Chodźcie w światłości,  dopóki jest światłość

Lew Tołstoj

„Chodźcie w światłości,  dopóki jest światłość” to powieść Lwa Tołstoja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej. Akcja powieści rozgrywa się w II wieku, za panowania rzymskiego imperatora Trojana, w środowisku pierwszych chrześcijan. Juwenaljusz, bogaty syryjski kupiec przez całe życie był poganinem, jednak prześladowania uczniów Jezusa budzą w nim pewne wątpliwości. Po śmierci trójki dzieci mężczyzna całą swoją miłość przelewa na jedynego żyjącego syna - Juljusza. Gdy ten kończy 15 lat ojciec wysyła go na nauki do filozofa. Wraz z Juljuszem uczy się jego przyjaciel Pamfil, który jednak przerywa naukę z powodu przeprowadzki. Dwa lata później chłopcy niespodziewanie spotykają się na ulicy. Okazuje się, że Pamfil został chrześcijaninem. Jak ponowne spotkanie wpłynie na życie Juljusza?

Fenomena

Jan Kochanowski

„Fenomena” to dzieło Jana Kochanowskiego, polskiego poety, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie. Przyczynił się on w wielkim stopniu do rozwoju polskiego języka literackiego.  „Dzień i noc Jego sprawa, i to światło wdzięczne Niezgaszonego słońca i koło miesięczne. Tenże i niebo natknął gwiazdami ślicznemi, Aby ludziom znaczyły czasy biegi swemi.” Fragment.

Pretendent z Ameryki

„Pretendent z Ameryki” to utwór amerykańskiego pisarza Marka Twaina, którego William Faulkner nazwał "ojcem amerykańskiej literatury". Znany jest przede wszystkim jako autor „Przygód Tomka Sawyera”.  „Pretendent z Ameryki” to przyjemne w czytaniu dzieło o błędnych tożsamościach, gdzie główni bohaterowie to Amerykanin zakochany w idei arystokracji z Wielkiej Brytanii oraz brytyjski hrabia zafascynowany demokracją w Stanach Zjednoczonych. Książka została wydana lata po śmierci jej wybitnego autora – Marka Twaina.

Psałterz Dawidów

Jan Kochanowski

„Psałterz Dawidów” to dzieło Jana Kochanowskiego, polskiego poety, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie. Przyczynił się on w wielkim stopniu do rozwoju polskiego języka literackiego. „Psałterz Dawidów” to poetycka parafraza biblijnej Księgi Psalmów, dostosowana do polskiej obyczajowości. Dzieło Kochanowskiego charakteryzuje renesansowy humanizm. Bóg w utworze nie jest postrzegany jako surowy sędzia, lecz jako przyjaciela człowieka. Jest wiele opinii, iż napisanie „Psałterz Dawidów” było największym wyzwaniem twórczości autora, gdyż mierzył on na rozpoznanie w skali światowej.

Nowele

Maria Konopnicka

“Nowele” to zbiór ośmiu nowel Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek.   W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak: Panna Florentyna, Ze szkoły, Z włamaniem czy Obrazki więzienne.  

Mały Eyolf

Henryk Ibsen

„Mały Eyolf” to utwór Henryka Ibsena, norweskiego dramatopisarza, uważanego za czołowego twórcę dramatu modernistycznego. „Mały Eyolf” opowiada historię rodziny Allmers i ich codzienne przeszkody spowodowane niepełnosprawnością syna. Dramat mówi o marzeniach głównego bohatera, które są tłumione przez jego ojca oraz drodze Eyolfa do przezwyciężenia woli ojca i odkrycia szczęścia wykraczającego za intelektualne poszukiwania coraz to większej wiedzy. Dzieło Ibsena niesamowicie pokazuje siłę motywacji, ambicji, jak i również ludzkiej potrzeby wolnej woli.

Androcles and the Lion

George Bernard Shaw

“Androcles and the Lion” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Androcles and the Lion is a play written by George Bernard Shaw. The play is Shaw's retelling of the tale of Androcles, a slave who is saved by the requiting mercy of a lion. In the play, Shaw portrays Androcles to be one of the many Christians being led to the Colosseum for torture. Characters in the play exemplify several themes and takes on both modern and supposed early Christianity, including the cultural clash between Jesus' teachings and traditional Roman values.  

Arms and the Man

George Bernard Shaw

“Arms and the Man” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Arms and the Man is a humorous play that shows the futility of war and deals comedically with the hypocrisies of human nature. It was published as a part of Plays Pleasant, which also included The Man of Destiny, Candida and You Never Can Tell. Shaw titled the volume Plays Pleasant in order to contrast it with his first book of plays, Plays Unpleasant.