Tajemnica długiego i krótkiego życia

Bogusław Adamowicz

Tajemnica długiego i krótkiego życia to zbiór ośmiu opowiadań noszących tytuły: Dzieje Niewiadomego Doży, Potworek, Bajka o bajce, Zegarmistrz, Tryumf śmierci, Tajemnica długiego i krótkiego życia, Wesoły marszałek i Pogańska ofiara autorstwa zapomnianego dziś pisarza i poety Bogusława Adamowicza (1870-1944), zafascynowanego twórczością amerykańskiego mistrza opowieści grozy, jakim był Edgar Allan Poe. Opowiadania Adamowicza można ulokować na pograniczu baśni i horroru, okraszonych odrobiną historii i erotyki. Utwory Adamowicza pełne wieloznaczności nie ma prawd oczywistych, jest za to wieloznaczność i metafizyczność. Dzięki temu niektóre z nich są aktualne także i dziś.

Filoktetes

Sofokles

Tytułowym bohaterem sztuki jest Filoktet z krainy Ojty, syn Pojasa przesławny łucznik, który razem z Grekami wyruszył na podbój Troi. Po drodze został jednak ukąszony przez strażnika nimfy Chryse węża strzegącego bezlistnej figi, czego skutkiem była ropiejąca, niegojąca się rana wydzielająca okropny zapach. Greccy towarzysze Filokteta dowodzeni przez Odyseusza, króla Itaki, nie mogąc znieść jego głośnych jęków oraz samego smrodu, postanowili zostawić go na bezludnej wyspie Lemnos pod pretekstem niemożności odprawiania modłów do swoich bogów, zagłuszanych przez zawodzenia chorego. Zostawiono mu jego święty łuk ofiarowany przez jego przyjaciela Heraklesa, aby mógł w ten sposób zdobywać pożywienie. Akcja dramatu rozgrywa się na wybrzeżu wyspy, na której Filoktet mieszka już od dziesięciu lat. Wtedy też zjawiają się tam Odyseusz oraz Neoptolemos ze Skyros, syn Achillesa. Mają oni za zadanie doprowadzić Filokteta wraz z jego łukiem do wojsk greckich oblegających Troję, gdyż, zgodnie z przepowiednią pojmanego wieszcza trojańskiego Helenosa, bez syna Pojasa upadek tego potężnego miasta nie będzie możliwy. (Za Wikipedią).

Władca Czarnego Zamku. The Lord of Château Noir

Arthur Conan Doyle

Było to w tym czasie, kiedy niemieckie hordy zalewały Francję. Zdziesiątkowana armia młodej republiki odeszła za Ren na północ i za Loarę na południe. Od strony Renu w głąb kraju wdzierały się niepowstrzymane trzy fale uzbrojonych ludzi. Fale te oddalały się od siebie, to znowu zbliżały, mając na celu wspólne opanowanie Paryża, który należało okrążyć jakby pierścieniem ogromnego jeziora. Następnie jezioro to dało początek oddzielnym potokom. Jeden z nich popłynął ku północy, drugi na południe, aż do Orleanu, trzeci na zachód, do Normandii. Serca Francuzów targała rozpacz i oburzenie. Na ich przepięknym kraju wróg wycisnął piętno hańby. Walczyli za ojczyznę, lecz byli pokonani. Bili się do ostatniej kropli krwi i nie mogli dać rady niezliczonym pułkom piechoty, tej kawalerii, tym śmiercionośnym armatom. Obcoplemieńcy zawładnęli ich krajem i byli nieugięci w swym ogromie. Pozostała tylko, jako jedyny środek zbawienia, walka w pojedynkę...

Żebrak Murzyn

Paul Féval

Znakomita powieść prawie zapomnianego dziś mistrza gatunku płaszcza i szpady, ale też i mistrza powieści przygodowej z wątkami kryminalnymi. Żebrak Murzyn to książka, której akcja intryguje i wciąga. Féval opisuje zarówno ludzi z wyższych sfer, jak i niziny społeczne nader wyraziście i prezentuje nam całą galerię postaci drugorzędnych, gangsterów, żebraków, dziewcząt złego życia, ale także drobnomieszczaństwa, pracowników, literatów Niniejsza powieść zaczyna się niby zwyczajnie, ale jednak również dość tajemniczo: W roku 1816, w połowie jesieni, dwóch młodych ludzi, paląc fajki, rozmawiało na balkonie domu, przytykającego do kościoła i położonego na placu Saint Germain de Prés. Było to w niedzielę, czwarta godzina wybiła na zegarze wieżowym. Dwaj nasi młodzieńcy oczekiwali zapewne końca nieszporów, aby przyjrzeć się damom wychodzącym z kościoła. Obydwaj byli piękni i wysokiego wzrostu Plac, na który spoglądali, był jeszcze zupełnie pusty, a na schodach do kościoła prowadzących stał o kij oparty żebrak, oczekując także na koniec nieszporów. Tym żebrakiem był Murzyn, piękny wprawdzie, i który przed 20 laty byłby doskonale wyobrażał Otella Shakspeara. Twarz, jego czarna jak heban, bardziej jeszcze odznaczającą była przy brodzie i białych jak śnieg włosach. Postawa nie ugięła się pod lat ciężarem, trzymał się prosto, z niejaką spoglądając dumą na okrywające go łachmany. W roku 1815 nie bylibyśmy wam potrzebowali opisywać go, gdyż tak jak wszyscy inni, bylibyście znali Żebraka Murzyna, proszącego o jałmużnę przy drzwiach Saint Germain des Prs...

Rok 1794. Powieść historyczna

Władysław Stanisław Reymont

Publikacja zawiera całą powieść wszystkie trzy tomy: I. Ostatni Sejm Rzeczypospolitej, II. Nil desperandum, III. Insurekcja. Głównym bohaterem trylogii jest Sewer Zaremba żołnierz, który złożył dymisję w 1792, gdy władzę przejęła Targowica. Przygotowuje powstanie, przynależąc do tajnej organizacji. Pierwsza część trylogii opisuje Sejm w Grodnie, którego skutkiem było ratyfikowanie postanowienia II rozbioru Polski, w części drugiej jest mowa o przygotowaniu do wybuchu powstania, a część trzecia jest obrazem samej insurekcji. (za Wikipedią).

System modernistów

Ks. Dr Maciej Sieniatycki

Modernizm jest dzieckiem najnowszych czasów. Począł się we Francji, stąd rozszerzył się na Włochy, Anglię, w nieznacznej mierze na Niemcy, jeszcze mniej na inne kraje. We Francji głównym przedstawicielem modernizmu jest X. Alfred Loisy, ur. w r. 1857, najpierw proboszcz, potem profesor w Instytucie katolickim w Paryżu, zasuspendowany przez Rzym w r. 1909 i w tym samym roku mianowany przez rząd francuski profesorem w szkole państwowej w College de France. Obok niego, we Francji, z wybitniejszych modernistów księży należy wymienić: Houtin, Laberthonnire, Turmel; ze świeckich: Le Roy, Blondel, Fonsegrive. W Anglii głową modernistów był Jerzy Tyrrel, przez 26 lat Jezuita, poczym wydalony z Zakonu, suspendowany przez Rzym, umarł 11 lipca 1909 r. We Włoszech wysunęli się na czoło ks. Romolo Murri i hr. Antoni Fogazzaro, ten ostatni znany powieściopisarz, autor wziętej na indeks powieści ˝Il Santo˝. Niemcy nie mają zbyt głośnych przedstawicieli modernizmu. Zasady modernistyczne głoszą z więcej znanych: Gebert, Schnitzer, Funk, Koch. U nas w Polsce oprócz bałamutnych, z wielkim bombastem, w duchu liberalno-modernistycznym pisanych broszur Antoniego Szecha (O. Wysłouch) objawów modernizmu tak jakby nie było. Jak wiadomo, błędy modernistyczne w liczbie 65 zdań zostały potępione w Nowym Syllabusie, dekretem Kongregacji Inkwizycji ˝Lamentabili˝, zatwierdzonym przez Piusa X z 14 lipca 1907. Za Syllabusem poszła Encyklika ˝Pascendi˝ z 8 września 1907 r. Propaganda modernizmu i po encyklice Pascendi nie ustała, choć niezbyt wielkim cieszy się powodzeniem.

Raskoł i sekty w prawosławnej Rosji

Karol Dębiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Ponieważ sekciarstwo stanowi jeden z przejawów życia religijnego w Rosji, dlatego sądzimy, że nie będzie od rzeczy podać choćby krótkie wiadomości o tak mało znanych u nas rosyjskich sektach i ruchach religijnych. W książce opisano: 1. Sekty rosyjskie do czasu Raskołu, są to: Adrian, Lasjiusz, Dymitr, Marcin, Strygolnicy, Żydowini, Subbotnicy i Bracia dnia niedzielnego, Kosoj, 2. Raskoł: Określenie Raskołu, jego charakter, przyczyny dalsze i bliższe jego powstania. Jego powstanie i rozwój aż do dnia ostatecznego wydzielenia się z Cerkwi w 1667 r., Usiłowania Raskolników utrzymania jedności z Cerwkią. Rozruchy. Steńko Razin. Rokosz sołowieckich mnichów. Śmierć Awwakuma. Bunt Strzelców. Sobór z 1682 r. Ukaz z 1685 r. Ukaz z 1716 r. Późniejszy stosunek rządu do Raskolników. Rozpadnięcie się na popowców i bezpopowców. Popowcy Określenie. Początek. Gminy: Wiatska, Starodubowska i Rogożska. Jednowiercy. Hierarchia Białokrynicka. Okrużniki i Protiwookrużniki. Ogólna charakterystyka Bezpopowców. Pomorcy albo Daniłowcy. Powstanie sekty. Ignacy Solowieckij. Andrzej Denisow i jego działalność. Monaster Wygorecki. Nazwa Daniłowcy. Stosunki do rządu. Jeromonach Neofit i 106 punktów. Modlitwa za panującego. Upadek powagi Daniłowców. Nauka Daniłowców. Fiedosiejewcy Powstanie sekty, Fieodosij. Oderwanie się od Pomorców. Eustachy zakłada kolonię w Rapinie. Rozproszenie się sekciarzy. Eliasz Kowylin i Cmentarz Preobrażeński. Zakłady i monastyry Kowylina. Moralność zakładów. Wzrost sekty. Zebrania przedstawicieli sekty. Stosunek do rządu. Śmierc Kowylina. Sekta zaczyna upadać. Testament Ojców. Stan moralny Fiedosiejewców. Nauka. Bezżeństwo. Staro i nowożony. Arystowcy. Aleksiejew. Moninskaja Czasownia. Filipowcy albo Staropomorcy Początek sekty. Nazwa. Stosunek do innych sekt i do rządu. Niektóre drobniejsze bezpopowskie sekty: Pastucha, Adamanta, Dusicieli, Kapitonowców, Podrieszetnikowców, Wędrowców-Tułaczy-Zbiegów, Poszukujących Chrystusa, Babki, Jarzębinowców, Dziurników, Środziarzy, Melchizedeków, Akulinowców, Stefanowców, Razzini, Messalianów, Potiemkinowców, Nietowców-Spacowców, Nietowców Otriecanców, Niemolaków, Łuczynkowców, Lubuszkinów. 3. Sekty racjonalistyczne: Duchoborcy, czyli Duchowni Chrześcijanie Rodowód sekty. Nazwy pierwotne. Czas powstania. Siluan Kolesnikow. Itarion Pobirochin. Sawelij Kapustin. Wędrówka na Mołoczne wody. Nowe kolonbie i ich stan. Dom sierocy. Państwo Duchoborców. Następcy Kapustina: Kałmykow Wasilij i Iłarion. Przesiedlenie sekciarzy na Zakaukazie. Łukerja. Wergin. Rozpadnięcie się sekty. Nauka. Nabożeństwa. 2. Mołokoanie albo Prawdziwi Duchowi Chrześcijanie. Nazwa. Początek sekty i jej rozpowszechnienie się za życia Ukleina. Następcy Ukleina: I. Kryłow, M. Bogdanow i N. Iwanow. Pieśń zwycięska wiary chrześcijańskiej Schillinga. Pseudo chrystusowie i ich cuda. Nauka. Nabożeństwa. Rozdrabnianie się Mołokanów. Subbotnicy dawniej sekta Żydowinów. Subbotnicy talmudyści. Subbotnicy Karaimowie. Presniki. Sekta Obszczych. Pryguny albo Sopuny, Wiedlency, Sjoncy, Napoleonici, Tambowski i Władmimirski tołk. Doński tołk, albo Chrześcijanie Ewangeliczni. Rozdrabnianie się Sztundy. Młodosztundyści, Adwentyści, Malewańcy. Paszkowcy początek sekty. Redstock. Wasilij Paszkow. Obszczestwo poobszczerenija duchowno-nrawstwiennaho cztionia - nauka i nabożeństwa. Tołstojowcy: Nauka Tołstoja. Powstanie sekty i jej dalsze dzieje. Desnoje Bractwo albo Wieść Sijońska. 4. Sekty mistyczne Chłysty albo Ludzie Boży. Rodowód sekt mistycznych w Rosji, a w szczególności sekty chłystów. Nazwa. Początek sekty. Daniło Filipowicz. Dwanaście przykazań. Iwan Susłow. Prokopiusz Łupkin. Andrzej Pietrow. Awwakum Kopyłow. Sawickij. Radajew. Nauka chłystów. Moralność. Radienija. Urządzenie sekty. Prześladowanie. Rozpowszechnie się sekty. Przyczyny tego. Nowochłystowstwo. Szałopuci. Drobniejsze sekty chłystowskie. Mormoni i Metodyści. Tieleszy. Joanici. Bratcy. Skopcy Powstanie sekty. Konrad Soliwanow. Aleksander Szyłow i Emilian Retiwyj. Seliwanow na wygnaniu. Seliwanow Piotrem III. Seliwanow i Aleksander I. Projekt Jeleńskiego. Śmierć Seliwanowa. Kary na Skopców. Rozpowszechnianie się sekty. Nauka sekty. Obrzęd wybielania. Następstwa nauki skopcowej. Sposób na życie Skopców. Nowoskopcy. Drobne sekty o charakterze nieokreślonym.

Opowiadania imć pana Wita Narwoja, rotmistrza konnej gwardii koronnej A. D. 1760-1767

Władysław Łoziński

Opowieści pana Wita Najrwoja przenoszą nas w czasy schyłku osiemnastego stulecia. Są to trzymające w napięciu powieści o pruskich werbownikach, wojnach, podjazdach, pojedynkach, złoczyńcach, szlachciurach, ale też o alchemikach, zbójcach, rycerzach i pięknych kobietach na tle dziejów chylącej się ku upadkowi Rzeczpospolitej. Władysław Łoziński, pseudonimy Wojtek ze Smolnicy, Władysław Lubicz (ur. 29 maja 1843 w Oparach pod Samborem, zm. 20 maja 1914 we Lwowie) - polski powieściopisarz i historyk, badacz przeszłości kultury polskiej, sekretarz Ossolineum, kolekcjoner dzieł sztuki.

Królowie z gwiazd. Mitologia plemion prapolskich

Grzegorz Niedzielski

Na poważniejsze potraktowanie, zasługują odrzucane do tej pory imiona bogów polskich, znanych z zapisów synodalnych i kroniki Długosza. Wbrew brücknerowskiej krytyce, można je uzasadnić i wywieść ze starych, indoeuropejskich korzeni. Tak zwany rękopis BJ 1446, potwierdza bowiem, w związku z obchodami Zielonych Świąt, występowanie imion trzech polskich bogów (Łady, Jassy, Niji) jeszcze przed Długoszem. Istnieją poza nim jeszcze trzy wcześniejsze źródła - Statuta provincialia breviter (ok. 1420 - 1422), częstochowski rękopis Kazań Konrada na rok liturgiczny (1423) oraz Postylla (1450). Książka niniejsza dzieli się na dwie części. W pierwszej noszącej tytuł "Królowie z gwiazd" autor zawarł takie rozdziały: Król Krak, Skłóceni bracia, Królowa Wanda, Przemyślny złotnik - Lestek I, Lestek II - zwycięzca wyścigu i ideał króla, Bezimienny rywal Lestka II a św. Stanisław, Lestek III, król - wojownik, Król Popiel - zimowe misterium śmierci i odrodzenia, Piast - oracz czy kołodziej? W drugiej części książki, poświęconej rekonstrukcji imion bogów plemion prapolskich umieścił rozdziały: Słowiański Jowisz, Synowie niebios, Łada, Ilja czy Ilela?, Dzidzilela - Dodola, Dwie czy trzy boginie?, Wielka Bogini - matka i dziewica, Marzanna, Dziewanna, Złota Baba, Pani o podwójnym obliczu, Wąż zaświatów, Rogaty bóg, Umierający Księżyc, Trójsyn, Wojciech - słowiański święty czy dawny bóg?, Religia plemion prapolskich.

Wehikuł czasu. The Time Machine

Herbert George Wells

Przeżyj wspaniałą przygodę, podróżując w czasie wraz z głównym bohaterem powieści "Wehikuł czasu" autorstwa Herberta George'a Wellsa. Ta pasjonująca książka zabierze Cię w tajemniczą podróż przez czwarty wymiar, gdzie spotkasz zniewolonych Elojów i odkryjesz mroczną tajemnicę Morloków. Autor eksploruje tematykę czasu, ewolucji i istoty ludzkiej natury, stawiając pytania o naszą przyszłość i wpływ technologii na społeczeństwo. Przygotuj się na fascynującą lekturę, która otworzy przed Tobą nowe horyzonty i skłoni do refleksji nad kondycją ludzkości. Powieść ta, chociaż napisana jeszcze w XIX wieku absolutnie nie straciła na aktualności. Jest ona jakby przepowiednią tego, co może ludzkość spotkać niebawem, a widać, w jaką stronę zmierza nasza cywilizacja. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Książka zawiera także tekst pierwszego polskiego wydania powieści.

Śmierć Imperii

Helena Smorawska

Powieść historyczna, będąca jednocześnie kryminałem, która opowiada o tajemniczej śmierci Imperii Cognati, niezwykłej kurtyzany, która sprowadziła do Rzymu ludzi takich jak Durer i Santi, a także o rozgrywkach politycznych jakie miały miejsce w owym czasie, które w końcu doprowadziły do Soboru Trydenckiego i powstania kościoła katolickiego takiego jakim dziś znamy. Akcja powieści toczy się w przełomowych czasach historycznych we Włoszech. Kończy się era renesansu i niebawem dzięki papieżowi Pawłowi III nastanie barok i narodzi się absolutyzm. Choć większość postaci podobnie jak i wydarzenia opisane w książce jest jak najbardziej prawdziwa, to jednak niektóre osoby stworzono na potrzeby opowiadania. Głównymi postaciami są: Alessandro Farnese przyszły papież Paweł III, Imperia Cognati- słynna kurtyzana i mecenas sztuki, Rafael Santi, Albrecht Dürer, cesarz Karol V i Cesare Borgia. Ambitny i chorobliwie zazdrosny o Cesare Borgię- Alessandro Farnese zostaje wplątany w kryminalną zagadkę wiodącą aż do samego pałacu papieskiego. Nie ma pojęcia, że tajemnicza śmierć legendarnej kurtyzany zaprowadzi go na sam Tron Piotrowy. Umiera Imperia Cognati znana jako la Divina lub la Grande Cortigiana. Najbardziej wpływowa kobieta ery renesansu w Rzymie. Wybitnie wykształcona, władająca kilkoma językami kobieta, oficjalnie popełniła samobójstwo z powodu nieszczęśliwej miłości do jednego z dwóch najpotężniejszych bankierów Europy-Agostino Chigi. Nikt w mieście nie wierzy w tą wersję wydarzeń i nawet sam papież, który prowadzi ceremonię pogrzebową Imperii podczas kazania obwinia o jej śmierć bankiera.

44 Tajemnicza księga. Złoty róg

Stefan Rogalski

REPRINT. Ze wstępu: Cała przyszłość ludzkości i Narodu Polskiego oczekuje Nowej Chwili Sądu ostatecznego, którego trąby rozgrzmieć mają Hymnami Przyszłości, głosząc na długie wieki Pokój i Szczęście we Wschechrządzie. Autor książeczki zebrał i przeanalizował liczne utwory naszych Wieszczów pod tym właśnie kątem spełnienia od dawna wyczekiwanego świata sprawiedliwości i dobra. Wydawało mu się, pod koniec pierwszej wojny światowej, że taki czas już nadszedł, ale to jeszcze nie wtedy należało go triumfalnie ogłaszać, bo na czas zapowiadanego tzw. Wschechrządu (rządu światowego, globalnego?) było wtedy jeszcze zbyt wcześnie. Być może ten czas nadchodzi właśnie teraz? A czymże on, wedle zapisów tej skromnej książeczki będzie kierował i miał we władaniu? Praktycznie wszystkimi obszarami ludzkiego życia: miłością, wiedzą, wolą, czynem, życiem, rodziną, dobrem, prawdą, pięknem, rządem ciał, rządem dusz będąc tym samym rządem totalnym Może właśnie dlatego znów warto sięgnąć po tę książeczkę i zastanowić się nad jej zwodniczą treścią?...

Dalekowschodnie rośliny lecznicze w ogródku i na działce

Andrzej Sarwa

Podstawowe informacje na temat gruntowej uprawy roślin. Pochodzenie, właściwości, uprawa i zastosowanie dalekowschodnich roślin leczniczych. Opisane gatunki: aralia mandżurska - czartowskie drzewo, berberys amurski, bergenia grubolistna, bluszcz amurski - miesięcznik dahurski, cytryniec chiński, eleuterokok kolczasty, jodła syberyjska, kolcowój szkarłatny, krwiściąg lekarski, krzyżownica syberyjska, leuzea krokoszowata - korzeń marala, makleja drobnoowocowa, mak syberyjski, miłorząb dwuklapowy-chiński-japoński-dwudzielny, morwy, przęśl skrzypowata - ziele kuźmicza, rodiola - złoty korzeń - różowy (różany) korzeń, rzewień dłoniasty rabarbar, tarczyca bajkalska, wielosił błękitny, żeń-szeń właściwy.

Ostatni z Nieczujów. Gniazdo Nieczujów, tom 6 cyklu powieści

Zygmunt Kaczkowski

Ostatni z Nieczujów cykl historycznych powieści i opowiadań autorstwa Zygmunta Kaczkowskiego, których akcja toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku. Cykl był publikowany w latach 1851-1858. Głównym bohaterem jest pan Marcin Nieczuja, ostatni z rodu Nieczujów. Akcja większości utworów cyklu toczy się w środowisku szlachty galicyjskiej, na ziemi sanockiej. Ich lektura pogłębia wiedzę o obyczajowości tamtejszej szlachty pod koniec XVIII wieku. Głównym bohaterem utworów oraz narratorem większości z nich jest szlachcic Marcin Nieczuja, nazywający siebie ostatnim ze "starożytnego" rodu Nieczujów. Ów sędziwy już człowiek wspomina czasy swojej młodości, która przypadła na burzliwe lata rozbiorów, konfederacji barskiej i wojen napoleońskich. Bohater, który brał udział w większości z tych wydarzeń opisuje je z perspektywy czasu. Oprócz wydarzeń historycznych wiele miejsca zajmują też wydarzenia lokalne, takie jak sejmiki, spory, zajazdy, jakie zajmowały szlachecką społeczność w Galicji. Teraz z perspektywy czasu z sentymentem wspomina czasy przed rozbiorami jako szczęśliwe, kiedy panował sarmacki styl życia, a główną rolę odgrywała warstwa szlachecka, odznaczająca się umiłowaniem tradycji i troską o jej przechowanie, przywiązaniem do zasad religijnych i etosu rycerskiego oraz żarliwie patriotycznym duchem. Marcin Nieczuja boleje nad tragedią ojczyzny, swojego rodu oraz warstwy szlacheckiej. Cały cykl napisany w formie gawędy szlacheckiej. Poszczególne utwory posiadają jednak dodatkowo cechy romansu przygodowego, powieści historycznej, a nawet powieści gotyckiej. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Ostatni_z_Nieczujów)

Quo vadis? A Narrative of the Time of Nero

Henryk Sienkiewicz

Tytuł książki to łaciński zwrot, oznaczający: Dokąd idziesz? Odwołuje się on do słów Quo vadis, Domine? (Dokąd idziesz, Panie?), wypowiedzianych według legendy, przywołanej również w powieści, przez apostoła Piotra do Chrystusa. Akcja rozgrywa się głównie w Rzymie, podczas końcowych 6 lat panowania Nerona (63-69 n.e.), akcja epilogu – ok. 68 r. Wydarzenia pozwalające określić czas akcji to: przybycie Winicjusza do Rzymu po zawarciu pokoju z Armenią (63 r.), pożar Rzymu (64), śmierć Petroniusza (66), śmierć Nerona (68). Rzym był wówczas miastem wielonarodowościowym, bardzo zróżnicowanym. Głównym wątkiem powieści jest miłość Winicjusza i Ligii. Należą oni do dwóch odrębnych światów: Winicjusz jest patrycjuszem rzymskim, Ligia zakładniczką pochodzącą z barbarzyńskiego plemienia Ligów, a także chrześcijanką. Wątek miłosny posiada liczne zwroty akcji: ucieczkę Ligii, jej poszukiwania przez Winicjusza, próbę porwania, przemianę Winicjusza i przyjęcie przez niego chrztu, wreszcie uwięzienie i cudowne ocalenie. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Quo_vadis) Quo Vadis: A Narrative of the Time of Nero, commonly known as Quo Vadis, is a historical novel written by Henryk Sienkiewicz in Polish. „Quo vadis Domine” is Latin for „Where are you going, Lord?” and alludes to the apocryphal Acts of Peter, in which Peter flees Rome but on his way meets Jesus and asks him why he is going to Rome. Jesus says „I am going back to be crucified again”, which makes Peter go back to Rome and accept martyrdom. The novel Quo Vadis tells of a love that develops between a young Christian woman, Ligia (or Lygia), and Marcus Vinicius, a Roman patrician. It takes place in the city of Rome under the rule of emperor Nero around AD 64. (http://en.wikipedia.org/wiki/Quo_Vadis_(novel)

Kronika polska Marcina Kromera, tom 5

Marcin Kromer

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Kronika Polska Marcina Kromera, Biskupa Warmińskiego. Księgi: pierwsza, wtóra, trzecia i czwarta, opisujące dzieje Polski od czasów pogańskich aż po rządy króla Bolesława II Śmiałego na język polski z łacińskiego przełożona przez Marcina z Błażowa Błażowskiego. Marcin Kromer herbu Kromer (1512-1589 humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1548 roku. (za: Wikipedią)