Świat nowych technologii. Czy sztuczna inteligencja zdominuje życie człowieka?

Jadwiga Stawnicka, Danuta Morańska, Wacław Kubies (red.)

Od wielu lat nasze codzienne funkcjonowanie we współczesnym świecie wspierane jest nowymi technologiami. Najnowsze odkrycia uczonych nie pozostają w laboratoriach naukowych, ale z dnia na dzień stają się częścią naszego codziennego życia. Czy jest ktoś, kto obecnie potrafi wyobrazić sobie funkcjonowanie bez dostępu do sieci, komputera czy smartfona? Jeżeli nawet tak, to osoba ta musi liczyć się z tym, że będzie jej trudniej komunikować się ze znajomymi, podróżować, kształcić się, a nawet znaleźć pracę. Powiedzenie, które mówi: Jeżeli nie ma cię w sieci, to nie istniejesz, pokazuje, jak nowe technologie i sztuczna inteligencja kształtuje nasze codzienne funkcjonowanie – czy się na to godzimy czy nie. Obecnie na rynek pracy wchodzi pokolenie, które w swojej książce Jean Twege określa jako pokolenie Igen. Są to osoby, które urodziły się po roku 1995. Czyli takie, które nie pamiętają czasu, gdy Internet nie istniał, nie było Facebooka, Instagrama czy innych platform komunikacyjnych. To właśnie te osoby dzisiaj mają wpływ na kreowanie „cyberświata”. W związku z tym należy zadać sobie pytanie: czy świat nowych technologii i sztuczna inteligencja zdominuje życie człowieka? W książce autorzy poruszają wiele istotnych kwestii związanych z rozwojem nowych technologii i sztucznej inteligencji. Niewątpliwie ich rozwój będzie się przyczyniał do rozwoju naszego kraju i świata. Należy pamiętać, że rozwój to nie tylko korzyści, ale i zagrożenia. Mamy nadzieję, że książka ta skłoni czytelnika do refleksji i odpowiedzi na pytanie, czy nowe technologie i sztuczna inteligencja zdominują życie człowieka.

Metodologiczne podstawy naukowego rozwoju studentów

Kazimierz M. Czarnecki

(…) Praca: Metodologiczne podstawy naukowego rozwoju studentów przeznaczona jest głównie dla tych dyplomantów (myślę, że doktorantów również), którzy pragną rozwijać się “w nauce”, “przez naukę” i “dla nauki”. Obejmuje ona wybrane zagadnienia z ogólnej metodologii pracy naukowej, tj. takie, które sprawdziłem na seminariach dyplomowych, że są ważne, potrzebne i pomocne w rozwoju naukowym młodych czcicieli nauki.

Edukacja dorosłych na Górnym Śląskuod Wiosny Ludów do wybuchu pierwszej wojny światowej Częśc 2. Instytucjonalne formy pracy oświatowej na Górnym Śląsku w latach 1848-1914

Beata Matusek

Edukacja dorosłych na Górnym Śląsku na przełomie XIX i XX wieku to niezwykle interesujący, związany z wieloma pytaniami temat. Oddana do rąk Czytelników monografia stanowi kontynuację wydanej w 2018 roku przez Oficynę Wydawniczą "Humanitas" monografii "Edukacja dorosłych na Górnym Śląsku od Wiosny Ludów do wybuchu I wojny światowej. Część 1 - Sytuacja polityczna Górnego Śląska. Prekursorzy pracy oświatowej. Kierunki rozwoju edukacji dorosłych (1848 -1914)". Dla pełnego obrazu podjętego problemu warto zapoznać się z pierwszym wydaniem książki. Oddana do rąk Czytelników monografia jest efektem czasochłonnych badań naukowych, których przedmiotem uczyniono treści i formy podejmowanych na rzecz ludności Górnego Śląska działań.

Zarządzanie wartością przedsiębiorstw o orientacji jakościowej a kapitał intelektualny

Marek Jabłoński

(…) Koncepcja zarządzania wartością przedsiębiorstwa (ang. Value Based Management) w ostatnich latach nabiera znaczenia, szczególnie w obszarze efektywnego zarządzania organizacjami. Równolegle teoretycy i praktycy zarządzania zauważyli rosnącą rolę posiadanego kapitału intelektualnego organizacji, który stanowi podstawę budowy przewagi konkurencyjnej w trudnym turbulentnym otoczeniu. Umiejętne stosowanie miar finansowych i kapitału intelektualnego do zarządzania wynikami przedsiębiorstw (ang. Performance Management) jest obecnie strategicznym zadaniem zorientowanych na sukces organizacji (…).

Zarządzanie projektem kulturowym. Elementy teorii, doświadczenia, praktyki. Studia przypadków

Michał Kaczmarczyk, Krzysztof Knapczyk

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie specyfiki, zasad i metodologii zarządzania projektami kulturowymi na przykładzie czterech przedsięwzięć artystycznych: trzech projektów realizowanych w Polsce, tj. projektów „Od Opery do Musicalu”, „Karol” oraz „Krajobrazy Serc”, których producentem jest firma Agencja Kreatywna Przemysław Ruta Communication (dwa ostatnie realizowane były w koprodukcji z Wyższą Szkołą Humanitas w Sosnowcu oraz Fundacją „Humanitas”), a także jednego projektu zagranicznego, realizowanego w Grecji, tj. projektu „A Tributeto Il Divo. The 3 Tenors”, którego producentem jest spółka Agency Remarc L.L.C. Wszystkie cztery projekty, mimo że ich promotorami są instytucje prywatne, prowadzące działalność gospodarczą, mają nie tylko charakter komercyjny – realizują też istotne funkcje społeczne jako przedsięwzięcia z obszaru polityki kulturowej i dyplomacji kulturowej.

Edukacja Jutra. Współczesne zagadnienia wychowania i kształcenia. Zwrot w stronę edukacji jutra

Danuta Morańska (red.), Piotr Oleśniewcz (red.)

Autorzy artykułów odnieśli się do problematyki niezwykle szeroko, zwracając uwagę na kwestie rozwoju cywilizacyjnego. Podniesione zostały zagadnienia wpływu zmian cywilizacyjnych na świat wartości i kreowanie świata kultury w społeczeństwie informacyjnym. Omówione zostały problemy edukacyjne odnoszące się sposobu realizacji dydaktyki szkolnej, sprzyjającej rozwojowi niezbędnych do sprawnego i bezpiecznego funkcjonowania kompetencji oraz kwestii inkluzji społecznej i zawodowej osób o specjalnych potrzebach, które dzięki m.in. nowym możliwościom technologicznym i zmianie świadomości dotyczącej funkcjonowania tej grupy społecznej mogą na równych prawach w coraz większym stopniu korzystać z dostępu do edukacji i pracy.

Systemy medialne krajów bałkańskich

red. Zbigniew Oniszczuk, Marian Gierula

"(…) Zgodnie z koncepcją Daniela Hallina i Paolo Manciniego, przedstawioną w pracy Camparing Media Systems: Three Models of Media and Politics (Cambridge 2004), media masowe w krajach południa Europy mieszczą się w modelu spolaryzowanego pluralizmu. Model ten w opinii obu autorów posiada cztery charakterystyczne cechy. Po pierwsze, odznacza się niskim poziomem czytelnictwa dzienników i gazet, adresowanych głównie do elit społecznych. Po drugie, instytucje państwowe mają duże możliwości kontrolowania mediów masowych, gdyż występują wobec nich w roli właściciela, regulatora i podmiotu finansującego. Po trzecie, w modelu południowoeuropejskim mamy do czynienia z wysokim stopniem pararelizmu politycznego, czyli silnym powiązaniem działalności mediów z partiami politycznymi (...)".

Budowanie strategii rozwoju uczelni jako element modelu zarządzania przez cele na rynku szkolnictwa wyższego. Studium przypadku Akademii Humanitas

Agata Dudek, Michał Kaczmarczyk

Strategia rozwoju może być istotnym instrumentem wspierającym procesy zarządzania w szkole wyższej. Umożliwia ona uczelni określenie, jakie cele chce osiągnąć w określonym czasie i jaki kierunek rozwoju powinna obrać, co wydaje się ważne zarówno dla samej uczelni, jak i dla jej pracowników, studentów oraz innych interesariuszy wewnętrznych i zewnętrznych. Strategia rozwoju pozwala instytucji akademickiej na analizę rynku edukacyjnego i konkurencji oraz wypracowanie unikalnej oferty, która przyciągnie najlepszych kandydatów na studia i pracowników, w tym nauczycieli akademickich. Nadto posiadanie strategii rozwoju umożliwia uczelni zidentyfikowanie możliwości rozwoju oraz potencjalnych korzyści i zagrożeń, takich jak zmieniające się trendy demograficzne, nowe przepisy prawa, zachowania konkurentów czy zmieniające się oczekiwania studentów. Dzięki strategii uczelnia może być lepiej przygotowana na zmiany i podejmować odpowiednie działania adaptacyjne. Strategia rozwoju jest zatem narzędziem, które pozwala szkole wyższej na wypracowanie długoterminowej wizji i planu działań, programowanie rozwoju zgodnie ze swoją misją i wartościami oraz konsekwentne dążenie do osiągnięcia przyjętych celów. Strategia rozwoju może również pomóc uczelni w budowaniu relacji i partnerstw z innymi instytucjami, przedsiębiorstwami, organizacjami czy organami władzy publicznej, takimi jak Polska Komisja Akredytacyjna. Pozwala to na wymianę wiedzy i doświadczeń, wspólne projekty i generowanie innowacji, a w dłużej perspektywie - na kreowanie wokół uczelni silnego kapitału społecznego.