Ifigenia w Aulidzie

Eurypides

Ifigenia w Aulidzie to dramat Eurypidesa, największego obok Ajschylosa i Sofoklesa tragika starożytnej Grecji.   Sztuka obraca się wokół Agamemnona, przywódcy greckiej koalicji przed i podczas wojny trojańskiej, i jego decyzji poświęcenia swojej córki Ifigenii, aby przebłagać boginię Artemidę i pozwolić jego żołnierzom wypłynąć w obronie honoru, w bitwie z Troją.  

Król Edyp

Sofokles

Król Edyp to dramat Sofoklesa, największego obok Ajschylosa i Eurypidesa tragika starożytnej Grecji.   Król Edyp to sztuka nazywana tragedią władzy i klasyfikowana jako chronologicznie pierwsza z cyklu trzech tragedii tebańskich (Król Edyp, Edyp w Kolonie, Antygona) opartych na mitach o tebańskim rodzie Labdakidów. Utwór jest powszechnie uznawany za arcydzieło dramaturgii światowej.  

Gość z zaświatów

Herbert George Wells

„Gość z zaświatów” to powieść autorstwa Herberta George’a Wellsa, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   “Słońce zaszło tego wieczora za krwawy obłok, a księżyc wcale nie był widzialny. W tym właśnie wielkim mroku, zabłysł meteor — bo jakież inne ciało rzucić mogło w przelocie ten świetlny snop promieni, — ale meteor ów nie odznaczał się blaskiem jednostajnym — owszem, ciągłość jego i kształt przerywały niby błyskawice łukowate. Zresztą, jak każde tej natury zjawisko, trwało to chwilę zaledwie, a potem cień nocny wydawał się bardziej jeszcze nieprzeniknionym. Czasopismo „Przyroda“ odebrało mnóstwo listów opisujących ten fenomen i opublikowało je in extenso, poprawiwszy tu i owdzie dla większej między sobą zgodności w szczegółach, a nadto nieomieszkało dołączyć illustracyj, które, przyznać należy, przez wszystkich świadków naocznych uznane zostały za niepodobne zupełnie do tego obrazu, który zatrzymała ich pamięć.”   Fragmenty z książki: Herbert George Wells. „GOŚĆ Z ZAŚWIATÓW”  

Old Surehand TOM III

Karol May

„Old Surehand - Tom III” to trzecia i ostatnia część powieści przygodowej Karola Maya. Komancze postanawiają napaść na osadę przyjaciela Old Shatterhanda i Winnetou – Bloody Foxa. Wódz Apaczów i Old Shatterhand ruszają mu na pomoc. W czasie wędrówki poznają jednak najważniejszą postać powieści, tajemniczego myśliwego – Old Surehanda. Old Shatterhand i Winnetou pomagają również jemu, ale tym razem w rozwiązaniu rodzinnej tajemnicy.

Ania z Wyspy

Lucy Maud Montgomery

  “Ania z wyspy” znana również jako “Ania na Uniwersytecie” to powieść autorstwa kanadyjskiej pisarki Lucy Maud Montgomery. Jest to trzecia część cyklu powieści o Ani z Zielonego Wzgórza.   Ania Shirley zaczyna naukę na uniwersytecie w Redmond, gdzie zamierza zdobyć tytuł magistra. W książce pojawiają się nowi bohaterowie m.in. Philippa Gordon – przyjaciółka Ani z uniwersytetu oraz adorator Ani, Roy Gardner. Ania kilkakrotnie odrzucała oświadczyny w tym także Gilberta, ale kiedy młodzieniec był chory, panna Shirley uświadomiła sobie, że go kocha.

W puszczach Afryki

Juliusz Verne

“W puszczach Afryki” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Powieść opowiada o przygodzie dwóch podróżników: Francuza Max'a Hubera i Amerykanina Johna Corta, ich przewodnika, Chamisa i Llangi, młodego Murzyna, którego ocalili przed niewolą. W wyniku ataku słoni zmuszeni są do podróży przez las Ubangi, ogromną nieznaną puszczę znajdującą się pośrodku Afryki.  

"Pokociło się" i "Dam nogę"

Eliza Orzeszkowa

"Pokociło się" i "Dam nogę" to dzieło jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Jadwiga. Mój drogi! prędzej poruszaj rękami! prędzej! prędzej! bo takim sposobem do wieczora chyba włóczkę tę zwijać będę. Witold (gderliwie i z mocno litewskim akcentem). Prędzej! prędzej! a to dopiero niewiasta, w gorącej wodzie kąpana! mnie łokieć już tak zbolał, że niech Pan Bóg broni, a ona jeszcze: prędzej! wszystko jej prędzej! czysta koronjarka z ciebie! Jadwiga (z wymówką). Wstydź się, Witoldzie! znowu wymawiasz mi, żem rodem z Korony... a tyle razy już cię prosiłam... Witold (zawstydzony). No przepraszam, przepraszam cię, kiciu! Tak mi się to jakoś niechcący wypstryknęło. Ale bo widzisz, duszeczko, to ten Zdzisław drażni mię trochę temi swemi koronjarskiemi bzikami. Odkąd przyjechał tu trejkocze a trejkocze, a to: czemu nie ubierzesz się staranniej? a to: czemu u was meble takie staroświeckie? a to: czemu zaprząg taki... Jadwiga (upuszczając umyślnie kłębek). Widziu! kłębek mój! kłębek! Witold (pośpiesznie rzucając się za kłębkiem). Oj, pokociło się! pokociło się! pokociło! (Wsuwa głowę pod kanapę; Jadwiga, śmiejąc się, popycha nogą kłębek, który zatacza się pod fotel. Witold biegnie ku fotelowi, ciężko upada na klęczki i wsuwa głowę pod fotel. Śmieją się oboje). Witold Koci się! koci się! Jezus, Panna Marya! ot i znowu pokociło się!" Fragment

The Call of the Wild

Jack London

“The Call of the Wild” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction.   The Call of the Wild is a short adventure novel by Jack London. The central character of the novel is a dog named Buck. The story opens at a ranch in Santa Clara Valley, California, when Buck is stolen from his home and sold into service as a sled dog in Alaska. He becomes progressively more primitive and wild in the harsh environment, where he is forced to fight to survive and dominate other dogs. By the end, he sheds the veneer of civilization, and relies on primordial instinct and learned experience to emerge as a leader in the wild.