i słowa i rysunki, stwarzają rzadki obraz namiętności i ciekawości. To już jest tak, że każda inna kobieta, każdy inny ulicznik - to nowa siła i nowe metafory. To czuję w Twoich wierszach i obrazach." Jerzy Koperski - Poczta literacka 1973-2001, Wydawnictwo Anagram i "Medyk" Warszawa 2005/6.    

Łoś

Andrzej Boruszewski

Czy to możliwe, żeby łoś był seryjnym mordercą? To pytanie zadaje sobie wielu przerażonych mieszkańców Typina. Jeśli chcesz znać odpowiedź - kup Łosia. Łoś da ci odpowiedź, a także rozrywkę i - jakże przydatną - wiedzę w zakresie pozbywania się ciał. Autor wyszedł bowiem z założenia, że dobry kryminał powinien nie tylko bawić, ale także uczyć."Łoś" został nagrodzony w roku 2011 w I Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Augustyna Barana organizowanym przez Polskie Muzy.Strona autora ( https://www.andrzejboruszewski.pl/ )

Dzieje Śląska - na swojską nutę

Jan Kochańczyk

Czarna ziemia, pełna górniczych hałd i dymiących kominów. Takie jest stereotypowe widzenie Śląska. Owszem, są tu hałdy, są kominy, ale są także miejsca magiczne na ziemi – zielone lasy i parki; bogate pałace, wspaniałe kościoły – pery europejskiej architektury. Historię najbardziej wielokulturowego regionu w Europie kształtowały barwne postaci. Każdy z bohaterów książki zasługuje na scenariusz filmowy lub powieść przygodową. Księżna Agnieszka to najbardziej czarny charakter naszych dawnych dziejopisów, od Kadłubka poczynając. Czy słusznie? Święty Jacek spod Opola, bohater Cervantesa, wielbiony w wielu krajach Europy Zachodniej i Ameryki Łacińskiej. Godula. Niesamowita kariera, od nędzarza do milionera. Daisy z Pszczyny, uznawana niegdyś za najpiękniejszą kobietę świata, w której się kochali książęta i królowie… Stanisław Ligoń, gwiazda katowickiego radia i – osobisty wróg Hitlera! August Hlond spod Mysłowic, najuboższy biskup w Polsce, nawet wtedy, gdy był prymasem. Korfanty; Morcinek, a także gwiazdy światowej piłki – urodzeni na Śląsku Klose i Podolski. Fascynujące kariery! Wrocław i Katowice to europejskie stolice kultury. „Wrocław? Tak” – powiedzą w Warszawie – „ale Katowice?” W „Dziejach Śląska na swojska nutę” można znaleźć dowody na to, że liczni artyści ze stolicy Górnego Śląska osiągnęli rangę światową. Autor sięga po stary wzór „Śpiewów historycznych” Niemcewicza. Czy dawny wzór na bardziej nowoczesną nutę sprawdzi się w epoce Internetu? Oto jest pytanie.

Grzech Sodomii w przestrzeni politycznej, prawnej i społecznej Polski nowożytnej

Piotr Lewandowski

Moja praca będzie przedstawiać krótką historię homoseksualizmu. Jest to problem rzadko spotykany w opracowaniach historycznych, a prawie w ogóle nieporuszony przez polskich historyków. Niemniej problem ten istniał już od samego początku istnienia państwa polskiego. Nie jest to problem mały, gdyż obejmujący 4 – 6% ludności. Przedmiotem badań niniejszej pracy będzie postrzeganie homoseksualizmu jako zjawiska funkcjonującego od najdawniejszych czasów w społeczeństwie. W tej pracy postaram się przede wszystkim przedstawić postrzeganie, występowanie, stosunek społeczeństwa i prawa do zjawiska homoseksualizmu w Polsce w czasach nowożytnych, czyli od XVI do XVIII wieku. Będę próbował rzucić światło na penalizację zachowań homoseksualnych od najdawniejszych czasów, dlatego pracę swą zacznę już od opisywania zjawiska homoseksualizmu w starożytności, co w pełni pozwoli na uchwycenia zmian, jakie zachodziły w pojmowaniu i akceptowaniu osób o odmiennej orientacji seksualnej. Szczegółowa analiza będzie dotyczyć ziem I Rzeczpospolitej począwszy od średniowiecza poprzez okres nowożytny. Takie przedstawienie sprawy pozwoli na kompletne ukazanie problemu sodomii w Polsce przedrozbiorowej, ukaże wywodzące się stereotypy, a także zmiany, jakie zachodziły na przestrzeni wieków względem homoseksualizmu. W swojej pracy chcę zebrać i rozszerzyć dotychczasowe wiadomości odnośnie tolerancji i nietolerancji homoseksualizmu w Polsce nowożytnej. Będę starał się przedstawić ów problem w polskim prawie karnym (co groziło za zachowania homoseksualne, jakie kary były przewidziane), a także w obyczajowości (stosunek społeczeństwa do osób homoseksualnych). Posłużą mi do tego przede wszystkim źródła pamiętnikarskie (Martin Grunereg, Marcin Matuszewicz, Andrzej Kitowicz, Walerian Nekanda Trempka) kodeksy prawa (Bartłomiej Groicki), teksty moralizatorskie (Adam Gdacjusz, Marcin Krowicki, Jan Jonston), a także opracowania Zbigniewa Kuchowicza, Marii Boguckiej, Janusza Tazbira. Niestety większość z nich odbiera homoseksualizm w zakresie zboczeń i dewiacji seksualnych, dlatego też ich prace na ten temat są już przestarzałe i nieadekwatne do wyników badań naukowych chwili obecnej. Będę posiłkował się również wieloma innymi pomniejszymi tekstami i opracowaniami także z natury antropologii (Michael Foucault), czy seksuologii (Zbigniew Lew Starowicz). Posłużę się również literaturą katolicką, która jest nieprzychylna do zjawiska homoseksualizmu, dzięki czemu dostarcza ona wiele argumentów i źródeł dla wytłumaczenia zjawiska nietolerancji. Mam nadzieję, że moja praca rzuci nieco jaśniejsze światło na omawiany przeze mnie problem i rzetelnie ukaże sytuację, jaka panowała w nowożytności w akceptacji homoseksualizmu.

Basquiat - Czarny Picasso

Mirek Konieczny

Mirosław Konieczny: "BASQUIAT – CZARNY PICASSO" czyli przyczynek do badań terenowych nad jakością heroiny w NY, w okresie schyłkowego Andy'ego Warhola, w trzech aktach prozą, z kwaśnym Intro. Mirosław Konieczny - ostatni hippis PRL-u, od dwudziestu lat niepełnosprawny, opisuje w powieściach stracone pokolenie polskich free-menów uzależnionych od narkotyków. O czym jest sztuka teatralna "BASQUIAT – CZARNY PICASSO"? O Jean-Michel Basquiacie – czarnym Kreolu, synu Haitańczyka i Portorykanki, który dzięki swojej pracowitości i determinacji, aby być sławnym na cały świat, wdarł się przebojem do panteonu mistrzów sztuki współczesnej. Był nazywany Czarnym Picasso. Ogromna ilość jego dzieł powstała głównie dzięki napędowi jaki dawała mu heroina, od której był mocno uzależniony i która spowodowała jego wyniszczenie i śmierć. Basquiat żył krótko: od 22 grudnia 1960 r. do 12 sierpnia 1988 r. Był więc, jak łatwo policzyć, artystą z grona „pokolenie 27”. Nazywa się tak artystów o wielkiej sławie, a więc: Jimiego Hendrixa, Janis Joplin, Curta Cobaina i Amy Winehouse. Wszyscy członkowie tego elitarnego klubu zmarli przez narkotyki i wszyscy dożyli jedynie 27 lat.

Kosowo

Edyta Niewińska

Kosowo to portret własny współczesnych trzydziestolatków, rozpaczliwie szukających miłości, w którą zresztą i tak nie wierzą. Młodych ludzi, próbujących szukać sensu w życiu, innej jakości w relacjach międzyludzkich, nowych doznań i ekstatycznych przyjemności – wszystko po to, by uciec od samotności, poczucia porażki i przegranego już, choć tak młodego, życia. Książka obrazuje gorzką historię dziewczyny, która raz będąc porzuconą, porzuca kolejno wszystkie bliskie jej osoby, dokładnie odtwarzając scenariusz zdarzeń, które doprowadziły ją na skraj rozpaczy, dzieląc się bólem jak inni radością. Kosowo jest synonimem jej wewnętrznego rozbicia, bo w końcu wszystko zależy od tego, co zrobimy z naszą przeszłością – czy na gruzach zniszczonego wojennym konfliktem terenu zbudujemy nowe miasto, udając, że nic się nie stało, czy mozolnie odgruzujemy te zgliszcza, mierząc się przy tym z własną słabością, i zaczniemy raz jeszcze od początku. Aniela, podobnie jak każdy z bohaterów tej książki, może jeszcze wybrać swoją własną przyszłość. Problem polega na tym, że bardzo nie lubi podejmować decyzji...   „Cieszę się, że ktoś właśnie o tym napisał książkę. Od pierwszych stron wiedziałem, że chcę ją przeczytać całą, bo jej treść odbiorę osobiście. I tak też się stało, bo ja właśnie w swoim życiu trafiam na takie kobiety. Niezwykłe, ale totalnie niepoukładane. Bardzo inteligentne i wiedzące, co należałoby zrobić, aby sobie to życie ułożyć, ale kompletnie nie potrafiące podjąć decyzji, nie mówiąc już o działaniu. Oczywiście jest to zasługą mężczyzn, których spotkały wcześniej. Ojców, partnerów, a najczęściej obu. Przez spustoszenie, jakiego dokonali u tych kobiet - tak jak to jest ukazane w książce - prawie niemożliwy jest z nimi normalny związek. Ktoś nie mający rozeznania w temacie mógłby pomyśleć: "rąbnięta baba". A przecież ona musi być fascynująca lub co najmniej intrygująca. Jest inteligentna i zapewne ma jakieś talenty. Czytelnik może sobie pomyśleć: "raczej nie ma takich wariatek", a tymczasem to nie wariatki i jest ich bardzo dużo, tylko raczej nie pokazują na co dzień, jaki bałagan mają w głowie. Zakończenie jest kapitalne. Normalnie wybuchnąłem śmiechem, że autorka taki numer wykręciła czytelnikowi.” Marcin Olechnowski   „Kosowo to opowieść stworzona z zanotowanych na gorąco wrażeń i emocji, która dojrzewa wraz z bohaterką aż do niespodziewanego finału. Książka rozpoczyna się od zniszczenia, emocjonalnego rozbicia, co podkreśla język pełen krótkich, agresywnych zdań. Ta narracja zmienia się wraz z emocjonalnymi zmianami, jakim podlega kluczowa postać. Kosowo czyta się jak kryminał, ale bogato obudowany psychologicznym tłem - jest to bowiem historia dochodzenia do prawdy o przyczynach, które doprowadziły do początkowej katastrofy, historia zbierania okruchów informacji, z których ostatecznie udaje się złożyć pełen obraz sytuacji. Choć czytelnik jest na bieżąco wdrażany w kolejne odkrycia bohaterki, to jednak rozwiązanie tajemnicy zaskakuje go. Tym bardziej jednak przyklaskuje decyzji dziewczyny, która musi wybrać między wyobrażeniami a rzeczywistością.” Przemysław Poznański   Bez etatów i bez miłości idą pod rękę miejską dżunglą ze strachem z jednej strony, i biernością z drugiej. Boją się podejmowania decyzji. Pokolenie po transformacji. W poszukiwaniu siebie, swojej tożsamości, i utraconego czasu. Momentami bolesny, ale przejmująco prawdziwy obraz współczesnych trzydziestolatków. Debiut literacki Edyty Niewińskiej. Szlachetna hierarchia wartości wpojona przez rodziców, na które nie ma miejsca w dzisiejszym świecie. Niemożność wyboru drogi, chaotyczność, ucieczka od odpowiedzialności i gonitwa za czymś nienazwanym. Wyrazisty język, konsekwencja, metafora i symbol, sylwetki bohaterów prawdziwych. Autorka zabiera nas w podróż i opowiada swoją historię, dyskretnie wkradając się do umysłu czytelnika, konsekwentnie zmusza nas do odkrycia i zmierzenia się z naszym, własnym, intymnym, prywatnym i jakże bolesnym Kosowem. Polecam! https://www.polskieradio.pl/10/501/Artykul/626273,Portret-pogubionych-wspolczesnych-trzydziestolatkow     Patronat medialny:   artysta    BalconyTV    bearbook-ksiegarnia lgbt   Coffee-News   granice    independent    lubie-czytac     nowy ekran TwojaKultura    outfilm   opetani czytaniem    nie czytasz nie ide z tobą do łóżka! Edyta Niewińska rocznik ‘78, z wykształcenia socjolog sztuki, z doświadczenia zawodowego PRowiec, po siedmiu latach pracy dla agencji – cudzych i własnych – porzuciła firmowy kierat na rzecz freelancerki oraz podróży. Miłośniczka bałkańskich klimatów, sztuki konceptualnej i Sarajewa, obecnie mieszka w Andaluzji. Menadżerka zespołu Tfaruk, grającego jazz z punkową energią. Kulturowa anarchistka, nie stroniąca od mówienia o aborcji, trudnych relacjach interpersonalnych, związkach homoseksualnych i lękach współczesnych trzydziestolatków. Kobiece wcielenie Hanka Moody’ego – pije, pali, nie toleruje związków, ignoruje problemy.

Bajki dla dużych dzieci

Mander

Bajki dla dużych dzieci

Tramwaj zwany 805N. Opowiadania

Miłosz Kamil Manasterski

"Tramwaj zwany 805N" to zbiór 10 opowiadań autorstwa Miłosza Kamila Manasterskiego, laureata Nagrody Światowego Dnia Poezji pod patronatem UNESCO za debiut książkowy (Sztuka czytania - 2006) i Nagrody Poezji Dzisiaj (2009), jednego z najmłodszych członków Związku Literatów Polskich i redaktora naczelnego Magazynu ZLP www.literaci.eu, autora sześciu książek poetyckich. W zbiorze znajdziemy opowiadania powstałe w latach 1996-2002. Mamy tu wspomnienia szkolne (Oddział specjalny), ostatni występ muzycznego zespołu grającego postindustrialny eklektyzm  (Jaka to melodia?),  przygody świeżo upieczonego studenta w pociągu (// Duszności), zapis traumatycznych przeżyć ze spotkania z seniorkami (Tramwaj zwany 805N). Manasterski pisze również o niebezpieczeństwach zakupów gotówkowych (20 złotych), doświadczeniach  początkującego copywritera (Kampania społeczna), tragicznych konsekwencjach malowania paznokci w pracy (<>) i korporacyjnych rozwiązaniach kryzysu małżeńskiego (Urlop). Opisuje ryzyko towarzyszące podróżom w towarzystwie tajemniczych blondynek (Epilog) i niezwykłe umiejętności współpracowników polskich służb specjalnych (TW Lusterko). Wszystkie historie łączy poczucie humoru Manasterskiego, które sprawia, że lektura tej książki dostarcza znakomitej zabawy. Opowiadania ze zbioru otrzymały nagrody w licznych konkursach prozatorskich m.in. konkursie Uniwersytetu Gdańskiego (2003), IX Nadnyskich Spotkań Literackich w Zgorzelcu (2003), Zabrzańskiej Jesieni Literackiej (2006), konkursie im. J. I. Kraszewskiego w Białej Podlaskiej (2006). Były także publikowane w antologiach i almanachach (m.in. Proza życia, Praski Almanach Literacki).

Szachownica śmierci

Marta Grzebula

Powieść jest formą zbliżoną do gatunku S-F, ale nie do końca. Opowiadam w niej o mrocznej tajemnicy rodzinnej. Rodzina Brockich od lat boryka się z pewnym rodzajem obsesji - umiłowaniem do czarnego Anioła śmierci. Każdy kolejny członek rodu spisuje jego kroniki w tajemnej, pełnej magii komnacie, znajdującej się w podziemiach ich rodzinnego zamku, zbudowanego przez pradziadka głównego bohatera Jerrego, Alberta. To od niego zaczęła się owa historia. Jerry przejmuje po śmierci ojca to piętno. Jest on światłym człowiekiem, nie wierzącym w zjawiska nadprzyrodzone, ale „wciąga” go ta mroczna historia. W testamencie otrzymuje w spadku nie tylko potężne bogactwo, posiadłość i wszelkie dobra, ale i to, czego od dziecka się bał. Już nie tylko świadomość faktu, że stanie się sługą anioła, ale że będzie spisywał wszelkie okropności jakich ten w imię sprawiedliwości będzie się dopuszczał, go przerażają. Powieści ukryty jest także wątek choroby jego brata. To owa tajemnica, bolesna i ukrywana przez jego bliskich łącznie ze służbą i wiernym majordomusem Tomaszem jest jego „solą w oku”. On i jego brat Wincent mają niebywałą zdolność porozumiewania się pozazmysłowego. Ta telepatia pomiędzy braćmi doprowadza Jerrego niemal do obłędu. Tymczasem w miasteczku żniwa zbiera Anioł śmierci… Umiera większość mieszkańców… Kto i dla czego dopuszcza się takich  zbrodni? Płatny zabójca? Czy Wincent, a może rzeczywiście Anioł Śmierci? Kto znał historię składowania toksycznych odpadów niedaleko miasteczka? Kto mógłby cokolwiek zyskać na tym czynie? Wiele pytań.

Jestem tobą

Monika Hołyk-Arora

„Jestem Tobą” to powieść z pogranicza sensacji i kryminału. Opowiada o losach kobiety, która budzi się w nieznanym jej pomieszczeniu i nie pamięta nawet własnego imienia. Ku jej przerażeniu nie jest też sama. Tuż obok niej leży martwa przedstawicielka płci pięknej, która wygląda dokładnie tak samo jak ona! Na podstawie urywkowych wspomnień agent Interpolu rozpoznaje w niej ofiarę wieloletniej przemocy domowej, skazaną za próbę zabójstwa swego oprawcy. W zamian za nową tożsamość nakłania ją  do odgrywania roli zmarłej i wydobycia poufnych danych niezbędnych do rozpracowania niebezpiecznej siatki przestępczej. Od tego momentu rozpoczyna się niebezpieczna gra, w której niemal każdy ma własne cele, a wróg może stać sie nagle wartościowym sprzymierzeńcem.

Czarna owca

Iwona Sobolewska

"Czarna Owca" to opowieść o energicznej, pełnej życia i radości nastolatce o imieniu Jagoda. Jej historia rozpoczyna się w Ladispoli - jednej z rzymskich prowincji Włoch. Jagoda nie ma prawa narzekać na własne życie. Ma wspaniałych rodziców, którzy spełniają jej marzenia, nianię, która kocha ją jak własne dziecko i prawdziwą przyjaciółkę Carlę. Jest pół Polką, pół Włoszką. Dzięki patriotycznej matce doskonale zna język polski, choć w kraju tym bywała tylko w dziecięcych latach. Życie Jagody wygląda mniej więcej tak jak przeciętnej nastolatki. Dziewczyna przeżywa radosne chwile i odkrywa zawiłości życia przeplatające się wzajemnie z młodzieńczymi miłostkami. Ma zwariowanych kolegów i koleżanki oraz jak tylko potrafi stara się pomagać przyjaciółce w randkach z wyśnionym chłopakiem. Jednak jej życiowa bajka szybko się kończy. Tragiczna śmierć rodziców sprawia, że wszystko legnie w gruzach. Dziewczyna nagle zostaje sama z nianią, która niestety nie ma do niej prawa opieki. Bliższą rodzinę stanowią dziadkowie ojca, którzy nigdy nie akceptowali wnuczki ze względu na pochodzenie matki i status majątkowy. Jest również ciotka mieszkająca w Polsce, bliźniacza siostra Karoliny - matki Jagody. Dziewczyna nie chce opuszczać przyjaciół i niani. Nie jest jeszcze gotowa na rozłąkę, jednakże nie ma wyboru - chcąc nie chcąc musi opuścić ukochane Włochy. W zasadzie dopiero w Polsce rozpoczyna się jej prawdziwa przygoda. Poznaje smak nadmorskiego klimatu oraz odkrywa tajemnice rodzinne. Nieznana dotąd ciotka Matylda, okazuje się wspaniałą osobą, która nie narzuca jej swojego stylu bycia. Okazuje się również, że łączy je wspólna pasja do malowania. Pojawiają się też nowe postacie, oczywiście na zmianę przeplatające się z dawnym życiem Jagody. Najbardziej interesujący są bracia, bardzo swobodnie zachowujący się w domu Matyldy. Starszy z nich Mikołaj - świetny gitarzysta i jak się okazuje obiekt zainteresowania głównej bohaterki oraz Przemek - artysta, którego uczy Matylda, wprowadzają do życia Jagody niezły zamęt. Zakochani chłopcy konkurują ze sobą w widoczny dla niej sposób. Oczywiście nie obyłoby się bez czarnego charakteru w postaci Landryny, która nieraz zirytuje bohaterkę oraz później pojawiającego się nie wiadomo skąd Hobbita - byłego chłopaka Jagody. No cóż, karygodne byłby opowiadanie wszystkiego, dlatego należy pozostawić pare niedomówień i zadać kilka pytań, które mogą nękać podczas czytania a mianowicie: Czy Jagoda będzie potrafiła pójść za głosem serca? Czy przyjaźń Carli i Jagody przetrwa z biegiem czasu? Czy dziewczyna powróci do ukochanych Włoch? Jak brzmi prawdziwa rodzinna historia? Na te oraz na wiele innych pytań znajdzie się odpowiedź tylko po przeczytaniu "Czarnej Owcy".

Podniebni żołnierze

Eugeniusz Toman

Treścią wielobarwnej opowieści Eugeniusza Tomana „Podniebni żołnierze”, byłego pilota i dziennikarza, jest odkrywanie prawdy historii. Gdy we wrześniu 1970 roku w „Szkole Orląt” ogłoszono nocny alarm, kandydat na lotnika trzeciego roku podchorążówki ocenia swoją sytuację – pragnie zostać pilotem. Chce latać w powietrzu, a nie czołgać się po ziemi, ale dryl ogólnowojskowy staje na przekór wyobrażeniom lotnika. Zastanawiają go nowo odsłaniane pomniki, zwłaszcza cokół skrzydła z płaskorzeźbami patrona szkoły lotniczej, obcego tradycji polskiego lotnictwa. Jego uwagę skupia historia regionu i okoliczne nekropolie – podczas I wojny światowej zginęło tam tysiące żołnierzy. Przypadkowo trafia na zapomniany cmentarz legionistów z 1920 roku. W miejscowej cytadeli zauważa największy hitlerowski obóz jeniecki w Europie. Obok niej odbywało się tragiczne forsowanie Wisły przez żołnierzy walczących wcześniej pod Lenino. Zaciekawia go również była dęblińska twierdza Iwangorod, gdzie niegdyś służył ppor. Romuald Traugutt, późniejszy dyktator powstania styczniowego, przejmuje los pilotów z Dęblina walczących na wszystkich frontach II wojny światowej (Bajan, Horbaczewski, Skalski, Skarżyński, Ścibior). W czasie wolnym od musztry i nauki młody adept sztuki latania poszukuje także swoich korzeni rodzinnych, które przynoszą zaskakujące odkrycia. W tym kontekście opowiada o doświadczeniach społeczno-obyczajowych w Polsce Ludowej. Książka Eugeniusza Tomana ma dynamiczne tempo, co sprawia, że historie w niej zawarte czyta się jednym tchem. Osobiste przeżycia podchorążego wzbogacane są relacjami napotkanych osób i biografiami postaci historycznych, dzięki czemu wojenne ślady prowadzą aż do potopu szwedzkiego i narodowych powstań. Jej kanwą nie jest jednak wojna, a przygotowywanie młodych ludzi do niej. Wszystkie rozważania sprawiają, że opowieść niesie przesłanie pacyfistyczne. Swoje zdarzenia i przypadki główny bohater „Podniebnych żołnierzy” odnotowuje skrycie w pamiętniku, obawiając się reperkusji. Gdyby dostały się w niepowołane ręce, wyrzucono by go ze szkoły i groziłaby mu dodatkowa dwuletnia służba wartownicza. Mimo osobistych perypetii w szkoleniu wojskowym udaje mu się w końcu przezwyciężyć rozterki i zasiąść za sterami odrzutowca.

Wszystkie nasze Boginie-Matki

Marcin Mielcarek

"Wszystkie nasze Boginie-Matki" to zbiór jedenastu obyczajowych opowiadań, traktujących o doczesności, człowieku i kobietach. Niekierowany i pisany zupełnie do i pod nikogo – głównie spodoba się czytelnikom lubiącym bardziej "męską" prozę, fanów Bukowskiego i amerykańskich Beatników. Zbiór często niegrzeczny, czasami niepoprawny, szyderczy i cyniczny, ale traktujący czytelnika jak najbardziej poważnie. W skrócie – po prostu prawdziwy.

Poradnik zimowego grzybiarza

Ryszard Makowski

Poradnik, jakiego jeszcze nie było! (ebook wydanie II, w wygodnym formacie PDF, A6, str 138) Jeśli lubisz zimowe wędrówki po lesie, albo chciałbyś zadziwić swoich imieninowych lub świątecznych gości oryginalną potrawą, samodzielnie przyrządzoną ze świeżych, zimowych grzybów to ten poradnik jest właśnie dla Ciebie!!! 1) Znajdziesz w nim dokładne opisy oraz kolorowe zdjęcia wielu cennych (smakowo i zdrowotnie), zimowych grzybów, o których inni nawet nie słyszeli. 2) Poznasz ciekawe przepisy na różne smaczne, grzybowe potrawy oraz świetnie harmonizujące z nimi nalewki. 3) Będziesz mógł wypróbować wiele praktycznych porad, które dobrze zabezpieczą i ułatwią Ci zimowe wędrówki, nawet w trudnym, nieznanym terenie. 4) Być może spontanicznie się uśmiechniesz lub zadumasz, czytając wplecione w ten poradnik dygresje. Jest jeszcze jedno istotne pytanie: czy warto jest biegać zimą z laptopem po lesie, skoro można też sobie zamówić tradycyjną (czyli papierową) wersję tego poradnika? Odpowiem tu prosto i szczerze nie warto! Z laptopem nie! Ale ale można przecież wgrać ten poradnik do znacznie wygodniejszego czytnika, tableta lub smartfona, albo po prostu wydrukować naluźnych kartkach interesujące Cię zdjęcia oraz opisy i wraz z kanapką, schować je do kieszeni, a potem śmiało z nich skorzystać w terenie. Takim oto sposobem, może się okazać, że wersja elektroniczna tegoż poradnika jest równie wygodna, jak papierowa, a przy tym jest ona o wiele łatwiejsza (szybsza) do zdobycia i znacznie tańsza. Ryszard Makowski (ur. 3 grudnia 1948 w Ostródzie) pedagog, wychowawca, propagator resocjalizacji poprzez turystykę kwalifikowaną i wychowania przez sztukę ociec czworga dzieci i dziadek 11 wnuków. Dzieciństwo i młodość spędził w Łasi (pow. Maków Maz.), tam też uczęszczał do szkoły podstawowej. Następnie podjął naukę w Liceum Pedagogicznym w Różanie, a po obligatoryjnej reorganizacji tychże szkół przeniósł się do Liceum Pedagogicznego w Pułtusku. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej w Warszawie[1]. Rozpoczynał pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Sielcu. Następnie przez dwa lata pracował w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych w Bydgoszczy, a także w Domu Dziecka w Ostrołęce oraz w Społecznym Liceum Ogólnokształcącym w Ostrołęce. Jako wieloletni wychowawca i dyrektor Zakładu Poprawczego i Schroniska dla Nieletnich w Laskowcu, a także działacz PTTK - promował resocjalizację poprzez turystykę kwalifikowaną (z survivalem włącznie), którą nazywa twardą szkołą charakteru[2]Zorganizował kilkaset regionalnych i ogólnopolskich rajdów, spływów, wycieczek i szkoleń z zakresu turystyki kwalifikowanej. Ponadto propagował formę wychowania i resocjalizacji poprzez sztukę. Ucieleśnieniem tego pomysłu stała się organizacja okręgowych a potem ogólnopolskich "Przeglądów Dorobku Artystycznego Zakładów Poprawczych i Schronisk dla Nieletnich" w Wojewódzkim Domu Kultury w Ostrołęce. Po zakończeniu pracy w zakładzie jako praktyk rozpoczął działalność akademicką[3](Kolegium Nauczycielskie w Międzylesie, a od 2002 r prowadzi zajęcia na Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Niektóre publikacje: Spostrzeżenia dotyczące obozu studentów WSPS w Zakładzie Poprawczym w Laskowcu (Szkoła Specjalna nr 2/1983) Turystyczna szkoła charakterów (Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, nr 2/2005) Przepraszam Cię mamo (Charaktery nr 7/2005) Po co chodzić po górach (Wychowawca nr 6/2006) Krótki film o zabijaniu opowieść o Waldku (Emocje nr. 2/2011) Przepraszam, czy tu biją? Ależ tak! (Emocje nr 4/2011) Zimą na grzyby- poradnik (ebook) wydanie I, wydawnictwo EscapeMagazine.pl, 2007, ISBN 978-83-60320-37-2 Za murami poprawczaka (książka), wydawnictwo Łośgraf, 2009, ISBN 978-83-87572-09-9 Wiersze dla żony (tomik) wydanie prywatne 2008 Z rodzinnego gniazda (książka) wydanie prywatne 2011 Poetycki Almanach Kurpiowszczyzny (praca zbiorowa) T.P.O, 2009, ISBN 978-83-88169-60-1

Winda do nieba

Tadeusz Meszko

Epitafium dla ery kosmicznej. Cuda XXI wieku nie okazały się tak cudowne jak sądzono. Hamulcem rozwoju stała się religia, nastało nowe średniowiecze.   Akcja powieści dzieje się w 2069 roku (stulecie lądowania na Księżycu), w mieście-państwie Dawapolis blisko równika, gdzie zbudowano windę do kosmosu – jak uważają jedni, lub Boga – jak ją widzą drudzy. Osią narracyjną jest śledztwo Barta, poszukującego na zlecenie Ester jej matki Désirée, która porzuciła dziecko zaraz po porodzie. W trakcie tego śledztwa Bart przypadkowo trafia na nowe tropy, mogące wyjaśnić śmierć jego rodziców sprzed ćwierć wieku.  Te dwa śledztwa zaczynają się splatać. W tle toczy się rozgrywka dwóch odłamów Kościoła katolickiego. Spodziewana jest bliska śmierć papieża i zwołanie konklawe. Bart, przypadkowo ratujący życie wiernych w trakcie Wielkanocnej parady platform z figurami świętych, zostaje wykreowany na bohatera. Coraz bardziej zaczyna mu to przeszkadzać w śledztwach, zwłaszcza że internetowe fake news ogłaszają, że postanowił on odnaleźć Boga i przywódcy różnych sekt zaczynają zgłaszać się do niego, przekonując, że to ich Bóg jest tym jedynym.

Mnożenie i dzielenie do 100. Tabliczka mnożenia w jednym palcu

Irena Sidor-Rangełow

Czy twoje dziecko wie ile to jest: 6 x 8 = ?  8 x 7 = ?   9 x 8 = ?   56 : 7 = ?  7 x 7 = ?   81 : 9 = ?  64 : 8 = ? Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, to w tej książeczce znajdziesz szybkie, łatwe i zabawne metody mnożenia i dzielenia do 100. Pozwolą one dziecku, w niecałą godzinę, opanować samodzielne mnożenie i dzielenie w tym zakresie. Pomimo że opisana metoda mnożenia jest „stara jak świat” i nikt już nie pamięta, kto dokładnie ją wymyślił, to jednak dzieci w dzisiejszych czasach nadal mają kłopot z opanowaniem tych podstawowych operacji matematycznych, bez których w szkole ani rusz. Jest to trudna sytuacja: Dla dzieci – wkuwanie na pamięć to jedna z najtrudniejszych i najbardziej żmudnych metod (choć nadal najbardziej popularna), dużo czasu poświęcają na naukę i doznają niemało frustracji z powodu zapominania. Dla rodziców - ciągłe przepytywanie i zastanawianie się, kiedy dziecko wreszcie się tego nauczy i jak mu w tym pomóc. Dla nauczycieli - trudności w przechodzeniu na kolejne etapy nauki matematyki. Tabliczkę mnożenia i dzielenie do 100 bez wątpienia każdy powinien znać, a ta książeczka, krok po kroku, pozwoli każdemu uczniowi samodzielnie (albo z małą pomocą rodziców) i z łatwością opanować tą ważną umiejętność. Książka przeznaczona dla dzieci, które opanowały mnożenie do 5x5, w każdym wieku. Autorka książki – Irena Sidor-Rangełow, psycholog, od 15 lat zajmuje się metodami szybkiego i efektywnego uczenia się, zapamiętywania i czytania, i różnymi procesami fizjologicznymi wpływającymi na funkcjonowanie mózgu i pamięci. Jest współautorką książek: - „Naucz się w 7 godzin jak tworzyć mapy myśli” (wydawnictwo E-bookowo, 2012 – Polska, również wersja bułgarska i angielska). - „Jak uczyć się trzy razy szybciej" (wydawnictwo Liternet, 2007 - Bułgaria),

Aremil Iluzjonistów: Sequel. Rozbłysk

Alicja Makowska

Iluzja wymarła przed czterystu laty. Przypadkowy incydent w kolonii Minacory uruchamia machinę zdarzeń, które burzą uporządkowane życie Tayany – czeladniczki garncarskiej. Splot wydarzeń sprawia, że dziewczyna przystaje do Syndykatu – potężnej organizacji przestępczej, dążącej do odrodzenia iluzji. Decydując się na współpracę z kartelem, Tayana wyrusza w niebezpieczną misję w poszukiwaniu zaginionego Miasta Pogan, mając za towarzysza jedynie zdrajcę, którego słowom nie może ufać.

Miłość w Ustroniach

Małgorzata Kasprzyk

Wydanie specjalne z okazji Walentynek. Sześć historii miłosnych z sekretami w tle i sześć tajemniczych miejsc, w których spotykają się zakochani. Nie zawsze wszystko jest takie, jak się wydaje i nie zawsze naprawdę ma miejsce romans - niekiedy pozory mylą!   Intrygujące miejsca akcji, intensywni bohaterowie i ona - miłość - odmieniana przez przypadki, nadająca barw życiu owych postaci. Ale w historiach opowiedzianych przez Małgorzatę Kasprzyk, miłość wcale nie jest ckliwa jak w tanich romansach. Ta miłość potrafi zrobić krzywdę poprzez fałszywe oskarżenia, żyje w przeszłości starego domu, bywa sumą pewnych przypadków, czy po prostu rodzi się nieświadomie ukryta głęboko w sercu. Miłość w tych opowieściach jest piękna i tajemnicza, delikatna i niezwykle subtelna. Odkryjcie jej przesłanie i cudowną wrażliwość. Szczerze polecam! Agnieszka Krizel - Recenzje Agi   Zbiór sześciu opowiadań, w których miłość przeplata się z tajemnicami oraz dużą dawką śmiechu. Chwile wzruszeń i dobra zabawa gwarantowana. Irena Bujak - Zapatrzona w książki