Poezja naszych dni (tom 1)

Antologia

„Poezja naszych dni” to zbiór wierszy opublikowanych przez ­Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 221 utworów 45 poetów – są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, więc spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy – mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Wiele z nich nawiązuje do chyba największego utrapienia ludzkości w roku 2020 – pandemii i związanych z nią ograniczeń wymuszających zmiany w zachowaniu i relacjach międzyludzkich. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w antologii Poezja naszych dni (t. 1) składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Kasztanowy chłopczyk

Teresa Korecka

Kasztankowe opowiadanie idealne na zasypianie Do małego świata, w którym rozgrywają się naprawdę wielkie przygody, zaprasza Kasztankowy Chłopczyk. Dzięki tej napisanej wierszem bajeczce wszystkie dzieci łagodnie i z łatwością wpłyną do krainy snów. Odważny i ciekawy świata bohater wyrusza na wyprawę pełną przygód samodzielnie zbudowanym statkiem. Co go czeka po drodze? Co zobaczy? Kogo spotka i jak zakończy się ta, choć mała, to jednak wielka, kasztankowa podróż? Tego dowiedzą się Ci, którzy zechcą śledzić wzrokiem zabawne rymy wersów ozdobione pięknymi, bajkowymi ilustracjami.

15 minut, które uwolniły mnie na zawsze od palenia

Agnieszka Pareto

Ładna cera, zdrowe płuca i przede wszystkim ogromne oszczędności to niewątpliwie jedne z najważniejszych plusów rzucenia palenia. Jednak dla wielu palaczy pozbycie się nałogu nie jest łatwym zadaniem. Dlatego też Agnieszka Pareto w książce pt. „15 minut, które uwolniły mnie na zawsze od palenia” przedstawia własny, przetestowany na sobie, sposób, który na trwałe uwolnił ją od potrzeby palenia. Ta metoda wyzwoliła Autorkę również od przekonania – utrwalanego w niej przez wszystkich naokoło – że palić będzie zawsze, bowiem uzależnienie to odziedziczyła w genach. Na przekór wszystkim, a także na przekór własnym, głęboko zakorzenionym przeświadczeniom, Agnieszka Pareto podjęła próbę, aby raz na zawsze rzucić palenie… co jej się udało! Upraszczając, można powiedzieć, że pożegnała się z papierosami w ciągu zaledwie 15 minut.

Linia życia

Katarzyna Przybyła

Poezja to subiektywność zaklęta w słowa i ekspresja uczuć. Wszystko to znajdziemy w Linii życia, uniwersalnej opowieści o człowieku - myślącym, wrażliwym, otwartym na świat, poszukującym czegoś, co niewyrażalne, ukryte w półcieniach. Ale poezja Katarzyny Przybyły to coś więcej niż liryka osobista, z którą możemy się zapoznać, a później odłożyć na półkę. Wiersze są poświęcone najważniejszym tematom, z którymi dziś się zmagamy. Samotność, wojna, ekologiczna zagłada planety, wymieranie gatunków, widmo głodu i totalnej inwigilacji - poeci rzadko o tym piszą, a jeśli już, to mało subtelnie, z moralizatorskim zacięciem. Autorka zaproponowała nam coś innego: delikatną, a jednocześnie pełną mocy opowieść o tym, co zrobić, by żyło nam się lepiej - teraz i w przyszłości.

Dziewczynka i kryształowe pantofelki

Teresa Korecka

Ukrytymi w leśnych zakamarkach ścieżkami dzielnie maszeruje mała dziewczynka. W rączce trzyma koszyczek z tajemniczą zawartością. Tuż za nią podąża Cień, który wcale nie należy do niej. Dokąd zmierza mała bohaterka? Czy uda jej się dotrzeć do celu? Do kogo należy Cień i czy warto liczyć na przyjaciół? Dowiecie się tego, czytając tę pięknie ilustrowaną książeczkę. Dziewczynka i kryształowe pantofelki to urocza, napisana wierszem bajeczka, ukazująca dzieciom moc przyjaźni, bliskości, wsparcia kochających nas osób, dzięki którym możemy stawić czoła najstraszniejszym lękom.

Mieszkanki Socjalistycznego Klasztoru

Ewa Skopińska-Różewska

Lekka, zabawna i ciekawa opowieść o czasach mało znanych i prawie zapomnianych. Lata 50. ubiegłego wieku były dla wielu latami trudnymi, smutnymi i bardziej godnymi zapomnienia niż zapamiętania. Dla żyjących w nich młodych ludzi były to jednak najlepsze lata ich młodości, pierwszych miłości i prawdziwych przygód. O tym jaka ta młodość w tych latach była doskonale mówi powieść Ewy Skopińskiej-Różewskiej, Mieszkanki Socjalistycznego Klasztoru. Wspomnienia trzech młodziutkich studentek medycyny, spisane ręcznie w połowie XX wieku, odkopane wśród pożółkłych, pamiętających tamte czasy papierów, przepisane podczas trwającej na świecie pandemii i wydane właśnie w formie książki, w wesoły sposób opisują te niewesołe lata. Codzienne życie w akademiku, stresujące sesje egzaminacyjne, szalone studenckie imprezy i niezapomniane wakacyjne wyprawy, które przeżywają główne bohaterki pokazują, że młodość – bez względu na czasy, w których przyszło jej rozkwitać – rządzi się swoimi prawami.

Kocie szlaki

Jarocka Krystyna

Opowiadania Krystyny Jarockiej to fascynująca lektura, ukazująca prawdziwą naturę człowieka - bez upiększania, bez maski. Opisane w książce historie pokazują prawdę o nas samych; nie uciekają od problemów, z którymi się zmagamy, wprost przeciwnie - próbują się zmierzyć z wszystkimi naszymi lękami i kryzysami. To historie, z którymi się utożsamiamy; w bohaterach "Kocich szlaków" możemy przeglądać się jak w lustrze. Choć prawda o nas samych nie zawsze jest dla nas wygodna.

Pory roku

Katarzyna Przybyła

Czy poezja wciąż ma dla nas wartość? Czy w świecie wypełnionym prozą codzienności wiersze są w stanie dać nam coś więcej niż tylko chwilową przyjemność z lektury? Książka Katarzyny Przybyły okazuje się być wnikliwym zapisem uważnej obserwacji rzeczywistości, autorka skupia uwagę na drobiazgach, których piękno tak często nam umyka. A wystarczy zatrzymać się na moment, by zacząć widzieć, czuć, dostrzegać i myśleć. "Pory roku" to filozoficzna refleksja o uczuciach, wrażeniach i emocjach, których źródłem jest drugi człowiek. Ale istotną rolę w poetyckim uniwersum Katarzyny Przybyty gra także natura - przestrzeń nieskażonych wartości, do których zawsze mamy ochotę wracać. Skorzystajmy więc z poetyckiego zaproszenia do krainy uśmiechu - uśmiechu subtelnego, lirycznego, wypełnionego nadzieją na lepsze jutro.