Budowanie strategii rozwoju uczelni jako element modelu zarządzania przez cele na rynku szkolnictwa wyższego. Studium przypadku Akademii Humanitas

Agata Dudek, Michał Kaczmarczyk

Strategia rozwoju może być istotnym instrumentem wspierającym procesy zarządzania w szkole wyższej. Umożliwia ona uczelni określenie, jakie cele chce osiągnąć w określonym czasie i jaki kierunek rozwoju powinna obrać, co wydaje się ważne zarówno dla samej uczelni, jak i dla jej pracowników, studentów oraz innych interesariuszy wewnętrznych i zewnętrznych. Strategia rozwoju pozwala instytucji akademickiej na analizę rynku edukacyjnego i konkurencji oraz wypracowanie unikalnej oferty, która przyciągnie najlepszych kandydatów na studia i pracowników, w tym nauczycieli akademickich. Nadto posiadanie strategii rozwoju umożliwia uczelni zidentyfikowanie możliwości rozwoju oraz potencjalnych korzyści i zagrożeń, takich jak zmieniające się trendy demograficzne, nowe przepisy prawa, zachowania konkurentów czy zmieniające się oczekiwania studentów. Dzięki strategii uczelnia może być lepiej przygotowana na zmiany i podejmować odpowiednie działania adaptacyjne. Strategia rozwoju jest zatem narzędziem, które pozwala szkole wyższej na wypracowanie długoterminowej wizji i planu działań, programowanie rozwoju zgodnie ze swoją misją i wartościami oraz konsekwentne dążenie do osiągnięcia przyjętych celów. Strategia rozwoju może również pomóc uczelni w budowaniu relacji i partnerstw z innymi instytucjami, przedsiębiorstwami, organizacjami czy organami władzy publicznej, takimi jak Polska Komisja Akredytacyjna. Pozwala to na wymianę wiedzy i doświadczeń, wspólne projekty i generowanie innowacji, a w dłużej perspektywie - na kreowanie wokół uczelni silnego kapitału społecznego.

Z dziejów Zagórza

red. nauk. Dariusz Rozmus, Sławomir Witkowski

Dzieje Zagórza, obecnie dzielnicy Sosnowca, jak do tej pory nie doczekały się obszernej publikacji historycznej. W tym tomie staraliśmy się zamieścić artykuły, które poszerzają wiedzę na temat historii i kultury Zagórza. Poruszają one tak istotne kwestie, jak początki osady (artykuły dra D. Rozmusa, dra S. Witkowskiego oraz dra J. Pierzaka) oraz późniejsze dzieje polityczne aż po czasy współczesne (artykuły mgr A. Makarskiej, dra M. Rudego). Nie pominięto również dziejów zagórskiego sportu (prof. dr hab. M. Ponczek, mgr A. Fryc) i zabytków (mgr A. Malinowska-Klimek). Przedstawiliśmy również w książce stare zdjęcia Zagórza z kolekcji Artura Ptasińskiego – regionalisty, a także współczesne impresje tego samego autora. Nie brakło również w naszych tekstach analizy utworu literackiego, którego akcja dzieje się w dziewiętnastowiecznym dworku Mieroszewskich (mgr M. Cyankiewicz).

ZACHOWANIA ORGANIZACYJNE. SPOJRZENIE NA PROBLEMY TEORII I PRAKTYKI

Jolanta Staszewska

W niniejszym opracowaniu przedstawiono uogólnione spojrzenie na zachowania organizacyjne w kontekście funkcjonowania jednostki, grupy jako całości i grup względem siebie, co dotyczy zachowań międzyorganizacyjnych

Konkursy jakości a efektywność lokalnej polityki oświatowej na przykładzie Programu "Samorządowy Lider Edukacji"

Michał Kaczmarczyk, Przemysław Ruta, Maria Zrałek

Niniejsza monografia stanowi próbę całościowego przedstawienia założeń konkursu „Samorządowy Lider Edukacji” i sposobów ich realizacji w kontekście roli, jaką przedmiotowy konkurs odgrywa w procesie zarządzania jakością w jednostce samorządu terytorialnego. Autorzy starają się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób, w jakim zakresie i w jakich aspektach konkurs jakości może przyczyniać się do doskonalenia jakości zarządzania oświatą w jednostkach samorządowych oraz jakie pełni funkcje na rzecz organizacji samorządowej rozumianej w kategoriach podmiotu zarządzania.

Podstawowe pojęcia zawodoznawstwa

red. nauk. Kazimierz M. Czarnecki

"(...) Zakres tematyczny opracowania wykracza poza dotychczasowe widzenie omawianej problematyki. W sposób pogłębiony analizuje podstawowe obszary zawodoznawstwa. Z drugiej strony problematyka zawodoznawstwa uzyskuje nowe spojrzenie na jej zakres treściowy. Autorzy pracy proponują nowy teoretyczny model zawodoznawstwa oparty na zawodzie, pracy zawodowej człowieka, materiałach zawodowej pracy człowieka, wytworach zawodowej pracy człowieka. Należy z pewnością potwierdzić, że zarysowany w pracy model zawodoznawstwa (wg K. Czarneckiego) precyzuje zakres tej dziedziny wiedzy, uwzględniając dorobek teoretyczny i doświadczenia praktyczne (w tym społeczno-gospodarcze). Zawodoznawstwo jest nowa dziedziną nauki. Recenzowane opracowanie w sposób szczególnie trafny, odpowiadający na szerokie zapotrzebowanie tego zakresu wiedzy, precyzuje przedmiot zawodoznawstwa jako dziedziny naukowej (...)."

Zarządzanie przez chaos. Wybrane aspekty epidemii COVID-19 w percepcji pracowników ochrony zdrowia

Michał Kaczmarczyk, Maria Zrałek

Niniejsza monografia jest próbą syntetycznego opisu i krytycznej oceny działań polskiej administracji publicznej w obszarze zarządzania kryzysowego w warunkach epidemii wywołanej koronawirusem SARS-CoV-2, ze szczególnym uwzględnieniem okresu tzw. pierwszej fali pandemii, a zatem okresu przypadającego na miesiące wiosenne 2020 roku. Autorzy przedstawią wybrane działania i zaniechania państwa, wpisujące się w aktywność związaną z przeciwdziałaniem kryzysowi i reagowaniem na jego przejawy, próbując odpowiedzieć na pytanie: na ile owe działania były zgodne z regułami nowoczesnego zarządzania kryzysowego? W tym kontekście zaprezentowane i omówione zostaną wyniki badania „Wybrane aspekty zarządzania epidemią SARS-CoV-2 w percepcji pracowników sektora ochrony zdrowia”, zrealizowanego przez Instytut Nauk o Zarządzaniu i Jakości Wyższej Szkoły Humanitas, pod kierunkiem Michała Kaczmarczyka. Celem badania było poznanie opinii lekarzy, ratowników medycznych, pielęgniarek, elektroradiologów i menedżerów ochrony zdrowia na temat wybranych elementów procesu zarządzania sytuacją kryzysową związaną z epidemią COVID-19. Badanie, o charakterze ogólnopolskim, przeprowadzono w okresie od 20 kwietnia do 20 maja 2020 roku z wykorzystaniem metody ankietowej bezosobowej oraz metody wywiadu pogłębionego.

Kraina kreatywności - warsztat twórczego pedagoga w pracy z dziećmi

Danuta Krzywoń, Hewilia Hetmańczyk

Książka „Kraina Kreatywności – warsztat twórczego pedagoga w pracy z dziećmi”, stanowiąca kontynuację publikacji „Kraina Kreatywności – sposoby przeciwdziałania rutynie w pracy z dziećmi poprzez ekspresję twórczą i artystyczną”1, odpowiada na po­trzeby osób na co dzień zajmujących się odkrywaniem artystycznych zamiłowań swoich wychowanków. Rozwijanie twórczości od najmłodszych lat jest podstawą do ukształ­towania w dziecku twórczego stylu życia. Wielu współczesnych dydaktyków zwraca uwagę na pilną potrzebę wzmacniania twórczości w edukacji. Jednym z podstawowych elementów przygotowania młodego człowieka do realizacji podstawowego celu, czyli twórczego stylu życia, jest kształtowanie twórczej relacji ze środowiskiem. Książka składa się z trzech części, w tym z 3 rozdziałów.   Część pierwsza – teoretyczna stanowi krótki wstęp wprowadzający w tematykę publikacji. Przybliża definicję twórczości, omawia czteroaspektowy paradygmat in­terpretacji twórczości. Ponadto przedstawia dwa podejścia do twórczości oraz zapo­znaje z różnymi stanowiskami, zajmowanymi podczas dyskursu o twórczości dzieci.   Część druga – praktyczna składa się z wprowadzenia oraz trzech rozdziałów. Każdy rozdział części praktycznej obejmuje jeden zakres zabaw, a zarazem jeden obszar stymulacji. Do każdego z tych obszarów przyporządkowane są propozycje zabaw i rozwiązań praktycznych, poprzedzone krótkim wstępem teoretycznym, wprowadzającym czytelnika w specyfikę proponowanych zabaw. Pracę zamyka część trzecia – empiryczna, zawierająca opis, analizę i interpreta­cję wyników przeprowadzonych badań, z wykorzystaniem metody sondażu i obser­wacji, których celem było zapoznanie się z posiadaną wiedzą na temat twórczości, w tym twórczości plastycznej, i podejściem do twórczego nauczania wśród nauczy­cieli wychowania przedszkolnego.

OD DZIERŻYŃSKIEGO DO BERII. STUDIA O SOWIECKIM PRAWIE TERRORU (1917-1953)

Adam Lityński

Zbiór tekstów o sowieckim prawie terroru w latach 1917-1953.