Konrad I Mazowiecki kniaź wielki lacki (1187/89-31 sierpnia 1247)

Agnieszka Teterycz-Puzio

Książę Konrad, syn Kazimierza Sprawiedliwego, wnuk Bolesława Krzywoustego, powszechnie znany z przydomkiem Mazowiecki, ma złą opinię w historiografii, jako książę, który sprowadził na polskie ziemie Zakon Krzyżacki. Źródła jednak, z zależności od miejsca ich powstania, dają dwa sprzeczne ze sobą obrazy Konrada I Mazowieckiego, jako wielkiego, sławnego, chrześcijańskiego władcy, albo księcia tyrana i okrutnika. Działalność Konrada Mazowieckiego bez wątpienia miała wpływ na losy państwa polskiego. W książce podjęto próbę weryfikacji czarnej legendy tego księcia, poprzez przyjrzenie się jego działalności, ukazanie jego osobowości, stosunku do rodziny, sojuszników i współpracowników. Niewątpliwie Konrad Mazowiecki to jedna z barwniejszych postaci polskiego średniowiecza - władca wyrazisty i kontrowersyjny.

Wywiad polski za Piastów i Jagiellonów. Dyplomacja i wojskowość

Krzysztof Rożek

Książka jest pierwszą na polskim rynku wydawniczym próbą usystematyzowania tematyki działań wywiadowczych w dawnej Polsce. Autor wychodząc ze współczesnych definicji wywiadu i szpiegostwa odnosi je do czasów Piastów i Jagiellonów. W rezultacie odkrywa przed czytelnikiem wiele nowych aspektów naszej historii, którą jak nam się wydaje dobrze znamy. Niektóre z opisanych i udokumentowanych w książce wydarzeń mogą być gotowym materiałem do interesującego, opartego na faktach, scenariusza filmowego.

Studia z dziejów migracji eycerstwa śląskiego do Królewstwa Polskiego (zwłaszcza na Ruś Czerwoną) w XIV-XV wieu

Jerzy Sperka

Migracja rycerstwa śląskiego do Królestwa Polskiego, w tym na Ruś Czerwoną, w XIV-XV wieku wpisuje się w szerokie zagadnienie związane z przemieszczaniem się ludzi w poszukiwaniu lepszego miejsca do życia. Motorem ich działań były przede wszystkim czynniki ekonomiczne, podbudowane ambicjami poszczególnych jednostek, a związane z poprawą pozycji społecznej i robieniem kariery. Równie ważną rolę odgrywały czynniki polityczne stymulowane przez władców. Rycerze śląscy pojawili się w Królestwie Polskim za panowania Kazimierza Wielkiego, jednak dopiero rządy namiestnicze na Rusi Czerwonej Władysława Opolczyka spowodowały, że Ślązacy zaczęli stanowić dużą społeczność w naszym kraju i osiedlali się zawłaszcza na ziemiach ruskich. Także na dworze Władysława Jagiełły rycerze śląscy odgrywali ważną rolę, a wielu z nich wysłużyło sobie dobra i godności w swojej nowej ojczyźnie. Prezentowany zbiór studiów kreśli sylwetki rycerzy śląskich (grupowo i jednostkowo), którzy zdecydowali się opuścić swoje rodzinne strony, podjąć służbę na dworze polskich monarchów, w konsekwencji uzyskać od nich nadania i osiąść w Królestwie Polskim, zwłaszcza na jego wschodnich kresach obejmujących ziemie ruskie. Autor skupia się nie tylko na ich identyfikacji, ale także podejmuje zagadnienia heraldyki, działalności społecznej oraz wkładu rycerzy śląskich w rozwój gospodarczy i kulturowy ich nowej ojczyzny.