Dietetyka i sztuka kulinarna antyku i wczesnego Bizancjum (II-VII w.). Część II, Pokarm dla ciała i ducha

Maciej Kokoszko

Jest to kontynuacja cyklu książek poświęconych historii jedzenia, dietetyki i medycyny w antyku klasycznym i wczesnym Bizancjum. Autorzy przedstawiają studia odnoszące się do kolejnych grup pokarmów – kontynuując wątek podjęty w części I książki Dietetyka i sztuka kulinarna antyku i wczesnego Bizancjum (II–VII w.) pt. Zboża i produkty zbożowe w źródłach medycznych antyku i wczesnego Bizancjum (nr XVI, ser. „Byzantina Lodziensia”), opisując rolę roślin strączkowych i warzyw, immanentnych składników diety starożytnych. Analizują też znaczenie mięs, podrobów i wyrobów wędliniarskich w kuchni i praktyce medycznej. Ważne są też teksty odnoszące się do kulturowych, ideologicznych i ekonomicznych aspektów żywności w życiu ówczesnych społeczności grecko-rzymskich i bizantyńskich. Aprowizacja Antiochii nad Orontesem nabiera znaczenia studium przypadku, zaś tekst o nawykach żywieniowych, smakoszostwie i poszczeniu ilustruje kontekst antropologiczny i historyczny diety. Pozwala zrozumieć pozamaterialne przyczyny konkretnej praktyki dietetycznej na podstawie drobiazgowej i erudycyjnej analizy setek świadectw źródłowych ówczesnego piśmiennictwa i pokazuje religijne znaczenie zwyczajów żywieniowych. Publikacja stanowi syntetyczne ujęcie zarządzania dostępnością żywności dla dużych skupisk ludzkich tego okresu. Antiochia nad Orontesem jest dobrym przedmiotem badań ze względu na długotrwałą (i ciągle aktualną) tradycję badań archeologicznych i stosunkowo bogaty zasób źródeł pisanych. 

Biospołeczne uwarunkowania uczestnictwa w kulturze fizycznej i zdrowotnej osób w różnym wieku

Anna Makarczuk, Anna Maszorek-Szymala, Jolanta E. Kowalska, Arkadiusz Kaźmierczak

Prezentowana publikacja dotyczy uniwersalnych zagadnień wartości kultury fizycznej w procesie kształcenia i wychowania, pedagogicznych i historycznych przejawów idei olimpijskiej, współczesnych problemów promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, a także zdrowotnych uwarunkowań aktywności ruchowej. Autorzy - specjaliści z zakresu pedagogiki, nauk medycznych i nauk o kulturze fizycznej - podejmują m.in. problematykę związaną z pozytywnym wpływem ruchu na ludzki organizm w różnych okresach życia: począwszy od wczesnego dzieciństwa, poprzez życie dorosłe, aż po starość.

Instytucja odpowiedzialności posiłkowej w polskim prawie karnym skarbowym

Katarzyna Rydz-Sybilak

Instytucja odpowiedzialności posiłkowej stosowana wcześniej fakultatywnie stała się obecnie obligatoryjna w razie wystąpienia przesłanek ją warunkujących. Jest ona szczególną formą odpowiedzialności przewidzianą w kodeksie karnym skarbowym. Systemowo jest odpowiedzialnością inną niż odpowiedzialność karna powszechna za własne działanie lub zaniechanie. Typowy dla prawa karnego aspekt indywidualizacji ponoszenia kary za swoje przewinienia podlega w prawie karnym skarbowym modyfikacjom. Zakłada bowiem możliwość przeniesienia wykonania kar i środków karnych o charakterze finansowym – ze sprawcy na inny podmiot. Rodzi się zatem pytanie o charakter oraz wymiar omawianej instytucji. Pomocny dla wyjaśnienia tej kwestii jest niewątpliwie sam charakter prawa karnego skarbowego i wiodący w nim prym walor kompensacji, będący priorytetem, dla podstawowej w prawie karnym powszechnym, represji. Oczywiście głównym zadaniem prawa karnego skarbowego jest przecież w istocie dążenie do zapewnienia wpływów przynależnych Skarbowi Państwa z różnych tytułów prawnych, tak więc egzekwowanie należności staje się głównym celem i zadaniem nadrzędnym, nawet nad karno-wychowawczym aspektem prewencyjnym celów wszystkich kar i środków karnych. Książka jest syntetycznym, jak również całościowym ujęciem zagadnień dotyczących statusu oraz uprawnień podmiotu mającego ponosić odpowiedzialność posiłkową, jak również kumulacji jego roli z inną stroną, czy też quasi-stroną postępowania karnego skarbowego. 

Zewnętrzne źródła finansowania samorządu terytorialnego. Teoria a praktyka

Beata Guziejewska

 Finanse publiczne pełnią w gospodarce rynkowej szczególną rolę, determinując zachowania zarówno indywidualnych podmiotów, jak i rozwój całej gospodarki. Zajmują się nie tylko przepływem strumieni dochodów i wydatków publicznych, ale badają przyczyny oraz skutki zjawisk i procesów nimi wywołanych. Nieodłącznym elementem w systemie finansów publicznych jest samorząd terytorialny, będący wyrazem decentralizacji zadań i finansów w państwie. Samorząd terytorialny stanowi publicznoprawny związek mieszkańców danego obszaru, realizujący zarząd sprawami danej wspólnoty. Fenomen samorządu terytorialnego i jego finansów polega na tym, że z jednej strony mają one żywotne znaczenie dla codziennej egzystencji każdego obywatela, z drugiej są elementem finansów państwa jako całości. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie systemu zewnętrznych źródeł finansowania samorządu terytorialnego zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i rozwiązań praktycznych oraz funkcji spełnianych przez nie w finansach publicznych, tak z punktu widzenia państwa jak i podmiotów komunalnych.

Strategie

Jacek Brzozowski, Krystyna Pietrych

U początków projektu Strategie ”ja” (po)romantycznego w poezji polskiej XIX-XXI wieku, rezultatem którego jest niniejsza publikacja, stała nieodmiennie powracająca myśl, że zaskakująco wiele - wbrew diagnozom radykalnie separującym poezję romantyczną od jej dwudziestowiecznych realizacji - łączy poetyckie dykcje na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci. Koncentrujemy się na fundamentalnym wymiarze tekstu, który jednocześnie poza tekstowość wykracza. Ten wymiar wyznacza podmiot rozumiany zarówno zgodnie z poetyką strukturalistyczną jako kategoria immanentna wypowiedzi, jak i poststrukturalistycznie - rozpatrywany w ujęciu antropologicznym i kulturowym. Szeroka formuła podmiotowości, nietożsama z abstrakcyjną ideą filozoficzną, lecz istniejąca poprzez wielość jednostkowych realizacji, jest dla nas kategorią centralną i nadrzędną, służącą wydobyciu ciągłości procesu historycznoliterackiego (a nawet szerzej - kulturowego), trwającego w poezji polskiej nieprzerwanie od romantyzmu do dzisiaj.

Prognozowanie upadłości spółek giełdowych

Paweł Kopczyński

Upadłość przedsiębiorstw jest zjawiskiem typowym dla gospodarki rynkowej. Część bankrutujących firm to podmioty zarządzane w sposób mało efektywny. Niekorzystne warunki makroekonomiczne i nieprzyjazne otoczenie mogą powodować utratę zdolności do działania niektórych podmiotów. Przedsiębiorstwa upadające różnią się od firm, którym nie zagraża utrata zdolności do utrzymania się na rynku. Analizując te różnice, można dostrzec pewne prawidłowości, typowe dla jednostek kończących działalność. Dzięki temu możliwe jest opracowanie skutecznych metod prognozowania upadłości, niezależnie od tego, jakie są jej przyczyny. Publikacja jest poświęcona prognozowaniu upadłości podmiotów gospodarczych. Pokazano w niej problemy przedsiębiorstw funkcjonujących w warunkach gospodarki rynkowej. Opisano cykl życia przedsiębiorstwa, wyjaśniono też, w jaki sposób otoczenie wpływa na działalność firm i zdolność do utrzymania się na rynku. Zaprezentowano przyczyny upadłości i symptomy zapowiadające utratę zdolności do działania. Książka zawiera przegląd i szczegółowy opis metod prognozowania bankructwa, opracowanych w różnych krajach. Poddano je krytycznej analizie, prezentując ich wady i zalety. W centrum uwagi znalazły się metody pochodzące z krajów rozwijających się. Przedstawiono modele służące przewidywaniu upadłości przedsiębiorstw azjatyckich, afrykańskich i prowadzących działalność we wschodniej i południowej Europie. Omówiono wybrane metody stworzone w krajach wysoko rozwiniętych, zwłaszcza te, które nie były dotąd opisane w polskiej literaturze przedmiotu.

Pamięć lat nazizmu w niemieckim filmie fabularnym lat 1946-1965

Konrad Klejsa

W jaki sposób niemieccy twórcy filmowi dwóch pierwszych dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej opowiadali o niedawnej przeszłości? Które tematy z nią związane były szczególnie często podejmowane w filmach fabularnych, a jakie pozostały przemilczane? W jaki sposób bieżąca polityka oddziaływała na audiowizualne reprezentacje autentycznych wydarzeń oraz fikcjonalne narracje osadzone w realiach III Rzeszy? Na te pytania próbuje odpowiedzieć autor niniejszej książki. Została ona podzielona na trzy części: okres do 1949 r. (filmy powstałe w strefach okupacyjnych), kinematografie Niemieckiej Republiki Demokratycznej do połowy lat 60. (cezurą jest XI Plenum Komitetu Centralnego SED) oraz Republiki Federalnej Niemiec (do pojawienia się tzw. Nowego Kina Niemieckiego). Walorem pracy jest komparatystyczne zintegrowanie rozważań dotyczących kina RFN i NRD wokół kilku zagadnień tematycznych, m.in. mitu o „dobrym Wehrmachcie”, przedstawień ruchu oporu oraz reprezentacji obozów koncentracyjnych. Bazę źródłową monografii stanowi ponad sto pełnometrażowych filmów fabularnych oraz najważniejsze recenzje opublikowane w głównych tytułach prasowych obu krajów. 

Zrozumieć terytorium. Idea i praktyka

Aleksandra Nowakowska

 Książka zawiera rozważania na temat terytorium i terytorialnego wymiaru rozwoju. Opisano czynniki, które decydują o dynamice tego rozwoju oraz warunków włączania się lokalnych gospodarek w szybki i skomplikowany proces globalizacji. Myślą przewodnią jest analiza relacji społeczeństwo – gospodarka, co w praktyce przekłada się na relacje terytorium lokalne – przedsiębiorstwo. Pokazano, w jaki sposób przestrzeń określa własną autonomię i logikę procesów rozwoju. Następuje odejście od interpretacji przestrzeni pojmowanej w kategoriach statycznego miejsca lokalizacji zasobów i podmiotów gospodarczych w stronę ujęcia dynamicznego, w którym terytorium definiowane jest przez pryzmat relacji i aktywność lokalnych aktorów oraz kapitał społeczny i instytucjonalny. Terytorium tworzy przestrzeń instytucjonalną – oferuje bliskość instytucjonalną wyrosłą ze zbioru wspólnych procedur, ustalonych zasad i interakcji zachodzących między podmiotami. Wspólne reguły gry tworzone przez wspólne zwyczaje i zasady (instytucje nieformalne) tworzą ramy funkcjonowania gospodarki, są bazą dla koordynacji działań gospodarczych, sprzyjają wymianie informacji, procesom kooperacji, interaktywnego i kolektywnego działania. Instytucje nieformalne są zlokalizowane i powiązane z terytorium (np. normy kulturowe, przyzwyczajenia), a poziom bliskości instytucjonalnej warunkuje zakres i sposób, w jaki podmioty czy organizacje koordynują swoje zachowania rynkowe.