Niepokorne (Tom 1). Cena niewinności

Magdalena Wala

Pierwszy tom dylogii o młodych kobietach, które muszą stawić czoło ludzkiej podłości w trudnych czasach Wielkiej Wojny Jest wiosna 1914 roku. Mieszkająca w sztetlu Rachela z przerażeniem przygląda się przygotowaniom do ślubu starszej siostry, którą rodzice postanowili wydać za majętnego karczmarza. Wszyscy wiedzą, że bogaty stary Żyd po prostu kupuje sobie młodziutką żonę. Rachela nie wie, że mężczyzna obserwuje także ją Nieopodal w bogatym majątku ziemskim beztrosko spędza czas panienka Jadwiga. Kiedy tylko może, wymyka się guwernantce, aby poznać okolicę. Nie podejrzewa, że śledzi ją czyjeś uważne oko Drogi dziewcząt przecinają się. Chociaż Rachelę i Jadwigę dzieli wszystko wyznanie, pochodzenie i status społeczny, łączą je bolesne doświadczenia i głęboko skrywane tajemnice. Obie muszą walczyć o swoje miejsce w świecie, w którym kobiety są jedynie marionetkami w rękach mężczyzn.

Niepokorni

Agnieszka Gładzik

1946 rok. W Szczecinie rządzą szabrownicy, przemytnicy, złodzieje oraz agenci Urzędu Bezpieczeństwa - istny tygiel - w którym każdy z każdym próbuje robić interesy. Przybywają tu rodziny z różnych stron Polski oraz sowieckich łagrów, by zacząć na tej poniemieckiej ziemi nowe życie. Są wśród nich Nela, Zosia, Xymena, Tymon, Józek i Florian, których losy się splatają, choć różni ich pochodzenie, wojenne doświadczenia, status w komunistycznej Polsce i plany na przyszłość. Młodzi ludzie tworzą nieformalną grupę i coraz więcej czasu poświęcają nie nauce, ale sytuacji w Szczecinie. W mieście, w którym wszyscy są nowi i nikt nikomu nie ufa, muszą rzucić na szalę swoje przekonania i to co najważniejsze: przyjaźń. Kiedy na budynkach pojawiają się tajemnicze napisy, przyjaciele zostają wciągnięci w niebezpieczną grę... Czy wyjdą z próby obronną ręką? Czy pozostaną wierni swoim ideałom i ocalą miłość?

Niepokorny

Michał Karnowski, Piotr Zaremba

Wywiad rzeka z Bronisławem Wildsteinem! Jego życiorysem można by obdzielić kilka osób. Bronisław Wildstein opowiada po raz pierwszy o sobie - od chwili urodzenia. Jak wyskoczył oknem z komendy milicji w Krakowie i jak przebił milicjantem dworcową szybę. Co usłyszał od Giedroycia w Paryżu i jak ledwie uniknął śmierci na Jamajce. Dlaczego odszedł z masonerii i jak zostawał prezesem TVP. O Stanisławie Pyjasie, Jacku Kuroniu, Jacku Kaczmarskim i Lechu Kaczyńskim. O przyjaciołach i wrogach, własnych i cudzych książkach, o Smoleńsku i o tym, co stanie się z Polską.

Niepokorny gracz. Niegrzeczna kolekcja. Tom 3

Emilia Szelest

Burzliwe emocje, potajemne spotkania i nierówna walka z pożądaniem! Julka spędza lato ze swoim bratem, należącym do zespołu zawodników FMX (freestyle motocross). Byłoby jej jednak łatwiej, gdyby nie musiała trzymać się absurdalnych zasad, które narzucił jej lider klubu, Sebastian. Dziewczyna od samego początku pała do niego gorącą niechęcią - najwyraźniej z wzajemnością - dlatego też stara się go unikać. Nie jest to łatwe, skoro mieszkają pod jednym dachem. Zbliżają się ważne eliminacje, a Sebastian czuje, że coraz trudniej mu skupić się na treningach. Wie, że nie powinien był zgadzać się na przyjazd Julki, jednak nie mógł odmówić jej bratu, który sporo zainwestował w siedzibę klubu. Dziewczyna zaburza jego codzienną rutynę, rozprasza go i nieustannie działa mu na nerwy. Dlaczego więc nie umie po prostu dać sobie z nią spokoju?

Niepokój człowieka. Odpowiedź antropologii filozoficznej

Maciej Woźniczka

Niepokój człowieka. Pytania i próby odpowiedzi. Od czego właściwie zacząć? Załóżmy, że odpowiedź próbuje dać filozofia. A dlaczego ona? Bo przynosi prawdę i wolność. Bo jest postawieniem samego siebie wobec tego, kim się jest. Ani więcej, ani mniej. Bo jest doświadczeniem osobistym, przemyśleniem elementarnym, którego nie sposób pominąć. Ale przecież każdy jest inny. Każdy przeszedł kiedyś drogę postawienia pytania i udzielenia na nie odpowiedzi. Bo przecież każdy jest i to jakiś wyraźnie jest. Czy wielość tych pytań zwielokrotniona wielością odpowiedzi jest chaosem, czy daje się chociaż w najbardziej podstawowy sposób jakoś uporządkować? A jakie przyjąć kryteria? Skąd wziąć ten pewniejszy punkt odniesienia? Szukać na miarę samego siebie czy skorzystać z doświadczeń innych? Niepokój wydaje się uzasadniony. Trzeba coś założyć, zaryzykować. Zdecydować się na jakąś drogę i ją pokonać. Nawet jeśli się okaże, że założenia były zbyt mocne, to pokonana droga może nie pójdzie na marne. Stanie się jakimś doświadczeniem i podstawą do nowych poszukiwań. Nie ma co ukrywać - trochę tych dróg człowiek już przeszedł, a i wyzwania przed nim stojące wcale nie są małe. Ale żeby iść dalej, może lepiej wiedzieć, co człowiek już przebył...

Niepokój przychodzi o zmierzchu

Marieke Lucas Rijneveld

Brud rzeczywistości, chłód rozpaczy, dzieciństwo pełne wstydu. Odważna i bezkompromisowa powieść, jakich mało w literaturze światowej. Międzynarodowa Nagroda Bookera 2020. Mała wioska na holenderskiej prowincji. Tuż przed świętami rodzina skromnych i pobożnych rolników doświadcza wielkiej tragedii - w wypadku ginie najstarszy syn Matthies. Niedługo potem kolejne nieszczęścia nawiedzają farmę, której życie zaczyna przypominać koszmarną wizję z obrazów Boscha. To kara za grzechy? Tak sądzą rodzice. Zatracając się w bólu i poczuciu winy, zaniedbują trójkę dorastających dzieci, które niewiele rozumieją i są przerażone atmosferą panującą w domu. Co to znaczy, że Matthies umarł? Czy ojciec odejdzie? Co stanie się z mamą? Budrysówka, Obbe i Hanna na swój sposób radzą sobie z niepokojem. Gromadząc niepotrzebne przedmioty, składając ofiary, zadając ból sobie i innym, łamiąc seksualne tabu, dają się wciągnąć w wir coraz bardziej zatrważających obsesji i fantazji. Na ziemi niczyjej, gdzieś między dzieciństwem a dorosłością, kończy się niewinność. Czym jest rodzina? Jaki sens ma wiara? W tej powieści o braku miłości i osamotnieniu, ujmującej wrażliwością i surowym, wręcz brutalnym pięknem języka, Marieke Lucas Rijneveld stawia pytania, które podważają nasze najświętsze przekonania. Pełna obrazów i symboli powieść o bólu bez pocieszenia, na tle cudownej i okrutnej przyrody, będącej jedyną ucieczką, a zarazem obietnicą śmierci. La Stampa Powieść, która wiedzie prosto na dno, gdzie nie ma już żadnej nadziei. la Repubblica Surowa, absolutnie urzekająca opowieść o młodości, która umiera. Vogue Pozostają dreszcze, oszołomienie i niepokój. AD Magazine Wyjątkowa książka. Ponura, apokaliptyczna, a jednocześnie przyciągająca... Frankfurter Allgemeine Zeitung Z perwersyjną wręcz przyjemnością Rijneveld wstrząsnęła światową literaturą. Lire

Niepoprawne bajki słowiańskie (Tom I: Bogi i demony). Niepoprawne bajki słowiańskie. Tom I: Bogi i demony

Wojciech Leszczyński

Niepoprawne bajki słowiańskie to pozycja dla miłośników fantastyki w postaci wariacji na temat klasycznych bajek, legend, podań czy mitów. Co je wyróżnia? Zamiast kolejnych historii o aniołach i diabłach czytelnik pozna przedstawicieli demonologii słowiańskiej. Stwory te nie są zwykle jednoznacznie dobre lub złe, zatem historie nabierają głębi, zaś motywy działania bohaterów więcej sensu. Po drugie zaś, postacie zaczynają myśleć, mają własną wolę, a co za tym idzie buntują się. Protagonista przestaje być popychadłem, wyręczanym we wszystkim przez zaczarowanych pomocników. W ten sposób klasyczne bajki zyskują nowe życie, więcej humoru i łamią utarty schemat, kończąc się nieoczywistą puentą. Semko zamknął oczy i zamarł. Ale nie skamieniał! Czyżby znów dopisało mu szczęście? Po chwili odważył się odemknąć powiekę. Spojrzał na potworka i na koguta, ale tym razem to tamci odwracali się ze wstrętem. No, pięknie mruknął Semko. Jestem taki brzydki, że nawet bazyliszek nie chce na mnie spojrzeć. Wojciech Leszczyński z wykształcenia ekonomista, na co dzień zajmuje się urządzeniami kontrolno-pomiarowymi. W ramach odskoczni przeczytał setki bajek, baśni, legend oraz mitów i tak się tym światem zachwycił, że postanowił stworzyć też własny. Gra w kręgle, ogląda snookera, jeździ na muzyczne festiwale i uczy się gotować.

Niepoprawny politycznie przewodnik po islamie i krucjatach

Robert Spencer

Czy wiesz, że: Tolerancyjne, pokojowo nastawione wersety Koranu, które tak często się cytuje, zostały w rzeczywistości usunięte z księgi, zgodnie z islamską teologią. Jedyna nadrzędna zasada w islamie brzmi: to, co jest dobre dla islamu, jest słuszne. Każdy, kto obrazi lub nawet przeciwstawi się Mahometowi czy jego wiernym, zasługuje na upokorzenie i śmierć jeśli to możliwe, przez ścięcie. Tak wynika z rozkazu Allaha, by uderzać tych, którzy nie wierzą, () mieczem po szyi (Koran 47:4). Dla muzułmanina rozwód to bułka z masłem. Musi tylko powiedzieć swojej żonie: Rozwodzę się z tobą, i gotowe w ten sposób rozwód wchodzi w życie. Mahomet nie nauczał pokoju i tolerancji. Mahomet dowodził wojskiem i zlecał potajemne zabójstwa swoich wrogów. Większość współczesnych materiałów przedstawiających krucjaty całkowicie zaprzecza faktom historycznym. Aż 75% kobiet przebywających w więzieniach w Pakistanie w rzeczywistości odbywa karę za to, że stały się ofiarami gwałtu. Muzułmanie stanowią jedną czwartą populacji trzeciego co do wielkości miasta w Szwecji, Malmö. Obowiązkowa lektura dla wszystkich, którzy chcą mieć jasność w kwestii świętych wojen.

Nie/porozumienie, nie/tolerancja, w(y)kluczenie w języku i kulturze

red. Ewa Biłas-Pleszak, Artur Rejter, Katarzyna Sujkowska-Sobisz, Wioletta Wilczek

Epoka, w której żyjemy, pełna jest również sytuacji komunikacyjnie trudnych, wynikających z tempa zmian cywilizacyjnych, konfliktów kulturowo-społecznych, narastających przepaści związanych z otwarciem na Innego, do spotkania z którym nie zawsze jesteśmy przygotowani. Rozprawy i studia wchodzące w skład niniejszej monografii zostały podzielone na cztery części: I Inny, Obcy, hejt, tolerancja… — językowe konceptualizacje, II W(y)kluczenie — od języka do dyskursu, III Nie/porozumienie — w stronę (społecznego) dialogu, IV Inny, Obcy — konteksty międzykulturowe. Podjęte problemy sytuują się w wielu przestrzeniach komunikacyjnych i społecznych, skupiają się zarówno na samym języku i jego środkach, jak i na kontekstach użycia kodu naturalnego, stanowiących kluczowe tło kulturowo-społeczne (oraz jego manifestacje), takie jak polityka, rasizm, płeć, orientacja seksualna, religia, sport, choroba czy inność narodowa i kulturowa.

Nieposkromiona - Slade

Agnieszka Kotuńska

Victorię trudno poskromić – jest waleczna, wulgarna i trzyma się jedynie swoich zasad. Stres oraz problemy z młodszym bratem rozładowuje podczas nielegalnych walk w klatkach. Gdy po kolejnej z nich zostaje porwana przez ludzi Slade'a, powiązanego ze światem przestępczym przedsiębiorcy, dostaje szansę na nowe życie – musi "tylko" zostać żoną własnego oprawcy i pomóc mu w zemście. Czy Victorię uda się ujarzmić i przygotować do misji? Czy kiełkujące między bohaterami uczucie nie pokrzyżuje im planów? "Nieposkromiona – Slade" to dynamiczna i pełna zwrotów akcji opowieść o miłości i walce. Jednak czy w takim układzie ktokolwiek może czuć się zwycięzcą? (…) „Dlatego zawsze kończyłam w klatce, tam wyładowywałam wszystkie emocje, z którymi sobie nie radziłam. A teraz nie radziłam sobie z uczuciami do tego faceta. Nie mogłam ich utrzymać w ryzach. Uciekały do niego, do mężczyzny, który mnie porwał, rozkochał w sobie i miał zamiar porzucić. Czułam, że tracę nad nimi kontrolę”.  

Nieposkromiona. Alex

Agnieszka Kotuńska

Victorię w życiu zdradzono wiele razy, ale po raz pierwszy to ona będzie musiała zdobyć czyjeś zaufanie, aby osiągnąć zamierzony cel. Podpisanie umowy z Alexem do złudzenia przypominało kontrakt z diabłem. Praca dla człowieka bezwzględnego i bezdusznego wydaje się prawdziwą drogą przez piekło. Dziewczyna podchodzi do swojej misji z ogromną zawziętością, która z czasem zostaje poddana próbie. Jednak życie w fortecy Alexa nie do końca jest tak straszne, jak tego oczekiwała. Kobieta nieświadomie staje się częścią zespołu i rodziny, doświadczając uczuć, których nie zaznała w dzieciństwie. Na jej drodze pojawiają się przeszkody, które diametralnie zmieniają postrzeganie całej sytuacji. Każdy z możliwych wyborów doprowadzi ją do złamanego serca… Czy dziewczyna podąży śladem miłości i przywiązania? Czy lojalność wobec męża okaże się jednak błędem? „Nieposkromiona – Alex” to kontynuacja pikantnej opowieści o tym, jak burzliwe bywa życie na pograniczu prawa. Miłość wśród gangsterów okazuje się przepisem na prawdziwie emocjonujący rollercoaster!

Niepotrzebna jak róża. Potrzeba normalności w chorobie psychicznej

Arnhild Lauveng

Czy ludzie chorzy psychicznie są mniej wartościowi? Kto ma decydować czym jest poprawa zdrowia psychicznego? Dlaczego chorujący kiedyś, muszą być zazwyczaj dwa razy bardziej zdrowi, aby za zdrowych zostać uznanymi? Arnhild Lauveng, autorka bestsellerowej ksiązki "Byłam po drugiej stronie lustra", w kolejnej swojej książce poszukuje odpowiedzi na powyższe pytania opierając się na własnych doświadczeniach, zarówno z okresu, gdy była pacjentką, jak i z perspektywy psychologa. Autorkę interesuje, jak mówimy i jak odnosimy się do osób dotkniętych chorobami psychicznymi, pokazuje nam także, jak ważne jest patrzenie na pacjentów, jak na ludzi, a nie traktowanie ich tylko jako przypadków klinicznych.  "...ładunek żywiołowej energii, zdrowy rozsądek i radość pisania....a wszystko tak fascynujące,  że człowiek z trudem jest w stanie odłożyć książkę na bok, chociaż wie, że skończy się dobrze ona sama ją przecież napisała". Liv Riiser, Vrt Land "Książka robi wrażenie dzięki typowemu dla Lauveng szczególnemu połączeniu głębokiej refleksji z wisielczym humorem (...) Arnhild Lauveng we wspaniały sposób opowiada o problemach psychiatrii, zarówno jako fachowiec, jak i jako człowiek". Hanne Andrea Kraugerud, Dagens Nringsliv

Niepotrzebne skreślić

Grzegorz Borowiec

Trzeci tomik poezji Grzegorz Borowca - poety z Torunia.

Niepowrotne

Charles Baudelaire

Niepowrotne Możnaż zdławić sumienie, któregośmy łupem,    Co żyje, w kleszcze pochwyca?  Które karmi się nami jako robak trupem    Jako dąb żre gąsienica?  Możnaż zdławić sumienie, któregośmy łupem?    W jakich filtrów potopie, — czy win, czy owsianek    Zginie wróg stary, straszliwy,  Niszczyciel i żarłoczny na kształt kurtyzanek,    A jako mrówka cierpliwy?  Czy go winem zalejem? czy cieczą owsianek?    Mów, piękna czarodziejko, jeśli wiesz co o tem,    Mów myśli bólem przybity,  Podobnej ginącemu pod trupów pokotem    Lub pod rumaków kopyty,  Mów, piękna czarodziejko, jeśli wiesz co o tem?    Biedakowi, którego wietrzy wilk zgłodzony,    A kruk już śledzi oczyma,  Czy ma stracić nadzieję ten żołnierz zgnieciony    Że grób i krzyżyk otrzyma? [...]Charles BaudelaireUr. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (?sztuka dla sztuki?, ?piękno nie jest użyteczne?), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów ? o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że ?świat jest słownikiem hieroglifów?, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niepowstrzymani 2. Dlaczego świat nie jest sprawiedliwy

Yuval Noah Harari

Epicka przygoda i lekcja historii w jednym! Podana przejrzyście i z humorem. Odkryj wraz z autorem bestsellera Sapiens, dlaczego ludzie są niepowstrzymani!   Królowe, królowie i generałowie wypełniają podręczniki po brzegi. Ale skąd oni wszyscy się wzięli? Dlaczego niektórzy z nas mieszkają w pałacach i rządzą, podczas gdy inni muszą sprzątać ich posiadłości i wykonywać rozkazy? W drugim tomie serii dla młodych czytelników uznany filozof i historyk Yuval Noah Harari wyjaśnia, w jaki sposób rewolucja sprzed dziesięciu tysięcy lat wciąż wpływa na nasze życie. Pokazuje, w którym miejscu wszystko poszło nie tak i jak jeszcze możemy to naprawić. Przekonaj się, jak niewinny eksperyment z uprawą pszenicy doprowadził do głodu, zarazy i wojny. Dowiedz się, w jaki sposób starożytni maniacy rozwinęli pismo i dlaczego twoi rodzice muszą płacić podatki. Poznaj dwa gadatliwe szkielety, krokodyla ze złotymi kolczykami oraz pięćdziesiąt miliardów przygnębionych kurczaków i odkryj, jak ludzka zdolność kontrolowania roślin oraz zwierząt doprowadziła do tego, że próbujemy kontrolować siebie nawzajem. Niepowstrzymani 2. Dlaczego świat nie jest sprawiedliwy to idealna książka dla każdego od lat 9 do 109, kto jest ciekawy, jak zbudowano ten świat i dlaczego niektórzy mają tak dużo, a inni tak mało.

Niepowstrzymani. Jak przejęliśmy władzę nad światem

Yuval Noah Harari

Spider-Man, Wonder Woman, Superman, Batman? Nie. Prawdziwym bohaterem jesteś ty i posiadasz fantastyczną supermoc! Żeby zrozumieć, jaka może być potężna i niebezpieczna, musisz przeczytać tę książkę! Ziemią na każdej szerokości geograficznej: od afrykańskich sawann po czapy lodowe Grenlandii rządzą ludzie. Ale jak to się stało, że dysponujemy taką potęgą? Yuval Noah Harari, autor bestsellera Sapiens, pokaże wam, że posiadamy wielką siłę, dzięki której wciąż tworzymy najprzeróżniejsze dziwne i tajemnicze rzeczy: od duchów i demonów po rządy i korporacje. Jak dzięki ogniowi udało nam się zmniejszyć żołądki? Co gra w piłkę nożną mówi o byciu człowiekiem? I dlaczego spośród wszystkich bajek najwięcej osób uwierzyło w tę o pieniądzach? Dowiecie się tego, podążając śladami pradawnych ludzi, którzy wyruszyli tysiące lat temu z Afryki. To historia ludzkości, jakiej wcześniej nie znaliście. Poznacie karły i gigantyczne węże, Wielkiego Ducha Lwa mieszkającego ponad chmurami i ujrzycie palec sprzed kilkudziesięciu tysięcy lat (!), który ujawnia tajemnice pochodzenia człowieka. W tej wciągającej i barwnej książce, która jest pierwszym tomem większej serii, profesor Harari przedstawia się młodym czytelnikom. Ale w rzeczywistości Niepowstrzymani są lekturą dla każdego (od lat 9 do 109!), kto kiedykolwiek zadał sobie pytanie: Kim jesteśmy i skąd się tu wzięliśmy?

Niepowtarzalny urok likwidacji. Reportaże z Polski lat 90

Piotr Lipiński, Michał Matys

Lata 90. w Polsce to jedna z najciekawszych dekad ubiegłego stulecia. Z jednej strony dziki kapitalizm i szybki awans społeczny, z drugiej zachłyśnięcie się zachodnim stylem życia i rosnące bezrobocie. Czy nasz sentyment do tej dekady jest uzasadniony? I czy na pewno pamiętamy, jak wyglądała naprawdę? Zbiór reportaży Michała Matysa i Piotra Lipińskiego z lat 90. jak soczewka skupia w sobie największe kurioza tego dziesięciolecia. Odkurzacze Rainbow i zachodnie teleturnieje. Sądowe teczki pękające od pocztowych potwierdzeń odbioru i kioski pełne erotycznych pisemek. Przebrani górale zachwalający towary w supermarketach i uzdrowiciele z gazetowych ogłoszeń. Niezliczone dziwności lat 90., bez których nie bylibyśmy Polską, jaką jesteśmy teraz Niepowtarzalny urok likwidacji to powrót do czasów, które choć bywały trudne, otworzyły nam drzwi na Zachód. Przeczytałem zdanie: Dla nowych dyrektorów firma z Warszawy, za pieniądze Urzędu Miasta Częstochowy, prowadzi kurs antystresowy. Przykładowy temat na rozluźnienie: Opisz pożar w burdelu w sposób liryczny. A co jesienią 1991 roku bezrobotnemu Ryszardowi powiedzieli przybysze z kosmosu? Miałeś stracić pracę, bo odegrasz ważniejszą rolę we wszechświecie. Kiedy zrozumiemy polskie lata 90.? Im szybciej zrozumiemy, tym lepiej. Włodzimierz Nowak

Niepozorne historyjki

Arthur de Fer

Treścią tej książki jest pięć różnych historii, z których trzy pierwsze dzieją się gdzieś pod koniec dziewiętnastego wieku, a dwie ostatnie w końcówce dwudziestego. Każda z nich jest inna i każda z nich w inny sposób porusza temat spraw ostatecznych. Pozornie zwyczajne, lecz naruszające  utarte przekonania i prowokujące  do własnych przemyśleń. Arthur de Fer Urodzony w Gdańsku, od ponad czterdziestu lat zamieszkujący w przeuroczej nadmorskiej dzielnicy miasta. Był grafikiem, nauczycielem i pracownikiem muzeum. Jest aktywnym członkiem jednego z lokalnych stowarzyszeń. W roku 2014 trochę niechcący wydał pierwszą książkę „Zły Wilk i Królowa Śniegu”. Jest to bajkowe przedstawienie rzeczywistych wydarzeń, obejmujące zapis pewnej niełatwej relacji damsko-męskiej. Tworzy przewrotne historie okraszone uszczypliwym humorem i odrobiną nonszalanckiego podejścia do życia.

(Nie)pożądane

Marta Bańkowska-Skoczeń, Jarosław Mikołaj Skoczeń

Dwie kobiety. Dwie historie. I walka z własnymi demonami. Kto w niej wygra? Helena i Jasmina - skrajnie różne osobowości. Inaczej odbierają świat i mają odmienne pragnienia. A jednak łączy je o wiele więcej niż obsesyjna potrzeba miłości. Helena mierzy się z depresją i lękiem. Cały czas desperacko poszukuje czegoś, co sprawi, że jej egzystencja będzie bardziej znośna. Jasmina prowadzi intensywne życie i czerpie z niego pełnymi garściami. Jest świadoma swojej atrakcyjności i śmiało eksploruje własną seksualność. Ich losy są splecione w zaskakujący sposób, który odkrywamy, podążając za pełną napięć opowieścią prowadzoną z perspektywy obydwu bohaterek. "(Nie)pożądane" to podróż po meandrach ludzkiej psychiki, odsłaniająca jej kruchość i złożoność. Pozostawia nas z pytaniem, czy można wierzyć własnemu umysłowi.

Niepożądane odczyny po szczepieniu przeciw COVID-19 - jak postępować?

Adam J. Sybilski

Jak do tej pory nie mamy skutecznego leku przyczynowego na COVID-19 i dysponujemy tylko leczeniem objawowym. Najlepszym postępowaniem jest profilaktyka, która w chorobach infekcyjnych opiera się na szczepieniach. Dziesiątki lat stosowania szczepień ochronnych doprowadziły do zniknięcia lub znacznego ograniczenia występowania chorób zakaźnych. Obecnie w Polsce mamy do dyspozycji trzy szczepionki przeciw COVID-19: dwie mRNA (Comirnaty firmy Pfizer/BioNTech i Moderna COVID-19 vaccine) oraz wektorową (COVID-19 Vaccine AstraZeneca). W dużych badaniach klinicznych potwierdzono wysoką skuteczność szczepionek w ochronie przed wystąpieniem objawów COVID-19. Szczepionki mogą wywołać niepożądane odczyny poszczepienne (NOP). NOP to wszelkie zaburzenia stanu zdrowia mogące mieć związek z przyjętą szczepionką, które pojawiły się w okresie 4 tygodni po podaniu. Badania pokazują, że NOP po szczepionce przeciw COVID-19 występują u ok. 0,03-0,2% zaszczepionych. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: ból w miejscu wstrzyknięcia (> 80%), zmęczenie (> 60%), ból głowy (> 50%), bóle mięśni (> 30%), dreszcze (> 30%), bóle stawów (> 20%), gorączka (> 10%) - zwykle łagodna lub umiarkowana, ustępująca w ciągu kilku dni. NOP należy leczyć objawowo, lekami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi - paracetamolem i ibuprofenem. Zarówno paracetamol, jak i ibuprofen są dobrze przebadanymi preparatami, o dużym bezpieczeństwie i skuteczności. Działanie przeciwgorączkowe oraz przeciwbólowe obu leków jest podobne, jednak warunek stanowi stosowanie odpowiedniego, zalecanego ich dawkowania. Obecnie wydaje się, że paracetamol to lek pierwszego wyboru w leczeniu bólu i gorączki po szczepieniu przeciw COVID-19. Jednak wiedza na temat szczepień i szczepionek stale się pogłębia, a zalecenia zmieniają. Musimy śledzić aktualne informacje i dostosowywać nasze działania do zmieniającej się wiedzy medycznej.

Nieprawość

Mirosław Piotr Jabłoński

W pewnym wieku wspomnienia zaczynają przekrzykiwać rzeczywistość. Pięćdziesięciokilkuletni Paul spędza "wakacje od życia" w jednym z egipskich kurortów. Były mundurowy zaczyna interesować się dużo od niego młodszą dziewczyną. Choć podryw idzie mu nadspodziewanie dobrze i szybko doprowadza do fizycznego spełnienia, mężczyzna nie jest w stanie odciąć się od przeszłości, która przecina jego narrację licznymi dygresjami. Opowieść o obecnej erotycznej relacji przeplatana jest wspomnieniami dwóch nieudanych małżeństw, nieobyczajną historią przodków byłej żony czy migawkami z misji wojennej w Kuwejcie. Wszystkie wątki są równie wciągające i kreślą intrygujący portret głównego bohatera. Dla miłośników dosadnych opowieści snutych z męskiej perspektywy, w stylu pisarstwa Krzysztofa Vargi.

NIEPRZEMIJAJĄCA RADOŚĆ

Janette OIe

Zredagowane na nowo tłumaczenie światowego bestselleru Seria "Miłość przychodzi łagodnie" - część 4 Rozwój kolei zmniejszył dystans pomiędzy odległymi rejonami kraju. Długo wyczekiwane spotkanie Missie z rodzicami, Clarkiem i Martą Davisami, stało się realne. Wizyta okazała się spełnieniem ich wszelkich marzeń. Wreszcie poznali też dwóch uroczych wnuków. Jednak niespodziewanie ten radosny czas został zakłócony... Czy byli przygotowani na ten sprawdzian wiary oraz siły rodzinnych więzów? Recenzje "Książka wciąga, tak jak poprzednia część (...)" opinia z lubimyczytac.pl "Lektura "Obietnicy trwałej miłości" to przeniesienie się w świat, który dawno przeminął (...) Afirmacja rodziny to motyw przewodni tej książki.Można przy niej odpocząć i zastanowić się nad stosunkiem do Boga" opinia z lubimyczytac.pl Recenzje tomu 1 serii ("Miłość przychodzi łagodnie") "Ta książka to nie tylko wzruszająca i najpiękniejsza historia o miłości, jaką znamy. To również opowieść, która przynosi ukojenie i nadzieję tym, którzy doświadczyli w swoim życiu bolesnej straty." Daniel Wołochowicz, założyciel wydawnictwa Psalm18.pl "historyjka tak inna i niezepsuta, że aż chce się ją polecać jako przykład samotnego rozbitka wśród oceanu współczesnej powieściowej zgnilizny." opinia z lubimyczytac.pl "Urzekająca, przepełniona miłością, radością piękna opowieść bardzo mi się podobała." opinia z lubimyczytac.pl "To moje podręczne antidotum na smutki." opinia z lubimyczytac.pl

Nieprzezroczyste. Historie chłopskiej fotografii

Agnieszka Pajączkowska

Chłopska fotografia ta rodzinna, prywatna nie ma zwykle odrębnego miejsca w archiwach czy instytucjach. Przez wiele dekad mało kto się nią interesował, nie była traktowana jako część narodowego dziedzictwa, a śladowa liczba zachowanych zbiorów pozwala sobie wyobrazić, ilu zdjęć i historii nie da się nigdy odzyskać, ile fotografii zostało spalonych, wyrzuconych, nieodnalezionych. Fotografia nie jest przezroczysta nie pokazuje po prostu, neutralnie ani obiektywnie. Podobnie jak historia, gdy pisana jest z jednej tylko perspektywy. Wiele w interpretacji fotografii i historii zależy od kąta patrzenia, od zachowanej materii i zauważania tego, co dotychczas pomijane. Agnieszka Pajączkowska opisuje wybrane chłopskie zdjęcia, a swoje spostrzeżenia uzupełnia o rozmowy, zapisy historii mówionej, dokumenty, mikroreportaże, rozważania teoretyczne, cytaty z esejów o fotografii i nowe refleksje dotyczące historii ludowej. Rdzeniem książki pozostaje pytanie, czym właściwie jest to, co widzimy. Czego fotografia nie pokazuje i nie rozstrzyga? To nie tyle opowieść o osobach widocznych na zdjęciach, ile o samych zdjęciach i tych, którzy je wykonywali fotografach i fotografkach, o ich motywacjach, warsztacie pracy, miejscu w wiejskiej społeczności. Tak oglądane chłopskie fotografie pozwalają spojrzeć z mniej oczywistej perspektywy na polską historię XX wieku. Nieprzezroczyste to próba zwrócenia spojrzenia na to, co dotychczas było zauważane zbyt rzadko na trzeci plan, na tło, rzeczy i ludzi poza kadrem.

(Nie)przygotowani. Metafora szkoły w polskiej poezji współczesnej

Kamila Czaja

Książka podejmuje temat wykorzystania w poezji wielkiej metafory ŻYCIE TO SZKOŁA. W celu możliwie szerokiego ujęcia tytułowego problemu w publikacji przywołano kilkaset wierszy i tekstów piosenek autorstwa kilkudziesięciu twórców — od utworów z dwudziestolecia międzywojennego, stanowiących istotną tradycję dla późniejszych ujęć, po tomiki reprezentantów roczników dziewięćdziesiątych. Pierwsza część, Etapy, poświęcona została sposobom użycia metafory szkoły w poezji dwóch okresów: lat 1945-1989 i po roku 1989. Chronologiczne ujęcie pozwala ukazać międzypokoleniowe podobieństwa i różnice w wykorzystaniu szkolnych elementów w funkcji metaforyzującej. W części drugiej (Tematy) zaprezentowano elementy szkolnej rzeczywistości (przybory, typy szkół i etapy edukacji, nauczycieli i uczniów, rozkład zajęć, sposoby kontroli osiągnięć), które budują metafory, umożliwiając zwerbalizowanie w poezji wielu doświadczeń egzystencjalnych (miłości i śmierci, przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, poznania samego siebie czy Innego). Zarówno ponadczasowość szkoły jako wielkiej metafory, jak i zmieniające się z czasem strategie metaforyzacji składają się na wielofunkcyjność tego rodzaju twórczych praktyk, które pozwalają uchwycić liczne aspekty życia.