England Your England and Other Essays

George Orwell

“England Your England and Other Essays“ is a book by George Orwell, an English novelist, essayist, and journalist. He is best known for the allegorical novella Animal Farm and the dystopian novel Nineteen Eighty-Four. “England Your England and Other Essays“ is a collection of 11 essays written by George Orwell. The collection consists of these titles: Why I Write (Gangrel, 1947), Writers and Leviathan (Politics and Letters, 1948), North and South (The Road to Wigan Pier, 1937), Notes on Nationalism (Polemic, 1945), Anti-Semitism in Britain (Contemporary Jewish Record, 1945)Poetry and the Microphone (New Saxon Pamphlets, 1945), Inside The Whale - I - II - III (Inside the Whale, 1940), Marrakech (New Writing, 1939), Looking Back on the Spanish War (New Road, 1943), Down the Mine (The Road to Wigan Pier, 1937), England Your England (The Lion and the Unicorn, 1941)

O żołnierzu tułaczu

Stefan Żeromski

“O żołnierzu tułaczu” to książka autorstwa Stefana Żeromskiego, polskiego prozaika, publicysty i dramaturga. Żeromski był czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “O żołnierzu tułaczu” to dwuczęściowe opowiadanie napisane przez Stefana Żeromskiego. Utwór związany jest z podróżą Żeromskiego do Szwajcarii. Pierwsza jego część dotyczy walk republikańskiej armii francuskiej z austriacką. Najważniejszym bohaterem opowiadania jest chłop Matus Pulut ceniony wśród Francuzów za męstwo. Część druga dotyczy jego powrotu do kraju ojczystego, w którym panuje feudalizm.  

How He Lied to Her Husband

George Bernard Shaw

“How He Lied to Her Husband” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   How He Lied to Her Husband is a one-act comedy play by George Bernard Shaw, who wrote it, at the request of actor Arnold Daly, over a period of four days while he was vacationing in Scotland in 1904. In its preface he described it as "a sample of what can be done with even the most hackneyed stage framework by filling it in with an observed touch of actual humanity instead of with doctrinaire romanticism." The play has often been interpreted as a kind of satirical commentary on Shaw's own highly successful earlier play Candida (which one of the characters gets tickets to see).  

Jędza

Eliza Orzeszkowa

"Jędza" to powieść jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Jędza" to fascynująca powieść o bardzo młodej Jadwidze, która po odejściu braci zmuszona jest do zajmowania się jej matką oraz szycia ubrań, które niestety nie przynoszą jej godziwej zapłaty. Wspaniale opisane sytuacje z ówczesnego życia społeczeństwa czyta się jednym tchem, dzięki językowi jakim posługuje się Eliza Orzeszkowa w tym utworze.

Great Catherine

George Bernard Shaw

“Great Catherine” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   “Great Catherine” is a play by George Bernard Shaw. The plot focuses on Captain Charles Edstaston, a very prim and proper British military attaché who, in 1776, is assigned to the Imperial Russiancourt in Saint Petersburg, and brings his equally prim fiancée, Claire, with him. In the midst of court intrigue and palace politics, primarily instigated by Catherine's favored statesman and military leader, the drunken, ill-mannered, but crafty Prince Patiomkin, the imperiously commanding, yet concurrently, voraciously intimate Catherine toys with the naive arrival, questioning his rigid beliefs, leading him to drop his guarded mannerisms and, in the process, she also learns certain philosophical truths.  

Passion, Poison, and Petrifaction

George Bernard Shaw

“Passion, Poison, and Petrifaction” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Passion, Poison, and Petrifaction is a short play by Bernard Shaw. It is a comic mock-melodrama, written to raise funds for charity. Late at night, Phyllis, the maid, is combing the hair of her employer, Lady Magnesia FitzTollemache. Phyllis expresses foreboding and the fear that she will never see her beloved mistress again. Magnesia retires to sleep, serenaded by a heavenly choir singing "Won't You Come Home Bill Bailey". A murderous figure enters, brandishing a dagger. Before he can stab Magnesia she wakes, and recognises her husband.  

Zwierzenia Arsena Lupina

Maurice Leblanc

“Zwierzenia Arsena Lupina” to czwarta część serii książek Maurice’a Leblanca o przygodach Arsena Lupina, dżentelmena - włamywacza.   “ — Lupin, opowiedz mi coś o sobie!  — I cóż ci mogę opowiedzieć? Historję mego życia znają już wszyscy, — odparł Lupin, który drzemał, leżąc na otomanie w moim gabinecie.  — Nieprawda, nikt jej nie zna! — zaprotestowałem. — Ludzie dowiadują się czasem z listów twoich, publikowanych w dziennikach, że byłeś wmieszany w taką a taką aferę, że jakaś tajemnicza historja dzięki twej interwencji została wyświetloną. Ale jaką ty w tem wszystkiem grałeś rolę, jakie było tło całej sprawy i jej rozwiązanie, tego nikt nie wie.  — Oh, wszystko to głupstwa, nie przedstawiające żadnego zainteresowania.  — Żadnego zainteresowania, powiadasz?”   Fragment.  

Tomasz Rendalen

Bjørnstjerne Bjørnson

“Tomasz Rendalen” to powieść Bjørnstjerne Bjørnsona, norweskiego pisarza, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Kurt miał podówczas u siebie pewną kobietę, bardzo piękną, pochodzenia flamandzkiego, żonę żeglarza, którą zwabił do dworu i już nie oddał, tak że żeglarz musiał sam ruszyć w dalszą drogę. Kobieta owa zapałała wielką miłością do budowniczego, stawiającego wieżę, a on ją również pokochał. Kurt dręczył przez pewien czas oboje, a razu pewnego kazał rozebrać do naga i pędzić ich po całym placu targowym. Uciekli łodzią i niewiadomo, co się z nimi potem stało.”   Fragment książki “Tomasz Rendalen”