Materiał wyrazowo-obrazkowy do utrwalania poprawnej wymowy głosek dentalizowane

Piszczek Małgorzata, Krzysztoszek Grażyna

Materiał przeznaczony jest do utrwalania w układach opozycyjnych głosek po wcześniejszym wyćwiczeniu ich artykulacji w izolacji, sylabach, wyrazach i zdaniach. Opozycje głosek przedniojęzykowo-zębowych s, z, c, dz i środkowojęzykowo-dziąsłowych ś, ź, ć, dź. Opozycje głosek przedniojęzykowo-dziąsłowych sz, ż, cz, dż i środkowojęzykowych ś, ź, ć,dź. Opozycje głosek zwartoszczelinowych c, cz, ć, dz, dż, dź i szczelinowych s, sz, ś, z, ż, ź. Opozycje głosek przedniojęzykowo-zębowych s, z, c, dz i przedniojęzykowo-dziąsłowych sz, ż, cz, dż.

Jąkanie

Chęciek Mieczysław

Doświadczenia płynące z wieloletniej praktyki logopedycznej Autora, wsparte wiedzą zdobytą dzięki językoznawstwu kognitywnemu, przyczyniły się do innego nieco spojrzenia na zjawisko zaburzeń płynności mówienia u osób jąkających się w różnym wieku. Zaburzenia mówienia o charakterze jąkania odznaczają się podobną częstością występowania we wszystkich grupach wiekowych. Jest to wnikliwe opracowanie na temat jąkania się dzieci, młodzieży i dorosłych w ujęciu logopedycznym i neurologopedycznym. Książka zawiera obszerną relację ze studiów nad literaturą przedmiotu, autorskie ujęcie problematyki zaburzeń realizacji jednostek mowy (głoska, sylaba, wyraz, fraza, zdanie) przez jąkających się oraz wybrane wyniki badań przeprowadzonych przez autora w tym zakresie. Ważne miejsce zajmuje rozdział poświęcony diagnozie i terapii osób jąkających się. Książka jest adresowana do logopedów, neurologopedów, psychologów i pedagogów, lekarzy studentów logopedii, neurologopedii, medycyny, psychologii i pedagogiki, ale także językoznawców oraz wszystkich zainteresowanych problemem jąkania.

Prasa jako medium edukacyjne

Zierkiewicz Edyta

Książka Edyty Zierkiewicz to dojrzałe i wielostronne studium dotyczące ważnego społecznie i bardzo interesującego naukowo fenomenu edukacyjnej funkcji prasy (i szerzej kultury) popularnej, w recenzowanej pracy badane na przykładzie konstruowania dyskursu choroby (rak piersi). Analizy autorki są wielostronne, interdyscyplinarne, a mimo to udało jej się zachować wyraźną i bardzo klarowną formę narracji pozwalającą na niezakłóconą i niemal linearną, systematycznie prowadzoną przez strukturę tekstu lekturę. () Jest to ważne i poznawczo bardzo interesujące studium dyskursu medialnego jako dyskursu pedagogicznego, informacyjnie i interpretacyjne gęste od znaczeń i otwierające wiele nowych perspektyw badawczych.

Jesteśmy aktorami

Niewola Dorota

Udział w przedstawieniach teatralnych stwarza dziecku możliwość twórczego, aktywnego działania. Mam nadzieję, że proponowane scenariusze umożliwią nauczycielom rozwijanie u wychowanków zainteresowań teatrem, wykształcą nawyk uczestnictwa w życiu teatralnym, rozwiną wrażliwość estetyczną i zachęcą do twórczej ekspresji. Zamieszczone w książce scenariusze były zrealizowane, sprawdziłam je więc w toku pracy z dziećmi. Pozwoliły na rozwój ich indywidualnych uzdolnień, wpłynęły na rozwój empatii, przyczyniły się do integracji zespołu, dostarczyły małym aktorom wielu doświadczeń i pozytywnie oddziaływały na ich emocje. Gorąco zachęcam do ich wykorzystania wychowawców starszych grup przedszkolnych oraz nauczycieli dzieci w młodszym wieku szkolnym.

Przyrzeczenie harcerskie

Śliwerski Bogusław

Słowo harcerza Otrzymanie Krzyża Harcerskiego i złożenie uroczystego przyrzeczenia to ważny moment w życiu każdego młodego adepta ruchu i kamień milowy na drodze jego duchowego rozwoju. Nad tym zjawiskiem pochyla się Bogusław Śliwerski, we właśnie wznowionej książce pt. Przyrzeczenie harcerskie. Historia. Metodyka. Manipulacje. Bogusław Śliwerski jest uznanym profesorem pedagogiki PAN, teoretykiem wychowania, edukacji i samokształcenia. Ponadto, wiele lat poświęcił służbie harcerskiej i instruktorskiej w ZHP, osiągając stopień Harcmistrza ( najwyższy stopień instruktorski tej organizacji ), co doskonale uposaża go do zgłębienia poruszanej tematyki. Wielkim walorem publikacji jest teoretyczne przygotowanie, akademickie zacięcie oraz bagaż osobistych wspomnień i przeżyć, dzięki czemu Przyrzeczenie harcerskie powinno stać się atrakcyjna lekturą dla dzisiejszych, ale również czynnych w przeszłości harcerzy i instruktorów, i to wszystkich aktualnie działających nurtów harcerstwa. Znajduje się w niej niezwykle interesujący materiał do rozważań o mechanizmach uruchamiania procesu samowychowania u młodego człowieka, ale też o związkach między polityką, ideologią a wychowaniem. Ale nie tylko. Harcerstwo to ruch społeczny, który odegrał niebagatelną rolę w historii Polski. Niewątpliwie poznanie tradycji i ideałów przyświecających tej organizacji może wzbogacić każdego czytelnika zdolnego do refleksji. Sam Autor zaznacza we wstępie: Geneza harcerskiego przyrzeczenia nie była przedmiotem odrębnych badań czy publikacji, toteż w niniejszych rozważaniach, obok faktów dokumentujących to zagadnienie, sprostowań błędnych lub niedokładnych informacji, znajdują się także moje wątpliwości i hipotezy dotyczące niewyjaśnionych jeszcze i niejasnych zdarzeń z nadzieją, że być może pobudzą historyków lub fascynujących się historią harcerstwa instruktorów do dalszych poszukiwań danych i ich weryfikacji. Treść książki skoncentrowana jest wokół czterech wiodących wątków: 1.Skąd została zaczerpnięta pierwsza formuła przyrzeczenia harcerskiego? 2.Ile było redakcji pierwowzoru harcerskiego przyrzeczenia? Kiedy, przez kogo i z jakimi oczekiwaniami zostały zatwierdzone i wdrożone w życie? 3.Czego dotyczyły kolejne transformacje przyrzeczeń i jakie złożyły się na to przyczyny? 4.Dlaczego w dziejach harcerstwa nie mogła obowiązywać jedna formuła przyrzeczenia harcerskiego? Ważnym aspektem pracy jest wyraźne rozgraniczenie poszczególnych etapów kształtowania się ruchu harcerskiego i roty. Inne warunki występowały w okresie genezy organizacji, w trakcie obu wojen, okupacji czy okresu Polskiej Republiki Ludowej Autor opisuje te wydarzenia z dbałością o historyczne szczegóły i odpowiednie przekazanie ówczesnej atmosfery Harcerstwa.

Terapia logopedyczna dzieci

Gunia Grażyna

Książka adresowana jest do osób, które są zainteresowane problematyką kształtowania i terapii mowy dzieci niesłyszących. Kolejne rozdziały zawierają omówienie elementarnych zagadnień dla tych osób, które nie mają interdyscyplinarnego przygotowania logopedycznego. Książkę można podzielić na dwie zasadnicze części. W pierwszej omówiono założenia teoretyczne surdologopedii, natomiast w drugiej przedstawiono praktyczne wskazówki dotyczące metodyki pracy logopedycznej z dziećmi z zaburzeniami słuchu i mowy. Zagadnienia zawarte w opracowaniu mają charakter syntetyczny, z podaniem konkretnej literatury. Autorka ma nadzieję, że opracowanie będzie motywacją do studiowania surdologopedii oraz inspiracją do teoretycznego i praktycznego doskonalenia warsztatu pracy osób zajmujących się wychowaniem i terapią dzieci oraz dorosłych z wadą słuchu.

Dysleksja u osób dorosłych

Łockiewicz Marta, Bogdanowicz Katarzyna Maria

Książka Marty Łockiewicz i Katarzyny Bogdanowicz pt. Dysleksja u osób dorosłych to pierwsza w Polsce publikacja całościowo przedstawiająca problem specyficznych trudności w uczeniu się u osób dorosłych. Pomimo wciąż rosnącego zainteresowania tematyką dysleksji rozwojowej, problem funkcjonowania dorosłych osób z tym zaburzeniem pozostaje nadal w kręgu zainteresowań wąskiej grupy badaczy. Książka przedstawia zagadnienie dysleksji z różnych perspektyw naukowych: psychologicznej, pedagogicznej i medycznej. Na szczególną uwagę zasługuje rozdział dotyczący mocnych stron dorosłych osób z dysleksją, ponieważ większość prac z zakresu psychologii klinicznej koncentruje się na deficytach, pomijając kwestie zdolności i talentów. Publikacja Dysleksja u osób dorosłych ma nie tylko walory naukowe, lecz także praktyczne, ponieważ zawiera m.in. przegląd metod diagnostycznych stosowanych w Polsce i na świecie. Pozwoli wielu osobom z dysleksją lepiej zrozumieć swój problem, a nauczycielom inaczej spojrzeć na swoich studentów i uczniów. Jej odbiorcami oprócz dorosłych osób z dysleksją, mogą być zarówno naukowcy, studenci psychologii i kierunków pedagogicznych, jak i przyszli nauczyciele kształcący młodzież oraz dorosłych na ponadgimnazjalnych etapach edukacji.

Konstruowanie umysłowej reprezentacji świata

Głodkowska Joanna

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.