Hybrid Cloud Management with Red Hat CloudForms. Build, manage, and control an open hybrid cloud infrastructure using Red Hat CloudForms

Sangram Rath

Hybrid Cloud Security Patterns. Leverage modern repeatable architecture patterns to secure your workloads on the cloud

Sreekanth Iyer, Dr. Nataraj Nagaratnam

Security is a primary concern for enterprises going through digital transformation and accelerating their journey to multi-cloud environments. This book recommends a simple pattern-based approach to architecting, designing and implementing security for workloads deployed on AWS, Microsoft Azure, Google Cloud, and IBM Cloud.The book discusses enterprise modernization trends and related security opportunities and challenges. You’ll understand how to implement identity and access management for your cloud resources and applications. Later chapters discuss patterns to protect cloud infrastructure (compute, storage and network) and provide protection for data at rest, in transit and in use. You’ll also learn how to shift left and include security in the early stages of application development to adopt DevSecOps. The book also deep dives into threat monitoring, configuration and vulnerability management, and automated incident response. Finally, you’ll discover patterns to implement security posture management backed with intelligence and automated protection to stay ahead of threats.By the end of this book, you’ll have learned all the hybrid cloud security patterns and be able to use them to create zero trust architecture that provides continuous security and compliance for your cloud workloads.

Hybrid Mobile Development with Ionic. Building highly interactive mobile apps

Gaurav Saini

Ionic is an open source, front-end framework that allows you to develop hybrid mobile apps without any native-language hassle for each platform. It offers a library of mobile-optimized HTML, CSS, and JS components for building highly interactive mobile apps.This book will help you to develop a complete, professional and quality mobile application with Ionic Framework. You will start the journey by learning to configure, customize, and migrate Ionic 1x to 3x. Then, you will move on to Ionic 3 components and see how you can customize them according to your applications. You will also implement various native plugins and integrate them with Ionic and Ionic Cloud services to use them optimally in your application. By this time, you will be able to create a full-fledged e-commerce application. Next, you will master authorization, authentication, and security techniques in Ionic 3 to ensure that your application and data are secure. Further, you will integrate the backend services such as Firebase and the Cordova iBeacon plugin in your application. Lastly, you will be looking into Progressive Web Applications and its support with Ionic, with a demonstration of an offline-first application.By the end of the book, you will not only have built a professional, hybrid mobile application, but will also have ensured that your app is secure and performance driven.

Hybrid warfare. The essence, structure and course of the conflict

Sławomir Turkowski

Slawomir Turkowski - lawyer, graduate of the Faculty of Law at the University in Bialystok, a specialist in the field of commercial companies' law, public procurement law and energy law, advisor in energy sector companies, energy market expert. Military theoretician, military instructor, graduate of the Reserve School of the Military Academy of Rocket and Artillery in Toruń. General Joseph Bem, an officer of the Polish Army.   The book analyzes the phenomenon of hybrid wars as third-generation conflicts. The publication discusses the genesis of conflicts, the course as well as aspects related to combating these phenomena and indicates methods of prevention. The author intends to present the issues of hybrid warfare in a comprehensive manner and at the same time practical. This publication is the result of research and the author's practices in the area of asymmetric conflicts.

Hybryda. Tom 1

Jo.E.RACH.

Seria „Hybryda” to rasowa powieść fantasy z fascynującym wątkiem miłosnym. Rozgrywa się przede wszystkim we współczesnej Europie i opowiada o enigmatycznej Rasie istot, nazywających siebie KUR-GALLI. To kalejdoskop historii, w których tajemniczość przeplata się z wielkimi uczuciami, prawdziwą przyjaźnią, braterstwem dusz, dobrem i mądrością. Nie brakuje w nich tragicznych wydarzeń, walki, niebezpieczeństw…oraz… wysmakowanego, gorącego seksu …   -„Hybryda”- tom I - opowiada historię Kali, unikatowej, młodej kobiety, zrodzonej ze związku Aragona, najpotężniejszego KUR-GALLI, z ludzką kobietą Anną. Kala – jedyna hybryda wśród swojej Rasy, obdarzona niezwykłymi mocami i umiejętnościami, trzymanymi w ścisłej tajemnicy, jest prawą ręką Króla i na jego rozkaz zajmuje się eksterminacją najgroźniejszych osobników swojego Gatunku. Poznajemy ją w momencie, gdy podstępnie wmieszana w knowania nieznanego spiskowca, zostaje posądzona o udział w zamachu na Władcę. Podczas przesłuchania staje przed obliczem Mistrza – potężnego przywódcy Wojowników, elitarnej grupy bojowej, służącej i wspierającej Króla – i… zakochuje się w nim od pierwszego spojrzenia. Wyczuwa każdą cząstką swojego ciała i ducha, że to „ten jeden, jedyny mężczyzna jej życia”... Niestety teraz, uznana przez niego za podejrzaną, ma niewielkie szanse na zdobycie zaufania surowego i prawego Mistrza, a co dopiero jego miłości. Zamierza jednak o nią zawalczyć! Czy jej się uda?...

Hybryda. Tom 2

Jo.E.RACH.

  -„Hybryda”- tom II - opisuje dalsze losy Kali, uwięzionej przez ojca, pozbawionej swoich największych mocy, brutalnie rozdzielonej z ukochanym mężczyzną i najbliższymi przyjaciółmi. Czy zdoła ona złagodzić gniew Aragona i pokonać pochłaniającą go ciemność, zagrażającą bezpieczeństwu przyjaciół i... całej Rasy?  Czy wygra ze swoimi demonami? Przeczytajcie sami...  W tym tomie poznacie Adama – jej pierwszą, wielką miłość, poznacie Seti-Risa z czasów jego człowieczeństwa, gdy jako dumny, wszechwładny faraon Egiptu, wskutek zamachu na jego życie odchodzi z ludzkiego świata, oraz Izabel, młodą paryżankę, z którą przyjaźń zmieni tak bardzo życie Kali. Wiele wątków i sami bohaterowie tego tomu zabiorą czytelnika w przeróżne czasy i miejsca – od starożytnego Sumeru i jego bogów, poprzez Egipt faraonów, zatrzymując się po drodze w XVII-wiecznej Polsce, XIX-wiecznym Paryżu z rozkwitającym w nim impresjonizmem, by dojść wreszcie do czasów współczesnych. -„Hybryda”- tom II - opisuje dalsze losy Kali, uwięzionej przez ojca, pozbawionej swoich największych mocy, brutalnie rozdzielonej z ukochanym mężczyzną i najbliższymi przyjaciółmi. Czy zdoła ona złagodzić gniew Aragona i pokonać pochłaniającą go ciemność, zagrażającą bezpieczeństwu przyjaciół i... całej Rasy?  Czy wygra ze swoimi demonami? Przeczytajcie sami...  W tym tomie poznacie Adama – jej pierwszą, wielką miłość, poznacie Seti-Risa z czasów jego człowieczeństwa, gdy jako dumny, wszechwładny faraon Egiptu, wskutek zamachu na jego życie odchodzi z ludzkiego świata, oraz Izabel, młodą paryżankę, z którą przyjaźń zmieni tak bardzo życie Kali. Wiele wątków i sami bohaterowie tego tomu zabiorą czytelnika w przeróżne czasy i miejsca – od starożytnego Sumeru i jego bogów, poprzez Egipt faraonów, zatrzymując się po drodze w XVII-wiecznej Polsce, XIX-wiecznym Paryżu z rozkwitającym w nim impresjonizmem, by dojść wreszcie do czasów współczesnych.

Hybryda. Tom II. Władca Podziemi

Jo.E.RACH.

„Hybryda” tom III – to podróż w czasy młodości Aragona – najpotężniejszego KUR-GALLI. To wyprawa w czasy świetności Sumeru – starożytnej, tajemniczej cywilizacji, którą Aragon władał tysiące lat temu. To również wędrówka po niezwykłym, fascynującym świecie KUR – wszechmocnego Władcy Podziemi, istoty, od której zależą losy całego Gatunku… całej planety… Potraktowana jako narzędzie zemsty Kala zostaje zmuszona do walki z tajemniczym, potężnym wrogiem, który porwał ją z twierdzy Cassiela. Bezlitośnie torturowana i okaleczana traci nadzieję na przetrwanie… na dobre zakończenie… Czy zdoła wyjść obronną ręką z tej opresji? Czy pozna tożsamość agresora? Czy jeszcze kiedykolwiek będzie miała szanse spojrzeć w kochające oczy swojego mężczyzny?

Hybrydowe modelowanie procesów demograficznych z wykorzystaniem rozmytych przyłączających układów dynamicznych

Agnieszka Rossa, Lesław Socha, Andrzej Szymański

Umieralność i prawidłowości z nią związane są przedmiotem dociekań od wielu stuleci. Za ojca metodologii tablic wymieralności uznaje się J. Graunta, który w roku 1662 opublikował pracę „Natural and Political Observations Made upon the Bills of Mortality”. Kontynuatorem badań Graunta był angielski astronom E. Halley. Autorem współczesnej metodologii budowy tablic wymieralności jest C. L. Chiang. Gwałtowny rozwój teorii i zastosowań modeli umieralności obserwujemy szczególnie w ostatnich czterech dekadach, czego dowodem jest też niniejsza książka. Przedstawione są w niej najnowsze modele umieralności, które umożliwiają prognozowanie procesu wymierania populacji w perspektywie średnio- i długookresowej. Autorzy omawiają kolejne modyfikacje modelu Lee-Cartera, wykorzystując teorię równań różniczkowych, algebry liczb rozmytych oraz algebry liczb zespolonych. Zastosowanie tych struktur pozwala na modelowanie umieralności, a następnie na wskazanie własności prognostycznych poszczególnych modeli. W sytuacji starzenia się społeczeństw w krajach rozwiniętych proponowane modele mogą znaleźć zastosowanie m.in. w planach emerytalnych i ubezpieczeniach na życie. 

Hybrydowy model priorytetyzacji technologii

Ewa Chodakowska

W monografii zaprezentowano hybrydowy model priorytetyzacji technologii będący oryginalną propozycją rozwiązania złożonego zagadnienia zorientowanej na przyszłość porównawczej oceny technologii przeprowadzanej w sytuacji braku możliwości jednoznacznego określenia parametrów i potencjału technologii oraz wynikającej z tego niepewności. W modelu zaproponowano synergiczne połączenie metod zbiorów przybliżonych (Rough Set) i analizy obwiedni danych (Data Envelopment Analysis – DEA). Prezentację struktury modelu poprzedza przegląd i synteza stanu wiedzy w zakresie metod dotychczas stosowanych w ocenie technologii. Zidentyfikowany brak badań i wiedzy dotyczących wykorzystania modeli hybrydowych w procesie priorytetyzacji technologii – a w szczególności łączących teorię zbiorów przybliżonych oraz metody badań operacyjnych w celu zwiększenia obiektywizmu oceny oraz ograniczenia arbitralności decyzyjnej przy ujmowaniu subiektywnych opinii – był motywem opracowania i zbadania możliwości hybrydowego modelu. W monografii przedstawiono także fundamentalia teorii zbiorów przybliżonych i metody DEA tworzące teoretyczną podbudowę ich syntezy w hybrydowym modelu.

Hydra pamiątek

Katarzyna Woźniak

Nowa miasto, nowa miłość, nowa przygoda.   Historia jednej podróży, która staje się opowieścią o miłości i spełnianiu marzeń. Czy pracownica banku może przeobrazić się w artystkę, czarującą słuchaczy głosem i grą na gitarze? Czy pełna kompleksów kobieta może rozkochać w sobie mężczyznę odważnie podążającego za swymi pragnieniami? Czy Polka i Węgier odnajdą w Amsterdamie wspólne szczęście i drogę do swoich serc? Czy można zapomnieć o bagażu przeszłości, który dźwigamy jak niechciany garb? Czy potrafimy wystawić za drzwi walizki wyuczonych zasad i narzuconych priorytetów, które nie pozwalają nam iść od przodu?     Anna, będąc świadkiem śmiertelnego wypadku, uświadamia sobie, że jej wypełnione karierą życie tak naprawdę pozbawione jest sensu, emocji i głębszej treści. Ona już jest jak martwa. Nikogo nie kocha, niczego nie pragnie, nie ma pewności, czy to, co osiągnęła, było jej celem, czy spełniała tylko oczekiwania innych. Targana wątpliwościami, dręczona poczuciem niespełnienia, podejmuje próbę porzucenia wyuczonych przez społeczeństwo nawyków i wartości. Opuszcza rodzinny kraj i wkracza do zupełnie nowego świata. „Hydra pamiątek” to powieść o bagażu doświadczeń i nauk, który w sobie nosimy. Ten bagaż bardzo często zakłóca nam prawdę o nas samych i przeszkadza w odnalezieniu szczęścia. Anna rusza w podróż nie tylko w sensie geograficznym, ale również duchowym i psychicznym. W Amsterdamie – mieście rowerów i kanałów – uczy się o miłości, przyjaźni i samorealizacji. Powrót do starej rzeczywistości jest już niemożliwy. Zmienia się bohaterka. Zmienia się świat. W historii Anny wielu z nas ma szansę rozpoznać własne życie, problemy i tęsknoty. Czy starczy nam odwagi, by coś zmienić, by podążyć za marzeniem...  

Hydraulic Systems in Heavy Construction Equipment

Paweł Ciężkowski, Jan Maciejewski, Adam Zawadzki

Książka jest angielskojęzycznym odpowiednikiem opracowania - Układy hydrauliczne w maszynach roboczych (OWPW, Warszawa 2021) The authors of the publication entitled "Hydraulic systems in heavy construction equipment", want to acquaint students of mechanical faculties and operators of working and construction machinery with the fundamental knowledge of the designing of hydraulic systems, both their cylinders and control elements. The manuscript presents information on hydrokinetic and hydrostatic hydraulic systems. The work discusses the basic components of hydraulic systems used in working machinery, in particular: hydraulic pumps and motors, cylinders, valves, directional control valves, accumulators. Chapter one of this book discusses the basic hydraulic components used in working machinery, their functions, purpose and presents basic calculations. Chapter two presents basic information on open, closed, constant output and constant power hydraulic systems. The ways of controlling the systems are discussed on the basis of hydraulic system diagrams. Chapter three presents current trends in drive systems used in working machines, i.e.: the driving mechanism, the turning mechanism, the rotation mechanism of the working attachment, and discusses the system of cooperation of the hydraulic cylinder with the working attachment working in the crank and lever system (chapter four). The manual presents a method for determining the forces and moments acting on work attachments generated by hydraulic cylinders (force) and hydraulic motors (torque). Chapter five is devoted to specialized control systems for work attachments in construction machinery. Chapter six presents basic information on maintenance and operation of hydraulic systems of working machinery, i.e.: unloading hydraulic systems, deaerating hydraulic systems, performing daily maintenance, replacing hydraulic components.

Hydroizolacja elementów budowli w wybranych okresach historii architektury czyli o uszczelnieniach z nietypowych materiałów, o dawnych impregnatach, drenażach i pokrewnych rozwiązaniach budowlanych

Jarosław Szewczyk

Na podstawie dawnego piśmiennictwa technicznego, poradnikowego i encyklopedycznego, którego analizę poparto współczesnymi opracowaniami etnograficznymi i archeologicznymi, rozpoznano dawne, dziś już nieużywane, techniki hydroizolacji budynków. Opisano służące temu celowi materiały budowlane. W opisie skoncentrowano się na rozwiązaniach obecnie uchodzących za nietypowe czy alternatywne, opisywanych w publikacjach do połowy XIX wieku. Uwzględniono też i scharakteryzowano odnośne surowce materiałowe, takie jak glina, kora brzozowa, węgiel drzewny, dziegieć i tym podobne. Rozpoznanie i porównanie rozpoznanych surowców, budulców i rozwiązań technologicznych uzasadnia wniosek o znacznej różnorodności dawnych sposobów ochrony budynków przed wilgocią. W świetle takiej oceny walka z wilgocią wydaje się jednym z najsilniejszych stymulatorów postępu technologicznego i wręcz motorem rozwoju cywilizacji.

Hygge. Klucz do szczęścia

Meik Wiking

Bądź hygge! bądź szczęśliwy! Wyobraź sobie, że jest deszczowy dzień, a ty siedzisz w fotelu pod kocem i czytasz książkę. Wyobraź sobie, że jesz kolację przy świecach z przyjaciółmi i świetnie się bawisz. Wyobraź sobie, że siedzisz przed kominkiem z ukochaną osobą, a na zewnątrz szaleje zamieć. To, co właśnie odczuwasz, to hygge. Hygge jest pojęciem, którego nie da się dosłownie przetłumaczyć na język polski, a które jest jednym z najpiękniejszych duńskich słów. To określenie na uczucie szczęścia, ciepła, komfortu i bezpieczeństwa. Duńczycy są najszczęśliwszym narodem na świecie. Meik Wiking, autor książki i dyrektor Instytutu Szczęścia w Kopenhadze, przybliża nam duński przepis na szczęście, którym jest właśnie filozofia hygge. Duńczycy cieszą się z drobnostek, żyją wolniej i spędzają dużo czasu z bliskimi. Bo w końcu szczęście to radość z małych rzeczy!

Hymekromon w terapii chorób dróg żółciowych oraz nowe perspektywy terapeutyczne leku - przegląd literatury

Beata Kasztelan-Szczerbińska, Agnieszka Szczerbińska, Halina Cichoż-Lach

Hymekromon (4-metyloumbeliferon; 7-hydroksy-4-metylokumaryna) to dobrze znany lek o udokumentowanej skuteczności w chorobach dróg żółciowych mający bardzo korzystny profil bezpieczeństwa, co sprawia, że jest chętnie stosowany przez lekarzy i pacjentów. Lek ten ma unikalny trójfazowy mechanizm działania, który obejmuje: działanie choleretyczne - wzmaga wydzielanie żółci o niskiej gęstości; działanie cholekinetyczne - stymuluje przepływ i wydalanie żółci do jelit - oraz działanie spazmolityczne - zmniejsza napięcie mięśni gładkich dróg żółciowych, a także zwieracza Oddiego. W ostatnich latach pojawiły się doniesienia o nowych właściwościach hymekromonu, które budzą duże zainteresowanie w kontekście jego potencjalnego zastosowania w innych niż obecnie zalecane wskazaniach, w tym w chorobach nowotworowych, zapalnych i autoimmunologicznych. W artykule omawiamy klasyczny i nowy mechanizm działania hymekromonu ze szczególnym uwzględnieniem jego roli w dyskinezach dróg żółciowych.

Hymen

Jacek Podsiadło

Jacek Podsiadło Wychwyt Grahama Hymen Są sobie obcy. Dzieli ich odległość kosmiczna, przez nic niepodzielna. Nic o sobie nie wiedzą, to gorzej, niż gdyby nienawidzili. Żyją w różnych nierzeczywistościach, w osobnych wymiarach. Ale dajmy im szansę. Niech zetkną się spojrzeniami albo wpadną na siebie w ślepym ulicznym wirze czy to ich zbliży? Pozornie? Więc niech ich na ślubny... Jacek Podsiadło ur.7 lutego 1964 Najważniejsze dzieła:Nieszczęście doskonałe (1987), Niczyje, boskie (1998), Wychwyt Grahama (1999), Kra (2005), Przez sen (2014), Włos Bregueta (2016) Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista. Publikował w wielu czasopismach literackich, a jego twórczość przetłumaczono na angielski, niemiecki, słowacki, słoweński i ukraiński. Czołowy obok Marcina Świetlickiego poeta pokolenia bruLionu. Głosił poglądy anarchistyczne i pacyfistyczne. W latach 1993-2008 prowadził audycję Studnia w Radiu Opole, a od 2009 roku prowadzi internetowe Domowe Radio Studnia. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn (Bogarodzico, Dziewico!)

Juliusz Słowacki

Hymn Bogarodzico, Dziewico!    Słuchaj nas, Matko Boża,    To ojców naszych śpiew.    Wolności błyszczy zorza,    Wolności bije dzwon,    Wolności rośnie krzew.    Bogarodzico!    Wolnego ludu śpiew    Zanieś przed Boga tron.    Podnieście głos, rycerze,    Niech grzmią wolności śpiewy,    Wstrzęsną się Moskwy wieże.    Wolności pieniem wzruszę    Zimne granity Newy;  I tam są ludzie — i tam mają duszę.    Noc była... Orzeł dwugłowy    Drzemał na szczycie gmachu    I w szponach niósł okowy.    Słuchajcie! zagrzmiały spiże,    Zagrzmiały... i ptak w przestrachu    Uleciał nad świątyń krzyże.    Spojrzał — i nie miał mocy    Patrzeć na wolne narody,    Olśniony blaskiem swobody,  Szukał cienia... i w ciemność uleciał północy. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn demokratycznej młodzieży

Serhij Żadan

Sześć lirycznych opowieści o okrutnej, a niekiedy zabawnej rzeczywistości postradzieckiej Ukrainy. Bohaterowie tych splecionych historii są niczym armia herosów nowego porządku żywiołowi, ekscentryczni, twardzi. Nie zastanawiają się nad geopolityką, przerażeni trzydziestką na karku usiłują okopać się w zmiennej codzienności własnego miasta. Jedni próbują sił w biznesie rozrywkowym. Drudzy chcą być razem w miłości, w korporacji czy w ruchu związkowym. Jeszcze inni starają się zmienić branżę z gangsterki na usługi pogrzebowe. Czy młodzież w nowym porządku politycznym może być demokratyczna? Czy wciąż rozbrzmiewa jej stary hymn? A może samo słowo demokracja stało się kolejnym znakiem towarowym? Hymn demokratycznej młodzieży to korowód outsiderów nowej Ukrainy po raz pierwszy smakujących kapitalizmu. Surrealistyczny, buntowniczy i piekielnie pociągający. Hymn demokratycznej młodzieży to pieśń o hossie na rynku absurdu i bessie na giełdzie idei. Żadan powołuje do życia armię herosów nowego porządku: Braci Lichujów i ich siostrzeńca Iwana, Sanycza, starego ćpuna Slawika, Gogę szefa pierwszego klubu dla gejów; Wikę, której kochanka zbiegła do Turcji, Gabriela, Cyganów, kupczących wizami Schengen i cnotą białoruskiej kurewki, Ewę drżącą na kolejowej bocznicy, byłych sportowców i skinheadów, którzy tłuką gości z Kaukazu, dzieci korporacji, Bokserów o Sprawiedliwość i Adaptację Społeczną. A to raptem skromny katalog głównych postaci piosenki, nuconej w rytm stukotu czterdziestu wagonów narkotyków, które nie ruszają z miejsca. Żadan przegląda inwentarz liberalnej demokracji jak bambetle na strychu, obsrane przez gołębie. Wybiera zeń nowe prawdy, a potem miesza je w probówce lirycznej groteski, destylując fałsze nowej, lepszej ideologii. Przesmaczne, prześmieszne, przerażające. Igor Stokfiszewski

Hymn do miłości

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Hymn do miłości Tyś jest najwyższą z sił, wszystko ulega tobie,  Miłości.  Życie jest żądzą, a tyś z żądz największą,  Prócz samej żądzy życia; duszą duszy  I sercem serca życia tyś jest,  Miłości.  Jeśli najwyższym szczęściem zapomnienie,  Bezwiedza i niepamięć własnego istnienia:  Toś ty jest szczęściem szczęścia, ty, co dajesz  Omdlenie duszy i omdlenie zmysłom  I myśli kładziesz kres upajający,  Miłości.  Jeśli złudzenia są jedynym dobrem:  Toś ty największym dobrem, najsilniejsze  Ze wszystkich złudzeń, ty, moc mocy,  Pierwotna, dzika, nieznająca kiełzań,  Święta potęgo,  Miłości.  Jeśli pragnienia są jedyną ową  Poręczą, która chroni  Od upadnięcia w przepaść rozpaczy i wstrętu;  Jeśli są jedynym  Mostem, po którym można iść nad odmęt nudy;  Jeśli jedynym są lekarstwem, które  Broni od cierpień zwątpienia i zbrzydzeń,  Pogardy świata i od samowzgardy:  To ty, o matko pragnień, jesteś ową  Poręczą, mostem i lekarstwem, jesteś  Zbawczynią ludzi,  Miłości. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn do miłości ojczyzny (Święta miłości kochanej ojczyzny...)

Ignacy Krasicki

Hymn do miłości ojczyzny Święta miłości kochanej ojczyzny,  Czują cię tylko umysły poczciwe!  Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,  Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe.  Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,  Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe,  Byle cię można wspomóc, byle wspierać,  Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.    [...]Ignacy KrasickiUr. 3 lutego 1735 r. w Dubiecku (Sanockie) Zm. 14 marca 1801 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Myszeida (1775), Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia (1778), Pan Podstoli (1778 i 1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779 i 1782), Antymonachomachia (1779), Wojna chocimska (1780) Wybitny polski poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta. Kasztelanic chełmski, hrabia, przeznaczony do stanu duchownego ze względu na trudną sytuację materialną rodziny. Od 1766 r. biskup warmiński. Blisko współpracował z królem Stanisławem Augustem w dziele kulturalnego ożywienia kraju. Tworzył w duchu oświecenia (m.in. napisał w latach 1781-83 dwutomową encyklopedię Zbiór potrzebniejszych wiadomości, był twórcą pierwszego pol. czasopisma, (?Monitor?), ale jego Hymn do miłości ojczyzny (1774) oraz przekład Pieśni Osjana odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu polskiego romantyzmu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn do Nirwany

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Hymn do Nirwany Z otchłani klęsk i cierpień podnoszę głos do ciebie,    Nirwano!  Przyjdź twe królestwo jako na ziemi, tak i w niebie,    Nirwano!  Złemu mnie z szponów wyrwij, bom jest utrapion srodze,    Nirwano!  I niech już więcej w jarzmie krwawiącym kark nie chodzę,    Nirwano!  Oto mi ludzka podłość kałem w źrenice bryzga,    Nirwano!  Oto się w złości ludzkiej błocie ma stopa ślizga,    Nirwano!  Oto mię wstręt przepełnił, ohyda mię zadusza,    Nirwano!  I w bólach konwulsyjnych tarza się moja dusza,    Nirwano! [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn do piękna

Charles Baudelaire

Hymn do piękna Czy znijdziesz z niebios, czyli otchłań cię wyzieje,  Piękności, wzrok twój boski i piekielny razem  Dobrodziejstwa i zbrodnie bez wyboru sieje —  I w tym działania wina jest wiernym obrazem.    W twym oku zachód słońca i zórz łuny gorą,    Rozlewasz wkoło wonie jak wieczór burzliwy:    Twe całusy napojem, usta są amforą,    Przez nie dziecko jest mężem, mąż słabnie tchórzliwy.  Czyś rodem z czarnych piekieł, czy z krain jutrzenki?  Jak pies, za twoją szatą idzie Przeznaczenie;  Radość i klęski na traf lecą z twojej ręki. [...]Charles BaudelaireUr. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (?sztuka dla sztuki?, ?piękno nie jest użyteczne?), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów ? o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że ?świat jest słownikiem hieroglifów?, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn Marii Egipcjanki

Jan Kasprowicz

Jan Kasprowicz Hymny Hymn Marii Egipcjanki MARIA EGIPCJANKA ŚPIEWA Idę-ć ja, biedna Maryja, idę-ć przez piaski pustyni hen! ku tej rzece nieznanej, gdzie Chrystus cuda swe czyni. Tęskność mnie wielka niesie, a słońce skronie mi piecze daleko-ć jeszcze do celu, wylękłe serce człowiecze! Nie znałam Pańskiej męki i czym mi drzewo krzyżowe? W perły kosztowne mą szyję, w róże zdobiłam mą głowę. Nadeszły głuche wieści o wielkiej uczcie Pana: Gdzie jesteś, kraino gwoź... Jan Kasprowicz Ur. 12 grudnia 1860 r. w Szymborzu pod Inowrocławiem Zm. 1 sierpnia 1926 r. w Poroninie na Harendzie (dziś Zakopane) Najważniejsze dzieła: Z chałupy (1888); Miłość (1895); Krzak dzikiej róży (1898); Ginącemu światu (1902); Księga ubogich (1916); Hymny (1921) Poeta, dramaturg, krytyk, tłumacz, publicysta epoki Młodej Polski. Pomimo, że był synem chłopskim, udało mu się zdobyć wyższe wykształcenie, a nawet w 1904 r. doktoryzował się na Uniwersytecie Lwowskim na podstawie rozprawy Liryka Teofila Lenartowicza. W 1909 r. na tym samym uniwersytecie objął, specjalnie dla niego utworzoną, katedrę literatury porównawczej. Biegle władał łaciną, greką, angielskim i francuskim przekładał dzieła m.in. Ajschylosa, Eurypidesa, Shakespeare'a. W działalności Jana Kasprowicza wyróżnić można etapy, które charakteryzowały się fascynacją określonymi kierunkami poetyckimi. Początkowo w jego twórczości dominował realizm i naturalizm, później impresjonizm i symbolizm. Kolejny okres cechował ekspresjonizm, a ostatni to przejście do postawy franciszkańskiej. autor: Izabela Miecznikowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn niemych

Aleksander Świętochowski

Aleksander Świętochowski Hymn niemych ISBN 978-83-288-2759-2 Więc jeszcze opowiedzieć ci inną bajeczkę? rzekł, pijąc pocałunkami z jej ust ten czar, którego nigdy wypić nie mógł. Dobrze, posłuchaj: Kiedy przed poczęciem się świata wypełniały przestrzeń tylko mgły, kręcone siłą twórczą w niezliczonych i splątanych wirach, część tych obłoków powoli skropliła się i utworzyła ocean. W jego wnętrzu powstały rozmaite twory, a między nimi olbrzymi żółw, który wypłynął na... Aleksander Świętochowski Ur. 18 stycznia 1849 w Stoczku Zm. 25 kwietnia 1938 w Gołotczyźnie Najważniejsze dzieła: My i wy (1871), Praca u podstaw (1873), Niewinni (1874) Nieśmiertelne dusze (1876), O powstawaniu praw moralnych (1877), Dramata (1879), O życie (1879), O prawach człowieka i obywatela (1906), Źródła moralności (1912) Wybitny polski pisarz, publicysta, dramaturg, filozof. W wieku lat osiemnastu opublikował pod pseudonimem Henryk Dołęga w Tygodniku Ilustrowanym pierwszy artykuł pt. Kaźmirz Dzisiejszy. Został też współpracownikiem Przeglądu Tygodniowego. W 1875 r. otrzymał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie w Lipsku. Następnie wyjechał do Galicji, gdzie liczył na stanowisko docenta na Uniwersytecie Lwowskim, zrezygnował jednak z tego pomysłu i wrócił do Warszawy. Opublikował dramaty Niewinni, Antea, Makary. W 1877 r. został redaktorem Przeglądu Tygodniowego, jednak już po roku przeniósł się do Nowin. W 1881 r. założył własny tygodnik Prawda. Pisał także prace filozoficzne. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Hymn o zachodzie słońca na morzu (Smutno mi, Boże!...)

Juliusz Słowacki

Hymn o zachodzie słońca na morzu Smutno mi, Boże! Dla mnie na zachodzie  Rozlałeś tęczę blasków promienistą;  Przede mną gasisz w lazurowej wodzie    Gwiazdę ognistą...  Choć mi tak niebo Ty złocisz i morze,    Smutno mi, Boże!  Jak puste kłosy z podniesioną głową,  Stoję rozkoszy próżen i dosytu...  Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,    Ciszę błękitu.  Ale przed Tobą głąb serca otworzę:    Smutno mi, Boże!  Jako na matki odejście się żali  Mała dziecina, tak ja płaczu bliski,  Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali    Ostatnie błyski,  Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,    Smutno mi, Boże! [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.