WOKÓŁ PROBLEMATYKI STOSOWANIA PRAWA

Dorota Fleszer, Anna Rogacka-Łukasik (red.)

Aktualne problemy postępowań w administracji publicznej

Grzegorz Krawiec (red.)

Pierwszy rozdział niniejszej pracy otwiera opracowanie prof. R. Mikosza, dotyczą­ce problematyki potrzebnych zmian w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Praca ta przygotowana została na podstawie ustnego wystąpienia, otwierającego powyższą konfe­rencję. Artykuł ten jest jednocześnie pierwszym artykułem w części I dotyczącej problema­tyki postępowania sądowoadministracyjnego. W części tej omówiono również europejskie standardy w świetle kontroli sądowej w administracji publicznej. Część drugą poświęcono problematyce postępowania administracyjnego ogólnego i postępowań administracyjnych szczególnych. Uzasadnieniem dla umieszczenia w jednej części problematyki postępowania ogólnego i szczególnego jest to, iż niektórzy Autorzy przedstawili w swoich pracach problemy zarówno z zakresu kodeksu postępowania admi­nistracyjnego, jak i przepisów procesowych szczególnych. Omówiono tu wybrane proble­my wnioskowego udostępniania informacji publicznej, kwestię komunikacji elektronicznej w postępowaniu administracyjnym, domniemania formy decyzji administracyjnej, postę­powania administracyjnego w przedmiocie opłat i kar związanych z korzystaniem ze środo­wiska, postępowania w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej. Część trzecia dotyczy zaś problemów stycznych: postępowania administracyjnego i innych gałęzi i działów prawa. Chodzi tu głównie o prawo cywilne i prawo urzędnicze. W części tej zawarto rozważania dotyczące partycypacji społeczności lokalnej w postępo­waniach wynikających z ustawy z dnia 7 maja 2010 roku o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, postępowania w sprawie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wie­czystego oraz postępowania kwalifikacyjnego o mianowanie w służbie cywilnej o wytyczne konstytucyjne (stan obecny i postulaty zmian). W części czwartej umieszczono zaś rozważania na temat proceduralnych aspektów przeprowadzania kontroli w ramach administracji rządowej, wstrzymania wykonalności aktu administracyjnego (prace tę umieszczono w tym rozdziale ze względu na to, iż Au­tor omawia tę problematykę w świetle zarówno postępowania jurysdykcyjnego – ogólnego i szczególnego, jak i sądowoadministracyjnego) oraz rozgraniczenia właściwości rzeczowej wojewody i regionalnej izby obrachunkowej w zakresie nadzoru nad działalnością jedno­stek samorządu terytorialnego.

Edukacja jutra. Kierunki rozwoju współczesnej edukacji

Aleksandra Kamińska, Piotr Oleśniewicz (red.)

Publikacja będąca pokłosiem XXIII Tatrzańskiego Sympozjum Naukowego. 

ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ W PODMIOTACH OCHRONY ZDROWIA

Piotr Celej (red.)

Zadaniem niniejszej monografii jest dokonanie przyczynku do analizy wzajemnych relacji między systemem opieki zdrowotnej a znaczeniem jakości usług oraz identyfikacja czynników wpływających na efektywność i skuteczność zarządzania jakością w placówkach ochrony zdrowia. Ma ona na celu wskazanie i dokonanie typologii podstawowych metod i technik poprawy jakości w zakresie świadczeń zdrowotnych oraz wypracowanie rozwiązań aplikacyjnych służących optymalizacji funkcjonowania podmiotów leczniczych i zwiększaniu ich przewagi konkurencyjnej. Monografia jest adresowana nie tylko do menedżerów zdrowia (dyrektorów placówek medycznych, kierowników poszczególnych komórek organizacyjnych, pełnomocników i auditorów ds. jakości), ale także do lekarzy i personelu pomocniczego, którzy mogą znaleźć w niej odpowiedź na nurtujące ich pytania dotyczące systemowego zapewniania wysokiej jakości w placówkach medycznych i okołomedycznych. Ufam, że zebrane dane pozwolą na nowe wypracowanie definicji pojęcia „jakość w ochronie zdrowia”, poszerzenie wiedzy z tego obszaru oraz dokonanie klasyfikacji czynników, które składają się na obiektywną i subiektywną ocenę jakości usług świadczonych przez podmioty lecznicze oraz inne podmioty funkcjonujące w sektorze ochrony zdrowia.

Marketingowe aspekty zarządzania komunikacją wizualną w sektorze MŚP

Jolanta Staszewska, Piotr Skorus

Na początku pracy autorzy odnieśli się do teoretycznych aspektów komunikacji wizualnej. Następnie przedstawiono miejsce komunikacji wizualnej w działaniach komunikacji marketingowej, jej pozycję określaną przez pryzmat nauk o sztuce, następnie przedstawiono rolę MŚP i wykorzystanie przez sektor MŚP narzędzi komunikacji wizualnej, tak w ujęciu teoretycznym, jak i praktycznym – poprzez wyniki badań. Pracę zwieńczają sugestie dla przedsiębiorców i propozycja algorytmu działania dla sektora, w celu skuteczniejszego wykorzystania polityki realizacji komunikacji wizualnej.

Rola rzeczników prasowych w komunikacji masowej

Krystian Dudek

W procesie masowej komunikacji głównym partnerem rzeczników są dziennikarze. To oni, pełniąc rolę selekcjonerów i dysponując narzędziami o globalnym zasięgu, stanowią podstawowe ogniwo łączności z publicznością. Efektywna współpraca z nimi, budowanie i utrzymywanie wzajemnych korzystnych relacji, dopełniane monitoringiem przekazów medialnych i reakcji opinii publicznej, rozumiane jako szeroko pojęte media relations spoczywa na barkach rzeczników prasowych i specjalistów public relations, stając się ich priorytetem. Należy jednak zaznaczyć, że chociaż większość osób nie zauważa różnicy między działaniami public relations i media relations, sprowadzając to pierwsze, szersze pojęcie do aktywności medialnej – rola rzeczników w komunikacji masowej wykracza dziś zdecydowanie i daleko poza ten obszar. Wiąże się bowiem z wieloma aktywnościami i dbałością o koherentny, eufoniczny przekaz płynący z organizacji. Stąd zarówno w literaturze przedmiotu, jak i praktyce dominuje podejście, zgodnie z którym funkcje rzecznika prasowego i PR-owca w praktyce utożsamiane są ze sobą. Reasumując: problem badawczy przedstawiony w tytule niniejszej książki: „Rola rzeczników prasowych w komunikacji masowej” stanowi prymarne zagadnienie funkcjonowania każdej organizacji w rzeczywistości medialnej. Zwiększanie ich roli stanowi odpowiedź na konieczność przewidywania i podążania za postępującymi wymogami konkurencyjnego rynku, a także wspomnianym popytem na krótkie, upraszczane przekazy fatyczne.

Aspekty finansowe gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa w miastach na prawach powiatu

Kamila Żmuda-Matan

(…) monografia poświęcona jest ważnej (…), wielowątkowej i kompleksowej analizie prawnej systemu transferu środków z budżetu państwa dla miast na prawach powiatu na zadania zlecone z zakresu gospodarki nieruchomościami Skarbu Państwa oraz transferu zrealizowanych dochodów do budżetu państwa i budżetu miasta na prawach powiatu. Sposób ujęcia przez Autorkę badanej problematyki ma pozytywny wpływ na głębię prowadzonych rozważań i stwarza możliwość formułowania ocen o charakterze bardziej uniwersalnym, co jest istotne z punktu widzenia potrzeb praktyki samorządowej oraz może być przydatnym materiałem w przyszłych procesach legislacyjnych. Dotychczas w polskiej literaturze przedmiotu nie było tak kompleksowego opracowania – o walorach naukowych – prezentującego prawne zagadnienia systemu transferu środków z budżetu państwa dla miast na prawach powiatu na zadania zlecone z zakresu gospodarki nieruchomościami Skarbu Państwa i przekazywania zrealizowanych z tego tytułu dochodów do budżetu państwa oraz do budżetu miasta na prawach powiatu. Fragment recenzji dr. hab. Małgorzaty Ofiarskiej, prof. US  

Strategie komunikacyjne współczesnych organizacji

Michał Kaczmarczyk (red.)

Celem niniejszej monografii jest analiza wielowymiarowości zjawiska kon­wergencji mediów i jego konsekwencji w odniesieniu do sfery komunikacji marke­tingowej i public relations współczesnych organizacji. Analiza ta w szczególności dotyczy technologicznych, ekonomicznych i kulturowych aspektów prze­obrażeń komunikacji społecznej firm oraz ewolucji form i narzędzi owej komunika­cji w dobie ekspansji nowych technologii i przenikania się zjawisk medialnych. Przy­jęto, że tak jak konwergencja wywołuje wielorakie, skomplikowane konsekwencje dla działalności przedsiębiorstw i ich funkcjonowania w sferze komunikacyjnej, tak samo zjawisko konwergencji jest wielowymiarowe, wymykające się jednoznacznym definicjom, precyzyjnym opisom i uproszczonym zabiegom badawczym. Konieczne jest więc dokonanie jego wielowymiarowej analizy z wykorzystaniem podejścia in­terdyscyplinarnego i złożonej metodologii wykorzystującej dorobek takich dziedzin jak nauka o zarządzaniu, nauka o mediach, socjologia, psychologia organizacji etc.

Dylematy zarządzania kryzysowego w Rzeczypospolitej Polskiej

Janusz Falecki

W rozdziale pierwszym dokonano analizy terminologicznej podstawowych pojęć z zakresu zarządzania kryzysowego. Ze względu na różnorodne podejście ekspertów i teoretyków do poszczególnych pojęć konieczne było uporządkowanie pojęć i definicji w badanym obszarze. Przedstawiono teoretyczne treści, istotę oraz rozumienie takich pojęć jak bezpieczeństwo, zagrożenie, kryzys, sytuacja kryzysowa, zarządzanie kryzysowe oraz relacje i powiązania pomiędzy nimi. Ponadto przedstawiono kryteria i klasyfikacje bezpieczeństwa, zagrożeń oraz kryzysu. Na podstawie wyodrębnionych kryteriów klasyfikacji zaproponowano podział na grupy zagrożeń w obszarze zarządzania kryzysowego. Natomiast w rozdziale drugim na podstawie przeprowadzonych badań zaprezentowano organizację, funkcjonowanie systemu bezpieczeństwa narodowego i systemu zarządzania kryzysowego. Jednocześnie analizowano miejsce, rolę oraz funkcję zarządzania kryzysowego w bezpieczeństwie narodowym Takie podejście pozwoliło na zdefiniowanie obszarów możliwych do szerszej integracji systemu zarządzania kryzysowego z systemem  kierowania bezpieczeństwem narodowym oraz określenie sposobów tej integracji. W rozdziale trzecim zawarto uogólnione wyniki badań dotyczące analizy ochrony ludności i ochrony infrastruktury krytycznej w systemie zarządzania kryzysowego, problematyki podmiotów wykonawczych w systemie oraz organizacji współdziałania i koordynacji działań w zarządzaniu kryzysowym. Przedstawiono również wybrane założenia oraz proces powstawania i ewolucję systemu zarządzania kryzysowego. Istotnym elementem rozdziału jest wykazanie niedostatków i mankamentów systemu na podstawie wyników przeprowadzonych badań. Wnioski z przedstawionej analizy były podstawą do opracowania koncepcji doskonalenia systemu zarządzania kryzysowego. Rozdział czwarty prezentuje wyniki analizy systemów zarządzania kryzysowego wy­branych państw, co doprowadziło do pewnych wniosków i uogólnień, jakie elementy do­świadczeń tych państw można implementować w ramach doskonalenia krajowego syste­mu. Ponadto w rozdziale zawarto problematykę systemowych rozwiązań dotyczących wy­miany informacji, podejmowania decyzji, procedur oraz instrumentów i mechanizmów zarządzania kryzysowego w NATO i UE, w kontekście doskonalenia integracji krajowego systemu z systemami kryzysowymi tych organizacji. Ostatni rozdział zawiera wyniki badań dotyczące rozwiązania problemu głównego pracy – koncepcji poprawy i doskonalenia systemu zarządzania kryzysowego. Główną myślą sformułowanych systemowych rozwiązań jest doskonalenie zdolności i skutecz­ności działań systemu zarządzania kryzysowego w zapewnieniu reagowania na obecne i przyszłe zagrożenia bezpieczeństwa w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi, mienia, infrastruktury krytycznej i środowiska. Każdy z rozdziałów jest zwieńczony wnioskami, co ułatwiło opis wyników procesu badawczego na poszczególnych etapach weryfikowania hipotez oraz pomagało w usyste­matyzowaniu rozwiązań problemów badawczych, stanowiących podstawę do sformuło­wania wniosków końcowych.

Polityka senioralna w jednostkach samorządu terytorialnego

Joanna Podgórska-Rykała, Magdalena Mikrut-Majeranek, Agata Andruszkiewicz

  W niniejszej pracy, mającej charakter interdyscyplinarny, autorki podjęły rozważania nie tylko na temat polityki senioralnej oraz związanych z nią obszarów prawa i administracji, ale także praktycznego wymiaru polityki społecznej na rzecz osób starszych (dobre praktyki) oraz zarysowały tło omawianej problematyki: począwszy od kontekstu historyczno-kulturowego, a skończywszy na nowoczesnych technologiach i odniesieniu ich zastosowania dla podnoszenia jakości życia seniorów na świecie. Autorkom udało się scharakteryzować temat bardzo szeroko i wielokontekstowo. W rozdziale pierwszym opisana została kondycja seniorów w poszczególnych epokach historycznych. Zwrócono uwagę na fakt, że pierwsi ludzie nie zaznali starości, a co za tym idzie – w czasach prehistorycznych problem starości nie istniał. Średnia długość życia ludzkiego oscylowała bowiem w granicach 20 lat. Z biegiem czasu nastąpiło wydłużenie trwania życia, a seniorzy coraz częściej zaczęli wchodzić w skład wielopokoleniowej rodziny. W rozdziale drugim opisane zostały zmiany, jakie zaszły w społeczeństwie XX wieku. Omówiono przykłady realizacji motywu starości w literaturze, teatrze oraz w filmie i reklamie telewizyjnej. Seniorzy są dziś bohaterami tekstów kultury popularnej, jednak w mediach najczęściej pojawiają się ich stereotypowe wizerunki, które pogłębiają przepaść dzielącą ich od osób młodych oraz utrwalają niesprawiedliwy obraz seniora. Rozdział trzeci zawiera wprowadzenie w zagadnienia polityki społecznej oraz polityki senioralnej, pełniąc rolę przygotowania definicyjnego, poprzedzającego kolejne części rozważań. W tekście scharakteryzowano zagadnienia związane z gerontologią społeczną, wyjaśniono jej funkcje i związki z innymi naukami. Pokrótce przedstawiono także definicję polityki społecznej i wyjaśniono, czym jest polityka senioralna. W rozdziale czwartym zawarto wprowadzenie prawne: przedstawiono najważniejsze akty prawa krajowego, które współtworzą specyficzny system prawny, budując ramy polityki senioralnej w Polsce. W rozdziale piątym odniesiono się do szczebla regionalnego (samorząd województwa) i analizie poddano 16 programów polityki społecznej, w tym dokumentów skoncentrowanych stricte na tematyce senioralnej, ale także innych obowiązujących w tym zakresie aktów prawnych (m.in. strategie rozwoju województw). Przytoczono priorytety, cele strategiczne i operacyjne odnoszące się do polityki senioralnej, ukazując je na tle przedstawionych przez władze regionów diagnoz społecznych i danych statystycznych. W rozdziale szóstym zaprezentowano dobre praktyki z terenu całego kraju, które podejmowane są na rzecz seniorów, szczególnie w gminach i powiatach. Opisano wiele intersujących projektów i rozwiązań, które usprawniają życie osób starszych i zapobiegają ich wykluczeniu. Rozdział ostatni dotyczy nowych technologii skierowanych do osób starszych. Opisano w nim m.in. możliwości uczestniczenia w rozmaitych kursach i warsztatach cyfrowych w celu nauczenia się korzystania z Internetu. Ponadto przedstawiono przykłady zastosowania wearable technology („inteligentne urządzenia”, „elektronika noszona”), czy body-borne computers, czyli miniaturowych urządzeń elektronicznych, zakładanych najczęściej na ciało w postaci zegarków, biżuterii, okularów, ubrań itp. Technologia ta znajduje szerokie zastosowanie, a tworzona jest w celu podniesienia jakości życia oraz poszerzenia, czy tzw. „przedłużenia” zmysłów. Olbrzymią grupą odbiorców tego typu wynalazków są właśnie osoby starsze. W rozdziale tym omówione zostały również kwestie związane z transhu manizmem – ruchem intelektualno-kulturowym, postulującym przezwyciężenie ludzkich ograniczeń oraz poprawę kondycji ludzkiej dzięki wykorzystaniu nauki i techniki. Już Cyceron podkreślał: „Starość jest ostatnim aktem odegranym na scenie życia: starajmy się, by nie był on męczący, zwłaszcza gdy sztuka jest dostatecznie długa.” Wydłużenie się przeciętnego czasu trwania życia człowieka to zdecydowanie pozytywny trend. Jednak aby życie, również u jego schyłku było satysfakcjonujące, należy podjąć szereg zintegrowanych działań, które obecnie stanowią duży wysiłek dla państw i samorządów. Jak wygląda polityka senioralna w Polsce? Przed jakimi stoi wyzwaniami? Swoje rozważania na ten temat autorki zawarły w niniejszej publikacji.

WŁASNOŚĆ W SYSTEMIE PRAWA

Dorota Fleszer, Magdalena Gurdek, Łukasz Strzępek (red.)

Niniejsze opracowanie jest zbiorem publikacji z różnych dziedzin prawa, które odnoszą się do różnorakich problemów związanych z własnością. Stąd też tytuł niniejszego opracowania, który w założeniu ma odzwierciedlać różnorodne dziedziny prawa będące przedmiotem zainteresowania Autorów. Lektura spisu treści utwierdza w przekonaniu, że Autorzy patrzyli na własność z różnych, nierzadko odległych względem siebie perspektyw, a ich zainteresowania znalazły odzwierciedlenie w szerokim spektrum problemów, jakie zostały poruszone w poszczególnych opracowaniach. Nie pretendując do stawiania kategorycznych tez, liczymy, że lektura niniejszej publikacji skłoni Czytelników do refleksji nad prawem własności, ta zaś być może znajdzie upust w polemicznych opracowaniach. Dyskusja na temat własności toczyła się i toczyć się będzie nadal z różnym natężeniem, a inwencja ustawodawcy daje niemalże nieograniczone pole do popisu w tym zakresie. Nie da się bowiem ukryć, że własność stanowiła i stanowić będzie niemal niewyczerpane źródło zagadnień i problemów wartych ożywionej dyskusji naukowej. Z tego też powodu mamy nadzieję, że prezentowane zagadnienia wzbogacą toczący się dyskurs i okażą się pomocne w lepszym zrozumieniu tak złożonego zjawiska, jakim jest własność.

Kultura organizacyjna uczelni a wykorzystanie Web 2.0 w procesie komunikacji wykładowcy - studenci

Małgorzata Koszembar-Wiklik, Marek Krannich

Zaprezentowana monografia może stanowić również punkt odniesienia dla przyszłych badawczy, szczególnie w obszarze analiz kapitału społecznego polskich uczelni, przy konieczności regulowania zachowań ludzkich w relacjach osobowych i komunikacyjnych (…) Dzisiaj częstokroć sfera deklaratywności w zakresie konieczności wprowadzania zmian relacji komunikacyjnych oraz lepszego podejścia do potrzeb studentów nie przekłada się na jakiekolwiek działania praktyczne, zakotwiczone w standardach wymiany informacji wewnątrz uczelni. Silne zasygnalizowanie tego rodzaju koniecznych przekształceń uważam za ciekawy i ważki element monografii autorstwa dr Małgorzaty Koszembar-Wiklik oraz dra inż. Marka Krannicha. Autorzy bardzo trafnie zauważają, że kultura organizacyjna decyduje o tempie i sposobie dokonywania zmian, w tym o wdrażanych wzorcach komunikacji oraz metodach rozwiązywania problemów przy występującej w niepewności otoczenia (…). Fragment recenzji dr. hab. inż. Jana Brzóski, prof. Pol. Śl.

Pisarstwo naukowe. Między rzemiosłem a sztuką

Krystyna Duraj-Nowakowa

„Dzieło profesor Krystyny Duraj-Nowakowej odznacza się erudycyjną rozległością: wielością i różnorodnością idei, wątków, skojarzeń, zagadnień, zasad i sugestii z zakresu naukoznawstwa, twórczości naukowej i artystycznej oraz wielu innych zagadnień szczegółowych związanych z teorią i praktyką pisania prac naukowych. Dzieło jest ogromne. Ta charakterystyka odnosi się nie tylko do jego objętości paginacyjnej, ale także do rzeczowego zakresu opracowania. Na czoło zalet wysuwa się temat pracy, który został bogato sproblematyzowany, co dobrze świadczy o poczuciu ładu oraz dyscyplinie redakcyjnej Autorki i zarazem stanowi przykład dobrej roboty, o której właściwie ta książka traktuje (…) Opracowanie profesor Kystyny Duraj-Nowakowej różni się od innych publikacji zaliczanych do metodologii nauk pedagogicznych (np. M. Łobocki, J. Pieter, W. Zaczyński) położeniem akcentu na pracę naukową jako twórczość podmiotową, jako na autorskie przeżywanie odkrywania naukowego, kiedy autor nie tylko coś z konieczności kompiluje lub powtarza za innymi, ale całą swoją osobowością jednoczy się z poznawanym i przeżywanym obiektem (…) Ogrom wysiłku włożonego przez Autorkę w przestudiowanie źródeł, w „skodyfikowanie” i przekazanie Jej własnych doświadczeń pisarskich oraz staranne graficzne przygotowanie pracy do druku budzi podziw. Odczytuję tę pracę jako zbiór osobistych i serdecznych porad osoby doświadczonej w pisaniu prac naukowych, kierowanych do młodszych adeptów badań naukowych (…) Pod względem struktury opracowanie nie wywołuje zastrzeżeń, a nawet wzbudza podziw, że Autorce udało się nadać przejrzysty i merytorycznie uzasadniony kształt temu mnóstwu zagadnień, jakie omawia. W dziele widać chwalebną tendencję do utrzymywania objętości rozdziałów tekstu w poprawnych wzajemnych proporcjach, do maksymalnego porządkowania zagadnień, do wyliczania i numerowania procedur badawczych (…) Pracę czyta się z zainteresowaniem i to nie tylko ze względu na jej bardzo ważny w nauce temat i mnóstwo podejmowanych zagadnień szczegółowych, ale także z uwagi na to, że została napisana potoczyście, poprawną polszczyzną, bogatym słownictwem (…) Ta praca przychodzi z pomocą także promotorom. Uważam, że będzie dobrze służyć środowiskom akademickim. Taka tematyka może być przydatna nie tylko dla magistrantów i doktorantów, ale także dla szerszego kręgu osób zainteresowanych twórczością naukową”. Z recenzji wydawniczej Prof. zw. dr. hab. Antoniego Smołalskiego

Uczeń i nauczyciel w zderzeniu z cyberprzestrzenią

Danuta Szeligiewicz-Urban, Beata Matusek, Maria Kopsztejn

Gwałtowny rozwój wszystkich dziedzin ludzkiej działalności spowodował przemiany w świadomości społeczeństw. Ludzie uświadomili sobie olbrzymie możliwości i znaczenie ich intelektualnych sprawności. Problematyka poruszana w niniejszej publikacji będzie przybliżała zarówno problemy związane z zagrożeniami, jak również z korzyściami płynącymi z szeroko pojętych mediów, szczególnie w kontekście zderzenia z nimi zarówno ucznia, jak i nauczyciela. Poruszymy zagadnienia zmian, którym podlega zarówno młode pokolenie, jak i to starsze, a szczególnie nauczyciel związany zawodowo, moralnie i wychowawczo z uczniem. Warto podkreślić, że tematyka będzie potraktowana wielopłaszczyznowo i wieloaspektowo, gdyż istnieje realna potrzeba zapoznania czytelnika z różnorodnością spojrzeń na oblicza cyberprzestrzeni. We współczesnym świecie ważna jest przecież szybkość komunikacji i przekazywanie istotnych dla młodego pokolenia informacji ze świata dalszego, ale też z najbliższego. W przestrzeni życia realnego i wirtualnego znajdujemy wiele podobieństw i różnic. Zdarza się więc zderzenie tych dwóch światów – i między innymi o tym będzie nasza książka „Uczeń i nauczyciel w zderzeniu z cyberprzestrzenią”.

Polityka równości płci na szczeblu samorządowym

Joanna Podgórska-Rykała

 W poszczególnych rozdziałach pracy autorka zaprezentowała tematykę równościową, rozpoczynając w rozdziale I od wyjaśnienia, czym jest idea równości i jak może być definiowana oraz jakie są jej relacje z zasadą sprawiedliwości. Śledząc poniekąd losy historyczne kobiet i mężczyzn, mając na uwadze ich wzajemne stosunki, odniosła się do poglądów filozoficznych na równość, począwszy od czasów najdawniejszych, aż do obecnych. Poruszyła także materię płci, zarówno biologicznej, jak i społeczno-kulturowej, stanowiących istotne tło dla głównego nurtu rozważań. Scharakteryzowała też rozwój ruchów feministycznych i wiążące się z nim przemiany świadomościowe w społeczeństwach, szczególnie państw Zachodu (m.in. kraje europejskie oraz Stany Zjednoczone). W II rozdziale autorka skupiła się na zasadzie równości płci w kontekście prawnym i politycznym. Scharakteryzowała przepisy prawne, obowiązujące zarówno na forum międzynarodowym, jak i europejskie oraz krajowe. Przedstawiła ewolucję zmian prawnych oraz społeczne skutki podejmowanych legislacji, mając na uwadze tło historyczno-polityczne poszczególnych okresów czasowych. Omówiła strategię gender mainstreaming, której powstanie stanowi niewątpliwie punkt zwrotny w procesie definiowania zasady równości płci. Wskazała genezę, narzędzia oraz oceny owej strategii, a także sposób jej wdrażania w poszczególnych krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce. Odniosła się tym samym do krajowych dokumentów równościowych i związanym z nimi planem działania na rzecz równości. Następnie, przytaczając dane statystyczne dotyczące wyników wyborów, zwróciła uwagę na problem niedoreprezentowania kobiet w strukturach władzy. Wskazała kilka zdiagnozowanych i opublikowanych w literaturze przedmiotu przyczyn i skutków tego zjawiska i w tym kontekście poddała ocenie równościowe narzędzia zarządzania, wdrażane (bądź planowane) przez rząd na szczeblu krajowym. W rozdziale III autorka odniosła się do polityki równości płci na szczeblu lokalnym, analizując przypadek gminy jako jedynej konstytucyjnej i zarazem podstawowej jednostki samorządu terytorialnego. Scharakteryzowała pozycję prawną gmin w strukturze zdecentralizowanej administracji samorządowej oraz zaprezentowała katalog ich zadań własnych i zleconych. Następnie przedstawiła wypracowane przez siebie zestawienie możliwych instrumentów gminnej polityki równości płci: prawno-politycznych, instytucjonalnych i finansowych. W rozdziale IV – jak wyjaśniono powyżej – odbiegającym zarówno formą, jak i objętością od pozostałych części pracy, autorka zawarła metodologiczne wprowadzenie do zrealizowanych badań. W rozdziałach V i VI autorka przedstawiła wyniki badania. Pozyskane dane mają charakter jakościowo-ilościowy. Jako że polityka równości płci na szczeblu lokalnym nie wynika w dużej mierze z jasnych, powszechnie obowiązujących przepisów prawnych, gminy podejmują różnorodne działania, niedające się niejednokrotnie i co za tym idzie – rzetelnie sklasyfikować. Tak więc, przytaczając dane ilościowe, pochyliła się nad konkretnymi przypadkami, tzw. dobrymi praktykami z zakresu wdrażania zasady równości płci. Nie zabrakło też przedstawienia złych praktyk oraz końcowych rekomendacji, które zawarła w zakończeniu pracy.

Young Scholars on Theoretical and Applied Linguistics: Research Projects

Maria Wysocka, Dagmara Gałajda, Paweł Zakrajewski, Artur Kijak