Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 6

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 6 to zbiór wyjątkowych dzieł jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy, Józefa Ignacego Kraszewskiego (1812-1887). Kraszewski, autor ponad 200 powieści, był niezwykle wszechstronnym twórcą, który w swojej bogatej twórczości poruszał zarówno tematy historyczne, jak i społeczne, kreśląc realistyczne obrazy życia w Polsce. Jego powieści charakteryzują się wnikliwą analizą psychologiczną postaci, doskonałym odwzorowaniem tła historycznego oraz mistrzowskim językiem, który oddaje klimat epoki. Tom VI zawiera następujące powieści: Dziennik Serafiny. Z autografu spisał B.... B.... - intymny zapis przeżyć bohaterki, odsłaniający jej emocje i przemyślenia. Dziwadła. Powieść współczesna - fascynująca analiza ludzkich charakterów i społecznych zawiłości. Emisarjusz - historia tajemniczego posłańca, pełna napięcia i intryg politycznych. Ewunia. Opowiadanie z końca XVIII wieku - opowieść o miłości i trudach życia w końcówce XVIII wieku. Grzechy hetmańskie. Obrazy z końca XVIII wieku - powieść ukazująca mroczne zakulisowe życie ówczesnej elity. Tom 6 to idealna propozycja dla miłośników polskiej literatury, którzy cenią realistyczne i historyczne opowieści z głębokim przesłaniem. Kraszewski jak zawsze zachwyca swoją umiejętnością przenoszenia czytelnika w czasy, o których pisze, tworząc niezapomniane historie pełne emocji i refleksji.

Słowianie Zachodni: dzieje, obyczaje, wierzenia, tom trzeci, część trzecia: Słowiańszczyzna północno-zachodnia od VI do połowy XIII wieku. Zmiana stosunku Polski do Niemiec, Czech i Słowian zaodrzańskich

Wilhelm Bogusławski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Tom trzeci, część trzecia dzieła Słowianie Zachodni omawia następujące tematy: Czasy przewagi polskiej w Słowiańszczyźnie Północno-Zachodniej (999 -1034). Zmiana stosunku Polski do Niemiec, Czech i Słowian zaodrzańskich: 1. Stan Słowiańszczyzny północno-zachodniej w końcu X w. Polska przygotowuje się do obrony Zaodrzańców. 2. Podróż Ottona III do Polski. Umowa jego z Bolesławem Chrobrym r. 1000. Niezależność kościoła polskiego. Arcybiskupstwo Gnieźnieńskie z trzema sufraganiami. 3. Bolesław Chrobry najeżdża Łużyce i zrywa stosunki z Henrykiem III r. 1002. 4. Zaburzenie w Czechach: książęta Bolesław Rudy i Władybój. Bolesław Chrobry zajmuje Czechy (1003). 5. Przeniewierstwo Lutyków względem reszty Słowian. Henryk II, zawarłszy z nimi przymierze, śmielej przeciw Bolesławowi występuje. Pierwsza wojna Bolesława Chrobrego z Niemcami (1003-1005): 1. Henryk II ściga stronników Bolesława w Niemczech. Bolesław opanowuje Miszno (1003) i do Bawarii wpada (1004). Henryk II zagrania Milsko. 2. Najazd Henryka II na Czechy. Bolesław opuszcza Pragę (1004). Szturm Budziszyna, z którego załoga polska ustępuje. 3. Wyprawa Henryka II do Polski. Lutycy posiłkują Niemców. Henryk w Międzyrzeczu. Pokój poznański r. 1005. Druga wojna Bolesława Chrobrego z Niemcami (1007-1013): 1. Henryk II przygotowuje wyprawę do Polski. Bolesław, uprzedzając go, gwałtownie rzuca się za Odrę, aż pod Magdeburg; odzyskuje Łużyce i Milsko roku 1007. Zamiast Guncelina margrafem miśnieńskim zostaje Herman. 2. Nowa wyprawa Henryka II r. 1010. Choroba i powrót z Jaryna. Niemcy z Jaromirem posuwają się pod Głogów bezskutecznie. Przymierze merseburskie 1010. Henryk II obwarowuje Lubuszę; (1011), zamyśla nową wyprawę. Bolesław burzy Lubuszę r. 1012. 3. Zamieszanie w Czechach i łatwowierność Lutyków Henryk II wyzyskuje na swą korzyść (1012). Bolesław i Henryk traktują o pokój. Zjazd w Merseburgu. Drugi pokój merseburski r. 1013. Trzecia wojna Bolesława Chrobrego z Niemcami (r. 1015-1018): 1. Pokój merseburski nie zadowala przeciwników. Bolesław wzywa do związku Czechów i podburza przeciw Henrykowi II Włochów (1014). Oldrzyk więzi Mieszka. Czesi i Lutycy stają po stronie Henryka. Bolesław gotuje się do wojny (1015): 1. Nowa wyprawa Henryka II do Polski (r. 1015). Klęska w ziemi Diedoszów. Henryk II ucieka do Merseburga. Mieszko w ślad za nim napada Miszno. Zawieszenie broni. 3. Ostatnia wyprawa Henryka II do Polski r. 1017. Szturm Niemczy. Polacy gromią Niemców, Czechów i Lutyków. Pokój budziszyński r. 1018. 4. Pogląd na rządy Bolesława Chr. za Odrą. Zarząd duchowny i świecki. Diecezje. Grody warowne. Urzędnicy. Załogi wojskowe. Upadek przewagi polskiej w Słowiańszczyźnie północno-zachodniej: 1. Koronacja Mieczysława II oburza Niemców. Zmowa przeciw niemu. Mieczysław II pustoszy pograniczną Saksonię (1028). Wyprawa Konrada II do Węgier i Polski (1029). Odwet Mieczysława II z Lutykami (1030). 2. Oderwanie od Polski Morawii (r. 1039) i Słowaczyzny. Najazd Brzetysława wspólnie z Konradem II na Węgry (1030). Emeryk książę Ruzii (+1031). Jarosław zabiera grody czerwieńskie (1031). Konrad II wkracza do Łużyc. Mieczysław II ustępuje Łużyce Ditrychowi (1031). 3. Napad Bezbraima (1031). Ustąpienie z kraju Mieczysława II. Zaburzenie. Ucieczka Ryksy. Zamordowanie Bezbraima (1032). Nowe ustępstwa cesarzowi. Śmierć Mieczysława II (1034). Oderwanie Łużyc i Milska od Polski. 4. Wygnanie z Polski i Kazimierza (1036). Bezkrólewie. Zaburzenie. Masław wojewoda. Obodryci Lutycy w epoce rządów polskich między Odrą a Łabą (1002-1034): 1. Zachowanie się Lutyków i Obodrytów względem Bolesława Chrobrego w r. 1003. 2. Stosunki Obodrytów do Niemców Lutyków. 3. Zatargi Lutyków z Niemcami (1029-1036).

Żywoty Świętych Pańskich. Tom Dziewiąty. Wrzesień

Władysław Hozakowski

Dnia 1. września: Święty Idzi, pustelnik i opat. (640 720.). Inni święci z dnia 1. września: Św. Anna, wdowa, współczesna Symeonowi prorokowi w czasach narodzenia Pana Jezusa. - Św. Konstancyusz, biskup z Akwino.. - Św. Firmin, biskup z Amiens. - Św. Flawit, biskup z Chalons. - ŚŚw. Jozue i Gedeon, sędziowie Starego Zakonu. - Św. Izabela, dziewica, siostra św. Ludwika IX. - Św. Lupus, biskup z Sens. - Św. Nirward, arcybiskup z Rheims. - Św. Werena, dziewica i pustelniczka. - Św. Wiktoryusz, biskup z Mans. - Św. Amon, dyakon i męczennik. / Dnia 2. września: Święty Stefan, król węgierski. (979 1038.). Inni święci z dnia 2. września: Św. Agrykolus, biskup z Awignon. - Św. Elpidyusz, biskup z Lyonu. - Św. Justus, biskup z Lyon. - Św. Maksyma, męczenniczka. - Św. Nonnozus, opat. - Św. Oktawian, pustelnik. - Św. Zenon, wraz z synami Konkordyuszem i Teodorem, męczennicy. / Dnia 3. września: Święta Serafia i Sabina, męczenniczki. (+ r. 122.). Tego samego dnia: Błogosławiona Bronisława, Norbertanka. (1203 1259.). Inni święci z dnia 3. września: Św. Ambroży, biskup z Sens. - ŚŚw. dziewice i męczenniczki Eufemia, Dorota, Tekla i Erazma. - Św. Manswet, biskup z Toul. - Św. Martynyan, biskup z Como. - Św. Feba, uczennica św. Pawła. - Św. Remaklus, biskup z Meastricht. - Św. Szymeon Słupnik Młodszy. - Bł. Tarazya, służebna. - ŚŚw. męczennicy Zenon i Charyton. - Św. Ajgulf, opat i męczennik. / Dnia 4. września: Święta Rozalia z Palermo, pustelniczka i dziewica. (1130 1170.). Tego samego dnia: Święta Róża z Viterbo, dziewica. (1234 1252.). Inni święci z dnia 4. września: Św. Auksylia, dziewica i męczenniczka. - Św. Kandyda starsza, uczennica św. Piotra. - Św. Kandyda młodsza z Neapolu. - Św. Grata, dziewica. - Św. Hermina, córka św. dyakona Filipa. - Św. Ida, wdowa. - Św. Irmgarda, dziewica. - Św. Marceli, męczennik. - Św. Maryn, rzeźbiarz, patron z San Marino. - Św. Mojżesz, zakonodawca Starego Testamentu. - Św. Karytyna, dziewica i męczenniczka. / Dnia 5. września: Święty Wawrzyniec Giustiniani, patryarcha Wenecyi. (1381 1455.). Inni święci z dnia 5. września: Św. Anian, biskup z Besancon. - Św. Ansaryk, biskup z Soissons. - Św. Bertyn, opat. - Św. Genebald, biskup z Lyon. - Bł. Gentilis, Frańciszkanin. - Św. Obdulia, dziewica. - Św. Romulus, męczennik. - Św. Rufinian, biskup z Bayeux. - Św. Tauryn, biskup z Auch. - Św. Wiktoryn, kapłan i męczennik. / Dnia 6. września: Święty Pambon z Nitryi, opat. (315 385.). Tego samego dnia: Błogosławiony Wincenty z Akwila. (+ r. 1504.). Inni święci z dnia 6. września: Św. Bega, ksieni. - ŚŚw wyznawcy Donacyan, Prezydy, Manswet, German i Fuskulus, biskupi. - Św. Letus, biskup i męczennik. - Św. Eleutery, opat. - Św. Ewa, dziewica i męczenniczka. - Św. Faustus, opat. - Św. Magnus, opat z Fussen. - Św. Onezyfor, uczeń św. Pawła oraz św. Porfyry, męczennicy. - Św. Petroniusz, biskup z Werony. - Św. Zacharyasz, prorok Starego Zakonu. / Dnia 7. września: Święta Regina, dziewica i męczenniczka. (236 253.). Inni święci z dnia 7. września: Św. Albin, biskup z Chalons. - Św. Anastazy, tkacz z Salona. - Św. Karysyma, dziewica. - Św. Klodoald (Kloud), kapłan. - Św. Eworcy, biskup z Orleans. - Św. Madelberta, dziewica i ksieni. - Św. Pamfil, biskup z Kapua. - Św. Stefan, biskup z Die. - Św. Wentura, kapłan i męczennik. - Św. Wiwency, biskup z Rheims. - Św. Grymonia, dziewica i męczenniczka. / Dnia 8. września: Narodzenie Najśw. Panny Maryi. (Około r. 16 p. Chr. ). Inni święci z dnia 8. września: Św. Belina, dziewica - męczenniczka. - Św. Bertewin, męczennik. - Św. Konstanty, męczennik. - Św. Korbinian, biskup z Freising. - Św. Serafina Sforza, wdowa i ksieni. - Św. Adryan, męczennik, mąż św. Natalii. - Ś w. Panefiza, męczenniczka. - ŚŚw. Tymoteusz i Faustus, męczennicy. - Św. Hugon, biskup z Volterra. - Św. Wydyan, męczennik. / Dnia 9. września: Święty Piotr Claver. (1580 1654.). Inni święci z dnia 9. września: ŚŚw. męczennicy Aleksander i Faustyna. - Św. Bertelin, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Doroteusz i Gorgoniusz. - Św. Grzegórz, wyznawca. - Św. Osmanna, dziewica. - Św. Kweran, opat. - ŚŚw. męczennicy Rufin i Rufinian, bracia. - Św. Sergiusz I., papież. - Św. Teofanes, wyznawca. - Św. Straton, męczennik. / Dnia 10. września: Święty Mikołaj z Tolentino. (1249 1308.). Inni święci z dnia 10. września: Św. Agapiusz, biskup z Nowara. - Św. Finyan, biskup z Ulster. - Św. Hilary, papież. - ŚŚw. męczenniczki Menodora, Metrodora i Nymfodora, dziewica. - Św. Piotr, biskup z Compostella. - Św. Salwiusz, biskup z Albi. - Św. Pulcherya, cesarzowa i dziewica. - Św. Teodard, biskup z Mastricht, męczennik. - Św. Weran, biskup z Vence. / Dnia 11. września: Błog. Jan Gabryel Perboyre, kapłan i męczennik. (1802 1840.). Tego samego dnia: Błogosławiony Bernard z Offida. (1604 1694.). Inni święci z dnia 11. września: Św. Adelfy, opat. - Św. Emilian, biskup z Vercelli. - ŚŚw. męczennicy Dyodor, Dyomedes, Dydymus. - Św. Marceli, biskup z Puy, męczennik. - Św. Marbod, kapłan i męczennik. - Św. Pafnucy, biskup z Tebais. - ŚŚw. Prot i Jacek, męczennicy.- Św. Teodora z Aleksandryi, pokutnica. - Św. Wincenty, opat i męczennik. / Dnia 12. września: Święty Gwidon z Anderlecht. (+ r. 1012.). Inni święci z dnia 12. września: Św. Albeusz, arcybiskup w Monuster. - Św. Anastazy, wyznawca. - Bł. Apolinary i towarzysze, męczennicy w Japonii. - Św. Ewancy, biskup z Autun. - ŚŚw. męczennicy Macedoniusz, Teodul, Tacyan. - Św. Rewerency, kapłan. - Św. Serapion, biskup z Katania. - Św. Sylwin, biskup z Werony. - Św. Wilfred, opat - ŚŚw. męczennicy Dioful, Matrona, Tekla i Heraklia. / Dnia 13. września: Święty Mauryl z Angers, biskup. (+ r. 426.). Inni święci z dnia 13. września: Św. Amat, biskup z Sitten. - Św. Antoni, biskup z Carpentras. - Św. Eulogiusz, biskup z Aleksandryi. - ŚŚw. męczennicy Felicissimus i Sekundus. - Św. Flederyk, pleban z Flandryi. - Św. Lidory, biskup z Tours. - Św. Filip, męczennik. - Św. Teodul, biskup z Aleksandryi, męczennik. - Św. Weneryk, pustelnik. / Dnia 14. września: Podwyższenie Krzyża świętego. (Roku 629.). Inni święci z dnia 14. września: Św. Korneliusz, papież oraz św. Cerealis i Salustya, męczennicy. - Św. Krescencyusz, chłopiec i męczennik. - Św. Cypryan, biskup z Kartaginy i męczennik. - Św. Katarzyna z Genui, wdowa. - Św. Maternus, biskup z Kolonii.- Św. Notburga, sługa i dziewica. / Dnia 15. września: Święty Jan z Egiptu, zwany Łokietek, pustelnik. (Umarł około r. 410.). Tego samego dnia: Święty Nikomedes, męczennik. (Umarł około r. 71.). Inni święci z dnia 15. września: Św. Ajchard, opat. - Św. Albin, biskup z Lyon. - Św. Cyryn, męczennik. - ŚŚw. bracia Emilas i Jeremiasz, męczennicy. - Św. Eutropia, wdowa. - Św. Leobin, biskup z Chartres. - Św. Mamilyan, biskup z Palermo. - Św. Melityna, męczenniczka. - Bł. Orana, dziewica z Lotaryngii. - Św. Filoteusz, kapłan. - Św. Porfyry, aktor i męczennik. - Św. Waleryan, męczennik. - Św. Luthard, hrabia z Klewe. / Dnia 16. września: Święty Cypryan z Kartaginy, biskup i męczennik. (214 258.). Inni święci z dnia 16. września: Św. Korneliusz, papież i męczennik. - Św. Dulcissima, dziewica i męczenniczka. - Św. Edyta, dziewica. - Św. Eugenia, ksieni. - Św. Eufemia, dziewica i męczenniczka. - Bł. Imelda Lambertina, Dominikanka. - Św. Inocencya, dziewica i męczenniczka. - Św. Łucya, matrona i męczenniczka. - Bł. Ludmiła, męczenniczka. - Św. Ninyan, biskup i apostoł Szkocyi. - Św. Sebastyana, męczenniczka. - Bł. Wiktor III., papież. / Dnia 17. września: Pamiątka stygmatów czyli blizn Chrystusowych w św. Frańciszku z Asyżu. (Roku 1224.). Inni święci z dnia 17. września: Św. Aryadna, służebna i męczenniczka. - Św. Kolumba, Benedyktynka i męczenniczka. - Św. Agatoklya, służebna i męczenniczka. - Św. Justyn, kapłan i męczennik. - Św. Hildegarda, ksieni. - Św. Lambert, biskup z Maastricht, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Narcyz i Krescencya. - Św. Piotr Arbues, męczennik. - Bł. Reginald, pustelnik. - Czcigodny Robert Bellarmin, kardynał. - Św. Teodora, matrona rzymska. - ŚŚw. męczennicy Waleryan, Makryn i Gordyan. / Dnia 18. września: Święty Józef z Copertino. (1603 1663.). Inni święci z dnia 18. września: Św. Dezydery, biskup z Redeon. - Św. Eumeniusz, biskup z Gartyna. - Św. Eustorgiusz, biskup Medyolanu. - Św. Ferreolus, trybun rzymski i męczennik. - Św. Metody, biskup z Tyrus. - Św. Ryszarda, cesarzowa. - Św. Synezy, biskup z Avranches. - ŚŚw. męczenniczki Zofia i Irena. / Dnia 19. września: Święty January z Benewentu, biskup i męczennik. (+ r. 305.). Inni święci z dnia 19. września: Św. Arnulf, biskup z Gap. - Św. Elżbieta, pustelniczka. - Bł. Marya de Cervellione, zakonnica. - ŚŚw. męczennicy Feliks i Konstancya. - Św. Pompoza, Benedyktynka i męczenniczka. - Św. Sekwan, opat - Św. Teodor, arcybiskup z Canterbury. - Św. Teodor, biskup z Werony. - ŚŚw. męczennicy Peleusz i Nilus, biskupi. / Dnia 20. września: Święty Eustachy, męczennik. (+ r. 118.). Inni święci z dnia 20. września: Św. Agapit I., papież. - Św. Kandyda, dziewica i męczenniczka. - ŚŚw. męczennicy Dyonyzy, Prywat i Doroteusz. - ŚŚw. męczennicy Fausta, dziewica, oraz Ewilazy i Maksymin. - Św. Pryskus, męczennik. - Św. Glycery, biskup z Medyolanu. - Św. Zuzanna, dziewica i męczenniczka. - Św. Teodor z matką swą Filipiną, męczennicy. / Dnia 21. września: Święty Mateusz, apostół i ewangelista (+ około r. 69.). Inni święci z dnia 21. września: Św. Aleksander, biskup z pod Rzymu i męczennik. - Św. Euzebiusz, męczennik. - Św. Frankaryusz, biskup z Poitou. - Św. Ifigenia, księżniczka etyopska, dziewica. - Św. Izacyusz, biskup i męczennik z Cypru. - Św. Jonasz, prorok starozakonny. - Św. Maura, dziewica. - Św. Melecy, biskup z Cypru. - Św. Pamfil, męczennik. - Św. Landelin, pustelnik i męczennik. / Dnia 22. września: Święty Maurycy z towarzyszami, męczennicy. (+ r. 286.). Inni święci z dnia 22. września: ŚŚw. męczennice Digna i Emeryta, dziewice. - Św. Florencyusz, kapłan i pustelnik. - Św. Guntylda, służebna i dziewica. - Św. Lauton, biskup z Contances. - Św. Fokas, ogrodnik i męczennik. - Św. Salaberga, ksieni. - Św. Sanktyn, biskup z Meaux. - Św. Septymyusz, biskup z Jesi, męczennik. - ŚŚw. Sylwyan i Sylwester, wyznawcy. - Św. Tomasz z Villanowa, arcybiskup z Walencyi. / Dnia 23. września: Święta Tekla, dziewica i męczenniczka. (+ około r. 110.). Inni święci z dnia 23. września: Św. Linus, papież i męczennik. - Bł. Onufry z Seggiano, Frańciszkanin. - Bł. Oton, biskup z Freising. - Św. Paternus, biskup z Coutance i męczennik. - Św. Paksencyusz z siostrą swą Albiną, męczennicy. - Św. Projekt, biskup z Imola. - Św. Zofia, dziewica i męczenniczka. - Św. Sozyusz, dyakon i męczennik. / Dnia 24. września: Błogosławiony Władysław z Gielniowa. (1440 1505.). Tego samego dnia: Święty Gerard Sagredo, apostół Węgier. (975 1046.). Inni święci z dnia 24. września: Św. Abadyr, męczennik. - Św. Erynard, przeor Benedyktynów. - Św. Ama, dziewica. - ŚŚw. męczennicy Andochyusz, kapłan, Tyrsus dyakon oraz Feliks. - Św. Geremar, opat z Beauvais. - Św. Pafnucy, pustelnik i męczennik. - Św. Rustyk, biskup z Auvergne. - Św. Terencyusz, męczennik. / Dnia 25. września: Święty Pacyfik z zakonu św. Frańciszka. (1653 1721.). Inni święci z dnia 25. września: Św. Aurelia i Neomyzya, siostry i dziewice. - Św. Ceolfryd, opat z Anglii. - Św. Kleofas, uczeń Pana Jezusa. - Św. Ermenfryd, przeor Benedyktynów. - Św. Firmin, biskup z Auxerre. - Św. Herkulan, żołnierz i męczennik. - Św. Lupus, biskup z Lyon. - Św. Anatalon, biskup z Medyolanu. / Dnia 26. września: Święty Cypryan i święta Justyna, męczennicy, (+ r. 303.). Inni święci z dnia 26. września: Św. Kalistrat, męczennik. - Św. Euzebiusz, papież. - Św. Euzebiusz, biskup z Bologni. - Św. Faustus, męczennik. - Św. Hedda, opat. - Bł. Łucya z Salerno, Frańciszkanka. - Św. Nilus, opat Bazylianów. - Św. Amancyusz, kapłan. - Św. Wigiliusz, biskup z Brescia. / Dnia 27. września: Święci Elzeary i Delfina, małżonkowie. (1285 - 1323 oraz 1283 1369.). Tego samego dnia: Święci Kuźma i Damian, bracia-bliźniacy. (+ r. 303.). Inni święci z dnia 27. września: ŚŚw. męczennicy Adolf i Jan. - Św. Amadeusz, biskup z Lausanne. - Św. Bonfilyusz, biskup z Foligno. - Św. Deodat, biskup z Sora. - Św. Eleutery, męczennik. - Św. Fidencyusz i Terencyusz, męczennicy. - Św. Hyltruda, pustelnica. - Św. Jan Marek, uczeń apostołów, biskup z Biblis w Finicyi. - Św. Zenas, uczeń św. Pawła, apostoła. - ŚŚw. męczennicy Florentyn, Hilary, Afrodyzy. / Dnia 28. września: Święty Wacław, król czeski. (908 936.). Inni święci z dnia 28. września: Św. Alodyusz, biskup z Auxerre. - Św. Anemund, biskup z Lyon i męczennik. - Św. Charyton, opat z Palestyny. - Św. Eberhard, pasterz. - Św. Eksuperyusz, biskup z Toulouse. - Św. Faustus, biskup z Riez. - Św. Ismidon, biskup z Die. - Św. Lioba, ksieni. - Św. Maksym, męczennik. - Św. Prywatus, męczennik. - Św. Salomon, król węgierski i pustelnik. - Św. Sylwin, biskup z Brescyi. - Św. Tiemon, biskup z Solnogrodu. - Św. Eustochium, dziewica. / Dnia 29. września: Święty Michał, archanioł. (Objawił się r. 493.). Inni święci z dnia 29. września: Bł. Alaryk, Benedyktyn. - Św: Fraternus, biskup z Auxerre i męczennik. - Św. Fulgenty, biskup z Aten. - Św. Grymoald, kapłan. - Św. Leodwin, arcybiskup z Trewiru. - Św. Cyryak, opat. - Św. Gudelya, męczenniczka. - Św. Urzyon, mnich. / Dnia 30. września: Święty Hieronim, nauczyciel Kościoła. (331 419.). Inni święci z dnia 30. września: ŚŚw. Antoni, Kastus i Dezydery, męczennicy. - Św. Euzebia, dziewica i ksieni. - Św. Grzegorz Illuminator, biskup w Armenii. - Św. Honoryusz, biskup z Canterbury. - Św. Laurus, opat. - Św. Leopard, męczennik. - Św. Oton, biskup z Bamberga, apostoł Pomorza. - Św. Zofia, matka św. Wiary, Nadziei i Miłości, wdowa i męczennica. - ŚŚw. Wiktor i Ursus, męczennicy. - Św. Wiktoryan, pustelnik.

Skarb na dnie morza. Harry Dickson: Przygody Zagadkowego Człowieka

Anonim

Harry Dickson jest fikcyjnym detektywem, urodzonym w Ameryce, wykształconym w Londynie i nazywanym „The American Sherlock Holmes”. Pojawiał się w prawie 200 magazynach wydawanych w Niemczech, Holandii, Belgii i Francji. Przygody Harry'ego Dicksona i jego młodego asystenta Toma Willsa zachwyciły kilka pokoleń francuskich czytelników. Ponieważ zostały napisane przez mistrza horroru, są o wiele bardziej zorientowane na fantastykę niż prawdziwy kanon holmesowski. Najlepsze i najbardziej zapamiętane historie o Harrym Dicksonie to te, które stawiają Wielkiego Detektywa przeciwko niektórym superzłoczyńcom takim jak profesor Flax, szalony naukowiec znany jako Ludzki Potwór, a później jego córka, równie zabójcza Georgette Cuvelier, znana jako Pająk (z którą Dickson miał związek miłości i nienawiści); Euryale Ellis, piękna kobieta, która miała moc przemieniania swoich ofiar w kamień i która może być reinkarnacją legendarnej gorgony Meduzy; Gurrhu, żyjący bóg Azteków, który ukrył się w Świątyni Żelaza, podziemnej świątyni znajdującej się pod samym sercem Londynu, wypełnionej naukowo zaawansowanymi urządzeniami; ostatnie żyjące mumie babilońskie, które znalazły schronienie pod szkockim jeziorem; nikczemny, pijący krew seryjny morderca, nazwany Wampirem z Czerwonymi Oczami; tajemniczy mściciel w smokingu, znany jako Cric-Croc, Żywe Trupy; krwiożerczy hinduski bóg Hanuman itp. Sława Harry'ego Dicksona we Francji dorównuje sławie Sherlocka Holmesa i Arsène'a Lupina.

Idea ewolucji w teologii katolickiej

Ks. Dr Franciszek Gabryl

Hegel, Günther, jak i moderniści zapominają o różnicy zasadniczej między religią przyrodzoną a objawioną przez Boga. Religia przyrodzona jest zbiorem prawd i obowiązków, do których odkrycia dojść może człowiek wyłącznie o własnej sile rozumu, zastanawiającego się nad stosunkiem człowieka do Boga. Zbiór tych prawd i obowiązków stanowi przedmiot nauki, zwanej teologią przyrodzoną, która znów jest częścią pewną filozofii. Jeżeli tedy Hegel i Günther utrzymują, że filozofia i teologia mają ten sam przedmiot, może to być prawdą tylko odnośnie do poznania religijnego czysto rozumowego, aczkolwiek i w tym razie nie pokrywa się teologia z filozofią, której przedmiotem badania jest nie tylko Bóg, ale świat i człowiek; żadną zaś miarą nie może to być prawdą w odniesieniu do religii objawionej, która może oprócz prawd, przystępnych rozumowi ludzkiemu, zawierać także prawdy, przechodzące zdolność pojmowania rozumu ludzkiego. Tak się właśnie ma rzecz z religią chrześcijańską.

Max. Historia mojego psa

Sławomir Chudański

Wspomnienie o psie rasy bokser, który w sposób szczególny zapisał się w pamięci rodziny jej autora. Książka, która może posłużyć wielu osobom, które chciałyby mieć psa, nie tylko tej rasy. Każdy, kto chce przyjąć do swego domu zwierzę, powinien być świadom jakie bierze na siebie obowiązki. Czy jest gotów opiekować się nim należycie do ostatnich jego dni? Wspomnienia autora stanowią zatem jednocześnie praktyczny poradnik dla tych, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę życia z czworonożnym przyjacielem.

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 15

Józef Ignacy Kraszewski

Tom 15 "Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego" to kolejna wyjątkowa kolekcja dzieł mistrza polskiej literatury, która przenosi czytelnika w różne epoki i miejsca, pełne emocji, refleksji oraz fascynujących opowieści. W tomie zawarte są zarówno nowele, jak i powieści, które pokazują wszechstronność Kraszewskiego jako autora, doskonale łączącego realizm z bogatym tłem historycznym i społecznym. W tomie znajdziemy: "Nad modrym Dunajem" - subtelna nowela o ludziach żyjących nad brzegami pięknej, europejskiej rzeki, pełna malowniczych opisów i głębokich emocji. "Nad przepaścią" - powieść o dramatycznych wyborach życiowych, w której bohaterowie stoją na granicy upadku moralnego i emocjonalnego, zmuszeni do zmierzenia się z konsekwencjami swoich decyzji. "Nad Spreą. Obrazki współczesne" - zbiór współczesnych obrazków, które pokazują życie codzienne mieszkańców Berlina w czasach Kraszewskiego, bogaty w realistyczne opisy miejskiego życia. "Na Polesiu" - powieść, której akcja rozgrywa się w malowniczym, lecz dzikim i tajemniczym regionie Polesia, pełnym legend i ludowych wierzeń, a także ludzi o mocnych charakterach. "Na tułactwie. Obrazy współczesne" - poruszające obrazy życia ludzi wyrwanych z ojczyzny, którzy w tułaczce szukają nowego miejsca na ziemi i tożsamości. Józef Ignacy Kraszewski to jeden z najważniejszych polskich pisarzy XIX wieku, autor ponad 200 powieści, który mistrzowsko łączył realia historyczne z wnikliwą analizą społeczną i psychologiczną postaci. Jego twórczość odzwierciedla bogactwo polskiej kultury i historii, a także uniwersalne problemy społeczne i egzystencjalne. Tom 15 to prawdziwa gratka dla miłośników polskiej literatury i historii, idealna dla każdego, kto pragnie odkrywać wielowymiarowe opowieści pełne pasji, dramatyzmu i wnikliwej obserwacji rzeczywistości.

Achilleis. Sceny dramatyczne

Stanisław Wyspiański

Achilleis. Sceny dramatyczne – oparty na motywach Iliady dramat Stanisława Wyspiańskiego, powstały w 1903 roku, po raz pierwszy wystawiony na scenie w roku 1925. Fabuła koncentruje się wokół oblężenia i upadku Troi, konstrukcja jest luźna, oparta na szybkiej zmianie planów i ostro kontrastujących pod względem nastroju scen. Utwór stanowi wyraz kontynuacji młodzieńczych zainteresowań Wyspiańskiego starożytnością, a zarazem przemiany poglądów na starożytność. (za Wikipedią).

Saskie ostatki. August III

Józef Ignacy Kraszewski

"Saskie ostatki. August III" autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego to wnikliwa i poruszająca powieść, która ukazuje schyłek Rzeczypospolitej pod rządami dynastii Wettynów. Autor, opierając się na licznych źródłach historycznych oraz pamiętnikach Marcina Matuszewicza, maluje przejmujący obraz Polski w 1763 roku, gdy na tronie zasiadał słaby i nieudolny August III. Faktyczna władza należała jednak do jego ministra, wszechwładnego Henryka BrUhla. W tle brutalnej rywalizacji magnackich stronnictw, w której Czartoryscy ścierają się z Radziwiłłami, rozgrywają się losy niezamożnego rotmistrza Klemensa Tołoczki. Jako uczestnik i świadek wydarzeń, Tołoczko obserwuje postępujący upadek państwa, jednocześnie starając się o rękę Anieli Koiszewskiej, protegowanej księżnej Sapieżyny. Jego przedmałżeńskie zabiegi, pełne subtelnego humoru, stanowią kontrast wobec przygnębiającego obrazu politycznego i społecznego rozkładu kraju. Kraszewski, ukazując dramatyczny czas dla Rzeczypospolitej, nie ogranicza się jedynie do opisu wielkiej polityki, ale z dużą dozą ironii przedstawia również życie codzienne ówczesnej szlachty. "Saskie ostatki. August III" to wyjątkowa powieść, która łączy w sobie głęboką refleksję nad losem kraju z intrygującą fabułą i błyskotliwymi obserwacjami obyczajowymi. Idealna dla miłośników historii oraz literatury ukazującej dramatyczne przełomy w dziejach Polski.

O nazwach geograficznych słowiańskich

Stanisław Zarański

O nazwach geograficznych słowiańskich i znaczeniu ich w systemie edukacyjnym: Nie podlega wątpliwości, że wzgląd lingwistyczny wkłada na każdą indywidualność narodową święty obowiązek zachowania w jej języku całego dziedzictwa tych imion, jakie niegdyś jej przodkowie tym osadom, górom, dolinom itd. nadawali, w których przez wieki żyli. Są to bowiem stare pomniki ich tamże pobytu i działalności ich ducha, a niewątpliwie świadkowie pierwotnego przez nich zajęcia tej ziemi, na której właściwe sobie piętno wycisnęli...

Wybór sonetów poetów angielskich

Antologia

Wybór sonetów Szekspira, Miltona i lorda Byrona z dodatkiem Hymnu Miltona. Zbiór obejmuje kilkadziesiąt utworów.

Zarzuty pogańskie przeciwko chrystianizmowi. Apologia wiary w pierwszych wiekach

J. Scheiwiller

W starożytnej literaturze chrześcijańskiej znajdujemy pewien rodzaj pism, zwanych apologetycznymi, które zasługują na szczególniejszą uwagę w czasach dzisiejszych. Są one owocem ówczesnych stosunków. Chrześcijanie, okrzyczani przez żydów za cudzoziemców i zabijani jako przestępcy przez pogan, obwiniani przez kapłanów bezbożnych i przez filozofów wyszydzani, okrutnie uciskani przez państwo i bezustannie prześladowani przez politeizm, prawie za jedno z państwem uważany, podjęli bezprzykładną dotąd walkę na śmierć i życie. Te okoliczności zmusiły wykształceńszych mężów w obozie chrześcijańskim do chwycenia pióra w celu obrony wiary a niekiedy dla prowadzenia walki z przeciwnikami licznymi i potężnymi. Dobrze więc jest od czasu do czasu przypominać sobie te czcigodne i szacowne pisma, zwłaszcza w chwilach, w których podobny, jak dawniej, słyszymy szczęk oręża i takież jak w pierwszych wiekach hasło walki przeciwko Chrystusowi i założonemu przezeń Kościołowi. Przeciwnicy szukają i dzisiaj tych samych ideałów, jak to dawniej bywało, nie szczędząc oszczerstw i potwarzy Kościołowi Chrystusowemu.

Słowianie Zachodni: dzieje, obyczaje, wierzenia, tom drugi, część druga: Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII wieku Ustrój Słowiańszczyzny północno-zachodniej w epoce od VI do XII wieku

Wilhelm Bogusławski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Tom drugi, część druga dzieła Słowianie Zachodni omawia następujące tematy: Ustrój Słowiańszczyzny Północno-Zachodniej od VI. do XIII. w. Osiedlenie Słowiańszczyzny niepodległej: 1. Powierzchnia kraju. 2. Dawność osiedlenia. 3. Osady rodowe. 4. Wsie i dwory właścicielskie. 5. Wysiółki. 6. Osady cudzoziemskie. 7. Epoki osiedlenia przed X w. Grody i Miasta: 1. Starożytność grodów, ich ustrój i różnica od miast. 2. Grody starożytne, książęce, stołeczne. 3. Grody główne i gródki, grodziszcza. 4. Przedgrody, Wiki, Targowiszcza; Miasta. Ziemstwa: 1. O ziemstwach w ogóle i ich nomenklaturze. 2. Żupy. 3. Burgwardy, Kasztelanie, Grodztwa. 4. Przegląd żup: W Serbach. W Łużycach. Na ziemiach Obodrytów. Na ziemiach Lutyków. Na Pomorzu. W Czechach. Na Morawach. Obywatelstwo: 1. Wspólnowładni dziedzice. 2. Obce. 3. Kmety. 4. Nierówność. 5. Ludność zależna i nieswobodna. Ludność służebna. Ludność nieswobodna: jeńcy i brańcy wojenni; chłopi, dziesiętnicy. Zakup niewolników na targach z ludzi wszelkich narodowości. Zarząd i Władza: 1. Starostowie i Żupani: 2. Knezie i Wierchi. 3. Książęta w prastare czasy. 4. Władza książęca do X w. 5. Wzrost władzy książęcej. 6. Stosunek żupanów do książąt. 7. Możnowładcy. 8. Dostojność królewska. Udział narodu w zarządzie kraju: 1. Gromady, zbory i wiece w przedchrześcijańskie czasy. 2. Powszechny wiec Lutyków. 3. Teokracja Ranów. 4. Wiece pod rządem monarchicznym w epoce X-XIII w.: a) Zwoływanie wieców. b) Miejsce obradowania wieców. c) Skład wieców. d) Przedmioty obrad wiecowych. e) Porządek obrad wiecowych. Stosunek wieców do władzy monarchicznej.

The Works of Edgar Allan Poe: Volume 3

Edgar Allan Poe

Explore the compelling universe of Edgar Allan Poe with The Works of Edgar Allan Poe: Volume 3. Immerse yourself in "Spellbinding Tales of Gothic Terror and Eerie Suspense" that will transport you to the depths of Poe's mesmerizing imagination. In "The Raven," brace yourself for a chilling encounter as a lone protagonist grapples with an enigmatic visitor that will send shivers down your spine with every turn of the page. Feel the relentless beating of your own heart in "The Tell-Tale Heart," a tale of guilt that escalates into a haunting paranoia that will keep you guessing until the climactic conclusion. But Poe's brilliance goes far beyond that. Embark on a journey with the shrewd detective skills of C. Auguste Dupin in "The Murder in the Rue Morgue," the forerunner of the modern detective story. Prepare for "gripping mysteries with twisted plots" that will keep you guessing until the very end. Poe's mastery of atmosphere and "evocative prose that lingers, haunting the mind and imagination" will transport you to a realm of foreboding unease that lingers long after you've closed the book. With every turn of the page, you'll be captivated by the intricate exploration of the human psyche and the uncanny fixations that characterize Poe's writing. More than a century after his death, Edgar Allan Poe's stories remain as powerful and chilling as ever, ensuring that his legacy of horror and dark romanticism will continue to haunt readers for generations to come. Extraordinary Stories: Narrative of A. Gordon Pym Ligeia Morella A Tale of The Ragged Mountains The Spectacles King Pest Three Sundays In A Week

Podróże Gulliwera. Gulliver's Travels

Jonathan Swift

"Jonathan Swift: Podróże Gulliwera. Gulliver's Travels. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Podróże Guliwera powieść Jonathana Swifta napisana w 1726 roku, stanowiąca połączenie satyry na ludzką naturę z parodią popularnych w tamtym okresie powieści podróżniczych. Stanowi najbardziej znaną pracę Swifta, jest jednocześnie zaliczana do klasyki literatury angielskiej. Książka zdobyła ogromną popularność już wkrótce po wydaniu (John Gay stwierdził, że stanowi lekturę uniwersalną, czytaną przez wszystkie warstwy społeczne), ukazuje się drukiem praktycznie nieprzerwanie od roku pierwszej publikacji. George Orwell powiedział, że gdyby miał wybrać sześć książek, które miałyby ocaleć, podczas gdy wszystkie inne uległyby zniszczeniu, Podróże Guliwera z pewnością znalazłby się wśród nich. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Podróże_Guliwera) Travels into Several Remote Nations of the World. In Four Parts. By Lemuel Gulliver, First a Surgeon, and then a Captain of Several Ships, better known simply as Gulliver's Travels (1726, amended 1735), is a novel by Irish writer and clergyman Jonathan Swift, that is both a satire on human nature and a parody of the ""travellers' tales"" literary sub-genre. It is Swift's best known full-length work, and a classic of English literature. The book became popular as soon as it was published. John Gay wrote in a 1726 letter to Swift that ""It is universally read, from the cabinet council to the nursery."" Since then, it has never been out of print. Cavehill in Belfast is thought to be the inspiration for the novel. Swift imagined that the mountain resembled the shape of a sleeping giant safeguarding the city. (http://en.wikipedia.org/wiki/Gulliver's_Travels)"

Dagome iudex. Przyczynek krytyczny do genezy świętopietrza w Polsce

Jan Ptasnik

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT Dagome iudex incipit pochodzącego z końca X wieku regestu kopii dokumentu donacyjnego władcy identyfikowanego z księciem Polski Mieszkiem I, darowującego państwo, nazwane w dokumencie państwem gnieźnieńskim, w opiekę Stolicy Apostolskiej. Dokument, na którym oparł się kopista sporządzony został prawdopodobnie w kancelarii wystawcy w Gnieźnie (możliwe jest również, że powstał w Quedlinburgu lub w Rzymie) około 991 roku. W tym dokumencie, spisanym po łacinie, Mieszko oddaje swoje państwo pod papieską opiekę. Motywy podjęcia tej decyzji nie są dokładnie znane z uwagi na skąpe źródła. Spośród wielu tez, najbardziej zasługującą na uwagę jest teoria czyniąca z Dagome iudex element walki o niezależność diecezji poznańskiej od arcybiskupstwa w Magdeburgu. Ślady walki o ten obszar kościelny widać choćby w kronice biskupa merseburskiego Thietmara. Pod datą 968 kronikarz ten zapisuje zależność poznańskiego Jordana od Magdeburga. Zapisek ten obfituje jednak w błędy merytoryczne i uznaje się go powszechnie za stronniczy. Identycznie, władzę Magdeburga nad Poznaniem chcieli utrzymywać tamtejsi hierarchowie kościelni, poprzez fałszowane dokumenty cesarskie. Inna, równie popularna teza, utrzymuje, że Dagome iudex stara się zabezpieczyć prawa do tronu dla synów Mieszka I, którzy zostali zrodzeni z Ody. Zagadkowe jest tu jednak odwołanie się do papieża w tamtych czasach wpływy biskupów Rzymu na politykę Europy były znikome.

Tylko grajek

Hans Christian Andersen

"Hans Christian Andersen: Tylko grajek przepiękna, smutna i rzewna, chwytająca za serce opowieść duńskiego mistrza pióra. Mimo upływu lat nic się nie zmieniło. Biedaków nikt nie szanuje. Fragment utworu: Do głębi przejęty, widział w dzwonie ogromną paszczę węża; serce zdawało się językiem, co do niego syczał. Pomieszane obrazy tłoczyły się w jego duszy, wrażenia podobne do tych, jakich doznał, gdy go chrzestny ojciec zanurzył w wodzie, tylko że teraz jeszcze gwałtowniej szumiało mu w uszach, a mieniące kolory jednoczyły się w straszliwych postaciach. Stare obrazy zamkowe przesuwały się przed jego oczami, ale twarze ich teraz były groźne, kształty ustawicznie zmienne: raz długie i kończaste, raz przezroczyste, galaretowate i drżące. Postacie te biły w bębny i w kotły, później nagle przeszły w ów blask ognisty, w którym wszystkie przedmioty jemu ukazały się, gdy bawiąc się z Naomi spojrzał przez purpurową szybę. Czuł tedy, że się pali; płynął przez morze płomieni, ale zawsze przed nim z roztwartą paszczą pływał wąż i wykręcał syczącym językiem. Uczuł dziwny, konwulsyjny pociąg, by porwać oburącz za serce dzwonu, kiedy nagle wkoło niego ucichło, chociaż w głowie ogromny szum trwał ciągle z tą samą co dotąd gwałtowną i straszną siłą. Czuł, że suknie przylepiły się jemu do ciała, a obie jego ręce były jak przykute do ściany. Przed nim wisiał nieżywy łeb węża, a duży dzwon milczał; chłopiec zamknął oczy i czuł, że zasypia. Było to omdlenie."

Pożycie mieszkańców nieba między sobą. Obcowanie ich z nami

Marian Morawski

Treść: Krótkie wprowadzenie. Pożycie mieszkańców nieba między sobą. Obcowanie mieszkańców nieba z nami. Prócz posiadania Boga święci w niebie mają jeszcze szczęście dodatkowe. Wyraz zachwyt najlepiej określa stan duszy widzącej Boga. Między tym jednak zachwytem a zachwytami w tym życiu na ziemi jest różnica radykalna. Zajmowanie się stworzeniami leży poza sferą istotnego szczęścia błogosławionych, bo posiadanie Boga jest pełnią szczęścia. Uczucia dla stworzeń mogą być mimo to u niebian nawet intensywne. Święci obcują między sobą. Mówi nam o tym Pismo św. Starego i Nowego Zakonu. Tak samo tę prawdę pojmują starzy chrześcijanie w epitafiach i pisarze i Ojcowie współcześni. Ojcowie pocieszają wiernych, że odnajdą w niebie drogich zmarłych. Myśl ta i dla nas ma być pociechą. Dlatego Bóg obowiązuje nas przykazaniem miłości powszechnej w tym życiu, że powołał nas do społeczności niebieskiej. Święci znają się nawzajem, bo w Bogu widzą i stworzenia. Nadto posiadają prawdopodobnie sposób poznawania stworzeń bezpośrednio. Mają i pewną jakąś mowę, język niebian. Czy po tym końcu świata Bóg nowe światy tworzyć będzie? Czy znowu panowanie nad nimi świętym poruczy? Albo, czy już teraz istnieją gdzieś inne światy, nad którymi może święci królują? To jedno pewne, że od takiego jakoby zajęcia szczęście świętych jest zupełnie niezależne. Są oni, jak nas niniejsze studium przekonało, doskonale szczęśliwi wiecznym zachwytem w Bogu i mają naddatek szczęścia w błogosławionym obcowaniu między sobą.

Eksperymenty hipnotyczne

Richard von Krafft-Ebing

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Opis badań nad hipnozą, opis eksperymentów hipnotycznych, które rzeczywiście miały miejsce. Analiza ich, próba wyciągnięcia wniosków wszystko to zawarte jest w niniejszej książce autorstwa austriacko-niemieckiego seksuologa, psychiatry, neurologa i kryminologa. W 1886 roku napisał dzieło Psychopathia Sexualis, słynny zbiór przypadków seksualnych zaburzeń. Uważany jest za twórcę współczesnej patologii seksualnej. Baron von Krafft-Ebing urodził się w Mannheim i studiował medycynę na Uniwersytecie w Heidelbergu. Po ukończeniu studiów medycznych pracował w kilku szpitalach psychiatrycznych. Był profesorem psychiatrii w Strasburgu, Grazu i Wiedniu. Popularyzował psychiatrię poprzez wykłady otwarte na ten temat i teatralne demonstracje hipnotyzmu, którym się przez większość życia pasjonował.

Relacje o zdarzeniach prawdziwych, chociaż nieprawdopodobnych

Andrzej Sarwa

Zapierające dech w piersiach opowieści o rzeczywistych spotkaniach ze zjawiskami nie dającymi się naukowo wyjaśnić. Treść: Bardzo krótkie wprowadzenie, Moje spotkanie z poltergeistem, Co zobaczyła mała Kasia?, Franciszek S. i zły duch, Ela S. i Nicolae Ceausescu, Kuszenie Włodzimierza R., Nawrócenie starego pijaka, Wypalone ślady stóp potępieńca, Pokutujący kapłan, Samospalenie samoistne zapalenie się człowieka, Fenomen wypalonych śladów, Krasnoludki są na świecie?

Poezye

Mikołaj Sęp Szarzyński

Poezye Szarzyńskiego (*? - 1581) ukazały się w druku dopiero po śmierci poety, staraniem brata jego Jakuba, podstolego ziemi lwowskiej, w roku 1601 (bez wymienienia miejsca). Że jednak już wcześniej zasłynęło imię Szarzyńskiego, jako poety, o tym świadczą i Paprocki w Herbach (1584) i Bielski w Kronice (1597). Paprocki przytacza nawet, mówiąc o Stanisławie Strusie, wiersz Szarzyńskiego, na jego cześć napisany (ob. wyd. niniejsze, 19), oczywiście z kopii rękopiśmiennej. Po śmierci Szarzyńskiego dostały się jego rękopisy i księgi do Stanisława Starzechowskiego, podkomorzego ziemi lwowskiej; ale ten wkrótce umarł, i spuścizna po Szarzyńskim tak się gdzieś zawieruszyła, że brat jego już się o nią dopytać nie mógł i tym sposobem ogłosił drukiem nie całą spuściznę, ale, jak mówi, tylko trochę pism.

Wieszczba krwawej głowy

Andrzej Juliusz Sarwa

Pierwsza część cyklu powieściowego (kwadrologii) o rodzie Białeckich. Dwa wieki historii Polski i Francji, splecione z reformacją w Europie, walką o władzę i poszukiwaniem miłości. To kanwa najnowszej powieści Andrzeja Juliusza Sarwy. A co na tę kanwę jest nałożone? To i powieść historyczna i obyczajowa, przygodowa i po trosze traktat demonologiczny. Co wychodzi z tak niecodziennego połączenia? Wielowątkowy intrygujący utwór z fascynującą, chociaż mroczną akcją. Powieść to ogólnie thriller historyczno-ezoteryczny opowiedziany niezwykle bogatym językiem, zróżnicowanym ze względu na używających go bohaterów. Są tu i opisy bliskie botanice i rozprawie naukowej, jest i humor i podniosłość. Akcja toczy się wartko, dwa wieki historii bynajmniej nie nużą, a dają wrażenie przeniesienia się w epokę. Dodatkową zaletą powieści jest to, że autor, jak ma w zwyczaju, absolutnie się nimi nie przejmując, nie ulega ani modom, ani trendom literackim i pisze po swojemu, znakomitym językiem, oferując nam przepiękne opisy, nawet i zapachów, czego się w sztampowej literaturze nie spotka. Z uwagi na potrzebną do zrozumienia problematyki powieści wiedzę o świecie, podbudowaną bagażem życiowych doświadczeń, autor zamieszcza dość odważne obyczajowo opisy dworskiego życia XVI i XVII-wiecznej Francji i naturalistyczne opisy okultystycznych rytuałów, dlatego jej adresatami winni być raczej czytelnicy dorośli. Książka zdecydowanie dla wymagającego czytelnika!

Uwagi o pierwotnym ustroju społecznym Polski piastowskiej

Stanisław Smolka

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. Autor prezentuje swoje badania dotyczące pierwotnego ustroju Polski piastowskiej, a więc czasów, kiedy dopiero kształtowała się nasza państwowość. Jak nietrudno się domyślić, proces ten nie przebiegał szybko i gładko. Pierwsi Piastowie, scalając co prawda spokrewnione ze sobą plemiona słowiańskie nie mogli jednak dokonać jakiejś gwałtownej rewolucji na płaszczyźnie ustroju społecznego. A jaki ten ustrój był, jak się przeobrażał i przystosowywał do nowych warunków i nowych czasów można się dowiedzieć z tej właśnie książeczki. Przynajmniej w takim zakresie, w jakim Smolka dokonał swoich odkryć i wysnuł z nich własne wnioski.

Czy moralność może być świecka?

Ks. dr Marian Morawski SJ

"Czy moralność może być świecka?" autorstwa ks. dr Mariana Morawskiego SJ to dogłębna analiza problematyki moralności w kontekście jej związku z religią i społeczeństwem. Książka ta jest doskonałym przewodnikiem po złożonych kwestiach etycznych, które pojawiają się w rozważaniach nad prawem, obowiązkiem, i strukturą społeczności. Autor stawia kluczowe pytania dotyczące fundamentów moralności, badając, czy można ją oddzielić od religijnych korzeni. Morawski prowadzi czytelnika przez skomplikowane związki między pojęciami prawa, obowiązku, winy i kary, a także analizuje, w jaki sposób moralność i religia wpływają na siebie nawzajem. W swojej pracy porusza kwestie fundamentalne dla nauk społecznych i politycznych, ukazując, jak głęboko etyka jest związana z religijnym rozumieniem ludzkiej egzystencji. Książka ta zwraca uwagę na rosnące tendencje w filozofii, które dążą do sekularyzacji moralności - oddzielania jej od religijnych podstaw. Zjawisko to, mające coraz większe znaczenie w sferze naukowej i politycznej, jest szczegółowo omawiane przez autora, który analizuje wpływ tej zmiany na współczesne myślenie o moralności. "Czy moralność może być świecka?" to lektura nie tylko dla osób zainteresowanych filozofią i etyką, ale także dla tych, którzy pragną zrozumieć złożone relacje między moralnością a religią, oraz dla tych, którzy śledzą zmiany w sposobie myślenia o podstawach społecznych i politycznych.