Tajemniczy rybak. Le Pilote du Danube

Juliusz Verne

Jules Verne: Tajemniczy rybak. Le Pilote du Danube. Powieść w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Fragment: Oto od kilku miesięcy trapiło te wybrzeża nieustanne rozbójnictwo. Trudno zliczyć napadane folwarki, złupione zamki, okradzione wille, a nawet morderstwa spełnione na mieszkańcach, stawiających opór niepochwytnym złoczyńcom. Sądząc z wielu poszlak, ten szereg zbrodni nie mógł być dziełem pojedynczych zbrodniarzy. Należało przypuszczać istnienie bandy dobrze zorganizowanej i zapewne licznej, oceniając z dokonanych przez nią czynów. Lecz co było dziwne, że banda ta działała tylko w najbliższem sąsiedztwie Dunaju, w odległości dwóch kilometrów od rzeki złoczyńcy nie dawali już znaku życia. Ale same wybrzeża w granicach państwa austrjackiego, węgierskiego, serbskiego czy rumuńskiego, były pustoszone przez bandytów, których nie udawało się nigdy pochwycić na uczynku. Po dokonaniu zbrodni znikali oni aż do nowego napadu, który zdarzał się nieraz o setki kilometrów od poprzedniego. W przerwach między jednem a drugiem przepadały wszelkie ślady zbrodniarzy, jakby się rozpłynęli w powietrzu; ulatniali się razem z łupem, niekiedy bardzo obfitym i ciężkim. / Depuis plusieurs mois, en effet, les rives du Danube étaient désolées par un perpétuel brigandage. On ne comptait plus les fermes dévalisées, les châteaux pillés, les villas cambriolées, les meurtres mme, plusieurs personnes ayant payé de leur vie la résistance quelles tentaient dopposer dinsaisissables malfaiteurs. De toute évidence, une telle série de crimes navait pu tre accomplie par quelques individus isolés. On avait certainement affaire une bande bien organisée, et sans doute fort nombreuse, en juger par ses exploits. Circonstance singulire, cette bande nopérait que dans le voisinage immédiat du Danube. Au del de deux kilomtres de part et dautre du fleuve, jamais un seul crime navait pu lui tre légitimement attribué. Toutefois, le théâtre de ses opérations ne paraissait ainsi limité que dans le sens de la largeur, et les rives autrichiennes, hongroises, serbes ou roumaines étaient pareillement mises sac par ces bandits, quon ne parvenait nulle part prendre sur le fait. Leur coup accompli, ils disparaissaient jusquau prochain crime, commis parfois des centaines de kilomtres du précédent. Dans lintervalle, on ne trouvait deux aucune trace. Ils semblaient stre volatilisés, ainsi que les objets matériels, parfois trs encombrants, qui représentaient leur butin.

Świat antyczny a my

Tadeusz Zieliński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Świat antyczny a my: (osiem wykładów, wygłoszonych na uniwersytecie w Petersburgu w roku 1901). Tadeusz Stefan Zieliński, pseud. Eheu (1859-1944) polski historyk kultury, filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu w Petersburgu i Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności. Był jednym z najwybitniejszych i najwszechstronniejszych badaczy świata antycznego. W latach 20. kilkakrotnie zgłaszano jego kandydaturę do Literackiej Nagrody Nobla; w tym okresie zdarzały się wyróżnienia tą nagrodą nie tylko pisarzy, ale również filozofów, historyków czy mówców, sam Zieliński jednak noblistą nie został. W swoich badaniach specjalizował się w historii kultury antycznej, dziejach teatru greckiego, religioznawstwie, latynistyce. Opracował ważną monografię twórczości Sofoklesa (Sofokles i jego twórczość tragiczna, 1928). Z autorów rzymskich badał m.in. Plauta, Akcjusza, Wergiliusza, Horacego, Cycerona; temu ostatniemu poświęcił wysoko cenioną oraz wielokrotnie wznawianą i tłumaczoną monografię Cicero im Wandel der Jahrhunderte (1897). Efekt wieloletnich badań nad religiami świata antycznego przekazał w czterotowej pracy Religie świata antycznego (19211934), nad którą pracował niemal do końca życia, także podczas pobytu w Bawarii; tej tematyce poświęcił także dzieło Hellenizm i judaizm (1928). W pracy Literatura starożytnej Grecji (1928) obok omówienia twórczości autorów helleńskich przedstawił wybór ich dzieł w tłumaczeniu własnym i Stefana Srebrnego; autorów starożytnych tłumaczył również na język rosyjski. Historię starożytnej Grecji i Rzymu przedstawił w cyklu Świat antyczny (Starożytność bajeczna, 1930; Grecja niepodległa, 1933; Rzeczpospolita rzymska, 1935; Cesarstwo rzymskie, 1938). (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Zieliński_(filolog)

Dramat w Meksyku. Un drame au Mexique

Jules Verne

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Dramat w Meksyku. Un drame au Mexique. Pierwsze okręty marynarki meksykańskiej. Les Premiers Navires de la marine mexicaine. / Książka opowiada o tym w jaki sposób, w sposób pełen dramatyzmu, powstał zalążek floty wojennej Meksyku, który wybił się na niepodległość i wypowiedział posłuszeństwo Hiszpanii. Było to wydarzenie bardzo dramatyczne, a główni aktorzy tegoż wydarzenia nie osiągnęli celu, jaki im przyświecał, kiedy zdradzili Hiszpanię i popłynęli do Meksyku. / En octobre 1825, une mutinerie éclate bord de deux navires espagnols. Elle est menée par le lieutenant Martinez et le gabier José. Leur but est de livrer ces navires au gouvernement mexicain, qui n'en possde encore aucun. Paradoxalement, l'aspirant Pablo et le contremaître Jacopo, pourtant dévoués aux deux capitaines assassinés, rejoignent les rangs des mutins. (https://fr.wikipedia.org/wiki/Un_drame_au_Mexique)

Słowianie Zachodni: dzieje, obyczaje, wierzenia, tom drugi, część pierwsza: Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII wieku. Przegląd etnograficzny w epoce od VI do XII wieku

Wilhelm Bogusławski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Tom drugi, część pierwsza dzieła Słowianie Zachodni omawia następujące tematy: Słowiańszczyzna północno-zachodnia od VI. do XIII. w. Przegląd etnograficzny w epoce od VI. do XIII. w. Objaśnienia wstępne: 1. Morze i zatoki u brzegów słowiańskich. 2. Słowianie pod nazwą Windów, Wendów, Wenedów. 3. Różnica między nazwami Windi, Wendi, a Veneti, Wenecyanie 4. Słowianie i Anty. 5. Słowianie Wschodni i Zachodni. 6. Słowiańszczyzna Lechicka. 7. Związki Państwowe. Ludy i Ziemie: 1. Granica w VI. w. między Słowiańszczyzną niepodległą a pobitą przez cudzoziemców. 2. Terytoria Słowiańszczyzny niepodległej do r. 789. 3. Podział ludów i ziem: a) Obodryty, b) Wielety, Wilcy, Lutyki, c) Pomorzanie, d) Łużyczanie, e) Serby, f) Czechy, g) Morawianie, h) Słowaki, i) Rakusy, j) Białochrobaty, k) Ślężanie, l) Polanie, Kujawianie, Łęczycanie, ł) Mazowszanie, 4. Słowianie Załabscy, a) Na porzeczu Ilmenawy w Luneburgu, b) Na porzeczu Odry w Altmark. 5. Granice Słowian i Sasów w VI-VIII wiekach. Słowiańszczyzna pod panowaniem Franków, Saksonów, Bawarów, w epoce VI-X w.: 1. Przegląd topograficzny: a) Nazwy rzek zakończone na: aha i t. d., b) Nazwy gór, Podziały terytorialne. 2. Osady słowiańskie: a) Nazwy osobowe, b) Patronimiczne, c) Pospolite. Plemiona i ludy: a) Wirawanie, b) Poradniczanie, c) Pomorzanie, d) Nabanie, e) Wunsidelczanie. Rozwój narodowości niemieckiej na ziemiach słowiańskich w epoce VI-X w.: 1. Osiedlenie Niemców. 2. Zmiany pod wpływem osiedlenia niemieckiego. 3. Ludność słowiańska w Germanii i stosunek jej do Niemców.

Przed sądem

Karol May

Zapraszamy Cię w niezapomnianą podróż - otwórz książkę Karola Maya "Przed sądem" i przygotuj się na fascynującą wyprawę przez egzotyczne krajobrazy Bliskiego Wschodu. W tej barwnej powieści, będącej częścią cyklu "W kraju Srebrnego Lwa" (tom IV), przeniesiesz się w świat pełen tajemnic, niebezpiecznych przygód i zaskakujących zwrotów akcji. Podążaj śladami bohaterów, którzy przemierzają orientalne krainy, spotykając na swojej drodze różnorodnych ludzi i odkrywając sekrety skrywane w zakamarkach starożytnych ruin. Od gwarnych targów ludnych miast po bezkresne pustynne wydmy, poczujesz dreszczyk emocji i zanurzysz się w magicznej atmosferze Orientu. W trakcie tej niezwykłej wyprawy bohaterowie stają w obliczu wyzwań, które testują ich siłę i odwagę. Czy uda im się pokonać przeciwności losu i odnaleźć drogę do wolności? "Przed sądem" to wciągająca opowieść, która przeniesie Cię na magiczne orientalne szlaki. Niezwykłe przygody, poruszające wątki i zaskakujące zakończenia pozostaną z Tobą na długo po lekturze. Odkryj tę egzotyczną historię i daj się porwać w wir niesamowitych przygód! Jeśli szukasz wciągającej lektury, która przeniesie Cię do innego świata, "Przed sądem" to książka dla Ciebie!

Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie

Ignacy Radliński

Ze wstępu: We dwóch czy trzech stuleciach, kończących erę starożytną, i w kilku, rozpoczynających nową, w całym, rzec można, owoczesnym świecie dziejowym, powstawał i rozpowszechniał się pewien rodzaj utworów, ważnych zarówno dla swej treści, jak i pochodzenia. Treść jak wszystkich celniejszych pomników piśmiennych w dziejach powszechnych, była ściśle związaną z biegiem wypadków wytwarzających te dzieje, przedstawiała, grupowała i objaśniała fakty rzeczywiste, lub za rzeczywiste uchodzące i podawane; wyprowadzała z rozbieranych faktów wnioski, wyrabiała o tych faktach, z danego punktu widzenia, pojęcia właściwe, zaprawiała na nich mniej przygotowane umysły do wydania stosownego do danych celów sądu o rzeczy. Pochodzenie było zawsze ukryte, zagadkowe, tajemnicze. Właśnie, wskutek takiego pochodzenia, dla tych utworów powstała z greckiego języka nazwa apokryfy, pod którą, w piśmiennictwie powszechnym, są one wyłącznie znane.

Geneza i rozwój idei kozactwa i Kozaczyzny w XVI wieku

Franciszek Rawita Gawroński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Z pojęciem i charakterem Kozaczyzny złączona jest dziejowo nazwa Ukrainy. Nazwa ta, jak i Kozaczyzna, nie powstała od razu, nie ustaliła się rychło, a początkowo w stosunku do Rzeczypospolitej nie oznaczała tej lub innej prowincji. Na Rusi i w Wielkim Księstwie Moskiewskim nazwa Ukrainy była o wiele wcześniejszą i prawdopodobnie rozpożyczyliśmy ją od sąsiadów. Utworzenie się jej mogło wszakże wyniknąć i z ducha słowiańskiego i dlatego nazwy pokrewne jej, zbliżone brzmieniem i znaczeniem znajdujemy u różnych narodów słowiańskich. Nomenklaturę Ukraina spotykamy na Rusi już w XII wieku. W latopisie halickim (1187) jest mowa o Ukrainie z powodu śmierci księcia perejasławskiego Włodzimierza Glebowicza. We dwa lata później inny książę ruski, Rościsław, jedzie ku Ukrainie halickiej, zatem w stronę wprost przeciwną na Zachód. W walce księcia Daniela z Leszkiem, kronikarz halicko-wołyńskiego latopisu powiada, że książę odebrał od Leszka () całą Ukrainę - w tym wypadku północno-zachodnie pogranicze... Autor dokładnie wyjaśnia genezę i pochodzenie kozactwa i kozaczyzny, a także ich dzieje, w tej rzetelnie opracowanej i bardzo interesującej książce.

U pala męczarni. Buffalo Bill Bohater Dalekiego Zachodu

Anonim

Buffalo Bill Bohater Dalekiego Zachodu. Niezwykłe przygody pułkownika amerykańskiego W. F. Cody’ego. Buffalo Bill, właściwie William Frederick Cody (ur. 26 lutego 1846, zm. 10 stycznia 1917) – myśliwy, zwiadowca armii amerykańskiej (scout), organizator i aktor widowisk rozrywkowych; bohater Dzikiego Zachodu. Zwiadowca armii USA podczas wojny secesyjnej (1861-1865) i wojen z Indianami (do 1877) w zachodnich stanach USA. W 1883 zorganizował widowisko cyrkowe Wild West Show, przedstawiające wydarzenia z historii amerykańskiego Dzikiego Zachodu i do 1916 prezentował je w Ameryce Północnej oraz Europie Zachodniej; występowali wraz z nim tak znani ludzie Dzikiego Zachodu jak na przykład mistrzyni w strzelaniu Annie Oakley, czy słynny pogromca generała Custera nad Little Big Horn, wódz Dakotów Hunkpapa Siedzący Byk. W 1906 roku, podczas europejskiej trasy, widowisko Wild West Show pokazywano m.in. na terenach dzisiejszej Polski. Na podstawie jego przygód powstał ten właśnie cykl opowiadań, z których jedno zawarte jest w tej oto książeczce. Zachęcamy do lektury.

Winnetou w Afryce

Karol May

"Niezwykły świat Karola Maya, znany głównie z opowieści o Dzikim Zachodzie, przenosi nas tym razem na kontynent afrykański w powieści "Szatan i Judasz. Winnetou w Afryce". W tej fascynującej części cyklu przygodowego spotykamy szlachetnego indiańskiego wodza, Winnetou, który nieustraszenie stawia czoła niebezpieczeństwom i walczy o sprawiedliwość. Tym razem akcja toczy się w egzotycznym środowisku Afryki, gdzie Winnetou, w towarzystwie innych znanych nam już bohaterów, podejmuje się kolejnej ekscytującej podróży. Razem z przyjaciółmi przemierzają ten niezwykły kontynent, podejmując się niebezpiecznych wyzwań i ryzykując życie, aby pokonać złowrogie siły, które czyhają na skarby i zagrażają bezpieczeństwu bohaterów. Ta powieść przenosi nas w świat pełen tajemniczych przygód, niezwykłych krajobrazów i niebezpieczeństw, które tylko Karol May potrafi tak barwnie opisać. To kolejna niezapomniana odsłona przygód Winnetou, która zachwyci czytelników swoją egzotyczną atmosferą i nieustającym dążeniem do zwycięstwa nad złem."

Potworna matka. Tragiczne dzieje nieszczęśliwej córki

Xavier-Henry Aymon de Montépin

Xavier Henri Aymon Perrin, hrabia Montépin (1823-1902) był popularnym francuskim powieściopisarzem. Autor powieści w odcinkach i popularnych sztuk teatralnych, najbardziej znany jest z XIX-wiecznego bestsellera La Porteuse de pain (Handlarz chlebem), który został po raz pierwszy opublikowany w Le Petit Journal w latach 1884-1889. Dzieło Les Filles de plâtre (Córki tynkarza), ukazujące się w 1855 roku, zostało potępione jako obsceniczne, a Perrin został osądzony i skazany na trzy miesiące więzienia i grzywnę w wysokości 500 franków. Tutaj polecamy lekturę równie świetnej powieści, której początek poniżej prezentujemy: „...dały się słyszeć kroki wewnątrz mieszkania, drzwi się otworzyły i ukazała się w nich szczególna istota. Była to kobieta lat około czterdziestu, mała i szczupła, z rękami niepomiernej długości i podobnymi do tych, jakie mają pewne gatunki małp. Nieproporcjonalność ta jednak znikała wobec potwornej wklęsłości głowy między wystającymi ramionami. Natomiast twarz tej kobiety, tak pokrzywdzonej przez naturę, była szczególnej, a moglibyśmy powiedzieć przerażającej piękności. To wyrażenie przerażająca jest trafne, bo cera matowej bladości, wielkie oczy czarne o wejrzeniu sfinksa, usta o wargach grubych, zmysłowych, czerwonych od napływającej krwi, stanowiły coś złowrogiego i przywodziły na myśl wizerunek małżonki wampira”.

Heraldyka polska wieków średnich

Franciszek Piekosiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Wiadomo, że w Polsce wieków średnich tylko senior, czyli najstarszy syn dziedziczył herb ojcowski w jego niezmienionym kształcie, młodsi zaś synowie musieli herb ojcowski odmieniać, każdy dla siebie w nieco inny sposób. Otóż, dopóki tylko stannice runiczne były w użyciu, które przedstawiały figury z prostych kresek złożone, formowanie takich odmian było niezwykle łatwe i dokonywało się albo przez dodawanie nowych kresek w miarę potrzeby, albo przez odłamywanie takowych, wyginaniu, zmianie kierunku itd. ale gdy weszły w zwyczaj herby zachodnioeuropejskie, wyobrażające znane przedmioty ze świata rzeczywistego lub choćby nawet fantastycznego, już takie formowanie odmian nie było możliwe, a w każdy m razie niezwykle utrudnione A więcej o tym, jakie były to herby, jak powstawały, jak się zmieniały na przestrzeni wieków, jakie rody, jakich herbów używały i wielu jeszcze bardzo ciekawych rzeczy z zakresu średniowiecznej heraldyki dowiemy się po zapoznaniu się z cała książką Piekosińskiego.

Wilcze gniazdo. Na zgliszczach Zakonu

Zuzanna Morawska

Dawno to już, dawno, przy zwiedzaniu malborskiego zamku, wskazano nam stojący w obrębie jego murów budynek, nazywając go Wolfshöhle lub szkołą, w której niegdyś kształcono młodzież, zostającą pod opieką krzyżackiego zakonu. W lochach zaś zamczyska pokazywano otwory kanałów, prowadzących aż do odnogi Wisły. Tędy to nieraz uchodzili ludzie, przynosząc nie jedną biedę krzyżakom, dodał oprowadzający. Opowiadanie to nie schodziło nam z myśli w zamczysku, zamiast rzeczywistości, przesuwały nam się tylko zamierzchłe postacie. Zestawiwszy opowiadanie z wypadkami, zapisanymi na kartach historii, powołujemy owe postacie do życia, przedstawiając je czytelnikom.

Ania z Avonlea. Anne of Avonlea

Lucy Maud Montgomery

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Ania z Avonlea (ang. Anne of Avonlea) – książka autorstwa Lucy Maud Montgomery. Druga część z serii o Ani z Zielonego Wzgórza. Rezygnując ze swoich marzeń i aspiracji, Ania Shirley nie wyjeżdża na uniwersytet, nie chcąc zostawiać coraz gorzej widzącej Maryli samej w Avonlea. Jednocześnie ta rudowłosa dziewczyna ma mocne postanowienie intensywnej pracy nad sobą, w tym również dokształcenie się, a tymczasowo zostaje nauczycielką w miejscowej szkole (po rezygnacji z tej funkcji na jej rzecz Gilberta Blythe’a). W czasie tego tomu Ania zawiera nowe znajomości (jak chociażby ze swoim sąsiadem, panem Harrisonem czy panną Lawendą z Chatki Ech), umacnia stare przyjaźnie, a przede wszystkim cieszy się życiem. Following Anne of Green Gables, the book covers the second chapter in the life of Anne Shirley. This book follows Anne from the age of 16 to 18, during the two years that she teaches at Avonlea school. It includes many of the characters from Anne of Green Gables, as well as new ones like Mr. Harrison, Miss Lavendar Lewis, Paul Irving, and the twins Dora and Davy. Anne is no longer simply "of Green Gables" as she was in the previous book, but now takes her place among the "important" people (and the "grown up" people) of Avonlea society, as its only schoolteacher. She is also a founding member of the A.V.I.S. (the Avonlea Village Improvement Society), which tries to improve (with questionable results) the Avonlea landscape. (Opis za Wikipedią).

Wariacko-zbójecka filozofia

Władysław Michał Dębicki

Autor opowiada nam o tym, że: Dekadentyzm należy niezaprzeczenie do najcharakterystyczniejszych i najsmutniejszych objawów, współczesnych czasów. Przyczyny jego odsłonić nie trudno, bo zbyt oczywiście sprowadzają się one do dwu znanych powszechnie rozkładowych czynników nowoczesnych: znacznego odstępstwa od zasad chrześcijańskich i materializmu tak w nauce, jak w życiu. Propaganda antychrześcijańska i materializm wywarły wpływ dwoisty: przenikając do mas ludowych, brutalnych i silnych fizycznie, spotęgowały w nich przede wszystkim zwierzęcość, obudziły żądzę używania, zazdrość i dzikie pragnienie zemsty; ogarnąwszy zaś klasy tak zwane wyższe, zwykle obficiej uposażone w dobra doczesne i bardziej oświecone, wyrodziły w nich niebawem pesymizm, a za nim zniechęcenie lub rozpacz. Gdyby dekadent tylko zwątpił o posłannictwie i wyższych celach ludzkości, byłby pospolitym pesymistą. Ale w nim, równocześnie z zanikiem uczuć moralnych i tęsknot do ideałów budzi się człowiek-zwierzę, dzika samolubna bestia, rzucająca się z nienasyconą żarłocznością na uciechy zmysłowe. Ta chęć wyssania z życia wszystkich słodyczy nie pozwala go zaliczyć do zwykłych zrozpaczonych. Zdawać by się mogło, że treść niniejszej książki już się zdezaktualizowała nic bardziej błędnego! Bez zrozumienia tamtych czasów nie będziemy umieli zrozumieć czasów, w których dziś żyjemy. Książka absolutnie godna polecenia! Dzięki tej książce można choćby w części zrozumieć wielki kryzys moralności i to całe zło, jakie nas nie tylko otacza, ale również dotyka.

Colas Breugnon

Romain Rolland

Colas Breugnon powieść Romaina Rollanda - (1866-1944) francuskiego pisarza, ojca powieści rzeki wydana po raz pierwszy w roku 1919. Napisana w formie rodzaju pamiętnika tytułowego Colasa Breugnona, którego postać wzorowana była na pradziadku pisarza, Boniardzie. Akcja dzieje się w XVII wieku. Powieść opisywana jest jako niezwykle optymistyczna i pełna radości życia oraz wyraźnie odmienna od innych utworów Rollanda.

Kwiat magnolii

Helena Mniszek

Konrad i Ena... niespełniona miłość, miłość tragiczna, jak i historie wielu innych miłości opowiedzianych przez jedną z najpoczytniejszych polskich pisarek Helenę Mniszkównę. Gdy po nocy przepędzonej w ruinach jakiegoś pałacu, przyszedł w rannej godzinie do swego domku, znalazł na biurku list... Dawno zamarłe jego nerwy wstrząsnęły się, zastygła krew uderzyła do głowy. List był pisany ręką Eny. Konrad otworzył go i czytał drżąc gorączkowo. Czytał długo, choć list był względnie krótki. Konrad prawie go sylabizował... gdy skończył podniósł głowę i rzekł spokojnie, martwo, jakby do kogoś, kto czekał na to wyjaśnienie: Zaślubiła Adriana... Na drugi dzień Konrad opuścił Benares. Wyjechał w górę Gangesu szukać nowych sił i mocy ducha... Jadąc powtarzał sobie słowa: Ze śladów stóp, które krwawią, należy wystąpić. Nie tylko tu są brzegi świętej rzeki i słońce jednakowo wszędzie wschodzi... W sercu gasł mu powoli żar purpury, czuł w nim jakby dotyk chłodny świeżo rozkwitłego kwiatu magnolii.

Waligóra. Powieść historyczna z czasów Leszka Białego

Józef Ignacy Kraszewski

"Waligóra. Powieść historyczna z czasów Leszka Białego" autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego to fascynująca opowieść osadzona w burzliwych latach 1226-1227. Ta powieść historyczna, będąca częścią cyklu "Dzieje Polski", przenosi czytelnika w czasy, gdy Polskę targają konflikty między potężnymi rodami. Główny wątek koncentruje się na rywalizacji między rodami Odrowążów i Gryfitów. Tytułowy bohater, Mszczuj Waligóra, brat krakowskiego biskupa Iwona Odrowąża, staje do walki z intrygantem Jaszką, inspirowanym postacią Jana Klimontowica z rodu Gryfitów. To opowieść o honorze, zdradzie i walce o władzę, pełna napięcia i emocji, idealna dla miłośników historii i literatury.

Lamiel

Stendhal

Lamiel należy do licznych utworów Stendhala, które nie ukazały się za jego życia. Brak powodzenia, jaki prześladował autora Pustelni parmeńskiej, trudności wydawnicze, świadomość własnej przedwczesności, wszystko to nie działało podniecająco na jego działalność literacką. Pisał wprawdzie ciągle, ale pisał dla siebie, szkicował, ale nie wykończał. Wierzył, że wobec potomności czeka go zwycięstwo, i nawet z całą ścisłością przepowiedział jego datę; ale nie miał tej pobudki, jaką daje druk, który zmusza do decyzji, przyspiesza krystalizację formy i zniewala do ostatecznego wykończenia. Taką niedokończoną powieścią jest również i Lamiel, której akcja umiejscowiona jest w początkach monarchii lipcowej, a jej główną bohaterką jest młoda dziewczyna Lamiel - harde dziecko ludu o niepodległych instynktach, wcielenie kaprysu i woli, ciekawości i znudzenia, pełna niespodzianek i kontrastów, wywierająca na wszystkich nieodparty urok, rozpraszająca jak czarami nudę wszystkich Lamiel ma wszystkie warunki aby zrobić karierę; ale nie może: broni jej tego nuda i obrzydzenie; mierzi ją tak samo mieszczański snobizm, jak wprzód arystokratyczna i bezmózga nadętość - jak pisze tłumacz Boy-Żeleński.

Stach z Konar. Powieść historyczna z czasów Kazimierza Sprawiedliwego

Józef Ignacy Kraszewski

Akcja powieści rozgrywa się w burzliwych latach 1177-1194, podczas rozbicia dzielnicowego Polski. Rywalizacja o władzę między synami Krzywoustego, Mieszkiem i Kazimierzem, prowadzi do przewrotów politycznych. Mieszko, brutalnie rządzący Wielkopolską i Ziemią Krakowską, staje naprzeciw buntujących się możnych, którzy pragną osadzić na tronie Kazimierza. W tym tle rozwija się historia Stacha z Konar, niegdyś lekkomyślnego towarzysza Kazimierza, który po wygnaniu za obrazę księcia, wraca po latach, by odkupić swoje winy. Pod przybranym nazwiskiem Zabora z Przegaju, staje się tajnym obrońcą Kazimierza, chroniąc go przed niebezpieczeństwami jako niepozorny wywiadowca.

O dziennikarstwie w stosunku do Kościoła

Ks. Zygmunt Golian

Czy istnieje stosunek Dziennikarstwa do Kościoła i jaki? Kościół działa w sferze duchowej Dziennikarstwo ma swój zakres w codziennych stosunkach społecznych. Jaki tu związek? Już sam ten wyraz Dziennikarstwo czyż nie wypowiada idei czasowości, pojęcia czegoś, co dzienną żyje tylko strawą i dzienne ma tylko istnienie? Czyż nie dlatego Dziennik, że się w pewnym dniu poczyna, przez dzienne zdarzenia i czasowe wywołany potrzeby; że w pewnych dniach wychodzi, dzienne kwestie bada, rozbiera, dyskutuje; że jest wyrazem dziennej opinii objawem bieżącej myśli społecznej? Z drugiej strony Dziennikarstwo jest dyskusją jest walką opinii, jest ścieraniem się zdań, a jako takie, ma swój zakres w umiejętnościach czysto ludzkich, w naukach społecznych, w polityce, ale jakież mogłoby mieć miejsce w religii, w rzeczach dogmatu, moralności, teologii, gdzie dyskusja nic nie stanowi, gdzie stanowi tylko twierdzenie, ustawa, wyrok, gdzie ostatecznie stanowi nieomylność?

Udręczeni przez demony. Opowieści o szatańskim zniewoleniu

Andrzej Sarwa

Udręczeni przez demony to zbiór budzących grozę opowieści o spotkaniach ludzi z mieszkańcami piekła a także o opętaniu i opętanych. Wśród opowieści są także i te o osobach, które za życia były zabierane do piekła, a nawet cierpiały męki piekielne. Autor korzystał zarówno z nowszej -XIX i XX-wiecznej literatury, jak i z tekstów dawniejszych: XVI-XVIII-wiecznych.

Ostatni bohaterowie Judei

Zygmunt Golian

Książka porusza taka oto tematykę: I. Prolog. Pojęcie bohaterstwa. Zdanie św. Augustyna o bohaterach pogańskich i chrześcijańskich. Źródło, ideał, przedmiot i cel bohaterstwa. Co tworzy prawdziwych bohaterów? Czy z bohaterstwem godzi się pożyteczność? Rzut oka na bohaterów Judei w dziejach jej narodzin, rozwijania się, wolności, chwały i niewoli. II. Ostatnie bohaterstwo Grecji wobec ostatniego bohaterstwa Judei. Macedonizm i machabeizm. Zagłada bohaterstwa Greków idąca w paraleli z wielkimi czynami indywiduów. Geniusz polityczny i wojenny dobija bohaterstwo Grecji i przygotowuje krwawe pole dla bohaterstwa Judei. Proroctwo Daniela. III. Pierwsze i ostatnie powszechne męczeństwo Żydów za wiarę. To prześladowanie podnosi tryumfujący nad geniuszem Azji polityczny geniusz Europy. Aleksander Wielki wobec majestatu Monarchii Bożej u Żydów. Obraz jego wielkości przedstawiony w prologu do Ksiąg Machabejskich. IV. Bestia o czterech głowach i czterech skrzydłach, wylęgła z rozbitej Aleksandrowej potęgi. Grecyzm podejmuje poronioną myśl macedonizmu w Azji i Afryce. Judea wpośród dwóch potęg. Tyrania sumień inaugurowana przez geniusz pogańskiej Europy w Egipcie i w Syrii. Żydzi kończą swe dzieje, jak zaczęli emigracją do Egiptu i niewolą. V. Opatrzna misja Żydów w ojczyźnie ich pierwszej niewoli. Grecyzm egipski zdobywa przekład Biblii. Komu ta zdobycz usłuży? Aleksandria teatrem strasznego prześladowania Żydów pod Filopatorem. Żydzi w hipodromie na podeptanie 500 słoniom. Interwencja Boska i tryumf bohaterstwa wiary. VI. Antioch Wielki otwiera krwawe dzieje Seleucydów słodkimi rządami. Hasło prześladowania dane przez Żyda zdrajcę i intruza. Skarby świątyni pierwszą okazją prześladowania. Prawo wobec gwałtu. Przez interwencję niebios szala zwycięstwa po stronie prześladowanych. O tej interwencji świadectwo Greka Polybiusza. VII. Antioch Epifanes spełnia straszne proroctwo Daniela. Nowe hasła dane przez nowych zdrajców-intruzów. Greckie gimnazjum tuż obok świątyni. Licytacje na Arcykapłaństwo. Menelaus daje najwięcej, a w dodatku odstępuje Antiochowi naczynia święte, a Jowiszowi Olimpijskiemu świątynię. Grecyzm zabija się w Judei zasadą jus in armis, której Machabeusze przeciwstawiają zasadę Prawa Bożego. Kwiat bohaterstwa dających głowę pod miecz. Mowa bohaterstwa wedle Biblii i wedle tradycji unieśmiertelnionej w dziele Flawiusza. Echo tej mowy w odpowiedziach bohaterów Ewangelii. Epilog. Hasło z Modin do spełnienia testamentu Matatiasza i proroctwo siedmiu Machabejczyków. Owoc bohaterstwa w dziełach rycerza Boskiej sprawy. Żydzi po-Chrystusowi bez dziejów do czasu Antychrysta. Spodziewani bohaterowie ostatnich dni świata.

Maja Liza. Romans

Selma Lagerlöf

W Boże Narodzenie 1800 roku biedna dziewczynka Nora, córka Marit z Koltorp, zmaga się z matką i młodszym bratem z burzą. Idą do bogatego krewnego, aby udać się na przyjęcie bożonarodzeniowe, dzieci nie chcą wracać do domu, bo wiedzą, ile jedzenia będzie na przyjęciu i chcą najeść się do syta. Na przyjęciu, żona miejscowego pastora interesuje się dziewczynką i zabiera je do pracy na plebanii Lövdala. Zostanie służką Maji Lisy, pasierbicy pastora. Kiedy Nora przychodzi na plebanię, czuje, że wszystko jest w porządku, ale drugiej nocy słyszy córkę pastora opowiadającą historię panny Śnieżki i to, jak jej słodki ojciec ponownie ożenił się z nikczemną czarownicą do macochy. Nora nie jest do końca pewna, czy naprawdę jest nią sama Maja Lisa, ale wkrótce rozumie, że żona pastora jest naprawdę paskudną macochą, która nęka pasierbicę. Ludzie w parafii również nie lubią żony proboszcza... a co było dalej, dowie się czytelnik po lekturze całej powieści.

Krótka historia religii

Pius X

Wszystko, co Pan Bóg w mądrości Swojej stworzył, czyli powołał z nicości do bytu, miało na celu objawiać nieskończone doskonałości Jego i przez to samo oddawać Mu cześć i chwałę. Tenże sam cel musiał mieć i człowiek, najprzedniejsze stworzenie Boskie w świecie widomym, obdarzony od Pana Boga rozumem i wolną. Religia od samego początku musiała być nadprzyrodzona, to jest objawiona człowiekowi przez samego Boga. Jakoż rzeczywiście Pan Bóg objawił Religię Adamowi i pierwszym Patriarchom, którzy następując po sobie i żyjąc bardzo długo, przekazywali ją z pokolenia w pokolenie, dopóki Bóg nie utworzył osobnego narodu, który miał ją przechować w całości aż do przyjścia na świat Zbawiciela. Pan Jezus ze swej strony nie tylko nie usunął jej, lecz, przeciwnie, dopełnił, udoskonalił i poruczył Kościołowi, by ją chował i opowiadał wszystkim narodom aż do końca świata. Wszystko to stwierdza historia Religii, która, rzec można, jest zarazem historią całej ludzkości. Z tego pokazuje się jasno, że wszystkie inne, tak zwane religie, poza tą jedną, prawdziwą i objawioną od Boga, o której tu mowa, są wynalazkami ludzkimi i zboczeniami od prawdy, pełnymi baśni, kłamstwa i niedorzeczności, z zachowaniem gdzieniegdzie niejakich okruszyn Religii objawionej.