Akademickie nauczanie specjalistycznego polskiego i niemieckiego języka prawa do celów zawodowych (w świetle standardów europejskich)

Lena Biedroń

Współczesne trendy rozwojowe w Europie zmierzające do harmonizacji i unifikacji prawa wymuszają podjęcie dyskusji na temat nowego formatu akademickiej edukacji prawniczej oraz jej nieodłącznego elementu - edukacji językowej. Biegła znajomość języków obcych jest niezbędna w zawodach prawniczych i stanowi solidną podstawę warsztatu prawniczego. Monografia opracowana została w formacie porównawczym, zbieżnym z założeniami koncepcji glottodydaktyki porównawczej. Przeprowadzone badania pozwoliły na uzyskanie odpowiedzi na szereg pytań z zakresu organizacji i realizacji akademickiego kształcenia językowego na polskich i niemieckich wydziałach prawa. Konfrontacja systemów akademickiej edukacji językowej obowiązujących w Polsce i w Niemczech na tle współczesnych europejskich standardów kształcenia językowego umożliwiła szczegółowe poznanie elementów wspólnych, a także szeregu różnic w językowym kształceniu przyszłych prawników.

Atta Troll. Sen nocy letniej. Atta Troll. Ein Sommernachtstraum

Heinrich Heine

Atta Troll to niedźwiedź, który swoimi sztuczkami zabawia gawiedź na rynkach miast i miasteczek. W czasie jednego z występów, Atta, pełen dumy własnej i nieposkromionej woli wolności, ucieka w góry i chowa się w swojej dawnej jamie, w której przyszedł na świat. Niestety rusza za nim pościg myśliwych (jednym z nich jest narrator poematu). W wyniku podstępu zostaje wywabiony z jamy i ginie od kuli myśliwego. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Atta_Troll) Atta Troll thematisiert wie Franz Kafkas Ein Bericht für eine Akademie anhand eines Tanzbärenlebens den Drang des Menschen zur Freiheit und stellt den trägen Menschen einen ungebändigen Bärenhelden gegenüber. Eine spezifische Lehre des Werkes lässt sich jedoch nicht ausmachen und soll auch nicht herauskommen, wie der Autor unter anderem im dritten Kapitel bemerkt. Besonders gegen die politisierte Literatur seiner Zeit spricht sich Heine aus und schreibt vor der Hand nur um der Kunst willen. (https://de.wikipedia.org/wiki/Atta_Troll)

Banalna gramatyka języka niemieckiego

Sylwia Motyl

Str(h)asznie tr(h)udny ten niemiecki? Ależ skąd! Banalna gramatyka języka niemieckiego - w wielu uszach to sformułowanie brzmi jak oksymoron doskonały. Wszak tysiącom uczniów sen z powiek spędzają rodzajniki, setki czują się przytłoczone odmianą przez przypadki, dziesiątki gubią się w zawiłościach czasowników modalnych we wszelkich czasach i trybach. Język niemiecki gramatyką stoi - to fakt. Niemiecka gramatyka bywa skomplikowana - to, pozornie, także fakt. Pozornie, bo gdy się w nią wgłębić, gdy ją sobie poukładać, okazuje się, że w niemieckiej gramatyce panuje... przykładny porządek i konsekwencja. Z tego porządku i metody wziął się pomysł na to wyjątkowe opracowanie zasad gramatyki języka niemieckiego pogrupowanych w postaci tabel - estetycznych, przejrzystych i zrozumiałych. W każdym z szesnastu rozdziałów podręcznika znajduje się zwięzły opis zasad gramatycznych, zestaw ćwiczeń opracowanych z uwzględnieniem gradacji trudności oraz test sprawdzający wiedzę. Książka została przygotowana tak, aby nauka odbywała się szybko, sprawnie i bezproblemowo. Nigdy więcej koszmarów z "der-die-dasem" w roli głównej? Z Banalną gramatyką języka niemieckiego to możliwe!

Die sprachliche Interferenz als vielschichtige Ursache für Fehler in der Übersetzung

Tomasz Maras

Die Arbeit ist insofern attraktiv fUr die Translationsdidaktik, als sie den Forschungsstand im Bereich der Translatorik ordnet und auf die aktuellen Forschungsrichtungen beim Evaluationsprozess des Translationsproduktes hinweist, in die sich das vom Autor prasentierte und geprUfte Modell zur Evaluation von Ubersetzungen einreiht. Viele Publikationen auf dem Gebiet deuten oft auf die Notwendigkeit, die Translationsdidaktik je nach der Translationsart zu modellieren, aber ganz wenige bieten dazu entsprechende Modelle an. Aus der Rezension von Dr. habil. Joanna Pędzisz

Don Juan

E.T.A. Hoffmann

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i niemieckiej. Don Juan. Z dziennika podróżującego entuzjasty / Eine fabelhafte Begebenheit, die sich mit einem reisenden Enthusiasten zugetragen. W interpretacji Hoffmanna Don Juan to osobowość demoniczna, nadczłowiek powstający przeciw światu małych ludzi. Wyposażony we wszelkie przymioty ludzkiej natury, zamiast dążyć do wyższych wartości, walcząc z namiętnościami, próbuje dojść do szczęścia poprzez niebiańską rozkosz połączenia się z kobietą. Nieustannie doznający rozczarowania i stale spodziewając się, że wreszcie dosięgnie ideału szczęścia, zaczyna w końcu odczuwać coraz głębsze znużenie i pogardę dla ludzi. Jego kolejne podboje nie są już poszukiwaniem rozkoszy, ale rodzajem obelgi i wyzwania dla ludzi wiodących płaskie, mieszczańskie życie, o tyle niższe od jego horyzontów. Łamiąc szczęście kochanków odnosił tryumf nad naturą i jej Stwórcą. Pragnie przekroczyć wszelkie granice i runąć w przepaść. (za Wikipedią).

Elementy trzeciej kultury w procesie tłumaczenia prozy Holenderskich Indii Wschodnich na języki polski i niemiecki

Michał Gąska

Książka przedstawia polikonfrontatywną analizę zabiegów translatorskich zastosowanych w działaniach translacyjnych ukierunkowanych na tłumaczenie elementów trzeciej kultury – zjawiska, któremu dotychczas przypisywano marginalny charakter w badaniach nad translacją. Celem badań usytuowanych w paradygmacie translatoryki antropocentrycznej było omówienie istoty elementów trzeciej kultury, jak również prześledzenie, za pomocą jakich technik i w ramach jakich strategii tłumaczeniowych nazwy elementów trzeciej kultury zostały przetłumaczone w przekładach pięciu dzieł literatury Holenderskich Indii Wschodnich autorstwa dwóch holenderskich pisarek – Madelon Székely-Lulofs (1899–1958): Rubber. Roman uit Deli i Koelie oraz Helli S. Haasse (1918–2011): Oeroeg, Heren van de thee i Sleuteloog – na języki niemiecki i polski. Michał Gąska – doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, translatoryk, germanista i niderlandysta, asystent w Zakładzie Translatoryki i Glottodydaktyki Instytutu Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zainteresowania naukowe obejmują problematykę przekładu nazw elementów kulturowych w tekstach literackich oraz zagadnienia związane z tłumaczeniem elementów języków specjalistycznych w tekstach niespecjalistycznych (literackich i audiowizualnych), a także translodydaktykę. Swoje refleksje naukowe lokuje w paradygmacie translatoryki antropocentrycznej. W ramach działalności naukowej uczestniczy w pracach kolegium redakcyjnego czasopisma naukowego „Studia Translatorica”.

Fach- und Gemeinsprache in deren Wechselbeziehungen und diffusem Spannungsfeld. Eine lexikonbasierte Analyse rechtssprachlicher Lesarten

Agnieszka Stawikowska-Marcinkowska

Die Adressaten der vorgelegten Arbeit sind sowohl Linguisten als auch Juristen – aber zweifellos mit einem Hinweis auf die ersten. Sie – insbesondere diejenigen, die sich mit Lexikologie und Lexikographie befassen – sind zunächst mit dem lexikalischen Fortschritt von Sprachen (einschließlich Deutsch) konfrontiert, der sich aus der zunehmenden Integration des Fachvokabulars in die allgemeine Sprache ergibt. Wie bei der Assimilation der IT-Terminologie nach der Verbreitung der Computerisierung in fast allen Bereichen des Lebens- und Zivilisationsmodells führte die Rechtskultur der Gesellschaft, die durch die neuen sozialen und wirtschaftlichen Realitäten erzwungen wurde, dazu, dass ein erheblicher Teil der Rechtsterminologie von Fachlexika in das allgemeine Vokabular übertragen wurde. Rechtsterminologie erscheint in allgemeinen Wörterbüchern in der Regel in Form separater Sememe in der lexikografischen Mikrostruktur – seltener als Element der Makrostruktur. Diese Tatsache setzt die Benutzer dieser Wörterbücher, die normalerweise keine Experten sind, leicht der daraus resultierenden Interferenz aus. Ziel des Arbeitsvorhabens ist es, an ausgewählten Beispielen aus dem zusammengetragenen Korpus, die Rechtssprache und die Gemeinsprache auf deren Überschneidungen, Ähnlichkeiten und Divergenzen auf der semantischen Ebene zu beschreiben und hierbei das Störungspotenzial offen zu legen, das sich aus solcher unterschiedlichen Bedeutungsgebung ergibt.

Golem - Der Golem

Gustaw Meyrink

"Golem (niem. Der Golem) powieść egzystencjalistyczna autorstwa Gustava Meyrinka, wydana w 1915. Powieść opisuje wiedzę ezoteryczną, treść utworu nawiązuje do legendy o Golemie, który w XVI miał być stworzony przez alchemika i rabina Liwa ben Becalel. Gustav Meyrinks Der Golem gilt als ein Klassiker der phantastischen Literatur. Es handelt sich bei dem Roman nicht um eine Adaption der jüdischen Golem-Sage im engeren Sinn, sondern um ein impressionistisches Traumbild vor dem Hintergrund der Sage, die beim Leser letztlich als bekannt vorausgesetzt wird. Die Titelfigur taucht im Roman selber gar nicht auf; inwieweit der Ich-Erzähler selbst phasenweise die Gestalt des Golem annimmt, bleibt offen. (https://de.wikipedia.org/wiki/Der_Golem)"