Przyrzeczenie harcerskie

Śliwerski Bogusław

Słowo harcerza Otrzymanie Krzyża Harcerskiego i złożenie uroczystego przyrzeczenia to ważny moment w życiu każdego młodego adepta ruchu i kamień milowy na drodze jego duchowego rozwoju. Nad tym zjawiskiem pochyla się Bogusław Śliwerski, we właśnie wznowionej książce pt. Przyrzeczenie harcerskie. Historia. Metodyka. Manipulacje. Bogusław Śliwerski jest uznanym profesorem pedagogiki PAN, teoretykiem wychowania, edukacji i samokształcenia. Ponadto, wiele lat poświęcił służbie harcerskiej i instruktorskiej w ZHP, osiągając stopień Harcmistrza ( najwyższy stopień instruktorski tej organizacji ), co doskonale uposaża go do zgłębienia poruszanej tematyki. Wielkim walorem publikacji jest teoretyczne przygotowanie, akademickie zacięcie oraz bagaż osobistych wspomnień i przeżyć, dzięki czemu Przyrzeczenie harcerskie powinno stać się atrakcyjna lekturą dla dzisiejszych, ale również czynnych w przeszłości harcerzy i instruktorów, i to wszystkich aktualnie działających nurtów harcerstwa. Znajduje się w niej niezwykle interesujący materiał do rozważań o mechanizmach uruchamiania procesu samowychowania u młodego człowieka, ale też o związkach między polityką, ideologią a wychowaniem. Ale nie tylko. Harcerstwo to ruch społeczny, który odegrał niebagatelną rolę w historii Polski. Niewątpliwie poznanie tradycji i ideałów przyświecających tej organizacji może wzbogacić każdego czytelnika zdolnego do refleksji. Sam Autor zaznacza we wstępie: Geneza harcerskiego przyrzeczenia nie była przedmiotem odrębnych badań czy publikacji, toteż w niniejszych rozważaniach, obok faktów dokumentujących to zagadnienie, sprostowań błędnych lub niedokładnych informacji, znajdują się także moje wątpliwości i hipotezy dotyczące niewyjaśnionych jeszcze i niejasnych zdarzeń z nadzieją, że być może pobudzą historyków lub fascynujących się historią harcerstwa instruktorów do dalszych poszukiwań danych i ich weryfikacji. Treść książki skoncentrowana jest wokół czterech wiodących wątków: 1.Skąd została zaczerpnięta pierwsza formuła przyrzeczenia harcerskiego? 2.Ile było redakcji pierwowzoru harcerskiego przyrzeczenia? Kiedy, przez kogo i z jakimi oczekiwaniami zostały zatwierdzone i wdrożone w życie? 3.Czego dotyczyły kolejne transformacje przyrzeczeń i jakie złożyły się na to przyczyny? 4.Dlaczego w dziejach harcerstwa nie mogła obowiązywać jedna formuła przyrzeczenia harcerskiego? Ważnym aspektem pracy jest wyraźne rozgraniczenie poszczególnych etapów kształtowania się ruchu harcerskiego i roty. Inne warunki występowały w okresie genezy organizacji, w trakcie obu wojen, okupacji czy okresu Polskiej Republiki Ludowej Autor opisuje te wydarzenia z dbałością o historyczne szczegóły i odpowiednie przekazanie ówczesnej atmosfery Harcerstwa.

Wstyd

Czykwin Elżbieta

Problematyka wstydu w nauce stanowiła przede wszystkim obszar zainteresowania psychologii i teologii. Ujęcie prezentowane w książce jest nawiązaniem i rozwinięciem socjologicznego ujęcia wstydu zaproponowane przez amerykańskiego profesora Thomasa Scheffa. Praca koncentruje uwagę Czytelnika na prezentacji ujęcia teoretycznego w nawiązaniu do tradycji myślenia na temat wstydu w socjologii ale przede wszystkim na aplikacjach założeń teoretycznych proponowanego ujęcia.

Fabryka dyplomów czy universitas?

Czerepaniak-Walczak Maria

Oficyna wydawnicza IMPULS prezentuje drugi tytuł z nowej serii: "Palące Problemy Edukacji i Pedagogiki", pod red. nauk. Marii Czerepaniak-Walczak pt. "Fabryki dyplomów czy universitas. 0 "nadwiślańskiej" wersji przemian w edukacji akademickiej". Problematyka kolejnych tekstów wskazujących na najbardziej, z naszego punktu widzenia, palące zjawiska i procesy dziejące się w uniwersytecie i wokół niego, nie wyczerpuje spektrum współczesnych spraw dotyczących uczelni. W centrum uwagi poszczególnych tekstów znalazły się warunki rozwoju osoby i zmiany społecznej, jakie tworzy współczesna szkoła wyższa. Uczelnia nie jest wyspą; jest uwikłana w zdarzenia i procesy znacznie wykraczające poza tej terytorium, a o jej funkcjonowaniu decydują kwestie ekonomiczne oraz sposoby zarządzania na poszczególnych szczeblach jej organizacji. Należy pamiętać, że uczelnia zobowiązana jest w pierwszej kolejności do kształcenia studentów, wychowywania ich w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka oraz kształcenie i promowanie kadr naukowych... Fragment recenzji: Przeniesienie zasad gospodarki rynkowej do obszaru szkolnictwa wyższego jest zjawiskiem rodzącym wiele napięć i problemów. Ich rozwiązanie wymaga namysłu nad współczesną koncepcją kształcenia uniwersyteckiego uwzględniającą techniczne i technologiczne możliwości środków masowego przekazu, w tym przede wszystkim Internetu [...]. Zakres publikacji wykracza poza treści, które możemy znaleźć w pracach pedagogicznych. Jest to udana próba przedstawienia złożonego problemu z pogranicza pedagogiki, ekonomii, polityki społecznej i socjologii. Tego typu książek brakuje na rynku wydawniczym. Może ona być wykorzystywana przez studentów i pracowników wyższych uczelni, a także pracowników administracji rządowej i samorządowej tworzących podstawy legislacyjne funkcjonowania szkolnictwa wyższego w Polsce (z recenzji Prof. dr hab. Stefan M. Kwiatkowski).

Dydaktyka

Kupisiewicz Czesław

Przekazujemy czytelnikom podręcznik wybitnego pedagoga - dydaktyka, komparatysty i badacza dziejów oświaty, członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk PAN profesora Czesława Kupisiewicza. W dobie płynnej ponowoczesności wydawałoby się, że nie ma już miejsca na klasykę, tradycję, na tę wiedzę, która trwała przez wieki, służąc wielu pokoleniom przygotowującym się do jednego z najpiękniejszych zawodów ludzkości, ja kim jest szeroko pojmowane nauczycielstwo.  Humaniści, a zwłaszcza pedagodzy, szukając współczesnych ujęć modeli kształcenia i wychowania, odmiennego klimatu czy jakiegoś szczególnego sposobu podejścia do dziecka, jego rodziców czy nauczycieli, zdają sobie sprawę z konieczności zachowania tych idei i rozwiązań praktycznych, które są ponadczasowe, aktualne, niezmienne w swej istocie. Dydaktyka Czesława Kupisiewicza, która prezentuje wiedzę generującą otwartość sytuacji i procesów uczenia się, a więc wytwarzającą miejsce w naszej przestrzeni dla drugiego człowieka. Jest to zarazem swoistego rodzaju gest zaproszenia do uczenia się, który pokazuje, że autorowi zależy na otwarciu przed uczącymi się własnego serca, umysłu i woli, by mieli oni szansę do konać introcepcji wartości Dobra, Prawdy i Piękna, bogactwa mądrości, cennych doświadczeń i wzruszeń. Dydaktyka jest nauką humanistyczno-społeczną. W tej też konwencji napisany został ten podręcznik. Tymczasem rewolucyjne wręcz zdobycze nauki, techniki i technologii, zwłaszcza w zakresie elektroniki, sprawiają, że do dydaktyki coraz szybciej i w coraz szerszym zakresie zaczynają przenikać niektóre z tych zdobyczy, podobnie jak do medycyny i innych nauk. Wskutek tego istotnym zmianom już podlegają i nadal będą podlegać niemal wszystkie z opisywanych w tym podręczniku składników dydaktyki, poczynając od celów nauczania, uczenia i uczenia się, poprzez kryteria doboru treści kształcenia do programów szkolnych i akademickich, a kończąc najsilniej na metodach, formach organizacyjnych i środkach dydaktycznych. Wspomniane zmiany zostały zaznaczone w tym podręczniku przede wszystkim, gdy chodzi o ich rodzaje i kierunki ale nie na tyle, aby ten istotny problem można było uznać za wyczerpany. Byłoby to zresztą mało realne ze względu na ilość i dynamikę owych zmian. Jeśli chodzi o strukturę i treść niniejszego podręcznika, to zachowuję ujęcie eksponowane już w jego poprzednich wydaniach. Jego wyznacznikami są poszczególne składniki przedmiotu dydaktyki, poczynając od celów i treści nauczania uczenia się, a kończąc na zasadach, metodach, formach organizacyjnych oraz środkach służących realizacji tego procesu. Silniej jednak niż w poprzednich wydaniach eksponuję historyczne uwarunkowania omawianych zagadnień, a także zmiany wynikające z postępu badań w zakresie dydaktyki oraz osiągnięć elektroniki. Odnosi się to głównie do trzech wielkich systemów dydaktycznych, jakie powstały w drugiej połowie XIX i w XX wieku, to znaczy tradycyjnego, progresywistycznego i współczesnego, a także do koncepcji e-learningu, która pojawiła się na przełomie wieków XX i XXI, czyli w naszych już czasach. Dzięki wspomnianym badaniom i osiągnięciom dydaktyka nie koncentruje się już wyłącznie na kształceniu realizowanym w szkole i przez szkołę, lecz rozszerza swoje zainteresowania na pozaszkolne czynności kształceniowe, w tym na wspomniane wyżej nauczanie uczenie się z udziałem środków elektronicznych. Podręcznik Czesława Kupisiewicza jest o ty le wyjątkowy, że jego aktualizacji dokonał on sam, mając świadomość przemian, do jakich dochodzi w ponowoczesnym i zglobalizowanym świecie, i podejmując decyzję o niewprowadzaniu nas w tajniki tego, co znacznie wykracza po za wspomnianą klasykę.

Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych

Łobocki Mieczysław

Metodologiczne problemy badań pedagogicznych aktualnie preferują nade wszystko badania jakościowe. Nie znaczy to jednak, że ignoruje się problemy podejmowane przez pedagogikę jako dyscyplinę teoretyczną. Docenia się również przy tym traktowanie pedagogiki jako dziedziny opartej na konstruktach filozoficznych. Istniejąca różnorodność pedagogicznych rozważań wymaga różnych podejść przy ich rozwiązywaniu, w związku z tym pluralizm metodologiczny, zwłaszcza na obecnym etapie rozwoju naukowego pedagogiki jest jak najbardziej zasadny. Niemniej jednak, istnieje nadal silne zapotrzebowanie na praktykowanie pedagogiki w sposób empiryczny i prakseologiczny. Z powyższymi dylematami z powodzeniem mierzy się wybitny polski pedagog Mieczysław Łobocki w publikacji pt. Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Książka składa się z dziesięciu rozdziałów, które w wyczerpujący sposób wyjaśniają poszczególne podejścia metodologiczne. W pierwszym rozdziale omawia się w sposób syntetyczny niektóre wymagania metodologiczne stawiane badaniom pedagogicznym łącznie z postulatem wystrzegania się niektórych popełnianych w nich błędów. Rozdział II dotyczy teoretycznych problemów badań pedagogicznych, a rozdziały III i IV są kolejno opisem badań ilościowych z uwzględnieniem stosownego w nich pomiaru i badań jakościowych. Rozdział V poświęcony jest sformułowaniu problemów badawczych i hipotez roboczych. W rozdziale VI omawia się zmienne, wskaźniki i typy badań pedagogicznych, w rozdziale VII losowy i celowy dobór osób badanych, zaś w rozdziale VIII etapy badań pedagogicznych. Rozdział IX ukazuje moralne aspekty tego rodzaju badań. Rozdział X natomiast jest przeglądem różnych metod i technik badawczych. Prezentowana publikacja przeznaczona jest dla studentów pedagogiki. Ułatwi im ona przygotowanie prac dyplomowych i magisterskich. Stanowi też dobre wyjście do rozumienia i oceniania wartości poznawczej opracowań naukowo-badawczych, z którymi można się spotkać w literaturze pedagogicznej, psychologicznej i socjologicznej. Książka może stanowić też pomoc dla doktorantów i habilitantów, którzy piszą prace z zakresu pedagogiki, jak również dla wszystkich innych osób bliżej zainteresowanych metodologicznymi problemami badań pedagogicznych.

Odsłony, czyli rozmowy z córką

Hamer Hanna, Hamer Magdalena

Motywem przewodnim tej książki jest sztuka dobrego porozumienia między najbliższymi. Autorki to matka i córka, skrajnie różne, choć czasem zaskakująco do siebie podobne w typie wrażliwości czy widzeniu świata. Odważnie podejmują również bolesne kwestie, szukają rozwiązań, inspirują do rozmowy kobiety w innych rodzinach. Doświadczenia matki psycholożki i córki kulturoznawczyni oraz podpatrywanie wzorców kultury skłoniły do podjęcia takich tematów, jak: kontakt między matką a córką, miłość, konflikt, sukces, style życia, samotność, podróże, uświadamianie seksualne, kultura obnażania. To książka dla osób, które chcą przystanąć na chwilę, zamyślić się, a zarazem lubią wprowadzać zmiany i cieszyć się życiem. Życzymy lektury udanej i inspirującej do coraz lepszego życia z ludźmi oraz odwagi do tworzenia świata, który sobie Państwo wymarzą.

Koncepcja edukacji fizycznej. Zdrowie-Sport-Rekreacja. Gimnazjum

Kierczak Urszula, Janota Janusz

Poradnik zawiera program nauczania wychowania fizycznego, napisany w oparciu o nowa podstawę programową (01.09.2009 r.) wraz z propozycjami zajęć fakultatywnych. W poradniku znajdują się także gotowe propozycje podstawowej dokumentacji pracy nauczyciela - rozkład materiału oraz standardy wymagań wraz z zasadami oceniania. Podstawa programowa określa siedem głównych działów kształcenia: diagnoza sprawności i aktywności fizycznej oraz rozwoju fizycznego, trening zdrowotny, sporty całego życia i wypoczynek, bezpieczna aktywność fizyczna i higiena osobista, sport, taniec, edukacja zdrowotna. Tak posegregowane treści nauczania pozwalają nauczycielowi na precyzyjne zaplanowanie swojej pracy i jednocześnie są czytelną prognozą podejmowanych działań w zakresie edukacji fizycznej. Proponowany materiał należy traktować jako wskazówki i propozycje ułatwiające tworzenie własnych dokumentów pracy, a nie gotowe przepisy działania.

Metodyka edukacji polonistycznej

Czelakowska Danuta

Niniejsza publikacja stanowi szczególną pozycję wśród książek przedmiotowo-metodycznych służących kandydatom i młodym nauczycielom w najwcześniejszym okresie ich aktywności. Zawiera ona wiadomości rzeczowe z różnych działów języka polskiego oraz ogólne i szczegółowe treści i metody pracy, przykłady lekcji, a także wiele informacji bibliograficznych. Istotnym walorem opracowania są praktyczne zalecenia i uwagi z zakresu nauki o języku, co wiąże się z dalszym rozwojem umysłowym dzieci i możliwością doskonalszego poznawania rzeczywistości. Głównym celem książki jest pomoc studentom i nauczycielom w procesie opanowywania niezbędnej wiedzy polonistycznej, m.in. na temat sposobów pracy z tekstami literackimi, wzbogacania słownictwa i związków frazeologicznych, jak również stosowania różnorodnych konstrukcji składniowych w nauczaniu uczniów formułowania dłuższych form wypowiedzi typu: opowiadanie, opis, sprawozdanie, notatka, list itd. Ponadto celem książki jest uświadamianie i przypominanie niezbędnych wiadomości merytorycznych i metodycznych stanowiących podstawę zintegrowanej wiedzy polonistycznej, umożliwiającej właściwy rozwój języka ojczystego dzieci, zgodnie z ich psychofizjologicznymi właściwościami. Celowi temu służą między innymi rozdziały poświęcone ćwiczeniom gramatycznym i ortograficznym, rozwijaniu aktywności twórczej, zabawom dramatycznym i dydaktycznym. Książka ta umożliwia również zapoznanie się z najnowszymi osiągnięciami dydaktycznymi i naukowymi tej dyscypliny pedagogicznej. Istotną jej cechą jest możliwość pogłębiania wiedzy i umiejętności pedagogicznych nauczycieli oraz inspirowanie ich do doskonalenia swego warsztatu zawodowego.