Basquiat - Czarny Picasso

Mirek Konieczny

Mirosław Konieczny: "BASQUIAT – CZARNY PICASSO" czyli przyczynek do badań terenowych nad jakością heroiny w NY, w okresie schyłkowego Andy'ego Warhola, w trzech aktach prozą, z kwaśnym Intro. Mirosław Konieczny - ostatni hippis PRL-u, od dwudziestu lat niepełnosprawny, opisuje w powieściach stracone pokolenie polskich free-menów uzależnionych od narkotyków. O czym jest sztuka teatralna "BASQUIAT – CZARNY PICASSO"? O Jean-Michel Basquiacie – czarnym Kreolu, synu Haitańczyka i Portorykanki, który dzięki swojej pracowitości i determinacji, aby być sławnym na cały świat, wdarł się przebojem do panteonu mistrzów sztuki współczesnej. Był nazywany Czarnym Picasso. Ogromna ilość jego dzieł powstała głównie dzięki napędowi jaki dawała mu heroina, od której był mocno uzależniony i która spowodowała jego wyniszczenie i śmierć. Basquiat żył krótko: od 22 grudnia 1960 r. do 12 sierpnia 1988 r. Był więc, jak łatwo policzyć, artystą z grona „pokolenie 27”. Nazywa się tak artystów o wielkiej sławie, a więc: Jimiego Hendrixa, Janis Joplin, Curta Cobaina i Amy Winehouse. Wszyscy członkowie tego elitarnego klubu zmarli przez narkotyki i wszyscy dożyli jedynie 27 lat.

Morze słów, ocean milczenia

Ilona Hruzik

"Morze słów, ocean milczenia" to gorzka opowieść o losach dziewczyny uwięzionej w piwnicy. Poznajemy strach ofiary, bezwzględność oprawców. Nagle po zdumiewającym zwrocie akcji, dramat zaczyna się rozgrywać na dwóch płaszczyznach, ukazując ludzkie odruchy jednego z przestępców. Umiejętnie budowane napięcie między bohaterami prowadzi do zaskakującego finału. Książkę czyta się szybko, w skupieniu, lekturę kończymy pełni uczucia niedosytu i żalu, że to już koniec. Niezatarty ślad, jaki w umyśle czytelnika pozostawia lektura "Morza słów, oceanu milczenia" czyni z tej książki po prostu zjawiskową pozycję.

Algi i alginiany. Leczenie, zdrowie, uroda

Anna Pielesz

Algi, makro i mikroalgi, glony, Algae, Phykos, wodorosty, Spirulina - z tymi wszystkimi nazwami spotykamy się na co dzień, łykając tabletkę, jedząc danie kuchni azjatyckiej lub polski deser, a nawet pielęgnując cerę lub lecząc rany. Tak więc zastosowania glonów rozciągają się między medycyną, farmacją, kosmetologią, aż do przemysłu spożywczego i nauk technicznych. W książce przedstawiono ogólne informacje o algach, miejsca ich występowania, skład chemiczny oraz właściwości alg predestynujące je do zastosowań spożywczych, medycznych czy technicznych. Omówiono rodzaje współcześnie wytwarzanych biomateriałów alginianowych tj. włókna i nanowłókna, opatrunki aktywne, konstrukcje w inżynierii tkankowej i systemy kontrolowanego podawania leków. Makroalgi stosuje się także jako sorbenty metali ciężkich i źródło biopaliw, zaś do zastosowań specjalnych mikroalgi Spirulina produkuje się w tzw. farmach algowych.Oddając do rąk Czytelnika książkę "Algi i alginiany - leczenie, zdrowie, uroda", chciałabym, aby niniejsza pozycja chociaż w części wypełniła lukę między ogólnie dostępnymi informacjami medialnymi, jak np. źródła internetowe i danymi specjalistycznymi mówiącymi głównie o alginianach.Zastosowania glonów rozciągają się pomiędzy medycyną, farmacją, kosmetologią, aż do przemysłu spożywczego i nauk technicznych. Obecnie, tak samo intensywnie wykorzystywane są mikro i makroalgi, jak i produkty z nich pozyskiwane - alginiany.Informacje zawarte w książce, w części są typowym przeglądem aktualnych zagadnień, będących przedmiotem bieżących badań na świecie i w Polsce, w znacznej części jednak, chodziło o przytoczenie, usystematyzowanie i uporządkowanie potocznych informacji rozproszonych. Wiele zagadnień przedstawiono w zarysie, odsyłając bardziej wymagającego Czytelnika do źródeł monograficznych.Rozdziały wstępu, od 1 do 4, przedstawiają ogólne informacje o algach, w szczególności zaś podział glonów na brunatnice, krasnorosty i zielenice. Omówione są zagadnienia dotyczące miejsc ich występowania i składu chemicznego. Przedstawiono również właściwości alg predestynujące je do zastosowań w żywności, suplementach diet, farmaceutykach i kosmetykach.Główne składniki polimerowe alg - alginiany oraz ich badania cząsteczkowe przedstawione zostały w rozdziale 5. Problematyka związana z alginianami wapnia i kwasem alginowym jest obecnie przedmiotem intensywnych badań przy użyciu nowoczesnych technik analitycznych. Metody magnetycznego rezonansu jądrowego NMR oraz spektroskopia w podczerwieni i ramanie znajdują praktyczne zastosowanie w wytwarzaniu biomateriałów.W rozdziale 6 książki omówiono cztery rodzaje współcześnie wytwarzanych biomateriałów alginianowych: włókna i nanowłókna, opatrunki aktywne, konstrukcje stosowane w inżynierii tkankowej i systemy kontrolowanego dozowania leków. W nowoczesnych konstrukcjach biomateriałów wykorzystuje się kompatybilność tkankową alginianów oraz ich zdolność do biodegradacji.Rozdział 7 omawia inne zastosowania alg: w ochronie środowiska jako biosorbenty metali ciężkich czy źródło biopaliw. Niezależnie od pozyskiwania naturalnych glonów morskich - makroalg, na świecie produkuje się także masowo w tzw. farmach algowych głównie mikroalgi Spirulina.W ostatnim 8 rozdziale przedstawiono przykłady produktów komercyjnych z alg, w tym leki, opatrunki, farmaceutyki, żywność, suplementy diet i kosmetyki.Mając świadomość interdyscyplinarności obszaru omawianych w książce zagadnień, nie roszczę sobie prawa do ich wyczerpującego omówienia, sądzę, jednak że na krajowym rynku wydawniczym brakuje opracowań, które ujmowałyby poruszaną tematykę całościowo.Książka "Algi i alginiany - leczenie, zdrowie, uroda", jak sugeruje tytuł, nie jest podręcznikiem akademickim, dlatego mam nadzieję znajdzie Czytelnika, nie tylko wśród studentów kierunków przyrodniczych i technicznych, ale także w szerszym gronie odbiorców. Autorka Spis treści: Przedmowa 51. Algi ogólnie 71.1. Klasyfikacja i występowanie 71.2. Algi. Skład chemiczny 181.3. Właściwości 262. Algi w żywności i suplementach diet 283. Algi w farmaceutykach 344. Algi w kosmetykach 385. Alginiany 435.1. Alginiany algowe. Budowa i badania 435.2.  Alginiany bakteryjne. Budowa i badania 546. Biomateriały 576.1. Włókna alginianowe 576.2. Opatrunki aktywne 626.3. Inżynieria tkankowa 706.4. Nośniki leków 797. Inne zastosowania 847.1. Biosorbenty 847.2. Rolnictwo ekologiczne 897.3. Biopaliwa 927.4. Farmy alg 1008. Algi w produktach komercyjnych 1098.1. Produkty techniczne 1098.2. Opatrunki aktywne 1108.3. Farmaceutyki 1138.4. Żywność i suplementy diet 1158.5. Kosmetyki 119Literatura 121 Fragment: Algi są źródłem cennych dla naszego organizmu substancji. Zawierają duże ilości węglowodanów, protein, lipidów, mikroelementów i witamin. Z właściwości alg najbardziej spektakularne to:- dostarczanie skórze substancji odżywczych i ochrona przed niekorzystnymi czynnikami środowiska, tzw. zmiatanie wolnych rodników (potencjalne właściwości przeciwnowotworowe);- zdolność oczyszczania, napinania skóry i rozjaśniania cery;- ochrona przed utratą wilgoci i nawilżenie skóry;- leczenie blizn, kojenie podrażnień, przyspieszanie regeneracji naskórka;- przeciwdziałanie opuchliznom nóg i cellulitowi oraz wspomaganie odchudzania;- poprawianie ukrwienia, łagodzenie skłonności do pękania naczyń krwionośnych i stymulacja mikrocyrkulacji,  sprzyjanie likwidacji zaburzeń krążenia; - właściwości antybakteryjne, hamujące stany zapalne.- duże wartości odżywcze alg (np. mikroelementy łatwo przyswajalne dla człowieka) wykorzystywane jako uzupełnienie codziennej diety;- źródło witamin, białka i aminokwasów egzogennych jako uzupełnienie diety wegetariańskiej;- substancje zagęszczające, stabilizujące i żelujące dodawane do produktów spożywczych.  

Bzdurobajka i inne scenariusze

Grzegorz Wawrzyński

Scenariusze skeczy dla grup teatralnych i kabaretowych. Zakup legalnej kopii książki upoważnia jej nabywcę do wykorzystania jej zawartości. Wśród zajęć pozalekcyjnych, które prowadziłem jako nauczyciel w szkole podstawowej i gimnazjum, było zawsze miejsce dla kółek teatralnych lub teatralno-filmowych. Najczęstszymi efektami takiej pracy z dziećmi i młodzieżą stawały się przedstawienia, zdominowane przez występy kabaretowe. W programie przedstawień znajdowały się także skecze mojego autorstwa. Niektóre z nich postanowiłem wydać w niniejszym zbiorze. Moje scenariusze powstawały okazjonalnie w latach 1996–2006 i w kilku przypadkach nadal są wykorzystywane przez inne zespoły teatralne lub kabaretowe w Polsce i za granicą. O autorze: Absolwent Akademii Pedagogicznej w Krakowie i Politechniki Warszawskiej. Z zawodu posadzkarz, technik budownictwa ogólnego, nauczyciel języka polskiego i informatyki. Kilkanaście lat pracował w szkole podstawowej i gimnazjum jako nauczyciel, administrator stron WWW, twórca materiałów promocyjnych, opiekun SU oraz organizacji GimzOOm. Pomysłodawca i reżyser wielu imprez; w tym realizowanej w latach 2001-2005 Miejskiej Uroczystości BELFER the BESTia. Od 2006 na emigracji. Pracuje jako senior operative w firmie farmaceutycznej oraz nauczyciel w Polskiej Szkole Uzupełniającej. Zajmuje się dodatkowo tworzeniem i administracją stron internetowych, montażem filmów wideo, przygotowywaniem materiałów promocyjnych i interaktywnych pomocy dydaktycznych. Autor zbioru opowiadań Niecierpliwość motyli, skeczy kabaretowych Bzdurobajka i inne scenariusze oraz zbiorów różnych utworów literackich (Sentymentarz, Toksyczny anioł, Poezja naiwna)

Dla każdego inny raj

Janusz Szablicki

Zbiór pięciu opowiadań fantastyczno-naukowych po raz pierwszy wydany w 1984 roku przez Wydawnictwo "Śląsk" w Katowicach. Spotykamy się w nim zarówno z problemami wynikającymi z penetracji głębokiego kosmosu, jak i z możliwymi konsekwencjami niedostatecznie kontrolowanego burzliwego rozwoju nuklearnej energetyki, czego przedsmak dane nam już zresztą było poznać także w naszych czasach, na przykład w postaci skutków niedawnego trzęsienia ziemi w Japonii. W inaugurującym zbiór opowiadaniu "Misja" autor proponuje oryginalny, a zarazem radykalny, być może jedynie skuteczny sposób, przy zastosowaniu którego można by mówić o możliwości ustanowienia autentycznie demokratycznego ustroju na naszym globie. W tytułowym opowiadaniu "Dla każdego inny raj" jesteśmy natomiast świadkami odwiecznej walki pomiędzy tymi, którzy w imię cywilizacyjnego postępu są skłonni do poniesienia wszelkich związanych z jego osiągnięciem, niekiedy bardzo wysokich kosztów, a tymi, którzy optują za równomiernym rozwojem uwzględniającym skutki owego progresu, gdyż tylko w takim postępowaniu widzą szanse na przetrwanie ludzkiego gatunku

Wierszowany pamiętnik, czyli zapiski z życia wzięte

Michał Murawski

Przedstawiam Państwu moje wybrane wierszowane teksty, które pisałem na przełomie ostatnich pięciu lat. Są to twory, które powstawały w różnych okolicznościach mojego życia i jak to w życiu bywa przemawia przez nie radość, ale czasami także smutek i refleksja. Wspomnę, że niektóre rymowanki to teksty piosenek, które pisałem dla siebie oraz innych osób. Życzę miłego odbioru

Pamięć, nostalgia, tożsamość. Kulturowe aspekty estetyki pogranicza w twórczości Zbigniewa Żakiewicza

Maciej Dęboróg-Bylczyński

Wydany w 2006 roku w Gdańsku Tryptyk wileński kresowego, wileńskiego pisarza - Zbigniewa Żakiewicza - jest swoistym mitem. Owa mitologia wileńskich Kresów (jak też poczucie nostalgii czy utraty) jest zasadniczym składnikiem i koniecznym warunkiem konstruującym literacką kategorię pamięci w prozie Żakiewicza. Utwory pisarza doskonale wpisują się także w nurt mitobiografistyki (czyli "wciągania" czytelnika w historię autora) i genealogii osobowości (dominacji historii poszukiwania własnych korzeni duchowych). Zbigniew Żakiewicz jest właściwie pisarzem jednej powieści. Wydobywa ("wyrywa") ze swojej przeszłości obrazy zapamiętane i w twórczym procesie nieustannie je porządkuje. Ważnym (i zarazem trudnym) procesem jest zabieg porządkowania, i hierarchizowania pamięci. To znaki są "kluczem do jednostkowej i zbiorowej tożsamości". Omawiane w niniejszym szkicu utwory wpisują się w nurt literatury, w której (jak pisał znany historyk idei, profesor Franklin Ankersmit) "zbiorowa tożsamość jest w większości sumą blizn na [...] zbiorowej duszy, spowodowanych przymusowym porzuceniem poprzednich tożsamości". Przemysław Czapliński natomiast zauważa, iż "nostalgia bierze się z tęsknoty, tęsknota z utraty". Topos utraty powraca więc nieubłaganie w tych rozważaniach. Zbigniew Żakiewicz żył ze świadomością utraty kilkadziesiąt lat. Aby nieustannie dookreślać w tym szkicu ewokowaną przeze mnie kategorię pamięci, poświęcam właśnie nieco uwagi sposobom przenikania się: autoterapii, traumy, tożsamości czy nostalgii - lokujących się przed tekstem - a w końcu i w tekście literackim. Pamięć, nostalgia, tożsamość to jednak szkic poświęcony nade wszystko pamięci ocalającej przeszłość dla przyszłości.  

Snajper. Przetrwać piekło

Piotr Guroś

Bob stracił pamięć w zamierzonym przez kogoś celu. Zostaje wciągnięty w zabójczą misję ocalenia ludzkości przed zabójczym wirusem. Okazuje się bowiem, że tylko on potrafi stworzyć lekarstwo, by ocalić zdrowych i zarażonych ludzi. Pomaga mu grupka osób z bujną przeszłością, którą zdołał uwolnić z rąk szaleńca pewien naukowiec, który miał dosyć mordów i eksperymentów na ludziach. Stworzył on tajną bazę, z której stara się ocalić resztkę nie zarażonych ludzi.Niestety, sprawy się komplikują i nic nie jest tak jak powinno być. Na szczęście odnalazł Boba, który był kiedyś najlepszym strzelcem wyborowym. Jego doświadczenie pomoże w przetrwaniu i przedarciu się przez zabójczą misję tak, aby złapać tyrana, który ma zamiar zarazić wszystkich ludzi, eksperymentować i modyfikować wirusa, tak aby byli mu posłuszni. Stoi za nim największa korporacja na świecie, która daje wszelkie fundusze na jego tajne badania .Z czasem grupa ludzi zaczyna przywiązywać się do siebie i coraz bardziej wierzyć w Boba i powodzenie misji, która jest prawie niemożliwa do wykonaniaAkcja trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, bez chwili na wytchnienie od dramatycznych wydarzeń w prawdziwie sensacyjnym stylu. To typowo męska proza dla twardych facetów.Piotr Gurośurodził się w 1985 roku w Knurowie. Ukończył Technikum Mechaniczne. Pracuje jako kierowca samochodów ciężarowych. W wolnych chwilach zasiada i przelewa swoje bujne pomysły na papier. Jego historia jako początkującego pisarza zaczęła się w 2011 roku, pewnego dnia przebudził się z kilkoma pomysłami na powieść, zasiadł przy laptopie i zaczął pisać i pisze nadal. Interesuje się sportami siłowymi, kinem i motoryzacją. W latach 2001-2003 był trzykrotnym mistrzem Polski w wyciskaniu sztangi leżąc.Jako pisarz zadebiutował w 2012 roku powieścią Snajper. Przetrwać piekło.

Spisek bogów

Monika Hołyk-Arora

Przystojny mężczyzna, który korzystając z uroków życia, bawi się wykorzystując każdą nadarzającą się okazję, nie stroniąc przy tym od alkoholu i narkotyków... Tajemnicza nieznajoma, która wydaje się być uosobieniem kusicielek i egzotycznych famme fatale... Pewnego dnia losy tych dwojga krzyżują się w ciemnym zaułku Kuala Lumpur zmieniając nie tylko ich przeznaczenie, ale budząc również duchy przeszłości. Hathor, bogini miłości oraz Ah-Puch, zapomniany bóg śmierci za wszelką cenę próbują ingerować w coś, co wbrew pozorów łączy tą niezwykłą dwójkę ludzi. Jaki mają w tym cel? I dlaczego ktoś inny podgląda ich z daleka? Monika Hołyk-Arora Monika Hołyk-Arora posiada  niesfornego psa i milion marzeń. Urodziła się w grudniu 1980 roku. Od wczesnego dzieciństwa kochała czytać książki i snuć swoje własne opowieści. Pochodzi z Lublina, gdzie skończyła Kulturoznawstwo na UMCS-ie. Pracując przez kilka lat jako pilot wycieczek, zadomowiła się m.in. w Turcji i Egipcie. Poznanie odmiennych kultur umożliwiło jej spojrzenie na świat z zupełnie innej perspektywy i na nowo pobudziło marzenia o pisaniu. Książki odzwierciedlają jej charakter i pasje, dlatego też można w nich znaleźć: trzy krople miłości do podróży, cztery krople zamiłownia do słowa pisanego i jedną kropelkę zdrowego sarkazmu.

Sen o Victorii

Mirek Konieczny

Książka ta to zapis historii postaci, które w szybkim tempie stają się mitologicznymi, i które niedługo staną się obiektem badań naukowych. W odróżnieniu od obecnego czasu inwazji wirtualnej, kiedy to emocje kupuje się na DVD, a po zakończeniu seansu wraca do swojego obliczalnego i nudnego życia, świat bohaterów powieści "Sen o Victorii" był światem mocnym i prawdziwym. Warto więc ubiec filmowców, którzy prędzej czy później przeniosą tę historię na ekrany i posłużyć się własną wyobraźnią, aby przywołać Romea, Bagsa i samego Mirka. To oni byli tymi prawdziwymi hippisami - nie post - ale prawdziwymi wytworami (w jej polskim wydaniu) najpiękniejszej subkultury jaka powstała w historii świata.PATRONAT MEDIALNY:TwojaKultura.plMirek KoniecznyUrodził się 23 VII 1964 a więc Lew i to urodzony pod Błękitnym olbrzymem Regulusem, a w chińskim zodiaku Drewniany Powietrzny Smok. Jest to mieszanka najlepszych możliwych okoliczności zodiakalnych, więc musi to być nietuzinkowa postać. Jego młodość po ukończeniu w 1983 roku liceum im. B. Nowodworskiego przypada na magiczne lat osiemdziesiąte lata wybuchu kultury dzieci kwiatów związane z polami makowymi rosnącymi na każdym zadupiu i wynalezienia metody otrzymywania kompotu na kationicie. Mirek jak dziesiątki tysięcy młodych ludzi wędrował ścieżką Freemanów, wolnych ludzi tej epoki, w których życiu jak śpiewał bard jego pokolenia Ryszard Riedel z Dżemu powiał boczny wiatr i wytrącił ich z prostej drogi kariery. Po ukończeniu biologii na UJ w roku 1989 podjął się zawodu nauczyciela j. angielskiego i biologii w szkołach podstawowych. Przepracował jedynie 5 lat. Jazda na trawie i kompocie nie pozostawała jednakowoż bez śladu. Był wielokrotnie hospitalizowany w szpitalach psychiatrycznych od Kobierzyna, gdzie jego pierwszy pobyt został udokumentowany w monodramie Mój dekalog, czyli dziesięć wariacji na temat wariacji, przez Jarosław, gdzie był poddany serii elektrowstrząsów, po Leżajsk. Najgorszym jednak nie był jego heroinizm, ale przerzucenie się na najtańszy rodzaj narkotyku metkatynon przy produkcji którego używa się nadmanganianu potasu, a mangan przyjmowany w dużych dawkach wywołuje locura manganica szaleństwo manganowe, jak i spalenie części ośrodkowego układu nerwowego, a dokładniej móżdżka. W końcu w 2000 roku odbył leczenie w gliwickiej Familii. Od 2002 roku przebywa w jednym z krakowskich DPS-ów. Mirek miał i tak wiele szczęścia PRZEŻYŁ, co udało się niewielu, a jego szlak znaczony jest śmiercią przyjaciół. Ale dzięki temu, że przeżył, my możemy dzięki jego tekstom zanurzyć się w ten wspaniały wolny czas, kiedy liczyły się tylko miłość, przyjaźń i odpał makowy.Autor książek: Ostatni hippis PRL-u, czyli metafizyka pól makowych (2006), Sen o Victorii (2009), Czarodziej z Łanowej (2011).

Hejnał i Róża

Małgorzata Maj

Jeśli myślisz, że nie masz talentu, to się mylisz. Każdy ma talent. Czasem jest on ukryty, tak jak w przypadku Róży. Trzeba go odszukać. Odwiedź krainę muzycznych wróżek i dowiedz się, jaki talent ma nasza bohaterka i jak go znalazła.   Dzieci to najszczersze grono krytyków, jakie znam. Kiedy wpadają w zachwyt, mają szeroko otwarte oczy i usta. Kiedy coś im się nie podoba, nie można ich zmusić, aby na to spojrzały. Wszystko w ich świecie jest proste, oczywiste i niczym nie zakłamane. Uwielbiam się tam chować, w miejscu wolnym od podejrzeń, domysłów i czytania miedzy wierszami. Dlatego wieczorami chętnie zanurzam się w krainie fantazji pełnej przygód i barw. Pisanie i malowanie dla dzieci jest moją pasją. Kilka moich bajek udało mi się już opublikować: „Baśń o Kostrzyńskim hejnale” i „Jak liski kręciły rolki”. „Żytnia Kuma” dostała wyróżnienie w konkursie „Książka przyjazna dziecku”, organizowanym przez Muzeum Zabawek i Zabawy. To zachęciło mnie, aby dzielić się z innymi moimi kolorowymi opowieściami.

Nowy Niewspaniały ład

Marta A. Winiarska

„…Wydawałoby się, że wroga powinno wypatrywać się poza granicami kraju, w odległych ziemiach o innej religii, kulturze, wyznających odmienne poglądy i wartości. Tymczasem to wewnątrz zrodził się wróg, który doprowadził do radykalnych zmian; zburzył porządek i sprawił, że człowiek utracił poczucie bezpieczeństwa. Doprowadził do upadku dotychczasową władzę, obalił prawo i sprawił, iż rządzić zaczął chaos...” Po awansie na oficera, podporucznik Wadera znalazła się w świecie różniącym się od znanej jej koszarowej rzeczywistości. Szybko okazało się, iż korytarze pałacu rządowego i salony władzy kryją równie wiele niebezpieczeństw, co poligony treningowe. Jednak prawdziwy żołnierz służy państwu wszędzie tam, gdzie wyśle go rozkaz.

Szklane miasto

Marek Dryjer

Szklane miasto jest książką z gatunku fantastyki postapokaliptycznej. Opisuje losy młodych ludzi, którzy cudem ocaleli po wybuchu ładunku nuklearnego. Ich życie całkowicie się wtedy zmieniło. Szklane miasto to piękny Wrocław i jego zabytki, to także zagłada, zgliszcza i śmierć wszechobecna. To dramat tysięcy, tyle samo ofiar, to także ocaleni. W pierwszej fazie książki ocaleni uciekają ze strefy wybuchu i chronią się przed falą radioaktywną w kompleksie Sky Tower. Liczą na to, że przeczekają najgorsze. Oznaczają swoją pozycję, tworzą zabezpieczenia, przechodzą dekontaminację, podążają w stronę odległego dachu, licząc, że pomoc nadejdzie właśnie stamtąd. Próbują nawiązać łączność, sprowadzić helikopter. W drugiej fazie książki, kiedy dociera do nich, że nie będzie łatwo stamtąd uciec, zaczynają walczyć o przetrwanie. Uświadamiają sobie, że nie są tam sami, że jest tam coś jeszcze... Cały kompleks kryje w sobie wiele tajemnic i niebezpieczeństw, począwszy od błąkających się niedobitków, poprzez grupy wygłodniałych mutantów, a skończywszy na pospolitych bandytach i zdegenerowanych żołdakach. Jego wiedza atomistyczna i jej znajomość budynku ratują im życie, ale czy ocalą je ostatecznie? Muszą walczyć, muszą uciekać, muszą zmierzyć się ze swoimi lękami i słabościami. Nie wiedzą, czy nie zostali napromieniowani. Kobieta po jakimś czasie to odkrywa. Odnajdują dziecko, którym postanawiają się zaopiekować Książka jest pełna akcji, niebezpieczeństw, szalonych zwrotów, opisów i niespodzianek. Szybko się ją czyta, choć nie jest łatwa. Jej główne motto, to człowieczeństwo, gdzie sztandarową frazą jest nadzieja. Marek Dryjerur. 27.05.1976 we Wrocławiu. Miłośnik egzystencjalizmu w literaturze.Publikacje i nagrody:Powieść Droga ślepców, Wydawnictwo Radwan, 2010. Debiut książkowy, który został nominowany do Nagrody Angelusa w 2011 r., dla książek wydanych w 2010 roku.Opowiadanie Trzynasty schron zostało nagrodzone ex aequo główną nagrodą w konkursie literackim POLSKIE POSTAPO 2011 i trafi do druku, stając się częścią pierwszego polskiego postapokaliptycznego uniwersum.Opowiadanie Miasto umarłych ludzi zostało nagrodzone w ogólnopolskim konkursie literackim SECRETUM CALIGO 2012 w kategorii horror i będzie opublikowane w formie e-booka.Opowiadanie Bezprawie zostało wyróżnione w konkursie literackim OPOWIEŚCI NIESAMOWITE 2012 i opublikowane w wydaniu specjalnym czasopisma Opowieści niesamowite.

Przy stolikach na Francuskiej

Marek Samselski

Osobistości polskiej kultury i sztuki, klimatyczne miejsca w Warszawie, Olsztynie, Berlinie, Wiedniu oraz mnóstwo anegdot, zabawnych wydarzeń i opowieści o czasach „ostatnich lat warszawskiej cyganerii”. „Przy stolikach na Francuskiej” to historie, w których autor przywołuje zabawne zdarzenia, malując niezwykły obraz polskiej kultury tamtego okresu. Bohaterowie tych opowieści emanują kreatywnością, humorem i „dobrą energią”. Ludzie, których dotyczą te historie to znajomi i przyjaciele Marka Samselskiego, który opowiada o nich z sympatią, ale nie wybiela ich, nie koloryzuje. Wśród nich Agnieszka Osiecka, Jerzy Gruza, Stanisław Sojka. Autor przywołuje kawiarniane spotkania w latach dziewięćdziesiątych, w trakcie których powstały jego teksty i pomysły wykorzystane w twórczości wspomnianych osób.

Nad brzegami Niemna

Zenon Ciechanowicz

Książka jest rodzajem sagi rodzinnej, umiejscowionej głównie w rodzinnych okolicach autora, jego rodziców i dziadków, poczynając od końca XIX wieku, ale przenosi też czytelnika do carskiej armii i przedwojennego Petersburga. Następnie na linię frontu i do okopów pierwszej wojny światowej. Dowiadujemy się też, w jaki sposób przynajmniej niektórzy żołnierze rosyjskiej armii trafiają do austriackiej niewoli, jakie warunki tam im przygotowano.Zapoznając się z krótkim opisem okresu międzywojennego można wyciągnąć wniosek, że mieszkańcy terenów nadgranicznych żyli w ciągłych strachu przed zagrożeniem ze strony byłego Związku Radzieckiego, ale z nadzieją, że z roku na rok będą coraz szczęśliwsi.Okres wojny, to okres, w którym do wspomnień wynikających z opowieści starszego pokolenia, dołączają własne wspomnienia autora. Autor bezpośrednio nie widzi działań wojennych, nie widzi strzelających żołnierzy, ale uczucie strachu, zagrożenia życia i bezradność rodziców w warunkach nadciągającej jakiejś strasznej siły promieniuje z każdej strony książki z tego okresu.Dość szczegółowo przedstawiony jest okres po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny byłych Kresów Wschodnich. Tu możemy zapoznać się z NKWD i wywózkami rodzin Polskich na Syberię. Przymusową kolektywizację, zmuszaniem do pracy bez wynagrodzenia nie tylko osób dorosłych, ale i młodzieży szkolnej. Ujrzymy bezsens systemu tzw. gospodarki uspołecznionej nie z pozycji naukowej, a zwykłego mieszkańca wsi. Dowiemy się w jakich warunkach i jakimi metodami zdobywano bochenek chleba, który stał się prawdziwym rarytasem.Będziemy mogli też wyciągnąć być może zadziwiający wniosek, że tak trudne warunki nie miały większego wpływu na samopoczucie młodzieży, bez względu na narodowość, że podrostki w wieku kilkunastu lat mają całkiem inną ocenę rzeczywistości, niż osoby dorośli i potrafią się cieszyć z najbardziej błahych powodów.Opowieść kończy się w momencie, kiedy długi pociąg składający się z wagonów towarowych, zwanych powszechnie wagonami bydlęcymi, przekracza granicę na Bugu i do pociągu podchodzi polska załoga, a stojący w drzwiach wagonu polscy uchodźcy po raz pierwszy słyszą słowa polskie i po raz ostatni rosyjskie.Decyzja o wyjeździe nie była łatwa i być może daje odpowiedź, dlaczego tak wiele rodzin polskich nie skorzystało z możliwości opuszczenia terenów, które znalazły się w granicach Białorusi i Litwy i nie wyjechało do Polski w nowych granicach.Warto jeszcze dodać, że żadne streszczenie nie zastąpi przyjemności bezpośredniego czytania.

Nie tylko rock and roll. Podróże koncertomanki

Joanna Ostrowiecka

Do napisania książki zachęcili mnie znajomi z klubu fanów Deep Purple, którym bardzo spodobały się moje teksty pisane na internetową stronę dotyczącą tego zespołu. Postanowiłam zebrać razem swoje relacje koncertowe, i dodać do tego mnóstwo innych koncertów nie tylko rockowych, które szczególnie utkwiły mi w pamięci. Mam nadzieję, że książka spodoba się szerszej publiczności. Koncerty opisane w kolejnych rozdziałach są z różnych półek, jako że jestem melomanem w ogóle, nie tylko miłośnikiem hardrocka. Będzie tu jazz, blues, a nawet poezja śpiewana. Kilka imprez przedstawiłam retrospektywnie, toteż może tam być więcej błędów rzeczowych. Co zrobić, nawet najlepsza pamięć czasem zawodzi... Ale starałam się wszystko w miarę dokładnie sprawdzić. Gdyby okazało się, że jeszcze coś się nie zgadza, zawsze można do mnie napisać i to sprostować, a ja postaram się naprawić swój błąd. Inne koncerty opisywałam na bieżąco, a potem uzupełniałam braki oraz poprawiałam błędy i nieścisłości. Oczywiście w relacjach jest mowa o wrażeniach bezpośrednio po koncercie, nie obecnych. Podziękowania dla Urszuli i Agnieszki, które sporo mi pomogły, głównie merytorycznie. Jeszcze większe podziękowania dla Zenka, mojego nadzwyczaj cierpliwego męża, który wykonał kawał gigantycznej pracy, czytając moje rozdziały po każdej ich korekcie i dodając następne poprawki, głównie stylistyczne. Do jednego z koncertów dodałam i jego relację. Chyba go namówię, aby sam napisał książkę, on bardzo dobrze to robi.Nie mniejsze podziękowania dla wszystkich tych, co swoim zainteresowaniem poprzednią pracą, czyli "Spotkaniami", zachęcili mnie do dalszego pisania. Przyjemnej lektury! Joanna Ostrowiecka   Spis treściNa dobry początek... 8Początki rockowego wariactwa 11Kolory, Park Żeromskiego, Warszawa, późna wiosna 1969 Grechuta en avant! 15Marek Grechuta + Anawa + goście, klub Riwiera, Warszawa, 1978 Punkt zwrotny 19Budka Suflera + Iza Trojanowska + Intercity, Sala Kongresowa, Warszawa, zima 1981 Pierwszy objaw nieuleczalnej purplomanii 23Deep Purple, Vilniaus Koncertu ir Sporto Rumai, Wilno, 30 marca 2002 Jazzrockowe szaleństwo 29Pat Metheny Group, Torwar, Warszawa, 29 maja 2002 Dziwnie i pięknie w Warszawie 33Joe Satriani, Sala Kongresowa, Warszawa, 14 lipca 2002 Purpurowych fascynacji ciąg dalszy 37Deep Purple + The Planets + Dio, Stadthalle, Zwickau, 1 września 2002 Dwie nowości i trzygodzinny ubaw 45Deep Purple + Kickhunter + Lynyrd Skynyrd, Parkbühne Wuhlheide, Berlin, 17 czerwca 2003 Zenit, który nie potrzebował reklamy 52Deep Purple + Lynyrd Skynyrd, Zénith, Paryż, 29 czerwca 2003 Spodek o mało nie rozbity 60Deep Purple + Corruption, Spodek, Katowice, 3 grudnia 2003 Czterej panowie M. 67M3 + Chainsaw, Sala Kongresowa, Warszawa, 13 marca 2004 Podwójny Szczecin 71Deep Purple + Free Blues Band+Moonlight, Stadion Lekkoatletyczny, Szczecin,  28 czerwca 2004 Legia Purple Super Szał 78Deep Purple + Harlem + Acid Drinkers, Legia, Warszawa, 29 czerwca 2004 Duże rozczarowanie 86G3 = Robert Fripp + Steve Vai + Joe Satriani, Torwar, Warszawa, 13 lipca 2004 Zaskoczenie na Wembley 90Deep Purple + D.Howard + Thunder + P.Frampton, Wembley Arena, Londyn,  13 listopada 2004 Piekielny wtorek 96Deep Purple + D.Howard + Thunder + P.Frampton, Brighton Centre, Brighton,  16 listopada 2004 Eklektyczne kombinacje 103Jon Lord i Gemini Orchestra, Grosser Sendesaal, Berlin, 13 lutego 2005 Caprices Festival: wariacka wyprawa 108Deep Purple + Magma, La Grande Scene, Crans-Montana, 3 marca 2005 Czadowo i odlotowo 115Glenn Hughes + The Lizards, klub Golem, Zlin, 12 marca 2005 Czarownice na herbatce 120Free Blues Band, klub Free Blues Club, Szczecin, 18 marca 2005 Jazzrock znowu w stolicy 126Pat Metheny Group, Torwar, Warszawa, 21 maja 2005 Kolejny sabat czarownic 131Free Blues Band, klub Free Blues Club, Szczecin, 27 maja 2005 Południowe rytmy na Starówce 135Septeto Nacional (Kuba), Rynek Starego Miasta, Warszawa, 2 lipca 2005 Odczytywanie Milesa Davisa 139Asocjacja Andrzeja Przybielskiego, Rynek Starego Miasta, Warszawa, 23 lipca 2005 Nefrytowy wąż 142International Edition Quintet, Rynek Starego Miasta, Warszawa, 30 lipca 2005 Dr. Smith w swoim żywiole 146Dr. Lonnie Smith Quartet, Rynek Starego Miasta, Warszawa, 27 sierpnia 2005 Motorowy odlot z purpurą 149

Dago

Piotr Adamek

Czy pomyłka sprzedającego na jednym z portali aukcyjnych może okazać się początkiem wciągającej , ale i niebezpiecznej przygody? Przeciętny czterdziestolatek dokonuje zakupu repliki białej broni, która okazuje się być średniowiecznym oryginałem. Na pozór zwykły splot następujących potem zdarzeń prowadzi do uwikłania głównych bohaterów w przygodę, która może zmienić niektóre fakty historyczne. Nie tylko główni bohaterowie wciągnięci w rozwijający się wir zdarzeń za wszelką cenę chcą rozwikłać pojawiające się zagadki. Na odkryciu prawdy zależy również innym, przez co przygoda staję się coraz bardziej ryzykowna.

Ameno II

Krzysztof Bonk

O bogowie! Czy za sprawą energii piramid to właśnie oni odradzają się w egipskich zaświatach, gdzieś w gwiazdozbiorze Oriona, czy może to zaawansowana wirtualna gra, w której stawką jest samo przetrwanie? Faktem jest jedynie, że ósemka wybrańców budzi się w zupełnie nowej rzeczywistości i odtąd mnożą się pytania, na które nikt nie zna ostatecznej odpowiedzi. Zaś każdy z bohaterów będzie się musiał zmierzyć nie tylko z zagadkami, zewnętrznymi demonami, ale i mrokiem w sobie. W rolach głównych występują: Egipcjanka archeolog Zahira, pan Takashi oraz pani Sakura jako japońska para z jakuzy, hinduska córka magnata sojowego Devi i jej krajan Kavi, żołnierz i kosmonauta kapitan Henen, jazydzka uciekinierka Nadia oraz dżihadysta Abdul. Role drugoplanowe: bogini Bastet, starzec Re, Anubis, królowe: Kleopatra, Hatszepsut, Meritation, faraon Ramzes, król Sargon i inni. Ameno – podróż do zaświatów czas zacząć – nich się stanie, a oko Horusa wskaże drogę.

Zasługa dla Polski. Pułkownik Ryszard Kukliński opowiada swoją historię

Andrzej Krajewski

Film „Jack Strong” Władysława Pasikowskiego, którego premiera odbędzie się 7 lutego 2014 r. znów rozpali historyczne spory do dzieło pułkownika Ryszarda Kuklińskiego, dlatego przypominam jego historię, tę którą sam mi powiadał, jak i starań o anulowanie jego wyroku. Wydanie książki w formie e-booka umożliwia także posłuchanie głosu pułkownika Kuklińskiego, który mówi o swojej sytuacji prawnej w 1992-93 roku oraz wspomina dziewięć lat walki, jaka prowadził przeciwko sowieckim planom unicestwienia Polski w przyszłej wojnie z państwami NATO. Z pułkownikiem Kuklińskim spędziłem kilkadziesiąt godzin na „rozmowach o rozmowie”, którą chcieliśmy nagrać dla Telewizji Polskiej, gdy byłem jej korespondentem w Waszyngtonie na początku lat 90. Nasze kontakty urwały się po tym, gdy w pierwszej połowie 1994 r., w tajemniczych okolicznościach, w odstępie sześciu miesięcy, zginęli obaj synowie pułkownika. Jesienią 1997 r. miesięcznik „Reader's Digest”, którego polską wersję redagowałem zdecydował się na publikację obszernego artykułu o „najbardziej nieznanym bohaterze zimnej wojny”. Przez trzy dni pułkownik Kukliński udzielał obszernego wywiadu w waszyngtońskim biurze miesięcznika. Autor artykułu, Rudolf Chelminski nie mógł jednak wykorzystać w pełni bogactwa szczegółów, postaci, a także refleksji, które nam przedstawił pułkownik Kukliński w Waszyngtonie. Dlatego w 1999 r. zdecydowałem się na opublikowanie zapisu tamtego wywiadu uzupełnionego o historię starań o anulowanie jego wyroku. U progu 2014 r. postanowiłem wydać tę książkę raz jeszcze, po uwzględnieniu poprawek pułkownika i z przypisami. Andrzej Krajewski Styczeń 2014 r. Andrzej Krajewski, dziennikarz, korespondent TVP i Polskiego Radia w Waszyngtonie (1990-1994), redaktor naczelny Przeglądu Reader’s Digest (1994-2001), dyrektor Centrum Monitoringu Wolności Prasy SDP (2003-2005), prezes Fundacji FOR (2010-2011), ekspert ds. wolności słowa KRRiT. Autor książek: Cicerone, (1987), Region USA (1988), Kiedy Polska (1989), Karabinowa pułapka (1993, tłumaczenie), Zasługa dla Polski (1999), Ukraina 2004 (wydawca, redakcja), Kraj w stanie (2009), Mówili w Wolnej (2012,redakcja)

Moja wielka miłość

Mirek Konieczny

Dlaczego wielka miłość? Bo wielką może być tylko miłość nieszczęśliwa, miłość bez happy endu, kiedy trzeba tej drugiej osobie pozwolić odejść, choć serce krwawi, a wnętrzności rozrywa miecz Ananke bogini Losu który sobie sam wybrałem, bo nie chciałem zniszczyć życia tej drugiej najukochańszej istocie pod słońcem.Czy miłość ćpuna może być wielka? Otóż tak. Ćpunami zostawali zwykle ludzie nieprzystosowani czujący mocniej i kochający intensywniej. Związki ćpuna z ćpunką były najtrwalszymi pod słońcem. Pamiętam te godzinne rytuały poszukiwania przez znajome mi związki ćpunów drożnego kanału, aby podać sobie kompot. To było straszne te ich kwilenia i pełne zwątpienia rozczarowania, kiedy nie udawało się wejść w żyłę. Kim byłem wtedy w sześcioletnim związku z Artemidą? Jej zbawcą. Nie pozwoliłem jej uzależnić się od narkotyku, aby nie była tą drugą połówką w mojej ćpuniarskiej układance...Mirek KoniecznyPATRONAT MEDIALNY:TwojaKultura.plMIrek KoniecznyUrodził się 23 VII 1964 a więc Lew i to urodzony pod Błękitnym olbrzymem Regulusem, a w chińskim zodiaku Drewniany Powietrzny Smok. Jest to mieszanka najlepszych możliwych okoliczności zodiakalnych, więc musi to być nietuzinkowa postać. Jego młodość po ukończeniu w 1983 roku liceum im. B. Nowodworskiego przypada na magiczne lat osiemdziesiąte lata wybuchu kultury dzieci kwiatów związane z polami makowymi rosnącymi na każdym zadupiu i wynalezienia metody otrzymywania kompotu na kationicie. Mirek jak dziesiątki tysięcy młodych ludzi wędrował ścieżką Freemanów, wolnych ludzi tej epoki, w których życiu jak śpiewał bard jego pokolenia Ryszard Riedel z Dżemu powiał boczny wiatr i wytrącił ich z prostej drogi kariery. Po ukończeniu biologii na UJ w roku 1989 podjął się zawodu nauczyciela j. angielskiego i biologii w szkołach podstawowych. Przepracował jedynie 5 lat. Jazda na trawie i kompocie nie pozostawała jednakowoż bez śladu. Był wielokrotnie hospitalizowany w szpitalach psychiatrycznych od Kobierzyna, gdzie jego pierwszy pobyt został udokumentowany w monodramie Mój dekalog, czyli dziesięć wariacji na temat wariacji, przez Jarosław, gdzie był poddany serii elektrowstrząsów, po Leżajsk. Najgorszym jednak nie był jego heroinizm, ale przerzucenie się na najtańszy rodzaj narkotyku metkatynon przy produkcji którego używa się nadmanganianu potasu, a mangan przyjmowany w dużych dawkach wywołuje locura manganica szaleństwo manganowe, jak i spalenie części ośrodkowego układu nerwowego, a dokładniej móżdżka. W końcu w 2000 roku odbył leczenie w gliwickiej Familii. Od 2002 roku przebywa w jednym z krakowskich DPS-ów. Mirek miał i tak wiele szczęścia PRZEŻYŁ, co udało się niewielu, a jego szlak znaczony jest śmiercią przyjaciół. Ale dzięki temu, że przeżył, my możemy dzięki jego tekstom zanurzyć się w ten wspaniały wolny czas, kiedy liczyły się tylko miłość, przyjaźń i odpał makowy.Autor książek: Ostatni hippis PRL-u, czyli metafizyka pól makowych (2006), Sen o Victorii (2009), Czarodziej z Łanowej (2011).

Przerwana misja

Albert Szparaga

"Przerwana misja" jest opowieścią o pokonywaniu ludzkich słabości, przedstawioną na podstawie przygód sześciorga astronautów. Historia zaczynająca się banalnie, która poprzez następujące po sobie niekorzystne zbiegi okoliczności wikła załogę w coraz trudniejsze do przezwyciężenia problemy, ukazuje zwycięstwo woli nad przeciwnościami losu. Pozwala uwierzyć, że gdy wszystko zawodzi, pozostaje jeszcze przyjaźni i ogólnoludzka solidarność. Ta powieść nie podpowiada rozwiązań prócz jednego może, by nawet w sytuacji największego stresu nie rezygnować do końca i wierzyć, że jest wielu ludzi gotowych podać pomocna dłoń. Rzecz dzieje się w nie tak dalekiej przyszłości, w odległych rejonach Kosmosu, gdzie sześcioosobowa załoga statku Antares ulega katastrofie. Na pomoc wyruszają jednostki z różnych krajów, które, między innymi ze względów politycznych, chcą dotrzeć do rozbitków jako pierwsze. Przy okazji odkrywamy drugie dno opowieści. Okazuje się, że za działaniami bohaterów kryją się nie zawsze czyste intencje. "Przerwana misja" pozwala się domyślać, że tzw. zimna wojna nie jest reliktem przeszłości...    

Księgi Orbis Jarzmo smoków

Łukasz Kosakowski

Orbis - takim słowem określają świat smoki, lecz znają i używają go wszystkie inne cywilizowane rasy. Potężne, skrzydlate gady szybko opanowały większość znanego świata. Tylko kilka ludów było w stanie im się przeciwstawić. Te którym się nie udało porzuciły swoje ojczyzny i uciekły do przepastnych puszczy z dala od smoczych ziem, lub zostały zmuszone do życia w zamknięciu i bezwzględnego posłuszeństwa nowym panom. Powstały miasta i twierdze skupione przy smoczych legowiskach, których mieszkańcy rzadko, o ile w ogóle mogą je opuszczać. Gady cieszą się dostatnim życiem – obsługiwane i pielęgnowane przez licznych sługów, z niekończącym się zapasem karmy pod łapą. Dzięki sprawnym dłoniom ludzi i elfów ich legowiska są wspaniałe jak nigdy dotąd, a garnizony na granicach są obstawione żołnierzami, których śmierci nikomu nie szkoda. Ale smocze imperium to naprawdę kolos na glinianych nogach. Książka opisuje ciąg wydarzeń, które powoli prowadzą do największego przewrotu w historii Orbis. Wszystko zaczyna się w Har'Shamats - ludzkim mieście pod smoczą kontrolą. Po wielu pokoleniach niewoli większość mieszkańców przywykła do smoczego jarzma. Tylko kilka osób myśli jeszcze o wolności, między innymi znachorki Tamara i Kalderia, dbające o pamięć o ludzkiej kulturze, oraz przemytnik Kerr, który traktuje swoją pracę, jako osobistą walkę z ciemiężcami. Ich starania jednak niewiele by zmieniły sytuację ludzi z Har'Shamats, gdyby nie nagłe pojawienie się w mieście nowego mieszkańca...

Martwe sezony. Osiem opowiadań

Bartłomiej Jejda

„Martwe sezony” to zbiór ośmiu opowiadań subtelnie połączonych motywami śmierci oraz relacji międzyludzkich. Zebrane teksty traktują przede wszystkim o rozpadzie: wartości, związku, rodziny i podskórnego, niemal nienamacalnego lęku, jaki temu towarzyszy. Bohaterowie pozornie podejmują decyzje, lecz zamknięci w pewnych ramach mają ograniczony wpływ na swoje życie. Czy wszystkich czekają martwe sezony?   „Ośrodek wypoczynkowy”. Właściciel ośrodka wypoczynkowego wyczekuje końca wakacji, gdyż wtedy do jego życia wkracza z nicości tajemnicza Atanazja. Kim jest? Wytworem jego wyobraźni? Kimś rzeczywistym? „Ksiądz Wiktor”. Proboszcz niewielkiej parafii wybiera się… na tamten świat. Wszystko przez gosposię, którą nawiedza we śnie ciotka, mająca specyficzny sposób komunikowania się z żywymi. „Biznes to biznes”. Dwóch przyjaciół organizuje specyficzną formę wypoczynku dla spragnionych mocnych wrażeń turystów, którzy mogą zamieszkać w… obozie koncentracyjnym. „Ada”. Trzydziestokilkulatek, uwikłany w związek z przymusu, zakochany w nastolatce. „Sztuka rozpadu”. Małżeństwo z wieloletnim stażem wyjeżdża na wakacje. Czy uda im się uratować małżeństwo? „O”. To mógł być piękny romans – zaczyna swoją historię bohater opowiadania. Dlaczego zatem to nie był piękny romans? „Morze mroku”. Młody, pełen życia dziennikarz traci wzrok. Co z jego małżeństwem? Czy rzeczywiście można pogodzić się z tym, czego nie widać? Sugestywne opisy rzeczywistości „widzianej” przez pozbawioną nagle zmysłu wzroku osobę. „Martwy sezon”. Ojciec dziewczynki, która zaginęła podczas wakacji przyjeżdża do ośrodka, w którym doszło do tragedii, by odebrać sobie życie.

Udław się szczęściem

Klaudia T.

Kobieta szczęśliwa może przenosić góry, zdolna jest do poświęceń, miłości. A do czego zdolna jest kobieta oszukana? Czasem potrafi się mścić, knuć i planować zemstę. Niekiedy jednak otacza się barierą egoizmu, chęci spełnienia. Pragnie znaleźć siebie w momencie przykrości, które nagle stanęły na drodze. Ona, on. I to wszystko, co wydarzyło się między nimi. Poza tym jeszcze paru innych panów xyz. Wszystko to między kolejnymi kilometrami, przebiegniętymi w złości, rozgoryczeniu. By nie krzyczeć, by nie płakać. Jaka droga jest tą właściwą, prowadzącą do poradzenia sobie ze smutkiem, z poczuciem osamotnienia? Książka ta opowiada o kobiecie zranionej, próbującej poradzić sobie z samotnością, pogubioną w poszukiwaniu szczęścia. Sylwia między byciem niezależną, silną kobietą, zatraconą w pasji biegania, bywa nieporadną, naiwną dziewczynką w męskim świecie, w którym pełno jest niejasności, niepotrzebnych zagrań, bądź zbyt oczywistych oczekiwań. Książka odważna, z humorem, utożsamić się z nią może niejedna kobieta, która choć raz miała do czynienia z dobrze znanym „draniem”.