Zwierciadło morza. Mirror of the Sea

Joseph Conrad

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Po raz pierwszy opublikowany w 1906 roku The Mirror of the Sea było pierwszym z dwóch autobiograficznych wspomnień Josepha Conrada. Omawiając ją, nazwał książkę bardzo intymnym wyznaniem ... Autor tak pisze we wstępie: Czytając te karty, człowiek spodziewa się wciąż rewelacji; lecz osobistość autora nigdy nie ujawnia się w całej pełni. Możemy tylko stwierdzić, że taka oto rzecz wydarzyła się Conradowi, że znał takiego a takiego człowieka i że właśnie tak mijało jego życie, pozostawiając mu owe wspomnienia. Są one zapiskami wydarzeń przez niego przeżytych, nie zawsze wybitnych lub uderzających, raczej przypadkowych, wydarzeń co z jakiejś nieuchwytnej przyczyny ryją się w umyśle i wyłaniają z pamięci po upływie długiego czasu, niby symbole niepojętego, świętego obrządku, który się odbywa za zasłoną. Mogę na to tylko powiedzieć, że moja książka, pisana na wskróś szczerze, nie ukrywa niczego poza fizyczną w niej obecnością autora. Na tych kartach spowiadam się najpełniej nie ze swych grzechów, lecz ze swych wzruszeń. Jest to najwłaściwszy hołd, jaki mój pietyzm mógł złożyć ostatecznym twórcom mego charakteru, mych przekonań i w pewnym znaczeniu mego losu niezniszczalnemu morzu, okrętom, których już niema, i prostym ludziom co swoje przeżyli.

Opowieści czyśćcowe

Andrzej Sarwa

Według nauki Kościoła katolickiego, ziemskie życie człowieka jest tylko etapem na drodze ku wieczności. Nie należy zatem okazywać większego, niż to oczywiście konieczne, zainteresowania dobrami materialnymi. Książka w prosty i przystępny sposób wyjaśnia czytelnikowi czym jest czyściec, jakie dusze się tam znajdują i w jaki sposób, my śmiertelnicy, możemy im jeszcze pomóc. Książka podpiera się nie tylko cytatami z Pisma Świętego, ale także przykładami z życia świętych i Doktorów Kościoła. Oto dusza jedna, w samym największym ogniu gorejąca, nagle zawołała: O jakież to szczęście mnie spotkało! A gdy ją zapytano o powód tej radości, odrzekła: Oto aniołowie mi objawili, że w tej minucie dziecko się narodziło, które zostanie kapłanem i podczas pierwszej mszy, jaką odprawi, mnie od mąk czyśćcowych wyzwoli.

Historia porównawcza praw słowiańskich

Oswald Balzer

Historia porównawcza praw słowiańskich - niezwykle wartościowy zarys owej historii: Powtórzmy raz jeszcze: nie uda się nam już zapewne nigdy z szczątkowych źródeł odtworzyć w całości pełnego obrazu prastarych urządzeń Słowiańszczyzny; a nawet to, co jeszcze odkrytym i ustalonym być może, będzie wymagało żmudnych dociekań () Historia prawa słowiańskiego jest bowiem tylko jednym członem pojęcia obszerniejszego, historii prawa ludów aryjskich.

Zęby tygrysa. Les dents du tigre

Maurice Leblanc

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Zęby tygrysa to powieść kryminalna pióra Maurice Leblanca. Jest rok 1919, właśnie niedawno zakończyła się I wojna światowa, zwana wówczas wielką wojną, ale zaraz potem wybucha epidemia zabijającej tysiące i tysiące ofiar grypy hiszpanki. W tym to czasie umiera amerykański milioner Cosmo Morningtona, którego śmierć jest mocno podejrzana. Milioner przed śmiercią zobligował swego druha don Luisa Perennę, by ten odnalazł spadkobierców Morningtona, gdyby jednak tacy się nie znaleźli, fortuna przypadnie don Luisowi. Czy Perennie uda się spełnić wolę zmarłego? Trup się ściele gęsto, a kłody walą mu się pod nogi... Zachęcamy do lektury, bo warto się dowiedzieć, jaki jest koniec owej historii.

Edward Gierek. Szkic do portretu PRL

Mariusz Głuszko

Mariusz Głuszko (ur. 1970 r.), doktor nauk humanistycznych. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie (Wydział Społeczno-Pedagogiczny) oraz Uniwersytetu Rzeszowskiego (Wydział Socjologiczno-Historyczny). Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na historii XIX i XX wieku z uwzględnieniem historii regionalnej. Autor książek: Walka konserwatystów krakowskich z demokratami na łamach ich organów prasowych w okresie 1867-1895 (2007), Bieszczady z historią i legendą w tle (2008), Pigułka historii. Cytaty, anegdoty, ciekawostki (2010), Epizody z historii XIX i XX wieku (2011), Między Strasburgiem a Sarajewem. Przemiany polityczne w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej w 1990 roku (2013), Polska wobec rozpadu ZSRR w 1991 roku (2015), a także artykułów naukowych i popularnonaukowych. Recenzent i współrecenzent opracowań historycznych. Fragment recenzji: Z lektury książki Mariusza Głuszko poznajemy niezwykle ciekawą biografię polityka, który niejednokrotnie musiał podejmować niezwykle istotne decyzje, które wpływały na losy Polski przez niemal całą dekadę lat 70. ubiegłego stulecia. To fascynująca historia kariery politycznej, która przypadła na lata przełomu w dziejach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Stąd tytuł wybrany przez Autora wydaje się bardzo trafny. Po powrocie z emigracji Edward Gierek w większym lub mniejszym stopniu był uczestnikiem wydarzeń 1956, 1968, 1970, 1976, 1980-81 roku. Niezwykle ciekawym jest fakt, że z osoby będącej symbolem przemian politycznych i społeczno-gospodarczych PRL w latach 70., stał się w kolejnej dekadzie osobą, o której w zasadzie się nie mówiło, tak jakby nie istniała. Gierek zapłacił też osobiście za swój upadek polityczny. Uznano go za odpowiedzialnego za kryzys, został wydalony z PZPR, odebrano mu wszystkie odznaczenia, pozbawiono praktycznie środków do życia. W stanie wojennym był internowany dłużej niż wielu opozycjonistów. Książka Mariusza Głuszko, nie ma na celu, jak zauważa Autor, ani gloryfikowania rządów Edwarda Gierka, ani ich potępiania. Chodzi mu o przedstawienie obiektywnej prawdy zarówno o opisywanych czasach, jak i świadkach tamtej epoki. I to się Mariuszowi Głuszko niewątpliwie. udało". Prof. UR dr hab. Krzysztof Żarna

Narzeczeni. Powieść mediolańska z XVII stulecia

Alessandro Manzoni

Akcja toczy się w Lombardii w latach 1628 – 1630, w czasach rządów hiszpańskich. W wiosce nad Lago di Como niedaleko Lecco Renzo Tramaglino i Lucia Mondella chcą się pobrać, ale dziewczyna spodobała się Don Rodrigowi, miejscowemu właścicielowi ziemskiemu. Zmusza on proboszcza Don Abbondia do odwołania ślubu. Lucia i jej matka Agnese mogą jedynie uciec z wioski. Z pomocą zakonnika Cristofora znajdują schronienie w klasztorze w Monzy, natomiast Renzo udaje się do Mediolanu w nadziei uzyskania przychylności władz. Don Rodrigo nakłania Innominata, szlachcica bez skrupułów, do porwania Lucii. Innominato przechodzi jednak głęboki kryzys sumienia widząc tak niesprawiedliwie dręczoną młodą dziewczynę i rozmawiając z kardynałem Boromeuszem. Zamiast oddać ją w ręce Rodriga, uwalnia ją. W Mediolanie Renzo natrafia na rozruchy i zostaje wzięty za jednego z ich liderów. Musi uciekać do Bergamo. Lombardia pogrąża się w wojnie i zarazie, ale Renzo powraca do Mediolanu, by odnaleźć narzeczoną. Znajduje zdrowiejącą Lucię w lazarecie u braciszka Cristofora. Jednym z chorych jest umierający Don Rodrigo, porzucony przez wszystkich. Kiedy zaraza zostaje pokonana, po tylu zawirowaniach, Renzo i Lucia mogą w końcu wziąć ślub. (Za Wikipedią).

Śmierć Judasza

Karol May

W powieści "Śmierć Judasza: Cykl Szatan i Judasz" autorstwa Karola Maya, śledzimy ostatnie przygody znanych bohaterów, które zamykają wielotomowy cykl. Ci nieustraszeni podróżnicy zawsze pojawiają się tam, gdzie potrzebna jest pomoc, by stawić czoła największym wyzwaniom. Ich heroiczne czyny przekreślają wszelkie niegodziwe plany i zapewniają zwycięstwo sprawiedliwości. W tej emocjonującej, końcowej części cyklu, czytelnicy zostaną porwani w wir ekscytujących przygód, w których stawką jest ostateczne zwycięstwo dobra nad złem. "Śmierć Judasza" to nie tylko zakończenie serii, ale także hołd dla wszystkich fanów, którzy wiernie towarzyszą bohaterom Karola Maya w ich niezwykłych przygodach. To lektura, która dostarcza nie tylko rozrywki, ale także inspiracji do odwagi i działania w imię sprawiedliwości. Niezależnie od tego, czy jesteś wiernym czytelnikiem serii, czy też dopiero zaczynasz swoją przygodę z twórczością Karola Maya, "Śmierć Judasza" z pewnością zapadnie ci głęboko w pamięć.

Spowiedź dziecięcia wieku. La Confession d'un enfant du siecle

Alfred de Musset

"Alfred de Musset. Spowiedź dziecięcia wieku. La Confession dun enfant du sicle. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Spowiedź dziecięcia wieku (Confession dun enfant du sicle, 1836) francuska powieść romantyczna autorstwa Alfreda de Musseta, będąca swoistą kontynuacją preromantycznych powieści autobiograficznych w rodzaju Adolfa czy Obermanna. Główny bohater powieści Musseta, Oktaw, to człowiek nieprzystosowany, dręczony wewnętrznym niepokojem, który niszczy szczęście swoje i swojej ukochanej ciągłymi podejrzeniami i niezadowoleniem.Opowieść głównego bohatera Spowiedzi dziecięcia wieku przypomina dzieje miłości Musseta i George Sand, którzy nie byli dobraną parą. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Spowiedź_dziecięcia_wieku) La Confession d'un enfant du sicle, publié en 1836, est l'unique roman dans l'uvre de l'écrivain français Alfred de Musset. Il est avéré que le roman, écrit en prose, s'adresse l'écrivain George Sand, avec qui Musset eut une liaison de 1833 1835. (http://fr.wikipedia.org/wiki/La_Confession_d%27un_enfant_du_sicle_(roman)"

Złoto i krew. W szponach czerezwyczajki

Stanisław Antoni Wotowski

Zanurz się w intrygującym świecie lat 30. XX wieku w Warszawie dzięki powieści "Złoto i krew. W szponach czerezwyczajki" autorstwa Stanisława Antoniego Wotowskiego. Ta niezwykła powieść sensacyjno-szpiegowska łączy w sobie elementy kryminału salonowego z dynamiczną akcją pełną tajemnic i niebezpieczeństw. Główny bohater, literat Jerzy Korski, przypadkowo spotyka na ulicy umierającego mężczyznę, który przekazuje mu tajemnicze hasło z prośbą o dostarczenie go Marii Czukiewiczowej. Od tego momentu życie Korskiego staje się serią nieprzewidywalnych wydarzeń. Porwany przez członków mrocznej organizacji, poddany torturom, Korski podaje fałszywe hasło, by w końcu dotrzeć do Czukiewiczowej. Ale to dopiero początek jego problemów. Narzeczona Korskiego, Jadwiga, córka bogatego przemysłowca Dulemby, nie wierzy w jego historię o porwaniu. Tymczasem Dulemba, zamierzający poślubić znacznie młodszą Martę Dordonową, staje się celem intrygi, mającej na celu przejęcie jego majątku. Wplątany w sieć kłamstw i zdrad, Korski musi odkryć prawdę i ujść z życiem. "Złoto i krew" to fascynująca opowieść o miłości, zdradzie, chciwości i niebezpiecznych tajemnicach. Napięcie, wartka akcja i mistrzowsko skonstruowane postacie sprawiają, że ta powieść trzyma w napięciu do ostatniej strony. To idealna lektura dla miłośników literatury sensacyjno-szpiegowskiej, którzy cenią sobie zarówno elegancję kryminału salonowego, jak i dynamiczną akcję szpiegowską. Nie przegap tej wyjątkowej książki, która przeniesie Cię w sam środek intrygujących wydarzeń przedwojennej Warszawy!

Główne zasady etyki Kanta a etyka chrześcijańska

Ks. dr Maciej Sieniatycki

Kant wywiera po dziś dzień przemożny wpływ na nowoczesne kierunki filozoficzne, nie tyle szczegółami swego systemu, ile przewodnimi jego ideami. Od szczegółów odstąpiono, ale myśli przewodnie systemu Kanta stanowią i dziś punkt wyjścia dla filozofii. Niewielu pewnie dziś zechce przysięgać na kategorie Kanta, ale większość filozofów wychodzi z kantowskiego założenia, że umysł ludzki nie jest zdolny poznać metafizycznej strony rzeczy – das Ding an sich – czyli co na jedno wyjdzie, że metafizyki nie można na serio uznawać za prawdziwą umiejętność. Zwłaszcza gdy idzie o Boga, o duszę nieśmiertelną, to bezowocny trud zabierać się do tych kwestyj, gdyż one leżą całkowicie poza sferą ludzkiego poznania. Nie inaczej jak z metafizyką Kanta ma się rzecz i z jego etyką.

Studia o gusłach i czarach. Tom drugi

Ryszard Berwiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. Książka autorstwa poety, tłumacza i folklorysty Ryszarda Berwińskiego (1819-1879) to znakomity zbiór wiedzy prezentujący nam dzieje oraz znaczenie ludowych przesądów, zabobonów, czarów istot niezwykłych i wierzeń. O swoim dziele obejmującym dwa tomy sam tak pisał we wstępie: Od roku 1836 zacząłem spisywać to, com za najmłodszych lat moich słyszał w godzinach wykradzionych czujnej baczności matczynej od prządek i starych gospodyń. Większa część w tym czasie spisanych klechd i powiastek zalega tam jeszcze gdzieś u mnie po tekach i nigdy już pewnie światła dziennego nie ujrzy. Wyniosłem z nich inne a różne wyobrażenia o ludzie i o jego duchowo-umysłowym życiu inne a różne od tego, co w tej mierze różni nasi dotąd wypowiedzieli pisarze. Wnet nowa w położeniu moim zaszła zmiana, która mi podała sposobność do dalszego rozwijania tych moich postrzeżeń i do wypróbowania ich prawdziwości, o ile w teorii być może, najwięcej praktycznego. Dzieło Berwińskiego to prawdziwa kopalnia wiedzy o wierzeniach ludowych sięgających częstokroć zamierzchłych pogańskich czasów, które powinien poznać każdy, komu bliska jest nasza przeszłość i nasze rodzime tradycje.

Gauchos Wituh

James Fenimore Cooper

Gauchos Wituh, to jedna z powieści przygodowo-historycznych amerykańskiego pisarza Jamesa Fenimorea Coopera. Ich akcja rozgrywa się w drugiej połowie XVIII wieku w Ameryce Północnej, wśród pionierów i Indian. Ich głównym bohaterem jest traper i myśliwy zwany Sokolim Okiem, biały człowiek wychowany przez Indian. Utwory te to romantyczny i idealistyczny obraz osiemnastowiecznych kresów Ameryki Północnej i zamieszkujących je Indian i osadników. Cechują je barwne opisy przyrody, wartka i pełna napięcia akcja, mocno zarysowane sylwetki głównych bohaterów. Książki te wysoko oceniane przez współczesnych i wciąż popularne, stanowią one żywy do dziś wzór przygodowej powieści indiańskiej. Powieści te od blisko dwustu lat są publikowane na całym świecie. Kilka z nich zostało sfilmowanych. Najpopularniejszym tomem cyklu jest wielokrotnie filmowana powieść Ostatni Mohikanin. (za Wikipedia).

Twórca religii Iranu Zaratusztra i jego nauka

Paweł Hulka-Laskowski

Zaratusztra - Kapłan, Prorok i Twórca Monoteizmu. Poznaj fascynującą historię Zaratusztry, perskiego kapłana, proroka i reformatora religijnego, który ogłosił jedną z najstarszych monoteistycznych (inni twierdzą, że dualistycznych) religii na świecie - zaratusztrianizm. W wieku 30 lat Zaratusztra doświadczył wizji, w której pojawiła się jaśniejąca istota imieniem Wohu Manah (Dobra Myśl). Ta boska postać wprowadziła go przed oblicze Ahura Mazdy (Pana Dobra), który objawił mu zasady nowej religii. Mimo początkowego braku akceptacji wśród rodaków, Zaratusztra znalazł schronienie w królestwie Chorezmu, gdzie zyskał wsparcie króla Wisztaspy. Dzięki wsparciu króla, zaratusztrianizm stał się dominującą religią, a jego wpływy rozciągnęły się na tereny dzisiejszego północnego Iranu, Turkmenistanu i części Kirgistanu. Zaratusztra, oprócz szerzenia nowej wiary, poślubił córkę najważniejszego doradcy króla, Dżamaspy, zyskując tym samym potężnego sprzymierzeńca i przyjaciela. Odkryj, jak Zaratusztra zreformował religię i obyczaje, wprowadzając zasady, które odmieniły życie ludzi na przestrzeni wieków. Ta książka autorstwa Pawła Hulka-Laskowskiego "Twórca religii Iranu Zaratusztra i jego nauka" to nie tylko historia proroka, ale także wnikliwe spojrzenie na rozwój jednej z kluczowych religii starożytnego świata.

Chadży Abrek

Michaił Lermontow

Wersja dwujęzyczna polsko rosyjska. Tekst - : polski / . Abrek - w folklorze północnego Kaukazu postać szlachetnego, żyjącego samotnie wojownika. Po rosyjskim podboju Kaukazu na przełomie XVIII i XIX wieku, terminem tym zaczęto określać powstańców walczących z najeźdźcą. Przed rosyjskim podbojem Kaukazu, abrekiem stawał się przestępca, uciekający przed karą z rąk swojej społeczności za dokonany występek. Abrek albo uciekał do innej wioski, gdzie ukrywał swoją tożsamość i przybierał nowe imię, albo żył dziko w górach, do czasu nieuchronnej śmierci z głodu. Abrek ze zrozumiałych względów budził uczucie strachu i nienawiści. () Skutkiem rosyjskiego podboju Kaukazu i późniejszych kolonialnych rządów, było podejmowanie przez miejscową ludność oporu w formie walki partyzanckiej. Pojęcie abreka-banity przeszło wówczas znamienną ewolucję. Często abrekami stawali się bowiem ludzie prześladowani przez Rosjan, a nie osoby łamiące zwyczajowe prawo miejscowe. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Abrek) .

Św. Hipolit o greckich misteriach: misteria we Flius, misteria w Eleusis, misteria Rei-Cybeli

Stanisław Schneider

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Hipolit Rzymski, (170-235) pisarz wczesnego Kościoła, prezbiter, męczennik, ojciec i święty Kościoła katolickiego oraz prawosławnego; antypapież w latach 217-235. Jako prezbiter kościoła w Rzymie, za pontyfikatu papieża Zefiryna, wyróżniał się wiedzą i elokwencją. To właśnie w tym czasie Orygenes, wtedy młody człowiek, słuchał jego homilii[5]. Był jednym z teologów aktywnie występujących przeciw nauczaniu sabelian[3]. Odmówił zaakceptowania nauczania papieża Zefiryna, a jego następcę, Kaliksta I (217222), oskarżył o sprzyjanie herezji chrystologicznej monarchian, a także o osłabianie morale Kościoła przez zbytnią pobłażliwość w przyjmowaniu z powrotem na łono Kościoła ludzi wyłączonych za popełnienie ciężkich grzechów, jak zabójstwo, cudzołóstwo itp. W tym czasie wydaje się, że pozwolił (lub nakazał) się wybrać w charakterze alternatywnego biskupa Rzymu i kontynuował krytykę wobec kolejnych papieży Urbana (222230) i Poncjana (230235). W Chronicon Paschale znajduje się jedna mała wzmianka, iż siedziba Hipolita znajdowała się w Portus koło Rzymu. Był to rodzaj schizmy. W czasie prześladowań za panowania cesarza Maksymina Traka został zesłany razem z ówczesnym papieżem Poncjanem w 235 r. na Sardynię, gdzie obaj dostojnicy pojednali się i zginęli. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hipolit_Rzymski). Misteria greckie odprawiane były przez 2 tysiące lat, od około XV w. p.n.e. do 391 n.e. oficjalnie (zakazane zostały przez cesarza Teodozjusza), później potajemnie. Należały one do najważniejszych i najświętszych kultów religijnych świata greckiego. Aby uczestniczyć w obrzędach wystarczyło mówić po grecku i być w stanie czystości rytualnej. Wtajemniczenia mógł dostąpić każdy: bez względu na status społeczny (wolni i niewolnicy), płeć czy pochodzenie. Możliwość uzyskania wtajemniczenia wiązała się z tzw. czystością serca. Dokładnej tajemnicy misteriów podobno nikt z wtajemniczonych nie wyjawił. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Misteria_eleuzyjskie)

Świat pani Malinowskiej

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Piękna, wytworna kobieta z wyższych sfer i z klasą zakochawszy się, oddaje rękę przystojnemu, acz prymitywnemu drobnemu urzędniczynie. Korzystając z posiadanych możliwości, załatwia mężowi stanowisko odpowiednie do jej pozycji towarzyskiej stanowisko wicedyrektora formy, w której wcześniej był referentem. I to był jej błąd. Mąż bowiem robi karierę nie przebierając w środkach i niszcząc wszelkich prawdziwych bądź wyimaginowanych konkurentów. Na domiar złego niszczy psychicznie żonę, poniża ją i zdradza.

Przedziwne starodawne, zdumiewające opowieści

Andrzej Juliusz Sarwa

Dwie opowieści budzące dreszcz grozy, których lepiej nie czytać po zmroku: Historia przedziwna Antoniego de Haeckt i Przedziwna, starodawna, zdumiewająca opowieść... Najbardziej ujmujący w tych opowiadaniach jest styl pisarski Sarwy, pięknie stylizowany w zależności od okresu, w jakim miały miejsce opisywane wydarzenia. Język autora jest bardzo dojrzały i dopracowany. Nie nadużywa kwiecistych metafor czy patetycznych opisów. Pisze pięknie, ale przystępnie.

Tryumf śmierci

Gabriele Dannuzio

Triumf śmierci jest trzecią powieścią DAnnunzio wydaną po Rozkoszy (Il Piacere) oraz Niewinnym (L'Innocente); ze względu na podobną tematykę skoncentrowaną wokół gwałtownej namiętności. Tytuł Triumf śmierci inspirowany był twórczością Francesca Petrarki i średniowiecznym malarstwem. Pisanie utworu ukończył w opuszczonym klasztorze znajdującym się niedaleko rodzinnej Pescary, w miejscowości Francavilla; przebył tam z Neapolu w grudniu 1893. Podstawowym problemem powieści jest miłość będąca nierozerwalnie połączoną ze śmiercią. Szkice do utworu stanowiła korespondencja pisarza z Barbarą Leoni (nazywana była przez niego Barbarellą); niektóre fragmenty listów zostały bezpośrednio wprowadzone do dzieła. Głównymi jej bohaterami są Giorgio Aurispa i Ippolita Sanzio.

Don Kichot z La Manchy

Miguel de Cervantes Saavedra

Don Kichote z La Manchy (pełny tytuł: Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manchy; hiszp. El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha) powieść Miguela de Cervantesa. Pierwsza część utworu została opublikowana w 1605, natomiast druga w 1615 roku. Powieść opowiada o losach szlachcica, który wpada w obłęd pod wpływem romansów rycerskich i wyrusza w świat jako błędny rycerz, niesiony nieodłączną szczytną chęcią pomagania ludziom i bronienia najsłabszych. (za Wikipedią).

Emilka ze Srebrnego Nowiu. Emily of New Moon

Lucy Maud Montgomery

Emilka ze Srebrnego Nowiu, powieść dla dziewcząt, autorstwa Lucy Maud Montgomery. Zawiera najwięcej wątków autobiograficznych, ze wszystkich utworów pisarki. Opowiada historię kilkunastoletniej dziewczynki, która po śmierci ojca musi zamieszkać u nieznanych krewnych w tytułowym Srebrnym Nowiu. (Za Wikipedią). Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Podbój Prus w XIII wieku. Przyczyny krzyżackiego sukcesu

Piotr Szczurowski

Obszerna rozprawa naukowa na temat przyczyn krzyżackiego sukcesu w podboju Prus w XIII wieku. Rozdział I: Geneza i ogólna charakterystyka stron konfliktu, czyli o podejściu do nauki historii. Historia jako nauka nomotetyczna i idiograficzna. Prusowie, czyli o nomotetycznym standardzie. Krzyżacy i krzyżowcy, czyli o idiograficznym fenomenie. Rozdział II: Przebieg podboju Prus w XIII wieku. Preludium i etap I podboju (do roku 1236). Etap II podboju (lata 1237-1255). Etap III podboju (lata 1255-1274). Etap IV podboju (lata 1274-1295) i jego skutki. Rozdział III: Przyczyny sukcesu podboju Prus leżące po stronie podbijanych. Czynniki geograficzne. Czynniki gospodarcze, demograficzne, psychospołeczne i instytucjonalne. Uzbrojenie Prusów na tle uzbrojenia krzyżaków i krzyżowców. Rozdrobnienie polityczne Prusów. Postawa pruskiej arystokracji plemiennej wobec najeźdźców. Rozdział IV: Przyczyny sukcesu podboju Prus leżące po stronie podbijających. Polityczne wsparcie krzyżaków ze strony papiestwa. Propaganda krucjat i ich finansowanie. Aspekt psychospołeczny. Polityczne wsparcie krzyżaków ze strony monarchii europejskich. Militarne wsparcie krzyżaków ze strony krzyżowców. Postawy i motywacje rycerzy-zakonników, krzyżowców i osadników. Zakończenie, czyli pytania o alternatywę.

Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Dziewiąta. Część I, II i III. Księga Dziesiąta. Część I, II i III

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika Sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.

Pożycie mieszkańców nieba między sobą. Obcowanie ich z nami

Marian Morawski

Treść: Krótkie wprowadzenie. Pożycie mieszkańców nieba między sobą. Obcowanie mieszkańców nieba z nami. Prócz posiadania Boga święci w niebie mają jeszcze szczęście dodatkowe. Wyraz zachwyt najlepiej określa stan duszy widzącej Boga. Między tym jednak zachwytem a zachwytami w tym życiu na ziemi jest różnica radykalna. Zajmowanie się stworzeniami leży poza sferą istotnego szczęścia błogosławionych, bo posiadanie Boga jest pełnią szczęścia. Uczucia dla stworzeń mogą być mimo to u niebian nawet intensywne. Święci obcują między sobą. Mówi nam o tym Pismo św. Starego i Nowego Zakonu. Tak samo tę prawdę pojmują starzy chrześcijanie w epitafiach i pisarze i Ojcowie współcześni. Ojcowie pocieszają wiernych, że odnajdą w niebie drogich zmarłych. Myśl ta i dla nas ma być pociechą. Dlatego Bóg obowiązuje nas przykazaniem miłości powszechnej w tym życiu, że powołał nas do społeczności niebieskiej. Święci znają się nawzajem, bo w Bogu widzą i stworzenia. Nadto posiadają prawdopodobnie sposób poznawania stworzeń bezpośrednio. Mają i pewną jakąś mowę, język niebian. Czy po tym końcu świata Bóg nowe światy tworzyć będzie? Czy znowu panowanie nad nimi świętym poruczy? Albo, czy już teraz istnieją gdzieś inne światy, nad którymi może święci królują? To jedno pewne, że od takiego jakoby zajęcia szczęście świętych jest zupełnie niezależne. Są oni, jak nas niniejsze studium przekonało, doskonale szczęśliwi wiecznym zachwytem w Bogu i mają naddatek szczęścia w błogosławionym obcowaniu między sobą.

Eksperymenty hipnotyczne

Richard von Krafft-Ebing

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Opis badań nad hipnozą, opis eksperymentów hipnotycznych, które rzeczywiście miały miejsce. Analiza ich, próba wyciągnięcia wniosków wszystko to zawarte jest w niniejszej książce autorstwa austriacko-niemieckiego seksuologa, psychiatry, neurologa i kryminologa. W 1886 roku napisał dzieło Psychopathia Sexualis, słynny zbiór przypadków seksualnych zaburzeń. Uważany jest za twórcę współczesnej patologii seksualnej. Baron von Krafft-Ebing urodził się w Mannheim i studiował medycynę na Uniwersytecie w Heidelbergu. Po ukończeniu studiów medycznych pracował w kilku szpitalach psychiatrycznych. Był profesorem psychiatrii w Strasburgu, Grazu i Wiedniu. Popularyzował psychiatrię poprzez wykłady otwarte na ten temat i teatralne demonstracje hipnotyzmu, którym się przez większość życia pasjonował.