20 lat Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego

Tomasz Domański, Alicja Stępień-Kuczyńska

Utworzenie naszego Wydziału przypadło na przełom wieków. Wchodziliśmy w tę nową epokę, profesorowie i studenci, ze znacznymi oczekiwaniami i nadziejami. Dla nas, politologów, otwierały się nowe możliwości prowadzenia badań systemowych, porównawczych, zgłębiania kwestii demokracji i aktywności obywatelskiej. Wkrótce jednak mogliśmy się przekonać, że ten nowy świat, którego musimy się uczyć – „świat niestabilny i nieprzewidywalny”, jak określił go wiele lat temu Zygmunt Bauman – ma także oblicze ataku na World Trade Center i wojny w Ukrainie. Pamiętajmy, że w tym świecie jest miejsce dla nas, mających wiedzę, wolne umysły i czułe serca! prof. dr hab. Alicja Stępień-Kuczyńska (dyrektor Instytutu Studiów Politologicznych WSMiP w latach 2008–2016) Jesteśmy całkowicie nowym Wydziałem stworzonym od podstaw przez zespół wykładowców akademickich oraz naukowców zajmujących się interdyscyplinarnie różnymi aspektami studiów międzynarodowych oraz nauk o polityce. Nie powstaliśmy z podziału dawnych struktur uniwersyteckich, lecz na bazie zupełnie nowej filozofii – otwartej na świat i ludzi oraz na dialog międzynarodowy w jego różnych wymiarach i płaszczyznach. Wiedzieliśmy od początku, iż tylko dobrze wykształcone młode pokolenie jest w stanie budować otwarte społeczeństwo XXI wieku. Pragnęliśmy przekazać naszym studentom otwartość na zmiany i ciekawość odkrywania wolnego świata. Chcieliśmy im zaszczepić wartości, którymi powinni wyróżniać się w przyszłości jako absolwenci uczelni wyższej i przedstawiciele inteligencji. Nasz Wydział powstał na dwóch solidnych filarach, jakimi są internacjonalizacja oraz interdyscyplinarność. Obu tych filarów w sferze biznesu, polityki i dyplomacji oraz kultury i mediów potrzebuje bardzo mocno nasze miasto, region i cały kraj. prof. dr hab. Tomasz Domański (dziekan WSMiP w latach 2008–2016)

Znaczenie social media marketingu w branży filmowej

Milena Le Viet-Błaszczyk

Znaczenie social media marketingu w branży filmowej to pierwsze kompleksowe opracowanie, w którym szczegółowo przeanalizowano tytułowe zagadnienie w oparciu o badania empiryczne. Autorka połączyła teorie marketingowe z praktycznymi aspektami funkcjonowania branży filmowej i wykazała, w jaki sposób social media marketing może wpływać na sukces komercyjny filmów. Nowatorskie podejście uwzględniające specyfikę wskaźników marketingowych w mediach społecznościowych, a także elementy moderujące związane na przykład z gatunkiem filmu czy budżetem produkcji zaowocowały opracowaniem modelu uwypuklającego kluczowe czynniki wpływające na box office. Dzięki temu książka dostarcza zarówno naukowych, jak i praktycznych rekomendacji dla badaczy, studentów i praktyków działających w obszarze marketingu kultury, szczególnie marketingu filmowego, pomagając w pełni wykorzystać potencjał mediów społecznościowych do zwiększenia widowni i zysków z box office.

Kobiety na naukowym Olimpie? Łódzkie adeptki Klio w latach 1945-1989

Jolanta Kolbuszewska

Prezentowana monografia stanowi kontynuację, pogłębienie analiz, ilustrację ustaleń zawartych w książce Kobiety w drodze na naukowy Olimp... Akademicki awans polskich historyczek (od schyłku XIX wieku po rok 1989), Łódź 2020. To swoiste case study prezentujące kariery naukowe i biografie historyczek zatrudnionych w latach 1945-1989 w Instytucie Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Na książkę składa się osiem szkiców, których bohaterkami są nieprzeciętne, dokonujące transgresji w wielu obszarach historyczki: Natalia GąsiorowskaGrabowska, Gryzelda Missalowa, Halina Evert-Kappesowa, Helena Brodowska-Kubicz, Krystyna Śreniowska, Zofia Libiszowska, Alina Barszczewska-Krupa i Barbara Wachowska. Rozważania o łódzkich adeptkach Klio wpisują się zarówno w portret środowiska, jak i dzieje polskiej historiografii okresu PRL. Stanowią egzemplifikację kobiecych karier naukowych w Polsce Ludowej oraz przyczynek do szerszej dyskusji o wpływie płci żeńskiej na kształt uprawianych przez nią dyscyplin i samej Akademii.

Wielowymiarowość współczesnych wyzwań logistyki i transportu - analiza wybranych aspektów

Monika Wodnicka

Logistyka odgrywa kluczową rolę w sprawnym funkcjonowaniu gospodarek krajowych, całych sektorów oraz przedsiębiorstw z różnych branż. Wnosi istotny wkład w wiele zakresów działalności zarówno na poziomie makro-, jak i mikroekonomicznym. Niniejsza monografia powstała w celu przedstawienia wielowymiarowości współczesnych wyzwań w tych obszarach i stanowi ważny krok w kierunku pogłębienia wiedzy na temat podjętej problematyki. Jest efektem współpracy pracowników Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego ze studentami oraz absolwentami kierunków: logistyka i logistyka w gospodarce. Niektóre z rozdziałów publikacji powstały, by wskazać luki badawcze, inne w celu ugruntowania wiedzy. Wnioski płynące z zaprezentowanych analiz podkreślają znaczenie holistycznego podejścia do logistyki i mogą być użyteczne dla praktyków, badaczy oraz studentów.

Bauhaus - nauczanie/nowy człowiek

Małgorzata Leyko

Książka ma charakter konstelacyjny; zawiera teksty, które w bardzo różny sposób realizuję główną jej tematykę. Zawarte w monografii artykuły podejmują szczegółowe wątki dotyczące koncepcji nowego człowieka oraz edukacji w Bauhausie, jednocześnie uruchamiając na gruncie polskich badań dyskusję na ten właśnie temat. […] Projektowanie w Bauhausie rozpoczęło proces tworzenia człowieka w społeczeństwie technologicznie zaawansowanym, przy użyciu przedmiotów, obiektów architektonicznych, które wspomagają możliwości jego rozwoju, przetrwania i niejednokrotnie ekspansji. W nowym milenium filozof Henk Oosterling, odwołując się do słynnych pojęć Martina Heideggera, nazwał ten pełzający proces Dasein as Design (Bycie jako Projektowanie). […] Formułę tę rozwinął inny filozof Peter Sloterdijk i opisał jako formę konstruowania życia (bios) w społeczeństwie poprzez aplikowanie nowych rozwiązań technologicznych i strategii antropotechnicznych. Ideał nowego człowieka miał i ma do dziś swoje kontynuacje i istotne konsekwencje dla projektowania społeczeństw po II wojnie światowej. Wpisał się w wielu aspektach w szerszy model, który Michel Foucault nazywał wprost biopolityką. Sądzę, że publikacja tej monografii przyspieszy i otworzy nowe możliwości spojrzenia krytycznego na dziedzictwo Bauhausu. Z recenzji profesor Agnieszki Jelewskiej Książka Bauhaus –nauczanie/nowy człowiek zawiera wystąpienia prezentowane podczas seminarium naukowego, które odbyło się 16 listopada 2019 r. w Łodzi. Jego organizatorami było Muzeum Sztuki w Łodzi oraz Katedra Dramatu i Teatru Uniwersytetu Łódzkiego. Pod koniec roku 2019, kiedy niemal cały świat artystyczny i naukowy obchodził szumnie 100-lecie Bauhausu i kiedy odbyły się setki wystaw, seminariów i konferencji poświęconych tej wyjątkowej instytucji artystyczno­edukacyjnej, także w Łodzi chcieliśmy włączyć się w te obchody i – może na mniejszą skalę – dać sygnał o związkach naszej awangardy z praktyką i teorią sztuki wypracowaną w Bauhausie. […] Artyści związani z tą uczelnią nie tylko byli nauczycielami eksperymentującymi z nowymi metodami kształcenia, ale także wychowywali kolejne pokolenia twórców, którzy zakładali ośrodki edukacyjne zarówno w Europie, jak i na całym świecie. Dlatego nasze seminarium poświęciliśmy refleksji nad tą częścią spuścizny Bauhausu, rozumianego jako szkoła projektowania działająca w określonym czasie, ale też jako ośrodek, którego wpływ manifestował się także w edukacji. Ze Wstępu Założeniem Bauhausu było przygotowywanie osób utalentowanych artystycznie do roli projektantów w przemyśle i rzemiośle, a także rzeźbiarzy, i architektów. Podstawę stanowiło obszerne, uporządkowane szkolenie obejmujące wszystkie postaci i rękodzieła, omawiające zarówno technikę, jak i formę, ukierunkowane na pracę zespołową w projektach budowlanych. [Bauhaus rozpoczynał] szkolenie nie od „profesji”, lecz od „człowieka” posiadającego wrodzoną predylekcję do postrzegania życia jako całości. Walter Gropius,1935 Główną podstawą nauczania w szkołach sztuk pięknych powinien być kurs systematyczny poszczególnych umiejętności, jakie nagromadziły się w ciągu rozwoju sztuki. Należy studiować nie poszczególnych malarzy, lecz typy rozwiązań poszczególnych zagadnień fachowych. Przebieg kursu w szkołach sztuk pięknych powinien przechodzić od rzeczy prostych do coraz bardziej skomplikowanych, zużytkowując tego typu rozwiązania, które daje historia. Władysław Strzemiński,1928

Doświadczanie międzykulturowości. Na podstawie narracji młodych osób dorosłych pochodzenia żydowskiego

Agnieszka Krawczyk

Współczesność daje możliwość poznawania wielu różnych kultur, jednak doświadczanie międzykulturowości niejednokrotnie bywa wyzwaniem dla osób pochodzenia żydowskiego. Wymaga przezwyciężenia wielu trudności, ale też przyczynia się do rozwoju. Symboliczną inspiracją do podjęcia badań stała się historia Łodzi – miasta, które w początkach swego istnienia było związane z kulturą żydowską. Autorka przeprowadziła je w orientacji jakościowej, a do analizy zebranego materiału opracowała metodę językowo-narracyjną. * Kwestie zróżnicowania kulturowego i jego pedagogicznych konsekwencji nigdy nie były tak wyraziste, jak dziś. Autorka dotyka ważnego zagadnienia związanego z obecnością Żydów w Polsce. Jej badania nakładają się na renesans odzyskiwanej tożsamości w wymiarze społeczno-kulturowym. Wielu młodych ludzi, często wbrew niesprzyjającym okolicznościom, odkrywa swoje kulturowe korzenie, nadając im znaczenie w kreowanej tożsamości. Odgrywa to istotną rolę w konstruowaniu dojrzałej tożsamości społeczno-kulturowej w końcowej fazie adolescencji. Walorem monografii jest ukazanie problematyki w warunkach łódzkiego genius loci. Autorka umiejętnie wykorzystuje swój potencjał intelektualny oraz dostępne zasoby. Zaprezentowane w publikacji badania stanowią znakomity przykład podejścia interdyscyplinarnego poprzez zastosowanie wybranych aspektów gramatyki komunikacyjnej i narratologii – obecnych w językoznawstwie i literaturoznawstwie – w analizach z zakresu nauk społecznych, głównie pedagogiki. Autorka cechuje się ponadprzeciętną wnikliwością i refleksyjnością, co jest szczególnie znaczące w badaniach jakościowych. Doskonale panuje nad prowadzoną przez siebie narracją, trafnie operuje słowem, będąc precyzyjną w wyrażaniu myśli, a nade wszystko komunikatywną. Z recenzji PROF. DR. HAB. MIROSŁAWA SOBECKIEGO

Kultura i twórczość w czasach zarazy. Doświadczenie pandemii a aktywność artystyczna z punktu widzenia twórcy i odbiorcy

Magdalena Sasin

Inicjatywa cyklicznego publikowania prac w ramach serii "Twórczość i Edukacja" wyrosła z potrzeby stworzenia miejsca spotkania badaczy i praktyków zainteresowanych rozwijaniem oraz wspieraniem zdolności twórczych dzieci, młodzieży i osób dorosłych. W serii publikowane są prace poruszające problematykę edukacyjnych oraz społeczno-kulturowych uwarunkowań rozwoju szeroko pojętej aktywności twórczej w różnych dziedzinach. Pandemia koronawirusa SARS-CoV-2 wpłynęła na wszystkie dziedziny ludzkiego życia. Zmiany, jakie zaszły w życiu kulturalnym i twórczości artystycznej, stały się przedmiotem refleksji autorów tej książki - naukowców uniwersyteckich, czynnych artystów, pracowników instytucji kultury. Dzielą się oni swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami związanymi z brakiem możliwości uprawiania sztuki w dotychczasowym kształcie oraz poszukiwaniami innych środków wyrazu, nowych sposobów kontaktu z publicznością i edukacji artystycznej. Mamy nadzieję, że ta pozycja okaże się ciekawa i wartościowa dla czytelników, a w przyszłości, być może, stanie się jednym ze świadectw tych dziwnych i trudnych czasów, jakie stały się naszym udziałem. Jesteśmy przekonani, że mimo wszelkich trudności kultura i sztuka wyjdą z tej próby obronną ręką - bo bez nich świat i człowiek nie mogliby istnieć. * Książka jest niezwykle wartościową monografią naukową na temat ważnej dla człowieka funkcji sztuki i roli twórczości artystycznej w czasach niesprzyjających tradycyjnej relacji twórca-odbiorca. To bardzo interesujące opracowanie naukowe na temat różnorakich uwarunkowań kreatywności jest tym cenniejsze, że autorzy poszczególnych rozdziałów próbują opisać podjęty temat in statu nascendi, w czasach pandemii i kwarantanny. Brak dystansu czasowego do opisywanych zjawisk - ponieważ epidemia jeszcze się nie zakończyła, a zatem przedstawione warunki twórczości nie uległy zmianie - sprawia, że publikacja ma niezwykle aktualny, "gorący" charakter. Z lektury wszystkich tekstów wyłania się ponadto refleksja dotycząca głębszego znaczenia i rangi opracowania, a mianowicie, że ich autorzy, analizując sytuację w warunkach trwającej pandemii, znajdują się jednocześnie w samym środku potężnej zmiany kulturowej i rejestrują wczesny etap tego procesu. Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Pankowskiej

Jesteśmy bardami, trubadurami... W kręgu młodej literatury jidysz w Łodzi

Dariusz Dekiert, Irmina Gadowska, Krystyna Radziszewska

Antologia Jesteśmy bardami, trubadurami... stanowi próbę rekonstrukcji i upamiętnienia dorobku pisarek i pisarzy tworzących w języku jidysz w Łodzi w pierwszych dekadach XX wieku. Zawarte w tomie utwory, powstałe w latach 1916-1939 - ze szczególnym uwzględnieniem lat 20., okresu największego rozkwitu lokalnego życia literackiego - dokumentują intensywność i różnorodność ówczesnych zjawisk artystycznych. Wykorzystane w książce materiały źródłowe pochodzą głównie z czasopism literackich oraz prasy codziennej wydawanej w Łodzi. Zebrane teksty ukazują złożoność jidyszowej twórczości literackiej ujmowanej w perspektywie estetycznej, społecznej oraz tożsamościowej.