Przebudzona dusza

Radosław Derdacki

Autor w swojej pierwszej publikacji ujawnia wiedzę z zakresu rozwoju duchowego, która nie jest powszechna w mediach głównego przekazu. Pomoże ona czytelnikowi zrozumieć od podszewki siły, które nim sterują. Dzięki tym informacjom każdy człowiek będzie mógł odzyskać nad sobą kontrolę, wdrożyć dowolnie wybrane cechy charakteru i nawyki. Na czynniki pierwsze rozłożony jest aspekt panowania nad myślami i emocjami. Książka oparta jest na ćwiczeniach, które kończą poszczególne rozdziały, mające pomóc w jeszcze lepszym zrozumieniu całej treści. Ściągniesz ze swoich oczu klapki, które przysłaniały ci prawdziwą rzeczywistość. Pozbycie się ograniczeń swoich własnych doświadczeń otworzy ci drzwi nieskończonych możliwości. Zaczniesz zmieniać interpretacje przeszłości na zawołanie. Zrzucisz z siebie ciężki bagaż doświadczeń po to, by wzbić się na swoje wyżyny – ukazując swoją najgłębszą ekspresję. Jest to kluczowe, by móc osiągnąć sukces na każdej płaszczyźnie. Nieważne, czy mowa o głęboko zakorzenionym poczuciu spokoju, czy osiągnięciach w sporcie, prowadzeniu biznesu lub pielęgnowaniu bliskich dla nas relacji. Odwiecznie poszukiwana nirwana jest od teraz dostępna dla wszystkich. Szczególnie znajdziesz odpowiedzi na wybrane pytania: - Czym jest medytacja i jak to robić? - Jak uwolnić się od przeszłości i przyszłości? - Jak osiągnąć bezwarunkowy spokój wewnętrzny? - Jak sprostać autodestrukcyjnym myślą? - W jaki sposób zacząć żyć, tak jak od zawsze tego chciałeś? - Czym jest ego, świadomość i podświadomość? - Czym jest samotność i jak się z nią uporać? - Jak przejawia się Karma, Prawo Przyciągania, czy Zasada Lustra? - Jak rozróżnić fakt od opinii? - Jak wybaczyć sobie i całej reszcie? ,,Wierzę, że ta wiedza jest w stanie wywrócić twoje życie do góry nogami. Poznanie mechanizmów rządzących tobą sprawi, że nic nie będzie już takie samo. Rewolucja dzieje się już dziś – na naszych oczach. Jesteś świadkiem tego, jak to właśnie nasze pokolenia wchodzą w kompletnie nową erę ludzkiej świadomości. Masowe przebudzenie ze snu ego pozostaje tylko kwestią czasu."  ~ Radosław Derdacki

Jesień pędzlem malowana

Weronika Karczewska-Kosmatka

Urszula po stracie dziecka popada w melancholię. Swoje smutki często przelewa na płótno, z każdym dniem mocniej pogrążając się w swoim mroku. Paweł ucieka w pracę, by nie patrzeć na smutek żony. Czuje się bezradny. Nie wie, jak pomóc pogrążonej w rozpaczy żonie, a jednocześnie tęskni za jej dawnym obliczem. Małżonkowie stają przed wielkim dylematem: rozstać się czy walczyć o małżeństwo. Czy Urszula i Paweł dadzą sobie szansę na miłość, a może ich drogi rozejdą się na dobre? Czy nadchodząca jesień sprawi, że ich życie będzie mienić się tysiącem barw, jak liście we wrześniowe dni?

Drzewo światów

Katarzyna Lech

Lena trafia do nowej szkoły, marząc o tym, żeby wtopić się w tło i nie przyciągać do siebie niepożądanej uwagi. Czy przyjaźń z Michałem i Agatą jest zatem błogosławieństwem czy przekleństwem? Trudno orzec. Wiadomo jednak, że aby odkryć przyczynę tajemniczego zniknięcia Cienia jej matki, dziewczyna musi połączyć siły z tą nietypową parą. A to zapoczątkuje ciąg wydarzeń, który wywróci jej rzeczywistość do góry nogami. Oczom nastolatków ukaże się świat, w którym słowiańska magia nie zanikła, a jedynie została ukryta przed wzrokiem niepowołanych. W głowach trójki przyjaciół zaczną rodzić się kolejne pytania. Skąd w rodzinie Michała wzięła się moc przekraczania granicy światów? Czy można zdjąć klątwę z kogoś, kto dobrowolnie ją na siebie przyjął? Jakie są prawdziwe zamiary Pasterza Dusz? I tylko jedno jest jasne. Przypadek nie istnieje. Słowiańskie bóstwa i demony nie dla każdego są łaskawe. Strzeżcie się ci, którzy wędrujecie ścieżkami Drzewa Światów.

Nagroda pocieszenia

Mad Bartnicka

Jeremi właśnie się rozwodzi. Milena przeżywa nieoczekiwany zawód miłosny. Kiedy próbują nawzajem się pocieszyć po bolesnych rozstaniach, ich krótki romans kończy się spektakularnym fiaskiem. Ta sytuacja prowadzi oboje do refleksji nad przeszłością. Jeremi musi zrozumieć, że nie może żyć tylko dla innych i powinien zawalczyć o własne szczęście. Milena zaczyna godzić się z faktem, że nie zawsze dostaje to, czego chce. Czy za odrobienie tych ważnych życiowych lekcji los wręczy im przynajmniej nagrodę pocieszenia?

Zawsze razem

Ilona Giemza

Gabrysia ostatnie pięć lat spędziła w prywatnym ośrodku, gdzie odcięta od świata bezskutecznie próbowała otrząsnąć się po traumatycznym przeżyciu jakie spotkało ją przed laty. Rodzice postanawiają wysłać ją do Jacksonville na Florydzie do brata jej matki, licząc na to, że nowe otoczenie pozwoli ich córce wrócić do normalności. Choć Gabrysia nadal cierpi na ataki paniki, a przeszłość dręczy, pod opieką wuja zaczyna otwierać się na świat. Rozpoczyna pracę w kawiarni, zawiera przyjaźnie i każdego dnia na plaży spotyka jego, tajemniczego mężczyznę w kapturze z wytatuowanym na ramieniu aniołem. Czy ktoś, kogo również prześladują demony przeszłości, może okazać się lekiem na całe zło?

Rozwinąć skrzydła

Agnieszka Białomazur

Bohater postanawia ukazać światu posiadane talenty. Kiedy nabiera większej pewności siebie, nadarza się sposobność, by rozwinąć skrzydła.

Krok po kroku na 200 dni w roku

Katarzyna Michalec

W książce znajdują się zadania stanowiące nie tylko doskonałą zabawę, ale przede wszystkim rozwijające myślenie, kreatywność i cierpliwość. Znajdziemy tu różnego rodzaju krzyżówki, kodowanki, labirynty, skojarzenia, kolorowanki, działania matematyczne, tłumaczenia na język angielski i wiele innych. Zadaniem dziecka będzie również układanie i uzupełnianie zdań, jak i tworzenie własnych historii na podstawie obrazków.

Historie zębami pisane

Sławomir Prochocki

Ta książka powstała na podstawie moich siedmioletnich doświadczeń pracy z psami w schronisku Na Paluchu w Warszawie. Pamiętajcie, że to nie instruktaż, a jedynie opowieść. Nie zmieściły się tutaj historie wielu innych psów, które wciąż mają i mieć będą ciepłe miejsce w moim twardym sercu. Nie ma tu słowa o Silverze, Pyśku, Felku, Karbonie, Dantem, Mafim, Welesie, Jogim, Truflu, Rudym, Tangerze, Rexie, Ramosie i wielu, wielu innych. Nie sposób opisać wszystkie. Uważam, że nie ma agresywnych psów. Niemal każdy psiak może ugryźć człowieka. To tylko kwestia sytuacji i odpowiedniej motywacji dla psa. Są jednak psy, którym przychodzi to o wiele łatwiej niż całej reszcie. To z reguły wina nie tylko charakteru psa, ale przede wszystkim skutek działań ludzi. Pies najczęściej gryzie, bo nauczył się, że wszystkie inne sygnały, które wysyłał kiedyś przed użyciem zębów, zawiodły. Dopiero ugryzienie zadziałało. Więc teraz nie marnuje już prądu na ostrzeżenia i gryzie od razu. Takimi psami się zajmowałem, gryzącymi łatwo, zbyt łatwo. Gdy je poznawałem, doskonale już umiały gryźć i używały tego sposobu komunikacji bez oporów. Schronisko dla psa to taki rodzaj gułagu, gigantyczne źródło ciągłego stresu – mało spacerów, nieustanne szczekanie innych psów, konieczność załatwiania się w miejscu, gdzie śpi, wokół mnóstwo obcych ludzi, rzadki kontakt z ludźmi, których zna. W takich warunkach psy wzmacniają swoje zachowania agresywne, bo permanentny stres i związany z tym wysoki poziom kortyzolu powodują ich złe samopoczucie, zdenerwowanie i rozdrażnienie. Stąd zawsze moim pierwszym zadaniem było zaprzyjaźnić się z nimi, a dopiero potem spowodować, że zaczną akceptować czynności, na które dotąd reagowały użyciem zębów. Dotyk, zakładanie kagańca, wymianę obroży, zabiegi w gabinecie weterynaryjnym. Były psy, z którymi pracowałem samotnie rok czy dwa, bo nie było chętnych do pomocy. Ale gdy w końcu ogarniałem te psiaki, zawsze udawało się kogoś znaleźć i zaprzyjaźnić z psem. Każdej kolejnej osobie było już łatwiej. O moich metodach pracy krążyło i wciąż krąży mnóstwo idiotycznych plotek i kłamstw. Rozpowszechniają je ci, którzy pałając do mnie platoniczną nienawiścią, nigdy mnie przy pracy z psami nie widzieli. Bo ci, którym pomagałem przy ich psach, doskonale wiedzą jak pracowałem i jakie miałem efekty. Ta krótka książka pokazuje całą prawdę o tym, co działo się między mną a psiakami, które przyszło mi ogarniać. W całej mojej pracy w schronisku nie trafił mi się pies, który się w końcu ze mną nie zaprzyjaźnił, który nie skakał z radości na mój widok, nie właził mi na kolana i nie nadstawiał się do głaskania. To pokazuje, że w istocie każdy zdrowy psychicznie psiak jest nam, ludziom, przyjazny. Czasem tylko skrywa to w środku, w głębi swej psiej natury i trzeba to jedynie z niego wydobyć. To umiem najlepiej i być może tylko to umiem. Dla mnie wystarczy. Każdy pies jest inny, do każdego prowadzi inna droga, choć kierunek jest zawsze podobny. To wytwarzanie w psie pozytywnych skojarzeń. Nie wierzcie ludziom, którzy twierdzą, że zaprzyjaźniają się z psami bez smaczków, że używanie kawałków kiełbasy prowadzi do „parówkowej przyjaźni”, która jest w jakiś sposób gorsza od tej, która osiągają oni, hipnozą, modlitwą czy obietnicami ładnych prezentów pod choinkę. Dla psa w schronisku istnieją tylko dwie waluty – smaczki i spacery. I trzeba używać obydwu, by pracować efektywnie, a nie tylko udawać, że coś się robi. Tak jak pisałem - uważam, że właściwie każdy pies może ugryźć człowieka, a schronisko jest miejscem, gdzie o ugryzienia jest najłatwiej. W domu, po adopcji, gdy stres po miesiącu czy dwóch opada, ryzyko ugryzienia spada bardzo istotnie. Ale to nie znaczy, że staje się zerowe. Więc najważniejsze moje zalecenie – szanujcie swoich czworonożnych przyjaciół. Są nie tylko członkami Waszej rodziny, ale przede wszystkim to żywe istoty, czujące, myślące i podatne na stres. Więc nie fundujcie im tego stresu bez sensu, nie denerwujcie bez potrzeby, nie używajcie metod awersyjnych, gdy możliwe są sposoby pozytywne. Wasz pies odpłaci Wam wtedy sercem, przyjaźnią i miłością. A jeśli mnie nie posłuchacie, liczcie się z tym, że tak nie będzie. Bo psy gryzą i szczekają. Taka ich psia natura. I już. Sławomir Prochocki