Matka bez wyboru. O kobietach, które opuściły swoje dzieci

Marta Wroniszewska

Matki, które opuszczają swoje dzieci, to temat tabu. Takie kobiety zostają natychmiast osądzone jako wyrodne, zimne, egoistyczne. Rzadko przyjmujemy do wiadomości, że ta dramatyczna decyzja może nie być tylko indywidualnym wyborem, lecz wypadkową różnych społecznych okoliczności i oczekiwań. Reportaż Marty Wroniszewskiej nie opowiada więc o złych kobietach. To przede wszystkim opowieść o rodzinie, której nie udało się przetrwać. O partnerstwie, które nie działa. O wypaleniu rodzicielskim, które dopada coraz więcej osób. To także historie tych, którzy zostali: dzieci próbujących zrozumieć wybory matek, ojców nieprzygotowanych do przejęcia ich roli czy babć, które nagle musiały zastąpić oboje rodziców. Chciałabym uniknąć oceny wyborów moich bohaterów, bo osądzanie innych nierzadko przychodzi nam zbyt łatwo. Nie siedzimy w cudzej skórze, nie słyszymy myśli, nie przeżyliśmy tego samego, co oni, nie znamy ich doświadczeń, lęków i ograniczeń. I choć spoglądanie z zewnątrz na cudze życie daje oczywiście swego rodzaju szerszy obraz, nigdy nie jest to obraz kompletny. Pisanie o kobietach, które odchodzą od swoich dzieci, nie jest zatem zaproszeniem do palenia ich na stosie. Jest zaproszeniem do zauważenia zjawiska i do dyskusji o równouprawnieniu płci. Ale także o funkcjonowania naszych rodzin i w tym kontekście również szerzej o braku kompetencji rodzicielskich, przemocy i braku równości w związkach, używkach, chorobach. I przede wszystkim o samotności matek pozostających często bez wsparcia i pomocy nie tylko najbliższych, ale także systemu pomocy społecznej. Autorka

Jeszcze nie zwariowałam {chyba}

Agata Strzałka

Urodziłam się 21 września 1965 roku w Żywcu. Szczęśliwe dzieciństwo upłynęło mi na zabawach tuż za płotem znanego w całej Polsce browaru. Burzliwa młodość, liczne wędrówki w towarzystwie harcerzy, wiersze pisane do starego zeszytu i aktywna działalność w lokalnej społeczności sprawiły, że ze szczególną wrażliwością patrzyłam na życie. Potem matura, praca, miłość, małżeństwo, dzieci... Zamieszkałam w Krzyżowej - pięknej, malowniczej wsi w Beskidzie Żywieckim. Normalne życie normalnej matki-Polki. W 2013 roku, gdy po wielu perypetiach stanęłam na rozdrożu, musiałam coś ze sobą zrobić. Dzieci odchowane, męża brak, pracy brak, środków do życia brak... Cóż było robić? Wymyśliłam sobie pracę na emigracji. Tak się rozpoczął nowy etap w moim życiu. Gdy 28 grudnia 2013 roku po raz pierwszy wyjechałam do Niemiec jako opiekunka seniorów, nie sądziłam, że wszystko tak bardzo się zmieni. Na początku było mi bardzo trudno. Kłopoty językowe, rozłąka z bliskimi, problemy z opanowaniem trudnej sztuki bycia opiekunką sprawiły, że zupełnie inaczej zaczęłam postrzegać świat. Sprawy kiedyś ważne stały się dla mnie błahe. Teraz - po kilku latach - stałam się zupełnie innym człowiekiem. Z poważnej, podstarzałej matrony zmieniłam się w uśmiechniętą, pełną radości dziewczynę. Dalsi i bliżsi znajomi zaczęli podkreślać, jak bardzo jestem inna. Zawsze gdy wracam, próbuję opowiadać o swoich niezwykłych przygodach. Niestety, słuchacze nie wierzyli i pukali się tylko w czoło. "Niemożliwe" - mówili. Poskarżyłam się wtedy Lucynie - mojej serdecznej, wieloletniej przyjaciółce: - Tyle się teraz w moim życiu dzieje, a nie mam komu o tym opowiadać. Ta odpowiedziała krótko: - Opisz swoją historię. Pamiętasz? Kiedyś w szkole pisanie całkiem nieźle ci wychodziło. I tak zaczęła się moja przygoda z książką, do której lektury serdecznie zapraszam. Agata Strzałka

Pomiędzy wzgórzem a doliną

Jowita Kosiba

W ostatnią noc roku Weronika czyta list od przyrodniej siostry. Od dawna nie utrzymywały ze sobą kontaktów, jednak ta wiadomość zmienia wszystko – Eliza Wilkowiecka, słynna pisarka, jest umierająca. Swoje ostatnie miesiące chce spędzić w towarzystwie Weroniki, z którą rozdzielił ją rodzinny zatarg. Kobieta, wbrew zdrowemu rozsądkowi i oburzeniu najbliższych, wyjeżdża na drugi koniec Polski, do Leszczyniec. W starym pałacu, rodzinnej posiadłości Wilkowieckich, pragnie odkryć powody decyzji swojej matki, która przed laty najpierw porzuciła Elizę, a następnie ją. Zagłębiając się w przeszłość, odkrywa mroczną historię, która niegdyś rozegrała się pomiędzy dwiema rodzinami i dwoma domami – położonym na wzgórzu pałacem i ulokowanej w dolinie drewnianej chatce.

"Patrzymy sobie w oczy...". O twórczości Ewy Lipskiej

Aneta Piech-Klikowicz

Autorka podejmuje próbę opisu poezji, dramatu i prozy Ewy Lipskiej w kategoriach relacji Ja–Ty. Uznając komunikację międzyludzką za najbardziej istotny problem, sprzeciwia się rozpowszechnionemu w wielu interpretacjach przekonaniu o kluczowej roli śmierci w tej twórczości i śledzi pragnienie podmiotu związane z tym, co żyje. Wnioski zmierzają do ukazania osoby mówiącej jako poety, któremu we współczesnej cywilizacji powierzono odpowiedzialność za „biedę” człowieka. Badanie unikalnego Głosu podmiotu poetyckiego prowadzi do namysłu nad współtworzącymi go: wyobraźnią, muzyką, samotnością, „zagadką pisania”, a także czytaniem pojętym jako przyjaźń. Semantyka Ty obejmuje rozmaite warianty. Poza doświadczeniem intymności wobec drugiego poszerzona zostaje również o socjosferę, przestrzeń, czas, a wreszcie samą śmierć naznaczone atrybucją personalności. W opisie interpersonalnych relacji mieści się także kwestia transcendencji, a zarazem Ty rozumiane jako „język i tekst kultury”.   Najbardziej istotną w moim przekonaniu wartością książki jest realizacja lektury odkrywającej genetyczne i niejako naturalne dla malarskiej wrażliwości Ewy Lipskiej związanie twórczości z szeroko rozumianym doświadczeniem kulturowym epoki. Postulat takiej lektury niejako „wisiał” w powietrzu, wskazywany, lecz raczej omijany przez badaczy, koncentrujących się częściej na literackich osobliwościach owej poezji (głównie: metaforze).   prof. dr hab. Anna Legeżyńska   Autorka dobrze panuje nad literaturą przedmiotu. Dba o to, by oddać sprawiedliwość poprzednikom. Rzetelnie wykorzystuje ich ustalenia. Jeśli wchodzi w polemikę – czyni to umiejętnie i z taktem. Rozbudowany aparat badawczy stosuje z dużą świadomością. Chętnie oddaje głos ważnym dla niej (i dla prowadzonych rozważań) filozofom – wycofuje się, jakby w obawie, że pisze w sposób nazbyt osobisty, że żarliwość lektury zbyt łatwo bierze górę nad chłodem, który przystoi badaczowi. Rozumiem i szanuję taką strategię. Ale doceniam również te miejsca, w których z pełną siłą odzywa się krytycznoliterackie zacięcie, eseistyczna pasja, lekkość stylu czy dyskretnie ujawniana kobieca perspektywa prowadzonych lektur.    prof. dr hab. Paweł Próchniak  

Okruchy psychoanalizy. Teoria Freuda między hermeneutyką i poststrukturalizmem

Paweł Dybel

Książka jest propozycją nowego odczytania wybranych wątków dzieła Freuda o kluczowym znaczeniu dla jego psychoanalitycznej teorii. Autor za punkt wyjścia obrał rysującą się wyraźnie we wczesnych pracach ojca psychoanalizy - w Entwurfeiner  Psychologie (Projekt psychologii) oraz w Objaśnianiu marzeń sennych - koncepcję ludzkiego "aparatu psychicznego" oraz interpretacje patologicznych zjawisk psychicznych. W świetle tych "okruchów" lepiej zrozumiała staje się specyficzna funkcja, jaką nadał on nieświadomemu oraz jego koncentrowanie się na językowej stronie interpretowanych zjawisk. Czytelnik zyskuje też wgląd w genealogię pojęcia nieświadomych wyobrażeń i jego przeobrażeń w psychoanalitycznej tradycji. Sporo miejsca w książce zajmują konfrontacje dzieła Freuda z tradycją europejskiej metafizyki, głównie z niemieckim idealizmem (I. Kant, J.G. Fichte, J.G. Herder). Uwagę zwraca esej porównujący psychoanalityczny model interpretacji Hanny Segal z hermeneutyką Wilhelma Diltheya. Zdaniem autora dzieło Freuda do dzisiaj zachowuje moc inspirującą. Wynika to stąd, że nie zawiera ono w sobie teorii o samouzasadniającym charakterze, ale otwiera przestrzeń dla pytań, na które nie tylko późniejsza tradycja psychoanalityczna, ale również wiek dwudziesty nie udzielił zadowalających odpowiedzi. Jego największa wartość zawiera się> właśnie w obecnych w nim niespójnościach, dylematach i rozterkach.

Smak adrenaliny

Ewa Maciejczuk

Leo Terrell to mężczyzna z przeszłością, która wciąż odciska na nim swoje piętno. Kiedyś łobuz i łamacz kobiecych serc, dziś stara się żyć zgodnie z prawem, próbując zostawić za sobą dawne błędy. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że Leo ma wszystko: pasję, choć przez wielu uważaną za niebezpieczną, świetnie prosperujący warsztat samochodowo- motocyklowy i przestronny dom. Jednak za tą fasadą kryje się pragnienie czegoś, czego nie można kupić za żadne pieniądze - prawdziwej miłości. Czy Leo znajdzie w Lilly to, czego od dawna szuka? Czy Lilly porzuci swoje uprzedzenia i otworzy się na uczucie, którego nie planowała? Ich historie splecione tajemnicami i wyborami staną się próbą - zarówno dla serc, jak i dla przekonań. Czy miłość przezwycięży wszystkie przeszkody? A może przyniesie więcej wyzwań, niż oboje są w stanie udźwignąć?

Ania na Uniwersytecie

Lucy Maud Montgomery

Ania na Uniwersytecie (wydawana także jako Ania z Wyspy) to trzecia część serii o Ani z Zielonego Wzgórza. Rudowłosej bohaterce trudno porzucić ukochane Zielone Wzgórze, Marylę i bliźnięta, ale jej pasja do nauki jest silniejsza, zaczyna więc studia  na uniwersytecie w Redmond (Redmond College) w Kingsport. Jak pamiętamy, ambicją Ani jest zawsze być najlepszą, zwłaszcza gdy ma konkurencję. To tylko mobilizuje ją do pracy. Ponadto bardzo pragnie zdobyć stypendium. Jak to z Anią bywa, w jej życiu zdarzają się cudowne przypadki. I tym razem gdy wraz z przyjaciółkami, szuka stancji, trafiają na niezwykły domek, który stanie się na czas studiów ich przystanią wypełnioną pracą, zabawą, śmiechem i marzeniami. W książce pojawiają się nowi bohaterowie: Iza Gordon – przyjaciółka Ani oraz adorator, Robert Gardner – być może wymarzony książę. Jednak starzy znajomi także nie dają o sobie zapomnieć. Osiemnastoletnia Ania wchodzi w dorosłość. Tak miło jest jej towarzyszyć.    

Umysł rozstrojony. Próby o trylogii księżycowej Jerzego Żuławskiego

Tadeusz Sławek

Czego nas nauczyła wyprawa na Księżyc, w którą zabrał nas Żuławski? Nie wracając do poszczególnych miejsc lektury, zapytajmy, czy dałoby się znaleźć ich wspólny mianownik, punkt solarny, będący mocnym źródłem energii. Zaryzykujmy: węzłem, który splata wiele nici trylogii jest życie uwolnione od przewodnictwa, którego doświadczeniem źródłowym jest brak i utrata, życie na skrajnym horyzoncie oczekiwań i nadziei, i zawsze bliskie katastrofy. To wizja egzystencji zawieszonej nad przepaścią. Trylogia Żuławskiego jest więc tekstem stoickim: uczy, jak Montaigne, że prawdziwym powołaniem człowieka myślącego jest nauka umierania. Doświadczenie rozbitka jest doświadczeniem par excellence nowoczesnym. Brzegi znanego dotychczas świata okazują się niebezpieczne, a praktykowane na nich modele i style przeżycia okazują się niewystarczające i zawodne. Tadeusz Sławek * Fascynująca eseistyczna wyprawa do świata wykreowanego w trzech powieściach fantastyczno-filozoficznych Jerzego Żuławskiego; świata, który od dawna zasługiwał na naszą uwagę. Na wskroś współczesna interpretacja cyklu powieściowego młodopolskiego pisarza, którego cechowała rozległa wiedza, erudycja i radykalny pesymizm, gdy chodzi o możliwości gatunku ludzkiego i losy całej cywilizacji. Jeżeli powracać do klasycznych dzieł polskiej prozy i przypominać je dzisiaj - to właśnie w taki sposób, który łączy doskonałą znajomość kontekstu historycznoliterackiego i myśli filozoficznej epoki z nowym, śmiałym i subiektywnym sposobem czytania. Z recenzji prof. dr hab. Anny Czabanowskiej-Wróbel

Życie codzienne w Pekinie

Marcin Łochowski

Pierwsza książka z nowej serii Wydawnictwa Akademickiego DIALOG stanowi bogato ilustrowany obraz życia stolicy Chin, widziany oczami mieszkającego tam od wielu lat sinologa. Książka zawiera interesujące obserwacje oraz ciekawostki o ludziach, świętach i zwyczajach mieszkańców Pekinu.

Ptaszek w klatce

Katarzyna Żwirełło

Szymon Rafalski nie poszedł w ślady ojca: zamiast gangsterką trudni się dziennikarstwem w podrzędnej gazecie - które i tak wpędza go w liczne kłopoty. Łącznie z utratą przyjaźni i szacunku najlepszego kumpla, aspiranta wydziału kryminalnego. Przypadkowe spotkanie ze znajomym z przestępczego środowiska sprawia, że w Rafalskim budzą się ambicje. Widzi przed sobą szansę na zdobycie cennych kontaktów i tematu na niebanalne dziennikarskie śledztwo. Jednak ta "żyła złota" szybko okazuje się pułapką i bezwzględny świat wyciąga po niego swoje macki. Aby wyplątać się z matni, Szymon będzie musiał uruchomić cały swój potencjał i odnowić dawne przyjaźnie z policji.

Metoda żywieniowa BLW. Daj dziecku wybór

Magdalena Jarzynka-Jendrzejewska, Ewa Sypnik-Pogorzelska

Prosty, naturalny sposób na rozszerzanie diety dziecka w pierwszym roku życia. To radość jedzenia i odkrywania nowych smaków. Jak rozszerzać dietę dziecka? Kiedy przestać karmić piersią? Kiedy wprowadzać gluten? Co zrobić, gdy dziecko nie chce jeść przecierów? Dlaczego mój maluch nie chce jeść, kiedy go karmię łyżeczką? Masz już dość stresów związanych z żywieniem swojej pociechy? Nie wiesz, czy się najada i czy nie brakuje mu witamin? Zdaj się na intuicję i zaufaj swojemu dziecku! Podaj mu kilka wartościowych, dostosowanych do jego rozwoju pokarmów, np. ugotowane na miękko warzywa, miękkie owoce, gęstą owsiankę lub kawałek chudego mięsa. A następnie pozwól mu samodzielnie zdecydować, co chce w danej chwili zjeść. Dziecko musi zapoznać się z jedzeniem – sprawdzić jego konsystencję, kolor, zapach i smak. Właśnie na tym opiera się metoda BLW. Chcesz wiedzieć więcej? Zajrzyj do książki napisanej przez doświadczone dietetyczki i mamy. Co w niej znajdziesz? - Informacje o rozszerzaniu diety dziecka do pierwszego roku życia. - Informacje o BLW – wprowadzaniu tej metody żywienia, jej głównych zasadach i zaletach. - Przepisy na proste, smaczne i wartościowe posiłki nie tylko dla twojego dziecka, ale także dla całej rodziny.

Poradnik wędrowca

Magdalena Stefańczyk

Jak znaleźć kierunek bez użycia kompasu? Co zabrać ze sobą na wyprawę w góry, a co nad wodę? Gdzie się schronić podczas burzy? Z czego zbudować prowizoryczny nocleg? Jak zmierzyć odległość, używając kciuka? Poradnik wędrowca pomoże ci zaplanować idealną wyprawę i przeżyć na szlaku mnóstwo przygód! Książka adresowana jest do młodych wędrowców i zawiera wiele niezbędnych informacji podanych w postaci łatwych do zapamiętania infografik.

Nie tylko o fotografii

Jerzy Olek

  Nie tylko o fotografii to książka-spotkanie, a dokładnie trzydzieści sześć spotkań oraz godziny rozmów przeprowadzonych na przestrzeni czterech dekad. I choć to książka „nie tylko o fotografii”, to właśnie fenomen tego medium stanowi stały punkt odniesienia dla Jerzego Olka i jego rozmówców. Zebrane w jednej publikacji teksty, sięgające lat siedemdziesiątych, dają unikatowy wgląd w dynamicznie zmieniającą się kondycję fotografii zarówno w sztuce, jak i życiu codziennym. Nie ma tu jednej słusznej perspektywy. Olek otwiera pole do dyskusji, podejmując rozmowy z przedstawicielami różnych obszarów życia kulturalnego i artystycznego. Otwarta forma Nie tylko o fotografii tworzy przestrzeń kolejnych spotkań i zaprasza czytelników do aktywnego udziału w rozpoczętej wymianie refleksji i doświadczeń. To książka szczególnie ważna obecnie, ze względu na intensywność, z jaką fotografia kształtuje współczesną rzeczywistość wizualną. W czasach, gdy wytwarzanie obrazów nigdy nie było tak proste, spojrzenie na trudności, z jakimi fotografia musiała się zderzyć w minionych dekadach, może skłonić do zatrzymania się w pędzie nadprodukcji i do refleksji nad przyszłością tego medium. Jerzy Olek -- artysta i teoretyk. Profesor SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego we Wrocławiu. Wcześniej profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu i Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Członek redakcji: „European Photography”, „Projekt”, „Art Life”, „Arteon” i „Artluk”. Autor książek: Moja droga do bezwymiaru (2001), Umożliwianie niemożliwemu (2007), 7 od/za/słon iluzji (2013) i Zobaczyć idealne, czyli bezkresy kresek (2015). Animator ruchu fotografii ekspansywnej i medialnej (lata 70.) oraz fotografii elementarnej (lata 80.). Twórca Galerii „Foto-Medium-Art” we Wrocławiu (1977). Kurator międzynarodowych Fotokonferencji Wschód-Zachód „Europejska Wymiana” (pierwsza w 1989). Autor programów 20 Festiwali Nowej Sztuki „lAbiRynT”.  

Zamówienia publiczne w pytaniach i odpowiedziach nr specjalny 77

Praca zbiorowa

Wydanie specjalne publikacji skupia się na podmiotowych środkach dowodowych w PZP. Poruszone zostały tematy takie jak uzupełnienie i wyjaśnienie PDŚ, konsekwencje niepotwierdzenia braku podstaw wykluczenia oraz spełniania warunków czy sytuacje kiedy zamawiający nie może wymagać danego dokumentu od wykonawcy

Obrona skandynawska

Jerzy Konikowski

Jak powinien trenować początkujący szachista, który poznał zasady królewskiej gry, ale już na początku swych partii wpada w kłopoty? Co grać, kiedy nie wchodzą w rachubę uniwersalne i szeroko rozpracowane obrony sycylijska i francuska? Jakie stosować otwarcia czarnym kolorem przeciwko najpopularniejszemu ruchowi 1.e2-e4!?   Warto sięgnąć po obronę skandynawską 1...d5!. Centralne posunięcie pionkiem prowadzi do ciekawej gry z szerokim spektrum motywów strategiczno-taktycznych oraz świetnymi kontrszansami czarnych. Książka omawia obronę skandynawską z punktu widzenia obu stron. Dostarcza niezbędnych i zarazem wyczerpujących informacji, tak by można było szybko zapoznać się z istotnymi ideami tego otwarcia, przećwiczyć je i zastosować w praktyce turniejowej. Czytelnik znajdzie tu liczne warianty i plany gry dla obu stron, a także 43 przykładowe partie wzięte z praktyki turniejowej, których przeanalizowanie pomoże w lepszym zrozumieniu niuansów obrony skandynawskiej.   Książka jest skierowana do tych sympatyków królewskiej gry, którzy mają w planie włączenie obrony skandynawskiej czarnym kolorem do swojego repertuaru otwarć lub już ją stosowali, ale chcą pogłębić swoją wiedzę.   Jerzy Konikowski jest mistrzem szachowym i doświadczonym szkoleniowcem I klasy. W latach 1978–1981 był trenerem kadry narodowej Polskiego Związku Szachowego. Pod jego kierunkiem drużyna kobiet zdobyła brązowy medal na olimpiadzie na Malcie w 1980 roku. Jest uznanym teoretykiem szachowym. Jego liczne fachowe książki oraz artykuły ukazały się w Polsce, Niemczech, USA, Hiszpanii, Włoszech, Holandii, Czechach, Luksemburgu i Danii.

Tajemnica nauczycielki

Katarzyna Berenika Miszczuk

Czwarty tom przygód zwariowanego rodzeństwa, które uwielbia odkrywać tajemnice Nastał wrzesień i początek roku szkolnego. Bogusia i Leszek doskonale odnajdują się w nowej podstawówce. Nic dziwnego - są tam razem z Gardem, Gniewkiem, Bożenką, Stasią i Jasią, czyli pozostałymi członkami Klubu Kwiatu Paproci. Niestety Tosia jeszcze nie poznała nikogo w swoim wieku. Tylko czy z trzecią b na pewno wszystko jest w porządku? Wychowawczyni, pani Polna, sprawia przecież dobre wrażenie. W domu Lipowskich też wszystko staje na głowie. Odwiedza ich stary przyjaciel cioci Mirki i były grabarz, Barnim, który wprowadza dużo koloru i muzyki do domu pod lasem. Z kolei ulubieńcy dzieciaków: pies Wafel, kot Farfocel i kogucik Kokosz, mają własne tajne sprawy. Czy Tosia rozwiąże wszystkie zagadki z pomocą reszty członków Klubu Kwiatu Paproci?

Przestańmy być grzeczni, bądźmy sobą

Thomas d'Ansembourg

Jak to się stało, że przestaliśmy wsłuchiwać się w siebie i odcięliśmy się od swoich uczuć i potrzeb? Często wolimy słuchać innych ludzi, niż wyznać komuś, jak sami się czujemy. W zakładaniu masek i odgrywaniu ról osiągnęliśmy mistrzostwo. Przyzwyczailiśmy się do ukrywania tego, co się w nas dzieje, aby w ten sposób zdobyć uznanie, poczucie przynależności i pozorny komfort. Większość z nas w kwestii komunikacji wciąż znajduje się na etapie nieporadnego bełkotu. Przywykliśmy do oceniania i osądzania innych, do przypinania im łatek, choć sami nie mamy na tyle śmiałości, by podzielić się z drugim człowiekiem własnymi uczuciami i naszym prawdziwym ja. Odcięcie od siebie to rodzaj autoprzemocy; niesłuchanie siebie prędzej czy później prowadzi do niesłuchania innych; brak szacunku dla siebie zamienia się w brak szacunku dla otoczenia. Pora odnaleźć radość w przebywaniu ze sobą i z bliskimi! Ta książka jest zaproszeniem do rozładowania mechanizmów przemocy. Uczy, jak rozpoznawać własne potrzeby i samodzielnie o nie dbać. Pokazuje proste, praktyczne sposoby na zrzucenie emocjonalnej maski i prowadzenie autentycznego życia. Przestań narzekać, że nikt się tobą nie zajmuje! Skończ z obwinianiem innych, bo tylko ty posiadasz moc uzdrowienia własnych zachowań!

Dawno temu w telewizji

Kamil Bałuk

Jakie triki podczas wywiadów w Na każdy temat stosował Mariusz Szczygieł, późniejszy zdobywca Nike? Co o telewizji sądził tata scenarzystki M jak miłość i Klanu, Ilony Łepkowskiej? Dlaczego Miodowe lata kręcono w teatrze? Ile do fejmu na pierwszym roku studiów dodawała praca w Rowerze Błażeja? O czym myślała Magda Mołek w studiu powodziowym we Wrocławiu? Co ukrywali kandydaci z Randki w ciemno i za jaką kwotę Jacek Kawalec zgodziłby się zagrać Kawalca? Dostawali tysiące listów, ich kolejne występy w prime time z zapartym tchem śledziło jednocześnie nawet kilkanaście milionów Polaków! Kamil Bałuk w dziesięciu rozmowach o tym, co działo się dawno temu w telewizji, przypomina stojących w świetle reflektorów ówczesnych bohaterów zbiorowej wyobraźni i jej kreatorów, ukrytych zazwyczaj przed publicznością. Pokazuje nieoczywiste kariery oraz kulisy najsłynniejszych programów i seriali. Tropi zmiany mentalności, przełamywanie kolejnych barier i tematów tabu. Rozjaśnia drugą, ukrytą za kamerami, stronę srebrnego ekranu. A przede wszystkim skupia się na rozmówcach i na tym, w jaki sposób poradzili sobie z popularnością, co dała im praca w telewizji i jak łatwo było wpaść w jedną tematyczną szufladkę.   Pamiętacie ten dreszcz emocji towarzyszący wyciu syren w czołówce 997? Intymne, czasem nie z tego świata, wieczorne rozmowy Na każdy temat? Orzeźwiający i świeży, kręcony przez młodzież Rower Błażeja? Miodowe lata, czyli legendarny polski sitcom, który popularnością przebił amerykański oryginał, a nagrane podczas kolejnych odcinków wybuchy śmiechu telewizja wykorzystuje do dzisiaj? Perypetie rodziny Mostowiaków, Świat według Kiepskich, Randkę w ciemno, Piratów, Idola? W latach 90. telewizja była odkryciem, objawieniem, oknem na świat, a jej najjaśniej świecące gwiazdy kojarzymy do dzisiaj wszyscy. Poznajcie jej kulisy od podszewki!

Pielęgnacja i żywienie psa

Anna Iglikowska

Pielęgnacja i żywienie psa to książka gwarantująca kompleksową wiedzę na temat dbania o czworonożnego przyjaciela. Szczegółowe instrukcje dotyczące odpowiedniej diety, produktów najlepszej jakości dla psa, a także tajniki pielęgnacji zapewniającej psu zdrowie, piękną sierść i komfort na każdą porę roku – wszystko to zostało zebrane przez autorkę w formie niniejszego poradnika. Pozycja obowiązkowa dla właściciela psa!

Mumia morze piasku

Paweł Leśniak

Odkryj starożytny Egipt, o którego mrocznych losach zabronione było mówić... Faraon Neferuth, kobieta zasiadająca na złotym tronie Egiptu, całe bogactwo swego kraju przelewa na budowanie kolejnych piramid, nie dbając o swoich poddanych i pogrążając ich w ubóstwie. Jednak gdy królowa znika bez śladu, a na kraj spada wielomiesięczna burza piaskowa, odcinając go od słońca i czystej wody, przerażona ludność zaczyna modlić się do bogów o jej powrót. Z nadejściem burzy spod powierzchni pustyni wyłaniają się bestie, które pod osłoną nocy wykradają złote czubki piramid. Egipska armia oddaje życie w obronie ostatniego grobowca, który zachował swój piramidion. Kapłani w desperacji, by ratować Egipt, decydują się na przywołanie najstraszliwszego z bogów - Seta, którego chcą prosić o pomoc. Czy tonący w krwawym przerażeniu Egipt wygra walkę ze swoim przeznaczeniem? Czy zaginiona władczyni zmieni losy pustynnego kraju? Czy ten, który za nią podąża, niesie zniszczenie, czy wybawienie?

Sekrety pogrzebane w popiele

Natalia K. Palonek

Większość kobiet starannie skreśla kolejne dni w kalendarzu, gdy każdy nowy poranek i przebyta noc przybliżają je do najważniejszej chwili w życiu - do ślubu. Jednak dla Julii Wróbel każdy nowy dzień przynosi to samo. Wahanie, gonitwę myśli, wieczną dezorientację i zagubienie. Śmierć jej ojca okazuje się idealną wymówką do przesunięcia daty uroczystości. Wraz z odejściem ukochanego taty Julia odkrywa, że ten postanowił zabrać ze sobą do grobu sekret. Na jaw wychodzi wiadomość, że nie łączą ją z ojcem więzy krwi i właściwie nie jest jego córką. Kobieta zaczyna walkę o własną tożsamość. Kim jest? Skąd przybyła? Dlaczego wychowywała się z obcym człowiekiem? Tym razem każdy nowy dzień przynosi powolne rozwiązanie skomplikowanej zagadki, a relacje z narzeczonym ulegają znacznemu pogorszeniu. Dodatkowy zamęt w jej życiu sprawia była miłość, która nieoczekiwania pojawia się w progu jej rodzinnego domu. Nie wszystkim w tej historii pisany jest happy end.

Martwy klif. Nina Warwiłow. Tom 6

Jędrzej Pasierski

Rybacy znajdują ciało mężczyzny dryfujące u brzegów Karsiboru. To tylko wierzchołek góry lodowej: ktoś po kolei morduje wychowawców starego domu dziecka na wyspie Wolin. Trop poprowadzi Ninę Warwiłow do idyllicznej miejscowości położonej pomiędzy lasem a wodami Zalewu Szczecińskiego. W zamkniętej społeczności rybaków i żeglarzy Nina musi wykorzystać swoje specyficzne zdolności śledcze rozwiązać sprawę, zanim morderca uderzy ponownie. Miasteczko na klifie ma jednak mroczną i powikłaną przeszłość. Przeszłość, w której każdy mógł się podać za kogoś, kim nie jest

Etyczny wymiar jakościowych badań społecznych. Doświadczenia, dylematy, refleksje

Karol Piotrowski Karolina Rożniatowska

Wraz z ukazaniem się tej pracy zbiorowej, etyka w prowadzeniu badań społecznych przestaje być jedynie rozdziałem w podręcznikach akademickich, a staje się przedmiotem żywej dyskusji, również wśród badaczy i badaczek na gruncie nauk społecznych. Z jakimi dylematami w swoich badaniach mierzą się badacze i badaczki w dziedzinach socjologii, psychologii, antropologii czy etnografii? W jaki sposób stawiają im czoła? Czy dostępne narzędzia postępowania etycznego w badaniach, najczęściej w postaci kodeksów, są wystarczające, by rozwiązać dylematy etyczne? Czy istnieje przepis na bezbłędnie etyczne badania społeczne? Na te i wiele innych pytań spróbowano dać odpowiedzi właśnie w tej książce. Etyczny wymiar jakościowych badań społecznych. Doświadczenia, dylematy, refleksje został przygotowany - z perspektywy filozoficzno-teoretycznej oraz mocno praktycznej - przez naukowców i naukowczynie zarówno z ogromnym, jak i niewielkim doświadczeniem w terenie badawczym. Podjęli się oni wymagającej tematyki badawczej, m.in. wojny w Ukrainie, Holokaustu, napięć izraelsko-palestyńskich, życia po wybudzeniu ze śpiączki czy nacjonalizmu wśród młodych Polaków i Polek. Z jednej strony to więc zaproszenie do podjęcia refleksji nad zagadnieniami moralno-etycznymi w badaniach jakościowych, a z drugiej - propozycja rozwiązań problemów natury etycznej, wypracowana w wyniku rozmaitych doświadczeń badawczych. Publikacja w przekonujący i interesujący sposób pokazuje, na bogatym, wielodyscyplinarnym i międzynarodowym materiale empirycznym, etyczne uwikłania jakościowych badań społecznych, także tych bardzo praktycznych, jak np. badania w placówkach służby zdrowia, na wojennym froncie (...). Stawia ważne pytania i przedstawia procedury pomagające badaczom w rozwiązywaniu problemów etycznych, jakie takie badania mogą powodować. (...) [P]owinna zainteresować nie tylko badaczy akademickich, ale także inne osoby przeprowadzające jakościowe badania społeczne, np. w służbie zdrowia, ośrodkach dla uchodźców, placówkach socjalnych. Z recenzji dr. hab. em., prof. UAM Krzysztofa Podemskiego

Gombrowicz-Beckett. Beckett-Gombrowicz. A Comparative Inter-modal Study

Bartosz Lutostański

An attempt to present another critical study about the fiction of Witold Gombrowicz (1904–1969) and Samuel Beckett (1906–1989) virtually amounts to Benedykt Chmielowski’s description of a horse in one of the first Polish encyclopaedias: what a horse is like, is for everyone to see. It therefore seems reasonable to lament, “Oh no! Another book on Gombrowicz/Beckett?! Not again!” However, if such a negative attitude might make sense in a project dedicated solely to Gombrowicz or to Beckett, a project on both of them in one study is one never to have emerged before. Comparisons between both writers, usually in the context of their dramas, have been made, but in passing (for example see Gombrowicz nasz współczesny). Moreover, as can be seen from the above enumerations, “critical studies” of both seem to suffer from one “disease:” a relative deficiency in strictly formal inves-tigations. By formal I mean those which address the form and function of structure and composition of a particular work of prose fiction, not the examination of the notion of Gombrowiczan Form.