Most

Isabelle Margot Moulin

Doskonale napisany „Most” autorstwa Isabelle Margot Moulin to nie tylko wciągająca powieść z intrygującymi bohaterami – to przede wszystkim prawdziwy most do zrozumienia bezdomności, młodzieńczego buntu oraz innych problemów współczesnego świata. Agnieszka, nastolatka z dobrego domu, nie radzi sobie z napotkanymi przykrościami i próbuje popełnić samobójstwo, chcąc skoczyć z mostu. Odwodzi ją od tej decyzji Marc, bezdomny, który przypadkiem znalazł się w pobliżu. Tak zaczyna się niezwykła historia nie tylko tych dwojga boleśnie doświadczonych ludzi, ale również historia członków ich rodzin i serdecznych przyjaciół, z których mało kogo los oszczędził. „Most” to książka pokazująca, jak różne, negatywne okoliczności mogą zniszczyć życie człowieka, ale to również powieść mówiąca o tym, że człowiek, nawet po wielkim upadku, może to życie wyprostować i ponownie starać się je ułożyć. To także historia o tym, aby się nie poddawać, tylko… żyć! Piękna, wzruszająca i zastanawiająca lektura, na długo zapadająca w pamięć.

Dogonić wózkiem szczęście

Rafał Waliszewski

Niezapomniana opowieść o miłości i spełnieniu Niewiele jest książek, które tak subtelnie opisują problem dotyczący milionów ludzi na świecie. Seksualność osób niepełnosprawnych to wciąż temat wstydliwy, temat tabu, którego unikamy, utożsamiając seks z prostą czynnością fizjologiczną, przypominającą sport wyczynowy lub wyścig prowadzący do spełnienia. A przecież miłość w wymiarze fizycznym to najpiękniejszy sposób na kontakt z drugim człowiekiem, na budowanie relacji opartych na szacunku i fascynacji. Pisze o tym Rafał Waliszewski, autor książki Dogonić wózkiem szczęście. Jej bohaterem jest młody niepełnosprawny mężczyzna, który zakochuje się w swojej rehabilitantce opiekującej się nim po skomplikowanej operacji kręgosłupa. Czy Kuba ma szansę na prawdziwą miłość i wymarzony seks? Czy atrakcyjna Ewelina będzie chciała związać się z wrażliwym, mądrym człowiekiem, poruszającym się na wózku? Książka, która przełamuje tabu Dogonić wózkiem szczęście to książka szczera i uczciwa, napisana przez autora od lat zmagającego się z niepełnosprawnością ruchową. Rafał Waliszewski w 1998 roku uległ wypadkowi motocyklowemu, doznając poważnego urazu rdzenia kręgowego. Jego skutkiem był paraliż ciała z porażeniem czterokończynowym. Dogonić wózkiem szczęście to druga książka autora, debiutującego w 2015 roku Historią prawdziwą patykiem pisaną, będącą opisem wypadku i walki o zdrowie (obie książki autor napisał, wciskając klawisze na klawiaturze patykiem trzymanym w ustach). W swoich książkach Waliszewski przełamuje tabu: pisze o sprawach intymnych, związanych ze zdrowiem i seksualnością, dzieli się kłopotami dnia codziennego i przede wszystkim przynosi czytelnikom nadzieję, że bez względu na wszystko trzeba iść przez świat z podniesioną głową i walczyć o każdą chwilę, o każdą sekundę szczęścia.

Fanaberie

Piotr Grey Radomski

Fanaberie autorstwa Piotra Greya Radomskiego to zbiór wierszy o miłości do Ojczyzny, do drugiego człowieka i do uroków otaczającego nas świata. W zbiorze poezji znajdziemy również wiersze upamiętniające Jana Pawła II i księdza Jerzego Popiełuszkę. Odnajdziemy także utwory mówiące o smakowaniu życia, ale także o tęsknocie i łzach. Fanaberie to tomik lirycznej, ale jednocześnie zapraszającej do refleksji poezji, cechującej się dużą różnorodnością stylistyczną.

Przegapiona miłość

Inna Meshkorez

Wyśmienity romans okraszony solą morską Wyśmienity, bo serwuje nam – jak na tacy – bogaty wybór ludzkich uczuć. Okraszony solą morską, bo rozbicie statku, od którego cała historia się rozpoczyna, pozostawia swój posmak w losach niemal wszystkich bohaterów. Rebeka, młodziutka córka kapitana, marząca o poznaniu świata i spotkaniu wielkiej miłości, niespodziewanie poznaje ten świat od najgorszej strony: statek jej ojca rozbija się na morzu, jej rodzina musi porzucić dotychczasowe życie, a wymarzona przez nią wielka miłość w osobie młodego bosmana, Rudolfa, z dnia na dzień ją opuszcza. Rudolf, który ratuje życie ojca Rebeki i w najtrudniejszych chwilach wspiera rodzinę kapitana, zakochuje się w dziewczynie. Widząc jednak, że kobieta – zamiast na związek z nim – decyduje się na małżeństwo z rozsądku, zrywa kontakt z familią de Bour. Po wielu latach rodzina Rebeki zwraca się do Rudolfa o pomoc… Czy przegapiona wcześniej miłość nie zostanie utracona po raz drugi? Czy dryfujące na falach życia uczucie Rebeki i Rudolfa nie roztrzaska się o napotkane skały?

Spalina spawa, czyli etiuda na dziesięć taktów

MIkołaj J. Stankiewicz

Pawełek już niedługo będzie obchodził 10 urodziny. Jego brat Bartek również. Nic dziwnego – w końcu są bliźniakami i często przydarza im się to samo. Razem zastaje ich także królewski wirus, który przyszedł z odległego kraju. Przydarza im się jednak z perspektywy dziecka – jako tajemniczy stwór, cierpliwie czekający w szafie, aż światło w dziecięcym pokoju zostanie zgaszone, aby mógł atakować w mroku. Mimo to „Spalina” to nie tylko książka dla dzieci. To powieść dla młodych i starych dorosłych, którzy pamiętają jeszcze, jak to jest być dzieckiem – bezbronnym, wystraszonym, ale także instynktownie szukającym w życiu teg,o co dobre. Ta powieść przejmie Was do głębi, bo mimo że główny bohater, jego wybryki i sposób widzenia świata kropka w kropkę przypominają znanego na całym świecie Mikołajka, to jednak zbyt szybko poznaje on brutalny świat dorosłych, którego bezwzględność spowoduje, że nie tylko dzieci, ale również rodzice będą zgłaszać sprzeciw wobec niesprawiedliwości świata i uronią co najmniej kilka rzewnych łez. Budujemy z Bartkiem dwa miasta, Roma i Atena. Nowoczesne Metropolis zacznie oddychać marsjańskim powietrzem. Złączymy je mostem przyjaźni, Unia Miast. Jeden język, jedna moneta, jedna armia. Łacina i bitcoin – powiada wuja Max. Kto wybije inną monetę, pójdzie do lochu. Najeźdźców z innej planety przegonimy koronawirusem. To nasza broń na obcych. Wreszcie unia będzie unią. Wziąłem kartkę, którą kiedyś wyrwałem z jednej książki dziadka Zygi, nie powiedziałem mu o tym, to był psikus; wiem, nie powinno wydzierać się stron z książek, ale był tam obrazek z samolotem myśliwskim, chciałem go mieć. Jak już opatrzyłem się, przeczytałem tekst, nie wiedziałem, o co chodzi, dobrze, że Playmobil puścił Klątwę Faraonów, i gdzieś coś mi zaświtało, organy grają, pasuje mi idealnie na Marsa, to nowe spoiwo, które złączy nowe elementy; wzdycham, muszę być Cezarem, moja Atena Kleopatrą (…).

Debiuty

Jarek Słota

O morderstwie na parkiecie, Klubie Myszki Miki, debiutowaniu po trzydziestce i zbuntowanym aniele. A także o tym, że girlsbandy okazały się tak samo dochodowe jak boysbandy, że Buenos Aires okazało się przepustką do sukcesu oraz że wszystko się może zdarzyć. Jak wyglądały początki kariery znanych polskich i zagranicznych wokalistek? Jarek Słota w lekkim stylu wprowadza nas w świat debiutujących gwiazd, bez których dzisiaj nie wyobrażamy sobie polskiej i zagranicznej muzyki. Książka opowiada o takich gwiazdach jak: Madonna, Britney Spears, Christina Aguilera, Spice Girls, De Su, Anita Lipnicka czy Doda.

Poezja naszych dni, tom 3

Antologia

Poezja naszych dni  to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 169 utworów 43 poetów – są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, więc spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy – mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Kilka z nich nawiązuje do życia w cieniu pandemii koronawirusa oraz szukania swego miejsca w postpandemicznej rzeczywistości. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w trzecim tomie antologii Poezja naszych dni składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Pustoludzie

Paweł Jałoszyński

Pustoludzie – mnogi absolut, bóg, nieskończoność, chory człowiek, zamknięta w niezwykłym umyśle cała nauka, sztuka i historia świata – poszukują nowej tożsamości. Prostoty, nierozumienia, liczby pojedynczej. Człowieczeństwa. Pacjent oczekujący na zabieg w szpitalnym pokoju analizuje Ludzkość, zamalowuje pustkę rzeczywistości nieistniejącymi barwami i przeżywa Przemianę w Prawdziwego Człowieka. Sylurski (albo ordowicki?) trylobit w jego nerce ma własne zmartwienia – ludzka część jego nosiciela postanowiła go unicestwić, żeby ból uczynić zalążkiem nowej osobowości. „Pustoludzie” to pełna humoru historia poszukiwania miejsca w świecie pełnym hipokryzji poprzez uparte zderzanie wewnętrznej wrażliwości z piętrowymi absurdami szpitalnej rzeczywistości, kolizję wiedzy z emocjami w próbie pójścia przez życie ścieżką inną niż wszystkie znane wcześniej. A tymczasem stary rok pali papierosa na skraju olchowego lasu; za nim rzeka, a przed nim spowity pomarańczowym oparem Wrocław.