Inhibitory Konwertazy Angiotensyny

Piotr Jędrusik, Jacek Lewandowski

Celem opracowania jest przedstawienie współczesnego stanu wiedzy na temat inhibitorów konwertazy angiotensyny w postaci problemów klinicznych, które mają największe znaczenie dla lekarzy praktyków. Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę są jedną z najczęściej stosowanych grup leków kardiologicznych. Pierwszy inhibitor konwertazy - kaptopril, został opracowany przed ponad 30 laty, a od tego czasu do praktyki klinicznej wprowadzono już kilkanaście leków należących do tej grupy.

Niedrożność dróg łzowych

Marek Rękas, Rafał Nowak

Podręcznik Niedrożność dróg łzowych – podstawy diagnostyki i leczenia, powstał w odpowiedzi na lukę w polskim piśmiennictwie dotyczącą diagnozowania i terapii schorzeń układu łzowego, będących niezwykle istotnymi zagadnieniami z punktu widzenia jakości życia pacjenta. To pierwsza publikacja w języku polskim, która w sposób kompleksowy dostarcza wszystkich informacji niezbędnych do prawidłowej diagnostyki i leczenia pacjenta zgłaszającego dolegliwości w postaci patologicznego łzawienia. Książka kierowana jest do lekarzy wszystkich specjalności, szczególnie jednak przeznaczona jest dla lekarzy specjalizujących się i specjalistów w dziedzinie okulistyki, którzy najczęściej w codziennej praktyce spotykają pacjentów z patologicznym łzawieniem. Stanowi wynik wieloletniej pracy zespołu Kliniki Okulistyki Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, który we współpracy z ośrodkami w Poznaniu (Oddział Okulistyczny Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. Józefa Strusia) i Indiach (Govindram Seksaria Institute of Dacryology, LV Prasad Eye Institute) wprowadził do polskiej medycyny najnowsze metody diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące układu łzowego, stając się głównym ośrodkiem zajmującym się tą tematyką w Polsce.

Sitagliptyna w skojarzeniu z metforminą XR w leczeniu pacjentów z cukrzycą typu 2

Katarzyna Cyganek

Sitagliptyna jest pierwszą zarejestrowaną na rynku gliptyną, stąd jest najlepiej spośród nich poznana pod kątem skuteczności, tolerancji i bezpieczeństwa. To selektywny inhibitor enzymu peptydazy DPP-4. W monoterapii obniża stężenie HbA1c o 0,6-0,8%. W porównaniu z placebo i PSM terapia sitagliptyną cechuje się mniejszym ryzykiem hipoglikemii. Sitagliptyna ma największy spośród gliptyn wpływ anorektyczny, co powoduje niewielki spadek masy, a to z kolei jest korzystne u pacjenta z cukrzycą. Stosowanie sitagliptyny korzystnie wpływa także na poprawę innych czynników ryzyka kardiometabolicznego: zmniejszenie stężenia triglicerydów i poprawę profilu lipidowego oraz obniża skurczowe ciśnienie tętnicze krwi. Stosowana może być w monoterapii, w terapii skojarzonej lub jako leczenie uzupełniające w stosunku do insuliny. Dostępne na rynku preparaty dwulekowe (sitagliptyna w połączeniu z metforminą o przedłużonym uwalnianiu) poprawiają dodatkowo tolerancję leczenia metforminą oraz zwiększają komfort pacjenta, umożliwiając stosowanie leku złożonego raz dziennie.

Zaburzenia erekcji - punkt widzenia kardiologa

Artur Mamcarz, Marcin Wełnicki

Schorzenia układu sercowo-naczyniowego są powszechnym zjawiskiem, podobnie jak: otyłość, nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca. Wpływają one negatywnie na wszystkie sfery naszego życia, w tym również na nasze życie seksualne. Obecnie najlepiej poznane są wzajemne zależności pomiędzy występowaniem zaburzeń erekcji i chorób układu sercowo-naczyniowego. Zaburzenia erekcji mogą być nie tylko powikłaniem chorób układu sercowo-naczyniowego, lecz także ich wczesnym rewelatorem. Mogą być jednak także działaniem niepożądanym niektórych leków kardiologicznych. Tymi zagadnieniami zajmuje się kardioseksuologia. Być może jednak jeszcze ważniejszym zagadnieniem jest bezpieczeństwo leczenia zaburzeń erekcji u pacjentów kardiologicznych.

Citalopram i jego miejsce w praktyce klinicznej

Błażej Misiak

Citalopram to lek z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Został zarejestrowany do leczenia depresji, jednakże szereg badań wskazuje na możliwości jego zastosowania również w leczeniu niektórych zaburzeń lękowych oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego. Warto pamiętać, że w pewnych sytuacjach klinicznych zastosowanie citalopramu może okazać się optymalnym postępowaniem. W artykule przedstawiono historię trzech pacjentów, u których zastosowanie citalopramu okazało się skutecznym podejściem do leczenia depresji, które pozwoliło na uniknięcie potencjalnych działań ubocznych związanych ze stosowaniem leków przeciwdepresyjnych. Opisy przypadków przedstawiono w szerszym kontekście istniejącego stanu wiedzy dotyczącego farmakoterapii depresji.

Nawracające zakażenia układu moczowego u 6-letniej dziewczynki - leczenie cefiksymem i furazydyną - opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

Piotr Skrzypczyk

Zakażenia układu moczowego to najczęstsze bakteryjne infekcje u dzieci. Ich prawidłowe rozpoznawanie i leczenie pozwala na szybsze wyleczenie choroby i zapobieganie powikłaniom. W artykule przedstawiono opis przypadku 6-letniej dziewczynki, u której zakażenia układu moczowego leczono z sukcesem cefiksymem i furazydyną. Cefiksym to doustna cefalosporyna III generacji o szerokim spektrum działania bakteriobójczego i dobrym profilu bezpieczeństwa, która znajduje zastosowanie w leczeniu ostrych odmiedniczkowych zapaleń nerek, zapaleń pęcherza moczowego, a także profilaktyce nawrotów zakażeń układu moczowego. Furazydyna to szeroko stosowany chemioterapeutyk z grupy pochodnych furanu o wielotorowym działaniu na komórkę bakteryjną, wskazany w leczeniu zapaleń pęcherza i profilaktyce zakażeń układu moczowego. W artykule omówiono dane z badań klinicznych wskazujące na korzyści ze stosowania tych leków w zakażeniach układu moczowego u dzieci.

Zolpidem vs trazodon w terapii zaburzeń snu

Jerzy Leszek

Zaburzenia snu (dotyczące 30-50% osób), a szczególnie bezsenność, występują u 5-20% dorosłej populacji; można je zdefiniować jako doświadczenie niewłaściwej ilości oraz jakości snu pociągające za sobą negatywne konsekwencje. Bezsenność leczymy, stosując metody psychoterapeutyczne, farmakologiczne i behawioralne.

Praktyczne aspekty terapii reumatoidalnego zapalenia stawów przy użyciu metotreksatu

Robert Rupiński

Metotreksat jest antagonistą kwasu foliowego odgrywającym kluczową rolę w leczeniu wczesnego i zaawansowanego reumatoidalnego zapalenia stawów. Metotreksat odznacza się wysoką skutecznością kliniczną, hamowaniem uszkodzeń strukturalnych, dobrym profilem bezpieczeństwa, możliwością podawania doustnego lub podskórnego oraz niezrównaną efektywnością kosztową. Metotreksat może być stosowany zarówno w monoterapii, jak i jako wiodący lek w połączeniach z innymi syntetycznymi lub biologicznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby.