Zamiast zabijać, pluję jadem na papier

Weronika Sobolewska

Zamiast zabijać, pluję jadem na papier Weroniki Sobolewskiej jest nowoczesnym w formie dziennikiem intymnym dokumentującym zmagania z depresją. Autorka opisuje moment graniczny, w którym stwierdziła, że nie wytrzyma ani minuty dłużej w korporacji. Przytacza też - w formie wierszy i aforyzmów - swoje przemyślenia dotyczące zarówno własnych przeżyć, jak i ludzkiej moralności w ogóle. Z książki wyłania się też obraz bezdusznego świata wielkich korporacji, w których pojedynczy pracownik - jednostka ludzka - jest traktowany wyłącznie jako trybik w machinie, całkowicie podporządkowany firmie i jej celom. Notatka o Autorce Weronika Sobolewska urodziła się w Warszawie. Aktualnie mieszka w Sztokholmie. Zamiast zabijać, pluję jadem na papier napisała w swoich najtrudniejszych chwilach, zmagając się z depresją i wypaleniem zawodowym. Uwielbia pisać o tematach, o których nie zawsze otwarcie się rozmawia: o depresji, sensie życia, śmierci, ale też o prawdziwej miłości. Ma nadzieję, że swoimi tekstami poruszy i zachęci do refleksji nad samym sobą i nad światem. Opowieści i wiersze pisze od dziecka. Jej życie można śledzić na www.instagram.com/szalonagwiazda.

Grabarz

Karolina Dietrich

W Gnieźnie dochodzi do serii tajemniczych zabójstw młodych kobiet. Ich sprawca działa według schematu - poznaje swoje ofiary w Internecie, zwabia na spotkanie, pod różnym pretekstem ściąga na cmentarz, gdzie brutalnie gwałci je i zabija. Ze względu na miejsce, w którym dokonuje zbrodni, mężczyzna zostaje przez mieszkańców Gniezna nazwany "Grabarzem". Historią tajemniczego "Grabarza" od początku interesuje się Kinga, młoda kosmetyczka, która po przedwczesnej śmierci matki spędza długie godziny na cmentarzu. Jej zainteresowanie sprawą wzmaga się, gdy kolejną ofiarą "Grabarza" zostaje jej najlepsza przyjaciółka, Elka. Kinga podejrzewa, że mordercą jest Janusz, osobliwy grabarz, którego spotyka codziennie na cmentarzu. Czy Kinga, wchodząc w bliską relację z Januszem, stanie się jego kolejną ofiarą, czy też to mężczyzna okaże się najbardziej pokrzywdzony w tej historii? Brutalne zbrodnie, tajemnice przeszłości, ryzykowne relacje damsko-męskie, ostry seks - "Grabarz" to kryminał, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Przysionek wieczności

Łukasz Matysiak

Magia, tajemnica, wędrówka dusz, nawiązania do obyczajów środkowej Europy, a przede wszystkim niezwykły klimat, który sprawia, że niektóre sceny wywołują ciarki na plecach. Rok 1575, młoda kobieta budzi się w nieznanym sobie miejscu, ciasnym, zimnym i przeraźliwie ciemnym. Próbuje się podnieść, wyprostować ręce, zgiąć kolana - nic z tego. Powoli dociera do niej świadomość, gdzie jest. W trumnie! Szamocze się, szarpie, wrzeszczy, ile sił, aż w końcu jej krzyk milknie na zawsze. Ale czy na pewno? Niektóre słowa mają moc tak niespotykaną, że ich pokłosie niesie się przez wieki. Te zbierać będą krwawe żniwo, aż dotrą do współczesnej Anglii, by swoim echem roztrzaskać w drobny mak życie pewnego śledczego. Przysionek wieczności Łukasza Matysiaka to doskonale napisana powieść grozy, przypominająca swoim klimatem najlepsze książki Stephena Kinga. Istotą tej historii jest ciągłość między wydarzeniami sprzed 500 lat i współczesnością. Znajdziemy w niej fascynujących bohaterów, wątki okultystyczne, niesztampowy język i wartkie dialogi. Notka o Autorze Łukasz Matysiak - ur. w 1984 roku we Wrocławiu, fan horrorów, thrillerów i powieści kryminalnych, wzorujący się na takich pisarzach, jak Masterton, Darda czy Chmielarz. Uwielbia zabawę formą. Swoistą radość odnajduje w tworzeniu powieści grozy, które dają możliwość kreowania sytuacji niemożliwych w realnym życiu. Przygodę z pisaniem rozpoczął od poezji, obecnie skupia się na tworzeniu krótkich form - jedną z nich można przeczytać w zbiorze opowiadań Wydawnictwa Borgis pt. Opowieści naszych dni. Tom 1. Prywatnie ojciec małego rozbrykanego chłopca i opiekun jeszcze bardziej szalonego owczarka niemieckiego. Mieszka wraz z partnerką w Jelczu-Laskowicach, niewielkiej miejscowości pod Wrocławiem.

Wyklęty

Adam Radziszewski

Czasami pragniemy uciec od otaczającej nas rzeczywistości. Oderwać się od problemów i zanurzyć w świecie naszej wyobraźni oraz naszych marzeń. Przenosimy się wtedy do bezpiecznej sfery, w której nic nam nie grozi i nikt nie może zrobić nam krzywdy (fragment książki). Dla jednych tą ucieczką jest dobry sen, dla innych podróż przed siebie. Jest jednak dziewczyna, którą ta droga zaprowadziła znacznie dalej, za granice naszego wymiaru. Przygotowany zawczasu rytuał otwiera portal do nowego świata, stanowiącego swoiste odbicie naszej rzeczywistości. Niby podobne, a jednak obce. Jakie to uczucie dostać drugą szansę na poznanie najlepszej przyjaciółki? Przewodnikiem Niny po nowym świecie pozostaje jeden z tzw. wyklętych - młody, interesujący i... przystojny, rzecz jasna. Czy młodzieńcze serce mogłoby się oprzeć takiej sile? WYKLĘTY to powieść fantasy w klimacie Stephenie Meyer, poruszająca tematy młodzieńczej miłości, problem samoakceptacji i pogodzenia się z własną naturą. Czy inne wymiary istnieją, czy są tylko w świecie naszych snów? Ile prawdy jest w stereotypach i przekonaniach przekazywanych od pokoleń o podziale na złych i dobrych? Czy miłość międzygatunkowa pokona wszelkie przeciwności losu? Jak zakończy się ucieczka przed własnym życiem? Zapraszamy do lektury. Notatka o Autorze: Adam Andrzej Radziszewski - pisarz, kucharz i twórca niecodziennych tortów. Autor opowiadań na wattpadzie (Adam99Florian). Miłośnik dwójki kotów. Kochający muzykę i grecką mitologię. Wolny czas spędza na wymyślaniu nowych historii, czytaniu, rzeźbieniu oraz dbaniu o to, by rośliny dożyły kolejnego dnia... "Wyklęty" to jego książkowy debiut. Podczas jego tworzenia towarzyszyła mu muzyka, m.in: albumy "Folklore" i "Fearless" Taylor Swift, "Niemożliwe" Kwiatu Jabłoni, "7 pokus głównych" Dody, a także utwory Christiny Perri, Edyty Bartosiewicz, Ruelle, Dawida Podsiadło, King No-One czy World's First Cinema.

Urojony idealizm

Tomasz Comba

Jako obywatele danego kraju posiadamy wiele praw oraz obowiązków. Ale czy na pewno wiemy, co to znaczy być obywatelem? Czy potrafimy odpowiedzieć na pytanie: co to jest państwo? Czy żyjemy w takim kraju, w jakim naprawdę chcielibyśmy żyć, a jeżeli nie, to jakie jest państwo naszych marzeń? I czy w ogóle jesteśmy zadowoleni z naszego świata? „Urojony idealizm” zachęca Czytelnika do powyższych rozważań. Od czego zacząć budowę idealnego państwa? Od naprawy siebie! Książka Tomasza Comby wciąga odbiorców w politologiczne rozważania na temat istniejących systemów politycznych i tego, jak idealne państwo powinno wyglądać. Refleksje te przedstawione są w dwojaki sposób – jako płynne rozmyślania autora oraz jako opowiadanie, którego bohaterami są trzy osoby reprezentujące trzy różne państwa oraz światopoglądy i usiłujące dojść do konsensusu w przedmiocie idealnego systemu politycznego. Najważniejszym jej przesłaniem jest jednak to, że każdy z nas może przyczynić się do naprawy świata, m.in. przez wyzbycie się złych emocji zaostrzających konflikty, rozwinięcie w sobie umiejętności słuchania innych oraz spokojnego przekazywania swoich argumentów, również w zakresie istotnych spraw dotyczących własnego kraju.

Podróż bezdrożami myśli

Dariusz Zuchmański

Podróż bezdrożami myśli to zbiór  wierszy o rozmaitej tematyce napisanych nieskomplikowanym językiem. To poezja o życiu i przez życie pisana, mówiąca o jego blaskach i cieniach. Autentyczność i prostota utworów Dariusza Zuchmańskiego sprawiają, że mogą one zachwycić absolutnie każdego czytelnika.

Cracow calling czyli rebelia lat 90-tych

Marcin Siwiec

Kraków lat 90. – bez makijażu, brudny, ale szczery Marcin Siwiec, czyli po prostu Siwy, lider znanej w latach 90. kapeli punkrockowej, autor tekstów piosenek, powraca w świat tuż po przemianach ustrojowych – w świat agresji, przemocy oraz skrajnego nacjonalizmu ścigającego na ulicach wszystko, co odmienne. Wprowadza czytelnika w środowisko punków, anarchistów, ale też przedstawia zwyczajnych ludzi, którzy chcieli być po prostu wolni, równi i mieć z życia coś więcej niż tylko pracę i wydawanie zarobionych pieniędzy na tanie świecidełka. Opowiada również o muzyce, ale nie o taniej, popularnej, lecz o muzyce z przekazem, gdzie tekst często bywał wskazówką i radą. Tekst, który zrywał maskę obłudy z zakłamanego świata. W tej książce i zdarzenia, i ludzie są autentyczni, a poruszane problemy wciąż aktualne. Michał „Czarny” Krzywak krakowski załogant lat 90., poeta, wolnościowiec, miłośnik Krakowa

Jeszcze nie zwariowałam {chyba}

Agata Strzałka

Urodziłam się 21 września 1965 roku w Żywcu. Szczęśliwe dzieciństwo upłynęło mi na zabawach tuż za płotem znanego w całej Polsce browaru. Burzliwa młodość, liczne wędrówki w towarzystwie harcerzy, wiersze pisane do starego zeszytu i aktywna działalność w lokalnej społeczności sprawiły, że ze szczególną wrażliwością patrzyłam na życie. Potem matura, praca, miłość, małżeństwo, dzieci... Zamieszkałam w Krzyżowej - pięknej, malowniczej wsi w Beskidzie Żywieckim. Normalne życie normalnej matki-Polki. W 2013 roku, gdy po wielu perypetiach stanęłam na rozdrożu, musiałam coś ze sobą zrobić. Dzieci odchowane, męża brak, pracy brak, środków do życia brak... Cóż było robić? Wymyśliłam sobie pracę na emigracji. Tak się rozpoczął nowy etap w moim życiu. Gdy 28 grudnia 2013 roku po raz pierwszy wyjechałam do Niemiec jako opiekunka seniorów, nie sądziłam, że wszystko tak bardzo się zmieni. Na początku było mi bardzo trudno. Kłopoty językowe, rozłąka z bliskimi, problemy z opanowaniem trudnej sztuki bycia opiekunką sprawiły, że zupełnie inaczej zaczęłam postrzegać świat. Sprawy kiedyś ważne stały się dla mnie błahe. Teraz - po kilku latach - stałam się zupełnie innym człowiekiem. Z poważnej, podstarzałej matrony zmieniłam się w uśmiechniętą, pełną radości dziewczynę. Dalsi i bliżsi znajomi zaczęli podkreślać, jak bardzo jestem inna. Zawsze gdy wracam, próbuję opowiadać o swoich niezwykłych przygodach. Niestety, słuchacze nie wierzyli i pukali się tylko w czoło. "Niemożliwe" - mówili. Poskarżyłam się wtedy Lucynie - mojej serdecznej, wieloletniej przyjaciółce: - Tyle się teraz w moim życiu dzieje, a nie mam komu o tym opowiadać. Ta odpowiedziała krótko: - Opisz swoją historię. Pamiętasz? Kiedyś w szkole pisanie całkiem nieźle ci wychodziło. I tak zaczęła się moja przygoda z książką, do której lektury serdecznie zapraszam. Agata Strzałka