Parametr wygładzania w estymacji jądrowej funkcji gęstości dla zmiennych losowych w badaniach ekonomicznych

Aleksandra Baszczyńska

Estymacja jądrowa funkcji gęstości jest jedną z podstawowych procedur stosowanych w analizach ekonomicznych, gdyż w sposób jednoznaczny określa zmienną losową utożsamianą w badaniach z cechą statystyczną. W pracy przedstawiono metodę estymacji jądrowej funkcji gęstości, ze szczególnym uwzględnieniem procedur wyboru parametru wygładzania. Za pomocą metod symulacyjnych analizie poddano własności parametrów wygładzania, wyznaczonych omawianymi metodami, uwzględniając zarówno liczebność próby, jak i postać funkcji jądra wykorzystywanej w estymatorze jądrowym funkcji gęstości. Zaproponowano również nową metodę wyboru parametru wygładzania, opartą na średniej harmonicznej, która ze względu na uogólnioną postać średniej charakteryzuje się uniwersalnością w zakresie stosowania tej metody. Uwzględniono przykłady zastosowania w badaniach ekonomicznych prezentowanych metod wyboru parametru wygładzania w procesie estymacji jądrowej funkcji gęstości dla zmiennych losowych.

Szkolić - motywować - aktywizować. Kompendium wiedzy dla instytucji szkoleniowych z zakresu utrzymania aktywności zawodowej osób 50+

Patrycja Woszczyk, Aleksandra Stankiewicz

Oddajemy w Państwa ręce kompendium na temat utrzymania aktywności zawodowej pracowników w wieku 50+. Kompendium zostało opracowane w ramach projektu pt. STAY. Wsparcie aktywności zawodowej osób 50+ w przedsiębiorstwie. Zdrowy i zmotywowany pracownik – zadowolony pracodawca, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej. Dzięki partnerskiej formule projektu STAY, możliwe było wykorzystanie w nim doświadczeń i rozwiązań wypracowanych przez partnerów zagranicznych i niestosowanych dotychczas w Polsce. Poruszana w kompendium problematyka jest bardzo aktualna i ważna dla funkcjonowania MŚP (mikro, małych i średnich przedsiębiorstw) w Polsce, aczkolwiek ciągle jeszcze jest słabo rozpoznana przez pracodawców tego sektora. Dlaczego jest to tak ważne? Nasze społeczeństwo, podobnie jak społeczeństwa wielu krajów rozwiniętych, starzeje się. W rezultacie potencjalne zasoby pracy będą się z jednej strony starzeć, a z drugiej kurczyć.

Grembach - etnograficzny przewodnik po łódzkim osiedlu

Grażyna Ewa Karpińska, Aleksandra Krupa-Ławrynowicz

Grembach - etnograficzny przewodnik po łódzkim osiedlu jest pierwszą, szczegółową prezentacją fragmentu Łodzi, który do tej pory nie doczekał się odrębnego opracowania. Grembach to osiedle robotnicze, które powstało pod koniec XIX wieku w podłódzkiej wsi Widzew. Życie na Grembachu związane było przede wszystkim z wybudowaną tu Fabryką Nici, która dawała pracę, mieszkania w przyfabrycznych domach i organizowała robotnikom czas po pracy. W przewodniku prowadzimy czytelnika po przestrzeni osiedla, w którym robotnicy kiedyś zorganizowali "swój" świat. Jego obraz zrekonstruowałyśmy na podstawie wspomnień kilku pokoleń mieszkańców, fotografii i dokumentów archiwalnych. Podążamy śladami, które na Grembachu pozostawiła po sobie jego robotnicza przeszłość i które odsyłają nas do tego, co kiedyś "tu" było, idziemy za relacjami wspomnieniowymi odtwarzającymi życie robotników w okresie międzywojennym i w czasie PRL.

Życie w krzemowej klatce. Sztuka nowych mediów jako krytyczna analiza praktyk cyfrowego nadzoru

Maciej Ożóg

W publikacji czytelnik znajdzie analizę sztuki nowych mediów jako dyskursu krytycznego wobec technik i ideologii cyfrowego nadzoru. Autor w tym kontekście prezentuje strategie artystyczne: od wczesnych przykładów net artu po prace prezentowane podczas ostatnich edycji festiwali sztuki nowych mediów. Zagadnienie upowszechniających się technologii śledzenia i nadzoru w świecie funkcjonalnie zależnym od mechanizmów komunikacji sieciowej zostało ujęte kompleksowo, także w aspekcie historycznym - od Internetu wczesnej generacji przez mobilną technologię sieciową po technologie biometryczne. "Jest to bez wątpienia publikacja naukowa, autor bardzo sprawnie porusza się w obszarze wymagającym kompetencji badawczych i rozeznania w aktualnej sztuce nowych mediów, ale styl, w jakim została napisana, sprawia, że może być traktowana także jako pozycja popularyzująca złożone problemy współczesnego pejzażu medialnego na najwyższym poziomie. [...] Ożóg dokonuje autorskiej analizy pola sztuki mediów, obierając szczególną perspektywę, jaką jest krytyczna analiza praktyk cyfrowego nadzoru, i czyni to w sposób przekonujący, kompetentny i nowatorski. [...] Z punktu widzenia marketingowego wydaje się szczególnie istotne, że książka porusza tematy gorąco obecnie dyskutowane i o olbrzymim znaczeniu społecznym, związane ze śledzeniem danych w Internecie, zagrożeniami dla prywatności oraz ambiwalentnymi działaniami politycznymi mającymi na celu zwiększenie bezpieczeństwa obywateli kosztem ich rezygnacji z części prywatności w globalnych sieciach komunikacyjnych". Z recenzji prof. dr hab. Anny Nacher (Uniwersytet Jagielloński)

Poeta (bez)religijny. O twórczości Tadeusza Różewicza

Przemysław Dakowicz

Pisarską biografię Różewicza otwierają młodzieńcze wiersze religijne publikowane w miesięczniku Związku Sodalicji Mariańskich Uczniów Szkół Średnich w Polsce „Pod Znakiem Marji”, zamykają zaś prośba o chrześcijański pochówek, stwierdzenie przynależności do Kościoła katolickiego oraz ekumeniczne wezwanie do zgody między „rozdzielonymi wyznaniami” i do przezwyciężania różnic dzielących „kultury i narody”. Między tymi biegunami rozciąga się wielowątkowa twórczość poetycka, prozatorska i dramaturgiczna Różewicza, który przez wiele lat przedstawiany był przez badaczy literatury jako apostata, ateista lub ‒ w najlepszym razie ‒ agnostyk. Do takiego postrzegania autora Głosu Anonima przyczyniły się jego własne dzieła, ze słynnymi wierszami Lament i Ocalony na czele, oraz specyficzny kształt powojennego życia społeczno-kulturalnego, którego komunistyczni inżynierowie wyjątkowo ochoczo akcentowali wątki w kulturze i sztuce współbrzmiące z bliską im ideologią. Na niniejszą książkę złożyły się artykuły z kilku ostatnich lat. Punktem wyjścia jest tu późny wiersz nauka chodzenia, którego bohaterem uczynił Różewicz protestanckiego teologa Dietricha Bonhoeffera, twórcę koncepcji „chrześcijaństwa bezreligijnego”, wedle którego chrześcijanin współczesny musi zanurzyć się w „bezbożny” świat, by – w jedności ze Zbawicielem – doświadczyć ostatecznego opuszczenia i ogołocenia. W dwóch tekstach otwierających książkę autor stara się udowodnić, że teologia autora Naśladowania skłoniła Różewicza do ponownego przemyślenia problemu wiary i stała się podstawą rozwiązania elementarnej sprzeczności sformułowanej w słynnym wierszu bez: „życie bez boga jest możliwe / życie bez boga jest niemożliwe”. Od czasu opublikowania nauki chodzenia nie sposób mówić o Różewiczu inaczej niż jako o „poecie (bez)religijnym”. W kolejnych artykułach ukazano związek twórczość Różewicza z katastrofizmem Dwudziestolecia, przede wszystkim z myślą Stanisława Ignacego Witkiewicza i poddano szczegółowej analizie i interpretacji trzy redakcje wiersza ***[Czas na mnie…] z przełomowego tomu Płaskorzeźba, próbując dowieść, że w przestrzeni międzytekstowej ujawnia się tu procesualna i dynamiczna świadomość człowieka „(bez)religijnego”, który „nie wierzy w Boga, ale jest człowiekiem… wierzącym”. W aneksie znajdzie Czytelnik zapis rozmowy z Janem Stolarczykiem, długoletnim wydawcą dzieł Różewicza, do której doszło latem 2011 r. w Nowym Sączu. Jej przedmiot stanowi biograficzno-pisarskie tło relacji łączącej Tadeusza Różewicza i Czesława Miłosza.  

Corporate wellness w organizacji. Uwarunkowania, model wymiarów działań, możliwości rozwoju

Marzena Syper-Jędrzejak

Corporate wellness to zarówno filozofia zarządzania, jak i zbiór konkretnych instrumentów wspierających dobrostan pracowników w przedsiębiorstwie. Podejście to zyskuje w ostatnich latach na popularności, zwłaszcza w kontekście warunków rynku pracownika oraz konieczności zabiegania o pozyskanie i zatrzymanie wykwalifikowanych zasobów ludzkich w firmie. Dotyczy ono nie tylko korporacji komercyjnych, lecz także instytucji publicznych. Monografia powstała na podstawie studiów literaturowych i badań przeprowadzonych przez autorkę w wybranym uniwersytecie publicznym. Jest próbą odpowiedzi na pytanie, z jakich elementów powinny składać się działania corporate wellness, aby kompleksowo odpowiadać na potrzeby pracowników oraz jak je wprowadzać i integrować ze sobą w spójny program. Omówiono funkcjonowanie modelu wymiarów wellness w badanej organizacji, a także w jaki sposób poszczególne elementy oferty wellness są wykorzystywane i oceniane przez pracowników. W publikacji zaprezentowano ponadto interesujące rozwiązania z zakresu corporate wellness, które mogą być stosowane w przedsiębiorstwach różnego typu.

Księga 70-lecia Katedry Rachunkowości Uniwersytetu Łódzkiego. Ludzie i ich dokonania

Ewa Walińska

Wydział Zarządzania, powołany w 1994 roku, to wyróżniające się centrum naukowo-dydaktyczne i jeden z największych wydziałów Uniwersytetu Łódzkiego. Jest rozpoznawalny dzięki wybitnym ekspertom naukowym, aktywnej współpracy z biznesem i instytucjami publicznymi, innowacyjnym przedsięwzięciom oraz przedsiębiorczemu i efektywnemu zarządzaniu. Pracownicy tego Wydziału pełnią istotne funkcje w gremiach opiniodawczych i instytucjach doradczych, doceniana jest też ich działalność naukowa i dydaktyczna. Współpraca z zagranicznymi instytucjami edukacyjnymi umożliwia im wymianę doświadczeń pomocnych w procesie dydaktycznym i zwiększa potencjał naukowo-badawczy Uczelni. W zakresie certyfikacji kierunków studiów Wydział Zarządzania współdziała z międzynarodowymi organizacjami, m.in. z ACCA, IPMA i CIMA. W wyniku kompleksowej oceny jakości działalności naukowej Wydział Zarządzania UŁ został zakwalifikowany do kategorii naukowej A. Jako pierwszy w Polsce otrzymał najwyższą, wyróżniającą ocenę instytucjonalną Polskiej Komisji Akredytacyjnej w obszarze nauk społecznych, a w 2017 roku zajął drugie miejsce w kategorii „Wydziały ekonomiczne” w Rankingu Uczelni i Wydziałów Ekonomicznych „Rzeczpospolitej”. Księga jubileuszowa powstała w związku z 70. rocznicą utworzenia Katedry Rachunkowości Uniwersytetu Łódzkiego. Jest poświęcona dokonaniom naukowym i dydaktycznym pracowników tej jednostki, zrealizowanym pod opieką jej kierowników – prof. dr. Edwarda Wojciechowskiego, prof. dr hab. Alicji Jarugi, prof. dr hab. Ireny Sobańskiej, a obecnie prof. dr hab. Ewy Walińskiej. W pierwszej części publikacji zaprezentowano rozwój dydaktyczny i naukowy Katedry od jej powstania w okresie powojennym aż do dziś, warunki, w jakich była organizowana, jednostki dydaktyczno-naukowe oraz informacje o osiągnięciach szczególnie zasłużonych nauczycieli i naukowców z nią związanych, którzy wnieśli znaczący wkład w rozwój rachunkowości nie tylko w regionie łódzkim, lecz także w całym kraju. Część druga księgi zawiera wykaz pracowników Katedry Rachunkowości – na przestrzeni 70 lat jej istnienia – oraz nauczycieli akademickich obecnie zatrudnionych w Katedrze. W kolejnej części przedstawiono fotografie ukazujące Katedrę w różnych okresach jej funkcjonowania, uwieczniające ważne dla jej pracowników wydarzenia. W ostatniej części zamieszczono listy od przyjaciół Katedry – pisane często spontanicznie, przybierające formę wspomnień, życzeń czy refleksji związanych ze współpracą z Katedrą.

Être en minorité, être minorité

Anita Staroń, Sebastian Zacharow

La notion de minorité est centrale dans la réflexion contenue dans ce volume. Elle est à comprendre très largement, dans le sens d’une collectivité particulière (nationale, ethnique, religieuse, parlementaire, sexuelle, d’opinion), considérée dans son rapport avec le groupe dominant. La présente étude réunit les représentants de plusieurs domaines : sociologie, histoire, politologie, sciences du langage, études littéraires. Grâce à cette richesse d’approches, la minorité apparaît sous plusieurs formes. Loin de considérer la relation majorité/minorité dans le seul contexte de l’oppresseur – oppressé, certaines études ont tablé sur le rapport de coexistence plutôt que d’exclusion. Le volume est à la fois hétéroclite et uni, par l’analyse pertinente que les chercheurs proposent du problème de la minorité, vue sous plusieurs formes et aspects, ce qui permet d’espérer qu’il arrivera à un large éventail de lecteurs. Il serait souhaitable que ces études sur les questions identitaires contribuent, un tant soit peu, à apprivoiser la réalité pas toujours facile à comprendre et, par conséquent, à la rendre meilleure. Car, comme nos auteurs semblent en convenir, on pourrait dire, avec Shimon Peres, que « la majorité appartient au passé et la minorité à l’avenir ».