Wybrane aspekty badawcze nauk ekonomicznych i kultury fizycznej (red.) Paweł Cięszczyk, Ireneusz Miciuła

Anna Mikołajczyk, Artur Sawicki, Adrian Bartha, Kamil Jakubczak, ...

Słowem redaktorów Niniejsza monografia jest efektem badań wielu autorów z różnych ośrodków akademickich w obszarze nauk ekonomicznych oraz w dziedzinie nauk o kulturze fizycznej. Pierwszy blok monografii stanowi zarówno teoretyczne, jak i praktyczne odniesienie do problematyki nauk ekonomicznych w dziedzinie ekonomii, finansów i zarządzania. W pierwszych dwóch rozdziałach autorzy podjęli problematykę gospodarki opartej na wiedzy. Omówiono znaczenie wiedzy w procesie tworzenia i utrzymywania przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw oraz jej wpływ na zdobywanie kluczowych kompetencji przez organizację. Dokonano analizy literatury w tym zakresie oraz zaprezentowano wyniki badań dotyczące zarządzania wiedzą w organizacjach, przeprowadzone przez wiodące instytucje badawcze. W drugim rozdziale przedstawiono istotę gospodarowania wiedzą w szkolnictwie wyższym. Ustalono cechy i rolę szkolnictwa wyższego w całym procesie gospodarki opartej na wiedzy wraz z analizą możliwej ewolucji dla tego poziomu edukacji. W trzecim rozdziale poddano analizie stan i perspektywy rozwoju handlu elektronicznego wśród małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce. Badanie ankietowe zostało przeprowadzone przez Związek Pracodawców branży internetowej IAB Polska w 2014 roku. Dodatkowo autor dokonał analizy rynku e-commerce w Polsce w 2015 roku. W czwartym rozdziale omówiono problematykę kary majątkowej - grzywny, występującej już w polskim prawie karnym po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. W szczególności analizie poddane zostały akty prawne z zakresu prawa karnego powszechnego w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Całość rozważań osadzona została w ramach przedstawienia kary pieniężnej po unifikacji prawa karnego zaborców, pod kątem jej zakresu podmiotowego przedmiotowego. Autor przedstawia karę pieniężną, która wymierzana była na podstawie głównych aktów prawa karnego do czasu wejścia w życie Kodeksu Karnego z 1969 roku. Oczywiście nie mogło zabraknąć analiz dotyczących dziedziny finansów. Kolejne dwa rozdziały podejmują problematykę jednej z najstarszych analiz ekonomicznych, a mianowicie analizy finansowej oraz wyrażonej w jednostkach pieniężnych wartości przedsiębiorstwa. Przedstawiono charakterystykę analizy finansowej jako narzędzia wykorzystywanego w zarządzaniu finansami. Dokonano analizy zmian jakie zaszły na przestrzeni lat w elementach sprawozdania finansowego i omówiono ich konsekwencje dla przedsiębiorstw. W rozdziale dotyczącym wyceny przedsiębiorstw na podstawie wnioskowania z metodyki wyceny zweryfikowano i przez logiczną analizę konkretnych przypadków przedstawiono hipotezę o istnieniu newralgicznych elementów szacowania wartości, które determinują wartość majątku i jednocześnie nie pozwalają na obiektywizm, który powinien pozwolić na ustalenie godziwej wartości. Dlatego w celu usprawnienia wyceny przedsiębiorstw istnieje potrzeba wypracowania syntetycznej i spójnej metodyki szacowania podstawowych parametrów. Wymaga to wdrożenia odpowiednich regulacji i standardów dotyczących powszechnie akceptowalnych metod wyceny przedsiębiorstw. W ramach ostatnich dwóch rozdziałów pierwszego bloku monografii dotyczącego nauk ekonomicznych zwrócono uwagę na popularne współcześnie koncepcje zarządzania i formy pracy. W ramach opracowania przedstawiono ideę społecznej odpowiedzialności biznesu z punktu widzenia pracowników i zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie. Dokonano analizy literatury przedmiotu w obszarze problematyki CSR i zwrócono uwagę, że realizacja podstawowych zasad tej koncepcji w odniesieniu do pracowników może zapewnić tworzenie pozytywnych wzorców w wymiarze zewnętrznym. Natomiast ostatni rozdział pierwszego bloku dotyczy nowoczesnej metody pracy jaką jest telepraca, gdyż korzysta z najnowszych technologii informacyjno komunikacyjnych. Opracowanie na podstawie badań ankietowych określa profil osoby, którą określa się mianem telepracownika. Badania przeprowadzono w oparciu o sondaż diagnostyczny na grupie 200 przedstawicieli kadry zarządzającej, zróżnicowanych pod względem wieku oraz doświadczenia zawodowego. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że telepraca to przede wszystkim źródło wielorakich korzyści dla przedsiębiorstwa. Zmiany, jakie przyniósł XXI w. będą przełomowe, również w obrębie funkcjonowania organizacji i zarządzania. W ramach interdyscyplinarnych badań ukazanych w monografii drugi blok monografii dotyczy wybranych aspektów problematyki nauk o kulturze fizycznej. W pierwszym rozdziale przedstawiono charakter wysiłków podczas makrocyklu w narciarstwie alpejskim oraz suplementację, wykorzystywaną w tej dyscyplinie sportu przy kształtowaniu konkretnych zdolności motorycznych. Charakter wykonywanej pracy podczas zawodów określany jest jako szybkość wytrzymałościowa. Jednak w makrocyklu kształtowana jest cala baza motoryczna. Wysoka tolerancja zaburzeń homeostazy i zdolność do zaciągnięcia większego długu tlenowego podczas pracy fizycznej wpływa na możliwość osiągania wysokich wyników sportowych w okresie startowym rocznego cyklu treningowego. Wpływ na taki stan ma m. in. odpowiednio dostosowany plan treningowy, a także strategia dietetyczna i suplementacyjna. Uzupełnianie start powysiłkowych przeciwdziała negatywnym skutkom zmęczenia i przetrenowania. Pozwala to na wypracowanie zasad zarządzania organizmem człowieka podczas wysiłku fizycznego dla poprawy możliwości wysiłkowych w sportach wytrzymałościowych. W kolejnych dwóch rozdziałach przedstawiono problematykę współczesnego zarządzania organizacją narciarskich tras biegowych. Nieustannie zmieniające się otoczenie gospodarki rynkowej, zmusza organizatorów  do ciągłego dopasowywania się do istniejących warunków oraz zaspokajania oczekiwań grup docelowych. Organizacja zawodów sportowych to nie tylko treningi zawodników, ale również szereg innych przygotowań jak rozplanowanie tras, na których zawody mają się odbywać. Trasy ustalane są zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, tak aby w jak najmniejszym stopniu ingerować w środowisko naturalne oraz wykorzystać panujące tam możliwości. Konieczne jest zapewnienie bezpieczeństwa zawodnikom oraz pozostałym uczestnikom, a także dbałość o wygodę i bezpieczeństwo w czasie zawodów. W zawiązku z tym  w pierwszej części dokonano analizy specyfiki i zasad organizacji narciarskich tras biegowych.  Natomiast w drugim rozdziale przedstawiono praktyczne studium przypadku dotyczące tras narciarskich w Górach Izerskich oraz ich roli podczas cyklicznych imprez sportowych. Trasy te posiadają homologację Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS), gdzie corocznie rozgrywany jest największy w Polsce i jeden z największych na świecie narciarski Bieg Piastów należący do Worldloppet.  W ostatnim rozdziale monografii podjęto próbę wyjaśnienia roli i funkcji aktywności fizycznej dla systemu szkolenia wojskowego, w tym zaprezentowania fizjologicznych warunków treningu sportowego oraz oceny specyfiki sportu dla zawodu żołnierza zawodowego. Dokonano analizy i oceny stosowanych form aktywności fizycznej w wojsku oraz opisano typowe dyscypliny sportu stosowane w trakcie szkolenia żołnierzy wskazując na cele i funkcje wybranych aktywności ruchowych. Jako redaktorzy niniejszej monografii wyrażamy nadzieję, że wiele przedstawionych zagadnień będzie motywowało do zainteresowania się wybraną problematyką, co przełoży się na podjęcie własnych dociekań i nowych rozwiązań omówionych problemów badawczych. redaktorzy naukowi Prof. US dr hab. Paweł Cięszczyk Dr inż. Ireneusz Miciuła

Wybrane aspekty bezpieczeństwa państwa w ujęciu instytucjonalno-prawnym

Mariusz Paździor, Justyna Trubalska, Łukasz Wojciechowski

W monografii przedstawiono różnorodne aspekty bezpieczeństwa państwa, m.in.: analizę funkcjonowania Biura Ochrony Rządu w latach 2001-2018 i proces przemiany formacji w Służbę Ochrony Państwa, organizację i funkcjonowanie Policji,  teoretyczne aspekty systemu bezpieczeństwa państwa, jego strukturę i wymiary, jak również akty prawa miejscowego oraz rolę gminy w zapewnieniu i utrzymaniu porządku i bezpieczeństwa publicznego. Poddano też analizie udostępnianie informacji publicznej w trybie wnioskowym. Istotną część monografii poświęcono problematyce bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni. Cyberprzestrzeń systematycznie zyskuje na znaczeniu, stając się areną konfliktów i wielowymiarowej rywalizacji pomiędzy podmiotami państwowymi. Priorytetowy charakter zagadnień związanych z cyberbezpieczeństwem prowadzi do rozpatrywania bezpieczeństwa państwa w wymiarze makrostrukturalnym. W monografii zostały także poddane analizie zagadnienia związane z bezpieczeństwem jednostek, ponieważ to jednostki tworzą system bezpieczeństwa i bardzo często stanowią jego najsłabsze ogniwo. Publikacja pozwala też poznać akty normatywne regulujące funkcjonowanie instytucji i innych istotnych aspektów bezpieczeństwa państwa

Wybrane aspekty bezpieczeństwa pozamilitarnego. Zagrożenia, wyzwania, koncepcje

Felicjan Bylok, Agnieszka Kwiatek, Maja Skiba (red.)

Problemy i zagadnienia związane z bezpieczeństwem są nieodłącznym elementem funkcjonowania i egzystencji każdej jednostki, a także wszystkich grup społecznych, społeczeństw, państw oraz wspólnot międzynarodowych. Termin „bezpieczeństwo” jest pojęciem wieloznacznym, interdyscyplinarnym, dotyczącym umiejętności zabezpieczenia potrzeb o charakterze egzystencjalnym: przetrwania, istnienia i rozwoju. W związku z tym może być opisywane i badane z różnych perspektyw. Jedną z nich jest bezpieczeństwo pozamilitarne, związane z różnorodnymi zagrożeniami obejmującymi obszary bezpieczeństwa publicznego (zwłaszcza przestępczość zorganizowana), bezpieczeństwa informacyjnego (działania wywiadowcze), terroryzmu i związanego z nim ekstremizmu politycznego, obszaru cyberprzestrzeni (cyberprzestępczość, szpiegostwo w sieci, działania hakerskie itd.), a także zagrożeniami ekologicznymi, ekonomicznymi, religijnymi itp. Monografia kierowana jest do przedstawicieli środowisk naukowych, administracji publicznej, jednostek samorządów terytorialnych, służb mundurowych, organizacji pozarządowych, firm i osób zainteresowanych problematyką bezpieczeństwa pozamilitarnego, a także studentów, w tym studentów kierunków związanych z bezpieczeństwem. Poruszone w niej  mogą stanowić punkt wyjścia do refleksji nad procesami związanymi z bezpieczeństwem we współczesnym społeczeństwie i w jego organizacjach. W książce omówiono: sposoby przeciwdziałania i minimalizowania zagrożeń wynikających z konsumpcji suplementów diety; wpływ akredytacji w podmiotach leczniczych na poczucie bezpieczeństwa pacjentów; wsparcie osób niepełnosprawnych; rolę zaufania społecznego w propagowaniu szczepień przeciw COVID-19; działania typowe dla inteligentnego miasta, ograniczające emisję wirusa; znaczenie komunikacji interpersonalnej w zapewnianiu pracownikom bezpieczeństwa podczas pandemii COVID-19; bezpieczeństwo cyfrowe w Smart City; zagadnienie ochrony informacji niejawnych; bezpieczeństwo informacyjne i bezpieczeństwo danych osobowych; szkolenia związane z bezpieczeństwem zdrowotnym, cybernetycznym i militarnym; wpływ pracy zdalnej w czasach pandemicznych na bezpieczeństwo i higienę pracy nauczycieli akademickich; koncepcję inteligentnego miasta w kontekście wykorzystania energii odnawialnej; zagadnienie zagrożeń o charakterze ideologiczno-politycznym; wpływ współpracy transgranicznej na bezpieczeństwo kulturowe w Polsce; bezpieczeństwo religijne w relacjach z mniejszościowymi związkami wyznaniowymi; skutki destrukcyjnych kultów w społeczeństwie; ekostrategię dla obszaru chronionego o uznanych walorach przyrodniczych; pomoc materialną państwa dla polskich rodzin, zwłaszcza wielodzietnych; rolę służb specjalnych w walce z terroryzmem oraz ich działania o charakterze wywiadowczym i kontrwywiadowczym  realizowane w otoczeniu wewnętrznym i zewnętrznym państwa.

Wybrane aspekty działań profilaktycznych w obszarze HIV/AIDS w Polsce. Studium badawcze

Edyta Widawska

Problematyka HIV/AIDS stanowi ważny aspekt dyskusji o strategii prozdrowotnej w skali globalnej i lokalnej. Według danych UNAIDS z 2015 r. na całym świecie żyje około 36,7 mln osób, które znają swój status i wiedzą, że są zakażone HIV. W Polsce od wdrożenia badań w 1985 r. do 29 lutego 2016 r. stwierdzono zakażenie HIV u 20169 osób. Dane szacunkowe Krajowego Centrum ds. AIDS wskazują jednak, że liczba osób zakażonych HIV jest znacznie większa i waha się między 36 a 45 tys. osób. Plasuje to nasz kraj w czołówce krajów Unii Europejskiej pod względem liczby zakażonych, którzy nie wiedzą o swojej infekcji. Nakłady na profilaktykę zakażeń HIV w Polsce z roku na rok maleją. Społeczny Komitet ds. AIDS zdecydował się na przeprowadzenie, we współpracy ze Stowarzyszeniem Ogólnopolska Sieć Osób Żyjących z HIV/AIDS „Sieć Plus”, ogólnopolskich badań ukierunkowanych na analizę sytuacji w obszarze profilaktyki pierwszorzędowej (dostęp do informacji, edukacji i usług w zakresie profilaktyki HIV/AIDS), drugorzędowej (dostęp do informacji, edukacji i usług w zakresie profilaktyki HIV/AIDS dla osób o zwiększonym poziomie zachowań ryzykownych) oraz trzeciorzędowej (działań na rzecz poprawy jakości życia w sferze psychospołecznej wobec osób zakażonych HIV i chorych na AIDS, ich rodzin i bliskich). Zaprezentowane w niniejszej publikacji wyniki badań i analiz skupiają się na aktualnej sytuacji, umożliwiając pozyskanie i porównanie wieloaspektowych danych dotyczących realizacji Krajowego Programu Zapobiegania Zakażeniom HIV i Zwalczania AIDS. W badaniach wzięły udział instytucje publiczne (m.in. urzędy wojewódzkie, urzędy marszałkowskie, wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne), organizacje pozarządowe realizujące działania profilaktyczne w obszarze HIV/AIDS, osoby żyjące z HIV/AIDS oraz lekarze chorób zakaźnych pracujący na co dzień z osobami żyjącymi z HIV/AIDS. Takie ukierunkowanie działań badawczych zostało podyktowane głównym celem badań, którym było zdiagnozowanie i eksploracja realizacji działań profilaktycznych prowadzonych przez instytucje publiczne w ramach Krajowego Programu Zapobiegania Zakażeniom HIV i Zwalczania AIDS opracowanego na lata 2012–2016 oraz wypracowanie na tej podstawie rekomendacji co do planowania dalszych działań profilaktycznych w naszym kraju. Praca składa się z trzech rozdziałów i ma charakter opracowania teoretyczno-empirycznego. Rozdział pierwszy zawiera podstawowe dla podejmowanej tematyki rozważania dotyczące samej istoty działań profilaktycznych, z ich rozróżnieniem na różne formy aktywności ze względu na przyjętą grupę docelową interwencji prewencyjnych. Drugi rozdział stanowi prezentację przyjętej w ramach prowadzonych badań metodologii. W rozdziale trzecim zamieszczono wyniki badań wraz z ich omówieniem.

Wybrane aspekty funkcjonowania rynku pracy w przekroju przestrzennym w Polsce

Leszek Kucharski, Iwona Kukulak-Dolata, Paweł Matysiak, Anna Rutkowska

Prezentowana czytelnikom książka stanowi zbiór czterech opracowań, które koncentrują się na funkcjonowaniu regionalnych i lokalnych rynków pracy. Pojęcie regionalnego rynku pracy jest w niniejszej publikacji utożsamiane z obszarem całego województwa, zaś lokalny rynek pracy to obszar powiatu (w tym również miast funkcjonujących na prawach powiatu). Publikacja przeznaczona jest dla studentów kierunku gospodarka przestrzenna, dla osób zajmujących się na co dzień ekonomią pracy, w tym pracowników różnych instytucji rynku pracy, takich jak urzędy pracy, agencje zatrudnienia, instytucje edukacyjne. Treści zawarte w niej powinny wyposażyć zarówno studentów, jak i innych czytelników w wiedzę w zakresie funkcjonowania współczesnego rynku pracy oraz przygotować ich do samodzielnego prowadzenia analiz rynku pracy w różnych wymiarach, w tym przestrzennym.

Wybrane aspekty ochrony danych osobowych w administracji publicznej i biznesie w obliczu pandemii COVID-19

Łukasz Wojciechowski

W monografii dokonano analizy uwarunkowań prawnych oraz teoretycznych i praktycznych aspektów funkcjonowania systemu ochrony danych osobowych w Polsce. Publikacja omawia również wybrane aspekty przetwarzania danych osobowych w obliczu pandemii COVID-19. Administracja publiczna oraz biznes wdrażają wiele działań w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się COVID-19. Podejmowana w niniejszej pozycji problematyka jest zupełnie nowa, bo do tej pory, na taką skalę, nie mieliśmy do czynienia z pandemią koronawirusa, która dotyka wszystkich gałęzi gospodarki i wszystkich ludzi. Dlatego kwestia popełniania błędów przez człowieka znacznie wzrosła, także błędów w zakresie ochrony danych osobowych. W publikacji porównano także procedury ochrony danych osobowych w administracji publicznej i biznesie

Wybrane aspekty podniesienia efektywności ciężkich i mega-/ultraciężkich miejskich przewozów dystrybucyjnych w warunkach zachodnioeuropejskich

Jarosław Brach

Monografia dotyczy nowoczesnej obsługi logistyczno-transportowej miast przez najcięższe pojazdy samochodowe. Omawiane w książce kwestie nie były dotąd tak szczegółowo omawiane w jednym opracowaniu. Autor połączył rozważania teoretyczne z licznymi przykładami praktycznymi, możliwymi do wprowadzenia także w Polsce, co jest istotne, ponieważ pod względem licznych rozwiązań ukierunkowanych na poprawę życia w środowisku miejskim jako państwo Polska wykazuje pewne zacofanie koncepcyjne i wdrożeniowe w stosunku do rozwiązań stosowanych w zachodniej części kontynentu. W publikacji opisano m. in. takie zagadnienia, jak: przyszłe miasto i jego towarowe potrzeby transportowe, ciężka dystrybucja miejska, rodzaje ciężarówek stosowanych w ciężkiej miejskiej dystrybucji, koncepcje MET/BET i City HCT-HCV, rozwiązania organizacyjne w sferze wdrażania ciężkich pojazdów dystrybucyjnych.

Wybrane aspekty polityki Unii Europejskiej

Konopielko Łukasz, Czaja Jarosław, Habryka Celina, Borowska Magdalena, ...

PROBLEM ZADŁUŻENIA W FORMIE OBLIGACJI KORPORACYJNYCH W STREFIE EURO PO KRYZYSIE Celem artykułu jest próba oceny zmian wielkości długu korporacyjnego emitowanego w formie obligacji denominowanych w walucie euro. Problem ten zyskał nowy wymiar w warunkach szeroko zakrojonej koordynacji działań różnych organów na rzecz złagodzenia skutków kryzysu i ograniczenia powszechnego ryzyka jego pogłębienia. Jest to istotna kwestia dlatego, że jeszcze nigdy rynki kapitałowe nie były tak silnie skorelowane, co sprzyja szybkiemu przenoszeniu wpływów pozytywnych i negatywnych między strefami dominacji poszczególnych walut światowych. W uzasadnienie wyboru problematyki wpisuje się decyzja o przyjęciu wspólnej waluty, która stała się czynnikiem włączającym krajowe gospodarki w procesy globalizacji, silnie stymulujące rozwój różnych rynków. Szczególne znaczenie miało zwiększenie rozmiarów rynków finansowych, co sugerowano w analizach z lat 90 dotyczących integracji monetarnej [Kool 1999, s.1]. Mimo że miało to wiele negatywnych skutków sprzyjających kryzysowi z 2008 roku, powstała w ten sposób ważna siła napędowa gospodarki światowej o charakterystyce synergicznej. Efektem tego stała się konwergencja struktur sfery finansowej wśród członków strefy euro, innych państw Unii Europejskiej, a nawet krajów spoza niej. Dodatkowo zgłaszanie przez krajowe i międzynarodowe przedsiębiorstwa potrzeb na te same instrumenty wzmocniło proces zwiększania podobieństw struktur rynków finansowych. Dlatego też szeroko rozumiany problem zadłużenia staje się coraz bardziej trwałym elementem gospodarek Europy. Kwestia ta stała się szczególnie wyraźna po kryzysie z 2008 roku, gdyż wtedy dopiero dostrzeżono jak trudno będzie zabezpieczyć się przed ryzykiem utraty kontroli nad rosnącymi długami (w różnych formach) ze szczególnym uwzględnieniem strefy euro. Głęboko zakamuflowanym tego problemem są zobowiązania korporacyjnych emitentów obligacji, gdyż teoretycznie przedstawiają się one jako znacznie mniej trudne do opanowania (z powodu znacznie większej ilości wierzycieli) niż w przypadku długu rządowego. Analizy w niemniejszym artykule są oparte o przegląd danych pochodzących z okresu przed kryzysem i po nim. Pomocniczo dokonano badań porównawczych między warunkami gospodarowania przed i po 2008 rokiem. SUBSYDIARNA POLITYKA W RAMACH PROGRAMÓW OPERACYJNYCH W POLSCE Sformułowana na początku ubiegłego stulecia zasada subsydiarności polityki znalazła po raz pierwszy swoje odzwierciedlenie na płaszczyźnie europejskiej w Traktacie z Maastricht. Wskazywano w nim na uzasadnienie dla prowadzenia działań, które nie mogą być w wystarczający sposób realizowane przez państwa członkowskie, a z uwagi na skalę i skutki mogą być lepiej realizowane przez Wspólnotę [Milczarek 1998]. Odnosi się więc ona do tych dziedzin, w których Wspólnota nie ma wyłączności kompetencji i kiedy wspólne działanie jest korzystniejsze i powinno przynieść większe efekty z uwagi na jej skalę czy też zróżnicowanie metod mających służyć osiągnięciu wspólnego celu . Politykę regionalną i związane z jej realizacją fundusze można więc uznać za przejaw realizacji zasady subsydiarności, gdyż problemy rozwoju regionalnego stanowią specyfikę danego państwa członkowskiego, a idąc dalej jego regionów, natomiast interwencja organów wspólnotowych ma charakter subsydiarny. Sprowadza się ona do dostarczenia określonych środków oraz ustalenia ogólnych standardów interwencji (m.in. zgodność z politykami horyzontalnymi UE) jak również budowy metodologii działania (programy operacyjne). Wdrożenie polityki może być prowadzone przez różnego rodzaju instytucje, w tym także podmioty prywatne którym zlecone zostaną określone zadania do realizacji. Można również uznać, że zasada subsydiarności w przypadku realizacji projektu współfinansowanego ze środków publicznych dotyczy sytuacji w której cel projektu nie może być zrealizowany samodzielnie w sposób wystarczający przez podmiot otrzymujący wsparcie a jego realizacja może być znacznie lepsza i przynieść większe efekty dzięki pomocy zewnętrznej udzielanej przez stosowną instytucję dokonującą oceny i selekcji projektów. Realizacja tej zasady jest więc zbieżna i pokrywa się z tzw. efektem zachęty polegającym na udzielaniu wsparcia projektom, które nie zostały by zrealizowane bez wsparcia ze środków publicznych lub też znacznemu zwiększeniu zakresu albo przyspieszeniu ich realizacji [Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, 2008, s. 26]. W praktyce w tym zakresie realizowana jest jednak najczęściej selekcja negatywna polegająca na konieczności wykazania, że projekt nie został rozpoczęty przed pozyskaniem przez realizującego informacji, że choćby potencjalnie kwalifikuje się on do wsparcia ze środków publicznych. CERTYFIKACJA MIODÓW JAKO PRODUKTÓW REGIONALNYCH W ŚWIETLE PRZEPISÓW UE Według dyrektywy Rady Europejskiej z 2001 roku odnoszącej się do produkcji miodu (zaktualizowanej w 2014 roku): „miód jest naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania.” [Dyrektywa Rady 2001/110/WE]. W Europie od lat widoczna jest tendencja powrotu do natury i tradycji. Konsumenci początkowo zafascynowani produktami ładnie wyglądającymi i ładnie opakowanymi, dziś coraz większą uwagę przywiązują do tego, co i jak spożywają. Dość mają żywności bez smaku i zapachu, produkowanej masowo, z dodatkiem licznych konserwantów i polepszaczy. Na obszarze Unii Europejskiej konsumenci dobrze znają i identyfikują pojęcie produktów regionalnych. Objęte unijnym systemem ochrony produkty rolno-spożywcze cieszą się dużym szacunkiem, są poszukiwane na rynku, a zakupić je można tylko w najlepszych sklepach i to za wysoką cenę. Żółto-niebieskie logo, zastrzeżone dla zarejestrowanych i chronionych prawem produktów regionalnych, jest rozpoznawalnym przez wielu wyznacznikiem jakości i smaku. Polscy producenci żywności również ubiegają się o włączenie do tego prestiżowego systemu, zgłaszając markowe wyroby do rejestracji. Reprezentowane są tu praktycznie wszystkie kategorie środków spożywczych , jednak najliczniejszą grupę stanowią miody. Nie powinno w tym być nic dziwnego, w końcu najpierw bartnictwo, a następnie pszczelarstwo było rzemiosłem, którym od zawsze parały się narody słowiańskie. Dlatego też tyle produktów pochodzących z pasieki zostało zgłoszonych do unijnej rejestracji w celu ochrony tradycyjnych metod ich pochodzenia i wytwarzania [Kamińska 2007, s.28-34]. Celem artykułu jest przedstawienie obowiązujących wymogów, które powinny spełniać miody regionalne i tradycyjne w Unii Europejskiej. Praca powstała w oparciu o analizę dostępnej literatury i artykułów naukowych oraz dyrektyw i innych przepisów prawnych obowiązujących w Unii Europejskiej. WYKORZYSTANIE ŚRODKÓW PROGRAMU PROW 2014-2020 W ASPEKCIE SYSTEMÓW UTRZYMANIA BYDŁA MLECZNEGO  W 2013 roku nastąpiło porozumienie pomiędzy Radą Unii Europejskiej, Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską w sprawie reformy wspólnej polityki rolnej (Chyłek 2012,s.24-29). Od 2014 roku zostały stopniowo wprowadzane nowe zasady przekazywania środków finansowych z budżetu Unii Europejskiej w zasięgu Wieloletnich Ram Finansowych 2014 - 2020. Wdrażanie zmian dotyczących WPR zostało skoordynowane z siedmioletnim planem finansowym Unii Europejskiej. Zmiany W unijnej polityce rolnej są Wynikiem wyjścia naprzeciw współczesnym wyzwaniom dla rolnictwa takim bezpieczeństwo żywności, zmiany klimatyczne, trwały wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy na obszarach wiejskich. W obrębie I filaru WPR zwrócono szczególną uwagę na konieczność większego uzależnienia 'wysokości dopłat bezpośrednich od zamożności rolników i dbania o środowisko naturalne (Gruchelski, Niemczyk 2013, s.36) W kierunku polityki rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013 wskazano wzrost konkurencyjności sektora rolnego i leśnego, poprawę stanu środowiska i terenów wiejskich, poprawę, jakości życia mieszkańców terenów wiejskich oraz wspieranie gospodarki wiejskiej oraz inicjatywa wspólnotowa LEADER(Marciniak 2014, s.33-39;Nurzyńska 2013,s.98-103). Z kolei, jeśli chodzi o kwestie wyznaczonych priorytetów na lata 2014-2020 to można wskazać: wspieranie transferu wiedzy i innowacji, wzmocnienie konkurencyjności rolnictwa i zrównoważona gospodarka leśna, promocja organizacji łańcucha żywnościowego i zarządzania ryzykiem, przywracanie, utrzymanie i wzmocnienie ekosystemów, promowanie efektywności w gospodarowaniu zasobami i przejście na gospodarkę niskoemisyjną oraz wspieranie włączenia społecznego, walka z ubóstwem i rozwój gospodarczy na obszarach wiejskich. Państwa członkowskie Unii Europejskiej powinny dokonać podziału w zależności od priorytetu istotności. Kwestie związanie z Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich są również związane z cechowaniem zwierząt oraz ich właściwym dobrostanem. Są one jednym z elementów zawartych w Kodeksie Dobrej Praktyki Rolniczej, co określa stan, w którym zaspokojone są behawioralne i fizjologiczne potrzeby zwierząt oraz zapewniony odpowiedni poziom opieki i komfort bytowy. W związku z tym, stawiane są coraz większe wymagania dla pomieszczeń inwentarskich, systemów chowu i żywienia zwierząt. Coraz częściej, również i konsumenci zwracają większą uwagę na warunki, w jakich utrzymywane są zwierzęta, z których wytwarzane są produkty trafiające na półki sklepów. MOTYWOWANIE PRACOWNIKÓW W UNII EUROPEJSKIEJ Człowiek jest najważniejszą wartością firmy. Załoga staje się, zatem siłą napędową przedsiębiorstwa, a co z tym związane, stanowi jego przewagę konkurencyjną. To właśnie pracownicy stawiani są na pierwszym miejscu. Ważnym elementem efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie jest motywowanie pracowników, czyli pobudzanie i podtrzymywanie wewnętrznej siły. Jest to również to, co wywołuje, ukierunkowuje i podtrzymuje zachowania ludzi. Znaczenie motywacji jest niepodważalne. Jest ona uznawana za jedną z głównych funkcji kierowania. Ponadto poziom motywacji jest czynnikiem wzrostu efektywności pracy. Zależy od niego osiąganie znaczących rezultatów w pracy. ANALIZA SYTUACJI ENERGETYCZNEJ W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ -czynników rozwoju gospodarczego. Dlatego nowa europejska polityka energetyczna musi być z jednej strony ambitna, konkurencyjna i długofalowa, a z drugiej strony musi być również rozsądna, przemyślana i korzystna dla wszystkich państw członkowskich. Istotne jest zatem, by Unia Europejska podejmowała wielkie wyzwania energetyczne, przed którymi obecnie stoimy, tj. coraz większe uzależnienie od importu, nacisk na dostęp do zasobów energetycznych, zmiana klimatu oraz dostęp do zrównoważonej, bezpiecznej energii dla wszystkich użytkowników. UE wdraża ambitną politykę energetyczną, która swym zakresem obejmuje pełny zakres źródeł energii, od paliw kopalnych (ropa, gaz i węgiel) po energię atomową i odnawialną (energia słoneczna, wiatrowa, biomasa, geotermalna, wodno-elektryczna i pływowa) w celu wywołania nowej rewolucji przemysłowej, która przekształci gospodarkę w niskoenergetyczną, zapewniając jednocześnie większe bezpieczeństwo, konkurencyjność i zrównoważenie zużywanej przez nas energii. Zatem niezwykle istotne staje się ustalenie równowagi pomiędzy rywalizującymi ze sobą wyzwaniami w dziedzinie energetyki, przykładowo konflikt między tworzeniem konkurencyjnego rynku energii, a kosztownymi wymogami w dziedzinie zmniejszania emisji gazów cieplarnianych, co jest wynikiem obecnych możliwości technologicznych i surowcowych. Należy również wypracować wspólne stanowisko w ramach prowadzenia solidarnej polityki zewnętrznej. Będzie to możliwe tylko poprzez wypracowanie spójnej strategicznej polityki klimatyczno – energetycznej państw członkowskich UE. Europa w coraz większym stopniu uzależniona jest od importu ropy i gazu przy jednoczesnym stale rosnącym zapotrzebowaniu na te surowce. Problemem staje się więc brak zróżnicowania źródeł energii, a także kwestia bezpieczeństwa jej dostaw, związana bezpośrednio z wymiarem zewnętrznych działań UE [Leveque, Glachant i inni, 2014]. Jednocześnie przed państwami członkowskimi stoi konieczność budowy konkurencyjnych wewnętrznych rynków energetycznych i zwiększenia racjonalizacji zużycia energii [Tatarzyński 2007, s. 2]. Dodatkowo Unia reaguje na problemy o charakterze globalnym, które wynikają z zachodzących zmian klimatycznych. Niewątpliwie wszystkie państwa UE chcą dążyć do celu, jakim jest redukcja emisji CO2. Natomiast różnią się tym, w jaki sposób należy to osiągnąć. Przede wszystkim strategia ograniczania negatywnych zmian klimatycznych musi być skuteczna globalnie i nie może w znacznym stopniu ograniczać rozwoju gospodarczego i dobrobytu społeczeństw. Dlatego w ramach polityki klimatyczno – energetycznej UE w pierwszej kolejności należy ustalić priorytety celów, które należy osiągnąć w pierwszej kolejności, bowiem wszystkich zadań nie da się zrealizować, m.in. ze względu na ograniczoność zasobów.