Elementy ustrojowe w "Polityce" Bossueta

Cezary Kunderewicz, Anna Pikulska-Radomska, Adam Wielomski

Postać francuskiego biskupa Jacquesa Bossueta (1627-1704) - wybitnego teoretyka monarchii absolutnej epoki Ludwika XIV - jest znana badaczom myśli politycznej, lecz nie szerszemu gronu Czytelników polskich. Ostatniej polskojęzycznej monografii na jego temat wyrosła już bowiem naprawdę długa broda - praca taka została opublikowana w 1908 roku, gdy ukazała się książka Maurycego Paciorkiewicza Bossuet i Fenelon. Wydawałoby się, że później nikt o tym wielkim myślicielu politycznym niczego nie napisał. Okazało się jednak, że Cezary Kunderewicz w 1948 roku przygotował na jego temat małą rozprawę, która nigdy nie została opublikowana. Podjęto więc inicjatywę wydania zachowanego maszynopisu, poszerzonego o informacje o jego Autorze oraz wzbogaconego przemyśleniami na temat Bossueta przedstawionymi w świetle późniejszych badań we Francji i na świecie. Dotychczas ukazały się: Anna Pikulska-Radomska, Fiscus non erubescit. O niektórych italskich podatkach rzymskiego pryncypatu (2013) Przemysław Kubiak, Damnatio ad bestias i inne kary wykonywane na arenie w antycznym Rzymie (2014) Łukasz Jan Korporowicz, Prawo rzymskie w orzecznictwie Izby Lordów w latach 1876-2009 (2016) Frontinus. O akweduktach miasta Rzymu. Traktaty miernicze, red. Anna Pikulska-Radomska, Konrad Tadajczyk (2017) Łukasz Jan Korporowicz, Prawo rzymskie w Anglii w XVIII wieku. Nauczanie, studia, nauka (2019) Dagmara Skrzywanek-Jaworska, Darowizna remuneratoryjna w rzymskim prawie pandektowym i XIX-wiecznym ustawodawstwie niemieckim (2019)

(Post)pamięć o wojnie. Współczesne interpretacje zbrodni wojennych wśród społeczności boszniackiej

Katarzyna Wasiak

Publikacja stanowi nowatorskie opracowanie w polskiej politologii, dotyczące postpamięci (pamięci drugiego pokolenia) - kategorii analitycznej szeroko eksplorowanej na płaszczyźnie różnych dyscyplin naukowych, ale najczęściej kojarzonej z literaturoznawstwem, zwłaszcza w kontekście analiz podejmujących tematykę Ocalałych z Holocaustu. Autorka, bazując na wieloletnich badaniach jakościowych, stworzyła pogłębioną analizę stosunków etnicznych w Bośni i Hercegowinie z perspektywy drugiego pokolenia, które nie doświadczyło wojny, ale pielęgnuje pamięć o konflikcie. Pamięć ta ma istotny wpływ na skomplikowane stosunki społeczno-etniczne w tym państwie. Monografia, choć napisana głównie z perspektywy politologicznej, jest interdyscyplinarnym ujęciem kategorii postpamięci. Autorka odnosi się do dorobku socjologii, historii, stosunków międzynarodowych oraz prawa, co przyczynia się do lepszego zrozumienia sytuacji w regionie Bałkanów. Monografia jest niezwykle ważnym dziełem w badaniach nad szeroko rozumianą kwestią relacji, a także stosunków narodowościowych i etnicznych w kontekście polityki historycznej, prawa międzynarodowego i stosunków międzynarodowych oraz geopolityki Bałkanów. Z recenzji dr. hab. Andrzeja Krzaka, prof. UJD

Studia bibliotekoznawcze w Polsce. Historia i ewolucja w latach 1945-2015 (ze szczególnym uwzględnieniem przykładu Uniwersytetu Łódzkiego)

Stanisława Kurek-Kokocińska

W prezentowanej monografii przedstawiono historię rozwoju studiów bibliotekoznawczych w Polsce (od czasu ich zainicjowania w Łodzi w roku 1945 po rok 2015). Autorka podkreśla rolę ośrodka łódzkiego jako uniwersyteckiej kolebki nauki o książce i jego udział w dzisiejszej pozycji bibliologii i informatologii pośród dyscyplin naukowych. W publikacji czytelnik znajdzie zarys rozwoju studiów kształcących bibliotekarzy i specjalistów informacji, który przebiegał w poszczególnych ośrodkach indywidualnie - zawsze jednak w odniesieniu do zmian ustawodawstwa szkół wyższych, rozwoju dyscypliny oraz zmieniających się programów kształcenia. Rozwój ten postępował od humanistycznych studiów bibliotekoznawstwa w kierunku studiów związanych z dyscypliną bibliologia i informatologia. Zasadniczym celem publikacji jest próba opisu studiów akademickich w zakresie dyscyplin badających książkę, bibliotekę i informację oraz wykazanie przemian, którym podlegały. Autorka prezentuje kolejno rozwój kształcenia na wyższej uczelni w zakresie problematyki książki, biblioteki i informacji, modelowanie akademickich kwalifikacji bibliotekarzy i specjalistów informacji oraz charakterystykę treści kształcenia.

«Русские споры» в художественном дискурсе классиков

Barbara Olaszek

В предлагаемой читателю книге Б. Оляшек расматриваются «русские споры» в художественном дискурсе классиков XIX века. Толчком к исследованию темы послужили многочисленные высказывания литературных героев о предрасположенности русского человека к спорам. Несмотря на это утверждение, автор выдвигает тезис о несостоятельности «русских споров» в освещении классиков, поддерживая его анализом многочисленных сюжетных ситуаций дискуссий о важнейших для русского сознания жизненных ценностях, и об обустройстве России в XIX веке, изображенных на страницах их произведений. Особое внимание уделяется содержанию споров, их участникам, ходу прений, эристическим приемам и результатам «русских споров». Автора, в частности, интересуют такие аспекты проблемы как достижение спорящими истины, возможность консенсуса в общественных вопросах, отсылающие к традициям сократовского и софистического споров, а также причины несостоятельности «русских споров». Книга адресована как специалистам, так и всем интересующимся русской литературой, культурой и ментальностью.  

Listy 1956-1970

Jerzy Giedroyc, August Zamoyski, Hélène Zamoyska, sztuka polska i europejska w XX wieku, ...

Seria JERZY GIEDROYC I... to wspólne przedsięwzięcie Stowarzyszenia Instytut Literacki Kultura oraz Uniwersytetu Łódzkiego. Publikacje mają udostępniać i przybliżać historię oraz dorobek Instytutu Literackiego w Paryżu. Proponujemy Czytelnikom indywidualne i zbiorowe monografie naukowe; naukowe edycje archiwaliów i korespondencji z zasobów Archiwum Instytutu Literackiego oraz problemowe antologie tekstów z "Kultury" i "Zeszytów Historycznych", a także reedycje wybranych książek opublikowanych w ramach Biblioteki "Kultury". * Helene Zamoyska, Jerzy Giedroyc, August Zamoyski - wszyscy troje przekraczali ramy przypisane rolom, jakie wybrali: wykładowczyni akademickiej, emigracyjnego działacza politycznego i artysty rzeźbiarza. Wszystkich troje cechowało poczucie misji, odrzucali rutynę, schemat, pokorę. Zamoyski nie ustawał w poszukiwaniach własnego języka artystycznego i uniwersalnej formuły Sztuki, zawsze pisanej wielką literą. Giedroyc nigdy nie zaakceptował ograniczeń, jakie narzucał system pojałtański, w którym niewola połowy Europejczyków wydawała się zagwarantowana aż do dnia Sądu Ostatecznego. Byli niespokojnymi duchami o ogromnej sile inspirującej. Redaktor i Rzeźbiarz wraz z "Mysterieuse Madame Helene" zachęcają nas do rewolty, do zmiany oblicza świata, do zmiany, którą każdy powinien zacząć od siebie. Nareszcie ta ciekawa i barwna korespondencja ukazuje się drukiem. Podziw należy się edytorom za ogromny trud (dukt pisma Zamoyskiego!) i precyzyjne komentarze, a także za cały układ książki, za aneksy. W komentarzach widać nie tylko znajomość spraw "Kultury", ale również zachodnich publikacji prasowych, rosyjskiej literatury w kraju i na emigracji. prof. dr hab. Piotr Mitzner, UKSW Publikacja ma charakter całkowicie nowatorski, stanowi znakomite dopełnienie wcześniejszych wydań korespondencji Jerzego Giedroycia z innymi osobami. dr hab. Iwona Luba, prof. UW

Humanistyczny obraz starości. Przesłanki dla gerontologii humanistycznej. Refleksje nad starością. Tom 3

Elżbieta Dubas

Recenzowana książka jest wartościowa pod względem naukowym, gdyż jest odważnym manifestem człowieczeństwa, a w samym centrum proponowanej perspektywy gerontologii humanistycznej stawiana jest osoba starzejąca się i stara oraz najbliższe otoczenie osób "towarzyszących jej w drodze". To perspektywa, w której tryumfuje człowiek, a starość jawi się jako etap rozwojowy zanurzony w biografii jednostki, postrzegany holistycznie. Humanistyczna perspektywa rozwoju w starości budowana jest na niezbywalnym fundamencie, a jest nim godność osobowa. Jednakże adresatami publikacji nie muszą być jedynie osoby naukowo zajmujące się procesami starzenia się. To książka, którą przeczytać może każdy. Bez względu na to czy pomoże czytelnikowi lektura tej książki zrozumieć starość swoich bliskich, własną starość, czy też uwrażliwi na problemy egzystencjalne, skonfrontuje ze stereotypami, to będzie wartościowym doświadczeniem wyzwalającym refleksję nad ludzkim istnieniem. Z recenzji dr. hab. Artura Fabisia, prof. WSB Z uwagi na szeroki zakres podejmowanych zagadnień oraz przyjętą humanistyczną perspektywę książka wzbudzi zainteresowanie gerontologów, w tym gerontologów społecznych, geragogów. Będzie też niezwykle użyteczna jako literatura w szkolnictwie wyższym, na kierunkach pedagogicznych, do realizacji zajęć dydaktycznych z zakresu gerontologii, andragogiki czy geragogiki itp. Również osoby pracujące z osobami starszymi i na ich rzecz, m.in. pracownicy instytucji pomocy społecznej oraz szeroko pojętej oświaty i kultury, mogą odnaleźć tu cenne inspiracje i wiedzę gerontologiczną, w ten sposób poszerzając własne kompetencje. Z recenzji dr hab. Anny Leszczyńskiej-Rejchert

Umysł uzewnętrzniony w komunikacji. Podstawy teoretyczne

Aleksy Awdiejew, Grażyna Habrajska

Publikacja to interdyscyplinarny traktat lingwistyczno-filozoficzny zgłębiający złożone relacje na osi: umysł - język - społeczeństwo. Wywód jest prowadzony w sposób niezwykle zdyscyplinowany, a przy tym klarowny. Książka zawiera zupełnie nowe podejście do pragmatyki językowej. Nie jest poświęcona wyłącznie opisowi tego, czym dysponujemy - na ten temat wylano morze atramentu - lecz poszukiwaniu odpowiedzi na dużo ważniejsze pytania: "dlaczego?" i "po co?". Niezwykła erudycja Autorów wskazuje na inspiracje wieloma ujęciami problemu: gramatyką funkcjonalną, kognitywną, szkołą Tartu, radykalnym konstruktywizmem. Powstała publikacja bezprecedensowa, przemyślana, niemająca konkurencji. Jej niezaprzeczalny atut stanowi bardzo spójna i czytelna metodologia, rozwijana od lat w kolejnych pracach Autorów. Dawna, pierwotna "mgiełka umysłowa" sprzed kilkudziesięciu lat doczekała się werbalizacji, precyzyjnie oddającej najważniejsze idee i założenia komunikatywizmu. Z recenzji dr. hab. Jana Pleszczyńskiego, prof. UMCS

Jurysprudencja 14. Założenia aksjologiczne nowelizacji KPC z 4 lipca 2019 r

Sławomir Cieślak

Monografia stanowi efekt ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej 28 listopada 2019 roku przez Katedrę Postępowania Cywilnego i na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, zatytułowanej "Duża nowelizacja KPC z 4 lipca 2019 roku - założenia aksjologiczne". Organizacja tej konferencji była również związana z powołaniem w kwietniu 2019 roku Centrum Badań nad Aksjologią Procedur Cywilnych. W poszczególnych rozdziałach autorzy przeprowadzili przede wszystkim analizę szczegółowych rozwiązań omawianej nowelizacji (którą trzeba zaliczyć do najistotniejszych zmian kodeksu postępowania cywilnego w jego historii) przez ich skonfrontowanie z naczelnymi zasadami procesowymi rządzącymi postępowaniem cywilnym i wynikającymi z nich wartościami procesowymi. Publikacja zawiera ponadto ocenę zmian stanu prawnego z punktu widzenia teorii determinizmu i kreacjonizmu, sformułowanych w doktrynach polityczno-prawnych, a także w nawiązaniu do wciąż aktualnych zasad procesu rzymskiego. W książce została zgłoszona propozycja zaprezentowania kryteriów aksjologicznej oceny regulacji procesowej w celu usystematyzowania dalszych badań procedur cywilnych na płaszczyźnie aksjologicznej. * Celem serii wydawniczej "Jurysprudencja" jest publikowanie monografii z zakresu teorii i filozofii prawa, a także dyscyplin prawniczych podejmujących problematykę teoretyczno- i filozoficzno-prawną w ramach własnych badań przedmiotowych. Inicjatywa powołania tego rodzaju serii wydawniczej spotkała się z dużym zainteresowaniem wszystkich ośrodków naukowych zajmujących się wskazaną problematyką, a także znanych naukowców z ośrodków zagranicznych. Redaktorzy serii Marek Zirk-Sadowski, Tomasz Bekrycht