Mechanizmy obietnic. Kampanie i systemy wyborcze na świecie

Małgorzata Rączkiewicz

 Publikacja jest głosem w dyskusji na temat wybranych systemów wyborczych, mechanizmów, a także kampanii wyborczych. Przedstawione zostały zarówno aspekty prawne wyborów, jak i praktyka polityczna. Poddano analizie wybory w takich państwach, jak USA, Gruzja, Węgry, Japonia, Kenia i Rumunia. Ta wielowątkowość pozwala przedstawić wybrane problemy nie tylko prawa wyborczego i wyborów, ale także procesów demokracji i transformacji ustrojowej. W książce zwrócono uwagę na kwestie strachu i żartu jako dwóch elementów, które mogą być wykorzystywane w kampanii wyborczej, co więcej mogą przyczynić się do sukcesu wyborczego. Część pracy poświęcona została kampaniom wyborczym m.in. w Polsce, USA, Japonii czy Kenii. Z ich różnorodności wynika odmienny wpływ charakteru kampanii na wynik wyborczy. Ukazują także, jak szybko następuje ewolucja środków wykorzystywanych w procesie wyborczym.

Kształty pamięci. Wybrane zagadnienia sztuki współczesnej

Eleonora Jedlińska

Publikacja ta, zawierająca czternaście esejów poświęconych wybranym artystom i ich dziełom, jest spójną w swej konstrukcji analizą fenomenu pamięci doświadczeń II wojny światowej i Zagłady, traumatycznych przeżyć znajdujących odzwierciedlenie w dziele sztuki. Przedstawiona została twórczość Władysława Strzemińskiego, Barnetta Newmana, Marka Rothko, Tadeusza Kantora, Mosze Kupfermana, Anselma Kiefera, Christiana Boltanskiego, Marka Chlandy, Luca Tuymansa, Zofii Lipeckiej, Rafała Jakubowicza i Elżbiety Janickiej. Prezentowani w ramach tomu artyści - ci urodzeni w końcu XIX w., podczas wojny i w latach siedemdziesiątych XX w. - koncentrowali się w omawianych pracach na fundamentalnym dla twórców działających w XX i XXI w. zagadnieniu pamięci katastrofy Holocaustu oraz jej wpływie na życie pokoleń urodzonych po wojnie. Jest to książka wskazująca wartość i konieczność istnienia sztuki, poezji, muzyki wobec ustawicznie podejmowanych prób mierzenia się z przeszłością, tą najodleglejszą, prastarą, by owa miara mogła przełożyć się - w ostatecznym rozrachunku - na odnajdywanie sensu w tym, co przetrwało cennego, co tworzy swoisty "model historycznej pamięci i ciągłości doświadczeń", by przywołać w tym miejscu słowa Benjamina Buchloha. Książka skierowana jest do odbiorcy zaangażowanego, zainteresowanego sztuką współczesną, zastanawiającego się nad kondycją człowieka w obecnej rzeczywistości, czytelnika, którego troską jest próba ochronienia pamięci i przemyślenia historii.

Mity

Jolanta Fiszbak

 Jolanta Fiszbak przedstawia urozmaicony, nacechowany bogactwem realiów obraz Łodzi. Czytelnik dowiaduje się o dziejach miasta, ludziach, instytucjach, zakładach pracy, karierach i bankructwach, o życiu codziennym mieszkańców, o przybyszach, nacjach zamieszkujących miasto, o obyczajach, trudach życia, rozrywkach. Wiele postaci historycznych i fikcyjnych, scenki rodzajowe, opisy sytuacji, zdarzeń, ich interpretacje, fakty historyczne, polityczne, życie codzienne, relacje międzyludzkie, anegdoty – to wszystko składa się na zawartość faktograficzną. Katalog mitów, powiązany częściowo z repartycją diachroniczną, stanowi podstawę kompozycji pracy. Tworzy jednocześnie listę motywów dla omawianych utworów. Interesujące są komentarze do zjawisk nazwanych ruchem robotniczym w Łodzi, walk frakcyjnych i związanych z nimi ofiar ludzkich, spostrzeżenia dotyczące natury człowieka, jego psychiki, gonitwy za pieniądzem, jego dążenia do szczęścia w warunkach trudnych, a nawet w skrajnej nędzy.  Owa zmitologizowana perspektywa Łodzi otwiera różne możliwości. Z jednej strony sytuuje ona miasto w atmosferze swoistej baśniowości, a przynajmniej niezwykłości; z drugiej – trafnie nazywa obiegowe przekonania z tym związane. Pani Fiszbak de facto podejmuje dialog z utartymi wyobrażeniami o Łodzi i jej dziejach, ze stereotypami, szukając ich potwierdzenia lub zaprzeczenia w literaturze regionalnej. szuka prawdy o Łodzi i prawdy tej broni. Tak postępuje w przypadku mitu o Łodzi jako „pustyni kulturowej”, cytując fakty, które temu przeczą.  Bywa też na odwrót. Inaczej, na przykład, traktuje mit o bezkolizyjnym („pod wspólnym dachem”) współistnieniu trzech, a nawet czterech narodowości w Łodzi. Ów mit, odpowiadający dzisiejszemu duchowi politycznej poprawności, Autorka koryguje, odsłaniając kulisy tej „zgodnej” koegzystencji. Z recenzji prof. dr. hab. Władysława Sawryckiego

Nowe życie? Antologia literatury jidysz w powojennej Łodzi (1945-1949)

Magdalena Ruta

Nowe życie? Antologia literatury jidysz w powojennej Łodzi (1945–1949) – to ostatni tom z serii łódzkich judaików, sfinansowanej ze środków Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki. Projekt obejmował przebadanie literatury i kultury łódzkich Żydów w latach 1918–1950. O ile ta pierwsza data, oznaczająca odzyskanie niepodległości i utworzenie państwa polskiego, stanowi ważną cezurę w historii Polski i jej obywateli, którymi byli także mieszkańcy wyznania mojżeszowego, o tyle ta druga może wydawać się nieoczywista. Nic bowiem szczególnego nie wydarzyło się w roku 1950. W życiu łódzkiej gminy żydowskiej rok ten miał jednak znaczenie przełomowe, gdyż to właśnie wówczas – w wyniku wzmożonej emigracji z Polski do Izraela i innych krajów – większość mieszkańców żydowskiego pochodzenia opuściła Łódź. Była wśród nich duża grupa ocalonych z getta. Seria Judaica Łódzkie Sztetl, szund, bunt i Palestyna. Twórczość literacka Żydów w Łodzi 1900–1939 Bałuty. Powieść o przedmieściu Encyklopedia getta. Niedokończony projekt archiwistów z getta łódzkiego Notatki z łódzkiego getta 1941–1944 Oblicza getta. Antologia literatury z getta łódzkiego

Antropolog jako audytor wewnętrzny

Łucja Lange

Książka przybliża zarówno obszar zainteresowań antropologii kulturowej, jak i zakres działania audytu wewnętrznego. Autorka, były audytor wewnętrzny, a obecny antropolog kultury, zauważa podobieństwa między tymi dwoma dziedzinami i pragnie zwrócić na nie uwagę absolwentów, studentów oraz kandydatów na studia, wskazując jednocześnie ciekawą możliwość zatrudnienia. Swoje rozważania kieruje także do audytorów wewnętrznych, którym proponuje wartościową wiedzę z zakresu antropologii kulturowej, jako przydatne narzędzie ułatwiające pracę szczególnie w środowisku korporacji międzynarodowych. W świecie, w którym coraz częściej kładzie się nacisk na procedury, etyczność badań, jakość oraz mierzalność i policzalność - warto zastosować szerszą perspektywę i badać organizacje na sposób antropologiczny, nie tylko ekonomiczno-prawny. Książka została napisana w sposób odzwierciedlający tok badań - wprowadza czytelnika w zamysł autorki, przybliża inspiracje stojące za takim wyborem tematu, a następnie prezentuje drogę, jaką autorka przeszła z badanymi - od prezentacji antropologii kulturowej oraz audytu wewnętrznego, przez skoncentrowanie na pracy etnologów zatrudnionych w korporacjach aż do rozważań o możliwości zatrudnienia absolwentów antropologii kulturowej w audycie. Książka prezentuje ciekawą perspektywę praktyka, który zyskując wiedzę i doświadczenie etnologiczne, zauważa przydatność tychże w pracy audytora wewnętrznego i dzieli się swoimi spostrzeżeniami, nakierowując czytelnika na te podobieństwa i oczekując aktywnego odczytywania treści.

Polsko-czeskie i polsko-słowackie kontakty filmowe

Ewa Ciszewska, Mikołaj Góralik

W tomie ukazano kontakty filmowe między kinematografiami polską, czeską i słowacką. Autorzy - filmoznawcy, a zarazem bohemiści z kraju i zagranicy - podjęli zagadnienia współpracy instytucjonalnej, historii pojedynczych wspólnych projektów, a także kwestie adaptacji, edukacji filmowej czy wizerunku służb specjalnych w filmach. Książka ma charakter naukowy, ale satysfakcję z jej lektury odniesie także odbiorca niezajmujący się profesjonalnie relacjami polsko-słowacko-czeskimi [...]. Mamy do czynienia z pierwszą monografią poświęconą temu zagadnieniu. W dotychczasowych publikacjach podejmujących tematykę relacji polsko-czesko-słowackich problemom relacji filmowych poświęcone były zaledwie nieliczne teksty. Prezentowana książka zawiera omówienie tych relacji zarówno na poziomie oficjalnej współpracy międzynarodowej, jak i pojedynczych filmów, odnosi się też do lat przedwojennych, okresu socjalistycznego oraz czasów po roku 1989. Stanowi dzięki temu opracowanie dość wyczerpujące. [...] Pisząc o filmach, autorzy tworzą przy okazji obraz współpracy politycznej, artystycznej, zwracają uwagę na kwestie kulturowe, przez co publikacja ma charakter nie tylko filmoznawczy, lecz także politologiczny i kulturoznawczy. Z recenzji prof. dr. hab. Piotra Zwierzchowskiego (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy)

Wielowymiarowość badań biodemograficznych i związki z innymi naukami

Sławomir Kozieł

Książka jest zbiorem referatów wygłoszonych na XVII Warsztatach Antropologicznych im. Prof. Janusza Charzewskiego, które odbyły się w Łodzi 18 listopada 2016 r. Zawarte w niej teksty przybliżają zagadnienia i metody rekonstrukcji wielkości i płodności rodziny na podstawie źródeł historycznych oraz biologii dawnych populacji ludzkich w świetle badań genetycznych czy też archiwalnych. Na tle zmian w strukturze i dynamice demograficznej populacji ludzkich prezentują ich biologiczne skutki oraz prognozują kierunki i dynamikę dalszych zmian. Ze względu na interdyscyplinarnych charakter publikacji jest ona przeznaczona dla szerokiego grona odbiorców, m. in. studentów antropologii fizycznej, historii czy demografii historycznej, a także dla studentów genetyki populacji i nauk o zdrowiu. 

Audiodeskrypcja dzieł sztuki. Metody, problemy, przykłady

Aneta Pawłowska, Julia Sowińska-Heim

Autorki książki przedstawiły problem wyrównania szans osób niewidomych i niedowidzących w dostępie do dóbr kultury. Zaprezentowały metodę tworzenia audiodeskrypcji dzieł w kontekście upowszechniania sztuki wśród osób z dysfunkcjami wzroku. Ponieważ tworzenie audiodeskrypcji wymaga znacznego zasobu zróżnicowanej wiedzy, zaproponowały wprowadzenie specjalistycznych zajęć z audiodeskrypcji prowadzonych metodą projektową. [...] Zebrany w ten sposób materiał stał się ważnym uzupełnieniem książki, a zarazem pozwolił na cały szereg istotnych sformułowań związanych z teorią i praktyką tworzenia audiodeskrypcji. Ta pionierska praca jest istotną pozycją dla studentów, muzealników i wszystkich zainteresowanych ułatwianiem osobom z niepełnosprawnością wzroku, niewidomym i niedowidzącym dostępu do sztuk plastycznych, a tym samym integracji społecznej w obszarze kultury. Z recenzji prof. Ryszarda Hungera