Czujesz tak, jak myślisz. Praktyczne zastosowanie terapii poznawczo-behawioralnej w pracy z dziećmi i młodzieżą

Paul Stallard

Pionierska książka z materiałami do praktycznego wykorzystania w terapii dzieci i młodzieży. Autor poprzedza zasadniczą część książki przedstawieniem podstaw teoretycznych, na których opiera się terapia poznawczo-behawioralna, oraz wskazówkami, jak należy korzystać z niniejszego zeszytu ćwiczeń. Następnie prezentuje atrakcyjne i tętniące życiem elementy programów terapii, przekazywane dzieciom i młodzieży na dostosowanym do ich rozwoju poziomie. Przedstawione rozwiązania były udoskonalane przez samego autora i wielokrotnie wypróbowywane podczas pracy klinicznej dotyczącej szerokiego zakresu problemów psychicznych. Czujesz tak, jak myślisz dostarcza bogatego spektrum niezwykle atrakcyjnych i zapewniających możliwość elastycznego dopasowywania materiałów, które można wykorzystywać do organizowania i ułatwiania przebiegu sesji terapeutycznych. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich zajmujących się pracą z dziećmi i młodzieżą, a także dla rodziców, którzy dzięki tej książce poznają praktyczne narzędzia wykorzystywane w pracy terapeutycznej.

Bolesław Kardaszewski. Architektura i polityka

Błażej Ciarkowski

„Książka Błażeja Ciarkowskiego to napisana dobrym, żywym językiem opowieść o architekcie zmagającym się z ograniczeniami «realnego socjalizmu», z uporem dążącym do realizacji swoich twórczych koncepcji i próbującym minąć progi modernizmu – nawet za cenę kompromisów z komunistyczną władzą, a odchodzącym przedwcześnie z poczuciem niewykorzystanego potencjału twórczego. Jej bohater, mimo że z urodzenia warszawianin, związał się z Łodzią i tutaj przyszło mu działać – w mieście o specyficznym charakterze, co czyni tekst tym bardziej ciekawym”. Z recenzji prof. Krzysztofa Stefańskiego   Profesor Bolesław Kardaszewski (1931-2000) był jednym z najważniejszych architektów w powojennej historii Łodzi. Pozostawił po sobie szereg realizacji, tuziny projektów i koncepcji, oraz rzesze uczniów, którzy z nieskrywaną estymą wspominają Mistrza. Człowiek sukcesu? Bynajmniej. Do końca życia towarzyszyło mu przekonanie o zawodowym niespełnieniu, owa gorzka refleksja nieobca największym twórcom. Postać Kardaszewskiego wpisywał się, mimo swej niezaprzeczalnej wyjątkowości, w archetypiczny niemalże obraz przedstawiciela całego pokolenia architektów pracujących w powojennej rzeczywistości. Profesjonalną edukację pobierał u wybitnych twórców dwudziestolecia międzywojennego, sami zaś zaczynał projektować w chwili, w której krótkie panowanie socrealistycznej doktryny dobiegało końca. Przyszło mu działać w atmosferze fałszywego kultu nowoczesności, zmagać się z bezmyślnym produktywizmem, normatywami i ograniczeniami systemu centralnie sterowanej gospodarki. Twórczą dojrzałość osiągnął w latach przełomu, gdy wiara w modernizm zastępowana była przez postmodernistyczny pluralizm, a ustrój komunistyczny chwiał się, by ostatecznie upaść w 1989 roku. Wyjątkowość Kardaszewskiego polegała na tym, że był obserwatorem krytycznym nie szukającym gotowych recept, lecz inspiracji nie na płaszczyźnie idei. Nie odtwarzał, lecz kreował. Był twórca świadomym, o szerokich horyzontach i wielkiej wiedzy, którą umiejętnie zespajał z praktyczną biegłością. Jego realizacje – zarówno o funkcji mieszkalnej („Bolek”, „Irena”), biurowej („Dom Chłopa”), jak i akademickiej (gmachy Instytutu Fizyki, Wydział Budownictwa oraz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych), zdradzały wyjątkowy talent twórcy i wyróżniały się ze wszechobecnej budowlanej nijakości. Ilość obiektów wzniesionych według projektów Kardaszewskiego, jakkolwiek okazała, nie jest adekwatna do skali jego talentu i możliwości twórczych. Przyjaciele i dawni współpracownicy, wspominają profesora jako postać wyrastającą ponad otaczającą rzeczywistość, która w innych realiach społeczno-politycznych mogłaby osiągnąć jeszcze więcej. Jednocześnie pozostawiona przez niego spuścizna, zarówno ta architektoniczna, istniejąca w przestrzeni miejskiej, jak i niematerialna – w umysłach i sercach dawnych współpracowników i uczniów, pozwala zaliczyć go w poczet najwybitniejszych architektów w całej historii Łodzi i najważniejszych budowniczych lat powojennych w skali Polski.   Błażej Ciarkowski (ur. 1982) – architekt i historyk sztuki. Absolwent architektury na Politechnice Łódzkiej i historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. W 2012 r. obronił z wyróżnieniem doktorat na Politechnice Łódzkiej. Od 2012 r. adiunkt w Katedrze Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego. Laureat nagrody Marszałka Województwa Łódzkiego za najlepszą rozprawę doktorską związaną tematycznie z województwem łódzkim.  

Morderstwo to nie wypadek

Ann H. Gabhart

Nastolatka Maggie Greene przekracza progi starej, opustoszałej wiktoriańskiej rezydencji, by w okazałym pokoju na wieży samotnie pisać pamiętnik. Wie, że jeśli ktoś ją tam najdzie, będzie to oznaczać kłopoty, chowa się więc, gdy w budynku pojawia się pośredniczka sprzedaży nieruchomości. Jednak w domu jest ktoś jeszcze. Ktoś, kto nawet bardziej niż ona obawia się tego, że zostanie przyłapany. Kiedy Maggie znajduje przy schodach ciało agentki, a po drugiej osobie nie ma śladu, do akcji wkracza zastępca szeryfa, Michael Keane. Początkowo przypuszcza, że śmierć kobiety jest nieszczęśliwym wypadkiem, jednak wkrótce w rezydencji zostaje znalezione kolejne ciało. Życie Maggie również jest zagrożone, a policjant musi schwytać mordercę, zanim zginie następna osoba.   Miłośnicy kryminałów z pewnością polubią kolejną powieść Ann H. Gabhart, która wie, jak ukazać uroczą, sentymentalną, ale i zdolną do zbrodni amerykańską prowincję.

Cuda natury. Fascynujące dzieła przyrody

opracowanie zbiorowe

Album przedstawia najpiękniejsze miejsca na Ziemi – niesamowite obiekty kształtowane przez naturę przez miliony lat. Zachwycające, starannie dobrane zdjęcia uzupełnione ciekawymi opisami inspirują do odkrywania świata i zgłębiania jego tajemnic.

Portrety

Iwaszkiewicz Maria, Papieska Agnieszka

Na książkę Marii Iwaszkiewicz pt. "Portrety" składa się sto barwnych gawęd o ludziach, którzy wyraźnie zaznaczyli swoją obecność w życiu autorki oraz odegrali ważną rolę w historii polskiej kultury. Mocno podeszły wiek pani Marii (ponad 90 lat) sprawił, że nie była już w stanie zapisywać swoich wspomnień, mogła je tylko opowiadać. Wysłuchała tych wspomnień, a potem je spisała Agnieszka Papieska, edytorka "Dzienników" Jarosława Iwaszkiewicza, która sprawdziła opowieści Marii Iwaszkiewicz pod względem merytorycznym i nadała im ostateczny kształt stylistyczny oraz kompozycyjny, zatwierdzony przez Marię Iwaszkiewicz. Upływ czasu pokazał, że to był ostatni moment na utrwalenie bezcennych zasobów pamięci Marii Iwaszkiewicz, która zmarła w marcu 2019 roku. Maria Iwaszkiewicz, córka Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów, cieszyła się rzadko spotykaną możliwością poznania wielu wybitnych osób, należących do kręgu przyjaciół i znajomych rodziców. Już jako mała dziewczynka autorka wspomnień miała kontakt z wszystkimi skamandrytami, Karolem Szymanowskim, Witkacym, Czesławem Miłoszem, Jerzym Liebertem – by wymienić tylko niektórych spośród wielu. W późniejszych latach krąg jej przyjaciół poszerzył się nie tylko o ludzi znanych Iwaszkiewiczom, do grona jej bliskich dołączyli ci, których spotkała na własnej drodze życia. Należą do nich zwłaszcza osoby związane z wydawnictwem Czytelnik, gdzie Maria Iwaszkiewicz przez kilkanaście lat była redaktorem. Są to zatem pisarze publikujący w Czytelniku (m.in. Władysław Broniewski, Kazimierz Brandys, Stanisław Dygat, Tadeusz Konwicki, Zofia Nałkowska, Jan Parandowski), luminarze polskiej kultury przesiadujący w legendarnej, założonej przez Marię Iwaszkiewicz kawiarni Czytelnika (w tym Gustaw Holoubek i Andrzej Łapicki), muzycy (Artur Rubinstein, Zygmunt Mycielski, Grzegorz Fitelberg, Witold Lutosławski) oraz zespół pracowników Spółdzielni Wydawniczej Czytelnik, m.in. grafik Jan Młodożeniec oraz Olimpia Grochowska, sportretowana przez Leopolda Tyrmanda w Złym jako Olimpia Szuwar. Jest jednak rzeczą oczywistą, że nawet najwybitniejsze postacie, pozostające się w czyjejś pamięci, nie gwarantują dobrych wspomnień - potrzeba do tego specjalnego daru, polegającego na wyłuskaniu z czyjejś biografii takiego zdarzenia, które najpełniej oświetla ludzkie życie. Takim darem dysponowała Maria Iwaszkiewicz, która jak mało kto potrafiła w krótkich słowach opowiedzieć o człowieku w taki sposób, że przed słuchaczem jawił się cały los bohatera opowieści. Ten dar nie tylko jest ściśle związany z talentem narracyjnym, być może odziedziczonym po ojcu, ma on wiele wspólnego z najlepszymi cechami charakteru samej autorki wspomnień, która niemal zawsze mówiła o ludziach z wyrozumiałością dla ich wad, często z czułością, toteż kiedy nawet kreśli jakieś śmieszne historie, to zabarwia je na ogół ciepłym humorem, który nie ośmiesza człowieka, lecz zjednuje mu sympatię czytelnika. Każda z zapisanych opowieści, nazywana przez Marię Iwaszkiewicz portretem, na papierze liczy zwykle półtorej strony. I o dziwo te półtorej strony starcza za kilkadziesiąt, mamy bowiem przed sobą żywego człowieka w sytuacji, która określa go jak żadna inna. Kto przeczyta historię o filozofie Bolesławie Micińskim uciekającym przed żabą na drzewo, ten już inaczej będzie czytał takie jego eseje, jak Portret Kanta czy Podróże do piekieł: za filozoficznym pochylaniem się nad ludzką słabością będzie widział jakże ludzką słabość filozofa, pozwalającą mu spojrzeć na Kanta z nieoczekiwanej perspektywy.

Jaki to wynalazek? Atlas dla dzieci

Jarosław Górski

Jaki to wynalazek? Atlas dla dzieci przedstawia 55 niezwykłych wynalazków, które podbiły świat. Znajdziesz tu mnóstwo informacji i ciekawostek o tym, skąd się wzięły otaczające nas przedmioty. A wszystko to umieszczone na osi czasu i wspaniale ilustrowane. Dzięki atlasowi dowiesz się m.in., kiedy zaczęto wytwarzać narzędzia, gdzie powstały pierwsze malowidła oraz komu zawdzięczamy pocztę elektroniczną.

Joseph von Eichendorff w Polsce. Bibliografia (1989-2018). Wydania - czasopisma - media

Michał Skop

Bibliografia podmiotowa i przedmiotowa poświęcona Josephowi von Eichendorffowi dotyczy działalności wydawniczej i medialnej w Polsce w latach 1989–2018. W prezentowanych wykazach uwzględniono publikacje książkowe, czasopisma, rozprawy doktorskie, druki ulotne, a także filmy, widowiska teatralne, festiwale i inne przedsięwzięcia o charakterze medialnym. Całość zamyka szkic na temat recepcji twórczości poety i pisarza urodzonego w Łubowicach koło Raciborza w prasie śląskiej po 1989 roku. [...] W niniejszej książce podjęto próbę określenia miejsca Josepha von Eichendorffa w świadomości krytyków, tłumaczy, literaturoznawców, historyków, historyków literatury, kulturoznawców, folklorystów i etnologów, na podstawie wyszukanych w polskiej prasie artykułów, not i omówień. Uważny czytelnik z łatwością odnajdzie wśród odnotowanych pozycji nazwiska niemieckich badaczy oraz tłumaczenia ich tekstów na język polski dostępne w polskich czasopismach lub w wydanych w Polsce tomach zbiorowych. (fragmenty wstępu)

Biegnij, Ida!

Ada Kussowska

Trzy przyjaciółki, trzy historie miłosne czas na wielki finał! Sekretny romans z szefem? Cóż, Ida już wie, że to nie był najlepszy pomysł. Pół biedy, gdyby tylko ona o tym wiedziała Niestety, wie cała firma. No i najlepsze przyjaciółki. Teraz Ida musi nie tylko posprzątać bałagan w swoim życiu, ale też odzyskać ich zaufanie. A to niełatwe, zwłaszcza gdy pewien blondyn o stalowych oczach wciąż nie daje o sobie zapomnieć. Natalia staje przed życiowym wyzwaniem: powiedzieć Piotrowi o ciąży. Wreszcie nadarza się ku temu idealna okazja romantyczna sceneria, jego piękne słowa, wszystko jak w filmie Aż do momentu, gdy on mówi coś, czego ona w żadnym scenariuszu by nie przewidziała. A Bernadetta? Bernadetta odkrywa, że czasem odgrzewane kotlety smakują najlepiej o ile odpowiednio je doprawisz. Jej związek z Szymonem nabiera rumieńców. O tak, nuda zdecydowanie im nie grozi. Będzie ogień i to na wszystkich frontach. Spalone mosty, pożary zmysłów i miłosne turbulencje gwarantowane. Jedno jest pewne: na tej ostatniej prostej żadna z przyjaciółek się nie zatrzyma. Biegnij, Ida! to czwarta, ostatnia część opowieści o miłosnych rozterkach trzech singielek z katowickiej korporacji.

Hałas zawodowy a normy bezpieczeństwa: jakie kroki powinien podjąć pracodawca

Dariusz Borowiecki

Odkryj klucz do zdrowszego środowiska pracy z e-bookiem "Hałas zawodowy a normy bezpieczeństwa: strategie ochrony pracowników". Dowiedz się, jak skuteczne zarządzanie hałasem może zwiększyć wydajność pracowników, zmniejszając stres i poprawiając ogólne samopoczucie. Poznaj metody, które pomogą Ci spełnić obowiązujące normy bezpieczeństwa, chroniąc zdrowie Twoich pracowników i unikając potencjalnych sankcji prawnych. W e-booku znajdziesz odpowiedzi na kluczowe pytania: - Jakie rodzaje hałasu wpływają na Twoich pracowników i jak je rozpoznać? - Skąd pochodzi przemysłowy hałas i jak minimalizować jego źródła? - Jakie skutki dla zdrowia może mieć hałas i jak ich unikać dzięki efektywnym strategiom ochrony? - Jakie są najlepsze praktyki w ocenie i dokumentacji ryzyka zawodowego związanego z hałasem? - Jakie kroki należy podjąć, gdy poziomy hałasu przekroczą dozwolone normy, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników? - Jakie korzyści przynosi redukcja hałasu nie tylko dla pracowników, ale także dla całej organizacji? Każdy pracodawca zobowiązany jest do ochrony swoich pracowników przed szkodliwym wpływem hałasu. Ten e-book wyposaży Cię w narzędzia i wiedzę, by skutecznie wykonać to zadanie, poprawiając jakość życia zawodowego swojego zespołu i budując kulturę bezpieczeństwa w miejscu pracy.

U nas w Auschwitzu

Tadeusz Borowski

Opowiadania Tadeusza Borowskiego o tematyce obozowej. Autor, który sam przeszedł długą drogę obozu koncentracyjnego, opowiada o świecie upadku norm etycznych i przystosowaniu więźniów do życia obozowego. Dekalog jest odwrócony. Ten, kto kradnie, zabija, kłamie, pozbawia godności innych - przetrwa. Dla człowieka traktowanego jak zwierzę, nieustannie zagrożonego głodem i śmiercią, dobro i zło stają się pojęciami jednoznacznymi. Charakterystyczna dla Opowiadań jest postać narratora – Tadka, któremu Borowski użycza fragmentów swojej biografii. Najsłynniejsze dzieła powojennej prozy, będące źródłem głębokiej refleksji nad największą tragedią ludzkiej historii: obozami śmierci.  Niniejszy zbiór zawiera opowiadania autora: Matura na Targowej, Pożegnanie z Marią, Chłopiec z Biblią, U nas w Auschwitzu oraz Ludzie, którzy szli.

Urwisko

Robert Małecki

Najsilniejsza jest nienawiść do samego siebie Drugi tom nowego cyklu kryminalnego Roberta Małeckiego z policjantami Archiwum X Marią Herman i Olgierdem Borewiczem Nie ma mroczniejszego koszmaru niż ten, w którym umiera twoje dziecko. A co, jeśli to nie sen i winę za tę śmierć ponosisz wyłącznie ty? Dzień, w którym w rozgrzanym samochodzie umiera Zuzia, na zawsze odciska piętno na jej rodzinie. Pod ciężarem odpowiedzialności matka dziewczynki przeżywa załamanie, a gdy wydaje się, że już przezwyciężyła traumę, znika bez śladu. Kilka lat później bydgoski zespół Archiwum X wraca do akt sprawy. Wszystko wskazuje na to, że jej rozwiązanie jest blisko. Do czasu. Policjanci, znużeni piekielnym upałem, nagle gubią tropy, a prawda, ukryta w cieniu mrocznych zdarzeń, wymyka im się z rąk. Maria Herman i Olgierd Borewicz muszą rozwiązać zagadkę kolejnej okrutnej zbrodni i nie dać się zwieść własnym demonom AUDIOBOOK CZYTA ANDRZEJ FERENC

W cieniu Gran Sasso. Historie z Abruzji

Piotr Kępiński

Abruzzo forte e gentile, Abruzja twarda i uprzejma tak o swoim regionie mówią sami mieszkańcy. Ma mniej gracji niż Lombardia czy Toskania, nie wypełnia jej gwar jak Kampanii, a turyści nie tłoczą się tu jak w pobliskiej Apulii. Abruzyjski krajobraz ma w sobie jednak niespotykaną harmonię, a jego największym skarbem jest natura. Piotr Kępiński zjednał sobie lokalną społeczność i dzięki niezliczonym wizytom poznał istotę abruzyjskiej duszy. Ale W cieniu Gran Sasso to nie tylko zapis rozmów i obserwacji z podróży. To również fascynująca przeprawa przez literaturę, film i sztukę, przez miejscowe tradycje i lokalną kuchnię. Kępiński niczym Henry James w Godzinach włoskich snuje rozważania nad współczesną Italią, przeplatając je własnymi doświadczeniami jako obcego i swojego zarazem. W cieniu Gran Sasso uwodzi językiem, erudycją i niezwykłymi historiami kryjącymi się w małych miasteczkach, górskich szczelinach i spękanej ziemi Abruzji.   Czym właściwie jest Abruzja, ten region położony w centrum półwyspu, między Apeninami i Adriatykiem, na wschód od Rzymu? Wielki abruzyjski poeta Gabriele DAnnunzio pisał, że to dziki Adriatyk, który jest tak zielony jak pastwiska w górach. Miał rację, tym właśnie jest Abruzja: góry i morze, niedźwiedzie i owce. Człowiek bezustannie jest tam zawieszony między wodą a szczytami, między nowoczesną i ruchliwą Pescarą a zabytkową i piękną LAquilą, tak głęboko zranioną przez trzęsienie ziemi w 2009 roku. Piotr Kępiński ma talent zakochanego podróżnika, wrażliwego na krajobraz, ludzi i ich historie. Ujrzymy dzięki niemu rzeczy pozornie marginalne, jak słodkie cukierki confetti, ale i te wręcz ikoniczne, jak trabocchi, stare maszyny rybackie zawieszone nad wodą, z długimi ramionami podtrzymującymi ogromne sieci. Obserwacje Kępińskiego urzekają, jak tylko urzekać mogą opowieści barbarzyńcy w ogrodzie. Są nie tylko ciekawe, ale także niezwykle trafne. Długo można by się zastanawiać, co spaja tak przecież niejednorodną Abruzję. Według autora W cieniu Gran Sasso wszystkich Abruzyjczyków łączy muzyka, która jest zawieszona w powietrzu jak rybackie sieci, jak metafora życia i śmierci. Nic dodać, nic ująć. Francesco M. Cataluccio

Linguarum Silva. T. 4: W kręgu zagadnień języka i tekstu

red. Barbara Mitrenga

Czwarty tom „Linguarum Silva” zatytułowany W kręgu zagadnień języka i tekstu składa się z trzech części. W pierwszej z nich – W kręgu zagadnień historii języka i dawnych tekstów – znalazło się pięć artykułów poświęconych historycznojęzykowym analizom wybranych grup słownictwa, rekonstrukcji językowego obrazu Boga w XVI-wiecznej homiletyce Piotra Skargi oraz badaniom staropolskiej legendy o świętej Dorocie. Druga część tomu, zatytułowana W kręgu zagadnień współczesnego języka i tekstów kultury, zawiera cztery artykuły, które jako materiał badawczy wykorzystują współczesną leksykę i/lub typowe dla obecnych czasów – szeroko rozumiane – teksty kultury: istniejące w przestrzeni mediów elektronicznych teksty określane jako legendy miejskie, memy internetowe oraz reklamy telewizyjne. W trzeciej części tomu (W kręgu teoretycznych i praktycznych zagadnień języka) zamieszczono dwa artykuły poświęcone rozważaniom na temat ekonomiczności środków językowych oraz opisowi metody antropometrycznej w badaniach artykulacji polskich samogłosek. Teksty opublikowane w niniejszym tomie są w znacznym stopniu zróżnicowane (m.in. metodologicznie, materiałowo, pod względem przyjętej przez autorów poszczególnych tekstów perspektywy oglądu danych językowych, stopnia szczegółowości opisu), co uznać należy za walor tej publikacji, gdyż prezentuje różnorodne zainteresowania naukowe pokolenia młodych polskich lingwistów. Tom adresowany jest zarówno do językoznawców, maturzystów, studentów i doktorantów kierunków humanistycznych, jak i do Czytelników, którym bliska jest tematyka prezentowanych artykułów.

Wyzwanie z innego świata

Howard, Phillips, Lovecraft

Twórczość H. P. Lovecrafta jest dobrze znana polskiemu czytelnikowi, jednak zebrane w tej książce utwory w większości nie były publikowane lub miało to miejsce w niedostępnych już wydawnictwach. Większość z nich to opowiadania pisane wspólnie z innymi autorami. W Wyzwaniu z Innego Świata po raz pierwszy również prezentujemy wszystkie humorystyczne utwory Mistrza.

Extended Museum in Its Milieu

Dorota Folga-Januszewska

The seminar organised in Wilanów on 16-17 May 2017 by ICOM Europe and ICOM Poland entitled Planning an extended museum: cultural & natural heritage – society – economy – land & townscape,  was the result of one of the most important ICOM resolutions, “The Responsibility of Museums Towards Landscape”,  adopted by ICOM General Assembly in Milan on 9 July 2016. In the wake of this resolution, its originators and editors were invited to the UNESCO High Level Forum of Museums in Shenzhen, China, where, in turn, the Shenzhen Declaration on Museums and Collections was adopted. For the first time, the role of museums in the process of protecting the surrounding heritage of any nature was emphasised so strongly. On the basis of the recommendations, a concept emerged of treating museums as institutions forging active, bilateral relationships with their milieu, which, in the process, become centres of expert knowledge in the scope of their specialties in interests. This knowledge, in turn, is the starting point for building permanent protective competences aiming at the protection of the presentation of the most precious artefacts, natural phenomena and human heritage, education about them and studies of them. Dorota Folga Januszewska Dorota Folga Januszewska

Nazwy własne w najnowszej prozie polskiej - między idiolektem a problematyką współczesnej kultury

Beata Kiszka-Pytel

Praca przedstawia funkcjonowanie sfery proprialnej w najmłodszej literaturze polskiej ze szczególnym uwzględnieniem chrematonimów, których obecność coraz silniej zaznacza się w najnowszych tekstach artystycznych. Materiał onomastyczny będący podstawą prowadzonych badań został wyekscerpowany z wybranych utworów twórców reprezentatywnych dla najnowszej prozy polskiej  powstałej po 1989 roku – Joanny Bator, Manueli Gretkowskiej, Ignacego Karpowicza, Moniki Szwai i Krzysztofa Vargi. Świadomy zabieg, mający dostarczyć pogłębionych analiz i bogatszych wniosków, stanowi dobór pisarzy reprezentujących odmienne style i poziomy literackie, tworzących prozę adresowaną do odbiorców płci żeńskiej lub męskiej (bądź niezależnie od płci) o odmiennych, bardziej lub mniej wyszukanych, gustach czytelniczych. Jednym z głównych celów podjęcia badań nazw własnych jest wyłonienie warstwy idiolektalnej języka artystycznego wybranych prozaików. Za jej przejaw uznać można chociażby posługiwanie się specyficznymi, indywidualnymi sposobami wprowadzania propriów czy powiązanie pewnych onimów przewijających się z literaturze z danym autorem. Analizy onomastyczne są prowadzone na tle nierzadko dyskutowanych tematów współczesności, takich jak czas, przestrzeń czy konsumpcjonizm. Ujawniły istnienie problemu ważności współczesnej prozy polskiej i jej poczytności przez przyszłego czytelnika w perspektywie najbliższych kilkunastu lub kilkudziesięciu lat. Czy najnowsza literatura skazana jest przez onimy na niedługą żywotność, stanowiącą jedynie przejaw czasów współczesnych? Jaki będzie jej odbiór za kilkadziesiąt lat w związku z coraz większą frekwencją różnego rodzaju nietrwałych propriów w literaturze?

Czym nakarmiliśmy mantykorę

Talia Lakshmi Kolluri

Jakie historie opowiedziałyby nam zwierzęta, gdyby potrafiły mówić? Czym nakarmiliśmy mantykorę to zbiór dziewięciu poruszających, inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami, historii zwierząt. Talia Lakshmi Kolluri oddaje głos istotom, których problemy okazują się znacznie bliższe ludzkim, niż moglibyśmy się spodziewać. Akcja opowiadań zabiera czytelnika między innymi w duszne okolice Zatoki Bengalskiej i mroźne okolice kręgu polarnego, pozwala doświadczyć mroków głębin oceanu i prażącego słońca Azji Środkowej. Snując opowieści o najróżniejszych stworzeniach od gołębicy, poprzez osiołka, tygrysicę czy niedźwiedzia, aż po wieloryba Talia Lakshmi Kolluri prezentuje ich radości i obawy, a tym samym skłania do refleksji nad tym, jak wielki wpływ na ich życie mają ludzie.

Morderstwo na polu golfowym

Agatha Christie

Na polu golfowym znaleziono zwłoki bogatego biznesmena. Herkules Poirot czuje się odpowiedzialny, ponieważ został wezwany na pomoc, której zmarły nie doczekał. Agatha Christie prowadzi wyrafinowaną grę z czytelnikiem dostarcza mu wskazówek, aby potem je wszystkie podważyć: czas zgonu, sposób zadania śmierci, motyw, główny podejrzany Przedstawia też w powieści dwa typy detektywa: psa gończego i mistrza logiki, jakim okazuje się niezrównany Herkules Poirot.

Twoja wina

Mercedes Ron

Mercedes Ron Trylogia winnych Tom 2 Twoja wina 75 milionów czytelników na Wattpadzie! Ich związek nie będzie łatwy. Są przeciwieństwami: wodą i ogniem, cukrem i solą... A kiedy zbliżają się do siebie, lecą iskry... Noah kończy osiemnaście lat. Wreszcie może samodzielnie podejmować decyzje. Zdaje też ostatnie egzaminy w szkole i wybiera się na studia. Oczywiście w Los Angeles, żeby być blisko Nicka. Ich miłość kwitnie, ale Raffaella i William nie patrzą na ich związek przychylnym okiem. Matka Noah zabiera ją w miesięczną podróż po Europie, nie licząc się z wakacyjnymi planami córki. Nick, na polecenie ojca, ma się zająć nową kancelarią w... San Francisco, sześćset kilometrów od domu. To zbieg okoliczności czy misternie uknuta intryga? Na domiar złego i Noah, i Nicka dopadają demony przeszłości. Czy ich uczucie przetrwa tę trudną próbę? Trylogię Mercedes Ron przeczytało 75 milionów czytelników Wattpada. Moja wina już na ekranach! Mercedes Ron Urodziła się w Buenos Aires. Ukończyła Wydział Komunikacji Audiowizualnej na Uniwersytecie w Sewilli i tam dzisiaj mieszka. W połowie 2015 roku zaczęła pisać na platformie Wattpad pierwszą część trylogii Moja wina, która trafiła do sprzedaży w marcu 2017 roku. Kilka miesięcy później ukazała się jej druga część Twoja wina, a w lipcu kolejnego roku Nasza wina. Trylogia winnych okazała się wielkim sukcesem autorki. Fragment Stoimy w deszczu, przemoknięci, skostniali z zimna, ale to nieważne. Nic nie ma już znaczenia. Wiem, że za moment zmieni się wszystko, że mój świat lada chwila legnie w gruzach. Nic już nie możesz zrobić, nie jestem w stanie nawet patrzeć ci w twarz... Na policzkach ma łzy rozpaczy. Dlaczego nie da się cofnąć czasu? To, co mówi, przeszywa mi duszę jak nóż, rozdzierając mnie od środka. Nie wiem, co ci powiedzieć... odpowiadam, starając się zapanować nad ogarniającą mnie paniką. Nie może mnie zostawić... Nie zrobi tego, prawda? Patrzy mi prosto w oczy z nienawiścią, z pogardą... Kto by pomyślał, że będzie w stanie tak na mnie patrzeć. To koniec szepcze załamanym, ale stanowczym głosem. I wraz z tymi dwoma słowami mój świat zapada się głęboko w samotną, przerażającą ciemność, w więzienie zaprojektowane specjalnie dla mnie. Ale należało mi się to, tym razem mi się należało.

The Biographical Experience of Entering the Academic Profession. Popular-Class Lecturers at the Post-Socialist University

Kamil Łuczaj

This book is devoted to upwardly mobile university lecturers or people who "escaped the collective fate of their class". The upward mobility of the academic faculty is under-researched in the peripheries of global knowledge production, although there is a significant interest in the social mobility of students. Up until now, no author has explicitly raised the question of how mobility is possible in a post-socialist higher education system, what emotional mechanisms it involves, and how mobility translates into cultural practices of upwardly mobile individuals.

Przygody roztargnionej czarownicy

Barbara Wicher

Nina odkrywa, że jej ulubiona sąsiadka, pogodna, sympatyczna staruszka, jest dyplomowaną czarownicą. I to czarownicą, która ciągle wpada w tarapaty! Flora zgubiła właśnie różdżkę, która służyła jej od 100 lat dosłownie do wszystkiego: lepienia pierogów, sprzątania, przełączania programów telewizyjnych. I jak na złość akurat teraz musi przygotować nowe zaklęcie na zlot czarownic. Czy dziewczynce uda się wybawić Florę z kłopotów? Czy w tej sytuacji mogą pomóc cukierki prawdomówności? I co wspólnego mają czary z totolotkiem? Nie lada gratka dla samodzielnie czytających dzieci duże litery i quiz sprawdzający umiejętność czytania ze zrozumieniem.

Rzemiosło formowania. Luigiego Pareysona estetyka formatywności

Katarzyna Kasia

Jest to pierwsza polska praca, która tak szeroko przedstawia wybitnego włoskiego myśliciela Luigiego Pareysona (1918­-1991) - umieszczanego na rozmaitych mapach XX-wiecznej filozofii obok Hansa-Georga Gadamera i Paula Ricoeura - jako współtwórcę współczesnej postheideggerowskiej hermeneutyki. Jako uczeń Karla Jaspersa Pareyson bliski jest również filozofii egzystencjalnej. Stworzoną przez niego koncepcję formatywności, czyli robienia, będącego równocześnie wymyślaniem sposobu robienia, można znaleźć w pracach jego uczniów, m.in. Umberta Eco i Gianniego Vattimo. Niniejsza książka jest próbą włączenia teorii Luigiego Pareysona w obręb naszego współczesnego myślenia. Niech jego odpowiedzi na zadane tu pytania będą dla Czytelnika im-pulsem do refleksji nad najważniejszymi zagadnieniami współczesnej estetyki i filozofii.

Światło się mroczy

George R.R. Martin

Wezwany przez Gwen, swą dawną ukochaną, Dirk't Larien przekonuje się, że świat Worlorn, chluba światów zewnętrznych, bardzo się zmienił i jest teraz umierającą planetą. Worlorn podejmuje samotną wędrówkę przez mrok międzygwiezdnych otchłani. Dumni Kavalarowie władają swym światem zgodnie z opartym na przemocy kodeksem. Jednak ich brutalna cywilizacja zaczyna chylić się ku upadkowi Fascynujący opis obcych światów i kultur oraz klimat mrocznego westernu przeniesionego w galaktyczne przestrzenie sprawiają, iż Martin trwale zapisał się wśród najlepszych dokonań space opery. Roger Zelazny

La Bestia

Przemysław Piotrowski

Kolumbia to trudny kraj. Chciałbym, abyście to zrozumieli już na samym początku, zanim jeszcze zabierzecie się do czytania. Byłem tam, doświadczyłem jej, odczułem na własnej skórze. Można powiedzieć o niej tyle dobrego, co złego, bo choć jest najpiękniejszym krajem, jaki widziałem, to ma w sobie coś tak ponurego i mrocznego, że gdy piszę te słowa, mam nieodparte wrażenie, że to jedno z absolutnie nielicznych miejsc na świecie, gdzie mógł narodzić się potwór, którego historię postaram się Wam opowiedzieć. Luis Alfredo Garavito Cubillos to najstraszniejszy i najokrutniejszy seryjny morderca w historii świata. Pewnie teraz drapiecie się po głowie i mogę się założyć, że wielu z Was po raz pierwszy widzi to nazwisko. Na pewno słyszeliście jednak o Tedzie Bundym, Jeffreyu Dahmerze czy Johnie Waynie Gacym. To o nich piszą książki i robią filmy, ale nawet wszyscy oni razem wzięci wydają się zaledwie niesfornymi łobuzami przy Bestii z Génovy. Garavito to sadysta i pedofil oskarżony, a następnie skazany za zabicie 138 dzieci, choć niektóre szacunki sugerują, że ofiar mogło być nawet 600! Do dziś na terenie Kolumbii, Ekwadoru i Wenezueli odnajdywane są szczątki, które wiąże się z jego zbrodniczą działalnością. Mówi się, że to życie pisze najstraszniejsze scenariusze. I najbardziej niewiarygodne. Trudno się nie zgodzić, bo tak się składa, że Bestii właśnie kończy się wyrok. I niewykluczone, że gdy czytacie te słowa, Luis Garavito znów jest wśród nas. Oto jego historia