Blix i Ramm na tropie zbrodni (Tom 2). Zasłona dymna

Jorn Lier Horst, Thomas Enger

Noc sylwestrowa. Alexander Blix patroluje ulice Oslo, gdy na Rdhuskaia, w środku tłumu, wybucha bomba. W chaosie, który powstaje, Blix ratuje z basenu portowego nieprzytomną, mocno poparzoną kobietę. Gdy poznaje jej nazwisko, przypomina mu się dawna sprawa zaginięcia dziecka. Roczna Patricia została porwana razem z wózkiem, w którym leżała. Dziesięć lat później, podczas gdy w Oslo zostaje podwyższony stopień zagrożenia terrorystycznego, jej skazany za zabójstwo ojciec dostaje pocztą zdjęcie dziewczynki w wieku szkolnym. Jest przekonany, że to zaginiona Patricia. Dziennikarka Emma Ramm przeżywa osobistą tragedię w związku z zamachem bombowym i próbuje się z tego otrząsnąć w jedyny znany sobie sposób: angażując się w dziennikarstwo śledcze. Drogi Blixa i Ramm znowu się krzyżują. Blix prowadzi śledztwo konsekwentnie podążając własnymi ścieżkami, a Emma przez cały czas depcze mu po piętach. ZASŁONA DYMNA to powieść o brzemiennych w skutki wyborach i o tym, do czego może doprowadzić desperacja, kiedy sieć kłamstw zaczyna się rwać.

Trylogia Diny. Ten, kto widzi

Herbjorg Wassmo

Podczas pogrzebu wnuczka Diny, młoda Karna, wygłasza mowę i wyznaje dwie zbrodnie, których dopuściła się jej babka: zabójstwo własnego męża oraz Rosjanina. Wystąpienie to wywołuje spory zamęt w małej społeczności, a Karna traci mowę i całkowicie zamyka się w sobie. Dziewczyna przez całe swoje życie cierpiała na padaczkę, a jej ojciec Beniamin, który jest lekarzem, z trudem radzi sobie z tą sytuacją. Dlatego sprawy bierze w swoje ręce żona Beniamina, Anna, która jedzie z Karną do swojej rodziny w Kopenhadze, gdzie, wbrew woli dziewczyny, umieszcza ją w szpitalu psychiatrycznym. Czy Karna przeżywa wszystko ciągle od nowa, czy może śni? Co naprawdę wydarzyło się tam, na Północy? Kto jest tutaj kim dla kogo? Ten, kto widzi jest zarówno niezależną powieścią o poczuciu winy, pojednaniu i przebaczeniu, jak i kontynuacją epickiej historii o Dinie Grnelv i jej potomkach zawartą w Trylogii Diny. Historia Diny, od czasu publikacji książki pierwszego tomu Księga Diny w 1989 roku, zafascynowała już kilka pokoleń czytelników. Podobnie jak w trylogii, akcja rozwija się tu w napięciu między północno-norweską naturą a życiem miejskim w Kopenhadze. Herbjrg Wassmo (ur. 1942) jest cenioną i popularną norweską pisarką. Dzięki niezwykłej zdolności opowiadania wspaniałych historii, w których z ogromną troską i wrażliwością kreśli kobiece bohaterki, zdobyła uznanie także za granicą. Jej książki, zwłaszcza trylogie o Torze i Dinie zostały przetłumaczone na wiele języków.

Wielkie i te nieco mniejsze pytania psychologii

Wiesław Łukaszewski

Gdy brakuje pytań nie ma potrzeby poszukiwania odpowiedzi. Pytania otwierają drogę do poznania, odpowiedzi - drogi tej nie zamykają. Wiesław Łukaszewski Fascynującą cechą człowieka jest jego ciekawość. Dociekanie istoty rzeczy. Umiejętność zadawania pytań. I poszukiwanie odpowiedzi. Ta książka przypomina o wielkich pytaniach stawianych w psychologii. Wielkich, a także tych nieco mniejszych. Pytaniach, na temat człowieka i świata, w którym ten człowiek żyje. Pytania nieraz przez lata pozostają te same, lecz odpowiedzi ulegają nieuchronnym zmianom. Zmienia się świat, który nas otacza, zmieniają się również metody badawcze i sposób myślenia badaczy, a ich najważniejsze ustalenia dotyczące tego, kim jesteśmy i jacy jesteśmy, znajdują się właśnie tu w tym tomie. Wśród wielkich i małych pytań psychologii można by zadać i takie: Kto mógłby napisać książkę o ludzkich zachowaniach, która byłaby niebanalna dla psychologów akademickich, a zarazem całkowicie zrozumiała dla czytelnika nieobeznanego z psychologicznymi teoriami i naukową terminologią ? Wiesław Łukaszewski zdecydowanie to potrafi. I choć nie wiem kim jesteś potencjalny Czytelniku, wiem, że to książka dla Ciebie!  prof. Dariusz Doliński Prof. dr hab. Wiesław Łukaszewski - wybitny autorytet z zakresu psychologii społecznej, psychologii osobowości i psychologii motywacji. Autor wielu istotnych artykułów publikowanych w prestiżowych pismach psychologicznych. Miłośnik dobrej literatury, muzyki klasycznej i ogrodów. Obecnie profesor na Wydziale Zamiejscowym Uniwersytetu SWPS w Sopocie, w latach 19932003 przewodniczący Komitetu Nauk Psychologicznych PAN, obecnie członek prezydium Komitetu Psychologii PAN. Honorowy członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej. Znany popularyzator psychologii. Od kilkunastu lat współpracuje również z Miesięcznikiem Charaktery.

Spacerownik sopocki. Siedem tras po magicznych zakątkach Sopotu

Tomasz Kot

Jeżeli chcecie przeżyć niezwykłą przygodę, wybierzcie się na spacer po Sopocie zaproponowanymi przez autora trasami. Nie ograniczajcie się zresztą jedynie do nich. Szukajcie sami. Odkrywajcie nieoczywisty magiczny Sopot. Nowe uzupełnione i poszerzone wydanie. Sielskość prowincji, magia kurortu i powiew wielkiego świata. Wszystko to można znaleźć w Sopocie. Morze, szerokie, piaszczyste plaże, a zaraz obok strome wzniesienia pokryte gęstym lasem. Kameralne miasteczko z niespełna 40 tysiącami mieszkańców, które w sezonie odwiedza rzesza turystów równa liczbie mieszkańców Warszawy. Do tego ludzie i ci bardzo sławni, i ci zupełnie nieznani, którzy wzbogacają to miejsce, stanowią o jego charakterze i kolorycie. Jeżeli chcecie przeżyć niezwykłą przygodę, wybierzcie się na spacer po Sopocie zaproponowanymi trasami. Nie ograniczajcie się zresztą jedynie do nich. Szukajcie sami. Odwiedzajcie nie tylko znane i sławne miejsca. Zaglądajcie na sopockie podwórka, wchodźcie na leśne ścieżki, patrzcie uważnie wokół, a Sopot odwdzięczy się Wam, pokazując to, co w nim najpiękniejsze. Tomasz Kot - dziennikarz, fotograf, pasjonat historii i życia codziennego Sopotu i Trójmiasta. Ukończył historię na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1999 roku prowadził lokalny miesięcznik Kuryer Sopocki. Autor publikacji Kurort w szponach wojny oraz cyklu artykułów o tematyce historycznej, kryminalnej i społecznej dotyczących regionu, publikowanych na portalu Trójmiasto.pl. Obecnie pracuje nad nową książką o Sopocie - "Bedeker sopocki"

Jak pisać prace dyplomowe z psychologii. Poradnik nie tylko dla psychologów

Wojciech Kulesza, Dariusz Doliński

Gdy kończyliśmy pracę nad tym poradnikiem, cztery nasze artykuły znajdowały się w recenzji (w zachodnich czasopismach: psychologicznych, medycznych, marketingowych), cztery kolejne pisaliśmy, przygotowywaliśmy trzy granty, prowadziliśmy międzynarodowe badania stanowiące podstawę kilku następnych prac, a kilka szkiców opartych na już policzonych danych czekało na dokończenie. Kiedy zaczynaliśmy przygodę z pisaniem, takie tempo było nie do wyobrażenia, gdyż przygotowanie nawet polskiego tekstu wymagało co najmniej 12 miesięcy. Napisaliśmy więc poradnik, który kiedyś, na początku naszej drogi, sami chcielibyśmy przeczytać. I podpowiadamy w nim, jak zacząć swoją przygodę z pisaniem. Ufamy, że dzięki niemu droga od kiedyś do dzisiaj nie zajmie Czytelnikowi tyle czasu, co nam: kilkanaście czy kilkadziesiąt lat. Praca dyplomowa powinna być zrozumiała nie tylko dla autora, lecz także i przede wszystkim dla czytelnika. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński piszą, w jaki sposób pracować nad pisaniem pracy dyplomowej, aby to osiągnąć. Jak powiadają: Łatwo jest pisać trudno. Trudno jest pisać łatwo. I pokazują, jak pisać tekst łatwy dla czytelnika. - Bogdan Wojciszke Wiele razy myślałem o tym, że łatwiej jest samemu napisać pracę naukową niż poradzić komuś, jak on taką pracę powinien napisać. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński bez żadnej łopatologii mądrze , cierpliwie i dowcipnie podsuwają przyszłym autorom prac magisterskich świetne pomysły. Jeśli studenci (co wcale nie jest pewne) przeczytają ten poradnik, to bez wątpienia napiszą bardzo porządne prace magisterskie. Czytajcie więc, bo warto! - Wiesław Łukaszewski

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 4). Morderstwo na Ile Sordou

M. L. Longworth

W tym nowym dekadenckim tomie serii kryminalnej Verlaque i Bonnet nieoczekiwanie muszą ścigać mordercę na dalekiej wyspie skrzącego się Morza Śródziemnego. Antoine Verlaque i Marine Bonnet znów są razem i mają nadzieję na odprężające wakacje na wyspie Sordou, ale ktoś ma inne plany. Hotelarze Maxime i Catherine Le Bon wydali oszczędności życia na renowację hotelu znajdującego się na jednej z zalanych słońcem wysp archipelagu u wybrzeży Marsylii. By uczcić wielkie otwarcie, do Verlaquea i Bonnet dołącza grupa uprzywilejowanych gości: najlepsza przyjaciółka Marine, osoba spontaniczna i niezależna, starzejący się gwiazdor filmowy, jego dużo młodsza żona i jej zdegustowany syn, para miłych amerykańskich turystów i zrzędliwe małżeństwo z Paryża. Jednak zamordowanie jednego z gości rzuca się cieniem na wakacjach wszystkich obecnych, a sprawy przybierają jeszcze gorszy obrót, gdy gwałtowny sztorm odcina wszelką komunikację z lądem. Czy zabójca uderzy jeszcze raz? Podobnie jak Donna Leon i Andrea Camilleri, w tym tomie cieszącej się dużym uznaniem serii kryminałów M. L. Longworth oczarowuje miłośników tego gatunku smakami dobrego jedzenia i pięknymi krajobrazami. Urocza lektura z dobrze skrojoną intrygą i postaciami tak bogatymi i wyrazistymi jak bordeaux. Milwaukee Journal Sentinel "Urodzona w Kanadzie M.L. Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 r. Jej malownicze powieści kryminalne wydają się wręcz wyrastać z żyznej miejscowej ziemi, która nadaje się zarówno do uprawy winogron, jak i do grzebania ciał. Wiele wspaniałych widoków, wiele butelek wina Trzeba wybaczyć czytelnikom, że kręci im się w głowie". New York Times "Ta uważana za kryminał powieść jest niezwykle zajmująca. Dynamika relacji między Verlakiem a jego dziewczyną fascynuje. Ale tym, co tak naprawdę czyni pisarstwo Longworth wyjątkowym, jest jej głęboka znajomość francuskiej historii, krajobrazu, kuchni, a nawet współczesnych kawiarni i restauracji To niezwykle nastrojowy kryminał, w którym zawarty jest pokaźny ładunek wiedzy". Booklist "Uwspółcześniona wersja klasycznej powieści detektywistycznej, okraszona często zjadliwym humorem, z interesującym wątkiem związku dwojga głównych bohaterów oraz eksperckie spojrzenie na popularne atrakcje turystyczne". Denver Post Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. W serii Verlaque i Bonnet na tropie ukazały się dotychczas: Śmierć w Château Bremont Morderstwo przy rue Dumas Morderstwo w winnicy

Dlaczego nie było wielkich artystek?

Linda Nochlin

Przełomowy esej Lindy Nochlin zapowiadał narodziny feministycznej historii sztuki, a dzisiaj wciąż ma fundamentalne znaczenie dla rozumienia sztuki. Pouczający i prowokujący od pierwszego zdania, angażuje czytelnika bez reszty i zachęca go, by odsunął na bok swe dotychczasowe założenia i zaczął poszukiwać nowych dróg. Linda Nochlin nie próbuje odpowiedzieć wprost na pytanie, dlaczego nie było wielkich artystek uważa, że zostało błędnie postawione. Zamiast tego rozkłada na czynniki pierwsze samo pojęcie wielkości i wyjaśnia podstawowe założenia, które skutkowały fallocentryczną naturą geniuszu w sztuce. Z nadzwyczajną przenikliwością obnaża przy tym fakt, że przyjęcie perspektywy białych mężczyzn w historii myśli o sztuce niosło z sobą porażkę nie tylko moralną, lecz także intelektualną. W tym wydaniu, rocznicowym, esejowi Lindy Nochlin towarzyszy tekst pod tytułem Trzydzieści lat później, w którym autorka przygląda się swoim rozważaniom z perspektywy czasu. Ten tekst, napisany w epoce rozkwitu teorii feministycznej, a także teorii queer i studiów postkolonialnych, jest poruszającą refleksją nad pojawieniem się zupełnie nowego kanonu. Odwołując się do takich artystek, jak Louise Bourgeois, Cindy Sherman i wiele innych, Linda Nochlin z niezrównaną pasją i zachwycającą precyzją diagnozuje kondycję zarówno kobiet, jak i sztuki. Esej Dlaczego nie było wielkich artystek? stał się zawołaniem bojowym, które rozbrzmiewa we wszystkich warstwach kulturowych i społecznych. Przesłanie Lindy Nochlin pozostaje aktualne. Jak sama powiedziała w 2015 roku: Przed nami wciąż jeszcze daleka droga. Wydanie z okazji pięćdziesiątej rocznicy ukazania się eseju ze wstępem Catherine Grant Linda Nochlin (19312017) wykładała sztukę nowoczesną w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Nowojorskiego. Jest autorką licznych publikacji dotyczących kwestii płci w historii sztuki, a także opracowań na temat dziewiętnastowiecznego realizmu. Wydała między innymi takie książki, jak Women, Art and Power; Representing Women;Courbet, Women Artists oraz Misere. Catherine Grant wykłada sztukę nowoczesną i współczesną w Courtauld Institute of Art, do niedawna zaś pracowała na Wydziale Sztuki i Kultur Wizualnych w Goldsmiths (Uniwersytet Londyński). Jest autorką wielu tekstów poświęconych wątkom feministycznym w sztuce współczesnej, a także współredaktorką książek Girls! Girls! Girls!,Creative Writing and Art History oraz Fandom as Methodology.

Istota człowieczeństwa. Co sprawia, że jesteśmy wyjątkowi?

Michael S. Gazzaniga

O to książka, w której znajdziesz najlepsze naukowe wyjaśnienie istoty człowieczeństwa. - STEVEN PINKER Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli neuronauki próbuje wyjaśnić istotę człowieczeństwa, analizując biologiczną, psychologiczną i w dużej mierze społeczną naturę naszego gatunku w społecznym kontekście naszego życia. Co takiego wydarzyło się w toku ewolucji, co uczyniło człowieka istotą tak wyjątkową? Michael Gazzaniga w przystępny sposób analizuje szeroki zakres badań naukowych, aby wskazać decydującą zmianę, dzięki której staliśmy się myślącymi, czującymi istotami ludzkimi, różnymi od naszych przodków. Neuronauka od pięćdziesięciu lat próbuje zgłębić naturę naszego ja, koncentrując się na systemach mózgowych leżących u podstaw języka, pamięci, emocji i percepcji. Dotąd jednak nie brała pod uwagę oczywistego faktu, że my, ludzie przez większość czasu myślimy o procesach społecznych, porównując się z innymi i próbując oszacować ich intencje. W książce Istota człowieczeństwa Gazzaniga rozważa kilka powiązanych ze sobą zagadnień, między innymi źródła wyjątkowości ludzkiego mózgu, doniosłą rolę języka i sztuki w definiowaniu ludzkiej kondycji, naturę świadomości, a nawet sztuczną inteligencję. Z recenzji: Już po przeczytaniu pierwszych akapitów tej książki zdałam sobie sprawę z tego, że nie wypuszczę jej z rąk i nie odłożę do późniejszego przeczytania, (). I rzeczywiście: książkę przeczytałam od deski do deski jednym haustem. Autor, jak wytrawny mówca nawiązuje bezpośredni kontakt z czytelnikiem zadając pytania, pomrukując, wydając okrzyki, komentując, wyrażając uczucia, dowcipkując zupełnie jakby spotkanie z czytelnikiem nie miało wirtualnego charakteru, lecz odbywało się w prawdziwym świecie, tu i teraz. Ten niezwykły sposób narracji sprawia, że podążamy niemal z wypiekami na twarzy za autorem dając się ponieść szlakom jego myślenia i bezwiednie próbując odpowiadać na zadawane przez niego pytania. I choć nie zawsze jego wywody prowadzą do gotowych odpowiedzi, to na ogół wiemy, co Autor myśli i jak to się ma do opinii innych, pozostawiając czytelnikowi otwarte pole dla własnej oceny opisywanych faktów. Z recenzji prof. Anny Grabowskiej (IBD PAN) Autor w kolejnych rozdziałach opisuje mechanizmy mózgowe oraz ewolucyjna genezę ludzkiego zmysłu moralnego, empatii, estetyki, naiwnych teorii umysłu, wreszcie podmiotowości i świadomości. Wszędzie przekonywująco pokazuje biologiczne korzenie specyficznie ludzkich zdolności i jakości nie popadając przy tym w ton ich odbrązawiania, umniejszania. () Po przeczytaniu całości nikomu nie przyjdzie do głowy myśl, że człowiek jest tylko wytworem biologicznej ewolucji. () Gazzaniga koncentruje się na czymś daleko ważniejszym pokazuje, że człowiek jest tej ewolucji wytworem najbardziej zdumiewającym i niezwykłym. Z recenzji prof. Piotra Wolskiego (UJ)