Prawne aspekty organizacji i funkcjonowania samorządowych centrów usług wspólnych

Krystian M. Ziemski, Iwona M. Wieczorek

Przekazujemy Czytelnikom książkę dedykowaną samorządowcom podejmującym nowe wyzwania w obszarze szeroko pojętej racjonalizacji kosztów działania. Opracowanie dotyczy prawnych aspektów organizacji i funkcjonowania samorządowych centrów usług wspólnych. Potrzeba powoływania tego typu jednostek w odniesieniu do samorządów terytorialnych i ich jednostek organizacyjnych była dostrzegana już dużo wcześniej. Działania podejmowane przez poszczególne jednostki samorządu terytorialnego skłoniły do przyjęcia ustawowych rozwiązań umożliwiających tworzenie centrów usług wspólnych z wykorzystaniem różnych form współdziałania. Autorami opracowania są praktycy, prawnicy i nauczyciele akademicy mający duże doświadczenie zawodowe. Taki skład osobowy pozwolił połączyć wiedzę teoretyczną z doświadczeniem praktycznym, co stanowi o innowacyjnym charakterze publikacji. W książce zaprezentowano w przystępnej formie przegląd zagadnień z zakresu tworzenia centrów usług wspólnych, akcentując zarówno korzyści, jak i zagrożenia z tym związane. Można ją traktować jako kompendium wiedzy na temat wdrażania rozwiązań z zakresu centrów usług wspólnych w jednostkach samorządu terytorialnego.  

Oporowscy herbu Sulima. Kariera rodziny możnowładczej w późnośredniowiecznej Polsce

Tomasz Pietras

Rodzina Oporowskich herbu Sulima była jedną z najważniejszych familii możnowładczych działających na obszarze tzw. szerokiej Wielkopolski w późnym średniowieczu. Z jej szeregów rekrutowało się m.in.: dwóch szefów kancelarii królewskiej Jagiellonów ‒ podkanclerzy Władysław z Oporowa oraz Andrzej (jego bratanek), dwaj biskupi, w tym prymas Polski, liczni zasiadający w radzie królewskiej wojewodowie i kasztelanowie, posłowie ziemscy, królewscy dyplomaci oraz prałaci i kanonicy kapituł katedralnych. Oporowscy zaliczali się w XV stuleciu stale do stronnictwa dworskiego oraz często angażowali w różne akcje polityczne królów z dynastii Jagiellonów. Można więc zaliczyć niektórych z przedstawicieli tej rodziny do elity ogólnopolskiej. Początkową cezurą chronologiczną książki jest rok 1339, gdy w źródłach po raz pierwszy pojawił się włodarz łęczycki Stefan, dziedzic Oporowa. Wojewoda łęczycki Mikołaj z Oporowa założył w latach 1399‒1424 miasto i zbudował warownię ‒ fortalicjum. Jego syn ‒ Władysław z Oporowa ‒ arcybiskup gnieźnieński wzniósł w Oporowie obronny zamek, istniejący do dziś oraz ufundował w 1453 klasztor oo. paulinów. Z przyczyn genealogicznych opis dziejów tej rodziny kończy się na latach 1540–1542, kiedy zmarli wojewodowie brzeski kujawski Jan Oporowski (młodszy) oraz łęczycki Andrzej Oporowski, przedstawiciele szóstego już pokolenia dziedziców Oporowa. Zasięg geograficzny książki stanowią miejsca związane z działalnością polityczną i majątkową Oporowskich.

Prze(d)sądy. O czytaniu kultury

Michał Wróblewski, Julian Czurko

 Tom "Prze(d)sądy. O czytaniu kultury" otwiera się na wielość interdyscyplinarnych dyskursów, w ramach których studenci oraz doktoranci kierunków humanistycznych prezentują różne spojrzenia związane z problematyką „czytania” kultury. Punktem wyjścia jest tutaj literatura, ale zainteresowania autorów ogniskują się również wokół innych sztuk (teatr, film, komiks, reklama czy

Edukacja międzykulturowa na rzecz zrównoważonego rozwoju

Aneta Rogalska-Marasińska

Inspiracją do powstania książki była potrzeba podzielenia się z Czytelnikiem obserwacjami oraz naukową refleksją nad współczesną wielokulturową rzeczywistością społeczną i współtworzącym ją człowiekiem. Autorka łączy prezentowaną problematykę z postulatem naprawy relacji międzyludzkich i międzykulturowych poprzez zgodę na powszechną realizację idei zrównoważonego rozwoju, którą postrzega jako niezbędny dziś cel aktywności społeczności globalnej. Sugeruje wykorzystanie edukacji międzykulturowej, dostrzegając w niej najbardziej uzasadnione narzędzie wychowawcze, aby wielokulturowa społeczność globu dokonała zmiany swoich postaw i wybrała odbudowę podstawowych środowisk życia ludzi (przyrodniczego, kulturowego, społecznego i gospodarczego) na zasadach harmonii i współbycia, z odrzuceniem narracji zysku, rabunkowej gospodarki, przymusu rywalizacji oraz niechęci wobec drugiego człowieka. Znaczącym i nowatorskim spojrzeniem na wyzwania zrównoważonego rozwoju jest odwołanie się do obszaru kultury, który jest jednym z głównych, a zarazem najczęściej pomijanych filarów koncepcji zrównoważenia.

Stawanie się recydywistą. Kariery instytucjonalne osób powracających do przestępczości

Renata Szczepanik

W książce zawarto zagadnienia z obszaru pedagogiki resocjalizacyjnej (więziennej) i podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o to, czy w karierze instytucjonalnej recydywisty istnieją „punkty”, które pozwalają (jemu, społeczeństwu, systemowi) zapobiegać powrotowi do przestępczości. Przedmiotem analiz jest odkrywanie sposobów, w jaki recydywiści interpretują własne doświadczenia i w jaki przenoszą te interpretacje na swoją aktywność życiową (głównie w obrębie rzeczywistości izolacji więziennej). Gromadzenie oraz podążanie za danymi empirycznymi (metodologia teorii ugruntowanej) spowodowało wyłonienie się obrazu doświadczeń i działań, które składają się na wieloletni proces stawania się recydywistą, tj. bycia beneficjentem specyficznej kariery instytucjonalnej prawno-społecznego systemu zapobiegania przestępczości. I to właśnie proces ten stanowi zasadniczy przedmiot analiz i rozważań niniejszego opracowania. Przyjęta w nim perspektywa interakcyjna ułatwia spojrzenie na warunki, które rzutują na dynamikę „pięcia się” przestępcy po kolejnych szczeblach instytucjonalnego systemu zapobiegania przestępczości i dokonujący się w jego obrębie proces kształtowania społecznej tożsamości recydywisty. Zgodnie z ideą symbolicznego interakcjonizmu, zamierzeniem autorki nie jest jednakże wyjaśnienie procesu stawania się recydywistą, ile próba jego zrozumienia. 

Problem zarachowania w normatywizmie Hansa Kelsena. Jurysprudencja 1

Monika Zalewska

Publikacje Jerzego Wróblewskiego i Kazimierza Opałka sprawiły, że teoria Hansa Kelsena wywarła ogromny wpływ na obecną kulturę prawną w Polsce. O Kelsenie słyszał nieomal każdy prawnik w Polsce a jego wizja prawa widoczna jest nawet w sędziowskich uzasadnieniach. Owa powszechna znajomość wożeń normatywizmu w środowisku prawniczym jest dowodem triumfu Kelsenowskiej teorii, jednak niesie ze sobą również niebezpieczeństwo, z którym musi się zmagać każda „oczywistość”. To, co oczywiste, przestaje być dostrzegane, zanika i staje się pustym pojęciem, nie posiadającym w sobie prawie żadnej treści. Jest słowem kluczem i tym samym generuje paradoks: będąc zarazem wszędzie i nigdzie, jest konstrukcją znaną przez każdego i jednocześnie zapomnianą. Celem niniejszej publikacji jest zatem nie tylko przybliżenie tytułowych zagadnień, ale również przywrócenie pełni normatywistycznej myśli Hansa Kelsena polskiemu dyskursowi teoretyczno-prawnemu, przy jednoczesnym przedstawieniu międzynarodowej dyskusji, która się toczy wokół Kelsenowskiego normatywizmu. Celem serii wydawniczej „Jurysprudencja” jest publikowanie monografii z zakresu teorii i filozofii prawa, a także dyscyplin prawniczych podejmujących problematykę teoretyczno- i filozoficzno-prawną w ramach własnych badań przedmiotowych. Inicjatywa powołania tego rodzaju serii wydawniczej spotkała się z dużym zainteresowaniem wszystkich ośrodków naukowych zajmujących się wskazaną problematyką, a także znanych naukowców z ośrodków zagranicznych.  

Systemy konstytucyjne wybranych państw Azji Południowo-Wschodniej: Singapur, Malezja, Tajlandia, Timor Wschodni

Anna Michalak

W polskiej nauce prawa konstytucyjnego ustroje krajów Azji Południowo-Wschodniej były dotychczas pomijane. W monografii przedstawiono zarys funkcjonowania systemów konstytucyjnych wybranych demokracji w tym regionie. Podczas dokonywania wyboru państw poddanych badaniom najistotniejsze znaczenie miał wpływ systemu konstytucyjnego państw-kolonizatorów na współczesny kształt państwa. Przeanalizowano więc systemy konstytucyjne Malezji i Singapuru, które przyjęły parlamentarno-gabinetowy system rządów wzorowany na modelu westminsterskim. Z kolei Timor Wschodni, który przyjął konstytucję silnie wzorowaną na ustawie zasadniczej Portugalii, pozostaje istotnym punktem odniesienia dla Singapuru. Tajlandię natomiast wyróżnia to, że nigdy w znaczeniu formalnym nie została skolonizowana, jednak - zarówno przyjmując pierwszą konstytucję w 1932 roku, jak i drugą w 2007 roku - korzystała z modelu westminsterskiego. Zaprezentowane rozważania stanowią wstęp do dalszych badań nad systemami konstytucyjnymi państw Azji Południowo-Wschodniej, a przede wszystkim umożliwiają analizę funkcji parlamentów w omawianych demokracjach.

Co wywołuje przestępczość i jak ją można ograniczać? Wielowymiarowa analiza makroekonomiczna

Waldemar Florczak

Istnieją liczne powody, dla których zjawisko przestępczości stanowi przedmiot analiz różnych dyscyplin naukowych i obiekt zainteresowania zarówno opinii publicznej, jak i polityków. Zapewnienie ładu społecznego i praworządności należy do podstawowych i uniwersalnych zadań wszystkich zorganizowanych społeczeństw. Cel ten – obok gwarancji bezpieczeństwa zewnętrznego – leżał u źródeł powstania pierwszych organizmów państwowych, zaś rola „nocnego stróża” stanowi minimum minimorum zadań stawianych każdemu państwu. Wysoka przestępczość jest czynnikiem, który per se prowadzić może do negatywnego społecznego odbioru ogólnego stanu gospodarki i ekipy rządzącej, zaś w skrajnych przypadkach do podważenia instytucji samego państwa. W monografii przedstawiono propozycję kompletnego, makroekonomicznego modelu przestępczości i systemu egzekucji prawa dla Polski, o kryptonimie WF-CRIME. Jest to pierwsza w kraju konstrukcja tego typu, umożliwiająca analizę ilościową związków pomiędzy skalą przestępczości a wszystkimi składowymi systemu egzekucji prawa w ramach powiązań symultanicznych.