Polskie drogi maryjne

ks. Radosław Rychlik

Jak Polska długa i szeroka, od dzisiejszego dnia w tak wielu miejscach rozbrzmiewa śpiew ku czci Maryi. Wierny lud gromadzi się w świątyniach i kaplicach. Odnowiono i przystrojono polnymi kwiatami przydrożne kapliczki, polne krzyże będące świadectwem ważnych historycznych wydarzeń lub zwykłej wiary i wdzięczności konkretnego człowieka. Starsi i młodsi, kobiety i mężczyźni z drżącym sercem wpatrują się w oblicze Maryi. Wszak maj to szczególny miesiąc naszej Matki. O Niej pięknie napisał poeta: "Która perły masz od królów, złoto od rycerzy. W którą wierzy nawet taki, który w nic nie wierzy" (Jan Lechoń, Matka Boska Częstochowska). Pamięć każdego z nas nosi pokaźną liczbę modlitw zanoszonych do Boga przez wstawiennictwo Maryi Panny. To nie jest nowość. Od zarania dziejów naszej Ojczyzny Bogarodzica zajmowała szczególne miejsce w sercach Polaków. Polska pobożność maryjna jest tak stara jak dzieje polskiego Kościoła. My na tej, jakże bogatej, spuściźnie ojców i dziadów naszych budujemy swą wiarę i pobożność. Karty historii Polski zapisane są pięknem kultu maryjnego. Już król Bolesław Chrobry zbudował w Sandomierzu kościół pw. Matki Bożej. Władysław Herman jako podziękowanie za cudowne uleczenie z choroby stawiał maryjną świątynię w Krakowie. Ostatecznie kościół ten dokończył Władysław Jagiełło. Zygmunt I Stary ufundował kaplicę Zygmuntowską ku czci Najświętszej Maryi Panny w katedrze wawelskiej. Przywiązanie do modlitwy różańcowej charakteryzowało Stefana Batorego i Jana III Sobieskiego. Michał Korybut Wiśniowiecki był członkiem Bractwa Różańcowego. Jak nie wspomnieć o ślubach Jana Kazimierza 1 kwietnia 1656 r. w katedrze lwowskiej, gdy obrał Maryję na Królową Polski? Jak przemilczeć pieśń Bogurodzica, która była pierwszym hymnem naszej Ojczyzny? Czy można zapomnieć o maryjnych ryngrafach, które chroniły w boju rycerzy polskich? Zwiedzając jasnogórski skarbiec, odnajdziemy ogromne bogactwo wotów, darów składanych przez królów jako podziękowania za opiekę nad Rzeczypospolitą. To z maryjną pieśnią i wizerunkiem Czarnej Madonny wyruszali w bój powstańcy. Zabierali ze sobą obraz Bogarodzicy na zsyłkę w zimny Sybir. Modlitwa ku czci Matki Bożej była słownikiem języka polskiego w czasach zaborów. Przywiązanie do jednej Matki, którą dał nam Jezus, scalała niepodległą Ojczyznę po stu dwudziestu trzech latach zaborów. Na tej wielowiekowej spuściźnie piszemy kolejne karty historii ojczystej ziemi.

Miasto rewitalizacja

Abp Grzegorz Ryś, Tomáš Halík, Grzegorz Strzelczyk, Kaja Kaźmierska, ...

Dobrze, że ukazuje się obecna publikacja. Jej potrzebę podkreślali już w dniach Kongresu jego uczestnicy - wszyscy mieliśmy świadomość, że i na poziomie refleksji pastoralnej, i w doświadczeniu żyjącego Kościoła - dzieje się coś naprawdę ważnego i Bożego! Mam nadzieję, że ponowna lektura i odświeżenie tamtej refleksji zaowocuje w nas "nowym zapałem", "nowymi metodami" i "nowymi środkami wyrazu", a przede wszystkim odnowioną miłością do ludzi, którzy tworzą nasze miasta i którzy - każdy z osobna i razem we wspólnocie - czynią je ukochanym miejscem przebywania Boga. abp Grzegorz Ryś

Dar nieba

Maria Pawlikowska

Stefania Łącka jest postacią niezwykłą. Ta urodzona na ziemi tarnowskiej dziennikarka i działaczka katolicka może być dla nas wzorem zaufania Bogu, krytycznego myślenia i zaangażowania w pracę. Bo nie sztuką jest dużo mówić, ale to, aby te słowa wprowadzać w czyn. Tak właśnie robiła służebnica Boża Stefania. Ona nie tylko pięknie pisała i mówiła o wierze. Ona tą wiarą żyła.  Książka napisana przez Marię Pawlikowską opowiada też o otoczeniu i środowisku, w jakim żyła Stefania Łącka. Cennym dodatkiem są fragmenty zapisków Stefanii z wypracowań, notatek i wspomnień (szczególnie tych z czasów, gdy przebywała w obozie Auschwitz).

Adwent w wielkim mieście

Ks. Radosław Rychlik

Jak dzisiaj, we współczesnym świecie, dobrze przeżyć Adwent? Jak prostować swe życiowe drogi, skoro myślimy tylko o pracy, planie wynikowym, kolejnej podróży, zakupach? Odpowiedź daje ks. Radosław Rychlik w swych rozważaniach adwentowych, ukazując głos Proroka wołający na pustyni zatłoczonych ulic, centrów handlowych i otwartych przestrzeni szklanych biurowców.

Błogosławiona Rodzina Ulmów

ks. Kazimierz Talarek

Józef i Wiktoria Ulmowie wraz z siedmiorgiem swoich dzieci zostali ogłoszeni błogosławionymi jako rodzina 10 września 2023 roku. Zginęli rozstrzelani za pomoc okazaną Żydom i udzielone im schronienie w czasie okupacji. Są nazywani Samarytanami z Markowej. Gotowość do pomocy wynikała z ich charakteru, który został ukształtowany najpierw w domach rodzinnych Józefa i Wiktorii, a później w trakcie ich wspólnego życia małżeńskiego. Głośno mówią o nich wartości, którymi żyli i które przekazali swoim dzieciom. Zaglądnięcie do ich codzienności i poznanie ich prowadzi do odkrycia sensu życia rodzinnego, społecznego i nadprzyrodzonego. To z pewnością może inspirować współczesne rodziny, jak w zwyczajnym życiu stawać się świętym.

KRĄG BIBLIJNY Zeszyt spotkań 51. Materiały dla duszpasterzy, animatorów i wszystkich, którzy pragn

Red. Ks. Dr Hab. Piotr Łabuda, Prof. UPJPII

Ewangelia według św. Łukasza (Łk 11,29 - 14,24) Komentarz biblijno-patrystyczny Krąg Biblijny" - mimo kilkunastoletniej już historii obecności na rynku wydawniczym - wciąż rozszerza swoją formułę, dostosowując ją do coraz bardziej wymagających oczekiwań czytelniczych. Najbardziej znane są dwa działy: pierwszy - poświęcony szczegółowemu omówieniu kolejnych perykop z ewangelii (obecnie ich obiektem jest Ewangelia według św. Łukasza), i drugi - koncentrujący się wokół różnych tematów związanych z propedeutyką biblijną oraz Starym i Nowym Testamentem (w ostatnich zeszytach składają się na niego prezentacje świąt biblijnych, a także bohaterów starotestamentalnych i apostołów Jezusa Chrystusa). Stosunkowo niedawno został rozszerzony dział trzeci, skupiający się na odsłanianiu biblijnych korzeni całej tradycji Kościoła - teraz nie tylko jego liturgii, ale także doktryny, formującej się między innymi za sprawą aktywności ojców Kościoła, czyli autorów komentarzy do Pisma św. z pierwszych wieków, których lektura w dalszym ciągu dostarcza wielu nieoczekiwanych inspiracji. W zeszycie 51 można odnotować znaczącą nowość - pojawia się w nim dział "Ze skarbca polskiej", w którym będą przypominane ciekawe z merytorycznego i metodologicznego punktu widzenia artykuły i opracowania o tematyce biblijnej, dające choć ogólne wyobrażenie o bogactwie biblistyki uprawianej przez polskich egzegetów. W ramach inauguracji został zamieszczony artykuł o. Wojciecha Popielewskiego OMI, poświęcony wierze Hioba i Koheleta, a więc bohaterów tych ksiąg biblijnych, po które ze względu na ich walor mądrościowy szczególnie chętnie sięga współczesny chrześcijanin.

Madonny Europy

ks. Radosław Rychlik

Pobożność maryjna przedstawiana jest jako niedzisiejsza. Współczesny Europejczyk zapomniał o Bogu. Nie da się ukryć, że władze naszego kontynentu bardzo starają się usunąć Boga z przestrzeni życia publicznego. Promowany styl życia nie zawiera w sobie akcentu chrześcijańskiej moralności, ducha modlitwy i zawierzenia Matce Bożej. Chociaż dziś jednocząca się Europa dystansuje się od wartości, które niesie Kościół katolicki, nie można zaprzeczyć temu, że to właśnie katolicy stali u fundamentów Wspólnoty Europejskiej. Chociaż dziś ucieka się od symboliki religijnej, nie da się zakwestionować tego, że dwanaście gwiazd na fladze Unii Europejskiej ma swoje źródło w obrazie "Niewiasty obleczonej w słońce" opisanym w Apokalipsie (por. Ap 12,1). Europa przez wieki związana była z Kościołem katolickim i pobożnością maryjną. Wielcy święci, ludzie Kościoła, czciciele Matki Bożej odcisnęli niezatarte piętno na kulturze naszego kontynentu. Przemierzając różne kraje Europy, widzimy sieć sanktuariów maryjnych, do których wierni nieustannie pielgrzymują, aby oddać cześć Maryi. Pobożność maryjna była przez wieki wyznacznikiem czystości wiary, umiłowania Kościoła, zawierzenia swych losów Opatrzności Bożej. Bóg poprzez Maryję pragnie ożywiać naszą wiarę i wskazywać drogę życia uczciwego i spełnionego. Stwórca wciąż opiekuje się nami i za pośrednictwem Bogarodzicy udziela swych szczególnych łask w wielu sanktuariach maryjnych rozsianych po całej Europie. O tej szczególnej obecności Maryi na Starym Kontynencie świadczy historia powstania flagi zjednoczonej Europy. W maju 1949 roku w Strasburgu powstała Rada Europy. Nie miała ona władzy politycznej, a jej celem było położenie podwalin pod przyszłą federację europejską. Rok później ogłoszono otwarty konkurs na flagę przyszłej wspólnoty krajów Europy. Młody alzacki artysta Arsene Heitz wykonał projekt, który przedstawiał krąg dwunastu złotych gwiazd na błękitnym tle. Inspiracją był dla niego tekst z Apokalipsy o "Niewieście obleczonej w słońce" z koroną na głowie. Sam Heitz, jak później wyznał, był gorącym czcicielem Maryi. Rada Europy spośród 101 projektów, które napłynęły z całego świata, wybrała właśnie jego projekt. Przewodniczącym komisji wybierającej nową flagę był Żyd Paul Levy. Wybór ten nie miał więc charakteru wyznaniowego. Błękitna flaga Europy z dwunastoma gwiazdami została oficjalnie przyjęta 8 grudnia 1955 roku w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi. I tym razem nie kierowano się motywami religijnymi. Na wybór daty miał wpływ kalendarz politycznych wydarzeń. Trzema największymi orędownikami zjednoczenia, zwanymi "ojcami Europy", byli ludzie głęboko wierzący: Niemiec Konrad Adenauer, Włoch Alcide de Gaspari i Francuz Robert Schuman. Byli oni przywódcami partii chrześcijańskich w swych krajach. Tak samo jak znak "Niewiasty obleczonej w słońce" widnieje na fladze zjednoczonej Europy, tak Maryja obecna jest w życiu naszego kontynentu.

Drogowskazy ku szczęściu

ks. Radosław Rychlik

"Kiedy ostatnio modliłeś się o swoją świętość? Kiedy prosiłeś Boga, abyś został świętym i trafił po śmierci do nieba? Kiedy ostatnio modliłeś się, aby twe dzieci żyły jak Bóg przykazał? Całe życie minie; zdrowie, szczęście, miłość, dobrobyt - wszystko przeminie. Co zabierzesz ze sobą do wieczności? Jaką przyszłość przygotowujesz dla siebie w wieczności? Tyle już usłyszałeś kazań, nauk rekolekcyjnych. Tyle wypowiedziano do ciebie mądrych słów. Ile z nich pozostało w sercu? Ile z nich zmieniło twoje myślenie? Tyle razy przystępowałeś do spowiedzi, żałowałeś i obiecywałeś poprawę. Co z tego wynikło? Z którym grzechem tak na poważnie powalczyłeś? Którą swą wadę starałeś się wykorzenić? To są pytania, które trzeba sobie postawić..."