Królewscy synowie. Powieść z czasów Władysława Hermana i Krzywoustego

Józef Ignacy Kraszewski

Książka przedstawia dramatyczną rywalizację między przyrodnimi braćmi, Zbigniewem i Bolesławem, synami księcia Władysława Hermana. Na tle wydarzeń przełomu XI i XII wieku, obserwujemy konflikt o władzę, który rozdziera Polskę. Zbigniew, starszy syn z nieprawego łoża, walczy o swoje miejsce, organizując rebelię przeciwko ojcu i jego doradcom. Ukazany jako postać negatywna, Zbigniew kontrastuje z młodszym bratem Bolesławem, który jest przedstawiony jako idealny władca i rycerz. To opowieść o ambicji, zdradzie i nieuchronnym starciu, które zmieni losy kraju.

Pani Bovary. Madame Bovary

Gustave Flaubert

Pani Bovary, to powieść Gustave'a Flauberta opublikowana w 1857 roku przez braci Michel Levy, po przygotowaniu w 1856 roku w Revue de Paris. Jest to najważniejsze dzieło literatury francuskiej. Fabuła opowiada historię żony prowincjonalnego lekarza, Emmy Bovary, która wdaje się w cudzołożne związki i żyje ponad stan, starając się w ten sposób uniknąć nudy, banału i przeciętności życia na prowincji. Po publikacji powieść została zaatakowana przez paryskiego prokuratora Drugiego Cesarstwa za niemoralność i nieprzyzwoitość. Uważana jest za jeden z najwcześniejszych przykładów powieści realistycznej. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et francaise.

Historia o szlachetnej i pięknej Magelonie, córce króla z Neapolu i o Piotrze rycerzu hrabim

Nieznany

REPRINT. Historia o szlachetnej a pięknej Magelonie, córce króla z Neapolis, i o Piotrze Rycerzu Hrabiem. Różne przygody, smutki i pociechy, nieszczęścia i szczęścia, przy odmianach omylnego świata, reprezentująca. Dla zabawy i pożytku pospolitego ludu, z morawskiego języka na polski przełożona, za staraniem Tomasza Nowackiego. Lekka i przyjemna lektura, która wprowadzi nas w świat, który już dawno przeminął, da poczuć jego smak, da poznać problemy ludzi wówczas żyjących ich radości, smutki, uciechy i dzieje. Kiedyś tego typu literatura cieszyła się dużym wzięciem i powodzeniem. Uważamy, że i dziś może być czytana z nie mniejszą przyjemnością.

Arda Wiraz namag. Księga o pobożnym Wirazie

Nieznany

Arda Wiraz Namag. Księga o pobożnym Wirazie, czyli pobożnego Wiraza wędrówki po niebie i piekle - intrygujący tekst zaratusztriański pochodzący ze starożytnego Iranu – po raz pierwszy po polsku. O autorze „Arda Wiraz namag”, czyli zaratusztriańskiej „Księgi o pobożnym Wirazie” nic nie wiadomo. Czasami uważa się, iż mógł to być jeden z bogobojnych komentatorów Awesty, żyjący w epoce Sasanidów (224 – 651 r. n.e.), zwykle jednak przyjmuje się, że tekst powstał dopiero w wieku IX n.e. Wskazuje na to głównie słownictwo użyte w „Księdze...”, oraz odniesienia do podboju Iranu przez Aleksandra Wielkiego, czyli wydarzenia paralelne do zawojowania kraju przez muzułmańskich Arabów, którzy - podobnie jak król macedoński – zniszczyli starożytną religię mazdejską. Wszakże zaznaczyć należy, iż ścisłe datowanie nie jest możliwe, bowiem najstarsza zachowana kopia utworu datowana jest dopiero na wiek XIV.  „Arda Wiraz namag” opowiada o tym, jak w świątyni ognia zebrało się wyższe duchowieństwo mazdejskie i oddelegowało pobożnego Wiraza, męża jego siedmiu rodzonych sióstr, w zaświaty. Dostał się tam, przyjąwszy silny narkotyk sporządzony z konopi i bielunia. Wędrówkę rozpoczął od mostu Czinwad, stanowiącego granicę między życiem do-czesnym, a pośmiertnym, następnie obejrzał niebo i niebiańskie rozkosze, a z nieba jego nadprzyrodzeni przewodnicy – aniołowie Srosz i Adur – powiedli go do piekła. Tu ujrzał straszliwe męki grzeszników. Po siedmiu dobach Wiraz obudził się z narkotycznego snu i opowiedział o swojej wędrówce, a jego opowieść została spisana.

Głownia piekielna

Eugène Sue

Eugene Sue - "Głownia piekielna". Poznaj fascynującą opowieść, która przenosi nas w czasy XIX wieku, kiedy honor, pasja i tajemnice kształtowały losy ludzi. Eugene Sue, mistrz intrygi, w swojej powieści "Głownia piekielna" tworzy dynamiczny świat pełen napięcia i niespodziewanych zwrotów akcji, który pochłania od pierwszych stron. Iwon Cloarek, główny bohater, wciąga nas w dramatyczny pojedynek, który nie tylko wystawia na próbę jego odwagę, ale także odkrywa przed nami mroczne zakamarki jego nieokiełznanej duszy. To postać, której burzliwa natura i pragnienie wolności napędzają fabułę, sprawiając, że każda scena jest pełna emocji i intensywności. Sue doskonale oddaje realia epoki, budując napięcie i relacje między bohaterami, które są tak skomplikowane, jak i intrygujące. Wątki miłosne, takie jak historia Sabiny i Onezyma, czy humorystyczne momenty z Segoffinem, dodają opowieści niepowtarzalnego charakteru, równoważąc dramatyczne wydarzenia. "Głownia piekielna" to nie tylko historia o walce i namiętnościach, ale także o głębokich emocjach, które kształtują ludzkie losy. To idealna lektura dla każdego, kto szuka książki pełnej emocji, barwnych postaci i wciągającej fabuły, której nie sposób odłożyć przed przeczytaniem ostatniej strony.

W zwierciadlanym domu

Lewis Carroll

W zwierciadlanym domu, inny tytuł Po drugiej stronie lustra (ang. Through the Looking-Glass, and What Alice Found There) – wydana w 1871 roku druga część przygód Alicji autorstwa Lewisa Carrolla, będąca kontynuacją Alicji w Krainie Czarów. Ze względu na swoją oryginalność istnieje do tego utworu wiele odniesień w literaturze, sztuce i filmie. Z książki pochodzi uznawany za szczytowe osiągnięcie angielskiej poezji absurdalnej wiersz Jabberwocky. (za Wikipedia).

Kronika mieszczańska. O Malchrze Gąsce rajcy warszawskim, o pięknej Zofce, córze Gąskowej

Artur Oppman

Kronika mieszczańska. O Malchrze Gąsce rajcy warszawskim, o pięknej Zofce, córze Gąskowej i o piórkosie z Francyej historya wielce żałosna. Lata Pańskiego 1574, autora Artura Oppmana (Or-Ota), to opowiedziana wierszem napisanym stylizowaną staropolszczyzną, rzeczywiście żałosna i tragiczna historia pięknej dziewczyny, wywodzącej się ze znakomitego mieszczańskiego rodu warszawskiego, która została uwiedziona przez jednego z dworzan króla Henryka Walezjusza. Opowieść ta naprawdę wyciska łzy z oczu, tym bardziej jeśli uświadomimy sobie, że to historia prawdziwa...

Gösta Berling

Selma Lagerlöf

Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf (1858-1940) szwedzka pisarka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1909. Gösta Berling to wspaniałe dzieło napisane na podstawie reminiscencyj z lat dziecięcych, niby epopeja prozą, w której pojedyncze epizody, chociaż same w sobie stanowią częstokroć zaokrągloną całość, splatają się jednak z innymi w osnowę powieściową.Ożyła tu ukochana jej ziemia rodzinna, przeszły do potomności wszystkie legendy i podania, krążące w niej o starych dworach i dawnych ich mieszkańcach. Najmniej realnych podstaw posiada sam bohater, Gösta Berling jest to przeważnie wytwór wyobraźni autorki, ale znakomicie dostrojony do reszty legendowych postaci. Typ to junaka, którego nieszczęściem było, że go zrobiono księdzem. Pełen najszlachetniejszych porywów, najlepszego serca człowiek, umiejący wszystko i wszystkich zwyciężyć i pokonać, prócz siebie samego. Idąc za popędem chwili, wpada z jednej ostateczności bezpośrednio w drugą, nie zna miary w używaniu, nie zna jej w pokucie. Ponad barwnym obrazem minionych czasów unosi się w tej powieści piękna idea apoteoza pracy. Tendencyj jednak znika w całej masie przepysznych, drgających życiem obrazów i nie psuje ogólnego wrażenia, tym bardziej że bezpośrednio występuje dopiero pod sam koniec powieści.