Trzecia płeć

Tadeusz Dołęga Mostowicz

Trzecia płeć jest niezwykle barwną opowieścią o radykalnych feministkach, szerzących zepsucie artystkach, zdemoralizowanych przedstawicielach wyższych sfer oraz... mężczyznach wydelikaconych i mimozowatych, którzy są utrzymankami kobiet. Bohaterką książki jest Anna Leszczowa, prawniczka z Poznania, żona bezrobotnego utracjusza i ciamajdy.

Grzesznica

Stanisław Antoni Wotowski

Zapraszamy do poznania historii zaskakujących zwrotów akcji w powieści "Grzesznica" autorstwa Stanisława Antoniego Wotowskiego. Popularny pisarz Otocki, przyzwyczajony do uwielbienia ze strony kobiet, nie spodziewał się, że zaproszenie na wspólną kolację spotka się z tak entuzjastycznym odzewem ze strony uroczej młodej kobiety. Jednakże, mimo obiecującego początku, wieczór zaczął przybierać nudny obrót, gdy dziewczyna stała się milczącą i mało interesującą towarzyszką. Dodatkowo pojawienie się podejrzanego mężczyzny i nerwowo trzymana skórzana walizka wzbudziły niepokój u Otockiego. Mimo to postanowił zakończyć wieczór w swoim mieszkaniu. Czy ta decyzja nie będzie miała dla niego nieprzyjemnych konsekwencji? Przekonaj się, jak rozwinie się ta historia w przedwojennej scenerii w tym wciągającym kryminale autorstwa Stanisława Antoniego Wotowskiego - "Grzesznica".

Podróże Gulliwera. Gulliver's Travels

Jonathan Swift

"Jonathan Swift: Podróże Gulliwera. Gulliver's Travels. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Podróże Guliwera powieść Jonathana Swifta napisana w 1726 roku, stanowiąca połączenie satyry na ludzką naturę z parodią popularnych w tamtym okresie powieści podróżniczych. Stanowi najbardziej znaną pracę Swifta, jest jednocześnie zaliczana do klasyki literatury angielskiej. Książka zdobyła ogromną popularność już wkrótce po wydaniu (John Gay stwierdził, że stanowi lekturę uniwersalną, czytaną przez wszystkie warstwy społeczne), ukazuje się drukiem praktycznie nieprzerwanie od roku pierwszej publikacji. George Orwell powiedział, że gdyby miał wybrać sześć książek, które miałyby ocaleć, podczas gdy wszystkie inne uległyby zniszczeniu, Podróże Guliwera z pewnością znalazłby się wśród nich. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Podróże_Guliwera) Travels into Several Remote Nations of the World. In Four Parts. By Lemuel Gulliver, First a Surgeon, and then a Captain of Several Ships, better known simply as Gulliver's Travels (1726, amended 1735), is a novel by Irish writer and clergyman Jonathan Swift, that is both a satire on human nature and a parody of the ""travellers' tales"" literary sub-genre. It is Swift's best known full-length work, and a classic of English literature. The book became popular as soon as it was published. John Gay wrote in a 1726 letter to Swift that ""It is universally read, from the cabinet council to the nursery."" Since then, it has never been out of print. Cavehill in Belfast is thought to be the inspiration for the novel. Swift imagined that the mountain resembled the shape of a sleeping giant safeguarding the city. (https://en.wikipedia.org/wiki/Gulliver's_Travels)"

Przysmaczki polskiej kuchni

Zenonim Ancyporowicz

Starodawne przepisy kulinarne w tej małej książeczce zawarte, czerpane są z długoletniego doświadczenia, co zaś do postrzeżeń nad światem i udzielonych rad kucharkom, te wyjęte z kronik bystrego badacza ludzkich czynów i prawdziwego znawcy tego wszystkiego, co rozum odbiera i wpływ najgorszy na niego wywiera. Przepisy są przygotowane na poszczególne dni tygodnia, od dnia pierwszego niedzieli, do ostatniego soboty. Najciekawszy z nich to przepis na pasztet z młodych wróbli, które dawniej w Polsce były jadane a smak potraw z nich przyrządzonych wyjątkowo sobie chwalono. Smacznego!

Pstra wstęga. The Adventure of the Speckled Band

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Opowiadanie było także przekładane na język polski pod tytułami: Nakrapiana przepaska, Centkowana wstęga, Wstęga centkowana i Wzorzysta wstęga. Panna Helena Stoner, mieszkająca u ojczyma, dr Roylotta, udaje się do Sherlocka Holmesa w sprawie tajemniczej śmierci swej siostry, Julii Stoner, która przed śmiercią wypowiedziała zagadkowe słowa: To była przepaska! Nakrapiana przepaska!. Do tego koło domu obóz założyli Cyganie, a w nocy słychać dziwne gwizdy. Czujne oko Holmesa dostrzega, iż petentka jest źle traktowana przez ojczyma. Wkrótce po wyjściu Heleny na Baker Street zjawia się sam Roylott. Zachowuje się agresywnie i wychodząc na znak swej siły wygina pogrzebacz, co skłania detektywa do pilniejszego zajęcia się sprawą. Sherlock Holmes i doktor Watson przybywają do posiadłości Roylotta i pod nieobecność antypatycznego gospodarza przeprowadzają wizję lokalną. Detektyw dochodzi do wniosku, że Julia padła ofiarą perfidnego morderstwa i zastawia pułapkę na sprawcę. (za Wikipedią).

Dywan wschodni. Arabia

Antoni Lange

Arabia ojczyzna kawy, palm, pustyń, konia, wielbłąda; ojczyzna gwałtownych wybuchów geniuszu i długowiekowych potem omdleń sennych i beztwórczych: miała w historii moment tak wspaniałego rozkwitu, że przodowała jakiś czas cywilizacji. Imiona autorów zachowały się w pamięci Arabów: Antar Zuhair Lebid Tarafa Imrulkais lub Amrulkais i inni. Istotą poezji arabskiej jest liryka bohaterska; dwa są nieustające jej motywy: koń i kobieta. Arab miłuje kobietę, ale kobieta jest zdradliwa, koń wierny; nie znajdziesz nigdy szyderstwa ani żalu z powodu konia; znajdziesz nieraz gorzkie słowa o kobiecie. Jednak miłość arabska nawet w tych cierpieniach rozkosz odkrywa. Stąd, choć pozornie proste, erotyki arabskie mają w sobie labirynty ścieżek tajemniczych. Przy tym poeta arabski jest zawsze bardzo osobisty: zawsze mówi o sobie. Obiektywnym staje się dopiero w bajce: czy to w baśni z 1001 nocy, czy też w baśni o świętych, derwiszach, poetach, rycerzach. Prezentujemy tutaj antologię dawnej literatury arabskiej.

Brylantowa strzała. Opowieści niezwykłe

Antologia

Zbiór opowiadań zarówno nostalgicznych, opowiadających o świecie, którego już nie ma, ale także o nadchodzącym kresie każdego człowieka, jak również opowieści budzące dreszcz grozy, których lepiej nie czytać po zmroku. Zbór zawiera opowiadania mistrzów pióra, z których, choć niektórzy już są nieco zapomniani, to przecież wciąż zasługują na to, by delektować się ich utworami. W zbiorze znajdziemy takie oto opowiadania: Zygmunt Krasiński: Wygnaniec, Przelotna chmura, Teodoro, król borów; Władysław Łoziński: Zapatan; Włodzimierz Zagórski: Diable wiano; Wiktor Gomulicki: Brylantowa strzała, Filemon i Baucis; Antoni Pietkiewicz: Dzieciobójca. Zapraszamy do lektury!

Zędaszta. Awesta Wielka. Miano Słowiańskie w ręku jednej Familii od trzech tysięcy lat zostające czyli nie Zendawesta a Zędaszta to jest Życiodawcza książeczka Zoroastra

Nieznany

Pełny XIX-wieczny przekład na język polski autorstwa Ignacego Pietraszewskiego. Dzieło Pietraszewskiego wydane było w ramach wydawnictwa zeszytowego i składało się z trzech tomów. Tom IXV (Berlin 1857) przedstawia pierwsze 8 rozdziałów Księgi Wendidat, składa się z perskiego oryginału księgi i zawiera jej tłumaczenia na język francuski, polski oraz niemiecki. Wydanie to zostało później wznowione w roku 1858XVI. Kolejny tom II dopełnił do końca tekst Księgi Wendidat i wydany został w 1862 r.XVII. Tutaj tekst składa się także z perskiego oryginału księgi wraz z jej tłumaczeniami na języki francuski i polski. Ostatni w końcu, III tom dzieła, zawiera Księgi Wisperad i Jasna, opatrzone oryginałem perskim wraz z tłumaczeniami na języki francuski i polski. Tom ów ukazał się w 1862 r.XVIII W niniejszym wydaniu postanowiliśmy wznowić jedynie tłumaczenie Awesty Pietraszewskiego na język polski. Autorom niniejszej edycji przyświecał cel maksymalnie jasnego i komunikatywnego dla dzisiejszego czytelnika przekazania „ducha” tego tłumaczenia. Zachowano więc oryginalną składnię zdań i tam gdzie to było tylko możliwe – zachowano archaizmy. Usunięto za to liczne błędy zecerskie, rozdzielono tzw. „zbitki” słowne – zgodnie z dzisiejszymi prawidłami języka polskiego oraz, w przypadkach mogących wywołać problemy z jasnością niektórych słów, zastosowano ich zapis fonetyczny. Uwspółcześniono także interpunkcję.

Żywoty Świętych Pańskich. Tom Ósmy. Sierpień

Władysław Hozakowski

Dnia 1. sierpnia: Święty Piotr w Okowach. (Roku 43.). Tego samego dnia: Męczeństwo trzech córek św. Zofii. (Około r. 120.). Inni święci z dnia 1. sierpnia: Św. Bonus, kapłan i męczennik. - Św. Etelwold, biskup z Winchester. - Św. Justa, dziewica i męczenniczka. - Pamiątka siedmiu braci Makabejczyków oraz ich matki, męczenników. - Św. Marya Consolatrix, dziewica. - Św. Nektaryusz, biskup z Vienne - Św. Peregryn, pustelnik. - Św. Werus, biskup z Vienne. / Dnia 2. sierpnia: Święty Alfons Liguori, biskup. (1696 1787.). Tego samego dnia: Święty Stefan I., papież. (254 257.). Inni święci z dnia 2. sierpnia: Św. Alfreda (Eteldryta), księżniczka i pustelniczka. - Bł. Joanna z Aza, matka św. Dominika. - Św. Maksym, biskup z Padwy. - Św. Rutyliusz, męczennik. - Św. Serenus, biskup z Marseille. - Św. Teodota, wdowa i męczenniczka. - Św. Auspicyusz, biskup z Apte. - Św. Bertary, biskup z Chartres. - Św. Gundekar, biskup z Eichstadt. / Dnia 3. sierpnia: Znalezienie zwłok świętego Szczepana, pierwszego męczennika. (Roku 415.). Tego samego dnia: Święty Nikodem, wyznawca. (Około r. 44.). Inni święci z dnia 3. sierpnia: Św. Eufroniusz, biskup z Autun. - Św. Ganfryd, biskup z Mans. - Św. Dalmacy, archimandryta. - Św. Faustus, mnich. - Bł. Grzegorz, opat. - Św. Lydia z. Filipi, uczennica św. Pawła. - ŚŚw. dziewice Marana i Cyra. - Św. Piotr, biskup z Anagni. - Św. Walten, opat szkocki. / Dnia 4. sierpnia: Św. Dominik, założyciel zakonu kaznodziejskiego, (1170 1221.). Inni święci z dnia 4. sierpnia: Św. Agabiusz, biskup z Werony. - Św. Eleuteryusz, męczennik. - Św. Eufronyusz, biskup z Tours. - Św. Jan Chrzciciel Vianney, pleban z Ars. - Św. Perpetua, matrona z Rzymu. - Św. Protazy, męczennik w Kolonii. - Św. Rajner, arcybiskup z Spalato. - ŚŚw. męczennicy Sergiusz i Bartłomiej. - Św. Eudoksya, męczenniczka. / Dnia 5. sierpnia: Święty Oswald, król i męczennik. (604 642.). Tego samego dnia: Uroczystość Matki Boskiej Śnieżnej. (Rok 356.). Inni święci z dnia 5. sierpnia: Św. Abel, arcybiskup z Rheims. - Św. Afer, stryj św. Afry, męczennik. - Św. Kasyan, biskup z Autun. - Św. Eusygnyusz, żołnierz, męczennik. - Św. Floryan i Filistyn, męczennicy. - Św. Nonna, matka św. Grzegorza nazyańskiego. - Św. Wenancyusz, biskup. - Św. Wiator, pustelnik. - Św. Poma, dziewica. - Św. Emygdyusz, biskup z Ascoli, męczennik. - Św. Memyusz, biskup z Chalons, brat św. Pomy. - Św. Sygrada, ksieni z Soissons. / Dnia 6. sierpnia: Uroczystość Przemienienia Pańskiego. Inni święci z dnia 6. sierpnia: Św. Kolumba, dziewica i męczenniczka. - Św. Stapin, biskup z Carcassone. - Św. Sykstus II., papież i męczennik. - Św. Hormisdas, papież i wyznawca. - Św. Jakób, pustelnik. - ŚSw. bracia Justus i Pastor, męczennicy. - Św. Stefan, opat Benedyktynów. - Św. Krescencyusz, lektor i męczennik. - Bł. Bernardyn Obregon, założyciel zgromadzenia braci szpitalnych. / Dnia 7. sierpnia: Święty Kajetan z Tyena, założyciel Teatynów. (1480 1547.). Tego samego dnia: Święta Afra, męczenniczka. (+ r. 303.). Inni święci z dnia 7. sierpnia: Św. Albert, Karmelita. - Św. Donat, biskup z Besancon. - Bł. Ulryk, biskup z Passau. - Św. Faustus, żołnierz i męczennik. - Św. Domecyusz, męczennik i zakonnik. - Św. Wiktrycy, biskup z Rouen. - Św. Konrad, pielgrzym. / Dnia 8. sierpnia: Święci Cyryak, Largus i Smaragd, męczennicy. ( + r. 309.). Inni święci z dnia 8. sierpnia: Św. Emilian, biskup z Cyzyku. - ŚŚw. Eleuteriusz i Leonides, męczennicy. - Św. Famian, pustelnik. - Św. Hormisdas, męczennik. - Św. Marinus, męczennik. - Św. Sewer, kapłan. - Św. Myron, biskup z Krety. - Bł. Hugolina, dziewica. - Bł. Augustyn Gazotis, biskup z Nocera. / Dnia 9. sierpnia: Święty Roman, męczennik. (+ r. 258.). Tego samego dnia: Błogosławiony Jan z Salerno, Dominikanin. (1190 1242.). Inni święci z dnia 9. sierpnia: Św. Antonin, męczennik. - Św. Domicyan, biskup z Chalons. - Św. Erneusz, opat. - ŚŚw. męczennicy Firmus i Rustykus. - Bł. Hatumar, biskup z Paderbornu. - Św. Samuel, kapłan. - ŚŚw. męczennicy Sekundyan, Marcelian, Weryan. - ŚŚw. Falkon i Mikołaj, pustelnicy. - Bł. Jan z Fermo (z Alverno), kapłan i zakonnik. / Dnia 10. sierpnia: Święty Wawrzyniec, męczennik. (+ r. 258.). Inni święci z dnia 10. sierpnia: Bł. Amadeusz z Portugalii, Frańciszkanin. - Św. Arygiusz, arcybiskup z Lyon. - Św. Asterya, dziewica i męczenniczka. - Św. Blankus, biskup szkocki. - Św. Deusdedit, wyznawca. - Św. Hugon, biskup z Auxerre. - Św. Malchus, biskup z Lismore. - Św. męczenniczki Bassa, Paula, Agatonika. - Św. Eufrazya, ksieni. / Dnia 11. sierpnia: Święta Filomena, dziewica i męczenniczka. (+ r. 303.). Tego samego dnia: Święta Zuzanna, dziewica i męczennica. (+ około r. 295.). Inni święci z dnia 11. sierpnia: Św. Agilberta, ksieni. - Św. Aleksander, biskup z Comana. - Św. Digna, dziewica. - Św. Gerard, wyznawca. - Św. Rufin, biskup i męczennik z Rieti. - Św. Rustikola, ksieni. - Błog. Szymon z Asyżu, braciszek z zakonu franciszkańskiego. - Św. Tauryn, biskup z Evreux. - Św. Tyburcy, męczennik w Rzymie. / Dnia 12. sierpnia: Święta Klara, dziewica. (1193 1253.). Inni święci z dnia 12. sierpnia: ŚŚw. Anicet i Fotyn, męczennicy. - Św. Cecylia, dziewica i ksieni z Lotaryngii. - Św. Kasyan, biskup z Benewentu. - Św. Enoch, patryarcha jerozolimski. - Św. Euzebiusz, biskup z Medyolanu. - Św. Hilarya, matka św. Afry. - Św. Porkary, opat i męczennik. - Św. Herkulan, biskup z Brescia. - ŚŚw. męczennicy Gracylyan i Felicissima, dziewica. / Dnia 13. sierpnia: Święty Hipolit, męczennik. (+ r. 258.). Tego samego dnia: Święta Radegunda, królowa francuska. (519 587.). Inni święci z dnia 13. sierpnia: Św. Kasyan, męczennik w Imola. - Św. Kasyan, biskup i męczennik z Todi. - Św. Konkordya, męczenniczka. - Bł. Gertruda, ksieni. - Św, Junian, opat. - Św. Ludolf, opat. - Bł. Marek z Aviano. Kapucyn. - Św. Wigbert, opat. - Św. Swentybold, król Lotaryngii. - Św. Helena, męczenniczka z Burgos. / Dnia 14. sierpnia: Święta Atanazya, wdowa i ksieni. (+ r. 860.). Tego samego dnia: Święty Euzebiusz, kapłan i wyznawca (+ około r. 359.). Inni święci z dnia 14. sierpnia: Św. Kalikst, biskup z Todi. - Św. Celestyusz, biskup z Metz. - Św. Euzebiusz z Palestyny, męczennik. - Św. Marceli, biskup z Apamea. - Św. Micheasz, prorok Starego Zakonu. - Św. Ursycyn, żołnierz i męczennik. - Bł. Antoni Primaldi, wyznawca. - Czcigodny Grzegórz z Nowego miasta, Frańciszkanin-męczennik. - Bł. Juliana z Busto Arsicio, dziewica i zakonnica. / Dnia 15. sierpnia: Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Inni święci z dnia 15. sierpnia: Św. Alypyusz, biskup z Tagaste w Afryce. - Św. Altfryd, biskup z Hildesheim. - Św. Arduin, wyznawca. - Św. Arnulf, biskup z Soissons. - Św. Neapolis (po włosku Napoleone-Napoleon), męczennik. - Św. Tarsycyusz, męczennik. - Św. Makartyn, biskup z Cloghar w Irlandyi. - Bł. Rupert, opat z Ottobeuren. - Czcigodny Bartłomiej Parvus, arcybiskup z Naksivan, apostoł Armenii, - Czcigodny Kuźma od św. Damiana, Frańciszkanin, umęczony za wiarę. - Św. Frambald, pustelnik. / Dnia 16. sierpnia: Święty Jacek, Dominikanin. (1185 1257.). Tego samego dnia: Święty Roch, wyznawca. 1295 1327.). Inni święci z dnia 16. sierpnia: Św. Ambroży, pułkownik i męczennik. - Św. Aregyusz, biskup z Newers. - Św. Balsemyusz, męczennik. - Św. Diomedes, lekarz i męczennik. - Św. Eleuteryusz, biskup z Auxerre. - Św. Florus, opat. - Św. Serena, małżonka cesarza Dyoklecyana. - Św. Symplicyan, biskup Medyolanu. - Św. Teodul, biskup z Sitten. - Św. Tytus, dyakon i męczennik. / Dnia 17. sierpnia: Błogosławiona Emilia Bicchieri, dziewica i ksieni. (1238 1314.). Tego samego dnia: Święty Liberat i towarzysze, męczennicy. (+ r. 483.). Inni święci z dnia 17. sierpnia: Św. Amor, opat. - Św. Anastazy, biskup z Terni. - Bł. Karlmann, książę i mnich. - Św. Donat z zakonu Wilhelmitów. - Św. Eliasz z zakonu Bazylianów. - Św. Mamas, męczennik. - Św. Myron, kapłan i męczennik. - ŚŚw. męczennicy Paweł i Juliana rodzeństwo oraz żołnierze Stratonik, Kwadratus, Akacyusz. - Św. Relynda, zakonnica. - Św. Jan, biskup z Monte Marano. - Bł. Mikołaj, pustelnik. / Dnia 18. sierpnia: Święta Helena, cesarzowa (+ r. 330.). Inni święci z dnia 18. sierpnia: Św. Agapit, męczennik. - Św. Klara z Monte Falco, dziewica i zakonnica. - Św. Firmin, biskup z Metz. - Św. Inan, opat szkocki. - ŚŚw. Jan i Kryspus, męczennicy. - Bł. Paula z Mantua, ksieni. - Bł. Rajnald, arcybiskup z Raweny. - ŚŚw. męczennicy Pontemus, Pilencya, Tacyana, Marcyana, Helyana, Laucya. - Św. Jan, patryarcha z Konstantynopola. - ŚŚw. męczennicy Leon i Juliana. - Św. Jerzy, patryarcha z Konstantynopola. / Dnia 19. sierpnia: Święty Ludwik z Toulouse, biskup. (1274 1297.). Inni święci z dnia 19. sierpnia: Św. Andrzej, męczennik. Św. Badulf, opat. - Św. Bartłomiej, opat. - Św. Kalminiusz, książę Akwitanii, później mnich. - Św. Krescencya, dziewica. - Św. Donat, kapłan. - Św. Elafiusz, biskup z Chalons. - Św. Juliusz, senator i męczennik. - Św. Magnus, męczennik. - Św. Magnus, biskup z Awignon. - Św. Maryan, pustelnik. - Św. Maryn, biskup w Katalonii. - Św. Satyr, biskup z Arezzo i męczennik. - Św. Tymoteusz, Agapit i Tekla, męczennicy w Palestynie. / Dnia 20. sierpnia: Święty Bernard z Clairvaux. (1091 1153.). Inni święci z dnia 20. sierpnia: Bł. Aleta, matka św. Bernarda. - Św. Auktor, biskup z Trewiru. - Św. Heliodor i Dozas, męczennicy. - Św. Herbert, arcybiskup z Conza. - Św. Łucyusz, męczennik. - Św. Oswin, król angielski. - Św. Samuel, prorok Starego Zakonu. - Św. Seroniusz, męczennik. - Św. Amator, pustelnik, wedle podania małżonek św. Weroniki, uleczonej przez Jezusa. - Św. Filibert, opat. - ŚŚw. Leoncyusz i Karpofon, lekarze i męczennicy. / Dnia 21. sierpnia: Święta Frańciszka de Chantal. (1572 1641.). Inni święci z dnia 21. sierpnia: Św. Prywat, biskup i męczennik. - Bł. Aleksander z Hales. - Św. Anastazy, męczennik. - Św. Balduin, opat. - Św. Bernard, Cysters. - Św. Cyryaka, wdowa i męczenniczka. - Św. Euprepyusz, biskup z Werony, uczeń Piotra apostoła. - Św. Paternus, męczennik. - Św. Natalis, kapłan. - Czcigodna Joanna Rodriguez z zakonu Klarysek. - ŚŚw. męczennicy Bonozus i Maksymyan. / Dnia 22. sierpnia: Święty Symforyan, męczennik. (+ około r. 180.). Tego samego dnia: Święty Hipolit, biskup i męczennik. (Około r. 235.). Inni święci z dnia 22. sierpnia: Św. Antonin, męczennik. - Św. Atanazy, biskup z Tarsus. - Św. Antuza, dziewica. - ŚŚw. męczennicy Fabrycyan i Filibert. - Św. Maurus, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Nektaryusz i Sewus. - Św. Zygfryd, opat. - Św. Tymoteusz, męczennik. - Bł. Witmer, Benedyktyn. / Dnia 23. sierpnia: Święty Filip Benicyusz. (1233 1285.). Inni święci z dnia 23. sierpnia: Św. Ascelina, dziewica i zakonnica. - Bł. Bartłomiej, Serwita. - Św. Cedoniusz, biskup z Aix. - Św. Eugeniusz, biskup w Irlandyi. - Św. Flawian, biskup z Autun. - Św. Flawiusz, biskup z Rouen. - Św. Justynian, pustelnik. - Św. Lupus, niewolnik i męczennik. - Św. Moderat, biskup z Werony. - Św. Zacheusz, biskup z Jerozolimy. - Św. Weredemiusz, pustelnik. - ŚŚw. Inocenty i Merendyn, chłopcy i męczennicy. / Dnia 24. sierpnia: Święty Bartłomiej, apostoł, (+ około r. 71.). Inni święci z dnia 24. sierpnia: Czcigodna Agnieszka Klara Steiner, ksieni. - Św. Aurea, dziewica i męczenniczka. - Św. Eutyches, uczeń św. Pawła i Jana apostoła. - Św. Gildard, kapłan. - Św. Erhard, biskup szkocki. - Św. Patrycy, opat. - Św. Ptolomeusz i Roman, biskupi z Nepi i męczennicy. - Św. Sandrad, opat. - Bł. Teodoryk, opat. - Św. Rygomer, kapłan i misyonarz. / Dnia 25. sierpnia: Święty Ludwik IX., król francuski. (1214 1270.). Tego samego dnia: Błogosławiony Rafał z Proszowic. (1454 1534.). Inni święci z dnia 25. sierpnia: Św. Alwera, dziewica i męczenniczka. - Św. Epifaniusz, patryarcha w Konstantynopolu. - Św. Genezyusz, artysta, a później męczennik. - Św. Grzegorz, biskup z Utrecht. - Św. Hunegunda, dziewica i ksieni. - Św. Marcyan, opat. - Św. Maksyma, dziewica i męczenniczka. - Św. Mennas, patryarcha w Konstantynopolu. - Św. Patrycya, Bazylianka. - Św. Sewer, opat. / Dnia 26. sierpnia: Święty Genezyusz z Arles, męczennik. (Około r. 308.). Tego samego dnia: Święty Zefiryn, papież i męczennik. (203 218.). Inni święci z dnia 26. sierpnia: Św. Aleksander, męczennik. - Św. Bregwin, biskup z Canterbury. - Św. Eliasz, biskup z Syrakuzy. - Bł. Egbert, opat. - Św. Gelazy, biskup z Poitiers. - Św. Adryan, męczennik. - ŚŚw. Ireneusz i Abundyusz, męczennicy. - Św. Pelagia, dziewica i męczenniczka. - Św. Rufin, biskup z Capua. - Św. Teodor, biskup z Sitten. / Dnia 27. sierpnia: Święty Józef Kalasanty. (1556 1648.). Inni święci z dnia 27. sierpnia: Św. Eteryusz, biskup z Lyonu. - Św. Cezary, biskup z Arles. - Św. Liceryusz, biskup z Conserans. - Św. Małgorzata, męczennica. - Św. Narnus, biskup z Bergamo. - ŚŚw. Sebastus, Aleksander i Emeryta, męczennicy. - Św. Rufus i Karpofor, męczennicy. - Św. Syagryusz, biskup z Autun. / Dnia 28. sierpnia: Św. Augustyn z Hippony, biskup i nauczyciel Kościoła. (354 430.). Inni święci z dnia 28. sierpnia: Bł. Adelinda, ksieni. - Św. Agnieszka, Urszulanka. - Św. Aleksander, biskup z Konstantynopola. - Św. Ambroży, biskup z Saintes. - Św. Klarus, męczennik. - Św. Elmer, opat. - Św. Hermes, męczennik. - Św. Juwentyn, archidyakon. - Św. Pelagiusz, męczennik. - Św. Wiwyan, biskup z Saintes. / Dnia 29. sierpnia: Ścięcie św. Jana Chrzciciela. (Roku 29.). Inni święci z dnia 29. sierpnia: Św. Adolf, biskup z Metz. - Św. Alberyk, pustelnik. - ŚŚw. męczennicy Hypacy, biskup i Andrzej, kapłan. - Bł. Jan z Perugia, Frańciszkanin. - Św. Medaryk, opat. - Św. Sabina, wdowa i jej służebna Serafia, męczcnniczki. - Św. Werona, dziewica, córka króla Ludwika niemieckiego. - Św. Eutymiusz, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Kandyda, Feliks, Florycya, Adauzya, Gemelina. / Dnia 30. sierpnia: Święta Róża z Limy, dziewica. (1586 1617.). Inni święci z dnia 30. sierpnia: Św. Eonyusz, biskup z Arles. - Św. Agil, opat. - Św. Bonifacy i Tekla, małżonkowie i męczennicy. - Św. Bononiusz, opat. - Św. Ewa i Feliks, męczennicy. - Św. Fiakry, pustelnik. - Św. Florentyna, dziewica-męczennica. - Św. Gaudencya, dziewica. - Bł. Ryza, dziewica. - Św. Modan, biskup z Irlandyi. - ŚŚw. męczennicy Feliks i Adauktus. / Dnia 31. sierpnia: Święty Rajmund Nonnatus, kardynał. (1204 1240.). Tego samego dnia: Błogosławiony Świętosław z Krakowa, (+ r. 1489.). Inni święci z dnia 31. sierpnia: Św. Ajdan, biskup z Lindisfarne. - Św. Amatus, biskup z Nusko w królestwie neapolitańskiem. - Św. Cesydyusz, kapłan i męczennik. - Św. Optat, biskup z Auxerre. - Św. Paulin, biskup z Trewiru. - Św. Prymian, biskup z Spoleto. - Św. Teodot i Rufina, męczennicy. - Św. Wiktor, pustelnik.

Jezda do Moskwy

Jan Kochanowski

Jana Kochanowskiego Jezda do Moskwy, właśc. Jezda do Moskwy i posługi z młodych lat aż i przez wszystek czas przeszłej wojny z moskiewskim ojczyźnie swej i panom swym czynione [...] Krisztofa Radziwiła... Pana Trockiego, Podkanclerzego i Hetmana polnego W. Ks. Litewskiego etc. hodoeporikon (gatunek literacki wywodzący się ze starogreckich i starorzymskich poetyckich opisów podróży; w języku polskim nazywany jezda, poselstwo, legacja lub droga), opublikowany w 1583 roku w Drukarni Łazarzowej, a napisany prawdopodobnie rok wcześniej, poświęcony dokonaniom wojennym Krzysztofa Radziwiłła w walce z Rosją w 1581. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Jezda_do_Moskwy)

Dogmat piekła

Ks. Marian Morawski

Chrześcijanin, pogrążony w poczuciu własnej słabości, nie poddaje się rozpaczy, lecz dźwiga się ku ufności. Panuje tu pewna zasada równomiernego podziału światła i cieniów, widoczna zresztą już w przedświcie Ewangelii, w pierwszej zapowiedzi Odkupienia, danej w raju. Bóg poręcza tu ludzkości ostateczne zwycięstwo nad złem, mocą Zbawiciela świata, pod warunkiem ciągłej, nieubłaganej walki z uwodzicielem i jego stronnictwem. Z tego programu św. Augustyn uczynił myśl przewodnią swej wielkiej historiozofii, której tytuł De civitate Dei. Kreśli tu jakby w trzech aktach przebieg tragedii grzechu, jako walki z Bogiem. Prolog odbywa się w niebie anielskim i w raju, stąd walka przenosi się na ziemię, która będzie jej widownią do końca wieków, a wiekuistym epilogiem będzie uwielbienie zwycięzców i pohańbienie złych. Piekło jest właśnie tym epilogiem wiekuistym. Jest to spełnianie sprawiedliwego wyroku Bożego, który zapadnie jako wypadkowa dziejowego sądu Bożego nad światem, w dzień ostateczny, a potwierdzenie wyroku, jaki każdy sam na siebie pisze. Z niezawodną pewnością każdy będzie musiał uznać ten wyrok za sprawiedliwy, bo to po prostu utrwalenie jego decyzji życiowej, to kres orientacji, którą obraliśmy w zgodzie lub niezgodzie z naszym własnym sumieniem, w tej doczesności.

Józef Balsamo

Aleksander Dumas (ojciec)

Józef Balsamo powieść historyczna Aleksandra Dumasa (ojca), stanowiącą pierwszą z pięciu części cyklu Pamiętniki lekarza. Książka wydana w odcinkach w gazecie francuskiej La Presse między 1846 a 1849 rokiem, inspirowana życiem hrabiego Cagliostro (właśc. Giuseppe Balsamo). Opowiada ona o losach masona Józefa Balsamo i jego dążeniach do obalenia monarchii francuskiej. Prócz tego również opowiada historię rodziny Taverney i ich młodego parobka, Honoriusza Gilberta, późniejszego ucznia Balsamo. Obok wątków fikcyjnych mamy wątki historyczne, jak romans Ludwika XV z hrabiną du Barry oraz początek nieszczęśliwego związku Marii Antoniny z Ludwikiem XVI. (Za Wikipedią).

Gracz. Zapiski kelnera

Lew Tołstoj

Lew Nikołajewicz Tołstoj. . Gracz. Zapiski kelnera. . Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i rosyjskiej. Nowela obyczajowa rosyjskiego mistrza pióra. Fragmenty: Było to między drugą a trzecią. Grało wielu panów: książę pan z wielkim wąsem, mały oficer huzarów, aktor Oliver; było moc ludzi. Książę grał z panem z wielkim wąsem. Obchodzę bilard i liczę: dziesięć i czterdzieści osiem, dwanaście i czterdzieści osiem. Jest to moim zawodem. Nie wzięło się nic do ust i nie spało od dwóch nocy - a wciąż liczy się punkty i wyjmuje bile z wklęsłości. Wtem spostrzegam: do sali wszedł nowy gość, rozglądnął się i usiadł na kanapie. Dobrze. Myślę sobie: kto to może być? To znaczy: do jakiej należy sorty? Ubrany jest przyzwoicie. Ma nowiusieńkie ubranie: spodnie w kratki, modny krótki surducik, kamizelkę pluszową; nosi złoty łańcuszek, a na nim moc wisiorków. Wygląd ma też bardzo przyzwoity: jest wysoki, smukły, włosy ma z przodu modnie ufryzowane - słowem, przystojny młodzik. () Gdy partner księcia poszedł, zwrócił się książę do obcego pana: - Czy nie chciałby pan ze mną zagrać? - Z przyjemnością - odparł obcy pan.... . : ( ), ( ), , , , , . . . , : , . , : , - , . , : - , , . . , , ? , . , , , . . , . -, : , , ? , .

Nego smutna historia o zniszczeniu dziecka przez szkołę

Gustaw Daniłowski

Nad Inowrocławiem wisiała księżycowa noc sierpniowa, jedna z tych nocy, co, chociaż jasne, mają tyle smutku i melancholii, że psy spać nie chcą i wyją przeciągle. Ludzie tak nie czynią, może jedynie dlatego, że pies, gdy mu się wyć chce, siada sobie na środku gościńca i, podniósłszy pysk ku tarczy księżyca, jęczy całą siłą nieskrępowanego obrożą gardła, nie dbając o to, co o nim sąsiad Kurta pomyśli. Człowiek w takich razach ostrożniejszy: gdy płacze, to i wtenczas nie omieszka patrzeć przez łzy, jakie to sprawia na innych wrażenie i czy mu z tym do twarzy? - Tak zaczyna się przejmująca opowieść o tym, jak niesprawiedliwość i złośliwość i zawziętość niesprawiedliwego nauczyciela zniszczyła młodego człowieka. Mimo iż nowelka powstała kilkadziesiąt lat temu, to jednak nic się w życiu nie zmieniło.

Opowieści niesamowite i upiorne. Stories and Studies of Strange Things

Lafcadio Hearn

Kilka japońskich opowieści odrobinę niesamowitych opartych na miejscowej tradycji mającej źródło w autentycznych jak się wierzy wydarzeniach. Są to: Historia O-Tei Zaślubiny po śmierci. Jikininki Pożeracz Zmarłych. Dyplomacja kata. Tajemnica nieboszczki. Sen Akinosuke. Horai Kraina Szczęśliwości. Książka przenosi nas do dawnej Japonii, tej Japonii, której już nie ma, bo musiała ustąpić na rzecz nowoczesności i wprowadza nas w świat budzących lekki dreszczyk emocji historii. Zachęcamy do lektury! Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Mała księżniczka

Frances Hodgson Burnett

Siedmioletnia Sara Crewe, wychowana w Indiach przez czułego i pobłażliwego ojca, kapitana Ralfa Crewe, zostaje wysłana do Londynu, gdzie ma uczyć się na pensji dla dziewcząt prowadzonej przez Marię Minchin. Będąc pod wrażeniem fortuny Crewego i mając nadzieję na jak najdłuższy pobyt Sary na pensji, panna Minchin pozwala jej na o wiele więcej niż innym uczennicom. Sara ma swoją pokojówkę, salon, kucyka i ekstrawagancką garderobę, ponadto może robić wszystko, na co ma ochotę i stale jest komplementowana i przedstawiana jako wzorowa uczennica. Jej prestiż jeszcze wzrasta, gdy kapitan Crewe zostaje współwłaścicielem kilku kopalni diamentów. Mimo tak wyjątkowej pozycji Sara pozostaje skromna i kulturalna, doskonale się uczy i przyjaźnie odnosi się do wszystkich w szkole. W dniu jedenastych urodzin jej życie nagle się jednak zmienia. Prawnik kapitana Crewe przynosi wiadomość o nagłym bankructwie i śmierci ojca Sary, co sprawia, że panna Minchin postanawia zamienić dotychczasową "pokazową wychowankę" w służącą... (opis za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ma%C5%82a_ksi%C4%99%C5%BCniczka)

Dogmat Łaski. Dziewiętnaście wykładów o porządku nadprzyrodzonym

Marian Morawski

Niniejsza publikacja zawiera dziewiętnaście wykładów o porządku nadprzyrodzonym, jakie wybitny teolog, Ks. Morawski, wygłosił na Uniwersytecie Jagiellońskim. Sposób w jaki autor przedstawienia rzeczy nieco odbiega od innych prac tego znanego i zasłużonego autora. Niniejsza książka warta jest przeczytania bowiem, że jest niewiele literatury teologicznej po polsku, dotyczącej zganienia łaski. Książka na pewno odda znaczne usługi czytelnikom inteligentnym i pozwoli pogłębić w nich znajomość tego nieocenionego daru Bożego, którym jest łaska, przez Zbawiciela nam wysłużona.

Kobieta o aksamitnym naszyjniku. La Femme au collier de velours

Aleksander Dumas

Fabuła tej historii nie jest oryginalna, w tej pracy Alexander Dumas zręcznie przerobił historię, którą znał wcześniej. Uważa się, że Kobieta o aksamitnym naszyjniku miała dwa źródła. Pierwsze to prace Ernsta Theodore'a Amadeusa Hoffmanna, najbardziej rozpoznawalnego przedstawiciela nurtu romantycznego w literaturze niemieckiej. Dumas był dobrze zaznajomiony z jego twórczością, więc w tej historii można zauważyć nawiązania do powieści Hoffmana. Innym źródłem tej historii może być historia angielskiego poety Thomasa Moore'a, przetłumaczona przez amerykańskiego pisarza-romantyka Washingtona Irvinga. W swojej opowieści Przygody niemieckiego ucznia (1824) Irving opowiada o młodym człowieku, który jest nawiedzany w Paryżu przez marę, którą zabiera do domu, a w rzeczywistości jest to trup kobiety jednej z ostatnich ofiar gilotyny, młodzieniec oszalał dowiedziawszy się o tym. Tak czy inaczej, tę powieść Dumasa warto przeczytać. Chociaż bowiem wątki nie są oryginalne, to przecież jest ona zupełnie inaczej napisana i rzeczywiście przy jej czytaniu budzi się dreszczyk emocji. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française.

Budnik

Józef Ignacy Kraszewski

Znakomita powieść Kraszewskiego o tematyce społecznej. Jest tu także wątek miłosny, piękne opisy przyrody i kawał prawdziwego życia. I cóż z tego, że akcja powieści dzieje się w czasach dla nas odległych, kiedy tak naprawdę nic się na świecie nie zmieniło? Może jedynie tło i gadżety. Natura ludzka pozostała taka sama. Opowieść to smutna, chwytająca za serce, prawdziwa...

Starożytni Słowianie na ziemiach dzisiejszej Germanii

Erazm Majewski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Starożytni Słowianie na ziemiach dzisiejszej Germanii pióra Erazma Majewskiego, to niezwykle interesujące opracowanie dotyczące dziejów ludów słowiańskich najpierw zdominowanych i wyniszczonych przez Niemców. Jako jedyni z tamtych plemion i ludów utrzymali się jeszcze Łużyczanie. Pozostali odeszli w mroki niepamięci tak dalece, że większość z nas nie ma pojęcia, że na terenach, które są rzekomo rdzennie niemieckie, niegdyś rozbrzmiewała słowiańska mowa, kwitła słowiańska kultura i władali nimi słowiańscy książęta. Niniejsza książka przypomina owe ludy i minione czasy i choćby nawet dlatego warto ja mieć w swojej bibliotece. Tym bardziej, że ma bardzo przystępną cenę.

Pustelnia parmeńska. La Chartreuse de Parme

Stendhal

"Pustelnia parmeńska. La Chartreuse de Parme. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française W powieści tej Stendhal opowiada dzieje Fabrycego del Dongo - młodszego syna mediolańskiego arystokraty i bogacza. Fabrycy, nie mogąc znaleźć w rodzinnym domu szczęścia i miłości ucieka z Italii i przyłącza się do armii Napoleona (wątek autobiograficzny). Bierze udział w bitwie pod Waterloo. Po powrocie przybywa do swej ukochanej ciotki Giny Sanseverina, do Parmy i decyduje się na wybór kariery duchownej. Nie przeszkadza mu to utrzymywać miłosnych stosunków z aktorką Mariettą. Zazdrosny o nią, zabija jej admiratora i musi uciekać z Parmy. Przez jakiś czas przebywa w Bolonii, a kiedy w końcu w tajemnicy wraca do miasta, zostaje zdekonspirowany i uwięziony w wieży Farnese. Tam zakochuje się w Klelii Conti, córce komendanta więzienia. Ta pomaga mu w ucieczce, ale dręczona wyrzutami sumienia ślubuje Bogu, że już nigdy więcej go nie zobaczy, po czym wychodzi za innego. Fabrycy tymczasem zostaje arcybiskupem Parmy. Po latach tłumione uczucie pomiędzy nimi wybucha na nowo, jednak aby nie złamać przysięgi kochankowie spotykają się tylko nocą. Z tego burzliwego związku przychodzi na świat syn, który wkrótce umiera etc. etc. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Pustelnia_parmeńska) Laction du roman commence Milan en 1796, par les confidences dun lieutenant français dénommé Robert, qui conte larrivée dans Milan des armées de la Révolution, menée par le jeune Bonaparte. Ces armées réveillent, dans un peuple lombard anesthésié par la tutelle autrichienne, un vieux fond héroque, et sont accueillies avec une gaieté folle par les Milanais dans leur majorité. Le marquis Del Dongo, farouche et grotesque réactionnaire, partisan de lAutriche, se voit contraint daccueillir les soldats français vainqueurs, dont le lieutenant Robert fait partie. mots couverts, le romancier suggre une idylle entre Robert et la jeune marquise Del Dongo, dont le fruit sera Fabrice. Celui-ci passe sa jeunesse dans la tourmente napoléonienne. Installé Grianta, sur le lac de Côme, avec toute sa famille, le jeune homme resserre les liens entre sa mre et sa tante, Gina Del Dongo, laquelle épouse un général italien partisan des Français, qui trouve la mort en 1814. Pendant ce temps, son pre (officiel) et son frre (demi-frre) sont espions pour le compte de labsolutisme autrichien, et triomphent quand, en 1813-1814, les armées napoléoniennes sont vaincues, et que Milan retombe sous la coupe de lempereur dAutriche etc. etc. (https://fr.wikipedia.org/wiki/La_Chartreuse_de_Parme)"

Teozofia w dziejach błędów ludzkich

Ks. Marian Morawski T. J.

"Teozofia w dziejach błędów ludzkich", której autorem jest Ks. Marian Morawski T. J. to fascynująca podróż przez prądy religii i cywilizacji, ukazująca różny ich obraz. Autorka, przedstawia nieustanny cykl narodzin, rozwoju i upadku, który wypełnia Manvantarę - objawienie Absolutu. Pani Besant, jako przewodniczka ducha ludzkiego, wznosi się ponad doczesność, prowadząc czytelnika ku zrozumieniu istoty ludzkiego istnienia i powrotu do źródła. Książka rzuca nowe światło na relacje między teozofią a Kościołem. Przez wieki Kościół obserwuje, jak fale różnych systemów teozoficznych rozbijają się o jego podwaliny, podobnie jak niespokojny duch ludzki, szamocąc się w dążeniu do ideałów, które świecą jasno nad nim, ale bezskutecznie. Opozycja gnostycyzmu do chrześcijaństwa ujawnia się w różnicach filozoficznych dotyczących Bóstwa, istot pośrednich, roli Boga Stwórcy, opozycji między duchem, duszą a materią, a także w koncepcji zbawienia jako intuicji poznawczej. "Teozofia w dziejach błędów ludzkich" to nie tylko lektura dla miłośników teozofii, ale także dla tych, którzy chcą zgłębić tajemnice ludzkiego istnienia i zrozumieć ducha ludzkiego w kontekście wiecznego cyklu. Czytaj i odkrywaj głębokie prawdy ukryte w falach ludzkiej historii.

Arumugam książę indyjski

Autor nieznany

Arumugam to powieść misyjna opowiadająca o nawracaniu Hindusów na chrześcijaństwo. Powieść zaczyna się od sceny, w której śmiertelnie chory syn radży bezskutecznie jest leczony przez pogańskich lekarzy. Gdy stan jego zdaje się być beznadziejny, jeden z nich zwraca się do władcy tymi słowy: Jeśli książę chcesz ocalić życie syna, przywołaj którego z chrześcijańskich kapłanów. - Jak to - odparł zdumiony radża - nawet wy, czciciele dawnych bóstw naszych, śmiecie mi radzić, abym szukał ratunku u wrogów mej wiary? Czyż Brama mnie za to nie ukarze? - Potężny władco - odpowiedział lekarz indyjski - spomiędzy wszystkich złych duchów, mających silną władzę i brojących złe na ziemi, jest zapewne wąż najzawziętszym nieprzyjacielem Bramy i jego wielbicieli. Biali przeto Bramini zachodu, którzy jedyni mają władzę nad wężem, nie mogą być nieprzyjaciółmi Bramy. Jeszcze raz ci przeto radzę, przywołaj jak najprędzej białego Bramina, jeśli nie chcesz, aby ci twój syn umarł skutkiem złości węża. - Niechże tak będzie - zawołał radża - zawołajcie białego Bramina. A co było dalej czytelnik dowie się po przeczytaniu całej książeczki. Ów biały bramin to oczywiście katolicki misjonarz, o którego przygodach dowiemy się z rozdziałów: Choroba i powrót do zdrowia, Prośba Arumugama, Pięć lat pomiędzy chrześcijanami, Dobry uczynek i jego następstwa, List z Cejlonu, Pomiędzy bałwochwalcami, Nowa próba, Stanowcza godzina, Z nawałnicy do portu.

Kroniki włoskie. Vanina Vanini. Księżna Palliano. Wiktoria Accoramboni

Stendhal

Vanina Vanini. Księżna Palliano. Wiktoria Accoramboni. Vanina Vanini. La Duchesse de Palliano. Vittoria Accoramboni. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Utwory te publikowane były osobno, dopiero później zaczęto je łączyć w zbiór. Główny cykl został napisany w Paryżu w latach 1836-39, w czasie urlopu autora, wówczas konsula Francji w zabytkowym miasteczku Civitavecchia we Włoszech. Urlop miał trwać trzy miesiące, a rozciągnął się do trzech lat. Cykl wywodzi się ze starych włoskich manuskryptów, które Stendhal (Henri Beyle) odkrył i dał do skopiowania w 1833 roku, gdy nudził się po prawie trzech latach urzędowania w tym małym porcie nad Morzem Tyrreńskim. Te opowieści z czasów Renesansu, pełne przemocy i namiętności, zainspirowały go i wykorzystał je, dodając raz mniej, raz więcej od siebie. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Kroniki_włoskie) La série principale est écrite par Henri Beyle Paris de 1836 1839. Il a alors quitté son poste de consul de France Civitavecchia (Italie), pour un congé, prévu trois mois, qu'il fera durer trois ans. Cette série principale trouve son origine dans les vieux manuscrits italiens que Beyle découvre et fait copier en 1833, alors qu'il s'ennuie depuis prs de trois ans dans le petit port tyrrhénien o il officie. (https://fr.wikipedia.org/wiki/Chroniques_italiennes)