Lustro mojego czasu

Wiesław Piechocki

Życie pod znakiem przesiedleń Moi rodzice, przesiedleni ze Lwowa i z Sanoka, osiedli na Górnym Śląsku w 1945 roku. Dogasała druga wojna światowa. Urodziłem się dwa lata później – wśród żywiołu śląskiego. Na ulicach moich rodzinnych Pyskowic mówiono albo po polsku, albo po niemiecku. Albo po ślunsku. Po osiemnastu latach życia przesiedliłem się do Warszawy. Drugi etap życia. Studia romanistyki, tworzenie własnej rodziny oraz pierwsze podróże zajęły kolejne szesnaście lat. Panowały wówczas skróty: ZSRR zdominował PRL, gdzie rządziła niepodzielnie PZPR. A ja pracowałem na UW, w IR. Ci, którzy uważali się za odważnych, emigrowali. Trzeci etap życia rozpocząłem w 1981 roku. Z żoną i sześcioletnią córeczką via Norwegia przesiedliliśmy się w nieznane – do Austrii. Początek trudnej emigracji. Wokół nas Alpy, Jezioro Bodeńskie, demokratyczna Austria oraz książęcy Liechtenstein. Rodzina powiększyła się o następne dwie córki. Ren jako refren – nasze życie w dolinie szwajcarsko-austriackiej. Przez trzydzieści jeden lat jeździłem do pracy do Liechtensteinu – z Austrii przez Szwajcarię. Tam, w jedynym liceum, nauczałem po niemiecku innych języków: głównie francuskiego, łaciny i włoskiego. Wieloletnia, zdyscyplinowana walka o przeżycie rosnącej rodziny na obcej ziemi. Rok 2018 – przeprowadzka do Wiednia. Kolejne przesiedlenie, nowy etap życia.

Zapiski z życia codziennego

Kamil Lenczyk

Dwudziestolatek, za drogie, spokojne, dobre życie i brak sił żeby wstać rano z łóżka. Dlaczego budowanie dobrej relacji z samym sobą jest takie trudne? Dlaczego innych kocham, a siebie nienawidzę? Problemy psychiczne w życiu dorosłym nie zawsze biorą się ze złego dzieciństwa, zaniedbania i braku miłości. Tak się czasem zdarza, że szczęśliwy człowiek przestaje takim być i nie ma na kogo zrzucić "prostej" winy. Wtedy staje przed najtrudniejszym wyzwaniem - rozmową z samym sobą. Pogłębiona analiza życia, codzienne dawki spokoju w pastylkach na receptę i trzymanie się kurczowo rutyny to jedna z dróg do sukcesu. A jaka na końcu czeka nagroda? Życie. Jedyne, jakie mamy. To, które przez depresję przelewa się przez palce, znika nam spod stóp. To, w którym śmierć nie jest najtrudniejszą z myśli. Ten intymny dziennik ilustrujący rok życia z depresją trafnie pokazuje sinusoidę, jaką jest ścieżka do głębszego zrozumienia, zadowolenia i, być może do tego co najważniejsze, samoakceptacji.

Krzyki (bez)nadziei

Aleksandra Kruk

Krzyki (bez)nadziei to przejmujące studium samotności i utraconych nadziei. Wchodząca w dorosłość Kamila wraca wspomnieniami do bolesnych zdarzeń z dzieciństwa i nastoletnich lat. Kobieta dorastała w rodzinie naznaczonej wieloma problemami. Jako dziecko musiała zmierzyć się m.in. z alkoholizmem i przedwczesną śmiercią ojca, niedojrzałością emocjonalną matki, umieszczeniem w rodzinie zastępczej. Nieszablonowa forma literacka, która łączy w sobie dziennik intymny, poezję oraz epistolografię uatrakcyjnia lekturę powieści. Całość napisana jest w sposób przejmujący, pięknym, lirycznym językiem. W tej subtelnej formie kryją się pokłady smutku, rozczarowania, utraconych szans na miłość rodzinną, opiekę i wsparcie. To obowiązkowa pozycja dla każdego rodzica, ale również dla młodzieży, która czuje się podobnie opuszczona w swoich rodzinach. Notatka o Autorce Aleksandra Kruk - od dawna pasjonuje się pisaniem, ale to właśnie "Krzyki (bez)nadziei" są jej debiutem literackim. W wolnym czasie śledzi koreańskie seriale, czyta powieści obyczajowe i z zamiłowaniem oddaje się pieszym wędrówkom.

Borelioza i inne choroby przenoszone przez kleszcze

Agnieszka Godek

„Borelioza i inne choroby przenoszone przez kleszcze” to książka, która powstała, by szerzyć wśród czytelników wiedzę na temat chorób odkleszczowych – boreliozy, kleszczowego zapalenia mózgu czy tularemii – ich przyczyn, objawów, skutków czy możliwości ich rozpoznania. Dzięki poszerzaniu wiedzy na temat tego rodzaju chorób możemy zapobiec skutkom ukąszenia przez kleszcza. Publikacja ma na celu zwiększenie świadomości ludzi w zakresie tej problematyki, by choć w niewielkim stopniu przyczynić się do zmniejszenia zapadalności na boreliozę i inne choroby odkleszczowe.

Miłość

Katarzyna Zawisza

Miłość Katarzyny Zawiszy to zbiór 61 pięknych, wzruszających wierszy opiewających to najsilniejsze z ludzkich uczuć. Wiersze te w przeważającej mierze opowiadają o miłości spełnionej i odwzajemnionej, sporo jest wśród nich także subtelnych erotyków. Za pomocą plastycznych metafor Autorka oddaje lekkość materiałów, kolory natury, delikatność skóry, ulotność westchnień. Opisane w ten sposób uczucia na długo pozostają w pamięci Czytelnika. Notatka o Autorce Katarzyna Zawisza - urodziła się i wychowała w Gorlicach - przepięknym mieście, które do dziś znajduje szczególne miejsce w jej sercu. Terapeutka zajęciowa, oligofrenopedagog z wykształcenia, poetka z zamiłowania, która każdą wolną chwilę poświęca malarstwu. Od kilkunastu lat mieszka i pracuje pod Warszawą. Miłośniczka stylu retro, urokliwych, starych miejsc oraz wiejskich klimatów. Kocha książki i dobre kino. Zadebiutowała w 2014 roku w antologii "Rozbudzeni poezją", w której ukazał się wybór jej wierszy. Autorka prowadzi dwa konta na Instagramie, na których zamieszcza swoją twórczość: makiem_malowane oraz pisane_makiem.

O tym, jak Nowy Roczek po świecie wędrował

Magdalena Górecka

Jak Nowy Roczek staje się Starym Rokiem? Jaką drogę musi przejść i kogo na tej drodze spotyka? Urocza historia przedstawiająca podróż Nowego Roczku, dzięki której młody czytelnik pozna wszystkie 12 miesięcy, zmieniające się pory roku i zetknie się z przemijaniem. Stary Rok i wujek Sylwester pomagają Nowemu Roczkowi wyruszyć w długą podróż. Nowy Roczek zaczyna swoją wędrówkę po świecie, podczas której spotyka po drodze dwunastu przyjaciół. Który z nich przyjmie go chłodno, u którego Nowy Roczek zechce dłużej pozostać i który pomoże mu zorientować się, że już nie jest młodziutkim Nowym Roczkiem, ale staje się poważnym Nowym Rokiem? O tym wszystkim dowiemy się z pięknego opowiadania O tym, jak Nowy Roczek po świecie wędrował. O tym, jak Nowy Roczek po świecie wędrował to ciekawa bajeczka pomagająca dzieciom zrozumieć jak Nowy Rok zamienia się w Stary, jakie miesiące towarzyszą mu w tej wyjątkowej przemianie i czym jest przemijanie, którego doświadcza nasz bohater.

Wisielec z ulicy motyli

Andrzej Świdlicki

Wisielec z ulicy motyli to książka o ucieczkach, banicjach i powrotach składających się na subiektywny ogląd XX w. Łączy historię z teraźniejszością, rzeczywistość z mitem, Polskę ze światem. Pasją autora jest rekonstrukcja czyjegoś życia ze strzępków ocalałych po nim zapisków i korespondencji. Być może bezczelnie liczy, że ktoś, komu w przyszłości z niezrozumiałych powodów zechce się rekonstruować jego własne życie, będzie dla niego wyrozumiały. Jonasz miał jednak to szczęście, że połknął go wieloryb, któremu zebrało się na wymioty akurat w chwili, gdy przepływał w bliskiej odległości od żyznej wyspy. Tylko ludzie niestrawni, odporni na soki trawienne żarłocznych bestii, mogą dostąpić łaski takiego ocalenia. W aranżowaniu szczęśliwych zbiegów okoliczności Pan Bóg okazał poczucie humoru. z opowiadania Alter ego

Opowieści naszych dni, tom 2

Marek Biegalski, Karolina Górska, Michał Karpowicz, Anna Magosz, ...

Drugi tom Opowieści naszych dni to efekt starań i wysiłków wielu ludzi, zjednoczonych potrzebą opowiedzenia historii, które narodziły się w ich głowach. Historii fascynujących, niezwykłych, choć czasem pozornie zwyczajnych. To szeroki przekrój twórczości współczesnych pisarzy o różnych doświadczeniach i wrażliwościach. Łączy ich jednak potrzeba podzielenia się swoją twórczością ze światem. Sześciu autorów, siedem historii, każda inna, choć równie intrygująca i zapadająca w pamięć. Różnorodność umieszczonych w tomiku utworów świadczy o bogactwie autorskich wrażliwości i perspektyw patrzenia na otaczającą rzeczywistość. Wśród nich z pewnością każdy znajdzie taką, która mu osobiście w jakiś sposób odpowiada. Z tymi opowiadaniami po prostu trzeba się zapoznać.