Chciej mnie zawsze

Jakub Turkiewicz

Morderstwo, władza, manipulacje i ludzkie namiętności. Elegancki kryminał science-fiction, czerpiący z klasyki noir. Gdzie osobowość, świadomość, doświadczenie i wspomnienia polskiego detektywa z XX w. zostają wszczepione w sklonowane ciało jego sobowtóra, daleko od Ziemi i kilka setek lat w przyszłości. Oto zanurzona po same uszy w toposach klasyków fantastyki naukowej opowieść o grach pozorów, mechanizmach kontroli społecznej. Bezlitośnie demaskująca hipokryzje i zakłamania świata, w którym żyjemy. I jednocześnie głęboki ukłon złożony Januszowi Zajdlowi i Polskiej Fantastyce Socjologicznej. Jacek "Franco" Horęzga ---------------------------------------------------------------------------------------- "...Debiutancka powieść Jakuba Turkiewicza zaskakuje świeżością pomysłów i spojrzenia na temat. Autor z niezwykłą lekkością przeskakuje od poważnego, nawet dramatycznego tonu do niefrasobliwej żartobliwości i z powrotem. Od początku do końca gra na emocjach czytelnika i bez przerwy go zaskakuje. O tym nie da się opowiedzieć. To po prostu trzeba przeczytać..." Luiza "Eviva" Dobrzyńska "Toposy klasycznej science-fiction uwikłane w tradycje polskiej fantastyki socjologicznej." Jacek "Franco" Horęzga "Nawet w Kosmosie Miłość pozostaje Miłością, a pragnienia i żądze nie gasną z dala od Słońca." Don Juan de Franco ================================================== ..."Chciej mnie zawsze" to hołd złożony Januszowi Zajdlowi. Kontynuacja jego rozważań i refleksji nad cybernetyką społeczną i jednostkami uwikłanymi w jej sieci. Parowski pisał swego czasu, że Zajdel dopiero się rozkręcał. Jego dzieło było w dużej mierze autoteliczne, oparte jedynie o nieliczne, wskazane nawet przez Maćka lektury. Zajdel... nie czytał Zajdla. Zajdel obserwował i analizował. I przekładał swoje doświadczenia na język kultury popularnej. Jakub Turkiewicz czytał Zajdla i odrobił lekcje. Czytał także wiele innych książek i tekstów i widział zapewne zdecydowanie więcej filmów. Niedostępnych Zajdlowi w czasach PRL. Albo po prostu jeszcze nienapisanych i nienakręconych. To naprawdę nietuzinkowa książka. Jakkolwiek młodsze pokolenie pewnikiem nie zrozumie części przekazu. Zwłaszcza nostalgii za dawną SF. Wyrażaną chociażby zwróceniem uwagi na słowo Emergency, nurtujące młodych widzów amerykańskich filmów SF w Polsce, w latach 80. XX w. A nade wszystko to dobrze napisany kryminał. Z wątkiem miłosnym. O... Wiecznej Miłości w Gwiezdnym Pyle Mlecznych Dróg. Jacek "Franco" Horęzga --------------------------- O Autorze: Jakub Turkiewicz - Autor strony internetowej starwarsy.pl oraz współautor i scenarzysta filmu "Wojna gwiazd". Debiutował w "Nowej Fantastyce" i publikował opowiadania w czasopiśmie "Science Fiction Fantasy i Horror". Współpracował z magazynem "Sfera" prowadząc tam "Klub Star Wars" i umieszczając artykuły o klasycznych filmach science-fiction. Charakterystyczną cechą jego stylu jest specyficzny humor i lekko kąśliwa ironia, świadcząca o dystansie do zastanej po przybyciu na Ten Świat - rzeczywistości. =====================

Wiedźma z Podhala III - W poszukiwaniu siódmej siostry

Luiza Dobrzyńska

Wiedźma z Podhala: W poszukiwaniu Siódmej Siostry, to kontynuacja losów Edyty Gwerskiej z powieści Jesteś na to zbyt młoda oraz Nie jestem już dzieckiem. Stanowi ona jednak zupełnie odrębną historię. Każdy, kto nie czytał pierwszej części, z łatwością zorientuje się w losach bohaterki i jej przyjaciół. Autorka sprawnie wprowadza czytelnika w jej historię i snuje opowieść dalej tak, by mógł się z nią zaprzyjaźnić już od pierwszych stron książki. Wiedźma z Podhala to wciągająca i ciekawa powieść, w której dawne podania i baśnie mieszają się z nowoczesną codziennością i wpisują w życie XXI wieku. To opowieść o miłości, przyjaźni, samotności i niezwykle trudnych, ale dojrzałych decyzjach, jakie musi podjąć nastoletnia Edyta, aby ochronić swoich przyjaciół. Nadprzyrodzone zdolności, jakimi obdarzyła ją natura, niekiedy bardzo utrudniają jej życie i kontakt z rówieśnikami, jednak często bywają bardzo pomocne. Powieść Luizy Dobrzyńskiej czyta się jednym tchem. To wyśmienita pozycja dla nastolatek, które chciałyby się oderwać od rzeczywistości.

Kyna

Michał Kubacki

Stawką w tej grze jest nie tylko życie bohaterów, ale przede wszystkim istnienie całej ludzkości! ================================ Nazywa się Green. Kyna Green. Powszechnie znana w Londynie i okolicach, jako wiedźma. Kyna jednak jest kimś więcej - należy do elitarnego kręgu Władających. Niektórzy mówią z przymrużeniem oka, że wzorem legendarnego agenta MI5 - ma mityczną i mistyczną "licencję na MOCowanie". Fryzjerka o nadnaturalnych zdolnościach. Uzdrowicielka. Równie sprawnie jak nożyczkami posługuje się magią. Zafascynowana technologią miłośniczka sztuki, z której czerpie ukryte osady Mocy. Wierna w przyjaźni. Pomocna w potrzebie. Śmiertelnie niebezpieczna w walce. Przygotuj się na spotkanie z Kyną - Władającą! ============================ Współczesny Londyn. Poznajemy miejsca, stanowiące w centrum wielkiej metropolii oazy dawnych, uważanych za magiczne puszcz. Jak chociażby skrawek prastarego lasu Queen's Wood - 21-hektarowy rezerwat, wydzielony w dzielnicy Muswell Hills. To tam, przyciągająca uwagę niezwykłą urodą, tytułowa Kyna, prowadzi swój salon fryzjerski. Towarzyszy jej detektyw Robert Ptasznik. Wysoki, elegancki mężczyzna, noszący się w dziewiętnastowiecznym stylu i komunikujący się w swojej pracy z londyńskimi ptakami. Ich przeciwnikiem jest przerażający i śmiertelnie niebezpieczny, tajemniczy Niebieski Mag, którego tożsamość próbują odkryć bohaterowie. W tle akcji - współcześni łowcy czarownic, walka o Źródła Mocy, kryzys energetyczny, tajemnicze organizacje, kręgi i stowarzyszenia. Stawką w tej grze jest nie tylko życie bohaterów, ale przede wszystkim istnienie całej ludzkości. ========================== Słowo od redakcji: Przed państwem piętnasty tom naszej sztandarowej serii Szamani Fantastyki. W ciągu dwóch lat, jakie minęły od daty wydania Chciej mnie zawsze (naszego debiutu wydawniczego), zaprezentowaliśmy czytelnikom kilkanaście tomów różnie rozumianej fantastyki, w całości tworzonej (w ramach serii), przez polskich autorów. W Gwiezdnym szczenięciu. Antologii osobistej Jacka Izworskiego oraz we wspomnianym wyżej Chciej mnie zawsze Jakuba Turkiewicza, wyruszyliśmy w daleki Kosmos, szlakiem hard SF. Dusza Dobrzyńskiej była ukłonem w stronę robotów Asimova i Blade Runnerów Dicka i Scotta, innych klasyków fantastyki naukowej. Powroty Pietrasiewicza i Bogaczyka, wraz z Antipolis Fijałkowskiego prezentują się jako różne spojrzenia na naszą historię, wychodząc z przewrotnego założenia "jakby to było, gdyby coś poszło inaczej". Oba tomy wpisują się w gałąź konwencji określanej "alternatywną". Tudzież bardziej adekwatnie - "fantastyką historii alternatywnych". Zupełnie inny rodzaj literackiej fantastyki pokazaliśmy w dwóch tomach Wizji Profetycznych Emmy Popik (tomy 7 i 9 serii: Szaman i Szamanka). Opowiadania tam prezentowane, to owoc nie tyle literackich zmagań z pomysłem, ile zapis (stąd też i tytuł cyklu) niepokojących, zanurzonych głęboko w narracje mityczne, wizji przyszłości i przeszłości, których doświadczała i nadal doświadcza, wypromowana przez Macieja Parowskiego autorka z Gdańska. Warto na marginesie wspomnieć tutaj, że w innej serii, PoStFa - Postapokaliptyczna Fantastyka, wydaliśmy Cyklopa Emmy Popik, którego śmiało możemy nazwać polskim odpowiednikiem Opowieści Podręcznej Atwood. Książka powstawała od wczesnych lat 90. XX stulecia i autorka trafnie wskazywała już wtedy na dzisiejsze problemy społeczne, podówczas jeszcze, zwłaszcza w Polsce, nie dostrzegane i nie rozumiane poza wąskimi kręgami. W tym m. in. Właśnie na czytelników i twórców bardziej zaangażowanej fantastyki. W Inquisitor. Zemsta Tezcatlipoki, Jacek Inglot zaprowadził nas w dobrze znane zakamarki Wrocławia i dał wgląd w meandry, raczkujących w latach pisania pierwszej wersji książki, wirtualnych realis, otwierając wrota serii na odmianę określaną urban fantasy. Jakkolwiek, zważywszy na oparcie narracji o wkraczające śmiało w latach 90. XX wieku technologie informatyczne sprawia, że Inquisitor mieści się jednocześnie w przestrzeni cyberpunkowej. My natomiast, zważywszy na przemieszanie się wątków mityczno-magicznych z technologicznymi, ukuliśmy nowe, nieco karkołomne określenie - urbansciencefantasyfiction. Poza światem. Nierealna rzeczywistość Henryka Tura sięga rodowodem do twórczości mierzącej się z tzw. niewyjaśnionymi zagadkami nauki i techniki i parapsychologią. Klasyczny i wielokrotnie eksploatowany niegdyś motyw tajemnic Trójkąta Bermudzkiego ewoluuje i pojawia się na łamach zboru Tura w nowych interpretacjach. Późną wiosną 2023, wydaliśmy zanurzoną w onirycznych klimatach, wyrosłą na pożywce ze Sklepów cynamonowych, prozy Dicka, kabały i setek mniej lub bardziej znanych książek - współczesną opowieść o wrocławskim golemie i preapokalipsie - Ciemność, autorstwa Stanisława Karolewskiego - najmłodszego metrykalnie z naszych autorów. Odnajdziemy w niej nie tylko wyraźne ślady prozy mistrza z Drohobycza, ale i echa dzieł wpisujących się w przestrzeń realizmu magicznego. I w ten sposób, w ciągu dwóch lat, przewędrowaliśmy od "uśmiechniętej nadziei w każdym zakątku Wszechświata", poprzez beznadzieję pokoju nauczycielskiego wrocławskiego liceum ogólnokształcącego lat 90. XX stulecia, po przełożenie klasycznego wątku prometejskiego, wzorem Mary Shelley, na współczesne sobie czasy i dobrze znane środowisko. W 2024 rok wchodzimy z Kyną Michała Kubackiego. To autor z Gniezna, debiutujący dwie dekady temu jeszcze u Parowskiego, w jego Nowej Fantastyce. W tej opowieści autor zawarł swoje doświadczenia, nabyte podczas wieloletniego pobytu w Londynie, który odkrył od tej mniej znanej, mityczno-magicznej strony. Spotkał tam przedstawicieli Wica, poznał historie łowców czarownic i ich ofiar oraz odwiedził pozostałości pradawnych puszcz, będących źródłem Mocy. Stworzył historię mistyczną, przywołującą z mroków niepamięci klimat takich dokonań popkultury, jak chociażby serial "Robin z Sherwood". A jednocześnie pełną napięcia i akcji. Bowiem, jak sam twierdzi "chcę pisać tak, aby moi czytelnicy nie mogli się oderwać od książki, tak jak ja lata temu". Zapraszamy zatem do lektury kolejnego tomu serii. W imieniu zespołu Wydawnictwa Odmienne Stany Fantastyki OdeSFa Jacek "Franco" Horęzga vel Nadredaktor Franciszek Szamanik

Poza światem. Nierealna rzeczywistość

Henryk Tur

Dwie mikropowieści Henryka Tura w jednym tomie: POZA ŚWIATEM Ocalały z katastrofy samolotu budzi się na tropikalnej plaży. Wokół rozciąga się cmentarzysko statków, a w głębi dżungli widnieje... gotycki zamek. Jego jedynym mieszkańcem jest karzeł mający na swoje usługi humanoidalne automaty. Czym jest to miejsce? Przeczytaj i poznaj odpowiedź na to pytanie! NIEREALNA RZECZYWISTOŚĆ Jeśli czytasz te słowa, z pewnością wydaje Ci się, że żyjesz. Bohaterowie tych opowiadań także tak myśleli. Co sprawiło, że zmienili zdanie? W przypadku każdego były to całkowicie odmienne czynniki... ---------------- Motyw Trójkąta Bermudzkiego nie pojawia się w literaturze aż tak często. Nie chodzi mi tu o konkretne zjawisko, od lat budzące kontrowersje wśród naukowców i zainteresowanie laików, a o sam fakt znikania maszyn latających i okrętów razem z pasażerami. Zdawało by się, świetny temat na książkę i powinien być powszechnie wykorzystywany. A jakoś nie jest. Owszem, zdarzają się takie wątki, ale bardzo rzadko. Tym ciekawsza wydaje się interpretacja Henryka Tura - wyspa, będąca cmentarzyskiem zaginionych samolotów i na wpół bajkowa, drapieżna istota, która nią rządzi. Walka o życie i o wolność w sytuacji, która z góry wygląda na beznadziejną. Tajemnica, której rozwiązanie kompletnie zaskakuje wszystkich, łącznie z czytelnikami. Znakomita lektura dla miłośników mrocznych opowieści.

Nieznanych Polaków Historie Niezwykłe

Piotr Marczak

Książka polecana przez Jacka Komudę - kolegę Autora ze studiów! - Czy można w pojedynkę uciec z największego więzienia świata, z Syberii? Bez uzbrojenia, bez dokumentów, bez mapy, jedzenia i pieniędzy? Można pokonać kilka tysięcy kilometrów pieszo przez syberyjskie śniegi? Samotnie przejść Ural? Brzmi nierealnie? Sprawdź jak skończyła się ta historia. Jedna z wielu w cyklu Nieznanych Polaków historie niezwykłe. - Był królem Ajnów, pierwotnych mieszkańców Wysp Japońskich. Nagrywał ich wspomnienia, badał kulturę, ocalił ich dziedzictwo od zapomnienia. Niezwykła historia zesłańca, który został królem. W swojej przybranej ojczyźnie ma pomniki, w Polsce jest praktycznie nieznany. Chcesz poznać jego niesamowitą historię? 11 nazwisk, jedenastu bohaterów. O ilu z nich słyszałeś/łaś?

Inquisitor. Zemsta Tezcatlipoki i inne opowieści (Mitologie t. I)

Jacek Inglot

Najpełniejsza, zawierająca rozdziały nigdy dotąd niepublikowane (!) wersja kultowej opowieści o wrocławskim pedagogu-inquisitorze. Na potrzeby niniejszego wydania Autor zmienił też wydźwięk krytycznych odniesień do stanu polskiej pedagogiki na jeszcze ostrzejsze i bezkompromisowe. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Bohaterem powieści jest bezimienny polski nauczyciel, noszący żartobliwą ksywę "Inkwizytor", gdyż pasjonuje się magią i czarownictwem oraz sposobami zwalczania diabłów i demonów. Pewnego dnia w szkole, w której pracuje, dochodzi do przejawu aktywności sił nieczystych i podejrzenie pada na uczennicę imieniem Patrycja. Belfer rozpoczyna prywatne śledztwo: między nim a młodocianą czarownicą rozpoczyna się niebezpieczna gra, z czasem dla nauczyciela coraz bardziej ryzykowna, gdyż samozwańczy inkwizytor nie potrafi się oprzeć rosnącej fascynacji tropioną czcicielką Szatana... Uwaga: w tej historii nikt nie jest do końca tym, za kogo się podaje! Autor zdaje sobie sprawę, że żyjemy w epoce chwiejnej, która lada moment może się przeformować w coś innego. O to "inne", o kształt przyszłości trwają teraz targi. Aztecki demon Tezcatlipoka chce ostatecznego otumanienia ludzi, w ten sposób podporządkować ich sobie i swoim planom. Epoka Szóstego Słońca, która rozpocznie się pod jego panowaniem, będzie wiodła wprost do piekła na ziemi. Czytana tak książka Inglota zmienia się w diagnozę cywilizacji. Marek Oramus Bardzo interesująco natomiast wypada obraz szkoły współczesnej, zarysowany przez Inglota z dużą znajomością rzeczy. Szkoła jawi mu się jako miejsce podjazdowej wojny, gdzie następuje gwałtowny styk mentalnie do się nieprzystających cywilizacji. Jest to wojna psychologiczna na wyniszczenie. Wizja ta, mająca dużo wspólnego z rzeczywistością, jest mocną stroną "Inquisitora". Jacek Sobota Jacek Inglot - pisarz, publicysta, redaktor, pedagog. Autor powieści "Inquisitor", "Quietus" (nominowany za nie do nagrody im. Janusza A. Zajdla), "Eri i smok", "Porwanie sabinek", "Wypędzony" oraz zbiorów opowiadań "Bohaterowie do wynajęcia" (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim) i "Sodomion". Za powieść-dyptyk "Polska 2.0", ukazująca alternatywne wizje Polski przyszłości, został nagrodzony Srebrnym Wyróżnieniem Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego. W 2018 roku zdobył pierwsze miejsce w konkursie #Wolność - czytaj dalej, w kategorii powieść historyczna dla dzieci i młodzieży w wieku 15-18 lat, za utwór "Operacja Komendant. Misja w czasie". Publikował opowiadania i teksty publicystyczne w "Feniksie", "Nowej Fantastyce", "SFinksie" oraz "Playboyu". Jako autor nie ogranicza się do jednej konwencji literackiej. Pisze zarówno hard SF, jak i fantasy, horror czy historię alternatywną, dobrze sobie radzi również w mainstreamie, tworząc powieści sensacyjne i historyczne. Maciej Parowski w swojej książce-leksykonie autorów "Wasz cyrk, moje małpy" napisał o Inglocie: Jego twórczość literacką charakteryzuje pewne rozdarcie. Kibicuje Inglot kulturze wysokiej; nie cierpi amerykanizacji, tandety, upadku gustów zbiorowych, a w latach 80. był kojarzony z grupą literacką Kareta Wrocławski, preferującą prostą rozrywkę. Pasjonuje go ścieranie się humanistycznych impulsów, ale ciągnie ku pulpie. W wyniku tego rozdarcia wraca w jego prozie figura diabła-kusiciela i fluktuuje charakter kulturowych proroctw (od pesymizmu do nadziei).

Sierpy Kronosa. Antipolis, Księga II

Tomasz Fijałkowski

Kto rozstawia i przesuwa piony na szachownicy? Czy symbolika węża pożerającego własny ogon może mieć tutaj jakieś znaczenie? Kim jest Mistrz Gry? Demiurgiem-Twórcą, igrającym ludzkim życiem? ============================================================= Sierpy Kronosa to rozwinięcie świata rozpisanego w Antipolis. Romantyczny mistycyzm XIX wieku, w którym na miejscu chrześcijaństwa funkcjonują pogańscy bogowie. Oto grupka przyjaciół - studentów nieświadomych zagrożenia, przypadkowo zostaje zamieszana w intrygi, które mają na celu osadzenie na tronie króla-despoty. Na wielowymiarowej szachownicy podzielonej polami prowincji i dworków oraz miasta z uczelniami, akademiami, dzielnicami biedy i bogactwa, toczy się rozgrywka, której stawką bywa życie bohaterów. ============================== Prowincja i małe dworki, dożynki; miasto, dzielnica biedy i wyższe sfery, uczelnie i akademie, małe jadłodajnie i zagracone sklepiki. Jesień, zima. Samotny policjant wplątany w niebezpieczną grę, której stawką jest jego życie. Narkotyk pozwalający poruszać się w czasie. ===================== Tomasz Fijałkowski (ur. 1977) - absolwent filologii polskiej. Debiutował literacko arkuszem poetyckim wydanym w 2006 roku przez Biuro Literackie. Drukowany w papierowych i internetowych pismach literackich, nagradzany i wyróżniany w konkursach. W 2015 roku publikuje w wydawnictwie Czwarta Strona powieść fantastyczną pt. Antipolis. W 2020 roku wydaje Stronę bierną (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich oddział w Łodzi). Ponadto recenzent portali czytelniczych i nauczyciel języka polskiego. ======================== "To nieszablonowa powieść łamiąca zasady klasycznej historii alternatywnej z fabułą zbudowaną w świecie niby znajomym, a jednocześnie niezwykle obcym i odmiennym. Można wręcz stwierdzić, że wszystko na tym torze historii poszło inaczej. Nad całością czuwa niezawodny autor i to w dwójnasób. Książka zachwyca bogactwem przedstawionego świata, a także jego pomysłowością i poziomem szczegółów. Jest to obraz dopracowany i interesujący, który powinien zaciekawić koneserów literatury pięknej czerpiącej ze źródła realizmu magicznego jak i miłośników fantastyki, którym nie są obce inne światy i nadprzyrodzone moce". Damian Podoba, SoFiK, fragment recenzji "Myślę, że to będzie już pisarski znak Fijałkowskiego, to mieszanie konwencji, tworzenie rodzajowych hybryd i chimer. Skądinąd znak czasu. Zresztą dzięki temu nie grozi mu zimitowanie przez Sztuczną Inteligencję, która podobno lada dzień ma zacząć pisać powieści dla mas (jak u Orwella). Na tak osobliwe połączenia w fabule historiozofii, magii, nauki i religii żaden elektroniczny sztuczniak na pewno nie wpadnie". Jacek Inglot, Posłowie

Czarownica. Księga I: Noc na Łysej Górze

Krzysztof Rudowski

Nibybajka dla dorosłych, wyrosła ze swojskiego, słowiańskiego folkloru ludowego. Pełno tu czarownic, czartów, tajemniczych zakonów, męskich fantazji, wyuzdania i rozpasania oraz orgiastycznych sabatów, przetaczających się po zboczach Łysej Góry w wigilię Nocy Świętojańskiej. Jednocześnie "Czarownica" Rudowskiego, znanego, wrocławskiego literata i redaktora, mocno ukorzeniona jest w klasykach literatury, jej toposach i mitach. Tylko dla bardzo niegrzecznych i zdecydowanie dorosłych chłopców! "Rudowski w swojej "Czarownicy" świadomie łamie schematy cechujące współczesną fantastykę literacką, prowadząc nas do własnego bajkowego świata, w którym Eulalia, ukochana bohatera, jawi się siostrą Małgorzaty z niezapomnianego dzieła Bułhakowa, klasztor zagubiony w głuszy wydaje się podobny do tego z "Imienia róży" Umberto Eco, zaś wiedźma Celinella więżąca narratora w celu erotycznego wykorzystania to potomkini czarodziejki Kirke, dybiącej na przystojnego Odysa. Tego rodzaju rozpoznania dodają dodatkowego smaku lekturze, choć najważniejsza jest przyjemność podążania tropem bohatera, który na przemian przeżywa niezwykłe przygody i namiętne chwile w ramionach olśniewających okazów fauny fantastycznej." Jacek Inglot (Posłowie) KRZYSZTOF RUDOWSKI - wrocławski prozaik, poeta, dramaturg; w wolnych chwilach muzyk jazzowy. Autor godnej pierwowzoru kontynuacji "Rękopisu znalezionego w Saragossie" oraz powieści drogi "Powrót". Jest autorem zbiorów opowiadań i nowel oraz pierwszego w historii literatury dramatu internetowego. Po wyróżnionym w roku 2023 nagrodą SWK Felix "Apokryfie" wkracza na ścieżkę fantasy, dzięki czemu czytelnicy mogą poznać jego magiczne uniwersum, w którym prym wiodą siły nieczyste i olśniewające wdziękiem wiedźmy. =============== "Istotami odwołującymi się do pierwotnych sił natury zawsze były czarownice [...] To one uciekały od opresyjnej kultury, tożsamej z patriarchalną władzą mężczyzn - do lasu, do miejsca poza miastem i wioską, poza władzą norm, gdzie, oddawszy się we władanie żywiołom natury, folgowały seksualnemu rozpasaniu, czyli akulturalnej, pierwotnej wolności, co i Rudowski w swojej "Czarownicy" konstatuje i smakowicie opisuje. W tym ujęciu owe wyklęte przez ogół niewiasty po prostu żyły w naturalnej wolności, wyrażonej w seksualnym spełnieniu. Bo cóż to za wolność bez możliwości spełnienia naszych przyrodzonych żądz i pragnień? I tego właśnie doświadcza bohater w kolejnych swych wcieleniach, zażywając ekstatycznego seksu jako zwierzę, mężczyzna i kobieta. Tym samym doświadcza swej ludzkiej przedkulturowej (czyli naturalnej) pełni. Podróżuje przez inny świat, przeżywając całą serię aktów ekstremalnego, ale i wyzwalającego erotyzmu. Jakżeż to odmienne od wcześniejszego życia w naszym świecie, polegającego na wkuwaniu i pożyciu z chłodną, nieciekawą dziewczyną - kultura krępuje i tłumi, natura wyzwala i spełnia." Jacek Inglot (fragment posłowia do książki) Ludzki wymiar fantastyki? OdeSFa! Budujemy mosty i drugie strony rzek.