Tętniące serce

Selma Lagerlöf

Powieść rozgrywa się w latach 60. lub 70. XIX wieku w rodzinnym mieście Lagerlöf w Värmland i dotyczy pewnego człowieka, który kocha swoją córkę ponad wszystko inne na świecie, ale kiedy ta przenosi się do Sztokholmu i nie ma od niej wieści, wpada w świat marzeń, w którym jest znanym cesarzem Portugalii. Całe jego życie jest zdominowane przez myśli o powrocie córki i tym, co się wtedy wydarzy. Mija 15 lat, zanim dziewczyna powraca do domu. Jest zszokowana szalonym klaunem, jakim stał się jej ojciec. Pewnego dnia zabiera ze sobą matkę, znów pozostawiając ojca, by udać się do Malmö i rozpocząć nowe życie. Jednak kiedy parowiec wyrusza w tę podróż, ojciec rzuca się w wodę, aby go zatrzymać... To jednak nie jest koniec tej wzruszającej opowieści. Zachęcamy do lektury!

Józef Jaroń. Legionista, nauczyciel, więzień Kozielska

Agata Łucja Bazak

Mówi się, że człowiek żyje dopóty, dopóki żyje wśród ludzi pamięć o nim. Słowa te nabierają szczególnego sensu w odniesieniu do ludzi, których już nie ma, choć pamięć o nich wciąż pozostaje żywa dzięki ich pracy i działalności. Jednym z takich niezapomnianych jest z pewnością bohater tej książki. Józef Jaroń, legionista, nauczyciel, żołnierz Wojska Polskiego, więzień Kozielska, zamordowany w bestialski sposób w Katyniu przez NKWD na rozkaz samego Stalina był, synem ziemi rzeszowskiej (Podkarpacie), sądeckiej (Małopolska) i staszowskiej (dawne województwo kieleckie, późniejsze tarnobrzeskie, a obecnie świętokrzyskie). Był także gorącym patriotą, który, nie zważając na osobiste pożytki, oddał swoje usługi Ojczyźnie, narażając to, co najcenniejsze, własne życie i bezpieczeństwo swojej rodziny w imię dobra wspólnego. Biografię Józefa Jaronia nie było łatwo opracować. Gdyby nie pomoc jego prawnuka, Macieja Respondowicza, książka ta nigdy by nie powstała. W archiwach państwowych bowiem zachowało się niewiele materiałów na jego temat.

Archipelag w płomieniach. LArchipel en feu

Juliusz Verne

Archipelag w płomieniach (inna wersja tytułu polskiego przekładu to Archipelag w ogniu) - powieść Juliusza Verne'a z cyklu Niezwykłe podróże. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Archipelag... to powieść historyczna. Akcja rozgrywa się na tle walki między Grekami i Turków na wyspach Morza Egejskiego w 1820 roku. Archipelag w ogniu To punkt zwrotny w twórczości, który Verne podejmuje nową tematykę romans egzotyczny. L'Archipel en feu est un roman historique de Jules Verne, paru en 1884. Le récit se déroule sur fond de lutte entre Grecs et Turcs dans les îles de la mer Égée, dans les années 1820. LArchipel en feu est publié au moment o Jules Verne aborde un tournant dans son inspiration. Aprs le voyage lunaire, le tour du monde sous-marin ou en quatre-vingts jours, quelles autres intrigues technologiques inventer ? Verne se rabat donc sur l'exotisme et le romantisme. (https://fr.wikipedia.org/wiki/L'Archipel_en_feu)

Niektóre poezye Andrzeja i Piotra Zbylitowskich

Piotr Zbylitowski, Andrzej Zbylitowski

Andrzej Zbylitowski (ur. ok. 1565 w Zagórzycach, zm. ok. 1608 w Zbylitowskiej Górze) polski poeta, panegirysta i tłumacz, stolnik nadworny króla Zygmunta III Wazy. Urodzony około roku 1565, prawdopodobnie w Zagórzycach koło Wiślicy w Sandomierskiem. Brat stryjeczny satyryka Piotra Zbylitowskiego. Autor poematów i sielanek (Żywot szlachcica we wsi (1597), Wieśniak (1600), oraz utworów okolicznościowych, np. Droga do Szwecyjej Namożniejszego w północnych krainach Pana, Zygmunta III, polskiego i szwedzkiego Króla, odprawiona w roku 1594. Piotr Zbylitowski herbu Strzemię (ur. 1569, zm. 13 października 1649 w Krakowie) polski poeta i satyryk, dworzanin na dworach magnackich, sędzia ziemski krakowski w latach 16451649, podsędek krakowski w latach 16331645, podwojewoda krakowski. Pisał satyryczne dialogi, w których krytykował szlachtę i zawarł bogate obserwacje obyczajowe. Jego najbardziej znanym dziełem była Rozmowa szlachcica polskiego z cudzoziemcem (1600). (Za Wikipedią).

Potop The Deluge. An Historical Novel of Poland, Sweden, and Russia

Henryk Sienkiewicz

"Potop druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 16551660. Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 16551657. Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem Babinicz bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny (https://pl.wikipedia.org/wiki/Potop_(powieść) The Deluge (Polish: Potop) is a historical novel by the Polish author Henryk Sienkiewicz, published in 1886. It is the second volume of a three-volume series known to Poles as ""the Trilogy,"" having been preceded by With Fire and Sword (Ogniem i mieczem, 1884) and followed by Fire in the Steppe (Pan Wołodyjowski, 1886). The novel tells a story of a fictional Polish-Lithuanian Commonwealth soldier and noble Andrzej Kmicic and shows a panorama of the Polish-Lithuanian Commonwealth during the historical Deluge which was a part of the Northern Wars. (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Deluge_(novel)"

Czterdziestu pięciu

Aleksander Dumas (ojciec)

"Czterdziestu pięciu" (fr. Les Quarante-cinq) to fascynująca powieść historyczna autorstwa Alexandre'a Dumasa, napisana we współpracy z Augustem Maquetem w latach 1847-1848. Jest to trzecia i ostatnia część trylogii Valois, zamykająca wątki z powieści "Królowa Margot" i "Pani de Monsoreau", ponownie wprowadzając postać Chicota Błazna. Akcja rozgrywa się w latach 1585-1586, w trakcie francuskich wojen religijnych. Diana de Meridor, zdeterminowana zemścić się na księciu Andegawenii za zdradę Bussy'ego d'Amboise, jest jednym z centralnych wątków tej opowieści. Historia przedstawia również grupę czterdziestu pięciu szlachciców zwerbowanych przez Jeana Louisa de Nogaret de La Valette, księcia Epernon, aby chronić króla Henryka III w czasie wojny trzech Henryków. Dumas wplata w fabułę liczne wydarzenia historyczne, takie jak zdobycie Cahors przez Henryka z Nawarry czy atak na Antwerpię, chociaż czasami zmienia ich chronologię dla dramaturgii. Rozpoczynając trzynaście lat po masakrze w dniu św. Bartłomieja i dziesięć lat po wstąpieniu Henryka III na tron, powieść ukazuje króla w jego wysiłkach na rzecz uspokojenia politycznych i religijnych intryg dzielących królestwo. Wplecione są również losy historycznych postaci, jak Wilhelm Milczący czy książę Andegawenii, choć ich losy zostały sfabularyzowane dla potrzeb narracji. "Czterdziestu pięciu" to opowieść o lojalności, intrygach i nieustępliwej walce o władzę, która trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Studium w szkarłacie. A Study in Scarlet

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Pierwsza książka o Sherloku Holmesie. Jest ona podzielona na dwie części. W pierwszej części doktor Watson, weteran wojenny, powraca do Anglii i poznaje ekscentrycznego detektywa-amatora, Sherlocka Holmesa. Ponieważ obaj panowie szukają mieszkania, decydują się zamieszkać wspólnie przy 221B Baker Street w Londynie. Wkrótce potem Holmes dostaje list od oficera Scotland Yardu, z prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki morderstwa Enocha Drebbera. Denat jest elegancko ubrany, ma w kieszeniach pieniądze i złoty zegarek, co wyklucza napad rabunkowy. Zwłoki znaleziono w pustym domu, na ciele brak obrażeń, tym większą zagadkę stanowi napis rache (niem. zemsta) uczyniony krwią na ścianie. Na pytanie o przyczynę zgonu, Holmes odpowiada: trucizna. Sprawcą, sądząc po rozstawie kół pojazdu, którym przywieziono Drebbera do owego domu, jest jakiś dorożkarz. Inspektor Lestrade o morderstwo podejrzewa Józefa Stangersona, sekretarza ofiary, zaś inspektor Gregson obwinia o to Artura Charpentiera, Drebber bowiem natarczywie zalecał się był do jego siostry. Obaj policjanci są w błędzie mówi Holmes. Wkrótce Strangerson zostaje zabity nożem, zaś Charpentier ma alibi, w tym czasie był w areszcie podejrzany o zabicie Drebbera. Sherlock Holmes ustala tożsamość zabójcy i zastawia na niego pułapkę. (za Wikipedią).

Zasady obliczania kalendarza żydowskiego

Józef Kornel Witkowski

Kalendarz żydowski lub hebrajski kalendarz lunarny (obecnie solarno-lunarny), używany przez plemiona semickie od czasów przedhistorycznych. Ostateczną postać nadał mu w roku 359 Sanhedryn pod przewodnictwem Hillela II. Długość roku zwykłego może wynosić 354, 355 lub 356 dni. Długość roku przestępnego może wynosić 383, 384 lub 385 dni. Są to lata odpowiednio: ułomne, zwykłe i pełne. W roku ułomnym cheszwan ma jeden dzień mniej. W roku pełnym kislew ma jeden dzień więcej. W kalendarzu żydowskim rachuba lat zaczyna się od dnia stworzenia świata, które wg ustaleń żydowskich autorytetów religijnych nastąpiło 7 października 3761 p.n.e., stąd np. w roku 2014 trwa żydowski rok 5774/5775. Rok religijny rozpoczyna się z kolei wiosną 1 dnia miesiąca nisan (marzec/kwiecień). Rok hebrajski dzieli się na 12 miesięcy liczących 29 lub 30 dni, ponadto co trzy, rzadziej co dwa lata, dla zrównania cyklu solarnego z lunarnym dodawany jest dodatkowy, trzynasty miesiąc zwany adar bet, adar szeni (adar II) lub weadar mający 29 dni. Drugi adar dodawany jest w ramach 19-letniego okresu (cykl Metona), obejmującego następujące po sobie lata, a dodawany jest zawsze do 3, 6, 8, 11, 14, 17 i 19 roku tego okresu. Nazwy miesięcy wywodzą się z tradycji babilońskiej. Poszczególne miesiące rozpoczynają się od nowiu księżycowego (Rosz chodesz). (https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalendarz_żydowski)