Przewodnik antystresowy dla lekarzy w czasach zarazy

Bartosz Łoza

Przedstawiamy Państwu przewodnik skierowany do lekarzy i szerokiej rzeszy Czytelników, który pozwoli pokonać stres w epoce pandemii, w czasach, gdy jak w czarnej komedii, jedna zła wiadomość goni drugą, także złą, i mamy wiele powodów do zmartwienia. Poradnik omawia fazy reakcji na stres oraz mechanizmy radzenia sobie z nim. Wskazuje, jak rozmawiać ze sobą w czasach pandemii, jak w zgiełku zasłyszanych czy przeczytanych w mediach rad odsiewać te, które są bezużyteczne, a niekiedy nawet toksyczne, a także jak znaleźć złoty środek w nowej rzeczywistości. Błyskotliwe i uniwersalne w wymowie rozważania autora wzbogacone są humorystycznymi ilustracjami.

Połączenie paracetamolu i tramadolu - fakty i mity

Magdalena Kocot-Kępska

Skojarzenie paracetamolu z tramadolem - analgetyków o odmiennych mechanizmach działania, oddziałujących na różne szlaki nocycepcji - zapewnia skuteczne leczenie różnych rodzajów bólu i pozwala na zmniejszenie dawek poszczególnych leków dla osiągnięcia tego samego efektu przeciwbólowego jak przy monoterapii. Paracetamol jest skuteczny w bólu recep torowym, tramadol zaś w bólu o charakterze receptorowym, neuropatycznym i nocyplastycznym. Profile działania obu leków uzupełniają się, dając efekt synergizmu hiperaddycyjnego. Dodatkowo połączenie może być jeszcze kojarzone z innymi anal getykami i koanalgetykami w ramach terapii multimodalnej. Połączenie tramadolu z paracetamolem może być stosowane u chorych, u których niesteroidowe leki przeciwzapalne są przeciwwskazane oraz u pacjentów po 65. r.ż.

Rola terapii trójskładnikowej w leczeniu nadciśnienia tętniczego

Aleksandra Skwarek, Krzysztof Ozierański

Aktualne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego wyróżniają ciśnienie tętnicze prawidłowe (120/70 mmHg) i podwyższone (120-139/70-89 mmHg) oraz nadciśnienie tętnicze (140/90 mmHg). W terapii nadciśnienia tętniczego stan dardem pozostaje terapia skojarzona, która jest skuteczniejsza od monoterapii. Wśród rekomendowanych leków pierwszego wyboru znajdują się: inhibitory kowertazy angiotensyny, sartany, blokery kanałów wapniowych oraz diuretyki tiazydowe i tia zydopodobne. Peryndopryl, amlodypina i indapamid są lekami o udokumentowanej skuteczności w leczeniu nadciśnienia tętniczego, popartej wieloletnim doświadczeniem w ich stosowaniu. Obok efektu hipotensyjnego mają one wielotorowe dzia łanie zmniejszające ryzyko sercowo-naczyniowe, a także działania nefroprotekcyjne, przeciwzapalne i regulujące gospodarkę węglowodanową. Stosowanie tych leków w formie single pill combination zapewnia silniejszy efekt hipotensyjny, lepsze stoso wanie się do zaleceń oraz mniejsze nakłady na opiekę zdrowotną w tej grupie pacjentów.

Profile pacjentów, którzy mogą odnieść korzyści z terapii bupropionem

Dominika Dudek

Coraz więcej danych z badań eksperymentalnych i klinicznych wskazuje, że zmiany neurotransmisji dopaminergicznej mogą odgrywać istotną rolę zarówno w patofizjologii, jak i w terapii depresji. Większość leków przeciwdepresyjnych, niezależnie od pierwszoplanowego mechanizmu działania, doprowadza finalnie - za pośrednictwem szlaków dopaminergicznych i no radrenergicznych - do znaczącego nasilenia aktywności dopaminowej w jądrze półleżącym i korze przedczołowej, jednak niewiele z nich bezpośrednio wpływa na przekaźnictwo dopaminowe. Przykładem takiego leku jest bupropion, będący inhibi torem wychwytu zwrotnego dopaminy i noradrenaliny. Lek ten może być przydatny u pacjentów depresyjnych z dominującą anergią, nadmierną sennością, anhedonią i spowolnieniem psychomotorycznym, a także w przypadku lekooporności (jako element terapii kombinowanej), czy też zaburzeń seksualnych indukowanych lub nasilanych przez inne leki przeciwdepresyj ne (zwłaszcza selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i wenlafaksynę). Ma on korzystny profil metaboliczny i może być stosowany u pacjentów z depresją i chorobą otyłościową; pomaga również w leczeniu uzależnienia od nikotyny.

Laserowa korekcja wad wzroku. Fakty i mity

Joanna Wierzbowska, Barbara Czarnota-Nowakowska

Książka Laserowa korekcja wad wzroku. Fakty i mity autorstwa prof. dr hab. n. med. Joanny Wierzbowskiej i dr n.med. Barbary Czarnoty-Nowakowskiej to niemal gotowy zestaw pytań testowych, które może od pacjenta otrzymać okulista. Publikacja ta znakomicie wpisuje się w potrzeby, bo odpowiada na najczęstsze wątpliwości pacjentów w sposób zrozumiały i jednoznaczny. Wśród odbiorców tej pozycji może znaleźć się też grono pacjentów poszukujących profesjonalnej wiedzy. Rzetelna wiedza przekazana pacjentowi dzięki wydaniu Laserowej korekcji wad wzroku. Faktów i mitów na pewno zaowocuje większym zaufaniem w relacji lekarz-pacjent, co w dzisiejszym świecie jest bardzo potrzebne. Książkę tę polecamy zarówno lekarzom okulistom, jak i pacjentom, jako przystępne kompendium wiedzy na temat szeroko rozumianej laserowej chirurgii refrakcyjnej.

Miejsce leczenia przeciwpłytkowego i przeciwzakrzepowego w prewencji wtórnej zdarzeń sercowo-naczyniowych w grupie pacjentów z miażdżycą tętnic kończyn dolnych w świetle zaleceń ESC 2024

Włodzimierz Gierlak, Marek Kuch

Miażdżyca tętnic kończyn dolnych jest często współwystępującą chorobą u pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Porównanie skuteczności stosowania kwasu acetylosalicylowego 100 mg w monoterapii z leczeniem złożonym kwasem acetylosalicylowym 100 mg w połączeniu z rywaroksabanem w dawce 2 x 2,5 mg wskazuje na istotne obniżenie ryzyka występowania dużych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz dużych niepożądanych zdarzeń w obrębie kończyn dolnych.

Inhibitory Konwertazy Angiotensyny

Piotr Jędrusik, Jacek Lewandowski

Celem opracowania jest przedstawienie współczesnego stanu wiedzy na temat inhibitorów konwertazy angiotensyny w postaci problemów klinicznych, które mają największe znaczenie dla lekarzy praktyków. Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę są jedną z najczęściej stosowanych grup leków kardiologicznych. Pierwszy inhibitor konwertazy - kaptopril, został opracowany przed ponad 30 laty, a od tego czasu do praktyki klinicznej wprowadzono już kilkanaście leków należących do tej grupy.

Pacjent z nocną napadową hemoglobinurią w codziennej praktyce lekarskiej: od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej do hematologa - opis przypadku

Justyna Kozińska

Nocna napadowa hemoglobinuria jest nabytą niedokrwistością hemolityczną charakteryzującą się triadą objawów: hemolizą wewnątrznaczyniową, pancytopenią i tendencją do zakrzepicy żylnej. U pacjentów z nocną napadową hemoglobinurią te objawy są obecne w różnych kombinacjach. Występowanie kilku napadów hemolizy wewnątrznaczyniowej skutkuje epizodami związanymi z zakrzepicą w nietypowych miejscach, a pacjenci ci mogą mieć różne stopnie zaburzeń szpiku kostnego. Rozpoznanie można potwierdzić za pomocą cytometrii przepływowej granulocytów krwi metodą FLAER. Strategia leczenia pod postacią hamowania dopełniacza ekulizumabem, choć bardzo kosztowna, jest też bardzo skuteczna.