The Player

Karol May

"The Player" autorstwa Karola Maya to opowieść pełna intrygi, zdrady i mrocznych tajemnic, gdzie losy bohaterów splatają się w sieci morderstw, zemsty i skrywanych namiętności. Główny wątek powieści skupia się na trudnych relacjach między członkami rodziny Meltonów. Kiedy Thomas Melton zabija swojego brata Harry'ego, wywołuje tym czynem lawinę wydarzeń, które przyczynią się do upadku całej rodziny. Narracja prowadzi nas przez pełen napięcia proces zemsty i sprawiedliwości, w którym pozostali dwaj Meltonowie stają w obliczu zasłużonej kary. W tej części cyklu powieściowego pojawia się także postać Judyty, żony wodza plemienia Yuma, Przebiegłego Węża. Jej obecność rzuca cień podejrzliwości na wydarzenia i decyzje głównych bohaterów. Judyta, córka imigranta z wcześniejszej części powieści, staje się kluczową postacią w tym splocie emocji i tajemnic. "The Player" to literacka podróż przez zawiłe intrygi, emocje i relacje między postaciami. Karol May nie tylko ukazuje Dziki Zachód w swojej charakterystyczny sposób, ale również zgłębia psychologiczne aspekty postaci, ich wybory i motywacje. Ta trzymająca w napięciu opowieść o zdradzie, miłości i zemście to nieodłączna część cyklu powieściowego Karola Maya. "The Player" to lektura dla tych, którzy poszukują głębokich emocji, skomplikowanych relacji i pełnych zwrotów akcji opowieści.

Z Rawenny. Pamiątki rawennackie. Córka Teodozjusza. Ostatni przytułek Dantego

Zdzisław Morawski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Znakomita książka, znakomitego autora prowadzi nas w świat, który przeminął, ale którego smak, sok i klimat wgryzł się nasze umysły, kości, krew, mięśnie i ścięgna. Ten świat to świat kultury łacińskiej, dziś odchodzącej powoli ze sceny dziejów. To szerzej kultura europejska, w której mieszają się tradycje grecka, łacińska i barbarzyńców z północy, to chrześcijaństwo, które je spaja i daje fundament, zdałoby się nie do skruszenia. Warto, naprawdę warto książkę tę przeczytać. Zdzisław Morawski (1859-1928) prowadzi nas przez Rawennę pokazuje jej dzieje i piękno. Kreśli sylwetki ludzi, którzy odcisnęli na tym mieście swoje piętno, ale którzy jednocześnie odcisnęli piętno na całej tradycji i kulturze naszego kontynentu w rozmaitych jej zakresach i odsłonach.

Katechizm polemiczny czyli wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych zaprzeczanych lub przekształcanych

Jan Jakub Scheffmache

Jan Jakub Scheffmacher: Katechizm polemiczny czyli wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych zaprzeczanych lub przekształcanych, na język polski przełożył: Nestor Higin Soter Bieroński. W publikacji tej zawarta jest analiza różnic pomiędzy tradycyjną rzymskokatolicką, a protestancką nauką kościelną. Różnice owe zostały przedstawione w sposób bardzo przystępny. Mimo, iż książka napisana jest dość archaicznym językiem, niemniej jednak pozwoli przeciętnemu czytelnikowi, który nie posiada jakiejś większej wiedzy dotyczącej katolicyzmu i protestantyzmu, poznać czym one są, czym się różnią, a w czym są podobne do siebie te obydwa wyznania. Jednocześnie lektura owego katechizmu pozwoli przekonać się, jak bardzo tzw. Kościół posoborowy (po Soborze Watykańskim II), zerwał z własną katolicką nauką i tradycją, przechodząc na pozycje protestanckie, słowem jak Kościół rzymskokatolicki sprotestantyzował się.

Pojęcie o Bogu w chrześcijaństwie i u filozofów

Ks. Antoni Langer

Publikacja polecana szczególnie dla katolików tradycjonalistów. Wiara i filozofia powinny na drodze poznawania Boga iść ręka w rękę, jak się to działo wieki całe, tak powinno było zostać i nadal. Lecz niestety w nowszych czasach stało się inaczej. Wielkiej liczbie myślicieli podobało się porzucić utartą przez objawioną mądrość Boga ścieżkę i spróbować, jak też daleko duch ich, światła wiary pozbawiony, dojść potrafi; a byli przekonani, że wynik tych badań musi być prawdą nieomylną. Nic więc dziwnego, że właśnie tu, gdzie o poznanie Boga idzie, między filozofią nową, nowości szukającą, a wiarą na nieodmiennych opartą posadach, przedział jest niezmierny. Występują filozofowie, którzy po dowolnie obranej drodze krocząc, nie znajdują nic oprócz materii nic poza nią, ani też nad nią dla nich Bóg jest błędem i kłamstwem. Stanęli tym samym na stanowisku, na jakim przed 2000 laty byli epikurejczycy, zostali nowymi poganami, podobni dawnym w obyczajach i nauce. A czymże to jest, jeśli nie jawnym wyznaniem ateizmu? Inni tego kierunku filozofowie posunęli się trochę dalej, nadając temu materialnemu światu nazwę Boga, albo przypisując mu własności jedynie Bogu należne, jak np. byt absolutny, bezwzględny, a to znowu niczym innym nie jest, jak tylko filozofią materialnego panteizmu.

Dogmat Łaski. Dziewiętnaście wykładów o porządku nadprzyrodzonym

Marian Morawski

Niniejsza publikacja zawiera dziewiętnaście wykładów o porządku nadprzyrodzonym, jakie wybitny teolog, Ks. Morawski, wygłosił na Uniwersytecie Jagiellońskim. Sposób w jaki autor przedstawienia rzeczy nieco odbiega od innych prac tego znanego i zasłużonego autora. Niniejsza książka warta jest przeczytania bowiem, że jest niewiele literatury teologicznej po polsku, dotyczącej zganienia łaski. Książka na pewno odda znaczne usługi czytelnikom inteligentnym i pozwoli pogłębić w nich znajomość tego nieocenionego daru Bożego, którym jest łaska, przez Zbawiciela nam wysłużona.

Wojna chocimska

Wacław Potocki

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Wojna chocimska należy do tych utworów, które przywracają przychylniejszą ocenę wieku XVII u nas, przynajmniej pod względem poetyckim. Kiedy Józef Borkowski, dostawszy jej rękopis, jeszcze na łożu śmierci marzył o jej wydaniu i zaklinał przyjaciela swego, Stanisława Przyłęckiego, by spełnił to jego najgorętsze życzenie, tak wartość poematu tego w słowach pełnych zapału określał: Przeczytałem go z wielką uwagą i mogę cię zapewnić, że jest to utwór przynoszący zaszczyt naszemu piśmiennictwu, szczerze narodowy, pełen najpiękniejszych obrazów poetycznych, a przy tym stanowiący całość zaokrągloną, po mistrzowsku wykonaną. Wojna Chocimska jest w całym znaczeniu tego wyrazu poematem bohaterskim. Wojnę Chocimską poczytujemy za najświetniejszy poemat opisowo-dziejowy, jaki nam literatura nasza po koniec wieku XVIII przekazała.

Skandal w księstwie O***. A Scandal in Bohemia

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Akcja rozpoczyna się w domu przy Baker Street, gdzie Sherlock Holmes przyjmuje nowego klienta jest nim dziedziczny król Czech, Wilhelm Gottsreich Sigismond von Ormstein. Oświadcza, iż jakiś czas temu miał on przelotny romans z pewną piękną i jednocześnie bardzo przebiegłą kobietą, Ireną Adler, urodzoną w New Jersey primadonną Opery Warszawskiej. Kobieta uznała ich związek za poważny i sądziła, że wezmą ślub. Jednak Irena nie mogła być królową, ponieważ nie wywodziła się z rodziny arystokratycznej. Gdy ona i król rozstali się, zaczęła grozić byłemu kochankowi, że wyśle ich wspólne zdjęcie fotograficzne w dniu zaręczyn jego przyszłej żonie, pochodzącej ze skandynawskiej rodziny królewskiej. W obawie przed skandalem władca, obiecując nagrodę, prosi Holmesa o odnalezienie zdjęcia i wykradzenie go Adler. Wcześniej wiele razy już przeszukiwano jej dom, jednak fotografii nie znaleziono. (Za Wikipedią).

Słowianie Zachodni: dzieje, obyczaje, wierzenia, tom drugi, część druga: Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII wieku Ustrój Słowiańszczyzny północno-zachodniej w epoce od VI do XII wieku

Wilhelm Bogusławski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Tom drugi, część druga dzieła Słowianie Zachodni omawia następujące tematy: Ustrój Słowiańszczyzny Północno-Zachodniej od VI. do XIII. w. Osiedlenie Słowiańszczyzny niepodległej: 1. Powierzchnia kraju. 2. Dawność osiedlenia. 3. Osady rodowe. 4. Wsie i dwory właścicielskie. 5. Wysiółki. 6. Osady cudzoziemskie. 7. Epoki osiedlenia przed X w. Grody i Miasta: 1. Starożytność grodów, ich ustrój i różnica od miast. 2. Grody starożytne, książęce, stołeczne. 3. Grody główne i gródki, grodziszcza. 4. Przedgrody, Wiki, Targowiszcza; Miasta. Ziemstwa: 1. O ziemstwach w ogóle i ich nomenklaturze. 2. Żupy. 3. Burgwardy, Kasztelanie, Grodztwa. 4. Przegląd żup: W Serbach. W Łużycach. Na ziemiach Obodrytów. Na ziemiach Lutyków. Na Pomorzu. W Czechach. Na Morawach. Obywatelstwo: 1. Wspólnowładni dziedzice. 2. Obce. 3. Kmety. 4. Nierówność. 5. Ludność zależna i nieswobodna. Ludność służebna. Ludność nieswobodna: jeńcy i brańcy wojenni; chłopi, dziesiętnicy. Zakup niewolników na targach z ludzi wszelkich narodowości. Zarząd i Władza: 1. Starostowie i Żupani: 2. Knezie i Wierchi. 3. Książęta w prastare czasy. 4. Władza książęca do X w. 5. Wzrost władzy książęcej. 6. Stosunek żupanów do książąt. 7. Możnowładcy. 8. Dostojność królewska. Udział narodu w zarządzie kraju: 1. Gromady, zbory i wiece w przedchrześcijańskie czasy. 2. Powszechny wiec Lutyków. 3. Teokracja Ranów. 4. Wiece pod rządem monarchicznym w epoce X-XIII w.: a) Zwoływanie wieców. b) Miejsce obradowania wieców. c) Skład wieców. d) Przedmioty obrad wiecowych. e) Porządek obrad wiecowych. Stosunek wieców do władzy monarchicznej.

Podróże Gulliwera. Gulliver's Travels

Jonathan Swift

"Jonathan Swift: Podróże Gulliwera. Gulliver's Travels. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Podróże Guliwera powieść Jonathana Swifta napisana w 1726 roku, stanowiąca połączenie satyry na ludzką naturę z parodią popularnych w tamtym okresie powieści podróżniczych. Stanowi najbardziej znaną pracę Swifta, jest jednocześnie zaliczana do klasyki literatury angielskiej. Książka zdobyła ogromną popularność już wkrótce po wydaniu (John Gay stwierdził, że stanowi lekturę uniwersalną, czytaną przez wszystkie warstwy społeczne), ukazuje się drukiem praktycznie nieprzerwanie od roku pierwszej publikacji. George Orwell powiedział, że gdyby miał wybrać sześć książek, które miałyby ocaleć, podczas gdy wszystkie inne uległyby zniszczeniu, Podróże Guliwera z pewnością znalazłby się wśród nich. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Podróże_Guliwera) Travels into Several Remote Nations of the World. In Four Parts. By Lemuel Gulliver, First a Surgeon, and then a Captain of Several Ships, better known simply as Gulliver's Travels (1726, amended 1735), is a novel by Irish writer and clergyman Jonathan Swift, that is both a satire on human nature and a parody of the ""travellers' tales"" literary sub-genre. It is Swift's best known full-length work, and a classic of English literature. The book became popular as soon as it was published. John Gay wrote in a 1726 letter to Swift that ""It is universally read, from the cabinet council to the nursery."" Since then, it has never been out of print. Cavehill in Belfast is thought to be the inspiration for the novel. Swift imagined that the mountain resembled the shape of a sleeping giant safeguarding the city. (http://en.wikipedia.org/wiki/Gulliver's_Travels)"

Poezye

Mikołaj Sęp Szarzyński

Poezye Szarzyńskiego (*? - 1581) ukazały się w druku dopiero po śmierci poety, staraniem brata jego Jakuba, podstolego ziemi lwowskiej, w roku 1601 (bez wymienienia miejsca). Że jednak już wcześniej zasłynęło imię Szarzyńskiego, jako poety, o tym świadczą i Paprocki w Herbach (1584) i Bielski w Kronice (1597). Paprocki przytacza nawet, mówiąc o Stanisławie Strusie, wiersz Szarzyńskiego, na jego cześć napisany (ob. wyd. niniejsze, 19), oczywiście z kopii rękopiśmiennej. Po śmierci Szarzyńskiego dostały się jego rękopisy i księgi do Stanisława Starzechowskiego, podkomorzego ziemi lwowskiej; ale ten wkrótce umarł, i spuścizna po Szarzyńskim tak się gdzieś zawieruszyła, że brat jego już się o nią dopytać nie mógł i tym sposobem ogłosił drukiem nie całą spuściznę, ale, jak mówi, tylko trochę pism.

Wieszczba krwawej głowy

Andrzej Juliusz Sarwa

Pierwsza część cyklu powieściowego (kwadrologii) o rodzie Białeckich. Dwa wieki historii Polski i Francji, splecione z reformacją w Europie, walką o władzę i poszukiwaniem miłości. To kanwa najnowszej powieści Andrzeja Juliusza Sarwy. A co na tę kanwę jest nałożone? To i powieść historyczna i obyczajowa, przygodowa i po trosze traktat demonologiczny. Co wychodzi z tak niecodziennego połączenia? Wielowątkowy intrygujący utwór z fascynującą, chociaż mroczną akcją. Powieść to ogólnie thriller historyczno-ezoteryczny opowiedziany niezwykle bogatym językiem, zróżnicowanym ze względu na używających go bohaterów. Są tu i opisy bliskie botanice i rozprawie naukowej, jest i humor i podniosłość. Akcja toczy się wartko, dwa wieki historii bynajmniej nie nużą, a dają wrażenie przeniesienia się w epokę. Dodatkową zaletą powieści jest to, że autor, jak ma w zwyczaju, absolutnie się nimi nie przejmując, nie ulega ani modom, ani trendom literackim i pisze po swojemu, znakomitym językiem, oferując nam przepiękne opisy, nawet i zapachów, czego się w sztampowej literaturze nie spotka. Z uwagi na potrzebną do zrozumienia problematyki powieści wiedzę o świecie, podbudowaną bagażem życiowych doświadczeń, autor zamieszcza dość odważne obyczajowo opisy dworskiego życia XVI i XVII-wiecznej Francji i naturalistyczne opisy okultystycznych rytuałów, dlatego jej adresatami winni być raczej czytelnicy dorośli. Książka zdecydowanie dla wymagającego czytelnika!

Krwawa chmura

Jerzy Bandrowski

Fascynująca opowieść z Dalekiego Wschodu. Zacytowany dalej fragment chyba najlepiej zapowie jej treść i specyficzny mroczny klimat: Gdyby sam Wei-hsin Yang chciał opowiedzieć swą dziwną a pełną przygód rozlicznych historię, z pewnością nie wiedziałby, od czego zacząć, nie tylko dlatego, że umarli nie mają większych zdolności do monologów od żywych, ale przede wszystkim, ponieważ nigdy nie wiadomo, gdzie się, jaka historia zaczyna i gdzie jest początek człowieka. Należałoby może zacząć od jakiegoś wypadku nadzwyczajnego, od czegoś niezwykłego, co wpłynęłoby na bieg życia i jego kierunek, ale takich wypadków w życiu Wei-hsin Yanga nie było. Czyż bowiem można uważać za coś nadzwyczajnego, że matka Wei-hsin Yanga, widząc młodą swą latorośl w żarze jakiejś niezrozumiałej sobie gorączki, ucięła mu nożyczkami dwa palce u lewej ręki, uważając to za znakomity środek przeciw urokom? W ojczyźnie Wei-hsin Yanga uchodzi to za rzecz bardzo pospolitą. Albo może zaliczymy do jakichś nadzwyczajności, że w tym siole, zwanym Wsią Dobrotliwego i Kochającego Urzędnika, nigdy tam zresztą nie widzianego, siostra Wei-hsin Yanga powiesiła się, nie mogąc dłużej znosić morzenia głodem i razów, obficie wymierzanych jej przez świekrę? Wypadki takie były w tej okolicy niemniej liczne od topienia się z tej samej przyczyny w studniach. Nic też nie widziano dziwnego w tym, że liczna rodzina Wei-hsin Yanga, najechawszy z tego powodu dom świekry, potłukła i połamała wszystkie sprzęty, do krwi pobiła czcigodną matkę-świekrę i porzuciła ją nagą i skrwawioną na gościńcu, gdzie też ta bezlitosna matrona skonała.

Siła i prawo

Ks. Dr Marian Morawski SJ

W książce "Siła i prawo" ks. dr Marian Morawski SJ wnikliwie analizuje współczesny kult siły i jego wpływ na prawo. Autor porusza kluczowe pytania dotyczące relacji między siłą a prawem, przedstawiając dwie dominujące doktryny w tym zakresie. Pierwsza, wywodząca prawo od siły, jest rozwinięta przez filozofów takich jak Kant, J.J. Rousseau i Hobbes, a jej korzenie sięgają prawa rzymskiego i cesarstwa. Druga, oparta na chrześcijańskiej idei prawa, przeciwstawia się cezarystycznym tendencjom, triumfując na Zachodzie mimo porażek na Wschodzie. Morawski ukazuje, że chrześcijańska koncepcja prawa nie jest nowością, a jej zalążki istniały już wśród pogan. Książka zawiera również dowody wewnętrzne na poparcie teorii prawa wynikającego z zakonu przyrodzonego, obnażając jednocześnie sprzeczności i absurdalności teorii przeciwnych. Przez zestawienie wyników obu doktryn, autor daje czytelnikowi pełny obraz konsekwencji, jakie niosą za sobą różne podejścia do prawa i siły, zarówno w stosunkach obywatelskich, jak i międzynarodowych.

Szatan i Judasz. Część I: Szatan

Karol May

Cykl powieściowy, którego autorem jest Karol May, noszący tytuł "Szatan i Judasz. Część I: Szatan", zawiera części: Święty Dnia Ostatniego, Yuma Shetar, The Player i Klęska Szatana. W głównym wątku owych powieści towarzyszymy Old Shatterhandowi i jego bratu krwi, Winnetou, w ich pełnej przygód misji walki o sprawiedliwość. W tle toczy się niebezpieczna pogoń za złotem i pieniędzmi, prowadzona przez braci Melton - Harry'ego i Thomasa, oraz Jonathana, syna Thomasa. Ich bezwzględność i skrupulatność w osiągnięciu celu stawiają ich w obliczu niebezpieczeństw, jakich jeszcze nie widział Dziki Zachód. Przyjaźń między Old Shatterhandem a Winnetou nabiera nowego wymiaru w obliczu coraz bardziej skomplikowanych wyzwań. Ich determinacja, by powstrzymać przestępców przed osiągnięciem celu, jest nie tylko walką o sprawiedliwość, ale i o zachowanie ludzkiej godności. "Szatan i Judasz. Część I: Szatan" to nie tylko opowieść o zmaganiach i poświęceniu, ale także o odkrywaniu siły, która tkwi w głęboko ukrytych więziach między ludźmi. Książka ta prowadzi czytelnika przez krainę dzikiej przygody, odsłaniając zarówno mroczne, jak i piękne strony Dzikiego Zachodu, gdzie wytrwałość i odwaga stanowią fundamenty moralne. Przygotuj się na ekscytujący rollercoaster emocji, gdzie jedyną pewnością jest walka do samego końca.

Gehenna, czyli dzieje nieszczęśliwej miłości

Helena Mniszkówna

Gehenna, czyli dzieje nieszczęśliwej miłości to znakomita powieść niezwykle popularnej polskiej pisarki Heleny Mniszkówny. Fragment: Tarłówna wydarła się gwałtownie z rąk chłopca, chwyciła palto i zeskoczywszy na ziemię w kilku susach znalazła się na szynach. Za sobą słyszy przeraźliwy wrzask Jasia, nie jest w stanie opanować rozdygotane szczęki. Orientuje się momentalnie co do tożsamości toru, prędko owinęła szynelem całą swą postać razem z głową i rzucając spojrzenie przed siebie, padła piersiami na nasyp, wyciągając się pionowo jak długa w środku szyn. Żwir zachrzęścił i rozsunął się nieco pod jej łokciami, mocniej naciska go ciałem z raptownym pragnieniem zapadnięcia się pod ziemię. Ale piersi jej i nogi natrafiły na twarde drzewo podkładów. Gwizd lokomotywy przeszył powietrze, brzmi jakoś łagodnie, chociaż donośnie, smutek i tęsknota, czy nawet skarga, płynie w tym przeciągłym tonie świstu. Może to moja śmierć toczy się tam myśli dziewczyna chłodem w mózgu. Wpiła się ciałem w podkłady, przeraża ją szybki, jednostajny turkot coraz bliższy, bliższy...

Allegorya

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Allegoria to wspaniały poemat wybitnego polskiego twórcy okresu Młodej Polski. A oto fragment utworu: Na łożu leżał senny, czy zemdlony, / Młodzieniec blady śmiertelnie, skrwawiony. / Nad nim schylony siedział człowiek drugi / I leżącemu lodem skroń okładał / I patrzał pilnie, czy ten sen się długi / Przerwie — lecz życiem? śmiercią? darmo badał, / Bo oddech słaby bardzo, konający, / Nie wróżył, aby przebudził się śpiący. / W tem spostrzegł człek ów w rannym lekkie drgnienia, / Może przedśmiertne? i jakby westchnienia / Żywsze — zwolna się powieki otwarły / Ciężko, jak gdyby ołowie je parły / W dół — przymknęły się znowu, silnie ścisły, / Otwarły wreszcie, źrenice z nich błysły / Czarne i duże i ożył wpół zmarły. /  Powiódł do koła wpół przymgloném okiem, / Jakby się dziwił obecnym widokiem, / Jakby coś sobie chciał przypomnieć ... w lice / Czuwającego utopił źrenice, / Chciał coś rzec — w ustach zasnęły mu słowa, / Chciał głowę dźwignąć — lecz opadła głowa.

Święta i boska liturgia błogosławionego ojca naszego Germana, biskupa Paryskiego zwana też Gallikańską liturgią świętą

św. German Paryski

Termin ryt gallikański, liturgia gallikańska oznacza obrzędy liturgii zachodniej, która była sprawowana na terenie Galii aż do IX wieku. Ryt ten zanikł po reformie Karola Wielkiego (ok. 742-814). Niektórzy badacze uważają, iż ryt gallikański strukturalnie powiązany był z liturgią wizygocką jaką niegdyś sprawowano w Hiszpanii i jest pokrewny rytowi mozarabskiemu. W przeciwieństwie do innych nie rzymskich rytów zachodnich, takich jak np. ambrozjański, mozarabski czy sarum obecnie w Kościele rzymskokatolickim nie sprawuje się liturgii w rycie gallikańskim. Późną formę liturgii gallikańskiej przypisuje się, żyjącemu w epoce Merowingów, św. Germanowi (496-576). Święty ten najpierw prowadził życie pustelnicze, później został wyświęcony na kapłana przez Agrupina, biskupa Autun, następnie piastował urząd opata w klasztorze św. Symforiusza i wreszcie w roku 555 po nominacji przez króla Childeberta I (496558) został konsekrowany na biskupa. Mimo iż ryt gallikański nieco przypomina ryty wschodnie, to o jego zachodniości świadczy m.in. fakt iż występują w nim części zmienne Mszy św. przewidziane do odmawiania przez kapłana, a w tym przede wszystkim prefacje. Ciekawostką jest to, iż w rycie owym używa się o wiele więcej kolorów liturgicznych niż w innych rytach zachodnich. Są to: biały, czerwony, zielony, fioletowy, szary, czarny, żółty, pomarańczowy, złoty, niebieski i brązowy. Liturgię w obrządku gallikańskim, do której zostały dodane elementy rytu trydenckiego, sprawuje się obecnie w Kościele gallikańskim, niezależnym od Rzymu, którego prymasem od roku 1987 jest ks. Thierry Teyssot, biskup tytularny Akwitanii. Liturgię świętą w zrekonstruowanym obrządku gallikańskim poczynając od dziewiętnastego wieku sprawuje się niekiedy także w Cerkwi prawosławnej. Ryt gallikański na podstawie Missale Gothicum, Missale Gallicanum Vetus i tekstów Mszy św. według rytu mozarabskiego odtworzył ojciec René-Francois Guettée (1816-1892), znany francuski historyk i ksiądz katolicki, który doszedł do przekonania, że tylko Kościół prawosławny jest prawdziwym Kościołem i w 1860 roku przeszedł na prawosławie przyjmując imię ojca Władimira. Wydał on dzieło: Ancienne messe Gallicane, Paris 1872.

Nawiedzający i nawiedzeni. Historie o duchach i opowieści o zjawiskach nadprzyrodzonych. The Haunters & The Haunted Ghost Stories And Tales Of The Supernatural

Daniel O’Connor

Daniel O'Connor - Nawiedzający i nawiedzeni. Historie o duchach i opowieści o zjawiskach nadprzyrodzonych. The Haunters and The Haunted Ghost Stories And Tales Of The Supernatural. Dwujęzyczna edycja książki, w języku polskim i angielskim, zabiera czytelników w mroczny i tajemniczy świat duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Zbiór klasycznych opowieści grozy i niesamowitości to prawdziwa gratka dla miłośników literatury o duchach, wypełniona historiami, które poruszają wyobraźnię i przeszywają dreszczem. W tej książce znajdziesz niezrównane opowiadania, takie jak: Teig O'Kane i trup, Opowieść o wędrownym Willie autorstwa Waltera Scotta, Okrutny Coppinger, Upadek domu Usherów Edgara Allana Poego. Każda z tych opowieści bada granice rzeczywistości i tego, co niewidzialne, nawiązując do literackiej tradycji cudów i nadprzyrodzoności, inspirowanej przez takie postaci jak Homer i Szekspir. To wyjątkowy zbiór zarówno dla fanów klasycznej literatury grozy, jak i osób ciekawych świata zjawisk paranormalnych, pełen napięcia i niesamowitych, niepokojących historii.

Ajax

Sofokles

Z wprowadzenie tłumacza: Tragedia ta czasem powstania bliską jest niewątpliwie Antygonie (441), należy więc do najwcześniejszych wśród sztuk Sofoklesa, które nam się zachowały. Przedstawia ona szał i samobójstwo tego przedniego bohatera spod Troi. Oręż zabitego Achillesa przyznano nie Ajaxowi, lecz uczczono nim Odyseusza. Ajax popada wskutek tego w rozpacz, a wybuchy jego dumy obraziły kilkakrotnie boginię Atenę, która za karę zsyła nań obłęd. Sofokles nie tylko w tej tragedii, lecz również we Filoktecie i Trachinkach przedstawił nam i cierpienia fizyczne i szały umysłowe swych bohaterów. Patologiczne objawy wyraźnie go zajmowały, a w nowszych czasach starano się dowieść, że w opisie szału wykazał poeta zmysł spostrzegawczy wybitny i niepoślednie znajomości lekarskie.

Historia o Dziadku Do Orzechów i o Królu Myszy

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann

Dziadek do Orzechów (inny tytuł Dziadek do orzechów i Król Myszy, niem. Nussknacker und Mäusekönig) opowiadanie dla dzieci autorstwa E.T.A. Hoffmanna, wydane po raz pierwszy w Berlinie w 1816 roku. Książka, utrzymana w baśniowej, fantastycznej konwencji, opowiada o przygodach małej Klary w świecie, w którym zabawki ożywają, a księciem ich królestwa zostaje tytułowy Dziadek do Orzechów. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Dziadek_do_Orzechów) Nußknacker und Mausekönig ist eine Erzählung von E.T.A. Hoffmann, erschienen 1816 in Berlin. In diesem Kunstmärchen aus der Sammlung Die Serapionsbrüder porträtiert der Autor in den Märchenkindern Marie und Fritz die Kinder Friedrich und Clara seines Freundes Hitzig. Auch Hitzigs ältere Tochter Eugenie kommt als ältere Schwester Luise im Märchen vor. Auf einer späteren Bearbeitung dieses Stoffes durch Alexandre Dumas d. Ä. basiert Tschaikowskis weltberühmtes Ballett Der Nussknacker. (http://de.wikipedia.org/wiki/Nußknacker_und_Mausekönig)

Spirytyzm i życie pozagrobowe

Angelo Zacchi

Spirytyzm i życie pozagrobowe. Dowody na prawdziwość zjawisk świadczących o dalszym życiu po śmierci fizycznego ciała. Książka zajmuje się następującymi tematami: Spirytyzm a dowód empiryczny dalszego życia. Sprzeczne poglądy na rzeczywistość zjawisk mediumicznych. Oszustwa mediów. Niezaprzeczalna prawdziwość licznych zjawisk mediumicznych. Zjawiska spirytystyczne w przeszłości. Tłumaczenie zjawisk mediumicznych. Niektóre wskaźniki naturalnego pochodzenia zjawisk mediumicznych. Mediumizm i polimorfizm jaźni. Mediumizm i kryptomnezja. Mediumizm i telepatia. Zjawiska mediumiczne sensytywne. Fenomenologia fizyczna mediumizmu. Niektóre zarzuty przeciwko interpretacji naturalistycznej. Strefa ciemna mediumizmu. Nie ma poważnej podstawy do przypisywania zjawisk mediumicznych duszom bezcielesnym. Są poważne podstawy do przypisywania zjawisk mediumicznych duszom bezcielesnym.

Czyśćcowe dusze. Les Âmes du purgatoire

Prosper Mérimée

Czyśćcowe dusze. Les Âmes du purgatoire Opis: Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej Version bilingue: polonaise et française. Don Juan jest oczekiwanym synem księcia, Don Carlosa de Marana, który chce zeń uczynić dzielnego rycerza, podczas gdy jego matka pragnie, by syn został człowiekiem pobożnym. Chłopiec wychowuje się w zbytku i luksusie. W latach młodzieńczych zwraca uwagę na obraz Moralesa przedstawiający męki dusz czyśćcowych, znajdujący się w oratorium jego matki. W wieku osiemnastu lat Don Juan, wykształcony religijnie i w posługiwaniu się bronią, zostaje wysłany na uniwersytet w Salamance. Zawiera tam znajomość ze studentem, który nazywa siebie Don Garcją i podaje się za syna przyjaciela jego ojca. Don Garcja bierze młodzieńca pod swoje skrzydła. Obydwaj mężczyźni postanawiają wspólnie zalecać się do sióstr doi Fausty i doi Teresy de Ojeda. Dnie spędzają na biesiadach, pijatykach i grze, a noce pod balkonami swych wybranek. Pewnego wieczoru zalotników atakuje ich konkurent, don Crisotval (za Wikipedią). Co było dalej można się dowiedzieć po przeczytaniu całej książki.

Tajemnica Tytana

Xavier de Montépin

Xavier Henri Aymon Perrin, hrabia Montépin (1823-1902) – francuski powieściopisarz. Publikował powieści w odcinkach i melodramaty. Montépin napisał w sumie ponad 100 powieści. Stylistycznie jego powieści można zaliczyć do literatury rozrywkowej nazywanej czasem także tabloidowym romansem. Cieszyły się one ogromną popularnością, zwłaszcza w latach 50. i 60. XIX wieku – wraz z dziełami Émile Gaboriau i Pierre Alexis Ponson du Terrail – i były tłumaczone na różne języki, w tym niemiecki i polski, gdzie niektóre z nich czasami można znaleźć w bibliotekach Publikowane były głównie, jako tanie wydania. Receptą na sukces jego powieści były zawiłe historie o ludziach, którzy byli na tajnej misji i incognito i mieli różne przygody. Oto fragment powieści: „Młody ośmnastoletni cieśla o włosach blond, delikatnej różowej cerze jak u kobiety, pragnął mieć ten zaszczyt umieszczenia bukietu na gmachu, i prośba jego przyjętą została przychylnie przez towarzyszów. Ucieszony puścił się ku domowi, niosąc na plecach dużą wiązkę gęsto przybraną wstążką i kwiatami; lekką nogą przeszedł pomieszczone jedna nad drugą drabinki, doszedł do poprzecznych belek, przebiegł po nich jak po schodach i począł iść z zadziwiającą pewnością po stropie dachu. Niezadowolony jednak tym pierwszym tryumfem chciał jeszcze dać dowód swojej śmiałości albo raczej lekkomyślności. Ze zręcznością małpy wdrapał się na komin. Dosięgnął aż do wierzchołka, na którym stał przez chwilę w równowadze, potem nachylił się nad przepaścią w postawie bardzo podobnej do tej, jaką artysta nadał Geniuszowi Wolności umieszczonemu na szczycie kolumny Lipcowej na placu Bastylii. Pozostali na dole towarzysze, chociaż obdarzeni silnymi nerwami, na widok szaleństwa tego osłupieli z przestrachu....”

Bunt. Baśń

Władysław Stanisław Reymont

Niby to baśń, ale jednak nie do końca. Ostatnia powieść wybitnego pisarza opowiada o buncie zwierząt przeciwko ludzkiemu zwierzchnictwo nad światem. A zatem wybucha rewolucja, szczytne hasła o wolności i sprawiedliwości, ale to tylko hasła. Każda rewolucja wszystko niszczy i topi we krwi. Ta także. Zachęcamy do lektury.