Vera

Elizabeth von Arnim

Dwudziestodwuletnia Lucy Entwhistle nie zdążyła jeszcze otrząsnąć się po niespodziewanej śmierci ojca, kiedy los stawia na jej drodze uczynnego Everarda Wemyssa. Nowy znajomy staje się dla niej opoką w trudnych chwilach i wkrótce też... jej mężem. Jedyną rysą na małżeńskim szczęściu Lucy jest mroczna postać pierwszej żony Wemyssa, Very, która zmarła w tajemniczych okolicznościach. Jednak dopiero po zamieszkaniu w „The Willows”, wspaniałej rezydencji Wemyssa i w miarę odkrywania kolejnych cech osobowości swojego ukochanego, Lucy zaczyna poważnie się zastanawiać: co tak naprawdę przydarzyło się Verze?   Vera, napisana przez Elizabeth von Arnim na podstawie własnych małżeńskich doświadczeń, to zarazem czarna komedia i ponure studium romantycznych złudzeń, za których sprawą żony poddają się despotyzmowi mężów. 

Verbs in Fictive Motion

Jacek Tadeusz Waliński

This book presents a corpus-based study of verbs used in expressions of fictive motion, which refers to the cognitive-linguistic phenomenon of describing material objects incapable of movement in terms of motion over their configuration in space. The study focuses specifically on the category of coextension paths, which are used to describe the form, orientation, or location of a spatially extended object in terms of a path over the object’s extent. The analysis, carried out using the British National Corpus, indicates that in English only a fraction of motion verbs are used consistently to express coextension paths, and that some of them are used for this purpose far more systematically than others. A holographic image of structuring coextension paths that emerges from the linguistic data indicates that whereas directional motion verbs tend to be used in fictive motion to express bounded paths, directions, and routes, verbs of motion manner are employed to specify shapes constituting subjective counterparts of spatial contours of actual motion. Moreover, depending on the particular use and the wider linguistic context, certain coextension path expressions can be interpreted as a result of conceptual blending, which fuses multiple facets of motion via a common communicative platform established dynamically in discourse. From the perspective of the analysis, these interpretations are not mutually irreconcilable. The evocation of a particular conceptualization triggered by the semantic attributes conflated in a verb and its satellites is likely to depend not only on individual comprehension strategies, but also on the degree of cultural-linguistic conventionalization of certain fictive motion patterns established through the processes of language acquisition and social transfer.

Verlaque i Bonnet na tropie (#10). Przerwane próby w Teatrze Vendome

M. L. Longworth

Kiedy Jean-Marc Sauvat, odnoszący sukcesy prawnik i najlepszy przyjaciel sędziego śledczego Aix-en-Provence, Antoinea Verlaquea, przyjął niewielką rolę w letniej inscenizacji sztuki Cigalon Marcela Pagnola w lokalnym teatrze, nie miał pojęcia, że główną rolę w przedstawieniu zagra słynna aktorka Liliane Poncet. Jednak podekscytowanie Jeana-Marca z powodu spotkania z legendą francuskiej sceny szybko gaśnie. Wcielający się w tytułową postać inny dawny gwiazdor filmowy, Gauthier Lesage, jest grubiański i apatyczny i nikt z obsady nie rozumie, dlaczego dostał tę rolę. Za kulisami panuje chaos, spowodowany przez roztargnioną reżyserkę. Wygląda na to, że każdy skrywa jakąś tajemnicę. Kiedy jeden z aktorów znika na dobre, komisarz policji Bruno Paulik oraz oczekujący właśnie narodzin dziecka Verlaque muszą rozwikłać zagadkę, która z każdym dniem wydaje się coraz bardziej skomplikowana Czy 10 tom przygód sędziego Verlaqua i dr Marine Bonet będzie naprawdę ostatnim z cyklu? W serii "Verlaque i Bonnet na tropie ukazały się: - Śmierć w Chateau Bremont; - Morderstwo przy rue Dumas; - Morderstwo w winnicy; - Morderstwo na île Sordou; - Tajemnica odnalezionego płótna Cezannea; - Klątwa fontanny; - Tajemnice Bastide Blanche; - Zbrodnia w Boże Narodzenie; - Zapomniane muzeum przy rue Mistral.   Przyjemna Pełna soczystych opisów jedzenia i elementów historii kultury, to doskonały sposób na relaks w towarzystwie starych przyjaciół. Publishers Weekly Orzeźwiająca Jej urok tkwi w lokalizacji i w czarującym towarzystwie sędziego śledczego Antoinea Verlaquea i jego żony Marine Bonnet. Zachwyceni czytelnicy będą chcieli zarezerwować lot. The Washington Post Rozrywkowa Pełne wdzięku postacie uzupełniają schludną[AM5], tajemniczą fabułę. To bilet dla tych, którzy szukają zastępczych wakacji. Publishers Weekly Pełne wykwintnych dań, jedwabistych win i wystawnych domów książki Mary Lou Longworth, z ich ciekawymi tajemnicami, przeniosą Cię na południe Francji. Idealne dla smakoszy i frankofilów. Slate Tajemnice Verlaquea i Bonnet pozwolą Ci zanurzyć się w leniwy [AM8]świat epikurejskich przyjemności i dobrego życia. NPR Powieści Longworth to tajemnice dla smakoszy z fabułą, która zapewnia stół, na którym podawane są zachwycające posiłki i wyśmienite wina. Booklist

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 1). Śmierć w Château Bremont

M. L. Longworth

Akcja powieści kryminalnej pt. "Śmierć w Château Bremont" rozgrywa się w uroczej, zabytkowej miejscowości Aix-en-Provence we Francji. Czytelnicy poznają Antoinea Verlaquea, przystojnego i uwodzicielskiego głównego sędziego w Aix, oraz profesor prawa, Marine Bonnet, jego dawną miłość. Kiedy miejscowy szlachcic Étienne de Bremont wypada z okna rodzinnego zamku i ginie na miejscu, całe miasto aż huczy od plotek. Verlaque podejrzewa, że śmierć nie była przypadkowa. Dowiedziawszy się, że Marine jest bliską przyjaciółką Bremontów, prosi ją o pomoc. Śmierć w Château Bremont to wartki kryminał, zanurzony w romantycznej atmosferze południowej Francji. Tom pierwszy z serii "Varlaque i Bonnet na tropie". Głos Longworth jest jak wykwintny rocznik musującej Dorothy Sayers i dojrzałej Donny Leon. Booklist Obiecujący debiut Longworth, która pokazuje, że Francja to więcej niż Paryż i że są ciekawsze tajemnice niż te w serii z Maigretem. Kirkus Reviews Longworth ma dobre oko i ostry dowcip, a pierwsze przygody Verlaquea i Bonnet zapowiadają naprawdę przerażającą serię. Margaret Cannon, Globe and Mail Śmierć w Château Bremont przedstawia urocze francuskie miasteczka, ciekawe postacie i intrygującą tajemnicę. Kevin R. Kosar, autor książki Whiskey. A global history Mamy nadzieję, że seria będzie kontynuowana latami. RT Book Reviews Twoi czytelnicy połkną tę książkę. Library Journal Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. Śmierć w Château Bremont to jej pierwsza powieść.

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 2). Morderstwo przy rue Dumas

M. L. Longworth

Druga książka z porywającej serii Verlaque i Bonnet na tropie przedstawia kolejną intrygującą zagadkę kryminalną. Tym razem akcja rozgrywa się w małej społeczności studentów i wykładowców teologii na uniwersytecie w Aix-en-Provence. Kiedy dziekan Wydziału Teologii na Uniwersytecie w Aix zostaje znaleziony martwy, sędzia Verlaque nie może wyjść ze zdumienia. Profesor Moutte miał właśnie ogłosić nazwisko zdobywcy prestiżowego stypendium, a także mianować swojego następcę, który zamieszka w budzącym powszechne pożądanie apartamencie w siedemnastowiecznej rezydencji. Na długiej liście podejrzanych znaleźli się potencjalni beneficjenci stypendium i inne osoby bliskie profesorowi, jednak Verlaque wątpi, że ktokolwiek spośród gorliwych studentów lub ich zdesperowanych nauczycieli jest zdolny do morderstwa. Musi więc kopać głębiej. Z pomocą Marine oraz jej dzielnej matki Verlaque odkrywa świat, który jest bardziej skomplikowany niż polityka uniwersytetu. Urodzona w Kanadzie M.L. Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 r. Jej malownicze powieści kryminalne wydają się wręcz wyrastać z żyznej miejscowej ziemi, która nadaje się zarówno do uprawy winogron, jak i do grzebania ciał. Wiele wspaniałych widoków, wiele butelek wina Trzeba wybaczyć czytelnikom, że kręci im się w głowie. New York Times W swojej drugiej zajmującej powieści kryminalnej, osadzonej w Aix-en-Provence, Longworth rzuca sędziego śledczego, Antoinea Verlaquea, i jego dziewczynę, profesor Marine Bonnet, w świat akademicki. Trafiają tam oczywiście w następstwie morderstwa []. Fani europejskich detektywów, gustujący w dobrym jedzeniu [] będą się dobrze bawić. Publishers Weekly Delikatne prowadzenie akcji przez M.L. Longworth przynosi wspaniały efekt, zarówno wtedy, gdy czyni ona akademickie i literackie aluzje, jak i wtedy, gdy opowiada o pracy policji albo relacjonuje podróże palcem po mapie. Zręcznie zmieniając punkt widzenia, autorka tworzy urzekającą historię, która przemówi do wielbicieli Louise Penny i Donny Leon. Czytelnicy mogą nieco zyskać na przeczytaniu najpierw pierwszego tytułu z serii (Śmierć w Chateau Bremont), ale nie jest to konieczne. Library Journal Ta uważana za kryminał powieść jest niezwykle zajmująca. Dynamika relacji między Verlakiem a jego dziewczyną fascynuje. Ale tym, co tak naprawdę czyni pisarstwo Longworth wyjątkowym, jest jej głęboka znajomość francuskiej historii, krajobrazu, kuchni, a nawet współczesnych kawiarni i restauracji To niezwykle nastrojowy kryminał, w którym zawarty jest pokaźny ładunek wiedzy. Booklist Uwspółcześniona wersja klasycznej powieści detektywistycznej, okraszona często zjadliwym humorem, z interesującym wątkiem związku dwojga głównych bohaterów oraz eksperckie spojrzenie na popularne atrakcje turystyczne. Denver Post Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. Jej debiut krymnalny to pierwsza powieść z serii Śmierć w Château Bremont.

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 3). Morderstwo w winnicy

M. L. Longworth

W trzeciej porywającej powieści z kryminalnej serii: Verlague i Bonnet na tropie miasto Aix-en-Provence zalewa fala zbrodni. Właściciel winnicy Olivier Bonnard jest zdruzgotany, gdy odkrywa, że z jego piwnicy zostaje skradziony zapas bezcennego, starego wina. Wkrótce potem w Palais de Justice pojawia się Monsieur Gilles dArras, by zgłosić kolejne tajemnicze zaginięcie. Jego żona Pauline zniknęła. Madame zawsze była bardzo silną kobietą, ale w ostatnich tygodniach wałęsała się po mieście w kapciach i bez powodu wybuchała płaczem. Kiedy pojawia się mistral i łagodzi upały późnego lata, komisarz Paulik odbiera pilny telefon od Bonnarda właśnie odnalazł on Pauline dArras w winnicy. Martwą. Verlaque i Bonnet po raz kolejny prowadzą dochodzenie w ich jak dotychczas najbardziej skomplikowanej sprawie. Urodzona w Kanadzie M.L. Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 r. Jej malownicze powieści kryminalne wydają się wręcz wyrastać z żyznej miejscowej ziemi, która nadaje się zarówno do uprawy winogron, jak i do grzebania ciał. Wiele wspaniałych widoków, wiele butelek wina Trzeba wybaczyć czytelnikom, że kręci im się w głowie. New York Times Ta uważana za kryminał powieść jest niezwykle zajmująca. Dynamika relacji między Verlakiem a jego dziewczyną fascynuje. Ale tym, co tak naprawdę czyni pisarstwo Longworth wyjątkowym, jest jej głęboka znajomość francuskiej historii, krajobrazu, kuchni, a nawet współczesnych kawiarni i restauracji To niezwykle nastrojowy kryminał, w którym zawarty jest pokaźny ładunek wiedzy. Booklist Uwspółcześniona wersja klasycznej powieści detektywistycznej, okraszona często zjadliwym humorem, z interesującym wątkiem związku dwojga głównych bohaterów oraz eksperckie spojrzenie na popularne atrakcje turystyczne. Denver Post Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. W serii Verlaque i Bonnet na tropie ukazały się dotychczas: Śmierć w Château Bremont Morderstwo przy rue Dumas

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 4). Morderstwo na Ile Sordou

M. L. Longworth

W tym nowym dekadenckim tomie serii kryminalnej Verlaque i Bonnet nieoczekiwanie muszą ścigać mordercę na dalekiej wyspie skrzącego się Morza Śródziemnego. Antoine Verlaque i Marine Bonnet znów są razem i mają nadzieję na odprężające wakacje na wyspie Sordou, ale ktoś ma inne plany. Hotelarze Maxime i Catherine Le Bon wydali oszczędności życia na renowację hotelu znajdującego się na jednej z zalanych słońcem wysp archipelagu u wybrzeży Marsylii. By uczcić wielkie otwarcie, do Verlaquea i Bonnet dołącza grupa uprzywilejowanych gości: najlepsza przyjaciółka Marine, osoba spontaniczna i niezależna, starzejący się gwiazdor filmowy, jego dużo młodsza żona i jej zdegustowany syn, para miłych amerykańskich turystów i zrzędliwe małżeństwo z Paryża. Jednak zamordowanie jednego z gości rzuca się cieniem na wakacjach wszystkich obecnych, a sprawy przybierają jeszcze gorszy obrót, gdy gwałtowny sztorm odcina wszelką komunikację z lądem. Czy zabójca uderzy jeszcze raz? Podobnie jak Donna Leon i Andrea Camilleri, w tym tomie cieszącej się dużym uznaniem serii kryminałów M. L. Longworth oczarowuje miłośników tego gatunku smakami dobrego jedzenia i pięknymi krajobrazami. Urocza lektura z dobrze skrojoną intrygą i postaciami tak bogatymi i wyrazistymi jak bordeaux. Milwaukee Journal Sentinel "Urodzona w Kanadzie M.L. Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 r. Jej malownicze powieści kryminalne wydają się wręcz wyrastać z żyznej miejscowej ziemi, która nadaje się zarówno do uprawy winogron, jak i do grzebania ciał. Wiele wspaniałych widoków, wiele butelek wina Trzeba wybaczyć czytelnikom, że kręci im się w głowie". New York Times "Ta uważana za kryminał powieść jest niezwykle zajmująca. Dynamika relacji między Verlakiem a jego dziewczyną fascynuje. Ale tym, co tak naprawdę czyni pisarstwo Longworth wyjątkowym, jest jej głęboka znajomość francuskiej historii, krajobrazu, kuchni, a nawet współczesnych kawiarni i restauracji To niezwykle nastrojowy kryminał, w którym zawarty jest pokaźny ładunek wiedzy". Booklist "Uwspółcześniona wersja klasycznej powieści detektywistycznej, okraszona często zjadliwym humorem, z interesującym wątkiem związku dwojga głównych bohaterów oraz eksperckie spojrzenie na popularne atrakcje turystyczne". Denver Post Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. W serii Verlaque i Bonnet na tropie ukazały się dotychczas: Śmierć w Château Bremont Morderstwo przy rue Dumas Morderstwo w winnicy

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 5). Tajemnica odnalezionego płótna Cezanne'a

M. L. Longworth

Przyjaciel z klubu palaczy cygar prosi Antoinea, by wybrał się z nim do mieszkania René Rouqueta, emerytowanego listonosza, który znalazł u siebie zwinięte płótno. Ponieważ jego mieszkanie należało kiedyś do Paula Cézannea, Rouquet jest przekonany, że trafił na skarb. Ale kiedy Antoine przybywa na miejsce, okazuje się, że René nie żyje, płótno zaginęło, a nad ciałem stoi tajemnicza profesor historii sztuki. Odnalezienie płótna nie rozwiązuje zagadki. Zarówno faktura, jak i kolory na obrazie wskazują na Cézannea. Lecz kim jest ta uśmiechająca się modelka? To z pewnością nie ponura Mme Cézanne. Kto zabił René? Kto ukradł płótno? I do czego jest w stanie się posunąć, by je odzyskać? Kradzieże dzieł sztuki to gorący temat w świecie zagadek kryminalnych, ale nikt nie odmalowuje rabunku tak sugestywnie, jak M. L. Longworth Kirkus Reviews Urzekające Uroczy mieszkańcy Aix-en-Provence dodają wdzięku tej wielobarwnej historii Library Journal Lektura obowiązkowa dla wielbicieli kryminałów, którzy kochają sztukę. Booklist

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 6). Klątwa fontanny

M. L. Longworth

Longworth przedstawia swoich bohaterów jak postacie z uroczej komedii romantycznej są szczęśliwie zakochani, a pogoń za złoczyńcami nigdy nie przeszkadza im cieszyć się życiem. Kirkus Reviews Zachwycające Longworth przywołuje uroki Francji ze smakowitymi szczegółami znakomitym winem, pysznymi posiłkami i przednim towarzystwem. Publishers Weekly W szóstej książce z serii Verlaque i Bonnet mierzą się z klątwą liczącej kilka wieków fontanny. Szef kuchni, Sigisbert Bear Valets, właśnie otworzył własną restaurację La Fontaine w Aix-en-Provence. Osiąga sukces zbiera pozytywne recenzje i gromadzi lojalną klientelę, w tym Verlaquea i Bonnet. Ale kiedy chce powiększyć lokal o miejsca przy stolikach na historycznym dziedzińcu, napotyka opór kilkorga bardzo wpływowych sąsiadów. Towarzystwo historyczne życzy sobie, aby dziedziniec, który był świadkiem egzekucji na szubienicy w XVI wieku i dwóch morderstw w czasie II wojny światowej, pozostał nietknięty. Valets nie zamierza składać broni, nawet kiedy obok starej fontanny zostaje odkryty szkielet pochowanego tam człowieka. Ale gdy zaczyna otrzymywać listy z pogróżkami, boi się, że jego życie też jest zagrożone. A potem w niewyjaśniony sposób z fontanny przestaje płynąć woda. Czy naruszając spokój dziedzińca, Bear wyzwolił odwieczną klątwę? I czy nowożeńcy Verlaque i Bonnet rozwiążą zagadkę, zanim ktoś jeszcze zginie? Osadzona w realiach kwitnącej południowej Francji najnowsza książka M.L. Longworth z pewnością zachwyci fanów Donny Leon i Andrei Camillieriego. O autorce M. L. Longworth Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. O regionie otaczającym to miasto pisała dla The Washington Post, The Times (UK), The Independent (UK) i Bon Appétit Magazine. Jest mężatką i ma jedną córkę.

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 7). Tajemnice Bastide Blanche

M. L. Longworth

W nowym, zachwycającym kryminale M.L. Longworth w okolice Aix sprowadza się słynny pisarz, a Verlaque i Bonnet próbują wyjaśnić, czy prześladuje go coś więcej niż tylko jego przeszłość. Pewnego gorącego, letniego wieczoru Aix-en-Provence obiega wieść, że znany, kontrowersyjny autor powieści Valere Barbier, który niegdyś jadał obiady z francuskim prezydentem i uczestniczył w całonocnych popijawach z gwiazdami rocka, wprowadził się właśnie do Bastide Blanche, wielkiego, liczącego kilka wieków domu, niezamieszkanego od całych dziesięcioleci. Jednak marzenia pisarza o spokojnej emeryturze nie mogą się ziścić. Przez dom nieustannie ktoś się przewija a to córka sąsiadów, a to wygadana, lubiąca plotki gospodyni Valerea, wreszcie: rywalizująca z nim autorka książek. Co więcej, zarówno w dzień, jak i w nocy pojawiają się także goście, których nie widać, a których zamiary najwyraźniej nie są dobre... Podczas gdy Antoine Verlaque zgłębia tajemniczą historię Valerea, jego żona i partnerka, Marine Bonnet, zastanawia się, dlaczego posiadłość tak długo była opuszczona. To co udaje im się odkryć, przynosi jednak więcej pytań niż odpowiedzi. Czy Valere tylko wyobraża sobie ślady czyjejś obecności i szepty wypełniające dwór nocami? Czy traci zmysły? A może dręczą go duchy przeszłości? O AUTORCE: Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. Śmierć w Château Bremont to jej pierwsza powieść.

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 8). Zbrodnia w Boże Narodzenie

M. L. Longworth

Boże Narodzenie na południu Francji jest zawsze wyjątkowo urokliwe. Tym razem jednak podniosły nastrój zakłóca tragiczne wydarzenie. Podczas świątecznych uroczystości pewien podejrzany biznesmen pada martwy na podłogę. Verlaque i Bonnet muszą rozwiązać tajemnicę tej śmierci, nie niwecząc przy tym bożonarodzeniowej atmosfery. Antoine Verlaque, sędzia śledczy w Aix-en-Provence, nie znosi świąt. Dekoracje pojawiają się w sklepach o wiele za wcześnie, a sezonowi turyści wylewają się tłumnie na ulice. Mimo to jego żona i partnerka, Marine Bonnet, postanawia urządzić te święta tak, by obojgu przyniosły radość. Obchody zaczynają się od wieczoru kolęd pięknego nabożeństwa w wypełnionej po brzegi katedrze Saint Sauveur. Ale kiedy już świąteczny nastrój udziela się wszystkim obecnym, jeden z uczestników wydarzenia zostaje otruty, co pogrąża całą społeczność w chaosie. Verlaque i Bonnet szybko przekonują się, że lista podejrzanych jest bardzo długa. Tak długa, że prawdopodobnie wypełniliby oni całą świątynię. Czy parze uda się znaleźć mordercę? I czy w tym czasie Verlaque zdoła w końcu poczuć ducha świąt? Seria o Verlaqueu i Bonnet zanurza czytelnika w niespiesznym świecie epikurejskich przyjemności i dobrego życia. Eleanor Beardsley, NPR Pełne wykwintnych dań, jedwabistych win i wystawnych domów książki Mary Lou Longworth z ich ciekawymi tajemnicami przeniosą Cię na południe Francji. Idealne dla smakoszy lub frankofilów. Slate Czarująca oprawa i sympatyczne postacie sprawiają, że czytelnik czuje się jak w domu. Kanapowi podróżnicy i smakosze będą się dobrze bawić. Publishers Weekly Typowy cassoulet Longworth złożony z dobrego jedzenia, dobrego wina i morderstwa. Kirkus Reviews Longworth pięknie rysuje małe miasteczko Aix-en-Provence, jego uroczy mieszkańcy tworzą sielską atmosferę, a morderstwo zapewnia odrobinę dramatu. Library Journal Atmosfera Bożego Narodzenia i kulinarne rarytasy raczej dopełniają, niż przysłaniają dobrze skonstruowaną tajemnicę. Booklist

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 9). Zapomniane muzeum przy rue Mistral

M. L. Longworth

Lekka, urocza i doskonale odrywająca od trudów życia zagadkowa fabuła, osadzona w przesyconym słońcem i winem Aix-en-Provence. Tutaj śledztwa w sprawie morderstwa są zawsze zawieszane na czas lunchu, a jedyną rzeczą zajmującą bohaterów bardziej niż przebieg zdarzeń są widokiMorza Śródziemnego. Coś dziwnego wydarzyło się w niepozornym Musée Quentin-Savary w Aix-en-Provence. Pewnego pięknego kwietniowego poranka dyrektor placówki, Achille Formentin, z przerażeniem odkrywa, że całe muzeum zostało opróżnione. Pozostały tylko ławka, lada recepcyjna i niska paproć. Zrozpaczony, dzwoni na policję i do akcji wkraczają komisarz Bruno Paulik isędzia śledczyAntoine Verlaque. Jest to najbardziej zaskakujący przypadek, z jakim Verlaque miał do czynienia. Dlaczego ktoś mógłby chcieć ukraść porcelanowe talerzyki deserowe, jakieś stare dokumenty i kilka małych obrazów? Czy może to mieć coś wspólnego z tajemniczym rabunkiem dokonanym w mieszkaniu Madame de Montbarbon kilka tygodni wcześniej? I jak Verlaque może skoncentrować się na śledztwie, skoro on i jego żona Marine Bonnet spodziewają się dziecka? Urocze postacie uzupełniają doskonale skonstruowaną kryminalną fabułę. To bilet lotniczy dla tych, którzy potrzebują szybkich zastępczych wakacji - Publishers Weekly Ekstremalne zaskoczenie w bujnej francuskiej scenerii - Kirkus Review W serii ukazały się dotychczas: Śmierć w Château Bremont (tom 1), Morderstwo przy rue Dumas (tom 2), Morderstwo w winnicy (tom 3), Morderstwo na Île Sordou (tom 4), Tajemnica odnalezionego płótna Cézannea (tom 5), Klątwa fontanny (tom 6), Tajemnice Bastide Blanche (tom 7) oraz Zbrodnia w Boże Narodzenie (tom 8).

Vernisage

Iwona Surmik

W krótkim opowiadaniu poznajemy historię Akra - prehistorycznego wynalazcy techniki obłupania kamienia. Choć jego wynalazek wpłynął na losy całej cywilizacji, nie poprawił wizerunku mężczyzny w oczach żony Zou zy. Kobieta gardzi swoim mężem i bezceremonialnie przyprawia mu rogi. Akr zaszywa się więc w swoim warsztacie i dokonuje coraz to nowych odkryć.

Verpel

Antanas Kriščiukaitis-Aišb

Antanas Kriščiukaitis-Aišb Kas teisyb tai ne melas Verpel Netoli karčiamos buvo Lukšiens daržas. Šinkoriui Vienakiui, visiems žinomam sukčiui, seniai jau gl dant ant to daržo: jis taiksi kaip nors j griebti. Jau ar ne dvidešimts syki band derti tą daržą, bet senut n šnekti neduoda. Aš čia gimus, čia augus čia, sako, ir mirsiu. Šinkorius da kartą eisiąs kalbinti senutę. Ateina jis pas ją. Randa pas duris beskutančią bulves. Senut šešiasdešimties met susimetus jau ... Antanas Kriščiukaitis-Aišb Ur. 24 lipca 1864 r. w Pojeziorach (lit. Paežeriai), pow. wyłkowyski Zm. 30 października 1933 r. w Kownie Najważniejsze dzieła: zbiór opowiadań Kas teisyb tai ne melas, Iš atliekamo literato užraš, artykuły w pismach periodycznych Lietuviškasis balsas, Vienyb Lietuvnink, Varpas, obrazki satyryczne, felietony, tłumaczenia. Litewski pisarz, badacz prawny, profesor, pierwszy przewodniczący Głównego Trybunału Litewskiego. Pisarz pochodził z rodziny chłopskiej. Ojciec 13-letniego wówczas jeszcze Antanasa sprzedał domostwo w Pojeziorach i nabył lepsze gospodarstwo we wsi Bgnai, skąd też pochodzi pseudonim pisarza Aišb (Ananas z Bgnów - Antanas iš Bgn). Naukę pobierał początkowo w szkole podstawowej w Pojeziorach, a od 1876 r. w gimnazjum w Mariampolu. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił na Wydział Matematyczny Uniwersytetu Petersburskiego. Wkrótce jednak zrezygnował ze studiów matematycznych, powrócił na ojczyznę i po roku przeszedł na Uniwersytet Moskiewski, gdzie w 1890 r. ukończył studia prawnicze. Odbył służbę w wojsku Imperium Rosyjskiego, pełnił obowiązki kuratora sądowego w Moskwie i Mintauji (obecnie Jełgawa), sędziego śledczego w Nowogródku. Po powrocie na Litwę (1918 r.) został wybrany na przewodniczącego Głównego Trybunału i odtąd przez całe życie tworzył podstawy prawne państwa. Organizował Ministerstwo Sprawiedliwości, Litewski Sąd Najwyższy. Od 1923 r. profesor na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wileńskiego, wykładowca prawa karnego. Opracował projekt Ustawy procesu karnego i program kursu prawa karnego dla studentów. Aktywnie się udzielał w życiu akademickim i społecznym. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Verte

Helena Mniszkówna

Mniszkówna przedstawia porter psychologiczny bohaterki, która jest wykształcona i niezależna, a zarazem skomplikowana wewnętrznie, jakby miała dwie natury. Kiedy już może być szczęśliwa, do głosu dochodzi druga, ciemna strona i wszystko niweczy. Książka, choć cieszyła się największą popularnością w okresie międzywojennym, jest wciąż aktualna.

Verte

Helena Mniszek

Verte jest powieścią o fatalności losu, który nęka bohaterkę, a które w chwilach dobrej passy za każdym razem niejako przymuszą ją, by odwróciła szczęśliwa kartę. Stąd też i tytuł powieści Verte - wskazujące, że dalszy ciąg znajduje się na jej odwrocie owej karty. I bohaterka tak czyni, ale uczyniwszy widzi, że szczęście znów ją opuściło. Dodatkowo powinno zachęcić czytelnika do lektury przepiękne tło przedwojennych polskich kresów tło romantycznej miłości. Fragment powieści: W wielkiej sali stołowej, z ciemnego dębu, pełnej odwiecznych portretów, jasno było od sutych lamp i palącego się ognia na olbrzymim kominie. Całe kłody smolne buzowały się w nim rzęsistym płomieniem. Trzask i szum spalanych stosów drzewa raźnie i wesoło rozlegał się po sali. Przy kominie siedział pan Cezary Burba, zanurzony w głębokim fotelu, i palił fajkę na długim cybuchu. Włosy i bujne wąsy miał siwe zupełnie; oczy wyraziste, dawniej błękitne, dziś już jakby spłowiałe, patrzyły z zaciekawieniem na syna. Młody Burba, stojąc przed ojcem, opowiadał przeprawę z wilkami. Jego męska, wysoka, dorodna postać gięła się zręcznie w stronę starego. Obok Burby stał niski człowieczek zgarbiony, łysy, w okularach i, zacierając wciąż ręce jakby zmarznięte, wpatrywał się w opowiadającego z natężoną uwagą i potakiwał głową, często słowami. Tak, tak, jakbym widział bestie.

Verus amicus rara avis est. Studia poświęcone pamięci Wojciecha Organiściaka

red. Adam Lityński, Andrzej Matan, Marian Mikołajczyk, Grzegorz Nancka, ...

Dnia 13 maja 2018 r. zmarł dr hab. Wojciech Organiściak, adiunkt w Katedrze Historii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, badacz dziejów ustroju i prawa szlacheckiej Rzeczypospolitej, autor licznych prac naukowych. Księga pamiątkowa zawiera zbiór opracowań przygotowanych przez przyjaciół i współpracowników Profesor Wojciech Organiściak. (od redakcji)

Vesalius

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka Z przeszłości. Fragmenty dramatyczne Vesalius O pracach lekarskich i anatomicznych Vesaliusa mamy obszerne studium Adriana Burggraeve'a; lecz wiadomości ściśle biograficzne nader są szczupłe. Ograniczają się one niemal do kilku powszechnie znanych szczegółów. Oto treść ich główna: Vesalius należał do rodziny, która od miejsca pochodzenia, Wesel, przybrała swoje nazwisko. Nauk słuchał w Löwen i w Paryżu, poświęcając się głównie anatomicznym pracom. O... Maria Konopnicka Ur. 23 maja 1842 r. w Suwałkach Zm. 8 października 1910 r. we Lwowie Najważniejsze dzieła: O Janku Wędrowniczku, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy, Rota, Dym, Mendel Gdański Poetka, publicystka, nowelistka, tłumaczka. Zajmowała się krytyką literacką. Pisała liryki stylizowane na ludowe i realistyczne obrazki (W piwnicznej izbie). Wydawała cykle nowel (Moi znajomi, Nowele, Na drodze). W otoczeniu ośmiorga swoich dzieci tworzyła bajki (Na jagody). Jako poetka, inspiracji szukała w naturze (Zimowy poranek). Swoje wiersze publikowała głównie w prasie. Wiersz patriotyczny Rota konkurował z Mazurkiem Dąbrowskiego o miano hymnu Polski. Wiele jej utworów powstało podczas podróży po Europie (Italia). Ostatnie lata życia poświęciła poematowi Pan Balcer w Brazylii. autor: Bartłomiej Chwil Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

VI (Ach! nieraz mi się zdaje...)

Jan Kasprowicz

Jan Kasprowicz W ciemności schodzi moja dusza VI Ach! nieraz mi się zdaje, gdy tak samotny kroczę W zachodu cichym złocie, zadumą ogarnięty, Że cień, co długi wstaje Spod nóg mych i swe mrocze Na ziół tych ściele krocie, nie ze mnie jest poczęty. Lecz że z przeszłości fali, czy z przyszłych dni głębiny Hen! tam, gdzie ziemi końce byt jakiś, tu nieznany, Wychylił się ... Jan Kasprowicz Ur. 12 grudnia 1860 r. w Szymborzu pod Inowrocławiem Zm. 1 sierpnia 1926 r. w Poroninie na Harendzie (dziś Zakopane) Najważniejsze dzieła: Z chałupy (1888); Miłość (1895); Krzak dzikiej róży (1898); Ginącemu światu (1902); Księga ubogich (1916); Hymny (1921) Poeta, dramaturg, krytyk, tłumacz, publicysta epoki Młodej Polski. Pomimo, że był synem chłopskim, udało mu się zdobyć wyższe wykształcenie, a nawet w 1904 r. doktoryzował się na Uniwersytecie Lwowskim na podstawie rozprawy Liryka Teofila Lenartowicza. W 1909 r. na tym samym uniwersytecie objął, specjalnie dla niego utworzoną, katedrę literatury porównawczej. Biegle władał łaciną, greką, angielskim i francuskim przekładał dzieła m.in. Ajschylosa, Eurypidesa, Shakespeare'a. W działalności Jana Kasprowicza wyróżnić można etapy, które charakteryzowały się fascynacją określonymi kierunkami poetyckimi. Początkowo w jego twórczości dominował realizm i naturalizm, później impresjonizm i symbolizm. Kolejny okres cechował ekspresjonizm, a ostatni to przejście do postawy franciszkańskiej. autor: Izabela Miecznikowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Vi Bookar, Krokar och Rothar. Ur en stadskrönika

Hjalmar Bergman

Romanen utspelar sig frn 1880-talets första r till de första ren under 1900-talet, i en mellansvensk stad som troligen är Wadköping. Bland huvudfigurerna fr man bland annat träffa den veke ingenjör Julius Krok, dennes son Abraham Krok, den hrdhudade affärsmannen J.A. Broms, den sluge och självmedvetne juristen Abraham Björner som enligt romanens uppgift ser ut som Gustav Vasa, den intelligenta mamsellen Mimmi Book som är syster till prosten Book och den demoniske sedlighetsivraren lektor Paulus Holmin.

VI. Buddhi

Antoni Lange

Antoni Lange Sonety wedyckie VI. Buddhi (Anima spiritualis) Wówczas zwycięski duch wejdzie w przymierze Z całą naturą i jej łono chlebne, Jej mleczne piersi, jej tchnienie leczebne Będą mu jako miłości puklerze. Wolny od boju o żer w onej erze Duch się uniesie w krainy podniebne, Gdzie schną na wieki morza krwi haniebne, Ku bardziej boskiej ciągle dążąc sferze. Ale w miłości i poznaniu Wedy, I w mar szlachectwie rosnąc, pozna w... Antoni Lange Ur. w 1861 lub 1863 w Warszawie Zm. 17 marca 1929 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Sonety wedyckie, Ballady pijackie, Księgi proroków, Logos, Ilja Muromiec, Rozmyślania, W czwartym wymiarze, Miranda, Nowy Tarzan Poeta, prozaik, tłumacz. Pochodził z rodziny żydowskiej inteligencji. Ojciec poety, polski patriota, brał udział w powstaniu listopadowym. Antoni wyniósł z domu kult poezji romantycznej. Usunięty przez władze carskie ze studiów na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego za działalność społeczno-patriotyczną, pracował jako prywatny nauczyciel, następnie wyjechał na studia do Paryża, ale nadal publikował w warszawskich czasopismach. Znalazł się w kręgu Stéphane'a Mallarmé. Interesował się też nauką, szczególnie badaniami nad hipnozą i spirytyzmem, oraz filozofią Dalekiego Wschodu. Jest uważany za prekursora fantastyki naukowej w polskiej literaturze. Pozostawił po sobie dużą liczbę przekładów z francuskiego, angielskiego, rosyjskiego oraz tłumaczenia poezji starożytnego Wschodu. Pisał również dramaty i rozprawy krytycznoliterackie. Wywarł wpływ na swojego siostrzeńca, Bolesława Leśmiana. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

VI (Co?... naprawdę?... Eh! smalone duby!...)

Jan Kasprowicz

Jan Kasprowicz Z chałupy VI Co? naprawdę? Eh! smalone duby! Jako żywo! wiecie, że nie kłamię: Jak mgła siny stał przy samej bramie Widać, nie ma spokoju duch Kuby. Albo wtenczas, gdym z Bartkowej huby Wracał do dom święte krzyża znamię! Ten pies czarny! te dwa węgle w jamie! Panie! chroń mnie od powtórnej próby! I tak gwarzą A ... Jan Kasprowicz Ur. 12 grudnia 1860 r. w Szymborzu pod Inowrocławiem Zm. 1 sierpnia 1926 r. w Poroninie na Harendzie (dziś Zakopane) Najważniejsze dzieła: Z chałupy (1888); Miłość (1895); Krzak dzikiej róży (1898); Ginącemu światu (1902); Księga ubogich (1916); Hymny (1921) Poeta, dramaturg, krytyk, tłumacz, publicysta epoki Młodej Polski. Pomimo, że był synem chłopskim, udało mu się zdobyć wyższe wykształcenie, a nawet w 1904 r. doktoryzował się na Uniwersytecie Lwowskim na podstawie rozprawy Liryka Teofila Lenartowicza. W 1909 r. na tym samym uniwersytecie objął, specjalnie dla niego utworzoną, katedrę literatury porównawczej. Biegle władał łaciną, greką, angielskim i francuskim przekładał dzieła m.in. Ajschylosa, Eurypidesa, Shakespeare'a. W działalności Jana Kasprowicza wyróżnić można etapy, które charakteryzowały się fascynacją określonymi kierunkami poetyckimi. Początkowo w jego twórczości dominował realizm i naturalizm, później impresjonizm i symbolizm. Kolejny okres cechował ekspresjonizm, a ostatni to przejście do postawy franciszkańskiej. autor: Izabela Miecznikowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Vi, dziewczynka szpieg. Licencja na luz

Maz Evanz

Autorka Kto wypuścił bogów? i Po prostu misja znowu rozśmieszy was i wyciśnie łzy wzruszenia. Po brawurowej opowieści o tym, jak olimpijscy bogowie, gwiezdna konstelacja i pewien demon namieszali w życiu nastolatka z południowej Anglii, czas na intrygę szpiegowską! Rozwód rodziców jest trudny dla każdego dziecka, ale jedenastoletnia Vi ma wyjątkowo pod górkę. Bo kiedy twoja mama jest emerytowaną agentką tajnego wywiadu, a tata byłym złoczyńcą, przysięga dopóki śmierć nas nie rozłączy nabiera zupełnie nowego znaczenia Ale ustalmy fakty. Rodzice Valentine Day z wiadomych względów skupiają się obecnie wyłącznie na sobie nawzajem. Zło jednak nie śpi i ma się wyjątkowo dobrze. Prawdziwi superzłoczyńcy właśnie ruszyli w teren, więc dziewczyna nie ma wyjścia musi zostać szpiegiem! Czy Vi ocali rodzinę i świat przed niechybną zagładą? Łatwo nie będzie, bo Szpiedzy są fatalni w dochowywaniu tajemnic. Nie tych wielkich z rodzaju: to kwestia bezpieczeństwa narodowego. Na te, z oczywistych względów, muszą bardzo uważać w końcu trudno by było uznać za asa wywiadu kogoś, kto strzela sobie selfika, skacząc ze spadochronem do tajnej bazy wroga (#Szukajcie PodWulkanem). Nie, wielkie tajemnice są u nich bezpieczne (). Natomiast te mniejsze tajemnice no wiecie, drobne osobiste sekrety nie mają szans. (fragment książki)

VI. Jaśków sen

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka Damnata VI. Jaśków sen Śniło mi się na zorzę, Na samiutkie świtanie, Że po łąkach szedł anioł, W prostej, zgrzebnej sukmanie. A miał nogi on bose, Na koszuli len szary. A okrutną niósł kosę, I z grabliskiem do pary. Jak najtęższy dąb w lesie, Taką ci miał urodę, I zahuczał jak wicher: Będziem mieli pogodę. I tak przeszedł przez pola, Jak ta jasność co błyska, A precz wołał ku chatom, A wst... Maria Konopnicka Ur. 23 maja 1842 r. w Suwałkach Zm. 8 października 1910 r. we Lwowie Najważniejsze dzieła: O Janku Wędrowniczku, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy, Rota, Dym, Mendel Gdański Poetka, publicystka, nowelistka, tłumaczka. Zajmowała się krytyką literacką. Pisała liryki stylizowane na ludowe i realistyczne obrazki (W piwnicznej izbie). Wydawała cykle nowel (Moi znajomi, Nowele, Na drodze). W otoczeniu ośmiorga swoich dzieci tworzyła bajki (Na jagody). Jako poetka, inspiracji szukała w naturze (Zimowy poranek). Swoje wiersze publikowała głównie w prasie. Wiersz patriotyczny Rota konkurował z Mazurkiem Dąbrowskiego o miano hymnu Polski. Wiele jej utworów powstało podczas podróży po Europie (Italia). Ostatnie lata życia poświęciła poematowi Pan Balcer w Brazylii. autor: Bartłomiej Chwil Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.