Serce ciemności: spolszczenie Jacek Dukaj

Joseph Conrad

Transfuzja ciemności czyli Joseph Conrad piszący w głowie Jacka Dukaja Heart of Darkness Najważniejszy i najodważniejszy projekt literacki roku! Kiedy czytamy w 2017 roku Serce ciemności, czytamy inną książkę niż Brytyjczycy w roku 1899. Te same zdania otwierają w nas inne przeżycia. Inne słowa klucze pasują bowiem do czytelników coraz odleglejszych od świata i kultury oryginału. Wszystko trzeba zmienić, aby najważniejsze przeżycie zadane przez autora pozostało takie samo. Co robi Marlow na łodzi, płynącej nocą po Tamizie? Wżywa w siebie słuchaczy mocą swojej opowieści tak jak on wżył się w Kurtza. Jaka dziś jest rola literatury transferu przeżyć? Jak dokonać masowej transfuzji Conradowej ciemności do serc współczesnych czytelników? I czy jest to jeszcze w ogóle możliwe poprzez słowa zastępujące wrażenia zmysłowe? Projekt-obsesja, wyzwanie, które prześladowało Jacka Dukaja od kilkunastu lat, a zarazem eksperyment z przekładalności prozy i przeżycia. To nie jest nowe tłumaczenie, to coś znacznie więcej. Albowiem takie zadanie przed sobą postawiłem: słowem pisanym sprawić, byś usłyszał, byś poczuł, a nade wszystko zobaczył. Tyle i nic więcej, tyle gdyż w tym jest wszystko. Joseph Conrad Nie jestem tłumaczem. Jestem autorem Josepha Conrada piszącego Heart of Darkness dla dwudziestopierwszowiecznych polskich czytelników. Jacek Dukaj

Polityka wypłat na rzecz akcjonariuszy. Determinanty - reakcja rynku - ocena

Bogna Kaźmierska-Jóźwiak

Wiek XX przyniósł istotne zmiany na rynkach kapitałowych, wywołane przeobrażeniami otoczenia ekonomicznego i prawno-regulacyjnego, w tym odnoszące się do polityki dzielenia się zyskiem z akcjonariuszami. Tendencja, która miała swój początek na rozwiniętych rynkach kapitałowych, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, dotyczyła poszerzania wachlarza rozwiązań z zakresu możliwości finansowych rozliczeń spółki z jej właścicielami. Zaobserwowano przejście jednostronnej dividend policy w wieloskładnikową payout policy. Autorka monografii zaprezentowała próbę kompleksowego podejścia do polityki wypłat na rzecz akcjonariuszy w krajowych niefinansowych spółkach notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w latach 2004-2016. Przeanalizowała zmiany w obszarze polityki wypłat w badanych spółkach. Podjęła próbę identyfikacji czynników determinujących skłonność tych firm do wypłaty dywidendy lub nabywania akcji własnych. Badaniu poddała również reakcje rynku na upublicznienie wiadomości o zainicjowaniu przez spółki wypłacania dywidendy lub wznowieniu jej wypłacania po co najmniej trzech latach oraz na ujawnienie informacji o planach nabywania akcji własnych.

O czym (nie) mówią poeci?

Krystyna Pietrych

Poszukuję tego, co ukryte pod dykcją oficjalną, schowane pod czytelnymi znaczeniami, naruszające sensy nazbyt łatwo uznane za oczywiste i ostateczne. Taki sposób czytania, podważający utrwalone interpretacje i nakazujący podejrzliwie przyglądać się tekstowi, pozwala ujawniać się temu, co sytuuje się na granicy możności wypowiedzenia, co rozszczelnia wierzchnie znaczenia i odtajnia sensy przesłonięte i zagmatwane, nie proponuje jednak w zamian następnego jednoznacznego rozumienia, lecz otwiera proces lekturowych hipotez i niepewności. Tajemnica wiersza, do której staram się dotrzeć (...) sytuuje się na ruchomej i nieostrej granicy pomiędzy tym, co jeszcze daje się wyrazić słowem i tym, co umyka próbom werbalizacji. Dlatego starałam się pochwycić poetyckie sposoby służące do kreowania owego stanu pomiędzy wyrażaniem i niemożnością wyrażenia. Ze Wstępu

Kreatywność językowa w przestrzeni medialnej

Bartłomiej Cieśla, Katarzyna Burska

Zbiór jest poświęcony różnym sposobom twórczego wykorzystania języka w mediach masowych, reklamie, marketingu i nazewnictwie, w szczególności kreatywności dziennikarskiej (cz. I), internetowi widzianemu jako przestrzeń kreatywna (cz. II), kreatywności w marketingu, reklamie i nazewnictwie (cz. III) oraz komizmowi językowemu. Na ciekawą nie tylko dla humanistów publikację składają się teksty dotyczące najnowszych zjawisk językowych, analizowanych przez młodych adeptów językoznawstwa, kulturoznawstwa, medioznawstwa, dziennikarstwa i filozofii. Dzielą się oni spostrzeżeniami na temat kreacyjnych możliwości tkwiących zarówno w języku, jak i w jego użytkownikach. Znajdziemy tu m.in.: omówienie języka współczesnych dziennikarzy w sieci; analizę wykorzystania nazw własnych do modyfikacji frazemów w nagłówkach prasy sportowej oraz języka relacji sportowych i kreatywnego stosowania modyfikacji związków frazeologicznych i nawiązań intertekstualnych w nagłówkach prasowych; opis mody językowej na Facebooku (nadużywane wyrazy i tematy); ukazanie relacji między słowem a obrazem; językowych i pozajęzykowych aspektów komunikacji przedstawicieli Pokolenia Y w Internecie na przykładzie serwisu Facebook; memów traktowanych jak współczesne plotki językowe i analizowanych pod kątem kreatywności; ujęcie demotywatorów i memów jako połączenia słowa i obrazu; próbę rozstrzygnięcia, czy istnieje przepis na dobrą nazwę marketingową; analizę nazwa polskich tanich win owocowych lub mechanizmów tworzenia nazw programów publicystycznych; ujęcie argumentacji jako środka perswazji − na przykładzie prasowych tekstów reklamowych; pokazanie stylizacji jako sposobu budowania komizmu językowego, zamierzonej niepoprawność językowej jako źródła komizmu, a także przegląd sposobów budowania komizmu językowego w wybranych filmach Juliusza Machulskiego. Publikacja może zainteresować nie tylko humanistów zajmujących się opisem komunikatów językowych, lecz także te osoby, które chcą rozwijać umiejętności pisarskie i kompetencje językowe.  

Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego a Żołnierze Wyklęci. Walka z podziemiem antykomunistycznym w latach 1944-1956

Lech Kowalski

Najnowsza książka Lecha Kowalskiego to historia walk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego zwanego niekiedy polskim NKWD i przyrównywanego do SS z formacjami zbrojnymi żołnierzy wyklętych, którzy tuż po wojnie stawili opór Sowietom i rodzimym komunistom, by nie dopuścić do zrusyfikowania kraju. Żadna z polskich formacji zbrojnych w okresie okupacji nie toczyła walk z tyloma przeciwnikami naraz, co żołnierze wyklęci tuż po wojnie. Bywało, że gdy stawali do boju na śmierć i życie, na jednego z nich przypadało niekiedy po trzystu zbirów z formacji wojskowych NKWD, z sowieckiego kontrwywiadu Smiersz, KBW, LWP, MO, UB czy ORMO. Tropili ich dniami i nocami, zawiązując kolejne koalicje i zgrupowania operacyjne, nieustępliwie i metodycznie pacyfikując, mordując skrycie w lochach więziennych i zabijając w nierównej walce. Ciała porzucano w leśnych jamach, przydrożnych rowach, chaszczach i kniejach. Wielu z nich kończyło żywot w bezimiennych dołach cmentarnych z wapnem. A oni trwali w oporze, niczym Spartanie pod Termopilami. Ostatniego z nich wytropiono i zabito na początku lat sześćdziesiątych minionego wieku. Cześć im i chwała na wieki, że byli i trwali w walce. W polskiej świadomości narodowej pozostaną już z nami na stałe. 

Jak ćwiczyć prawidłowo i osiągać najlepsze efekty. 73 największe mity i błędy popełniane w sporcie i podczas aktywności fizycznej

Birgit Frohn

Książka przeznaczona dla wszystkich, którzy ćwiczą lub chcą zacząć efektywne uprawianie sportu, tak aby nie popełniac błędów powtarzanych od lat w wielu publikcjach i instruktażach ćwiczeń. Celem jest zarówno zminimalizowanie ryzyka kontuzji, jak i zwiększenie efektywności ćwiczeń.

Problem psychologii w filozofii pokantowskiej

Andrzej J. Noras

"Książka skupia się na próbach interpretacji filozofii Kanta w świetle psychologii. Najbardziej trafnie bowiem dwa najważniejsze kierunki interpretacji Kanta ujmuje w formie wątpliwości Leonard Nelson, który na początku wieku dwudziestego stwierdza: „W filozofii czasów nowożytnych mówiło się o »problemie Kant – Fries«. Nawiązywało się przy tym do rozważanego przez Kunona Fischera w jego mowie prorektorskiej pytania, »czy krytyka rozumu powinna być metafizyczna, czy też antropologiczna«, pytania, które jest równoznaczne z tym, czy prawdziwego dalszego rozwoju ugruntowanej przez Kanta filozofii krytycznej należy poszukiwać w dorobku niemieckich filozofów identyczności, czy też u Friesa”. Chodzi zatem w rozprawie o tych filozofów, którzy nawiązują do Friesa. Jeżeli jednak występują w niej niedociągnięcia, stanowi to jedynie o winie autora." (fragment Wstępu)

Dwie kobiety

Hanna Dikta

Mogłyby się nigdy nie spotkać. Jednak przewrotny los splata ich drogi, poddając je niełatwej próbie. Ewa, mieszkanka Katowic, porzuca męża i pracę na uniwersytecie i wyjeżdża do Glinki, niewielkiej wsi na Dolnym Śląsku, gdzie zatrudnia się jako pomoc w pensjonacie. Prowadzi go owdowiała przed paroma laty Bogna. Ewa jest zamknięta w sobie i niechętnie nawiązuje nowe znajomości. Jedyny wyjątek czyni dla właścicielki pensjonatu, do której od razu zapałała sympatią, oraz dla nowej sąsiadki, schorowanej matki czworga dzieci. Bogna również jest samotniczką. Ale nie tylko to łączy ją z Ewą. Każda z nich nosi w sobie tajemnicę. Dramatyczne wydarzenia, które wstrząsają życiem lokalnej społeczności, zmieniają wszystko.