Zastosowanie etorykoksybu w chorobach układu ruchu - doświadczenia ośrodka warszawskiego

Robert Rupiński

Etorykoksyb - selektywny inhibitor COX-2 (koksyb) - został zarejestrowany w leczeniu choroby zwyrodnieniowej, reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (spondyloartropatia) oraz dny moczanowej. Silne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne etorykoksybu zostało potwierdzone w randomizowanych badaniach klinicznych obejmujących duże grupy pacjentów. Etorykoksyb w porównaniu z klasycznymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi charakteryzuje się blisko 2-krotnie niższym ryzykiem poważnych działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Jednocześnie, podobnie jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, terapia etorykoksybem jest przeciwwskazana u pacjentów z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym.

Inhibitory Konwertazy Angiotensyny

Piotr Jędrusik, Jacek Lewandowski

Celem opracowania jest przedstawienie współczesnego stanu wiedzy na temat inhibitorów konwertazy angiotensyny w postaci problemów klinicznych, które mają największe znaczenie dla lekarzy praktyków. Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę są jedną z najczęściej stosowanych grup leków kardiologicznych. Pierwszy inhibitor konwertazy - kaptopril, został opracowany przed ponad 30 laty, a od tego czasu do praktyki klinicznej wprowadzono już kilkanaście leków należących do tej grupy.

Niedrożność dróg łzowych

Marek Rękas, Rafał Nowak

Podręcznik Niedrożność dróg łzowych – podstawy diagnostyki i leczenia, powstał w odpowiedzi na lukę w polskim piśmiennictwie dotyczącą diagnozowania i terapii schorzeń układu łzowego, będących niezwykle istotnymi zagadnieniami z punktu widzenia jakości życia pacjenta. To pierwsza publikacja w języku polskim, która w sposób kompleksowy dostarcza wszystkich informacji niezbędnych do prawidłowej diagnostyki i leczenia pacjenta zgłaszającego dolegliwości w postaci patologicznego łzawienia. Książka kierowana jest do lekarzy wszystkich specjalności, szczególnie jednak przeznaczona jest dla lekarzy specjalizujących się i specjalistów w dziedzinie okulistyki, którzy najczęściej w codziennej praktyce spotykają pacjentów z patologicznym łzawieniem. Stanowi wynik wieloletniej pracy zespołu Kliniki Okulistyki Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, który we współpracy z ośrodkami w Poznaniu (Oddział Okulistyczny Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. Józefa Strusia) i Indiach (Govindram Seksaria Institute of Dacryology, LV Prasad Eye Institute) wprowadził do polskiej medycyny najnowsze metody diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące układu łzowego, stając się głównym ośrodkiem zajmującym się tą tematyką w Polsce.

Ozanimod w terapii rzutowo-remisyjnej postaci stwardnienia rozsianego - opisy przypadków

Robert Bonek

Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą, zapalną, autoimmunologiczną i neurozwyrodnieniową chorobą ośrodkowego układu nerwowego charakteryzującą się obecnością zmian demielinizacyjnych rozsianych w przestrzeni i czasie. Jedną z opcji terapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu modyfikującym przebieg choroby są modulatory receptora sfingozyno-1-fosforanu. Ozanimod jest nowym selektywnym modulatorem sfingozyno-1-fosforanu o potwierdzonej wysokiej skuteczności i bezpieczeństwie leczenia. Przedstawione przypadki chorych leczonych ozanimodem potwierdzają wcześniejsze wyniki badań w zakresie skuteczności i bezpieczeństwa tego leku w populacji chorych zarówno z wczesnym, jak i zaawansowanym rzutowo-remisyjnym stwardnieniem rozsianym.

Przypadki kliniczne w ginekologii

Mirosław Wielgoś, Paweł Kamiński

Publikacja jest zbiorem najciekawszych przypadków klinicznych z zakresu ginekologii. Ich autorami są doświadczeni lekarze z całej Polski, którzy w swoim codziennym życiu zawodowym mieli już okazję zetknąć się z wieloma trudnymi i skomplikowanymi sytuacjami klinicznymi. Książka napisana została w nowoczesny sposób z zastosowaniem systematyki stosowanej w odpowiednich rekomendacjach towarzystw naukowych. Publikację tę adresujemy do studentów i lekarzy, którzy dopiero rozpoczęli szkolenie z zakresu ginekologii . Będzie to także pouczająca lektura dla lekarzy pokrewnych specjalności – omawiane problemy nierzadko mają bowiem charakter interdyscyplinarny.

Sitagliptyna w skojarzeniu z metforminą XR w leczeniu pacjentów z cukrzycą typu 2

Katarzyna Cyganek

Sitagliptyna jest pierwszą zarejestrowaną na rynku gliptyną, stąd jest najlepiej spośród nich poznana pod kątem skuteczności, tolerancji i bezpieczeństwa. To selektywny inhibitor enzymu peptydazy DPP-4. W monoterapii obniża stężenie HbA1c o 0,6-0,8%. W porównaniu z placebo i PSM terapia sitagliptyną cechuje się mniejszym ryzykiem hipoglikemii. Sitagliptyna ma największy spośród gliptyn wpływ anorektyczny, co powoduje niewielki spadek masy, a to z kolei jest korzystne u pacjenta z cukrzycą. Stosowanie sitagliptyny korzystnie wpływa także na poprawę innych czynników ryzyka kardiometabolicznego: zmniejszenie stężenia triglicerydów i poprawę profilu lipidowego oraz obniża skurczowe ciśnienie tętnicze krwi. Stosowana może być w monoterapii, w terapii skojarzonej lub jako leczenie uzupełniające w stosunku do insuliny. Dostępne na rynku preparaty dwulekowe (sitagliptyna w połączeniu z metforminą o przedłużonym uwalnianiu) poprawiają dodatkowo tolerancję leczenia metforminą oraz zwiększają komfort pacjenta, umożliwiając stosowanie leku złożonego raz dziennie.

Liraglutyd - jak osiągnąć cele terapeutyczne - miesiąc, rok czy terapia przewlekła?

Marta Walczak

Podstawową zasadą leczenia choroby otyłościowej jest leczenie kompleksowe. Cele terapii powinny być indywidualnie dobierane do pacjenta i zależeć przede wszystkim od chorób współistniejących oraz ewentualnie występujących powikłań. Analogicznie do innych chorób przewlekłych, m.in.: nadciśnienia tętniczego, cukrzycy typu 2, przewlekłych zespołów wieńcowych, strategia leczenia choroby otyłościowej powinna obejmować metody niefarmakologiczne, farmakoterapię oraz, w razie braku skuteczności, leczenie operacyjne. Rekomendowany czas trwania farmakoterapii wynosi min. 12 miesięcy. Liraglutyd działa centralnie na neurony proopiomelanokortyny (POMC)/CART, zwiększając uczucie sytości oraz zmniejszając głód, z przejściowym efektem zmniejszającym opróżnianie żołądka, dzięki czemu kontroluje łaknienie. Spośród wielu korzystnych cech liraglutydu do udokumentowanych i szczególnie ważnych z klinicznego punktu widzenia zalicza się: pozytywny wpływ na zaburzenia gospodarki węglowodanowej, działanie kardioprotekcyjne na zmniejszenie ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału lub udaru niezakończonego zgonem oraz zmniejszenie ciśnienia skurczowego u osób z nieprawidłową glikemią bądź bez niej w stosunku do placebo.

11 faktów o wenlafaksynie

Marcin Siwek

Wenlafaksyna należy do grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny o blisko 30 razy silniejszym powinowactwie do transportera serotoniny. W praktyce przekłada się to na ewolucję mechanizmu, siły działania oraz profilu terapeutycznego wraz z dawką. W pracy zaprezentowano praktyczne możliwości wykorzystania tej cechy wenlafaksyny w różnych sytuacjach klinicznych.

Nowoczesne leczenie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przewlekłym zespołem wieńcowym

Maria Łukasiewicz, Artur Mamcarz

Na nadciśnienie tętnicze choruje ok. 1,2 mld mieszkańców globu. Wśród tych pacjentów mniej niż połowa jest skutecznie leczona. Zła kontrola ciśnienia tętniczego przyczynia się do rozwoju powikłań takich jak udar mózgu czy choroba wieńcowa. Chory z takimi powikłaniami staje się automatycznie pacjentem bardzo wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego, a tym samym wymaga spersonalizowanego i skutecznego leczenia, już nie tylko nadciśnienia, ale również jego powikłań. Mimo zaawansowania choroby modyfikacja stylu życia oraz prawidłowy dobór farmakoterapii mogą uchronić chorego przed rozwojem niewydolności serca oraz zapobiec ostrym incydentom sercowo-naczyniowym.

Rola wczesnej diagnozy i leczenia stwardnienia rozsianego

Mariola Świderek-Matysiak

Stwardnienie rozsiane (SM, sclerosis multiplex) jest uważane za najczęstszą nabytą chorobę demielinizacyjną ośrodkowego układu nerwowego. SM jest chorobą, na którą zapadają ludzie młodzi, najczęściej między 20. r.ż. a 40. r.ż. Diagnostyka SM jest złożona, należy w niej uwzględnić przeszłość chorobową, wywiad rodzinny, obraz kliniczny, obraz radiologiczny oraz wyniki badań laboratoryjnych krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego. Obecnie w diagnostyce są stosowane kryteria diagnostyczne McDonalda z 2017 r., które pozwalają wcześnie postawić diagnozę. Wprowadzenie leczenia modyfikującego przebieg SM jak najwcześniej chroni chorych przed kolejnymi rzutami, zmianami radiologicznymi w mózgu i rdzeniu kręgowym, ale również przed zanikami mózgu i niepełnosprawnością.

Zaburzenia erekcji - punkt widzenia kardiologa

Artur Mamcarz, Marcin Wełnicki

Schorzenia układu sercowo-naczyniowego są powszechnym zjawiskiem, podobnie jak: otyłość, nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca. Wpływają one negatywnie na wszystkie sfery naszego życia, w tym również na nasze życie seksualne. Obecnie najlepiej poznane są wzajemne zależności pomiędzy występowaniem zaburzeń erekcji i chorób układu sercowo-naczyniowego. Zaburzenia erekcji mogą być nie tylko powikłaniem chorób układu sercowo-naczyniowego, lecz także ich wczesnym rewelatorem. Mogą być jednak także działaniem niepożądanym niektórych leków kardiologicznych. Tymi zagadnieniami zajmuje się kardioseksuologia. Być może jednak jeszcze ważniejszym zagadnieniem jest bezpieczeństwo leczenia zaburzeń erekcji u pacjentów kardiologicznych.

Nowoczesne leczenie cukrzycy

Krzysztof Pawlaczyk, Stanisław Czekalski, Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz

Monografia ,,Nowoczesne leczenie cukrzycy. Leki inne niż insulina” stanowi kompendium wiedzy na temat jednej z najczęściej występujących chorób cywilizacyjnych – cukrzycy. To znakomity przewodnik pełen praktycznych wskazówek dotyczących optymalnego postępowania z tą chorobą. Uwzględnia najnowsze wytyczne dotyczące leczenia cukrzycy według PTD 2020. Autorzy omawiają tradycyjne terapie, koncentrują się na lekach najnowszej generacji oraz wskazują na nowe rozwiązania terapeutyczne, zwracając szczególną uwagę na kwestie ryzyka sercowo-naczyniowego i konieczności interdyscyplinarnego podejścia do pacjenta z cukrzycą typu 2. Podręcznik ten powinien znaleźć się w bibliotece nie tylko każdego diabetologa, lecz także lekarzy innych specjalności, studentów medycyny i dietetyków.

Znaczenie różnych metod pomiaru ciśnienia tętniczego u kobiet w ciąży z nadciśnieniem tętniczym

Ewa Wojciechowska , Jacek Lewandowski

Powikłania nadciśnienia tętniczego w ciąży są najczęstszymi i najistotniejszymi przyczynami zachorowalności i umieralności okołoporodowej zarówno matek, płodów, jak i noworodków. Odpowiadają za blisko 20% zgonów matek i 16% zgonów noworodków na całym świecie. Aby uniknąć powikłań nadciśnienia tętniczego w ciąży, konieczna jest wczesna kontrola ciężarnych, w tym regularne pomiary ciśnienia tętniczego, wczesne wykrywanie choroby nadciśnieniowej i skuteczne jego leczenie. Obecnie najczęściej pomiary ciśnienia wykonywane są w gabinecie, ale w wielu wypadkach zalecane są także pomiary pozagabinetowe. Zaletą tych ostatnich jest możliwość potwierdzenia bądź wykluczenia nadciśnienia, wykluczenia nadciśnienia białego fartucha i nadciśnienia maskowanego oraz w przypadku automatycznego całodobowego pomiaru - sposobność oceny rytmów dobowych ciśnienia. W artykule omówiono znaczenie poszczególnych rodzajów pomiarów ciśnienia u kobiet ciężarnych oraz różnice pomiędzy tymi pomiarami.

10 powodów, dla których warto stosować cytykolinę

Marcin Kopka, Rafał Sochacki

Cytykolina jest substancją endogenną odgrywającą rolę w metabolizmie komórkowym. Może być pomocna w leczeniu udaru mózgu, chorób Parkinsona i Alzheimera, jaskry, po urazach głowy itd. Bezpieczeństwo stosowania cytykoliny zostało potwierdzone w wielu badaniach.

10 faktów na temat famotydyny

Dorota Waśko-Czopnik

Famotydyna jest lekiem z grupy antagonistów receptora H2 o szerokich wskazaniach terapeutycznych w leczeniu chorób kwasozależnych górnego odcinka przewodu pokarmowego. Ma ona wiele cech stanowiących o bezpieczeństwie jej stosowania, takich jak: niskie ryzyko interakcji lekowych, szybka ulga w dolegliwościach i hamowanie nocnego wydzielania kwasu. Może być stosowana w monoterapii, ale także jako terapia dodana do inhibitorów pompy protonowej, co podnosi skuteczność leczenia i skraca jego czas.

Pseudokrup - ostre zapalenie krtani

Adam J. Sybilski

Ostre zapalenie krtani jest jedną z najczęstszych przyczyn niedrożności górnych dróg oddechowych u małych dzieci. Termin ostre zapalenie krtani dotyczy chorób związanych z krtanią, okolicą nad- i podgłośniową oraz tchawicą. Obejmuje zapalenie krtani i tchawicy lub zapalenie krtani, tchawicy i oskrzeli, a  także podgłośniowe zapalenie krtani (tzw. pseudokrup). Obecnie określeń ostre zapalenie krtani lub pseudokrup używa się w przypadku grupy chorób charakteryzujących się symptomami ze strony górnych dróg oddechowych, a  także dolegliwościami typowymi dla zapalenia krtani, tchawicy i  czasami oskrzeli . Grupa chorób mieszcząca się pod pojęciem ostrego zapalenia krtani jest szczególnie niebezpieczna dla dzieci. One bowiem częściej niż dorośli doświadczają ostrej niedrożności dróg oddechowych.

Telemedycyna. Alergologia

Adam J. Sybilski

Pandemia COVID-19 wywróciła do góry nogami całe nasze dotychczasowe życie. Dotknęła również relacji między lekarzem a pacjentami. Z dnia na dzień wprowadzono nowe zasady postępowania zmierzające do zmniejszenia kontaktu między ludźmi, w tym między chorymi a ich lekarzami. Obawa przed zakażeniem, zarówno ze strony chorych, jak i personelu medycznego, skłoniła wielu do rozwijania tej formy udzielania świadczeń medycznych. Monografia Profesora Adama Sybilskiego wypełnia lukę występującą na rynku wydawniczym w zakresie publikacji poświęconych prowadzeniu tej formy usług medycznych w dziedzinie alergologii. Jest to niezwykle cenna pozycja, unikatowa i bardzo potrzebna. Musimy jednak pamiętać - co sam autor podkreśla - że "telewizyta nie może być zastosowana w przypadku zaostrzenia objawów chorobowych, konieczności wykonania badań dodatkowych in vivo oraz ciężkich postaci alergii, szczególnie w trakcie reakcji anafilaktycznej lub tuż po niej".

Zastosowanie citalopramu w praktyce klinicznej

Joanna Smolarczyk-Kosowska, Robert Pudlo

Citalopram to lek znany od ponad 30 lat, obecnie często stosowany jako uzupełnienie przy braku satysfakcjonującej odpowiedzi na monoterapię. Lek ma niewielki potencjał do wchodzenia w interakcje międzylekowe. Jest skuteczny i dobrze tolerowany w zapobieganiu nawrotom depresji u osób starszych.

Doksazosyna w postaci doustnego systemu terapeutycznego u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym

Marek Postuła

W ostatnich latach wyzwaniem stała się terapia pacjentów z zespołem metabolicznym, który jest czynnikiem ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych. Obiecującym kierunkiem badań w kontekście pacjentów z łagodnym przerostem gruczołu krokowego oraz ze współistniejącym zespołem metabolicznym okazała się doksazosyna - selektywny antagonista receptorów a-adrenergicznych. Opracowano nowy preparat doksazosyny w postaci doustnego systemu terapeutycznego w celu poprawy profilu farmakokinetycznego oraz zmniejszenia lub wyeliminowania konieczności dostosowywania dawki i ryzyka przedawkowania. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi doksazosyna zajmuje ważną pozycję w leczeniu opornego nadciśnienia tętniczego.

Kwetiapina. Doświadczenia terapeutyczne w praktyce lekarza specjalisty

Adam Wichniak, Agata Szulc, Małgorzata Janas-Kozik, Krzysztof M. Wilczyński, ...

Skuteczne, dobrze tolerowane i dostosowane do potrzeb pacjenta leczenie farmakologiczne jest podstawową formą terapii schizofrenii. Broszura składająca się z 4 artykułów stanowi m.in. przedstawienie, na przykładzie pacjentów leczonych kwetiapiną, typowych trudności w farmakologicznym leczeniu schizofrenii z uwzględnieniem dominujących objawów choroby oraz wrażliwości pacjenta na działania niepożądane leków.

Psychiatria w praktyce

Marek Jarema

Podręcznik ten przeznaczony jest dla tych wszystkich, którzy interesują się praktycznymi aspektami psychiatrii. Powstał przede wszystkim z myślą o lekarzach w trakcie specjalizacji z psychiatrii, a także o studentach medycyny, lekarzach medycyny rodzinnej i lekarzach innych specjalności. Książka składa się z szeregu rozdziałów poświęconych najbardziej istotnym zagadnieniom psychiatrii, takim jak schizofrenia, zaburzenia afektywne i zaburzenia lękowe. Czytelnik znajdzie w niej też informacje na temat psychiatrii dzieci i młodzieży, psychiatrii wieku podeszłego, uzależnień od substancji psychoaktywnych i wiele innych. Podręcznik ten kierujemy do lekarzy, którzy potrzebują zwięzłej, ale mimo to kompletnej wiedzy dotyczącej różnych aspektów zdrowia psychicznego. Dlatego autorzy dołożyli wszelkich starań, aby przedstawić aktualne informacje na temat podstaw diagnostyki i leczenia różnych zaburzeń psychicznych. Autorzy, czołowi eksperci w dziedzinie psychiatrii klinicznej, przede wszystkim z Europy Środkowej i Wschodniej, włożyli wiele wysiłku, żeby przekazać uniwersalną prawdę: zdrowie psychiczne jest integralną częścią człowieka. Pod żadnym pozorem nie powinno być zatem lekceważone i postrzegane jako mniej istotne od tzw. zdrowia ogólnego. Mamy nadzieję, że ten podręcznik pomoże naszym kolegom lepiej zrozumieć złożoność i różnorodność zaburzeń psychicznych, a co za tym idzie - jeszcze lepiej pomagać pacjentom.

Citalopram i jego miejsce w praktyce klinicznej

Błażej Misiak

Citalopram to lek z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Został zarejestrowany do leczenia depresji, jednakże szereg badań wskazuje na możliwości jego zastosowania również w leczeniu niektórych zaburzeń lękowych oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego. Warto pamiętać, że w pewnych sytuacjach klinicznych zastosowanie citalopramu może okazać się optymalnym postępowaniem. W artykule przedstawiono historię trzech pacjentów, u których zastosowanie citalopramu okazało się skutecznym podejściem do leczenia depresji, które pozwoliło na uniknięcie potencjalnych działań ubocznych związanych ze stosowaniem leków przeciwdepresyjnych. Opisy przypadków przedstawiono w szerszym kontekście istniejącego stanu wiedzy dotyczącego farmakoterapii depresji.

Obrzęki i duszność. Przewodnienie pacjenta kardionefrologicznego

Anna Adamska-Wełnicka, Marcin Wełnicki

Obrzęki i duszność to najważniejsze kliniczne konsekwencje przewodnienia - bardzo częstego następstwa chorób układu krążenia oraz niewydolności nerek. Szybkie i precyzyjne rozpoznanie przyczyn tej krytycznej dla chorego sytuacji umożliwia wdrożenie leczenia celowanego. Niniejsza książka pomaga podejmować bezpieczne decyzje terapeutyczne. Publikacja, którą trzymają Państwo w rękach, jest wyjątkowa na tle innych poświęconych podobnej tematyce. Grupa Autorów - lekarzy praktyków z wiodących jednostek klinicznych - opracowała poradnik przeznaczony dla szerokiej grupy innych lekarzy praktyków, m.in. specjalizujących się w zakresie chorób wewnętrznych, nefrologii i kardiologii. Monografia w uporządkowany i zwięzły sposób przedstawia zagadnienia patofizjologiczne, badania diagnostyczne, diagnostykę różnicową oraz nowoczesne zasady leczenia dotyczące postępowania z pacjentem, u którego podejrzewa się przewodnienie. Należy wyraźnie podkreślić, że Autorzy dzielą się swoim dużym doświadczeniem klinicznym, a nie tylko cytują powszechnie dostępne wytyczne, co znacząco zwiększa wartość prezentowanych treści.

Muzykoterapia w fizjoterapii i rehabilitacji

Dominik Turzyński, Piotr Sulikowski, Marek Postuła, Katarzyna Sulikowska

Muzykoterapia to hybrydowy środek terapeutyczny, łączący oddziaływanie psychiczne i somatyczne bodźców muzycznych na organizm. Pozwala na zanurzenie się w emocjach i uwolnienie ich w kontrolowany sposób, m.in. po to, by usprawnić proces leczenia i poprawić stan psychofizyczny. Już ludzie pierwotni zdawali sobie sprawę, że muzyka ma wpływ na nastrój – wczesna muzykoterapia jako metoda wspomagająca leczenie ruchem była częścią uroczystości plemiennych, a obrzędów o celach leczniczych dokonywano w chorobach ciała i umysłu. Ok. 400 lat p.n.e. również Hipokrates w sposób świadomy stosował muzykę w leczeniu chorych. Związki pomiędzy muzyką a medycyną można odnaleźć także w Biblii; przykładem może być Dawid grający na harfie, aby uchronić od „złych duchów” cierpiącego na depresję Samuela. Warto też wspomnieć o wykorzystywaniu muzykoterapii w czasie II wojny światowej i po niej, kiedy to oficjalnie uznano muzykę za środek terapeutyczny.