Wydawca: Medical Education
Wydawnictwo Medical Education rozpoczęło działalność wydawniczą w 2002 roku pod nazwą eMKa Media Group. Od początku podstawowym zakresem naszej aktywności jest edukacja medyczna. Rozpoczęliśmy ją, wydając czasopismo „Kardioprofil”, jak również zalecenia dla pacjentów kardiologicznych. Obecnie wydajemy dziesięć czasopism i książki. Dynamiczny rozwój zawdzięczamy konsekwentnemu wdrażaniu naszego założenia – szerzenia wiedzy medycznej w środowisku lekarskim, farmaceutycznym i wśród pacjentów. Wspieramy działalność naukową czołowych polskich klinik i wydziałów Akademii oraz Uniwersytetów Medycznych. Pracujemy z wybitnymi polskimi naukowcami, autorytetami w różnych dziedzinach medycyny i farmacji. Wchodzą oni w skład rad naukowych i udzielają nam wsparcia merytorycznego przy realizowaniu poszczególnych projektów wydawniczych. Na sukces wydawnictwa pracuje obecnie 13 pracowników oraz ponad 300 specjalistów i konsultantów w całym kraju. Tworząc nasze publikacje współpracujemy m.in. z lekarzami, farmaceutami, prawnikami, ekonomistami, tłumaczami.
337
Ebook

8 powodów, dla których warto stosować lewodropropizynę

Bartosz J. Sapilak

Najczęstszą przyczyną ostrego kaszlu są infekcje górnych dróg oddechowych. Kaszel przewlekły może być symptomem wielu innych schorzeń płuc, takich jak: astma oskrzelowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc, rak płuca, a także patologii pozapłucnych. Suchy kaszel bywa uciążliwym objawem, który należy ograniczyć, by umożliwić codzienne funkcjonowanie. Nie tylko obniża on jakość życia i snu chorego, ale również wiąże się ze znacznymi kosztami ekonomicznymi. W terapii wykorzystujemy zaledwie kilka substancji czynnych. Jedną z nich jest lewodropropizyna. Poniższa praca omawia jej przydatność kliniczną.

338
Ebook

Terapia lekiem złożonym kluczem do sukcesu, czyli lepiej razem niż osobno

Marcin Barylski

Preparaty złożone to przyszłość leczenia. Lekarze mają coraz więcej doświadczeń praktycznych w ich stosowaniu, a także są świadkami pojawiania się na rynku farmaceutycznym nowych połączeń, które istotnie poprawiają współpracę z chorym oraz ułatwiają leczenie. Niezwykle ważny jest dobór substancji wchodzących w skład leku złożonego, ponieważ współczesna terapia polega nie tylko na uzyskaniu trwałej normotensji i/lub normokardii przy zachowaniu dobrej jakości życia, ale również na korygowaniu zaburzeń hemodynamicznych i metabolicznych, a przede wszystkim - na przedłużaniu życia poprzez redukcję zachorowalności i umieralności z powodu incydentów wieńcowych, niewydolności serca oraz udarów mózgu. W niniejszej pracy omówiono funkcję, jaką może pełnić preparat złożony będący połączeniem inhibitora konwertazy angiotensyny - ramiprilu, który oprócz działania hipotensyjnego wykazuje wybitne właściwości kardio- i wazoprotekcyjne, oraz B-adrenolityku - bisoprololu, będącego liderem wśród preparatów w swojej grupie terapeutycznej i mającego ugruntowaną pozycję w terapii kardiologicznej.

339
Ebook

Badania przesiewowe noworodków w kierunku rdzeniowego zaniku mięśni w Polsce

Monika Gos, Mariusz Ołtarzewski, Anna Lemska, Katarzyna Kotulska-Jóźwiak, ...

Rdzeniowy zanik mięśni (SMA, spinal muscular atrophy) to choroba neurodegeneracyjna, w której przebiegu dochodzi do zaniku neuronów ruchowych rdzenia kręgowego i pnia mózgu. Efekt tego stanowią zanik włókien mięśniowych i osłabienie siły mięśniowej, co prowadzi (według historii naturalnej) w połowie przypadków do niewydolności oddechowej, a nawet śmierci. Ciężka postać choroby (SMA-I), określana w literaturze również jako choroba Werdniga-Hoffmanna, dotyczy niemowląt i małych dzieci, które wskutek osłabienia siły mięśniowej nie nabywają zdolności do samodzielnego chodzenia i siadania. U nielicznych pacjentów niewydolność oddechowa i uogólniona wiotkość mogą się pojawić od razu po urodzeniu. Ten typ SMA opisywany jest jako SMA-0 lub postać wrodzona rdzeniowego zaniku mięśni. W typie II choroby objawy kliniczne pojawiają się później, dzieci początkowo osiągają rozwojowe kamienie milowe i nabywają zdolność samodzielnego siedzenia, jednak wskutek osłabienia siły mięśniowej nie nabędą zdolności samodzielnego chodzenia. Będą także wymagać stałej pomocy osób trzecich w codziennym życiu. Pomoc ta, chociaż w mniejszym zakresie, jest również niezbędna w przypadku pacjentów z SMA III (określanym także jako choroba Kugelberga-Welander), u których regres funkcji motorycznych pojawia się po opanowaniu zdolności do samodzielnego chodzenia. Jeśli tego typu objawy dotyczą osób dorosłych, mówimy o SMA typu IV lub postaci dorosłej SMA. Bez względu na formę SMA jest chorobą o stale progresującym przebiegu. Rdzeniowy zanik mięśni to jedna z częściej występujących chorób rzadkich. Szacuje się, że częstość jej występowania wynosi 1/6000-1/10000 żywych urodzeń. W Polsce oszacowano, iż choroba występuje z częstością ok. 1/7000 żywych urodzeń, co oznacza, że każdego roku rodzi się ok. 50 noworodków z rdzeniowym zanikiem mięśni.

340
Ebook

3 korzyści dla jelit - prebiotyk, probiotyk, postbiotyk

Dorota Waśko-Czopnik

Choroby jelit, zarówno czynnościowe, jak i zapalne, zaczynają stanowić globalny problem zdrowotny. Ich etiologia jest wieloczynnikowa, diagnostyka bywa trudna, złożona i ma na celu nie tylko potwierdzenie rozpoznania, ale wykluczenie przede wszystkim zmian organicznych. Spektrum dolegliwości, zwłaszcza w zaburzeniach czynnościowych, jest szerokie i niestałe, dlatego stosujemy leczenie objawowe, nakierowane na aktualne dolegliwości chorego. Jedną z ważnych przyczyn chorób jelit jest zaburzenie osi mózgowo-jelitowej, co przekłada się na funkcjonowanie mikrobioty jelitowej. Odpowiednia dbałość o mikrobiom, stosowanie prebiotyku i postbiotyku dla zachowania jego równowagi oraz suplementacja odpowiednio przebadanym probiotykiem to kluczowe elementy utrzymania homeostazy jelit.

341
Ebook

Terapia skojarzona mirabegronem z tamsulosyną w leczeniu pęcherza nadaktywnego u mężczyzn z objawami z dolnych dróg moczowych

Tomasz Wiatr, Piotr Chłosta

Mężczyznom z objawami z dolnych dróg moczowych (LUTS, lower urinary tract symptoms) leczonym a-blokerami mogą towarzyszyć symptomy nadaktywnego pęcherza moczowego (OAB, overactive bladder), co wymaga dodatkowego stosowania leków antymuskarynowych. Mirabegron (agonista receptora B3-adrenergicznego) jest alternatywną terapią uzupełniającą, skuteczniejszą od placebo pod względem poprawy objawów OAB i lepiej tolerowaną. Zaobserwowano, że skojarzone leczenie tamsulosyną z mirabegronem wpływa korzystnie na średnią objętość wydalonego moczu, epizodów parć naglących w ciągu doby oraz liczbę mikcji. W przypadku tamsulosyny w skojarzeniu z placebo obserwowano wyższy ogólny odsetek zdarzeń niepożądanych zaistniałych w trakcie leczenia niż w przypadku tamsulosyny z mirabegronem. Wyniki badania PLUS ujawniają przydatność terapii mirabegronem z tamsulosyną w leczeniu mężczyzn z powodu łagodnego powiększenia gruczołu krokowego, u których wystąpiły jednocześnie objawy nadaktywności pęcherza moczowego. Badanie MATCH potwierdziło, że terapia skojarzona przez 12 tygodni u mężczyzn z symptomami LUTS i OAB ma wyższą skuteczność niż placebo i była dobrze tolerowana.

342
Ebook

Muzykoterapia w fizjoterapii i rehabilitacji

Dominik Turzyński, Piotr Sulikowski, Marek Postuła, Katarzyna Sulikowska

Muzykoterapia to hybrydowy środek terapeutyczny, łączący oddziaływanie psychiczne i somatyczne bodźców muzycznych na organizm. Pozwala na zanurzenie się w emocjach i uwolnienie ich w kontrolowany sposób, m.in. po to, by usprawnić proces leczenia i poprawić stan psychofizyczny. Już ludzie pierwotni zdawali sobie sprawę, że muzyka ma wpływ na nastrój – wczesna muzykoterapia jako metoda wspomagająca leczenie ruchem była częścią uroczystości plemiennych, a obrzędów o celach leczniczych dokonywano w chorobach ciała i umysłu. Ok. 400 lat p.n.e. również Hipokrates w sposób świadomy stosował muzykę w leczeniu chorych. Związki pomiędzy muzyką a medycyną można odnaleźć także w Biblii; przykładem może być Dawid grający na harfie, aby uchronić od „złych duchów” cierpiącego na depresję Samuela. Warto też wspomnieć o wykorzystywaniu muzykoterapii w czasie II wojny światowej i po niej, kiedy to oficjalnie uznano muzykę za środek terapeutyczny.

343
Ebook

8 powodów, dla których warto stosować ambroksol

Rafał Pawliczak

Leki mukolityczne i ich działanie są źródłem rozmaitych wątpliwości zarówno pacjentów, jak i lekarzy. Część z nas sądzi, że są one bardzo ważne w leczeniu wielu chorób, niektórzy zaś podchodzą sceptycznie do ich celowości i możliwości zastosowania. Według niektórych mogą one prowadzić do nadmiernej produkcji wydzieliny, a inni uważają taki mechanizm mukolityku za zasadny. W niektórych chorobach nie podaje się ich wcale, w innych zaś - stosowane są z pełnym przekonaniem przez wielu specjalistów. Mimo to nie zawsze są podawane zgodnie z wytycznymi lub badaniami klinicznymi. Niniejsza krótka praca przeglądowa jest próbą wyjścia naprzeciw tym wątpliwościom i omówieniem zastosowania leku o wielokierunkowym działaniu - ambroksolu.

344
Ebook

Pacjent z chorobą Parkinsona i bólem neuropatycznym - opis przypadku

Dariusz Koziorowski

Choroba Parkinsona stanowi złożony proces neurodegeneracyjny z objęciem różnych struktur układu nerwowego. Jest diagnozowana głównie na podstawie objawów klinicznych wynikających z uszkodzenia drogi nigrostriatalnej, co daje charakterystyczne symptomy motoryczne. Dlatego też tradycyjne leczenie objawowe polega na podawaniu prekursora dopaminy w postaci lewodopy z inhibitorem dekarboksylazy aminokwasów aromatycznych lub bezpośredniej stymulacji receptorów dopaminowych w prążkowiu. Problemem terapii dopaminergicznej jest również ograniczony wpływ na symptomy pozaruchowe choroby, do których zaliczamy m.in. ból. Ból ośrodkowy jest jednym z rodzajów bólu, który występuje u pacjentów z chorobą Parkinsona. Leczenie dopaminergiczne może mieć ograniczone znaczenie. Właściwe rozpoznanie problemu zastosowania odpowiedniej terapii bólu przewlekłego ma istotne wpływ na jakość życia chorych. Przedstawiono przypadek 65-letniego mężczyzny z chorobą Parkinsona oraz bólem przewlekłym, który wymagał modyfikacji leczenia dopaminergicznego oraz wdrożenia terapii ośrodkowego bólu neuropatycznego.